20 Ιανουαρίου 2011

Το όνομά μου είναι Ρέιτσελ Κόρρι


Κατεβαίνοντας στο υπόγειο "Κάτω Χώρο" του Θεάτρου του Νέου Κόσμου, για να δω το έργο Το όνομά μου είναι Rachel Corrie, δεν ήμουν απόλυτα υποψιασμένη για το ότι θα παρακολουθούσα μια τόσο δυνατή και πολιτική παράσταση.

Ένα έργο, βασισμένο στα ημερολόγια και στα emails της Αμερικανίδας ακτιβίστριας, σε σκηνοθεσία της Μάνιας Παπαδημητρίου και με μια καθηλωτική ερμηνεία από την ταλαντούχα Δήμητρα Σύρου στο ρόλο της Ρέιτσελ.


Η παράσταση ξεκινά με τη Ρέιτσελ στο νεανικό της δωμάτιο. Ένας χώρος γεμάτος αφίσες, βιβλία, cds, φωτογραφίες από ταξίδια της, έργα τέχνης και αγαπημένους της καλλιτέχνες. Στο πάτωμα σκορπισμένα ρούχα και χαρτιά…Μια κοπέλα φαινομενικά σαν όλες τις άλλες συνομίληκές της, μα τελικά ολότελα, ουσιαστικά διαφορετική…  


Παρακολουθούμε το κορίτσι να διαβάζει βιβλία, να απαγγέλει ποίηση, να ακούει μουσική, να ερωτεύεται, να χορεύει, να γράφει, να γελάει, να σπουδάζει..

Βλέπουμε μια κοπέλα γεμάτη όνειρα, να μας μιλά «για τα χιλιάδες πράγματα που ήθελε να γίνει»..

Μια μέρα ο φίλος της ο Κρις, της στέλνει ένα email, όπου την καλεί στη Γάζα.  Δίχως σκέψη, η Ρέιτσελ αποφασίζει να εγκαταλείψει την ευημερία και την εφησυχασμό της αμερικάνικης κοινωνίας και πηγαίνει σε ένα από τα πιο «καυτά» σημεία του πλανήτη, με σκοπό να βοηθήσει τους Παλαιστινίους.  Επικοινωνεί με τους γονείς και με τους φίλους της μέσω emails, όπου τους περιγράφει τις πρωτοφανείς, τραγικές συνθήκες που αντικρίζει εκεί!  Εξοργίζεται από την αδιαλλαξία των Ισραηλινών, από την αμέτοχη διπλωματία των κρατών που επιτρέπουν να διαιωνίζεται επί τόσες δεκαετίες ένα φρικτό έγκλημα στη Λωρίδα της Γάζας και αφήνουν τους πραγματικούς ένοχους να μένουν ατιμώρητοι!

Παραμένει πεισματικά στο πλευρό των Παλαιστινίων, προσφέροντας καθημερινά την εθελοντική βοήθεια της. Αντικρίζει μια φρικιαστική πραγματικότητα. Παντού ανθρώπους τρομοκρατημένους, μικρά παιδιά βασανισμένα, μια γη λεηλατημένη, μια καθημερινότητα δίχως λογική συνοχή, ένα έγκλημα που δύσκολα μπορεί κάποιος να το φανταστεί αν δε το βιώσει, αν δε το αντικρίσει με τα ίδια του τα μάτια.. Πρόκειται, όπως αναφέρει εμφατικά η πρωταγωνίστρια, για έναν ουσιαστικά άοπλο λαό απέναντι στην τέταρτη μεγαλύτερη στρατιωτική δύναμη παγκοσμίως..

Μετά από αυτή την εμπειρία, η ματιά της για τον κόσμο αλλάζει.  Αρχίζει να αισθάνεται τύψεις για τα «προνόμια» της ζωής της..  Παράλληλα εκπλήσσεται από την ανθρωπιά και την αξιοπρέπεια των Παλαιστινίων, τους οποίους προσπαθεί να βοηθήσει με οποιοδήποτε τρόπο. Δημιουργεί ανθρώπινες αλυσίδες γύρω από τα σπίτια τους, εμποδίζοντας με αυτό τον τρόπο την κατεδάφιση τους..

