30 Μαρτίου 2009

Vincent van Gogh / Βίνσεντ βαν Γκογκ

Ο Βίνσεντ βαν Γκογκ (Vincent Willem van Gogh), Ολλανδός ζωγράφος, γεννήθηκε σαν σήμερα, στις 30 Μαρτίου του 1853 και πέθανε στις 29 Ιουλίου του 1890.

Ήταν ένας αντιφατικός άνδρας, που έζησε τη ζωή του διχασμένος ανάμεσα στη βαθιά του ανάγκη για να αγαπηθεί και στην υπεροπτική συστολή του, ανάμεσα στη μεθοδική αυτοκαταστροφή και στην βαθιά επίγνωση της αξίας του ως καλλιτέχνη.

Όσο ζούσε το έργο του δεν σημείωσε επιτυχία, ούτε ο ίδιος αναγνωρίστηκε ως καλλιτέχνης. Ωστόσο μετά το θάνατο του, η φήμη του διαδόθηκε πολύ γρήγορα και σήμερα θεωρείται ως ένας από τους πιο σημαντικούς ζωγράφους όλων των εποχών.

Αν θυμάστε και σε μια ‘ψηφοφορία’ στο blog, η πλειοψηφία από εσάς τον είχε επιλέξει ως τον πιο αγαπημένο ζωγράφο..

Ο βαν Γκόγκ υπήρξε δύσκολος και αντικοινωνικός ως έφηβος, από πολύ νωρίς παρουσίασε τάσεις μελαγχολίας και ψυχολογικά προβλήματα. Όταν έγινε 16 ετών, ο Βίνσεντ βαν Γκογκ έπρεπε να αποφασίσει τι επάγγελμα θα ακολουθούσε.

Ο ίδιος δεν αισθανόταν κάποια ιδιαίτερη κλίση για κάποια συγκεκριμένη καριέρα, η οικογένεια του ήταν μεγάλη (ήταν ο πρωτότοκος από τα συνολικά οκτώ παιδιά της οικογένειάς του, γιος του πάστορα Θεόδωρου βαν Γκογκ) και χρειάζονταν οικονομική βοήθεια.
Έχοντας ήδη καταπιαστεί χωρίς επιτυχία με αρκετά επαγγέλματα, ασχολήθηκε για ένα διάστημα με το εμπόριο έργων τέχνης. Το 1873 η εταιρεία τον μεταθέτει στο Λονδίνο και έπειτα στο Παρίσι. Εκείνη τη περίοδο, ενδιαφέρεται έντονα για τη θρησκεία (προφανώς επηρεασμένος από το πατέρα του). Όταν απολύεται από την δουλειά του, επιστρέφει στο Άμστερνταμ για να σπουδάζει θεολογία. Γίνεται ιεροκήρυκας στο Βέλγιο, όπου κηρύττει για περίπου έξι μήνες. Εκείνη την εποχή αρχίζει να σχεδιάζει μικρά έργα και αποφασίζει να ασχοληθεί με τη τέχνη.
Τα πρώτα του μαθήματα ζωγραφικής τα παρακολουθεί σε ηλικία 27 ετών.

Σύντομα έρχεται σε ρήξη με το δάσκαλο του Anton Mauve. Τα επόμενα χρόνια δημιουργεί έργα κυρίως επηρεασμένα από τη ζωγραφική του Jean-François Millet ενώ ταξιδεύει στην ολλανδική επαρχία ζωγραφίζοντας θέματα που εμπνέεται από αυτή. Το χειμώνα του 1885, παρακολουθεί μαθήματα στην Ακαδημία της Αντβέρπης, τα οποία όμως διακόπτονται πολύ σύντομα αφού αποβάλλεται από τον καθηγητή της ακαδημίας Eugene Siberdt.

Ο βαν Γκογκ έρχεται σε επαφή με την ιαπωνική τέχνη, από την οποία δανείζεται στοιχεία. Κάποιες από τις προσωπογραφίες του, περιλαμβάνουν σε δεύτερο πλάνο κάποιο έργο ιαπωνικής τέχνης. Επισκέπτεται το Παρίσι όπου ζει με τον αδελφό του στην περιοχή της Μονμάρτης. Εκεί έρχεται σε επαφή με τους ιμπρεσιονιστές Ε. Ντεγκά, Καμίλ Πισαρό, Πωλ Γκωγκέν και Τουλούζ Λωτρέκ. Επηρεάζεται από το κίνημα του ιμπρεσιονισμού και ειδικότερα σε ότι αφορά τη χρήση του χρώματος. Ο βαν Γκογκ χρησιμοποίησε συχνά τεχνικές των ιμπρεσιονιστών αλλά διαμόρφωσε παράλληλα και ένα προσωπικό ύφος, το οποίο διακρίνεται από την χρήση συμπληρωματικών χρωμάτων που οι ιμπρεσιονιστές αποφεύγουν.

Έπειτα επισκέπτεται τη νότια Γαλλία, όπου εμπνέεται από το τοπίο και την αγροτική ζωή των κατοίκων, θέματα τα οποία προσπαθεί να αποδώσει στη ζωγραφική του. Κατά το διάστημα της παραμονής του στην Αρλ, δέχεται την επίσκεψη του ζωγράφου Γκωγκέν. Ωστόσο, μετά από λίγους μήνες, οι δύο τους διαφωνούν έντονα και λόγω της ασταθούς ψυχικής του υγείας, ο βαν Γκογκ κόβει μέρος του αριστερού του αυτιού καταλήγοντας στο νοσοκομείο της περιοχής.

Ο βαν Γκογκ πούλησε μόνο έναν πίνακα, το Κόκκινο αμπέλι, μόλις 4 μήνες πριν το θάνατό του.
Παρ' όλα αυτά, και παρόλη την απόρριψη που συνεχώς ζούσε μη μπορώντας να πουλήσει τους πίνακες του, ζώντας στο μεγαλύτερο τμήμα της ενήλικης ζωής του από τη βοήθεια του αδερφού του, παρήγαγε έναν απίστευτο αριθμό αριστουργημάτων μέσα στα τελευταία 8 περίπου χρόνια της ζωής του, που είναι και τα χρόνια στα οποία ανέπτυξε το ταλέντο του.

Τον Ιούλιο του 1890, ο βαν Γκογκ εμφανίζει συμπτώματα έντονης κατάθλιψης και τελικά αυτοπυροβολείται στο στήθος στις 27 Ιουλίου, ενώ πεθαίνει δύο ημέρες αργότερα.

Πηγή:
Vincent W. van Gogh
Αξίζουν την επίσκεψη σας :
vangoghgallery
Μουσείο V.Gogh στο Άμστερνταμ

145 σχόλια:

kostaslogh είπε...

ήρθα κι απέρχομαι σοφότερος !
ίσως δεν ψηφίστηκε άδικα από μερικούς ο πιό αγαπημένος ζωγράφος
... κι απ ΄τους πιό αδικημένους εν ζωή προσθέτω!
καλή σου εβδομάδα Καλλιτέχνιδα

tovenito είπε...

πολλά αυτο.. είχε η ζωή του..
αυτοακρωτηριασμός
αυτοκαταστροφικός
αυτοπυροβολισμός
αυτόςείναι καλλιτέχνης όμως!

Anastasia's dolls είπε...

Eξαιρετικα καινοτομος !Η τεχνικη των στροβιλισμων με το πινελο και τα εντονα χρωματα χαρακτηριζουν το εργο του !

η κοπέλα με το καναρινί φόρεμα είπε...

