11 Φεβρουαρίου 2009

Sylvia Plath


Ο χειμώνας του 1963 υπήρξε από τους πιο άγριους του 20ού αιώνα.  
H Σύλβια Πλαθ στις 11 Φεβρουαρίου 1963 αυτοκτονεί στο σπίτι της στο Λονδίνο, βάζοντας το κεφάλι της στο φούρνο του γκαζιού. Αφού προηγουμένως είχε καθαρίσει το σπίτι, είχε ετοιμάσει το πρόγευμα των παιδιών και είχε καλύψει τις χαραμάδες στις εσωτερικές πόρτες με βρεγμένα πανιά για να προστατεύσει τα παιδιά από το γκάζι. 
Ήταν μόλις τριάντα ενός ετών.  
Η Σίλβια Πλαθ θεωρείται μια από τις μεγαλύτερες ποιήτριες του 20ου αιώνα.  
Γεννήθηκε στη Βοστώνη στις 27 Οκτωβρίου 1932 από πατέρα εξόριστο γερμανό ναζιστή και μητέρα εβραϊκής καταγωγής. Μεγαλώνει σε μεσοαστικό περιβάλλον και εκδίδει το πρώτο της ποίημα στην ηλικία των οκτώ ετών.
Εκείνη την περίοδο πεθαίνει ο πατέρας της.  Η Σύλβια σπουδάζει σαρώνοντας τα «άριστα» και τα βραβεία.
Μορφώνεται, περνάει αρκετές ώρες γράφοντας εργασίες, διαβάζοντας άλλους ποιητές και πεζογράφους, και αποκτώντας μια ακαδημαϊκή παιδεία που σίγουρα τη βοήθησε στις δικές της λογοτεχνικές αναζητήσεις, τόσο στα πρώτα όσο και στα τελευταία βήματα της ποίησής της.
Φοιτεί στο Smith College, αργότερα μια απόρριψη από το Harvard μαζί με μια υπερευαισθησία την οδηγούν στην πρώτη της απόπειρα αυτοκτονίας. Η θεραπεία της εποχής περιλαμβάνει απανωτά ηλεκτροσόκ.
Το 1955 φοιτεί στο Κέιμπριτζ, όπου γνωρίζει τον βρετανό ποιητή Τεντ Χιουζ. Σύντομα παντρεύονται, ζουν στη Βρετανία και μετά στη Βοστώνη, όπου η Πλαθ παρακολουθεί σεμινάρια ποίησης. Η «εξομολογητική» ποίηση του Λόουελ καθιερώνεται και την επηρεάζει.


Είναι δύσκολο για την Πλαθ να αντέξει τις απαιτήσεις της οικογενειακής ζωής, η ανεξαρτησία είναι το αντίθετο του γάμου και η μητρότητα σαρώνει την ήδη ασταθή ισορροπία της. Στην περίπτωση της Πλαθ, η ιδιοφυΐα υπήρξε κατάρα και όχι χάρισμα.
Το 1962 το σπίτι τους διαλύεται, ο Χιουζ την εγκαταλείπει για την Αssia Wevill, μια γυναίκα εντυπωσιακής ομορφιάς, σύζυγο ποιητή. Περίεργη σύμπτωση: και η Wevill αυτοκτόνησε, με τον ίδιο ακριβώς τρόπο όπως η Πλαθ. Χώνοντας το κεφάλι της στον φούρνο του γκαζιού...
Ο Χιουζ ως ελεγκτής του λογοτεχνικού της έργου θα δημοσιεύσει επιλεκτικά συλλογές («Ariel», «The Collected poems») και θα πετσοκόψει τα ημερολόγιά της. Ο ίδιος επί 35 χρόνια θα κρατήσει τη σιωπή του. Και λίγο προτού πεθάνει το 1998 (σαρώνοντας λογοτεχνικά βραβεία) θα εκδώσει το πιο προσωπικό βιβλίο του, τις «Γενέθλιες επιστολές». Το κύκνειο άσμα του θα εξελιχθεί στο μεγαλύτερο ποιητικό best seller.
Οπως έγραψε ο Πίτερ Φορμπς, αρχισυντάκτης του «Poetry Review», «ο κόσμος προτιμά οι μεγάλοι ποιητές του να είναι νεκροί, ζωντανούς δεν ξέρει τι να τους κάνει». 

Περισσότερες πληροφορίες:
Το βήμα, ειδικό ένθετο
κριτική έργου 

92 σχόλια:

ολα θα πανε καλα... είπε...