Αυτό ακριβώς κάνει το Μάρτιο του 2003.. Στέκεται μπροστά από μια μπουλντόζα, υπερασπιζόμενη με το ίδιο της το σώμα την κατοικία μιας παλαιστινιακής οικογένειας.  Ο ισραηλινός στρατιώτης, δε σταματά, τη διαπερνά με το όχημα και τη σκοτώνει ακαριαία. Η 23χρονη Ρέιτσελ μένει νεκρή, διαμελισμένη στο έδαφος, αποδεικνύοντας πως υπάρχουν ακόμη άνθρωποι με αληθινά ιδανικά, που μάχονται για τις αξίες τους..  Σε αντίθεση με τη σκληρότητα της ισραηλινής αρχής, η οποία δεν γνωρίζει όρια, φανερώνοντας συνεχώς τη νοσηρότητα της!


Η παράσταση τελειώνει με την προβολή ενός βίντεο, όπου αντικρίζουμε την Ρέιτσελ σε μια εκδήλωση του σχολείου της, όταν ήταν μόλις στην Ε’ Δημοτικού.. Ένα μικρό κορίτσι, με ένα φωτεινό πρόσωπο. Μιλά δυνατά και παθιασμένα για το πρόβλημα της φτώχειας και της πείνας που κατακλύζει τον κόσμο.  Υπόσχεται πως θα αφιερώσει τη ζωή της για να την εξαλείψει και να την πολεμήσει.. Είναι συγκλονιστικό αν σκεφτείς πως αυτό ακριβώς έκανε!.. Συνήθως οι άνθρωποι καθώς μεγαλώνουμε, χάνουμε τη δύναμη να πολεμήσουμε για τις πεποιθήσεις μας, συνήθως παραδινόμαστε στις ευκολίες.. Η Ρέιτσελ δεν το έκανε!
Η φτώχεια μπορεί να μην εξαλείφθηκε – και ίσως αυτό να μην γίνει ποτέ – αλλά η Ρέιτσελ πραγματικά αφιέρωσε τη ζωή της για τα οράματα της.. Η μπουλντόζα μπορεί να αφαίρεσε τη ζωή της, δε μπόρεσε όμως να σιωπήσει τη φωνή της.. Τα μηνύματα, οι καταγγελίες, οι αγωνίες, οι σκέψεις, όλα όσα είδε και βίωσε, έφτασαν στα πέρατα του κόσμου… Το όραμα της όχι μόνο δεν πέθανε, μα αντίθετα δε πρόκειται να σβήσει ποτέ! Μια πολύ δυνατή παράσταση, για μια αληθινή ιστορία, που αξίζει να δείτε!

Μετάφραση
Νάνση Τρικαλίτη
Σκηνοθεσία
Μάνια Παπαδημητρίου
Σκηνικά-Κοστούμια
Άρτεμις Θεοδωρίδη
Σχεδιασμός φωτισμών
Αλέκος Αναστασίου
Μουσική επιμέλεια
Μάνια Παπαδημητρίου
Επιμέλεια κίνησης
Πάρης Μαντόπουλος
Παίζουν οι ηθοποιοί
Δήμητρα Σύρου
Μάρω Αγρίτη

Στο Κάτω Χώρο του Θεάτρου του Νέου Κόσμου

2011 - ΑΘΗΝΑ
Θέατρο του Νέου Κόσμου
Σάββατο, Κυριακή, Δευτέρα

2011 - ΠΕΡΙΟΔΕΙΑ
Ηράκλειο, Πρέβεζα, Αγρίνιο, Κέρκυρα, 
Γιάννενα, Πάρος, Μυτιλήνη, Θεσ/νίκη, 
Λάρισα, Καβάλα, Χανιά, Ρέθυμνο...

85 σχόλια:

Μικρές ανάσες είπε...

Σε ευχαριστούμε πολύ!

http://www.youtube.com/watch?v=3EirL_Wfu3c

Η παράσταση συνεχίζεται στο Θέατρο του Νέου Κόσμου ενω παράλληλα πραγαμτοποιείται περιοδία σε όλη την Ελλάδα.

Σε φιλώ!

Hfaistiwnas είπε...

Αληθινή ήρωας..
Καλημέρα!!!

Μαριάνθη είπε...

Λοιπόν! Είσαι φωνή πολιτισμού και σου αξίζουν συγχαρητήρια.
Καλημέρα!!

kovo voltes... είπε...

Έχει να κάνει με την προηγούμενη ανάρτηση σου. Η Ρέιτσελ αρνήθηκε να κρύβει το κεφάλι της στην άμμο...Δυστυχώς πολλοί θα πούνε ότι κακώς έπραξε...Αλλά ακόμη και αυτοί θα ανατριχιάσουν απο το θάρρος της.
*τη λατρεύω τη Μάνια Παπαδημητρίου. Έκανε καλή δουλειά ε?

Tradescadia είπε...

