12 χρόνια Roadartist in Athens! 12 αξίες #blogging

Σαν σήμερα, στις 30 Οκτωβρίου του 2007, πριν από 12 χρόνια, γράφτηκε η πρώτη λέξη σε αυτό το blog. Ξεκίνησε αυθόρμητα, με τη σκέψη ότι θα υπάρχει για λίγες μέρες, μα τελικά μετατράπηκε σε μια σελίδα με προσωπικές γραφές αλλά και πολιτιστικά μοιράσματα. Σε αυτά τα 12 χρόνια έχουμε από εδώ μοιραστεί πολλά κείμενα, προτάσεις, παρουσιάσεις βιβλίων και θεατρικών παραστάσεων, φωτογραφιών, ταξιδιών κ. α. 

Τώρα καθώς το Roadartist γίνεται δώδεκα, κοιτάζοντας προς τα πίσω μοιράζομαι σήμερα 12 αξίες που διέπουν αυτή την ενασχόληση, από την πρώτη μέρα έως σήμερα.

1. Πάθος

Αν δεν υπήρχε το πάθος για το γράψιμο, για τα πολιτιστικά και τη γνώση, αυτό το blog δε θα είχε κλείσει ούτε καν 2 μέρες. Το βέβαιο είναι ότι δημιουργήθηκε από ένα απίστευτο μεράκι που κρατά ακόμη μέχρι σήμερα, έστω και αν έχουν διαφοροποιηθεί πλέον οι καταστάσεις.

2. Γενναιοδωρία 

Το γράψιμο είναι μια διαδικασία μοναχική. Απαιτεί κόπο, φαντασία, έμπνευση. Απαιτεί να είσαι γενναιόδωρος ως προς το χρόνο, ως προς τις πηγές, ως προς τις λέξεις. Χαίρομαι για το χρόνο που αφιέρωσα σε αυτή την ενασχόληση, αλλά και ως προς την προώθηση ανθρώπων, δράσεων. Είναι τόσο εύκολο να γίνεις επικριτικός πάνω στις δημιουργίες άλλων. Όλα αυτά τα χρόνια, ακολούθησα ως αρχή όταν έβλεπα ή διάβαζα κάτι και με άφηνε αδιάφορη, να μην γινόταν καμία αναφορά εδώ, παρά να έγραφα κάτι επικριτικό ή ψεύτικο. Όσο δύσκολο και αν είναι αυτό, όταν σέβεσαι τις δημιουργίες των άλλων, την ίδια στιγμή σέβεσαι και εσένα.

3. Εστίαση στην ομορφιά όπου υπάρχει εκεί έξω

Τα θέματα που δημοσιεύονται είτε εδώ, είτε στους λογαριασμούς του blog στα social media (Facebook page, Instagram, Twitter) είναι επικεντρωμένα στην ανάδειξη της ομορφιάς της ζωής, της πόλης, των ανθρώπων. Με ενδιαφέρει να μοιράζομαι την ομορφιά, να την εντοπίζω όπου υπάρχει και να την αναδεικνύω.  Απ' όπου μπορεί ν' αντληθεί. Από μια παράσταση, ένα έργο, έναν πίνακα, ένα λουλούδι, στη φύση, σε ένα ταξίδι, σε μια συνάντηση. 

4. Επαγγελματισμός

Γυρίζω πίσω το χρόνο και με θυμάμαι να κρατάω πρόγραμμα για αναρτήσεις, ημερολόγιο με υπενθυμίσεις, ημερομηνίες με το πότε θα δω μια παράσταση που με έχουν καλέσει, πότε θα διαβάσω ένα βιβλίο, να μη ξεχάσω να κάνω αναφορά την τάδε ημερομηνία για την επέτειο μιας καλλιτεχνικής προσωπικότητας που θαυμάζω. Επαγγελματισμό και εννοείται αυτά παράλληλα με full time εργασίες και σπουδές, στο πέρασμα των χρόνων. 