Τα θυμάμαι όλα-όλα από το γυμνάσιο!!
Παίρνω άριστα καλέ κυρία;;;
Αγαπημένος πολλών...

Καλό ξημέρωμα!

KitsosMitsos είπε...

Από τους αγαπημένους μου ζωγράφους. Και ευτυχώς είχα τη χαρά να επισκεφτώ το μουσείο του στο Άμστερνταμ.
Καλό το αφιέρωμα!

Alexis B είπε...

Εξαιρετικός, καλιτέχνης και θαυμάσιο πόστ.
Καλή εβδομάδα.

Artanis είπε...

Πόσο αγαπώ τα χρώματά του...Αλλά λένε πώς υπέφερε από το αυτί του, με τρομερούς πόνοκεφάλους...
Λαβυρινθίτιδα, ή κάτι τέτοιο...
Η έναστρη νύχτα και το κοράκια, από τα ωραιότερα έργα του...
καλημέρα και καλή βδομάδα Καλλιτέχνιδά μου...

Μαργαρίτα Πάσχου είπε...

Αγαπημένος μου ο Βίνσεντ!
Ευχαριστούμε για την ανάρτηση roadartist μου!
Καλή σου μέρα και καλή βδομάδα!

Roadartist είπε...

@ kostaslogh : Καλημέρα Κώστα!.. Σίγουρα όχι άδικα.. Φοβερός, όντως ήταν από τους καταραμένους.... Καλή εβδομάδα να έχεις! :)

Roadartist είπε...

@ tovene592 : όντως έτσι ακριβώς tovene, χιλιάδες φόβοι τον κηνυγούσαν κ ανασφάλειες από την αρχή της ζωής του.. Που να ήξερε πόσο κοστίζει σήμερα ένας πίνακας του..

Roadartist είπε...

@ Anastasia's dolls : ακριβώς.. δεν μπόρεσαν να αντιληφθούν το ταλέντο του στην εποχή του. Καλημέρα..!

Roadartist είπε...

@ η κοπέλα με το καναρινί φόρεμα... : Μόνο άριστα???? :)) Αποφοιτείς με τη μία και χωρίς εξετάσεις.. :)) Πάρα πολλών.. καλημέρα!

Roadartist είπε...

@ KitsosMitsos : ένας από τους κύριους λόγους που θέλω να πάω στο Άμστερνταμ είναι για να δω αυτό το μουσείο.. μόνο κ για αυτό αξίζει..

Κ.Υ.Π. WALKING είπε...

Τον αγαπάω πολύ και συχνά καταφεύγω σ΄ αυτόν (όχι τόσο συχνά όσο με τον υπέρτατο, αλλά συχνά)
Ωραίες εποχές, γεμάτες αυθεντικούς "καταραμένους" κι όχι αυτοκαταστροφικούς για τα μάτια της κάμερας.

Roadartist είπε...

@ Alexis B : Αλέξη μου σε ευχαριστώ πολύ.. Καλή εβδομάδα να έχουμε, καλημέρα σου!

Roadartist είπε...

@ Artanis : Πολύ ταλαιπωρημένη ζωή, από όλες τις απόψεις.. Αποτυχημένος επαγγελματικά, άτυχος ερωτικά.. βασανισμένος από θέματα υγείας.. Τα χρώματα στα έργα του είναι μαγικά..σαν να ξέφευγε κ ο ίδιος μέσα από αυτά..

Roadartist είπε...

@ pink floyd : Μαργαρίτα να είσαι καλά για τα λόγια σου, εγώ σε ευχαριστώ. Καλημέρα και καλή σου εβδομάδα..

Roadartist είπε...

@ Κ.Υ.Π WALKING : ..τώρα που το λες πρέπει κάποια στιγμή να κάνω ένα αφιέρωμα κ στον υπέρτατο.. :) Θα συμφωνήσω με το "αυθεντικούς καταραμένους".. που πάλευαν με τους εσωτερικούς τους δαίμονες.. καλημέρα..

Adamantia είπε...

Ακριβώς αυτή η διαταραχή ή κατάρα για κάποιους είναι που βγαίνει στα έργα του και τα έκανε τόσο μοναδικά. Το βλέμμα στο πορτρέτο της πρώτης φωτογραφίας σου τα λέει όλα. Τον θαυμάζω πολύ.
Καλή εβδομάδα!

jacki είπε...

Πολύ ιδιαίτερος και χαρακτηριστικός ο τρόπος με τον οποίο ζωγράφιζε ο βαν Γκογκ.
Καλημέρα.

Ιορδανίδου Όλγα είπε...

Τον λατρεύω!!!!Κυριολεκτικά.Καλημέρα καλλιτέχνιδα

Ανώνυμος είπε...

τρομερός και ιδιόμορφος. αλλά όλοι οι σπουδαίοι έχουν κάτι που τους κάνει διαφορετικούς από το σύνολο.
σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.

Ένδειξη ζωής είπε...

Κατά την άποψη μου, δεν είναι δυνατόν να ξεχωρίσει κανείς στην τέχνη αν δεν έχει αυτό το κάτι το ξεχωριστό στην προσωπικότητά του.
Είναι απ' τους αγαπημένους μου ζωγράφους, μαζί με τον Claude Monet.
Kαλημέρα!

Anastasios είπε...

Ημέρα μνήμης η σημερινή για τον τόσο οικείο πια (σε αντίθεση με την εποχή του) βαν Γκογκ.

Πάντως αν η μνήμη δεν γίνει και ευθύνη θα συνεχίσουμε να έχουμε κι άλλα φαινόμενα καλλιτεχνών που χάνονται γιατί εμείς οι "έξυπνοι" δεν τους... βλέπουμε, και δεν τους προσέχουμε.

koulpa είπε...

τι κατάρα.. η δυστυχία και η παράνια παράγουν τέχνη..:):)
καλησπερα και καλή εβδομάδα:):)

Roadartist είπε...

@ Adamantia : θα συμφωνήσω βέβαια μαζί σου.. Πολύ ενδεικτικό επίσης κ το πορτρέτο με το μανταρισμένο αυτί..Δε το έβαλα το συγκεκριμένο, καλή σου εβδομάδα!

Roadartist είπε...

@ jacki : Ακριβώς έτσι jacki μου.. και για εμάς ένα μοναδικό ταξίδι τα έργα του.. όταν ζωγράφιζε τοπία στην Γαλλία, έλεγε ότι το έκανε για "να τα δουν όσοι δεν έχουνε μπορέσει να πάνε" :) καλησπέρα..

Roadartist είπε...

@ Carpe diem : Και εγώ το ίδιο πραγματικά! Καλησπέρα και καλή σου εβδομάδα :)))

Roadartist είπε...

@ evlahos : έτσι είναι. Και αυτή η διαφοροποίηση δεν μπορεί συνήθως να εκτιμηθεί. Να είσαι καλά, καλή σου εβδομάδα.

Roadartist είπε...

@ Ένδειξη ζωής : ..αν δεν έχει κάτι το ξεχωριστό, άλλο τρόπο σκέψης από το σύνολο ίσως, είτε όμως και τρομερά απλοϊκή σκέψη. Άλλωστε ας μη ξεχνάμε πως το να σκεφτόμαστε απλά είναι κ το πιο δύσκολο, γιατί συνήθως σκεφτόμαστε
περίπλοκα. Ο Monet κ εμένα μου αρέσει.. Καλησπέρα!

Roadartist είπε...

