30 Οκτωβρίου 2019

12 χρόνια Roadartist in Athens! 12 αξίες #blogging


Σαν σήμερα, στις 30 Οκτωβρίου του 2007, πριν από 12 χρόνια, γράφτηκε η πρώτη λέξη σε αυτό το blog. Ξεκίνησε αυθόρμητα, με τη σκέψη ότι θα υπάρχει για λίγες μέρες, μα τελικά μετατράπηκε σε μια σελίδα με προσωπικές γραφές αλλά και πολιτιστικά μοιράσματα. Σε αυτά τα 12 χρόνια έχουμε από εδώ μοιραστεί πολλά κείμενα, προτάσεις, παρουσιάσεις βιβλίων και θεατρικών παραστάσεων, φωτογραφιών, ταξιδιών κ. α. 

Τώρα καθώς το Roadartist γίνεται δώδεκα, κοιτάζοντας προς τα πίσω μοιράζομαι σήμερα 12 αξίες που διέπουν αυτή την ενασχόληση, από την πρώτη μέρα έως σήμερα.

1. Πάθος

Αν δεν υπήρχε το πάθος για το γράψιμο, για τα πολιτιστικά και τη γνώση, αυτό το blog δε θα είχε κλείσει ούτε καν 2 μέρες. Το βέβαιο είναι ότι δημιουργήθηκε από ένα απίστευτο μεράκι που κρατά ακόμη μέχρι σήμερα, έστω και αν έχουν διαφοροποιηθεί πλέον οι καταστάσεις.

2. Γενναιοδωρία 

Το γράψιμο είναι μια διαδικασία μοναχική. Απαιτεί κόπο, φαντασία, έμπνευση. Απαιτεί να είσαι γενναιόδωρος ως προς το χρόνο, ως προς τις πηγές, ως προς τις λέξεις. Χαίρομαι για το χρόνο που αφιέρωσα σε αυτή την ενασχόληση, αλλά και ως προς την προώθηση ανθρώπων, δράσεων. Είναι τόσο εύκολο να γίνεις επικριτικός πάνω στις δημιουργίες άλλων. Όλα αυτά τα χρόνια, ακολούθησα ως αρχή όταν έβλεπα ή διάβαζα κάτι και με άφηνε αδιάφορη, να μην γινόταν καμία αναφορά εδώ, παρά να έγραφα κάτι επικριτικό ή ψεύτικο. Όσο δύσκολο και αν είναι αυτό, όταν σέβεσαι τις δημιουργίες των άλλων, την ίδια στιγμή σέβεσαι και εσένα.

3. Εστίαση στην ομορφιά όπου υπάρχει εκεί έξω

Τα θέματα που δημοσιεύονται είτε εδώ, είτε στους λογαριασμούς του blog στα social media (Facebook page, Instagram, Twitter) είναι επικεντρωμένα στην ανάδειξη της ομορφιάς της ζωής, της πόλης, των ανθρώπων. Με ενδιαφέρει να μοιράζομαι την ομορφιά, να την εντοπίζω όπου υπάρχει και να την αναδεικνύω.  Απ' όπου μπορεί ν' αντληθεί. Από μια παράσταση, ένα έργο, έναν πίνακα, ένα λουλούδι, στη φύση, σε ένα ταξίδι, σε μια συνάντηση. 

4. Επαγγελματισμός

Γυρίζω πίσω το χρόνο και με θυμάμαι να κρατάω πρόγραμμα για αναρτήσεις, ημερολόγιο με υπενθυμίσεις, ημερομηνίες με το πότε θα δω μια παράσταση που με έχουν καλέσει, πότε θα διαβάσω ένα βιβλίο, να μη ξεχάσω να κάνω αναφορά την τάδε ημερομηνία για την επέτειο μιας καλλιτεχνικής προσωπικότητας που θαυμάζω. Επαγγελματισμό και εννοείται αυτά παράλληλα με full time εργασίες και σπουδές, στο πέρασμα των χρόνων. 