4. Καλλιτεχνική έκφραση

Όταν μεταδόθηκε ένα θεατρικό μου έργο στο ΡΙΚ, το μοιράστηκα και από εδώ, που το ακούσαμε μαζί με αρκετούς από εσάς και έπειτα αρχειοθετήθηκε το αρχείο με την ηχογραφημένη παράσταση να υπάρχει κ εδώ. Όπως επίσης, κείμενα μου και φωτογραφίες ως έκφραση. 

5. Ειλικρίνεια

Καλές οι δημόσιες σχέσεις, όμως μόνο όταν βασίζονται στην ειλικρίνεια. Ακόμη και όταν παρουσιάστηκαν (ή παρουσιάζονται) από εδώ δουλειές ανθρώπων, που είχα κάποιου είδους επαφή μαζί τους (επαγγελματική, φιλική κλπ), ποτέ δεν το έκανα με τυπικότητα ή λόγω κάποιας υποχρέωσης και αυτό το γράφω ειλικρινά με το χέρι στην καρδιά. Μόνο τιμώντας το δημιουργό, αναγνωρίζοντας την αξία του. Μην προωθείτε τα πάντα. Το θέμα είναι να αναδεικνύεται αυτό που αξίζει για να ξεχωρίσει ανάμεσα σε όλα όσα συμβαίνουν. Πάντα να μοιράζεσαι με βάση την αλήθεια σου και το κριτήριο σου. 

6.  Less is more

Καλύτερα να δημοσιεύεις λίγα πράγματα μα επιλεγμένα προσεκτικά, με κόπο, με κριτήριο και ποιότητα. Πάρα άπειρα, δίχως κρίση, τόσα που πελαγώνει το κοινό σου, αλλά τελικά και εσύ. 

7. Επίμονο ψάξιμο για ό,τι μαγνητίζει το πνεύμα μου

Στόχος του να διαβάσει κάποιος εδώ αναφορές μόνο για ό,τι καλύτερο υπάρχει στην πόλη. Φυσικά μιας και όλα αυτά τα χρόνια, μόνο ένας άνθρωπος βρίσκεται πίσω από αυτή τη σελίδα και τα social media, με βάση ό,τι θα παρακολουθήσω και του διαθέσιμου χρόνου να τα μοιραστώ.

8. Μη φοβάσαι να φανείς ευαίσθητος, ιδεολόγος και διαφορετικός

...Ο φιλότεχνος και κουλτουριάρης (σε μια χώρα που λίγοι πάνε στα μουσεία), ο ...φανατικός βιβλιόφιλος και αναγνώστης βιβλίων (σε μια χώρα που ελάχιστοι διαβάζουν), ο λάτρης των αρχαιολογικών χώρων (σε μια χώρα πλούσια σε ιστορία που ελάχιστοι γνωρίζουν) κ.α. Να χαίρεσαι να είσαι εκείνη που δε βλέπει τηλεόραση, αλλά διαβάζει, κινείται, επιλέγει αυτό που οι περισσότεροι απορρίπτουν. Να έχεις το δικό σου χαρακτήρα. 

9. Ανάδειξη πραγμάτων, με έναν τρόπο θελκτικό

Στόχος πρωταρχικός: να απευθύνεσαι σε ένα ευρύ κοινό, παρουσιάζοντας μια θεματολογία που αφορά λίγους. Όχι στα κουτσομπολιά, όχι στη φτήνια. Αυτός ήταν ο οδοδείκτης από την πρώτη μέρα. Με μια γλώσσα απλή και κατανοητή, έναν τρόπο παρουσίασης παιχνιδιάρικο, με αισθητική, όμορφες εικόνες και λέξεις, να μιλάς για πράγματα που έχουν "περαστεί" στο κοινό ως ανιαρά, μα είναι τα πιο ενδιαφέροντα. Δεν υπάρχει τίποτα πιο τιμητικό από να γίνει κάποιος αναγνώστης, ή να δει μια θεατρική παράσταση, έπειτα από παρότρυνση σου. Τότε ο χρόνος σου που αφιέρωσες είχε αξία.