@ Anastasios : μα αυτό κ σήμερα είναι το πιο συνηθισμένο. Το χειρότερο είναι όταν βλέπεις να αναδεικνύονται 'καλλιτέχνες' λόγω γνωριμιών τους και μόνο όσοι είναι σε κλίκες.. και για αυτό να προωθούνται.. πολύ άδικο, αλλά είναι μέρος του συστήματος..

Roadartist είπε...

@ koulpa : Πραγματικά είναι σαν μια κατάρα koulpa.. Καλησπέρα και καλή εβδομάδα, φιλάκια..

librarian είπε...

Καλημέρα καλλιτέχνιδα! Μου θύμησες τώρα μια επίσκψη μου στο Άμστερνταμ που είχα να διαλέξω ανάμεσα στο μουσεί του Βαν Γκογκ και στο σπίτι της Άννας Φρανκ. Ένεκε της αγάπης μου για τα βιβλία διάλεξα το δεύτερο. Ακόμα το μετανιώνω. Ευτυχώς έχω θαυμάσει έργα του σε πολλά άλλα μουσεία, κυρίως της Γαλλίας.
Η ζωή του επίσης έχει κάτι να μας πει.
Σε φιλώ.

quartier libre είπε...

@
Vincent Willem van Gogh !

:)

b|a|s|n\i/a είπε...

είναι τρομερό τελικά όλοι αυτοί οι μεγάλοι που αναγνωρίζονται αφού φύγουν, με τον όποιον τρόπο, και όχι στην διάρκεια της ζωής τους.
και κανείς δεν ξέρει τι συνέχεια θα υπήρχε και πώς θα ήταν σήμερα η αναγνώριση, αν αναγνωρίζονταν τότε.
καλή εβδομάδα!! φιλιά πολλά!

Kostas L.A. είπε...

απολυτα ευστοχη η επιλογη κομματιου μια και γραφεις για τον κυριο Van Gogh..
το πρωτο πραγμα που σκεφτηκα κι εγω ηταν το Vincent του Don McLean..

καλη σου μερα αρτιστ μου!!

Μαριλένα είπε...

εξαιρετικός και λατρεμένος!

όταν ήμουν έγκυος στο Ραφαηλάκι, πηγα στο αφισόραμα κι αγόρασα μια μικρή αφίσα μ' ενα πολυαγαπημένο έργο του κι ηταν αυτο που έβλεπα πρωτο πρώτο, όταν ξυπνούσα το πρωί
:)))

βρεεε, λες γι' αυτο το Ραφάκι να μας βγήκε καλλιτέχνις; :))

φιλια πολλά και καλη βδομαδα εύχομαι!

Unknown είπε...

Καλημέρα

Δεν μπορώ να πω ότι είναι από
τους αγαπημένους μου

Πολύ όμορφη η ανάρτηση

Καλό πρωινό
Καλή βδομάδα
Εγώ είμαι με το χρώμα της θάλασσας
και του ουρανού

Mariela είπε...

Aααααααα!!!!!!
Είναι ο αγαπημένος μου!
Όταν ανοίξω το μπλογκ με τα μαθήματα, σκέφτομαι ότιθα μπορούσα να κάνω κάποιες αναφορές σε αναρτήσεις σου, όπως αυτή εδώ!
Θα κάνω μια βόλτα στο μπλογκ, να θυμηθώ σε ποιούς άλλους έχεις κάνει αφιέρωμα
Φιλιά

Margo είπε...

Τελικά υπάρχει άνθρωπος που να μη τον λατρεύει; Ο κόσμος σε διαρκή κίνηση σαν να τραβιούνται όλα από κάτι δυνατό και σε παίρνουν μαζί τους.. Όσο όμορφο είναι το έργο του άλλο τόσο τραγική ήταν η ζωή του. Άραγε ήταν ποτέ γαλήνιος;

gregory είπε...

πιος τα εβλεπε ...τρελα...αυτος οι εμεις.....εμενα μου αρεη παρα πολυ...
αυτο το κιτρινο!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Dee Dee είπε...

θεωρω πολυ αδικο να σ' αναγνωρισουν μετα τον θανατο σου!!!

Μια καλλιτεχνικη δουλεια δεν ολοκληρωνεται μονη της, δεν γνωριζω κανεναν καλλιτεχνη που να μην εχει αναγκη την αναγνωριση της δουλεια του.

Καλη εβδομαδα αρτιστακι μου!!!

Ανώνυμος είπε...

"ακόμη ακούω τα αγαπημένα τζιτζίκια του Σωκράτη να τραγουδούν στ΄αρχαία Ελληνικά"

από τα γράμματα στον αδερφό του Τεό....

eva είπε...

Από τους πιο αγαπημένους μου ζωγράφους. Οι ουράνιες δίνες από κοβάλτιο, οι έναστροι ουρανοί, τα κατακίτρινα ηλιοτρόπια, τα καθαρά χρώματα που έβγαιναν κατευθείαν από το σωληνάριο πάνω στον καμβά, το πάθος του για ζωγραφική που ξεπερνούσε ακόμα και και εκείνο για τη ζωή, η εκρηκτική σχέση του με τον Γκωγκέν που του στοίχισε ένα αυτί, η σχέση λατρείας με τον αδελφό του Τεό, η αυτοκτονία του στο χωράφι με τα κοράκια, ο τελευταίος του πίνακας, η τελευταία του αναφορά στα γράμματά του, όλα σκιαγραφούν έναν θρύλο που δεν επηρρεάστηκε παρά ελάχιστα από την εποχή του δημιουργώντας μια ολοκαίνουργια δική του τέχνη που μιμήθηκαν οι πάντες. Μοναδικός και ονειρεμένος.

Φιλιά :)

αθεόφοβος είπε...

Όλα αυτά τα δικαιολογημένα γεματα θαυμασμό σχόλια για ένα ζωγράφο που στην εποχή του δεν είχε καμία αναγνώριση,θα είναι καλό να τα διαβάζουν μερικοί που απορρίπτουν διάφορα σύγχρονα έργα τέχνης γιατί δεν τα καταλαβαίνουν.
Πολλές φορές η τέχνη είναι πολύ πιο μπροστά από την αισθητική μια εποχής και ο Βαν Γκογκ είναι από τα καλύτερα παραδείγματα γι΄αυτό.
Το μουσείο του στο Αμστερνταμ είναι από τα ωραιότερα που έχω δεί στην ζωή μου και το είδα και τις δύο φορές που βρέθηκα εκεί.

leondokardos είπε...

Εξοχη και κατατοπιστική η ανάρτησή σου Αρτίστα μου. Η ζωή αυτού του ανθρώπου είναι πράγματι πολυτάραχη και συγχρόνως θλιβερή. Ισως όπμως έτσι να είναι οι ζωές των μεγάλων δημιουργών της Τέχνης.

wintersea είπε...

Είναι η μοίρα του αληθινού καλλιτέχνη τελικά... να υποφέρει μια τεράστια απόρριψη όσο είναι εν ζωή και να αναγνωρίζεται η αξία του όταν πια δεν μπορεί να απολαύσει τη δικαίωση..

Μου έχει συμβεί κάτι αστείο με τα ηλιοτρόπια - πρέπει να το διηγηθώ καμιά φορά :))

Φιλιά!

Roadartist είπε...

@ librarian : Καλησπέρα librarian, εύχομαι να ξαναπάς για να το επισκεφτείς.. Αν και θα αξίζει η επίσκεψη στο σπίτι της Α.Φράγκ, το Άμστερνταμ είναι στο μυαλό μου κάπως ταυτόσημο με τον βαν Γκογκ. Αλλά από την άλλη, έχεις μια αφορμή για να πας πάλι.. Σίγουρα η ζωή του έχει πολλά να μας πει..ιδιαίτερα μια τόσο ταραγμένη ζωή.. Αλλά αν το σκεφτούμε μήπως και η ζωή του καθένα από εμάς δεν έχει αρκετά να πει.. Φιλάκια καλό βράδυ!