4. Καλλιτεχνική έκφραση

Όταν μεταδόθηκε ένα θεατρικό μου έργο στο ΡΙΚ, το μοιράστηκα και από εδώ, που το ακούσαμε μαζί με αρκετούς από εσάς και έπειτα αρχειοθετήθηκε το αρχείο με την ηχογραφημένη παράσταση να υπάρχει κ εδώ. Όπως επίσης, κείμενα μου και φωτογραφίες ως έκφραση. 


5. Ειλικρίνεια

Καλές οι δημόσιες σχέσεις, όμως μόνο όταν βασίζονται στην ειλικρίνεια. Ακόμη και όταν παρουσιάστηκαν (ή παρουσιάζονται) από εδώ δουλειές ανθρώπων, που είχα κάποιου είδους επαφή μαζί τους (επαγγελματική, φιλική κλπ), ποτέ δεν το έκανα με τυπικότητα ή λόγω κάποιας υποχρέωσης και αυτό το γράφω ειλικρινά με το χέρι στην καρδιά. Μόνο τιμώντας το δημιουργό, αναγνωρίζοντας την αξία του. Μην προωθείτε τα πάντα. Το θέμα είναι να αναδεικνύεται αυτό που αξίζει για να ξεχωρίσει ανάμεσα σε όλα όσα συμβαίνουν. Πάντα να μοιράζεσαι με βάση την αλήθεια σου και το κριτήριο σου. 

6.  Less is more

Καλύτερα να δημοσιεύεις λίγα πράγματα μα επιλεγμένα προσεκτικά, με κόπο, με κριτήριο και ποιότητα. Πάρα άπειρα, δίχως κρίση, τόσα που πελαγώνει το κοινό σου, αλλά τελικά και εσύ. 

7. Επίμονο ψάξιμο για ό,τι μαγνητίζει το πνεύμα μου

Στόχος του να διαβάσει κάποιος εδώ αναφορές μόνο για ό,τι καλύτερο υπάρχει στην πόλη. Φυσικά μιας και όλα αυτά τα χρόνια, μόνο ένας άνθρωπος βρίσκεται πίσω από αυτή τη σελίδα και τα social media, με βάση ό,τι θα παρακολουθήσω και του διαθέσιμου χρόνου να τα μοιραστώ.

8. Μη φοβάσαι να φανείς ευαίσθητος, ιδεολόγος και διαφορετικός

...Ο φιλότεχνος και κουλτουριάρης (σε μια χώρα που λίγοι πάνε στα μουσεία), ο ...φανατικός βιβλιόφιλος και αναγνώστης βιβλίων (σε μια χώρα που ελάχιστοι διαβάζουν), ο λάτρης των αρχαιολογικών χώρων (σε μια χώρα πλούσια σε ιστορία που ελάχιστοι γνωρίζουν) κ.α. Να χαίρεσαι να είσαι εκείνη που δε βλέπει τηλεόραση, αλλά διαβάζει, κινείται, επιλέγει αυτό που οι περισσότεροι απορρίπτουν. Να έχεις το δικό σου χαρακτήρα. 

9. Ανάδειξη πραγμάτων, με έναν τρόπο θελκτικό

Στόχος πρωταρχικός: να απευθύνεσαι σε ένα ευρύ κοινό, παρουσιάζοντας μια θεματολογία που αφορά λίγους. Όχι στα κουτσομπολιά, όχι στη φτήνια. Αυτός ήταν ο οδοδείκτης από την πρώτη μέρα. Με μια γλώσσα απλή και κατανοητή, έναν τρόπο παρουσίασης παιχνιδιάρικο, με αισθητική, όμορφες εικόνες και λέξεις, να μιλάς για πράγματα που έχουν "περαστεί" στο κοινό ως ανιαρά, μα είναι τα πιο ενδιαφέροντα. Δεν υπάρχει τίποτα πιο τιμητικό από να γίνει κάποιος αναγνώστης, ή να δει μια θεατρική παράσταση, έπειτα από παρότρυνση σου. Τότε ο χρόνος σου που αφιέρωσες είχε αξία.