10. Συγχώρεσε

Όταν υπάρχεις σε μια διαδικτυακή κοινότητα, έρχεσαι σε επαφή με κόσμο. Αρκετοί θα σε πλησιάσουν μόνο για να αναδείξεις κάτι δικό τους. Θα κάνεις γνωστούς, φίλους, αλλά ίσως και εχθρούς. Στα χρόνια υπήρξε αυτή η εμπειρία. Που σε διδάσκει αφενός να είσαι πιο προσεκτικός, αφετέρου να προχωράς παρακάτω. Σε αυτά τα 12 χρόνια, προφανώς υπήρξαν άνθρωποι που θίχτηκαν ή σχολίασαν αρνητικά, ή φέρθηκαν και αχάριστα. Το καλύτερο είναι η συγχώρεση. Και έπειτα να τους αγνοείς.

11. Επιμονή και πολύ δουλειά

Όποιος υπήρξε ή είναι blogger, ξέρει ότι το να έχεις ένα τέτοιου είδους blog, ενεργό για τόσα χρόνια, σημαίνει ότι έχεις δουλέψει. Έχεις περάσει και από σχεδόν όλα τα πόστα. Έψαξες προγράμματα, γραφιστικά, έγινες διορθωτής, επιμελητής, φωτογράφος, υπεύθυνος δημοσίων σχέσεων και marketing, social media manager, συγγραφέας και αρχισυντάκτης. Το κρατάς ως εκεί που θες. Εν ολίγοις, αποκτάς εμπειρία,  βρίσκεις λύσεις, ψάχνεσαι, μοχθείς. Το πιο σημαντικό είναι ότι αυτό γίνεται λόγω πάθους και το γιατί μόνο ένας blogger θα μπορέσει να στο εξηγήσει.

12. Ευγνωμοσύνη

Το διαδίκτυο είναι ένα μεγάλο δώρο. Ένας πλούτος. Στο χέρι μας είναι να το εκμεταλλευτούμε σωστά και να δημιουργήσουμε ένα όμορφο περιεχόμενο. Είμαι ευγνώμων για όσα έχω αποκομίσει από αυτό το ταξίδι. Για τους ανθρώπους που έχω γνωρίσει, κάποιους τους θεωρώ φίλους. Άνοιξε πόρτες, παρέχει μια ποιοτική ζωή και καθημερινότητα. Εξαιτίας αυτού του blog, έγινα αληθινά πιο πλούσια σε εμπειρία, σε γνώση, σε ανθρώπους, σε "παραστάσεις". Κοιτάζοντας προς τα πίσω, μπορώ να πω ότι αν δεν το είχα δημιουργήσει θα ήμουν ένας άλλος άνθρωπος. 

Ποια είναι η επόμενη φάση τώρα; Το ταξίδι δεν έχει τελειώσει, συνεχίζεται. Έχει αλλάξει, μεταμορφώνεται και ίσως σταδιακά να αναδιαμορφωθεί. Σε επόμενη φάση ίσως πάρει μια άλλη μορφή. Υπάρχουν σκέψεις, το μέλλον θα δείξει. Το μόνο βέβαιο είναι ότι αν θα παραμείνει ενεργό (κι με πιο αραιή παρουσία), θα υπάρχει με το ίδιο πάθος και την ίδια ποιότητα. Όποια μορφή και όποιο μέλλον και αν θα έχει, θα υπάρχει όπως ξεκίνησε, με αυτές τις παραπάνω αξίες.

Ευχαριστώ για την ανάγνωση, τη συμπόρευση όλα αυτά τα χρόνια. 
Είναι τιμητική για μένα.