Roadartist είπε...

@ quartier libre : Καλή εβδομάδα :)



@ b|a|s|n\i/a : ναι, αλλά αν το σκεφτούμε ρεαλιστικά μάλλον το αντίθετο θα ήταν τελικά σε αυτό το κόσμο περίεργο.., σε κάθε ταλαντούχο να αναγνωριζόταν η αξία του..Φαντάζομαι ότι σε κάποιες περιπτώσεις καλλιτεχνών αυτό δε θα έγινε ούτε κ μετά το θάνατο..Καλησπέρα.

Roadartist είπε...

@ Kostas L.A. : χαίρομαι που το πρόσεξες κ το σχολίασες, νομίζω πως ήταν το ιδανικό κομμάτι για συνοδεία του ποστ.. Αυτή η 'εκτέλεση' είναι από τον julio inglesias.. Καλό βράδυ!

Roadartist είπε...

@ Μαριλένα : Καλησπέρα, τα παιδιά είναι οι μεγαλύτεροι καλλιτέχνες.. :)) Το Ραφαηλάκι είναι πρώτο από όλους.. :) σε φιλώ, καληνύχτα σου!

Roadartist είπε...

@ Sailor : Καλησπέρα Καπετάνιε μου, το ομορφότερο χρώμα.. της θάλασσας και του ουρανού.. Γούστα είναι αυτά, και ευχάριστα αποδεκτά.. Καλό βράδυ!

Roadartist είπε...

@ Mariela : Καλησπέρα Μαριέλα να πάρεις ότι θες και να κάνεις ότι θέλεις, χωρίς να με ρωτήσεις έχεις κάθε ελεύθερο.. Αν κάτι σου αρέσει μπορείς να το χρησιμοποιήσεις. Θέλω να κάνω και άλλα αφιερώματα σε αγαπημένους ζωγράφους, αρκεί να βρω χρόνο. Σε φιλώ, καλό βράδυ.

Roadartist είπε...

@ Margo : Στους περισσότερους αρέσουν τα έργα του. Αν ρωτήσεις κάποιον ποιος είναι ο αγαπημένος του καλλιτέχνης, οι περισσότεροι θα πούνε τον van Gogh..και όχι άδικα.. Νομίζω ποτέ δεν ήταν γαλήνιος, εκτός από τις στιγμές που βρισκόταν στη φύση και ίσως εκτός από μια περίοδο που ήταν με μια πόρνη (τη Σιέν)..Κ αυτό όμως δε κράτησε για πολύ. Η Σιέν, ερωμένη και μοντέλο στους πίνακες του, μόλις γέννησε τον δεύτερο παιδί της, τον εγκατέλειψε... Έπειτα είχε και φοβερά οικονομικά προβλήματα..

Roadartist είπε...

@ gregory : Γρηγόρη μου χαίρομαι πολύ που σου αρέσουν φίλε μου.. :))) Καλό βράδυ να έχεις!!!

Roadartist είπε...

@ Dee Dee : Μα η ζωή δεν είναι δίκαια. Άδικη είναι σε χιλιάδες ανθρώπους γύρω μας.. Φυσικό απόλυτα να είναι και στους καλλιτέχνες. Ακούω καθημερινά για καταστάσεις που με στεναχωρούν.. παιδιά πολύ αξιόλογα με προσόντα που δεν μπορούν όμως να διοχετεύσουν το ταλέντο τους, ή που κανείς δεν νοιάζεται καν να εκμεταλλευτεί το ζήλο τους για δημιουργία..ακόμη και για εργασία σε τομείς που αγαπούν.. Καλή εβδομάδα!

Roadartist είπε...

@ ηλιογράφος : Υπέροχο :) Σε ευχαριστώ που το άφησες εδώ!

Side21 είπε...

Είναι άδικο να ...
μην αναγνωρίζεται η αξία
του δημιουργού σε χρόνο ενεστώτα ...
Ίσως βέβαια αυτό να αποτελεί μια
ακόμα δύναμη για τις εμπνεύσεις του ...
Καλή βδομάδα ...

Roadartist είπε...

@ evaggelia-p : Τα αυθόρμητα λόγια αγάπης που έγραψες μου άφησαν ένα χαμόγελο.. Αφού σε ευχαριστήσω, θα σου αφήσω ένα αγαπημένο απόσπασμα από ένα γράμμα του προς τον αδελφό του, που για εμένα σημαίνει πάρα πολλά :

"Αγαπημένε μου Τεό, δεν μπορώ να κάνω τίποτα αν οι πίνακές μου δεν πουλιούνται. Θα έρθει όμως μια μέρα που όλοι θα καταλάβουν πως αξίζουν περισσότερο από την αξία του χρώματος που βάζω, αλλά και από την ίδια μου τη ζωή".

Roadartist είπε...

@ αθεόφοβος : Γενικώς σε όλες τις εκφράσεις της τέχνης (όχι μόνο στη ζωγραφική) νομίζω πως ισχύει αυτό που λες.. Το μεγαλύτερο κακό το έχουνε κάνει οι "κριτικοί της τέχνης" που προδιαθέτουν και καθοδηγούν το κοινό κλπ (λες και η κάθε μορφή τέχνης μπορεί να μπει σε καλούπια, λες και η φαντασία μπορεί να εξηγηθεί ή να κριθεί..) Εύχομαι να πάω και εγώ στο Άμστερνταμ, και το πρώτο πράγμα που θα κάνω θα είναι να πάω σε αυτό το Μουσείο. Είμαι σίγουρη ότι θα το λατρέψω.

Roadartist είπε...

@ leondokardos : ..ίσως να είναι έτσι εξαιτίας της υπερευαισθησίας και του ότι δεν μπορούνε καθόλου εύκολα να συμβιβαστούν.. Καλησπέρα Λεοντόκαρδε!

Roadartist είπε...

@ wintersea : Υπήρχαν και εξαιρέσεις όμως στον κανόνα αυτό.. Αλλά ναι οι περισσότεροι αναγνωρίζονται μετά θάνατον.. μάλιστα με μια φίλη μου, αυτό σχολιάζαμε.. Ναι είναι τυχεροί όσοι καλλιτέχνες ζούνε την επιτυχία και την αποδοχή του έργου τους. Να μας το διηγηθείς αυτό το σκηνικό, θέλουμε :))

Κ.Υ.Π. WALKING είπε...

Όταν κάνεις αφιέρωμα στον υπέρτατο θέλω προειδοποίηση για να πιάσω καλή θέση.

Roadartist είπε...

@ Side21 : Είναι ρεαλιστικό αυτό όμως.. η ζωή δεν ήταν ποτέ απόλυτα δίκαια. Μακάρι σε όλους να αναγνωριζόταν η αξία τους..
Απλά σε τέτοιες περιπτώσεις σαν του Βαν Γκογκ είναι κάτι περισσότερο από άδικο, είναι ειρωνικά τραγικό.. αν σκεφτείς πόση τεράστια αξία αποκτήσαν τα έργα του .. Καληνύχτα !!

Roadartist είπε...