καλά κάνεις που τα θυμάσαι και τα αναφέρεις όλα αυτά.Για το συγκεκριμένο θέμα γνωρίζω αρκετά και από ένα βιβλίο για την Πλαθ και από την ταινία για τη ζωή της με τον Χιούζ.Έκανε και σε μένα εντύπωση ο ίδιος τρόπος αυτοκτονίας των δύο συζύγων του.Εκείνος πάλι,πέθανε μεγάλος σε ηλικία.Δεν ξέρω,λογικά θα είχε τύψεις κάποια στιγμή αν και η μελαγχολία είναι πολυπαραγοντικό θέμα στο μυαλό ενός ανθρώπου.Το να έχεις πάντως και 2 παιδιά και από την άλλη,να θες να τερματίσεις τη ζωή σου γνωρίζοντας ότι θα τα αφήσεις ορφανά,είναι ένα τεράστιο θέμα και βάρος,φαντάζομαι,γι αυτόν που το βιώνει.
Παρασύρθηκα από τις σκέψεις και μονολογώ...Να σαι καλά!

quartier libre είπε...

@

:)

Σοφία είπε...

Τολμώ να ομολογήσω ότι δεν έχω διαβάσει τίποτε δικό της, αν και έχω μια λατρεία στην ποίηση! Θα το ψάξω...
Καλό βράδυ roadartist!

VAD είπε...

Eχω διαβάσει για την Πλαθ,φαινεται πως ήρθε πολύ νωρίς η οικογένεια για έναν άνθρωπο των δικών της πνευματικών αναζητήσεων και δεν μπόρεσε να σηκώσει το βάρος

jacki είπε...

Δεν τη γνώρισα και σε ευχαριστώ που μου την γνωστοποίησες.. Στην αρχή σκέφτηκα πως μια τέτοια ικανή γυναίκα ατοκτόνησε και για ποιο λόγο.. Μετά όμως σκέφτηκα.. Μικρό το σώμα και δε χωράει την ψυχή.

Ανώνυμος είπε...

Μμμ.. αυτή η τελευταία φράση μου έκανε πολύ εντύπωση.. δίκιο έχει...

Καλημέρα :)

Δανάη είπε...

Φίλη, φίλη μου...
τι μου θυμίζεις....
Ότι δεν έχω δει την ταινία που αφηγείται τη ζωή της!!!..."Sylvia" με την Gwyneth Paltrow...
Πρέπει να σπεύσω...
Φιλάκι υδάτινο για το εκπληκτικό ποστ...
Καλημέρα γλυκιά

Σταλαγματιά είπε...

Είχα δει την ζωή της σε ταινία και ομολογώ πως με άφησε άφωνη.
Είχε πάντα μια αδιόρατη μελαγχολία.
Θεωρώ όμως απαράδεκτο να «εγκαταλείψει» τα παιδιά της και να φύγει από την ζωή.
Νομίζω πως η Γκουίνεθ Πάλτροου ερμηνεύει στην ταινία την Ποιήτρια.
Πραγματικά με σόκαρε ο τρόπος που αποφάσισε να βάλει τέλος στην ζωή της.
Πέρασε δύσκολες καταστάσεις αλλά έπρεπε να σκεφτεί τα παιδιά της.

lakis είπε...

Λίγα διάβασα απ' την Πλαθ ακόμη, όπως κι απ' το Χιουζ. Σιγά-σιγά θα πάρουν κι αυτοί σειρά. Μέρα καλή

nikiplos είπε...

καλημέρα...

Οι νεκροί ποιητές δεν προσφέρουν και πολλά στην κοινωνία... γιατί έρχονται οι επιτήδειοι, που θα στρεβλώσουν τα λόγια τους...

Οι ποιητές ζωντανοί πρέπει να είναι δαίμονες να στοιχειώνουν την κοινωνία... μόνο τότε της κάνουν καλό... για αυτό και πάντοτε η εξουσία δεν τους πολυσυμπαθεί και άμα λάχει τους κάνει και τη ζωή μαρτύριο.

Όλοι οι άλλοι που παιανίζουν τους ισχυρούς και εξωραΐζουν την ασχήμια, όμοιοι με κόλακες πάντοτε μου φαίνονταν.

Για τη Σύλβια Πλαθ, σήμερα γνωρίζουμε πως είχε μάλλον βαριά κατάθλιψη... ίσως αν είχε τύχει κατάλληλης ιατρικής φροντίδας να είχε γλυτώσει...