10. Συγχώρεσε

Όταν υπάρχεις σε μια διαδικτυακή κοινότητα, έρχεσαι σε επαφή με κόσμο. Αρκετοί θα σε πλησιάσουν μόνο για να αναδείξεις κάτι δικό τους. Θα κάνεις γνωστούς, φίλους, αλλά ίσως και εχθρούς. Στα χρόνια υπήρξε αυτή η εμπειρία. Που σε διδάσκει αφενός να είσαι πιο προσεκτικός, αφετέρου να προχωράς παρακάτω. Σε αυτά τα 12 χρόνια, προφανώς υπήρξαν άνθρωποι που θίχτηκαν ή σχολίασαν αρνητικά, ή φέρθηκαν και αχάριστα. Το καλύτερο είναι η συγχώρεση. Και έπειτα να τους αγνοείς.

11. Επιμονή και πολύ δουλειά

Όποιος υπήρξε ή είναι blogger, ξέρει ότι το να έχεις ένα τέτοιου είδους blog, ενεργό για τόσα χρόνια, σημαίνει ότι έχεις δουλέψει. Έχεις περάσει και από σχεδόν όλα τα πόστα. Έψαξες προγράμματα, γραφιστικά, έγινες διορθωτής, επιμελητής, φωτογράφος, υπεύθυνος δημοσίων σχέσεων και marketing, social media manager, συγγραφέας και αρχισυντάκτης. Το κρατάς ως εκεί που θες. Εν ολίγοις, αποκτάς εμπειρία,  βρίσκεις λύσεις, ψάχνεσαι, μοχθείς. Το πιο σημαντικό είναι ότι αυτό γίνεται λόγω πάθους και το γιατί μόνο ένας blogger θα μπορέσει να στο εξηγήσει.

12. Ευγνωμοσύνη

Το διαδίκτυο είναι ένα μεγάλο δώρο. Ένας πλούτος. Στο χέρι μας είναι να το εκμεταλλευτούμε σωστά και να δημιουργήσουμε ένα όμορφο περιεχόμενο. Είμαι ευγνώμων για όσα έχω αποκομίσει από αυτό το ταξίδι. Για τους ανθρώπους που έχω γνωρίσει, κάποιους τους θεωρώ φίλους. Άνοιξε πόρτες, παρέχει μια ποιοτική ζωή και καθημερινότητα. Εξαιτίας αυτού του blog, έγινα αληθινά πιο πλούσια σε εμπειρία, σε γνώση, σε ανθρώπους, σε "παραστάσεις". Κοιτάζοντας προς τα πίσω, μπορώ να πω ότι αν δεν το είχα δημιουργήσει θα ήμουν ένας άλλος άνθρωπος. 

Ποια είναι η επόμενη φάση τώρα; Το ταξίδι δεν έχει τελειώσει, συνεχίζεται. Έχει αλλάξει, μεταμορφώνεται και ίσως σταδιακά να αναδιαμορφωθεί. Σε επόμενη φάση ίσως πάρει μια άλλη μορφή. Υπάρχουν σκέψεις, το μέλλον θα δείξει. Το μόνο βέβαιο είναι ότι αν θα παραμείνει ενεργό (κι με πιο αραιή παρουσία), θα υπάρχει με το ίδιο πάθος και την ίδια ποιότητα. Όποια μορφή και όποιο μέλλον και αν θα έχει, θα υπάρχει όπως ξεκίνησε, με αυτές τις παραπάνω αξίες.

Ευχαριστώ για την ανάγνωση, τη συμπόρευση όλα αυτά τα χρόνια. 
Είναι τιμητική για μένα.   

22 Οκτωβρίου 2019

Είδαμε την παράσταση «Κάτι Σαν Κήπος». Βρεφικό, παιδικό θέατρο από την Artika @ Studio Μαυρομιχάλη



Απόγευμα Σαββάτου στο θέατρο Studio Μαυρομιχάλη στην παράσταση «Κάτι Σαν Κήπος», ένα έργο για βρέφη και νεαρά παιδιά με χορό και ζωντανή μουσική από την θεατρική ομάδα Artika. Σιγά, σιγά το θέατρο γεμίζει, οι γονείς κάθονται στις θέσεις και κρατάνε στην αγκαλιά τους τα μικρά τους. Για τα περισσότερα από αυτά τα παιδιά, αυτή θα είναι και η πρώτη παράσταση στο θέατρο που θα δούνε στη ζωή τους. 