@ Κ.Υ.Π WALKING : όταν γίνει το αφιέρωμα, θα είναι αφιερωμένο εξαιρετικά. Καλό βράδυ! :)

Κ.Υ.Π. WALKING είπε...

http://humantree.com/expanse/uploads/1175052103_cricket_graffiti_car_all_web.jpg

Ασχετο. Προσφορά για τις μετακινήσεις σου αφού βαρέθηκες τα λεωφορεία.

Roadartist είπε...

@ Κ.Υ.Π WALKING : Ουάου.. τα λεωφορεία δεν τα βαρέθηκα, τα σιχάθηκα.. Να πούμε στην manet..αν ήταν καλά και εγώ δε θα είχα πρόβλημα να τα χρησιμοποιώ.. Σκέφτομαι πραγματικά να πάρω ποδήλατο, αλλά φοβάμαι τους τρελούς οδηγούς και μετά την δική μου αφηρημάδα.. 'φονικός' συνδυασμός..

Κ.Υ.Π. WALKING είπε...

Μ΄αυτό το συνδυασμό καλύτερα όχι ποδήλατο.
Δεν θα φάω εγώ τα λεφτά μου σε λαμπάδες στην Παναγιά την τεμπεροκρατούσα (προστάτιδα των αφηρημένων καλλιτεχνών)

IZA είπε...

O Van Gogh είναι μια από τις πολλές περιπτώσεις καλλιτεχνών που η μεγαλοφυία συμβαδίζει με την παραφροσύνη και οδηγούνται στην αυτοκαταστροφή. Οι περισσότεροι από αυτούς τους "ιδανικούς αυτόχειρες" μας έχουν αφήσει σπουδαία έργα γεμάτα πάθος κι ένταση, σαν να ήθελαν να προλάβουν να τα πουν όλα μαζεμένα πριν θέσουν τέρμα στη ζωή τους. Ο Van Gogh πριν αυτοκτόνήσει είχε μπει μόνος του στο φρενοκομείο. `Αλλά ακόμα κιεκεί ζωγράφιζε συνεχώς. Μια παρόμοια περίπτωση, ήταν ο δικός μας σπουδαίος καλλιτέχνης, ο Ακριθάκης.

Aspa είπε...

Τον είχα ψηφίσει σε εκείνη την παλιά σου ψηφοφορία, είναι ιδιαίτερα αγαπημένος μου! Ωραίες οι επιπλέον πληροφορίες που διάβασα…

koritsaki me ta polla mallia είπε...

γειά σ κ από μενα roadartist!

έχω επισκεφτεί το μουσείο του van gogh στο άμστερνταμ κ πραγματικά αξίζει κανείς να "σπαταλήσει" ένα ολόκληρο πρωί (ή κ παραπάνω) βλέποντας τα έργα τ!

θα ήθελα κιόλας κάποια στιγμή να διαβάσω μερικά από τα γράμματα που έγραφε..

p.s: το Blog σ έχει υπέροχα θέματα!! :)

Άστρια είπε...

Starry starry night...

Έναστρη νύχτα: Νύχτα γεμμάτη αστέρια ή αστέρια στο σκοτάδι της νύχτας. Ηλιοτρόπια και κοράκια, λουλούδια και στρόβιλοι, φως και σκοτάδι ... στο έργο, στο μυαλό, στη ψυχή, στη ζωή του.

Πολλά φιλάκια roadartist μου, πολύ όμορφη ανάρτηση:)

nikiplos είπε...

καλησπέρα...

Πραγματικά αγνοούσα πάρα πολλά πράγματα από τη βιογραφία που παρουσιάζεις και δεν μπορεί θα έχει και τη δική σου πένα, εννοώ το δικό σου βλέμμα μέσα...

Ένας καλλιτέχνης μπροστά από την εποχή του που σημειωτέον ήταν και σφόδρα ανταγωνιστική, καθώς όλοι αυτοί οι διάσημοι ζωγράφοι στο Παρίσι, είχαν οπαδούς και θανάσιμους εχθρούς, τα "καφέ" τους και οι πλούσιοι από αυτούς και κλακαδόρους ακόμη που χλεύαζαν σε εκθέσεις τα αντίπαλλα έργα...

Μέσα όμως από αυτές τις αντιθέσεις, ανδρώθηκε η πιο υψηλή τέχνη της ζωγραφικής...

Δεν είμαι πολύ σχετικός... συνήθως απο επισκέψεις σε μουσεία μαθαίνω κάποια λίγα πράγματα. Τελευταία τα επισκέπτομαι μόνος μου, για να μην είμαι βάρος στην παρέα μου που θέλει γρήγορα να φύγει, αλλά και να μπορώ να απολαύσω για όσο χρόνο θέλω (ενίοτε και τρία τέταρτα της ώρας) έναν πίνακα που θα μου κάνει εντύπωση, όχι απαραίτητα τον πιο πιασάρικο... αρκεί να με θαμπώσει το φως που βγαίνει από μέσα του...

σε ευχαριστούμε για την ενημέρωση καλλιτέχνιδα φιλιά από το μερικώς ηλιόλουστο παρί

ippoliti_ippoliti είπε...

είσαι καλλιτέχνης.Πηγή αστείρευτη πολιτιστικής πληροφόρησης.
Σε ευχαριστώ και εγώ

blogrehab είπε...

υπέροχο αφιέρωμα και το τραγούδι τόσο ταιριαστό(αν και δεν ήξερα αυτη την εκτέλεση)

Roadartist είπε...

@ Κ.Υ.Π WALKING : Δεν ανάβεις από τώρα κανένα κεράκι για τους αφηρημένους βιοπαλαιστές;;; Μέσα θα πέσεις.. Καλημέρες!

Roadartist είπε...

@ IZA : Είναι ιδιαίτερη περίπτωση και σκέψου ότι προς το τέλος της ζωής του μας άφησε αυτά τα έργα..Πάρα πολλοί καλλιτέχνες είχανε παρόμοιο τέλος.. Θυμήσου κ τον Χαλεπά.. Καλημέρες πολλές!

Roadartist είπε...

@ Aspa : Νομίζω πως το θυμάμαι αυτό.. :) Χαίρομαι που σου άρεσε, να είσαι καλά σε ευχαριστώ! Καλημέρα!

Roadartist είπε...

@ koritsaki me ta polla mallia: Γειά σου κοριτσάκι! :)) Πότε πρόλαβες βρε και πήγες...??? Εγώ ακόμη δεν έχω πάει...μακάρι όμως το εύχομαι..Σε ευχαριστώ πολύ για τα λόγια σου, τώρα θα τα λέμε, φιλάκια :)

Roadartist είπε...

@ Άστρια : Άστρια μου νομίζω πως κ εσύ είχες αναφερθεί παλιότερα στον Βαν Γκογκ.. πόσο μου αρέσει όταν αφήνει ο καθένας σας τόσο αυθόρμητα λόγια, ότι νιώθει κάθε φορά..Σε ευχαριστώ πολύ άστρια, καλημέρα, φιλάκια!

Roadartist είπε...

@ nikiplos : Νικιπλέ αυτό το ποστ το έφτιαξα όντας πολύ κουρασμένη (μια ψυχή ονόματι 'καλημέρα εκ θεσσαλ/κης' η Αναστασία) μπορεί να στο βεβαίωσει, γιατί την είχα δει λίγες ώρες πριν και ήπιαμε ένα καφέ μαζί στα Εξάρχεια. Μετά από ένα πολύ κουραστικό σκ, κάθησα κ το έφτιαξα.. Το διαμόρφωσα λίγο με το δικό μου στυλ, προσπάθησα να το γράψω απλά.. Αν είχα χρόνο θα έβαζα και αποσπάσματα από τα γράμματα του, αλλά ίσως να γίνει σε ένα άλλο post αυτό..
Στα μουσεία πρέπει να πηγαίνεις με παρέα που να ταιριάζεις συμφωνώ, γιατί και εγώ την έχω πατήσει όπως λες.. να μη μπορώ να χαρώ κάποια έκθεση γιατί κάποιος άλλος βιάζεται κλπ.. Ίσως και το ότι πηγαίνεις μόνος σου να είναι πολύ καλύτερο.. Στο Παρίσι θα έχει υπέροχες εκθέσεις, τυχερέ!! Καλημέρες από την ηλιόλουστη (προς το παρόν..) Αθήνα :)

Roadartist είπε...

