#okosmostiskiprou
Ο τόπος της Κύπρου και ό,τι αυτός "κουβαλάει" είναι ιστορικός. Η Κύπρος δεν είναι απλά ένα ακόμη νησί. Είναι ένας ιδιαίτερος τόπος, διαφορετικός προορισμός. Ήταν η πρώτη φορά που επισκέφτηκα το νησί, έχοντας διαβάσει βέβαια αρκετά πριν να το περπατήσω. Αν θα είστε τυχεροί να έχετε κάποιον ντόπιο ως ξεναγό, θα βοηθήσει πολύ να δείτε την "αληθινή" Κύπρο.
Ξεκινώντας να γράψω αυτή τη δημοσίευση, αναρωτιόμουν το πόσο εύκολο είναι σε μια ανάρτηση να περιγράψεις ένα τόσο γεμάτο ταξίδι. Θα προσπαθήσω παρακάτω, να μεταφέρω στιγμές. Ελάχιστες μόνο, αν αναλογιστείτε ότι τράβηξα περίπου 2.500 φωτογραφίες. Πάμε λοιπόν!
Όταν το αεροπλάνο απογειώθηκε και υψώθηκε πάνω από τη θάλασσα, ένιωσα σαν όλο το βάρος να φεύγει από πάνω μου. Σαν να άφησα πίσω όλα όσα με βάραιναν.
Ο εαυτός των στιγμών που πέρασαν, είναι πλέον ο παλιός μου εαυτός.
Προσγείωση στη Λάρνακα. Μια μεγάλη αγκαλιά με περιμένει.
Επιβιβαζόμαστε και ξεκινάμε για τη Λευκωσία.
Τις επόμενες μέρες, θα περπατούσα ασταμάτητα την πόλη.
Νιώθοντας και γνωρίζοντας τον παλμό της.
Γκράφιτι, μνημεία, δρόμοι, άνθρωποι, εκκλησίες, μουσεία. Μα και ένα πονεμένο, ματωμένο παρελθόν που δε γίνεται να το παραβλέψεις. Είναι εκεί, μπροστά σου.
Λευκωσία. Η τελευταία διχοτομημένη πόλη της Ευρώπης
Όσο και αν αναπτύσσεται, όσο και αν εξελίσσεται, οι πληγές υπάρχουν ακόμη στην πόλη. Όσο και αν οι νέοι δίνουν την αίσθηση ότι έχουν αφήσει πίσω αυτό το κομμάτι της ιστορίας, οι χαμένες πατρίδες είναι εκεί, δίπλα σου, να σου μιλούν για όσα συνέβησαν.
Βραδινός περίπατος δίπλα από τα οδοφράγματα
Ένας βραδινός περίπατος ακριβώς δίπλα από τον τοίχο που χωρίζει στα δυο την πόλη. Για μένα ήταν κάτι πολύ περίεργο, πολύ παράξενο, για τους Κύπριους είναι η καθημερινότητα, μια συνήθεια. Τα χιλιάδες αμήχανα συναισθήματα αυτού του βραδινού περιπάτου δεν μεταφέρονται με λόγια.
Κατεχόμενη Λευκωσία - οδοιπορικό στην απέναντι πλευρά
Πέρασμα στην απέναντι πλευρά, εντός των τειχών μιας περιφραγμένης πόλης. Μια συγκλονιστική εμπειρία που σου γεννά πολλά συναισθήματα, ερεθίσματα, σκέψεις.
Παρατήρησα τον τόπο του ψευδοκράτους, τους ανθρώπους, εντόπισα πολλές διαφορές... Θα δημιουργήσω γι' αυτό ένα ξεχωριστό αφιέρωμα που θα δημοσιευθεί εδώ τις επόμενες μέρες.
Ακολουθεί σύντομη αναφορά σε εκθέσεις μουσείων που παρακολούθησα & άξιζαν.