Οι ηθοποιοί εμφανίζονται στη σκηνή. Η παράσταση ξεκινά μέσα σε έναν κήπο που γεννιέται, ζωντανεύει, μεταμορφώνεται με τη δύναμη της φαντασίας μας. Ένας κήπος μαγικός όπου το σύννεφο θα φέρει τη βροχή, όπου η βροχή θα γίνει ένα μακρύ ποτάμι, το ξύλο θα γίνει ένα καράβι και το φύλλο ένα κανονικό πιάτο! 



Η παράσταση απευθύνεται σε βρέφη και παιδιά έως 5 ετών, δηλαδή στο πιο απαιτητικό και ειλικρινές κοινό. Οι ηθοποιοί Κλεονίκη Καραχάλιου και Βασίλης Καζής -ο οποίος τραγουδά και παίζει μουσική με μια κιθάρα- προκαλούν τα ερεθίσματα και τη φαντασία των νεαρών θεατών. Εκείνοι παρατηρούν κάθε κίνηση τους, καταγράφουν κάθε ήχο, ρουφάνε σαν ένα σφουγγάρι κάθε βλέμμα και νεύμα τους. Είναι εντυπωσιακό ότι όλοι οι λιλιπούτειοι θεατές παρέμειναν ήσυχοι στη θέση τους και παρακολουθούσαν την παράσταση, καθ' όλη τη διάρκεια της, συμμετέχοντας με (παρα)κινήσεις, με λέξεις και ήχους. Από την πρώτη στιγμή η προσοχή τους κρατιέται σε εγρήγορση. Η παράσταση όμως είναι εξίσου ενδιαφέρουσα και για τους ενήλικες, καθώς είναι υπέροχο αφενός να παρατηρείς τους ηθοποιούς και αφετέρου τις αντιδράσεις των παιδιών. Γιατί για τα παιδιά, ο κήπος είναι αληθινός. Η φαντασία τους είναι τόσο οξυμένη που συναισθάνονται και βλέπουνε πράγματα που εμείς οι ενήλικοι πασχίζουμε να αντιληφθούμε. Η αντίδραση ενός παιδιού μπορεί να είναι αυτό που φεύγοντας θα "πάρεις" μαζί σου. 




«Κάτι σαν κήπος», μία παράσταση με ζωντανή μουσική και χορό που μιλάει σε όλες τις αισθήσεις και αντιπροσωπεύει τις φωτεινές στιγμές της ζωής, τις γεμάτες έμπνευση και διάθεση για παιχνίδι, που μιλάει για τα συναισθήματα, τη φιλία, το μοίρασμα και το φόβο.




Η διάρκεια της είναι 35΄, και μετά για περίπου 10’ το φανταστικό συναντάει την πραγματικότητα, με διαδραστικότητα των παιδιών με τους ηθοποιούς, όπου μπορούν να παίξουν με τα μουσικά όργανα και όλα τα αντικείμενα που βρίσκονται πάνω στη σκηνή. Επίσης, οι ηθοποιοί προσφέρουν μανταρίνια και ξηρούς καρπούς στους θεατές, ευχαριστώντας τους για τη βοήθεια τους στην εξερεύνηση τούτου του μαγικού κήπου! 

Ιδανική παράσταση για να επιλέξετε να πάτε τα παιδιά σας!



Η ιδέα και η σκηνοθεσία της παράστασης είναι της Μαριλένας Τριανταφυλλίδου, τα σκηνικά είναι της Νατάσας Ευσταθιάδη, τα κουστούμια της Όλγας Ευαγγελίδου, τον φωτισμό επιμελείται ο Γιώργος Αγιαννίτης.