Εξαιρεική παρουσίαση (όπως πάντα άλλωστε)! Την είχα σταμπάρει εδώ και καιρό αυτή την παράσταση, αλλά τώρα ανυπομονώ ακόμα περισσότερο να τη δω! Νά'σαι καλά! Καλημέρες!

Εράνισμας είπε...

Κρίμα που δεν έρχεται και Λευκωσία!

Dee Dee είπε...

συγκλονιστικη η ιστορια της.
Ειναι δυνατον να μην σταματησε η μπουλντοζα;!!!!!!

Καλημερα αρτιστα μου!

treno fantasma είπε...

ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ η μικρή στο βίντεο! Συγκλονιστικό..

Είδες κάποιοι άνθρωποι έχουν ιδανικά και πεθαίνουν για τα όνειρα τους..Αλτρουισμός!!

Πόσο μακρυα από το σύνολο του υπόλοιπου κόσμου!

Σε ευχαριστώ πολύ Roadartist!
Θα τη δω! Κάνεις πραγματικά σπουδαία δουλειά εδώ!

Ανώνυμος είπε...

ένα εκπληκτικό post, στ' αλήθεια ένα μεγάλο ευχαριστώ κι από μένα
κι αυτό για καλημέρα

alexan είπε...

Έξοχη παρουσίαση!

Ανώνυμος είπε...

Kalispera ...

Poli kalo to arthro.

Se eyxaristw. Sigklonistiki istoria, eidika to videaki me ti Raicher se mikri ilikia..

ღ oneiremataღ είπε...

καταπληκτική ανάρτηση, συγκλονιστική η παράσταση, ευχαριστώ, θέλω πολύ να την δω.

ELvA είπε...

Mπραβο σου που προβαλλεις τετοιες θεατρικες παραστασεις, μπραβο σε οσους τις ανεβαζουν και κυριως να πω οτι ζηλευω καποιες οικογενειες που μεγαλωνουν σε 'μαυρες' εποχες, με προπαγανδα κλπ, τοσο προοδευτικα παιδια (και μαλιστα στην Αμερικη!)

Να σαι καλα, φιλη μου!

kostas είπε...

Έχεις ταλέντο κοπέλα μου!

Με συνεπήρε η γραφή σου,

μου μετέδωσες το συναίσθημα..

της τρομερής αυτής ιστορίας..

Από εμένα,

Μπράβο σου!

eleni είπε...

Road,αυτό το θεατράκι πάντα ανεβάζει υπέροχες,πρωτοποριακές παραστάσεις-έχω παρακολουθήσει κάποιες.
Πολύ ενδιαφέρουσα πρόταση-η Ρέιτσελ από μικρή είχε ιδανικά και τελικά πέθανε γι΄αυτά.
Φιλιά!

Κλειώ είπε...

Εξαιρετική, όπως πάντα, αγαπημένη μου, NICE!

Αγγελικη Ν είπε...

Την είδα την παράσταση! Ο τρόπος που την παρουσιάζεις είναι όπως θα τα έλεγα και εγώ (αν είχα το ταλέντο σου)!

Βγήκα κομμάτια από το θέατρο. Σκεφτόμουν: σαν μάνα θα ήθελα ένα τέτοιο παιδί, αλλά το τέλος του ποιά μάνα θα το άντεχε? Ακόμα και αν θα ζήσει για πάντα στο νου κάποιων ...

Unknown είπε...

Την θυμάμαι την ιστορία της. Θυμάμαι την είδηση του θανάτου της και θυμάμαι ακόμα πόσο με καθήλωσε η πράξη της, η ζωή της, η σκέψη της, τα πιστεύω της.

Φαίνεται πως η παράσταση υποστήριξε την πραγματικότητα από τα λόγια σου. Μακάρι να είχα την δυνατότητα να την παρακολουθήσω.

Σε φιλώ κορίτσι μου

BLUEPRINTS είπε...

συγκλονιστική ιστορία πράγματι κι αυτό που λες ότι λίγοι μπορούν να συνεχίσουν τα οράματά τους μέχρι τέλους και δεν παραδίδονται στις ευκολίες που τους παρουσιάζονται πόσο αληθινό...

theatre είπε...

Ταξίδι είναι το θέατρο!
Και εσύ το αγαπάς..και το μεταφέρεις θαυμάσια!

Διονύσης Μάνεσης είπε...