1940 | Πρόσωπα και Εικόνες Ελλάδα - Κύπρος | Πολιτιστικό Ίδρυμα Τράπεζας Κύπρου
Μια έκθεση για τον πόλεμο του 1940. Μπροστά από τα μάτια σου περνάνε ντοκουμέντα, ζωντανεύει η φρίκη, οι απώλειες σε έμψυχο και άψυχο υλικό. Μάχη δυνάμεων ανάμεσα στο καλό και στο κακό. Ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος το "σημείο μηδέν" του ευρωπαϊκού και παγκόσμιου πολιτισμού.
Πλούσιο πρωτογενές υλικό ιστορικής έρευνας που συγκινεί. Επίσης, φιλοξενείται και μια έκθεση φωτογραφίας με Κύπριους μαζί με ηχογραφημένες μαρτυρίες τους. Με συγκλόνισε. Δεν είναι καθόλου μακρινό το 1940, κάθε φορά που έρχομαι αντιμέτωπη με αυτό το κομμάτι της ιστορίας αναρωτιέμαι αν γνωρίζουμε και έχουμε κατανοήσει όλοι το τι συνέβη. Αυτές οι εκθέσεις βοηθάνε στο να κοιτάμε προς τα πίσω και να πατάμε πιο γερά στο σήμερα. Να τη δείτε όσοι είστε στο νησί.
Κυπριακό Μουσείο | Αρχαιολογικό Μουσείο της Κύπρου
Το μουσείο σκιαγραφεί τη μακρά ιστορία του πολιτισμού του νησιού από τους Προϊστορικούς χρόνους έως και την πρώιμη Χριστιανική περίοδο.
Ωραία εκθέματα, σε ένα μουσείο που όμως χρίζει άμεσης ανακαίνισης.
Αυτή την εποχή στο αρχαιολογικό μουσείο παρουσιάζεται επίσης, και μια ενδιαφέρουσα περιοδική έκθεση με έργα κεραμικής του Πικάσο. Ο Κύπριος αρχαιοφύλακας είναι πολύ φιλικός, έχει διάθεση για κουβέντα. Μετά από δική του προτροπή επισκέπτομαι το επόμενο μουσείο, που περιγράφω παρακάτω.
Αρχοντικό του Χατζηγεωργάκη Κορνέσιου
Το σπίτι του δραγουμάνου Χατζηγεωργάκη Κορνέσιου και της οικογένειας του. Ο δραγουμάνος ήταν ο διερμηνέας μεταξύ του Χριστιανικού πληθυσμού και του Οθωμανού κυβερνήτη και έζησε μεταξύ του 1793 και 1808. Το αρχοντικό είναι από τα πιο χαρακτηριστικά δείγματα της Κυπριακής αστικής αρχιτεκτονικής του 18ου αιώνα και σήμερα είναι ανοικτό στο κοινό σαν μουσείο.
Ένα μεγάλο διώροφο, πετρόχτιστο σπίτι, στο κέντρο της παλιάς Λευκωσίας. Αξίζει να το επισκεφτείτε, είναι ένα διαμαντάκι, επιβλητικό αρχοντικό που σε ταξιδεύει στο παρελθόν της πόλης.
Μουσείο Παραμυθιού - Λευκωσία - Fairytale Museum
Αυτό είναι το πιο μαγικό μουσείο της Λευκωσίας. Δε το γνωρίζουν πολλοί. Κάθε λάτρης των παραμυθιών θα μαγευτεί. Δημιουργεί ένα παράθυρο σε έναν άλλο κόσμο, εκείνο των παραμυθιών, της φαντασίας, της σοφίας. Σε μια μαγική βιβλιοθήκη που σε ταξιδεύει σε παραμυθάδες και σε μελετητές τους, σε όλο τον ανθρώπινο πολιτισμό. Μουσείο με τέτοια θεματολογία, νομίζω ότι δεν υπάρχει στην Ελλάδα.