Στοιχεία παράστασης:
Ιδέα - Σκηνοθεσία: Μαριλένα Τριανταφυλλίδου
Ερμηνεία: Κλεονίκη Καραχάλιου, Βασίλης Καζής
Σκηνικά: Νατάσα Ευσταθιάδη
Κοστούμια: Όλγα Ευαγγελίδου
Φωτισμοί: Γιώργος Αγιαννίτης
Οργάνωση παραγωγής: Artika


Ημέρες και ώρες Παραστάσεων: Κάθε Σάββατο στις 5.30 μ.μ.

Διάρκεια: 35΄ + 10’ μετά την παράσταση όπου το φανταστικό συναντάει την πραγματικότητα.

Τιμή εισιτηρίων: Κανονικό: 10€ – Οικογενειακό (15 άτομα+): 8€ – Ατέλειες / Ανεργίας: 5€

Εκπτωτική κάρτα: προαγορά εισιτηρίων από το ταμείο του θεάτρου και για τις δύο παραστάσεις, στη μειωμένη τιμή των 8 ευρώ.

Για βρέφη από 1 και παιδιά έως 5 ετών
Κάθε Σάββατο στις 17.30 μ.μ. από τις 12 Οκτωβρίου 2019

Πληροφορίες / κρατήσεις για παραστάσεις σε σχολεία και στο χώρο σας: 6908881527

Προπώληση: Ticketservices, Public


Studio Μαυρομιχάλη
Διέυθυνση: Μαυρομιχάλη 134

Τηλέφωνο: 2106453330

Λίγα λόγια για την Artika:


H Artika, αποτελεί μέλος του Small size Network, του Ευρωπαϊκού δικτύου για τη διάδοση και προώθηση των παραστατικών τεχνών για τις πολύ νεαρές ηλικίες (0 έως 6 χρονών), πριν 13 χρόνια, ξεκίνησε να δημιουργεί θεατρικές παραστάσεις, που για πρώτη φορά στην Ελλάδα, έδιναν τη δυνατότητα στο πολύ νεαρό κοινό αυτών των ηλικιών να τις παρακολουθήσει.

Στη διάρκεια αυτών των χρόνων, η ομάδα έχει κληθεί να συμμετάσχει σε διεθνή φεστιβάλ στο εξωτερικό και έχει παρακολουθήσει παραστάσεις, σεμινάρια και φεστιβάλ αποκλειστικά για παιδιά πολύ νεαρής ηλικίας στην Ιταλία (La Baracca Testoni Ragazzi), την Αυστρία (Toihaus Theater), τη Ρουμανία (Teatrul Ion Creanga), το Ιράν (Isfahan Theater Festival), την Ολλανδία (Brik Festival) και την Ουγγαρία (Kolibri Festival). 

Από τον Δεκέμβριο του 2018, η Artika, αποτελεί ένα από τα 18 μέλη του μεγάλου Ευρωπαϊκού Προγράμματος «Mapping – A map on the aesthetics of performing arts for early years» που στόχο έχει τη δημιουργία θεατρικών παραστάσεων σε συμπαραγωγή με τις άλλες ομάδες-θέατρα του προγράμματος και την έρευνα πάνω στην αισθητική των παραστατικών τεχνών για τις πολύ νεαρές ηλικίες (0 έως 6 χρονών). Το πρόγραμμα θα διαρκέσει 4 χρόνια και υλοποιείται με την υποστήριξη του Creative Europe.


Την περίοδο 2019-2020 η ομάδα επιχορηγείται από το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού για το πρόγραμμα «Οι πολύ νεαρές ηλικίες συναντούν την ποίηση», μία δράση που σκοπό έχει να φέρει παιδιά 0 έως 6 χρονών σε επαφή με το μοναδικό και πρωτογενές αυτό είδος έκφρασης. Παράλληλα παρουσιάζει εκτός της παράστασης «Κάτι σαν κήπος», την παράσταση «Πάει έρχεται» για παιδιά από 1 έτους.