@ ippoliti_ippoliti : Καλημέρα. Είμαι λάτρης της τέχνης. Αντιστέκομαι κ μέσω αυτής αναπνεύω, την θεωρώ ζωή. Σε ευχαριστώ για τα λόγια σου, το blog περιδιαβαίνει συχνά στους "δρόμους της τέχνης".. εξού και roadartist.. :D Θα χαρώ να σε βλέπω, σε ευχαριστώ.

βασίλης είπε...

Πραγματικά σπουδαίος ζωγράφος από τους πολύ καλούς. Και όπως οι πιο καλοί το ταλέντο και η τέχνη τους αναγνωρίζονται μετά το θάνατό τους. Καλημέρα σου αρτίστα!

Roadartist είπε...

@ blogrehab : Να είσαι καλά, χαίρομαι που σου άρεσε.. το τραγούδι νομίζω πως είναι το ιδανικό.. :) Καλημέρα!

Roadartist είπε...

@ βασίλης : ναι και τότε τι να το κάνουν?? Πολλές φορές σκέφτομαι πόσο ειρωνικό είναι και τόσοι διάσημοι συγγραφείς που απορρίπτονταν συνεχώς από εκδοτικούς οίκους..

Ειρήνη Λιβανού είπε...

Με τις αναρτήσεις σου ομορφαίνεις τη γκρίζα καθημερινότητά μας. Σε ευγνωμονούμε γι'αυτό.

ΕΛΕΝΑ είπε...

Πολύ ωραίο το αφιέρωμα!!
Είχα την τύχη να επισκεφτώ το μουσείο του στο Αμστερνταμ, πολύ ενδιαφέρουσα εμπειρία πραγματικά!!
Μου αρέσουν πολύ τα χρώματα που χρησιμοποιεί!!

Ανώνυμος είπε...

Θυμάμαι, ότι κάποτε, όταν ζωγράφιζα και εγώ, τουλάχιστον προσπαθούσα, όχι χάλια, αλλά ούτε και εξαίρετα, είχα επηρεαστεί πάρα πολύ από τον πίνακα με τη αστροφεγγιά... Αυτό το πως δούλευε το πινέλο με είχε γοητεύσει και πραγματικά το είχα μελετήσει πολύ και πολύ μου άρεζε (σαλονικιώτικη διάλεκτος) ώς ιδέα!
Βγήκαν και 2-3 πίνακες πολλοί καλοί, που τελικά τους έδωσα στην αδερφή μου και βρίσκονται σ'ένα δωμάτιο του Λονδίνου!
Χμμμμ τι μου θύμησες... Μεγάλο ταλέντο ο Ολλανδός!

Fegia είπε...

Μεγάλος Τραγικός!

H πεμπτουσία του δημιουργικού διχασμού και της εκρηκτικής, ανήσυχης προσωπικότητας.
Μια σκοτεινή φιγούρα τόσο θλιμμένη, όσο φωτεινές και χαρούμενες είναι οι πινελιές του...

Σημάδεψε την παγκόσμια Ιστορία της Ζωγραφικής και (δυστυχώς) ερήμην του, το χρηματιστήριο της τέχνης.

Μπράβο γλυκειά μου φίλη για την υπέροχη ανάρτησή σου.

museum είπε...

Γεια σου roadartist μετά από πολύ καιρό !

Ωραία τα αφιερώματα που κάνεις σε διάσημους ζωγράφους. Δυστυχώς στο μουσείο του Βαν Γκογκ δεν πήγα όταν ήμουν στο Άμστερνταμ (δις), ίσως επειδή μου αρέσει πάρα πολύ ο Ρέμπραντ και έμεινα στο διπλανό μουσείο, και ακόμα επισκέφτηκα και την οικία του. Την επόμενη φορά σκοπεύω να τον ‘επισκεφτώ’ με το που θα πατήσω το πόδι μου εκεί. Αν μπορεί κάποιος να κατατάξει τον βαν Γκογκ, έχω διαβάσει, τον βάζει στο λεγόμενο φοβισμό, ίσως να είναι ένας μετα-ιμπρεσιονισμού με μη νατουραλιστικά χρώματα. Αλλά νομίζω πως οι πολύ μεγάλοι καλλιτέχνες δεν κατατάσσονται, αλλά αυτοί οι ίδιοι μέσα από την απαράμιλλη Τέχνη τους δημιουργούν σχολές, τάσεις, ζυμώσεις, τεχνοτροπίες.

Καλή συνέχεια με ωραία post στο ιστολόγιό σου!

Σοφία είπε...

Η μεγάλη μου αγάπη!!! Ένα από τα ταξίδια που θέλω να κάνω (από καιρό το έχω στο μυαλό μου! Να δω πότε θα το κάνω...) είναι Άμστερνταμ κι αυτό για να δω το μουσείο του Βαν Γκογκ! Ευτυχώς είχα την τύχη να δω και να φωτογραφίσω πολλά από τα έργα του στην Νέα Υόρκη!
Τέλειο το τραγούδι, το είχα ακούσει πριν χρόνια και δεν μπορούσα να το βρω! Θέλω στοιχεία για να το βρω!
Φιλιάαα!!!

island είπε...

Όμορφο αφίερωμα αγαπητή.

Με ενα έργο του έχω δεθεί με μανία.

Καλησπέρα

δεσποιναριον είπε...

Ξεχωριστος και απολυτα μοναδικος στο στυλ. Εκεινοι οι ηλιανθοι πια ειναι μια αναλαμπη στη θυελλωδη ζωη και πορεια του. Καλημερα καλλιτεχνουλα μου. Πολλα φιλακια για την τεχνη που μας φερνεις.

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΜΙΧΟΣ είπε...

Τζα και φεύγω! Έξάντλησα κάθε περιθώριο χρόνου θαυμάζοντας άλλη μια φορά τα θαυμάσια έργα του.
Πόσο θάθελα να τα δω από κοντά κάποια φορά!
Φιλιά πολλά!

Ανώνυμος είπε...

η υπεροπτική συστολή,νομίζω, τον χαρακτήριζε,το σημείο αναφοράς στο χαρακτήρα του ,η "ώθηση" στην τέχνη του.

εξαιρετιές οι αναρτήσεις σου πάντα, καλλιτέχνιδα!

Roadartist είπε...

@ Ειρήνη Λιβανού : Καλησπέρα, χαίρομαι που ξαναπέρασες. Έχεις δίκιο υπάρχουν στιγμές που γίνεται πολύ γκρίζα η καθημερινότητα, όλοι έχουμε ανάγκη από χρώματα..λειτουργούν ψυχοθεραπευτικά. Σε ευχαριστώ πολύ για τα λόγια σου.

Roadartist είπε...

@ ΕΛΕΝΑ : Θέλω και εγώ να το επισκεφτώ μακάρι να μπορέσω! :) Σίγουρα αξίζει.. Τελικά οι περισσότεροι αναγνώστες είστε πολυταξιδεμένοι :)) πολλά φιλιά!