Ευχαριστούμε, Ροδούλα, πρέπει να είναι πολύ καλή παράσταση και ουσιαστικό έργο.
Την ίδια στιγμή σκέφτομαι το αποτελεσματικό που μπορεί να έχει η τέχνη, αισθητοποιώντας και γεγονότα που στις στήλες των εφημερίδων συνήθως μένουν ξερά και άγονα. Ίσως η συγκυρία που περνάμε είναι η καταλληλότερη για να ανθίσουν κλαδιά του πολιτισμού και να ευαισθητοποιηθούν και κινητοποιηθούν συνειδήσεις.

Unknown είπε...

Καλησπέρα

Η ζωή πολλές φορές, λες, και
έρχεται και φεύγει σαν μέσα από τα παραμύθια......

Καλό βράδυ

Margo είπε...

Συγκλονιστικό!!
Άλλαξε άραγε κάτι με τον τραγικό θάνατό της;

Natalia είπε...

εξαιρετική παρουσίαση...
κείμενο, εικόνες, βίντεο

η ιστορία της Ρέιτσελ έχει συγκινήσει παρα πολύ... πραγματική θυσία

Roadartist είπε...

@ Μικρές ανάσες : Το βιντεάκι αυτό το έχω αναρτήσει, είναι στο τέλος της ανάρτησης.. Όπως και για τη συνέχεια στο Θ.Ν.Κόσμου και για την περιοδεία ανά την Ελλάδα.. Καλημέρα!

Roadartist είπε...

@ Hfaistiwnas : Ακριβώς.. Σίγουρα ήρωας! Καλημέρα σου!

Roadartist είπε...

@ Μαριάνθη : Μαριάνθη να είσαι καλά, σε ευχαριστώ. Την καλημέρα μου στέλνω και πολλά φιλιά!

Roadartist είπε...

@ kovo voltes...: ...πολλοί θα τη κατηγορήσουν.. Όλοι θα ανατριχιάσουν σίγουρα.. Η Μάνια Παπαδημητρίου έκανε πολύ καλή δουλειά και της αξίζουν συγχαρητήρια. Επιπλέον λίγοι ανεβάζουν τέτοια έργα! Μπράβο της!

Roadartist είπε...

@ Tradescadia : Ευχαριστώ. Να την δεις, έχει πολλά πράγματα να δώσει.. Στο τέλος της παράστασης, αισθάνθηκα αμηχανία.. Για όλο αυτό που συντελέστηκε.. και μεγάλη συγκίνηση.. Καλημέρες πολλές!

Roadartist είπε...

@ Εράνισμας : ..όντως θα άξιζε!

Roadartist είπε...

@ Dee Dee : Τότε που είχε γίνει μου είχανε στείλει θυμάμαι, μια παρουσίαση powerpoint με φωτογραφίες και αναλυτικά πως την σκότωσαν.. Είχα ανατριχιάσει!! Μα το μίσος που αισθάνονται σε αυτό το κομμάτι γης, δεν έχει τέλος.. τόσα χρόνια τώρα.. δυστυχώς..

Roadartist είπε...

@ treno fantasma : χαίρομαι που σας άρεσε. Νομίζω πως αξίζει να μοιραζόμαστε ειδικά τέτοιες αφορμές, κρίμα να μένουν ...στο συρτάρι! Καλημέρα!

Roadartist είπε...

@ Silena : Σε ευχαριστώ πολύ. Το τραγούδι υπέροχο! Να έχεις μια πολύ όμορφη μέρα, φιλιά!

Roadartist είπε...

@ alexan : να είσαι καλά!

Roadartist είπε...

@ arcobaleno : το βιντεάκι είναι πραγματικά συγκλονιστικό.. και με τι πάθος μιλάει..και πόσο απίστευτο ότι πίστεψε σε αυτά και πάλεψε σε όλη τη ζωή της.. και με τη ζωή της..

Roadartist είπε...

@ ღ oneiremata ღ : ...ξεχωρίζει η παράσταση.. όντως σε συγκλονίζει δυστυχώς αυτός συμβαίνουν και τέτοια.. ακόμη στην εποχή μας..Την καλημέρα μου, σε ευχαριστώ πολύ! :)

Roadartist είπε...

@ Elva : Στρατευμένη τέχνη είναι αυτή.. και τόσο πολύ σημαντική στην εποχή μας! Μακάρι να ακολουθήσουν και άλλα θέατρα παρόμοιες κινήσεις.. Δεν είναι εύκολο.. Πάντως η συγκεκριμένη αγκαλιάστηκε από το θεατρικό κοινό.. το θέατρο είναι γεμάτο!! Πολύ καλό αυτό.. Στην Ν.Υόρκη (νομίζω) είχανε απαγορέψει στην παράσταση να ανέβει..

Roadartist είπε...