Hfaistiwnas είπε...

Καλημέρα!!!!!!
Δεν την γνώριζα την ποιήτρια..
Πολύ νέα χάθηκε πάντως..

Roadartist είπε...

@ ολα θα πανε καλα...: Καλημέρα και εγώ πιστεύω πως έχουν νόημα τέτοιες αναφορές. Σε αυτή τη περίπτωση τα βιογραφικά στοιχεία είναι εξαιρετικά σημαντικά γιατί μας δείχνουν τον...άνθρωπο πίσω από τις δημιουργίες του. Ίσως έπρεπε στο post να ανέφερα και ένα βιβλίο (μήπως αναφέρεις το βιβλίο "Ο Κυρ-Πανικός και η Βίβλος των Ονείρων και άλλες ιστορίες" εκδ.Μελάνι ;;) και αναφορά στη ταινία ίσως να έπρεπε να έκανα..Δεν είχα τον πολύ όμως χρόνο, ίσως τα βάλω σε update. Να είσαι καλά και εσύ!

Roadartist είπε...

@ quartier libre : λακωνικό χαμογελάκι, το εκλαμβάνω ως όντως θετικό.. Φιλάκια!

Roadartist είπε...

@ Σοφία: Νομίζω πως η Σύλβια Πλαθ θα γίνει μια από τις πιο διαβασμένες ποιήτριες μελλοντικά.. Το έργο της θα εκτιμηθεί πολύ! Καλημέρα!

Roadartist είπε...

@ VaD : Όντως..πρέπει να ήταν αβάστακτο φορτίο για αυτή.. Είναι εδώ που λένε πως κάποιοι άνθρωποι καλύτερα να μη παντρεύονται..

Roadartist είπε...

@ jacki : Συγκλονιστική η σύμπτωση ότι η επόμενη σύζυγος του άντρα της..αυτοκτόνησε με το ίδιο ακριβώς τρόπο??... Ίσως αυτό κάτι να λέει.. Η ίδια είχε συγκλονιστική πένα, και έχει αφήσει διαμαντάκια, παρόλο που έφυγε πολύ νέα..

Roadartist είπε...

@ ΔΕΝΔΡΟΓΑΛΗ : Ίσως να μην έχει και άδικο.. Αν και οι απόψεις διίστανται αναλόγως πως θα το δει ο καθένας..

Roadartist είπε...

@ Δανάη : Να τη δεις προσωπικά μου άρεσε πολύ αυτή η ταινία.. Νομίζω πως η Paltrow υποδύεται εκπληκτικά την Πλαθ!! Καλημέρα!

Roadartist είπε...

@ Anastasia : Δεν ήταν απλά μελαγχολία, ήταν βαριά κατάθλιψη!.. Σίγουρα είναι απαράδεκτο και εγκληματικό. Εννοείται δεν δικαιολογείται σε καμία περίπτωση.. Αυτό είναι αυτονόητο, συμφωνώ μαζί σου. Απλά αξίζει πιστεύω να μαθαίνουμε για τις ζωές ποιητών (λογοτεχνών κλπ) γιατί κατανοούμε έτσι και τη μελαγχολία που κυριαρχεί στα έργα τους..

Roadartist είπε...

@ Λακης Φουρουκλας : Χιουζ δεν έχω διαβάσει καθόλου.. Από Πλάθ έχω διαβάσει κάποια ποιήματα και το βιβλίο "Ο Κυρ-Πανικός και η Βίβλος των Ονείρων και άλλες ιστορίες" το οποίο μου άρεσε.. Καλημέρα!

Artanis είπε...

Ωραία ανάρτηση-παρουσίαση...
καλημέρα Καλλιτέχνιδα, φιλιά πολλά...

Roadartist είπε...

@ nikiplos : Καλημέρα, συμφωνώ για τη στρέβλωση.. Και στη περίπτωση της Πλαθ έγινε από τον ίδιο της τον πρώην σύντροφο.
Το θέμα είναι πως οι περισσότεροι ποιητές αναγνωρίζονται μετά θάνατον.. Και αν έχουνε τραγικό θάνατο τότε τόσο το πιο πιθανό. Μάλιστα στην περίπτωση της Πλαθ δεν ήταν λίγοι οι κριτικοί που είπανε πως αν δεν είχε αυτό το φρικτό τρόπο επιλέξει να πεθάνει δεν θα είχε τόσο πολύ εκθειαστεί το έργο της..Αν και προσωπικά πιστεύω πως αν το έργο σου δεν αξίζει, αν η γραφή σου δεν έχει δύναμη, κανένα τέλος δεν μπορεί να σε καθιερώσει.. Πάνω από όλα αξίζει τι έχεις αφήσει ως γραπτά.. Το ότι είχε κατάθλιψη είναι το μόνο βέβαιο.