Roadartist είπε...

@ Spastos Petalakis : Λογικό, ο πίνακας είναι εκπληκτικός.. Σε ένα παλιότερο ποστ, τον είχα αναλύσει λίγο.. Είναι το τι σε παροτρύνει, τι σε μαγεύει κ σε ελκύει για να βγάλεις από μέσα σου όσα αισθάνεσαι.. Νομίζω πως είναι ανάγκη, πως πρέπει όλοι να εκφράζονται με ένα οποιοδήποτε τρόπο μέσω της τέχνης..

Roadartist είπε...

@ Fegia : Καλησπέρα Fegia, διαταραγμένη προσωπικότητα, αλλά ήθελε τα έργα του τόσο φωτεινά. Εύχομαι να είσαι καλά, καλό απόγευμα να έχεις.. Πολλά φιλάκια..

Roadartist είπε...

@ museum : Καλησπέρα, θα ήθελα να κάνω κ άλλα αφιερώματα σε αγαπημένους ζωγράφους. Η διάθεση υπάρχει, με το χρόνο λίγο τσακώνομαι :) Δύο φορές και δεν το είδες;..Εύχομαι να ξαναπάς..και εγώ όταν πάω, πρώτα στο Μουσείο αυτό θα τρέξω .. :) αλλά και στον Ρέμπραντ θα έχει σίγουρα πολύ ενδιαφέρον.. Καλό απόγευμα, σε ευχαριστώ.

Roadartist είπε...

@ Σοφια : Αχ Σοφάκι μόλις γύρισες από Ρώμη και σκέφτεσαι το επόμενο ταξίδι σου!!!! Μου μοιάζεις.. και εγώ έτσι είμαι.. Πάντα ταξίδια ονειρεύομαι.. Την έχω δει την ανάρτηση σου από το ταξίδι στην Νέα Υόρκη πρέπει να σου σχολίασα κιόλας στο MoMa.. Τέλειο..!
Στείλε μου το Email σου (το δικό μου είναι στο προφίλ) και θα στο στείλω το τραγουδάκι.. Φιλιά!

Roadartist είπε...

@ island : Θενκς νησί! Ωραίο να κολλάς έτσι με έργα, μου αρέσει! καλησπέρα!

Roadartist είπε...

@ δεσποιναριον : Χαίρομαι που σε βλέπω Δεσποινάκι, να έχεις μια όμορφη υπόλοιπη μέρα.. Όμορφοι οι ηλίανθοι ναι..

Roadartist είπε...

@ epikuros : Έτσι ακριβώς!! Λίγο να δεις τους πίνακες, με αυτούς τους συνδυασμούς των χρωμάτων, πέρνεις δύναμη για να συνεχίσεις τη μέρα.. με άλλη διάθεση.. Μακάρι να είμασταν στο Άμστερνταμ να τα βλέπαμε από κοντά ε? Φιλιά πολλά :)

Roadartist είπε...

@ nyxterino : Ναι η συστολή, ένα "ελάττωμα" για το πολύ κόσμο, που όπως σωστά λες, τον ώθησε σε τέτοιες δημιουργίες.. Μας έλειψες! Ευχαριστώ, φιλάκια :)

Ανώνυμος είπε...

Άλλος ένας σπουδαίος καλλιτέχνης που ο θάνατος του ζωντάνεψε το έργο του.
Πολύ ωραίο και κατατοπιστικό αφιέρωμα.

maximus είπε...

Πω, πω! Τόσο πολύ άργησα να σας επισκεφτώ; Συνωστισμός!

Πολύ καλή η ανάρτησή σας, έτσι να ξεσκονίζουμε και λίγο τα καλλιτεχνικά! Διάβασα ότι όταν ο Irvin Yalom ερωτήθηκε για το αν ο Van Gogh δεν έπασχε από τέτοιου είδους ασθένεια θα είχε δημιουργήσει αυτά τα έργα, απάντησε ότι σίγουρος δεν μπορεί να είναι βέβαια, αλλά φαίνεται στους πίνακές του ότι βασανιζόταν. Ίσως η ψυχοσύνθεσή του απότελεσε το έναυσμα για αυτά τα έργα. Πάντως έτσι κι αλλιώς θα ζωγράφιζε...

Διονύσης Μάνεσης είπε...

Προλαβαίνω έστω και τώρα να αφήσω λίγα λουλουδάκια συμπάθειας στον αγαπημένο και βασανισμένο Βικέντιο;
Είδες, Ροδούλα, πόσο συνηθισμένο είναι στην τέχνη να συμπορεύεται με τα βάσανα;

Πολύ γλαφυρή η περιγραφή σου..
Πολλά φιλιά και καλό μήνα!

evi είπε...

Καλή μου roadartist σ'ευχαριστώ για τη βόλτα σου από το blog μου και,μετά απο μια γρήγορη βόλτα (για να τα προλάβω όλα)στα δικά σου bloggs το 8εωρώ τιμή μου.Οσον αφορά τη ζωγραφική εμένα μου αρέσουν αναγεννησιακά έργα κι επισης να σου πω βρήκα το "οίκος αντοχής" και το ¨οίκος συν(ουσίας)ΤΡΟΜΕΡΑ.Δείχνουν ευαισθησία και ανθρωπιά original που λείπει στις μέρες μας.ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ!

onlysand είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
onlysand είπε...

Πανέμορφος ο 'αθόρυβος'...
τόσο οικείος!...

"Γλυκειά που είν’ η πίκρα του κι αστέρια ο λογισμός του

Κάνει τα χρώματά του σκάλα κι ανεβαίνει στον εξώστη του ουρανού"

– τι άλλο μπορεί να επιθυμήσει ο δημιουργός; Κι όμως…

Να, και το ‘συμπληρωματικό’ (περσινό – καλοκαιράκι!:) που σου έλεγα στον ‘φλοίσβο’ :

http://onlysand-seashells.blogspot.com/2008/07/blog-post_26.html

Roadartist είπε...

@ sterianizali : Τραγικό, αλλά όντως έχεις δίκιο. Ο θάνατος ζωντάνεψε το έργο του. Σε ευχαριστώ πολύ..Καληνύχτα!

Roadartist είπε...

@ MAXIMUS : Καλησπέρα. Θα μου άρεσε να μου απευθύνεστε στον ενικό.. Εκτός κ αν ...θέλετε να σας γράφω και εγώ στον πληθυντικό.. Όπως νιώθετε καλύτερα.. Αλλά προσωπικά μου αρέσει να υπάρχει ενικός ως προς εμένα.. Η ευγένεια μπορεί να υπάρξει νομίζω και έτσι.. :)
Ο Yalom είχε εχτές μια διάλεξη στο μέγαρο, φαντάζομαι θα είχε ενδιαφέρον..
Η ψυχοσύνθεση του Gogh αντανακλάται στα έργα του.. Καλό βράδυ :)

Roadartist είπε...

@ Διονύσης Μάνεσης : γιατί να μη προλάβεις?? :) Πολύ συνηθισμένο Διονύση..όντως..
Να είσαι καλά, καλό βράδυ, φιλάκια..

Roadartist είπε...

@ evi : Καλησπέρα Εύη και καλώς όρισες.. Τα δυο αυτά Blogs που αναφέρεις είναι συλλογικά/ομαδικά. Δηλαδή δεν είναι δικά μου, απλά συμμετέχω. Μπορείς και εσύ να πάρεις μέρος σε αυτά αν θες και να αναρτείς σχετικά θέματα κ εκεί.. Θα χαρώ να τα λέμε. Καλό βράδυ.