@ kostas : να είσαι καλά. Καλημέρα σου!

Roadartist είπε...

@ eleni :..ναι μια από τις καλύτερες θεατρικές σκηνές, κατά την γνωμη μου, πάντα προσεγμένες παραστάσεις, πάντα με νόημα και ταλαντούχους νέους ηθοποιούς ή καταξιωμένους (όπως το περσινό χειμώνα με τις Τρωάδες με την Κονιόρδου). Σε φιλώ! Καλό ταξίδι!

Roadartist είπε...

@ Κλειώ : Καλημέρα :)

Roadartist είπε...

@ Αγγελικη Ν : χαίρομαι που την έχεις δει..και μπορείς να πεις την άποψη σου.. Δεν νομίζω να μπορεί εύκολα να δεκτεί καμία μάνα το χαμό του παιδιού της.. πόσο μάλλον αν αναλογιστείς αυτό το "πως" ..και το "γιατί".. Ούτε εγώ θα μπορούσα σίγουρα. Την καλημέρα μου, σε ευχαριστώ πολύ.

Roadartist είπε...

@ meggie : Ανεβαίνει στις επόμενες εβδομάδες και σε διάφορες πόλεις της επαρχίας..Δες μπορεί να έρθει και στην δική σου. Πάντως είναι έτσι όπως τα λες.. Φοβερή ιστορία. Η Ρέιτσελ δίχως υπερβολή είναι μια σύγχρονη ηρωίδα..

Roadartist είπε...

@ BLUEPRINTS : Αυτό με συγκλόνισε στο τέλος.. Ενώ είχα δει όλη την παράσταση..αυτό το βιντεάκι στο τέλος..ήρθε και έδεσε.. Φοβερό ότι από μικρή ήταν κάτι σαν ταγμένη για το καλό! Και τελικά το ακολούθησε αυτό το δρόμο σε όλη τη ζωή της..

Roadartist είπε...

@ theatre : Ταξίδι..και λύτρωση.. και φυγή και όνειρο..και ατελείωτα ακόμη "και" :)

Roadartist είπε...

@ Διονύσης Μάνεσης : Έτσι ακριβώς είναι Διονύση. Συνήθως όλα τα ξεχνάμε, ακόμη και τόσο σοκαριστικές θυσίες.. Ένας από τους σκοπούς της τέχνης, πρέπει να είναι και αυτός.. Να υπενθυμίζει γεγονότα που ξεχώρισαν, να τα αναδεικνύει, για να μας έρχονται κοντά μας, στην μνήμη να μένουν..να μην ξεχαστούν, να δώσουν σε περισσότερους το μήνυμα τους.. Πολύ μεγάλη καλημέρα!

Roadartist είπε...

@ Sailor :..με απίστευτα σκληρό και άδικο τρόπο.. Καλημέρα Καπετάνιε μου!

Roadartist είπε...

@ Margo : Αν σκεφτείς πως στην Λωρίδα της Γάζας, ακόμη διαπράττονται εγκλήματα πολέμου.. και μόλις πέρσι είχαμε τα γεγονότα με τους ακτιβιστές.. Θυμάσε με το καάβι που έφτασε στη Λωρίδα της Γάζας; Εκείνο το καράβι που του επιτέθηκε το Ισραήλ, είχε το όνομα της.. http://roadartist.blogspot.com/2010/05/blog-post_31.html

Οπότε αν εξαιρέσεις την κατακραυγή.. ή το ότι ακόμη εμείς σήμερα συζητάμε για την θυσία της..δεν άλλαξε κάτι άλλο.. :(

Roadartist είπε...

@ Natalia : Καλημέρα Ναταλία, χαίρομαι που σου άρεσε. Το ανέβασα γιατί πιστεύω πως αξίζει να μοιραζόμαστε ειδικά τέτοιες παραστάσεις.. Η δική σου άποψη έχει ξεχωριστή αξία. Θυσία, ηρωισμός, απίστευτος αλτρουισμός.. γιατί κάποιοι διαφέρουν.. Σύμβολο είναι!

mixedgoods είπε...

Makari na grafontan tetoies kritikes kai se periodika.

Well done.
Keep writing, touching, living

KitsosMitsos είπε...

Συγκινητική ιστορία, πολύ καλή παράσταση!

Amélie Melon είπε...

Θέλω πολύ να το δω! Γενικά το Θέατρο του Νέου Κόσμου ανεβάζει εξαιρετικές παραστάσεις... Πέρσι που είχα δει εκεί το "Σφαγείο" είχα συγκλονιστεί!

Πορτιάτης είπε...