13 Οκτωβρίου 2019

Επίσκεψη στο νέο Μουσείο Γουλανδρή στο Παγκράτι


Δυο νέα παιδιά παρατηρούν έναν πίνακα του B.Γκογκ

Το νέο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Γουλανδρή στο Παγκράτι, μια ανάσα από το Καλλιμάρμαρο, άνοιξε πριν λίγες μέρες και άλλαξε καθοριστικά το πολιτιστικό χάρτη της πόλης μας. Πρόκειται για το Μουσείο με την εμβληματική ιδιωτική συλλογή των Βασίλη & Ελίζας Γουλανδρή

Οι Αθηναίοι έχουν τώρα τη δυνατότητα να θαυμάσουν μοναδικά έργα τέχνης που δεν είχανε την ευκαιρία στο παρελθόν. Έργα που έχουν δανειστεί και εκτεθεί στα πιο σημαντικά και μεγαλύτερα μουσεία του κόσμου.   


Μετά από δεκαετίες αναμονής, η συλλογή είναι επιτέλους επισκέψιμη για το κοινό σε έναν χώρο που αρμόζει στη σπουδαιότητά της. Με το που μπαίνεις στο κτήριο αισθάνεσαι ότι εισέρχεσαι σε ένα μουσείο ευρωπαϊκών προδιαγραφών.


 Η πρώτη εντύπωση που αποκομίζει κανείς είναι τόσο αποστομωτική όσο και τα ονόματα που ανήκουν στη συλλογή του. Πίνακες του Βαν Γκογκ, του Πικάσο, του Μονέ, του Ελ Γκρέκο, του Ντε Κίρικο, του Μιρό, Μπονάρ, Μοντιλιάνι, Πόλοκ, Σαγκάλ,Ντεγκά, Μιρό, Μπρακ και πόσων άλλων. 


Μετά από καθυστερήσεις, δυσκολίες, αναποδιές και εμπόδια, το όνειρο του ζεύγους Γουλανδρή έγινε πραγματικότητα. Η απίστευτη και πραγματικά αμύθητης αξίας συλλογή που είχαν δημιουργήσει, έχει πλέον τη μόνιμη βάση της στην πρωτεύουσα της Αθήνας. 

Στο μουσείο, το οποίο έχει συνολική επιφάνεια 7.250 τ.μ., εκτός από τους εκθεσιακούς χώρους, λειτουργούν ένα πωλητήριο και ένα Café – Εστιατόριο, μια βιβλιοθήκη τέχνης με 6.000 τόμους βιβλίων, παιδικό εργαστήριο, καθώς κι ένα σύγχρονων προδιαγραφών αμφιθέατρο, 190 θέσεων.


Κάθε επισκέπτης με την είσοδο του στο Μουσείο, παίρνει στα χέρια του και ένα κοντρόλ, με το οποίο μπορεί να ξεναγηθεί ιδιωτικά πατώντας τον αριθμό του κάθε πίνακα και μαθαίνοντας την ιστορία πίσω από κάθε έργο και για κάθε καλλιτέχνη.

Αριθμός 13, του Τζάκσον Πόλλοκ (1950)

Ο αγαπημένος μου πίνακας είναι αυτός.


Εδώ σε μια λεπτομέρεια.


Υπέροχες φιγούρες του Τζιακομέττι.


Τακτικές ξεναγήσεις πραγματοποιούνται όπου οι επισκέπτες μπορούν να μάθουν περισσότερα για την ιστορία πίσω από τα έργα των Van Gogh, Picasso, Pollock, Monet, Miró, Degas, Παρθένη, Τσαρούχη, Μόραλη κ.ά


Πέρα όμως από τις ξεναγήσεις, αξίζει ο καθένας να αφεθεί και να 
χαθεί με το δικό του τρόπο


στα χρώματα, στους μύθους,


στις δημιουργίες που στέκονται


εκεί μπροστά του και 


προκαλούν ποικιλοτρόπως όλα τα συναισθήματα του.


Είναι εντυπωσιακό ότι αυτά τα έργα 
αποτελούν μόνο το 40 % της συλλογής του. 


Στεγασμένα σε ένα κτήριο στολίδι 


πανέμορφο και επιβλητικό.

Μην παραλείψετε μια στάση στο καφέ του Μουσείου. 