Αυτό το μουσείο υπάρχει σε μια διχοτομημένη πόλη. Δημιουργώντας μια πύλη στη μαγεία, στον αόρατο κόσμο που μόνο με τα μάτια της ψυχής μπορείς να δεις. Ίσως ό,τι καλύτερο υπάρχει στη Λευκωσία. Νομίζω ότι μπορώ να φανταστώ τα εκπληκτικά εκπαιδευτικά του προγράμματα.
Λέσχη Βιβλίου "Υφαντουργείο" - BookClub
Αν αγαπάς τα βιβλία, τα καφέ και τις βιβλιοφιλικές συζητήσεις, αλλά όμως και ένα ήσυχο σημείο για να γράψεις, να δουλέψεις ή να πιεις το καφέ σου, τότε να πας εδώ σίγουρα.
Ο πιο βιβλιοφιλικός χώρος στη Λευκωσία (μάλλον και σε όλη την Κύπρο)!
Τρόοδος, ορεινή Κύπρος
Οι τουρίστες συνήθως μένουν είτε προς παραθαλάσσια, είτε στις πόλεις. Αν όμως είσαι ταξιδιώτης (και έχεις κάποιον ντόπιο μαζί σου -που έχει κουλτούρα ταξιδευτή-), τότε θα σταθείς τυχερός να δεις και την άλλη, πιο "άγνωστη" Κύπρο! Τα χωριά και τα βουνά της! Ανεβαίνουμε στο βουνό Τρόοδος. Δίχως πρόγραμμα, κανένα πλάνο. Κάποια στιγμή, η φύση μας χαρίζει το ωραιότερο και πιο απόκοσμο ηλιοβασίλεμα του καλοκαιριού...
Ακολουθεί αστροπαρατήρηση με μια παρέα ντόπιων αστροπαρατηρητών μεσάνυχτα στο βουνό! Δυσκολευτήκαμε αλλά τους εντοπίσαμε. Ναι λοιπόν! Στην εποχή του έντονου ανταγωνισμού, υπάρχουν άνθρωποι που πορώνονται με τα αστέρια, διαβάζουν, μελετούν με υπομονή, τα παρατηρούν. Χάρηκα που βρέθηκα ανάμεσα τους. Με ταρακούνησαν αρκετά.
Εξηγούσαν, μας έδειχναν τον καλοκαιρινό ουρανό της Κύπρου! Ο Δίας, ο Κρόνος, η μεγάλη και η μικρή Άρκτος, ο Γαλαξίας μας! Είμαστε μέρος αυτού του θαύματος, μόνο αυτό αρκεί για να υπάρχεις.
Λεμεσός
Δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Κύπρου και η νοτιότερη της Ευρώπης. Λατρεύω το να περπατώ σε καινούργιες, άγνωστες σε μένα πόλεις! Μετά από ασταμάτητο περπάτημα, πολλές φωτογραφίες και χάζεμα, κάθισα σε ένα καφέ -κάτω από το μεγάλο τέμενος- να πιω μια δροσερή γρανίτα. Έβγαλα το σημειωματάριο μου και άρχισα να καταγράφω τι είδα, τι μου έκανε εντύπωση. Η Λεμεσός μου άφησε την αίσθηση μιας πόλης με ανάπτυξη, δουλειές, χρήμα... Ακριβά ξενοδοχεία δίπλα στη θάλασσα, μεγάλες λεωφόροι, ουρανοξύστες... μου έφερνε στο νου το Ντουμπάι.
Νέα Βιβλιοθήκη Πανεπιστήμιου Κύπρου
Η πρώτη μέρα του Αυγούστου, ξεκίνησε με επίσκεψη στη νέα Βιβλιοθήκη του ΔΗΜΟΣΙΟΥ Πανεπιστημίου της Κύπρου, η οποία είναι μαγική! Ένιωσα σαν να βρίσκομαι στον παράδεισο! Έτσι θα αισθανθεί αυτό το μέρος όποιος αγαπά τις βιβλιοθήκες! Είναι σαν όνειρο για κάθε λάτρη της γνώσης! Πρόκειται μάλλον για το πιο σημαντικό έργο που σχεδιάστηκε στην Κύπρο και φέρει την υπογραφή του διεθνούς φήμης Γάλλου αρχιτέκτονα Ζαν Νουβέλ.