Καλημέρα φίλη μου!
Συγκλονιστική η παράσταση, ανάλογη του θέματός της, λιτή και μεστή η σκηνοθεσία της Μάνιας Παπαδημητρίου, εξαιρετική η ερμηνεία της Δ.Σύρου!
Την είχα παρακολουθήσει πέρυσι, στα Τρίκαλα, και ομολογώ ότι ακόμα στοιχειώνει τις σκέψεις μου...
Να'σαι καλά, καλό Σ/Κ :))

kariatida62 είπε...

Την ιστορία της την πρωτόμαθα απο κείνο το καράβι που λες πως είχε το όνομά της..!
Περισσότερα ίσως νάχει να μας πει η Δήμητρα και ο ΄Αλι ο Παλαιστίνιος φίλος μας στην μπλογκόσφαιρα...
Δεν μπορεί...όπου νάναι θα περάσουν!

Roadartist είπε...

@ mixedgoods : Να είσαι καλά, ευχαριστώ για την ανάγνωση!

Roadartist είπε...

@ KitsosMitsos : Από τις καλύτερες κατά την γνώμη μου.. Φιλιά καλησπέρας!

Roadartist είπε...

@ Amélie Μelon : Συμφωνώ, από τα αγαπημένα θέατρα.. και έχει καταφέρει να συγκεντρώσει νεαρό κόσμο.. :) Να πας!

Roadartist είπε...

@ Πορτιάτης : Επιτέλους κάποιος από επαρχεία που την έχει δει!! Άντε για να μη γκρινιάζουμε μόνο.. αφού κάνουν περιοδείες και τέτοια εργα!! Χαίρομια που σου άρεσε :) Ξεχωριστή παράσταση Πορτιάτη!

Roadartist είπε...

@ kariatida62 : Ποιος εννοείς; Δυστυχώς δεν τους γνωρίζω αυτούς τους bloggers.. δεν έτυχε να συναντηθούμε.. Οπότε μάλλον και δε θα εμφανιστούνε :) Σε φιλώ!

leondokardos είπε...

Μα είναι απίστευτο το τέλος αυτής της περίφανης κοπέλας, να τη παρασύρει μπουλτνόζα!!!
Γιατί αυτή η βία, αυτή η χυδαιότητα, η απανθρωπιά.

kariatida62 είπε...

O Αλι είναι Παλαιστίνιος και είναι ο σύζυγος της Δήμητρας...την έχεις μάθει πια! Σήμερα ήσουν σπίτι της και σχολίασες...
(η Δήμητρα με τα 3 quarks)

δήμητρα♥♥♥q είπε...

Καλησπέρα Road!! Εμφανίστηκα τελικά!!:))))

Λοιπόν, την ιστορία της Ρέιτσελ τη θυμάμαι...
Συγκλονιστική...
Έλεγαν τότε για το θράσος των Ισραηλινών... πως θα πληρώσουν που σκότωσαν Αμερικανίδα κι άλλα πολλά... που αποδείχτηκαν ουτοπίες καθώς δεν έγινε τίποτα, αφού τα οικονομικά συμφέροντα δεν έχουν εθνικότητα κι οι ισχυροί του κόσμου δεν έχουν ίχνος ανθρωπιάς.

Στη 2η Ιντιφάντα ζούσα στο Β. Ισραήλ, στην περιοχή της Γαλιλαίας. Επισκέφτηκα τα Κατεχόμενα εδάφη της Παλαιστίνης πολλές φορές.

Θυμάμαι όμως πολύ καλά και τα μισογκρεμισμένα σπίτια της Παλαιστίνης, και τη φτώχεια στα μέρη αυτά, και την απελπισία και την αξιοπρέπεια των ανθρώπων που ατύχησαν να ζουν στην "γη της επαγγελίας"!!!

Τίποτα από αυτά που γράφεται για τα μέρη εκείνα δεν είναι υπερβολή...

δήμητρα♥♥♥q είπε...

Στα δεξιά του ιστολογίου μου, κάτω από τους αναγνώστες, έχω μια φωτογραφία με τίτλο "Free Palastine". Kάτω από αυτήν υπάρχει μια λίστα συνδέσεων, με 7 αναρτήσεις για τα μέρη εκείνα.

Αν θες, ρίξε μια ματιά.

Σου βάζω το πρώτο:

εικόνες απ' τα Κατεχόμενα: Χεβρώνα

φιλιά! :))))

Ali @ علي είπε...

αυτα που γινονται για τα μερη μου δεν ειναι τιποτα μπροστα σε αυτα που γινονται στην πραγματικοτητα......