Οι ιδρυτές Βασίλης και Ελίζα Γουλανδρή, ως υπέρμαχοι της ιδέας ότι η Τέχνη αποτελεί κοινωνικό πνευματικό αγαθό, πέραν της σημαντικής προσφοράς τους με την ίδρυση του Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης στην Άνδρο, επιθυμούσαν τη δημιουργία ενός έτερου μουσείου στην Αθήνα, που θα έδινε τη δυνατότητα σε ένα ευρύτερο κοινό να έρθει σε επαφή με τη νεότερη και σύγχρονη τέχνη που αποτέλεσε το κύριο αντικείμενο του ενδιαφέροντός τους και το κατάφεραν! 

Τους ευχαριστούμε!


Ίδρυμα Βασίλη & Ελίζας Γουλανδρή, Ερατοσθένους 13, 
facebook.com/BEGoulandrisFoundation
instagram.com/begoulandrisfoundation, #BEGoulandris 
https://goulandris.gr/el/

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ: 
Ώρες λειτουργίας: Τρίτη-Κυριακή 10.00-18.00, Παρασκευή 10.00-22.00, Δευτέρα κλειστά. Εισιτήρια: Γενική είσοδος  8€, Μειωμένο εισιτήριο  6€. Μειωμένο εισιτήριο δικαιούνται άτομα άνω των 65 ετών, παιδιά και έφηβοι 12-17 ετών, φοιτητές, άνεργοι, υπηρετούντες την στρατιωτική τους θητεία. Ελεύθερη είσοδο δικαιούνται τα Μέλη του Ιδρύματος Β&Ε Γουλανδρή, παιδιά έως 12 ετών, ΑμεΑ και ο συνοδός τους, εκπαιδευτικοί που συνοδεύουν σχολεία, κάτοχοι κάρτας ICOM – ICOMOS, διπλωματούχοι ξεναγοί, δημοσιογράφοι. 

2 Οκτωβρίου 2019

Είδαμε τον «Έναν Εχθρό του Λαού» του Ερρίκου Ίψεν στο Studio Μαυρομιχάλη





Το βράδυ της Δευτέρας βρεθήκαμε στην πρεμιέρα της παράστασης «ΕΝΑΣ ΕΧΘΡΟΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ» του αριστουργήματος του Ερρίκου Ίψεν, που παρουσιάζεται στο Studio Μαυρομιχάλη για δεύτερη χρονιά, σε σκηνοθεσία Φώτη Μακρή.

Ο ιδεολόγος γιατρός, ο Τόμας Στόκμαν, ανακαλύπτει ότι το ιαματικό νερό των πηγών της πόλης του, όπου καταφεύγουν χιλιάδες τουρίστες για να θεραπευθούν, είναι μολυσμένο από τα εργοστάσια που βρίσκονται κοντά. Μιλά δημόσια για τον κίνδυνο πανδημίας στην πόλη και βρίσκει συσπειρωμένο απέναντί του το σκληρό κατεστημένο των συμφερόντων. Όταν η πολιτική και πολιτειακή ηγεσία, συμπεριλαμβανομένου και του εκδότη της τοπικής εφημερίδας, αντιλαμβάνονται το κόστος της αποκάλυψης αυτής, αρνούνται να υποστηρίξουν τον γιατρό και αγωνίζονται για να αποσιωπηθεί η αλήθεια.



Ένα αριστουργηματικό έργο, επίκαιρο όσο ποτέ, αν και γραμμένο το 1882 από τον Νορβηγό δραματουργό Ερρίκο Ίψεν. Όταν το εφήμερο κέρδος μπαίνει μπροστά από το συλλογικό συμφέρον και την κοινή λογική. Κατά μια έννοια το κείμενο μιλάει και για την περιβαλλοντολογική κρίση που έχουμε προκαλέσει σημερα, έτσι ακριβώς εθελοτυφλούμε όλοι μπροστά στην καταστροφή του πλανήτη. Ο Ίψεν δεν αμφισβητεί μόνο την ηθική και πνευματική ικανότητα της πλειονότητας του λαού να κρίνει, να επιλέγει και να αποφασίζει ώριμα, αλλά αποδεικνύει και την αντιφατική συμπεριφορά του «μικροαστού». 