Η Βιβλιοθήκη είναι ανοικτή τόσο στην πανεπιστημιακή κοινότητα όσο στο ευρύ κοινό. Εκτείνεται σε 15.700 τετραγωνικά μέτρα, φιλοξενεί 620.000 έντυπους τόμους (με δυναμική το 1 εκατομμύριο), 190.000 συνδρομές σε τίτλους ηλεκτρονικών βιβλίων, διαθέτει 900 θέσεις μελέτης και λειτουργεί όλο το 24ωρο! Αυτό θα πει στροφή στην εξωστρέφεια. Αυτά είναι απίστευτα σημαντικά βήματα. Οι εικόνες μιλάνε μόνες τους!
Θάλασσα - Πρωταράς. Αγία Νάπα
Το πιο ωραίο μπάνιο που κάναμε στο νησί.
Λεύκαρα. Το πιο όμορφο, παραδοσιακό χωριό της Κύπρου!
Υπέροχη αρχιτεκτονική, περιποιημένα σπίτια, λουλούδια που πνίγουν τις αυλές με τα χρώματα και τις μυρωδιές τους.
Λέγεται ότι αυτό το χωριό της Κύπρου επισκέφτηκε ο Λεονάρντο ντα Βίντσι όταν πραγματοποίησε ένα μεγάλο ταξίδι προς την Ανατολική Μεσόγειο.
Ο ζωγράφος αναφέρεται στην Κύπρο στη σημείωση 1.103 των τοπογραφικών του παρατηρήσεών του, ως ο «τόπος της Αφροδίτης».
Σύμφωνα με την παράδοση, ο Λεονάρντο ντα Βίντσι επισκέφθηκε μεταξύ άλλων και τα Λεύκαρα. Λέγεται πως ο μεγάλος ζωγράφος εντυπωσιάστηκε τόσο πολύ από την τέχνη των κεντητριών που αγόρασε ένα λευκαρίτικο κέντημα και το δώρισε στον Καθεδρικό ναό του Μιλάνου προκειμένου να αποτελέσει σκέπασμα της Αγίας Τράπεζας. Τα Λεύκαρα έχουν μεγάλη παράδοση στα κεντήματα. Από τα αρχαία χρόνια έως ακόμη και σήμερα βλέπεις στα δρομάκια του γυναίκες καθώς τα δημιουργούν.
Κάτω Δρυς. Μουσικό Χωριό.
Στο εναλλακτικό φεστιβάλ Φέγγαρος 2019
Έτυχε τις μέρες που ήμουν στην Κύπρο να "τρέχει" αυτό το φεστιβάλ. Όταν ένα χωριό ζωντανεύει, γεμίζει με νέους, με μουσικές και με δρώμενα. Μέσα στο δάσος κατασκηνωτές, ωραία διοργάνωση.
Όπως καταλαβαίνουμε, σε αυτό το φεστιβάλ υπάρχει και η συμβολή της Ε.Ε.!
Εύχομαι και άλλα τέτοια φεστιβάλ, πολιτισμό και δράσεις!
Ας σταματήσουμε εδώ. Οι υπόλοιπες περισσότερες φωτογραφίες θα μείνουν προσωπικές.
Νομίζω πήρατε μια καλή εικόνα αυτής της ιδιαίτερης γωνιάς του χάρτη (μας)!
* Μεγάλο ευχαριστώ (και από εδώ) στο σπίτι που με φιλοξένησε. Δεν υπάρχει μεγαλύτερος πλούτος από τους ανθρώπους που σου ανοίγουν την αγκαλιά και την καρδιά τους... Υπενθυμίζουν ευτυχώς την ομορφιά και την καλή πλευρά της ζωής.*