τετοιου ειδους θεατρικες παραστασεις ειναι θησαυρος γιατι αφυπνιζουν συνειδησεις...

να εισαι καλα!

Coco είπε...

θυμάμαι είχε έρθει η μητέρα της στην Αθήνα

Roadartist είπε...

@ leondokardos : "Άνθρωπος" φίλε μου λεοντόκαρδε : το χειρότερο αρπακτικό.. αλλά και το πιο γενναιόδωρο.. Τα δύο άκρα είναι αυτά.. Από την μια είναι η θυσία και από την άλλη η χυδαιότητα.

Roadartist είπε...

@ kariatida62 : καλησπέρα κάρυ μου, δεν κατάλαβα.. Δεν ήξερα πως είναι ο σύζυγος της, σε ευχαριστώ πολύ που έγινες η γέφυρα μιας νέας γνωριμίας, καλό βράδυ να έχεις, φιλιά. :)

Roadartist είπε...

@ Δήμητρα ♥♥♥ quarks : Καλησπέρα, όταν έγραψε η Καρυάτιδα για "Δήμητρα" αμέσως εσένα σκέφτηκα αλλά δεν ήξερα για το σύζυγο, οπότε δεν ήμουν σίγουρη! (Αυτά ως εισαγωγή)..
Δυστυχώς όντως "τα οικονομικά συμφέροντα δεν έχουν εθνικότητα κι οι ισχυροί του κόσμου δεν έχουν ίχνος ανθρωπιάς." Σωστά. Και δε το έχουνε σε τίποτα να ξεκινήσουν πόλεμο γενικότερο.. αυτό είναι το μόνο βέβαιο.. Δε λογαριάζουν γυναίκες, παιδιά, αθώους.. τίποτα! Είναι τρομερό..και σίγουρα άλλο να το βλέπεις, άλλο να το ζεις και άλλο να το φαντάζεσαι ή να το ακούς.. Δε ξέρω τι να πω.. Τελικά πραγματικά αυτός ο κόσμος δε θα αλλάξει ποτέ.. όσα χρόνια και να περάσουν..

Μόλις απαντήσω στα σχόλια, θα περάσω να διαβάσω το post που παραθέτεις, σε ευχαριστώ πάρα πολύ. Καλό βράδυ, καλό σκ!

Roadartist είπε...

@ Ali @ علي : Καλησπέρα, καλώς όρισες στο blog. Άλλο να τα ζεις και άλλο να τα ακούς ή να τα διαβάζεις αυτά όταν άλλοι τα περιγράφουν.

Τα χρήματα καθορίζουν το τώρα και το αύριο του πλανήτη..Δυστυχώς μόνο αυτά.. Είναι τρομερό.. δυστυχώς! Για κάποιους δε μετράει τίποτα άλλο..

Και εσύ να είσαι καλά,
καληνύχτα σου!

Roadartist είπε...

@ Coco :..αυτό δεν είχε τύχει να το ακούσω..

nikiplos είπε...

καλησπέρα...

είναι στ' αλήθεια τρομακτικό, πόσο βίαιοι μπορούν να γίνουν οι άνθρωποι στον 21ο αιώνα (μετά από 200 χρόνια ουμανισμού-τουλάχιστον κάποιοι που αυτοαποκαλούνται Δυτικοί) μόνο και μόνο για να υπερασπιστούν σημειολογικά, αυθαίρετα ιδανικά.

Μετά τον Χίτλερ, τα πράγματα είναι καθόλα απλά: Ο αντίπαλος στρατός ή οι αντάρτες υπερασπίζονται πληθυσμό. επομένως επιτιθόμαστε στον πληθυσμό τον ίδιο... Όσο κι αν αυτό καταδικάστηκε στην Νυρεμβέργη στη δίκη και μετά μπήκε στη διακύρηξη των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, φαίνεται πως ο ανταγωνισμός και η δίψα για στατηγική επικράτηση υπερτερούν στην σκέψη: Βιετνάμ, Γρανάδα, Γιουκοσλαβία.
(καλός ο ουμανισμός, αλλά δεν είναι κερδοφόρος...)

Το σοκ που θα πάθει κάποιος εκεί κάτω, είναι μεγάλο με αυτά που γίνονται. Καλό είναι να μην τα κρύβουμε και να μην τα ξεχνάμε με επιλλεκτική μνήμη.

φιλιά, καλό ΣΚ

Ανώνυμος είπε...

Αποσπάσματα από ένα e-mail της Rachel Corrie προς την οικογένειά της, στις 7 Φλεβάρη 2003.


http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=88577

Coco είπε...