Στο «Ένας Εχθρός του Λαού» δεν υπονομεύεται μόνο το πλειοψηφικό σύστημα της δημοκρατίας, αλλά ο Ίψεν στοχάζεται και πάνω στις προϋποθέσεις και τις συνθήκες μέσα από τις οποίες ένας λαός -ή καλύτερα η πλειονότητα του λαού- μπορεί να μορφωθεί και να ωριμάσει πνευματικά, ιστορικά, κοινωνικά, πολιτικά, ώστε με τις επιλογές του να μην διαψεύδει τον ίδιο του τον εαυτό.



Το «Ένας Εχθρός του Λαού» είναι ένα επικίνδυνο έργο, καθώς ο συγγραφέας τοποθετεί ένα καθρέπτη μπροστά στον κάθε θεατή και ανακαλύπτει τόσο τις ατέλειες του, όσο και την αδυναμία του να διαφοροποιηθεί σε ένα άδικο και αναποτελεσματικό σύστημα διακυβέρνησης.

Ο θεατής αναρωτιέται αν τελικά η «Δημοκρατία» -όπως εφαρμόζεται- ως πολίτευμα, μπορεί να αποτελέσει εχέγγυο για μια αξιοκρατική, δίκαιη και ελεύθερη κοινωνία, όταν αυτή -η δημοκρατία- στηρίζεται στην επιπόλαια, απαίδευτη, χειραγωγούμενη και διεφθαρμένη πλέον πλειοψηφία.

Και έκπληκτοι ανακαλύπτουμε ότι τελικά, η περιβόητη «Δημοκρατία» είναι ένα ατελέστατο σύστημα, ανίκανο να διαχειριστεί με κάποια δικαιοσύνη τις πολύπλοκες οικονομικές και κοινωνικές δυνάμεις που διέπουν τη ζωή. Και ο τρόμος γίνεται ακόμα μεγαλύτερος, όταν από κάποια κέντρα που αποφασίζουν για τις ζωές μας, «προτείνεται» μια άλλη πιθανή λύση… Ο φασισμός...

Τολμηρό ανέβασμα με μια σύγχρονη σκηνοθεσία, καυστικό χιούμορ, μουσικές επιλογές ροκ κομματιών, κουστούμια και σκηνικά λιτά, που φέρνουν το έργο στο τώρα. Πολύ καλές ερμηνείες από τους ηθοποιούς, μπόρεσαν να αποδώσουν το κείμενο άψογα επί σκηνής.

Η παράσταση επιχορηγήθηκε από το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού.


ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ :
Μετάφραση : Ερρίκος Μπελιές
Δραματουργική επεξεργασία – κείμενο παράστασης : Φώτης Μακρής – Στέλλα Κρούσκα
Σκηνοθεσία : Φώτης Μακρής
Σκηνικά - κοστούμια : Μαρία Μπενάκη
Μουσική επιμέλεια : Στέλλα Κρούσκα
Φωτισμοί : Νίκος Βλασόπουλος

Παίζουν: Φώτης Μακρής, Στέλλα Κρούσκα, Κλεοπάτρα Τολόγκου, Μαριέλα Δουμπού, Γιώργος Κυριαζόπουλος, Άρης Λεοντόπουλος, Νίκος Αργυριάδης, Γιάννης Γαβρίλης 


ΗΜΕΡΕΣ ΚΑΙ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ : 
Από 28 Σεπτεμβρίου έως 8 Δεκεμβρίου 2019
Σάββατο στις 21.00 
Κυριακή στις 20:00

ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ : 
Κανονικό : 12 ευρώ
Φοιτητικό, κάτω των 25 ετών και άνω των 65 ετών: 10 ευρώ 
Ατέλειες, Άνεργοι : 8 ευρώ

Studio Μαυρομιχάλη, Μαυρομιχάλη 134, Τηλ. 2106453330
Related Posts with Thumbnails