Roadartist είπε...

@ onlysand : Σιγά που δεν θα είχες κάνει ποστ.. Πολύ ξεχωριστή ανάρτηση..όπως και οι στίχοι που μας άφησες.. Πολύ σε ευχαριστώ! Καληνύχτα!

τo τέρας της «αμάθειας» είπε...

ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ καλλιτέχνιδα μου :))

Skouliki είπε...

καλο μηνα

σαφως και ενας απο τους καλυτερος

ωραια παρουσιαση εκανες

H.Constantinos είπε...

Περίπλοκη, δύσκολη ψυχοσύνθεση έχουν οι κορυφαίοι καλλιτέχνες, αλλά δεν θα μπορούσε να είναι αλλιώς...
Δεν γίνεται να υπάρχει ιδιοφυής πλευρά χωρίς κάτι αντίστοιχο αρνητικό...

marianaonice είπε...

Καλό μήνα Road!!
Μας στόλισες πάλι τη μέρα με τα αριστουργήματα του καταπληκτικού αυτού ζωγράφου!!
Νάσαι καλά!
Καλή σου μέρα!

Roadartist είπε...

@ τo τέρας της «αμάθειας» : Καλό μήνα και μεγειά το Avatar :D

Roadartist είπε...

@ Skouliki : άπαικτος σκουλικάκι, τι λες πέρνουμε πινέλα και την κάνουμε γενικώς?? ναι καλό μήνα!

Roadartist είπε...

@ H.Constantinos : Κανείς δεν είναι τέλειος σίγουρα. Καλησπέρα Κωνσταντίνε, πολλά φιλιά.

Roadartist είπε...

@ marianaonice : καλό μήνα Μαριάνα, έχουμε ανάγκη τόσο πολύ τα χρώματα.. μόλις ανοίγω τη σελίδα και βλέπω τους πίνακες αυτούς αγαλιάζει η ματιά μου.. φιλάκια eφίλη μου!

Maria Tzirita είπε...

Καλό μήνα Ροντούλα μου! Είχα καιρό να σε "δω", συγχώρα με, αλλά αυτή την περίοδο γράφω κι ο χρόνος μου περιορισμένος! Δε σε ξεχνώ ποτέ, φιλιά!

Roadartist είπε...

@ Maria Tzirita : Μη το σκεφτείς ξανά αυτό Μαρία μου... Σε καταλαβαίνω απόλυτα.. Εύχομαι κάθε επιτυχία σε ότι κάνεις.. Δυστυχώς όλοι το χρόνο κηνυγάμε..Εύχομαι να μπορείς να κάνεις πάντα αυτό που αγαπάς!.. Φιλιά.

Μαργαρίτα Πάσχου είπε...

Καλό και δημιουργικό μήνα!

Flora είπε...

Αχ... road...
Τι γλυκειά ανάσα πάλι η επίσκεψη στο δρομάκι σου!

Να σε έχει ο Θεός καλά κοπέλα μου!

Ωραίο και το τραγούδι που έχεις βάλει!

Αν έβαζες καμία υποψηφιότητα για ο,τιδήποτε... να ξέρεις ότι θα σε ψήφιζα με 1000!!!!!!!

Κούκος είπε...

Όπως πάντα εξαιρετική!!!
Περιμένουμε και άλλες αφιερώσεις σε μεγάλους ζωγράφους.

eirini είπε...

Δεν είχα διαβάσει ποτέ την ιστορία του! Από εδώ την μαθαίνω... συγκλονιστική ζωή έχω να πω!

Καλησπέρα roadartist μου! Καλό μήνα και ένα γλυκό φιλί!

ritsmas είπε...

ΜΙκρό μου, δεν θα πω για τον ζωγράφο κάτι, γιατί τον έχω μελετήσει αρκετά. Ομως μπορείς να μου στείλεις στο μπλογκ μου τον τιτλο της μουσικής που παίζει ενω βλεπουμε τους ομορφους πινακες ; σ ευχαριστώ εκ των προτέρων\ριτς

Olga είπε...

Η γνωστή μετά θάνατον δικαίωση!!!Είναι ο αγαπημένος μου!Τα χρώματα, οι πινελιές του!Τι να πω εγω η...πτωχή! Ευχαριστούμε για την ανάρτηση...Καλό βράδυ...

Roadartist είπε...

@ pink floyd : Επίσης Μαργαρίτα!


@ Flora : Τι υποψηφιότητα βρε?? :)
Σε ευχαριστώ πολύ Φλώρα μου, να περνάς να μου αφήνεις τα χαμόγελα σου, φιλάκια φίλη μου, καλό βράδυ.

Roadartist είπε...

@ Κούκος : Να είσαι καλά κούκε μου ευχαριστώ και για το δώρο σου!! :)

Roadartist είπε...

@ eirini : Χαίρομαι που κάτι διάβασες από εδώ.. Να είσαι καλά Ειρήνη μου, καλό βράδυ.. πολλά φιλάκια...



@ ritsmas : ελπίζω να το ακούς :)

Roadartist είπε...

@ Olga : Συμμερίζομαι την 'φτώχια' και εγώ.. μαζί σου.. !!..Να είσαι καλά φιλάκια, καλό βράδυ!

efoudi είπε...

μια βόλτα απο τα blog-μέρη μου θα σε πείσει πόσο λατρεύω αυτόν τον καλλιτέχνη..
η φωτογραφία που θα δείς τραβήχθηκε στο μέρος που ήμουν την κυριακή κι αυτό μου τόνωσε την πίστη στην θεωρία του "τίποτα δεν είναι τυχαίο".

να ΄σαι καλά.

paramythou είπε...

Μοναδικός ο Van Gogh, εξαιρετική η ανάρτησή σου. Ομορφαίνεις την μπλογκογειτονιά με τις πινελιές σου!
η παραμυθού

Σπύρος είπε...

Ειμαι φανατικός του BAN GKOGK :) απιστευτος καλλιτεχνης :) φιλια

Roadartist είπε...

@ efoudi : Πέρασα το είδα και έπαθα 'σοκ'.. Τίποτα δεν είναι τυχαίο συμφωνώ :) Καλώς όρισες και θα χαρώ πολύ να βρίσκουμε όμορφες παρόμοιες αφορμές να τα λέμε..

Roadartist είπε...

@ Μαίρη Σάββα : Παραμυθού καλώς όρισες!! Χαίρομαι που σε γνωρίζω θα σε επισκεφτώ άμεσα..ευχαριστώ για τα λόγια σου, μακάρι να βρίσκουμε όμορφες πινελιές να γεμίζουμε τη κάθε στιγμή. :)

Roadartist είπε...

@ LOCKHEART : Να είσαι καλά Σπύρο, χαίρομαι που σου αρέσει, φιλάκια!!

Ε.Α. είπε...

Λατρεμενα sunflowers!

Καλό καλό μήνα! :)

roadartist είπε...

@ The Espressionist : Καλώς όρισες!! Επίσης καλό καλό μήνα :)

Ελένη Μπέη είπε...

Τι να πω; Καινουριοφερμένη στο μπλογκ σου, μια απλή διερεύνηση είπα να κάνω και ...σκόνταψα. Αναφέρεσαι σε πολλούς κι αγαπημένους. Ποιον να πρωτοπρολάβω να κοιτάξω; Ξεκίνησα λοιπόν με τον Βίνσεντ. Αχ, με περιμένει πολύ διάβασμα.
Να 'σαι καλά!

Related Posts with Thumbnails