πωπω μπορεί να κάνω λάθος και απλά να διαβάστηκε μήνυμά της στά αγγλικά και κάποιος μετέφραζε, πάντως ήταν της μητέρας της. πρέπει να ήταν Απρίλιος. θυμάμαι ότι έλεγε πως θεωρούσε ριψοκίνδυνη την απόφαση της Ρέιτσελ και θα ήθελε να την προφυλάξει, αλλά τελικά ήταν δική της επιλογή η οποία ταρακούνησε το περιβάλλον τους. επίσης έκανε μια έκκληση να σταματήσει αυτό το κακό

Velvet είπε...

Ρειτσελ
Ενας ακομη μικρος Ιησους
...
Μπραβο
για την παρουσιαση Ροουντ

City Addict είπε...

Έξοχη παρουσίαση!

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ!!!!ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΠΟΥ ΜΑΣ ΤΟ ΕΔΕΙΞΕΣ.
ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΤΕΤΟΙΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ.ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΝΑ ΕΧΕΙΣ.

Άστρια είπε...

Συγκλονιστική ανάρτηση!

Κάτω από το δέρμα και μέχρι τα κόκκαλα το ένοιωσα..

Η αλήθεια που σπάνια αφήνεται ν' ακουστεί, η αλήθεια που νοιώθουμε για κάτι που συμβαίνει αλλά που ίσως ποτέ δεν θα ακουγόταν αν δεν υπήρχαν άνθρωποι να θυσιαστούν γι' αυτή.

Σ' ευχαριστώ γι' αυτή την ανάρτηση roadartist μου!
σε φιλώ πολύ

Roadartist είπε...

@ nikiplos : η ανθρωπότητα δεν έχει αλλάξει καθόλου..αυτό είναι το πιο τρομακτικό.. Ότι και να λέμε, τα πάντα κατευθύνονται για τα χρήματα..και από την κεντρική εξουσία..που δεν ενδιαφέρεται για τίποτα άλλο εκτός από τα κέρδη της.. Καλή εβδομάδα!

Roadartist είπε...

@ Ανώνυμος : ανώνυμε σε ευχαριστώ. Πολύ ενδιαφέρον!

Roadartist είπε...

@ Coco : Ειλικρινά δεν το έχω ακουστά..θα μου διέφυγε, ή δεν το συγκράτησα..γιατί δεν το θυμάμαι..
Δεν περίμενε ούτε η ίδια η Ρέιτσελ ότι θα γινόταν αυτό.. πίστευε πως το ότι ήταν Αμερικανίδα θα την προστάτευε..Μα δεν...

Roadartist είπε...

@ Velvet : Σωστά την προσφωνείς.. Χαίρομαι που σου άρεσε velvet μου, σε ευχαριστώ πολύ. φιλιά.

Roadartist είπε...

@ City Addict : καλημέρα σου!



@ JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS : να πας να τη δεις σκρουτζάκο! Ευχαριστώ πολύ, καλή εβδομάδα!

Roadartist είπε...

@ Άστρια : Ευχαριστώ πολύ Άστρια! Ευχαριστώ για τα λόγια και για το χρόνο σου, την καλημέρα μου, ευχές για μια καλή εβδομάδα! Πολλά φιλάκια φίλη μου :)

magos είπε...

Μπράβο σου γι' αυτήν την ανάρτηση. Όχι για την παράσταση, μάλλον όχι τόσο για την παράσταση, αλλά για να διαδοθεί η ιστορία της κοπέλας. Πραγματικά φρικτό τέλος, από μια εικόνα που γίνεται σύμβολο όπως στην Τιεν Αν Μεν, φτάνουμε στην κτηνωδία του Ισραήλ. Καλή εβδομάδα.

Roadartist είπε...

@ magos : Καλημέρα :) Είναι πολύ σημαντικό να ανεβαίνουν τέτοιες παραστάσεις. Μας ταρακουνούν λίγο από την δεδομένη .."εφησυχασμένη" (εντάξει όχι και τόσο τελευταία..αλλά σε σύγκριση με ότι περνάνε σε αυτά μέρη) καθημερινότητα μας..Φρικτό τέλος..έδωσε την ίδια τη ζωή της..για τα ιδανικά της.. απίστευτο στην εγωκεντρική κοινωνία μας και όμως αληθινό..

Ανώνυμος είπε...

This is very interesting, You're a very skilled blogger. I've joined your feed and look forward to seeking more of your magnificent post. Also, I've shared your website in my social networks!

Related Posts with Thumbnails