Roadartist είπε...

@ Hfaistiwnas : Καλημέρα Ηφαιστίωνα, έτυχε να την γνωρίσεις από εδώ.. Αλλά αφού δουλεύεις σε τομέα σχετικό με βιβλία κάποια στιγμή θα τη πετύχαινες σίγουρα! Και στο μέλλον θα συμβεί φαντάζομαι! Πολύ νέα ναι. Φιλάκια πολλά!!

Roadartist είπε...

@ Artanis : Γειά σου Artanis μου.. να είσαι καλά ...και να προσέχεις, ευχαριστώ.

Ανώνυμος είπε...

ποτέ δεν με ενθουσίασε το έργο της Πλαθ, αλλά σίγουρα ήταν μια μεγάλη μορφή των γραμμάτων. συγκλονιστικός είναι ο τρόπος της αυτοκτονίας της. είχα πάθει πλάκα όταν το πρωτοάκουσα. καλημέρες!!

BUTTERFLY είπε...

Μα και οι δυο με τον ιδιο τροπο; Βρε μπας και τις εφαγε λαχανο ο τυπος; Οπως και να 'χει κακη επιρροη ητανε και για τις δυο, αφου αυτοκτονησαν!
Παντως εμενα μου αρεσουν πολυ οι μελαγχολικοι εως καταθλιπτικοι ποιητες, βλ. Καρυωτακης...
Καλημερα!

Axis Mundi είπε...

Παρόλο που δεν κατάφερα να δω ολόκληρη την ταινία γιατι με πήρε ο ύπνος στον καναπέ μου, ακούγεται για μια πολύ "ενδιαφέρουσα" προσωπικότητα. Όσο για τον "πρωτότυπο" τρόπο αυτοκτονίας της... τα είπαμε και χτες... :)) αλλά ας μην αποκλείουμε πως ίσως βοήθησε και αυτός στην μετά θάνατο φήμη της.
Καλημέρες καλλιτέχνιδα!

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Λυπηρό που ποτέ δε μπόρεσε η ίδια να πάρει χαρά και ικανοποίηση από το χάρισμά της, από τη ζωή την ίδια.

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

Adamantia είπε...

K εγω απ'τη ταινία Συλβια έμαθα γι'αυτήν. Αχ γιατι μου βάζετε όλοι τη llorona και κλαιω?
Φιλια Ροντυ!

manetarius είπε...

Βρε τον Χιούζ... βρε μπας και τις "αυτοκτονούσε" αυτός;
(άμα δε ρίξω το επίπεδο της κουβέντας δεν μπορώ..)

Φιλιά
Υ.Γ. πολύ ωραίο ποστάκι.. όπως πάντα άλλωστε! :))

ILive2LoveMe είπε...

Δεν έχω διαβάσει ποιήματά της. Να λοιπόν μια όμορφη παρακίνηση.
Καλή σου μέρα , φιλιά!

venceremos είπε...

δεν θέλω να διαβάσω ποήματά της Αρτιστάκι μου, ούτε του Καριωτάκη θέλω..
στεναχωριέμαι τόσο πολύ που δεν καταλαβαίνω τι διαβάζω και εκτος αυτου ,τους ...θυμώνω που έφυγαν έτσι και δεν μπορούσαν να χαρουν την ζωη που είναι τοσο όμορφη που να πάρει,οσο κι αν πονάει.
Ναι ξέρω είναι η καταραμένη αρρώστια....
φιλιά καρυστινά

Βαγγέλης Μπέκας είπε...

Το αίμα των αυτοχείρων ποιητών μας έχει θρέψει...

onlysand είπε...

"Ύστερα, άνοιξε όλα τα κουμπιά στον φούρνο του γκαζιού
κι έβαλε το κεφάλι της μέσα. Ήταν τριάντα ενός ετών."

έχει κατα-πληξη, έχει πείρα και έμπνευση, έχει δύναμη - είναι ένα ποίημα από μόνο του.

Με πρόλαβες, Χαμινάκι - πήγαινα για τον Οκτώβρη - χτύπησες φλέβα...

έρρωσο και πολλά φιλιά

Kaveiros είπε...

Ο Φορμπς τα είπε όλα...Δεν έχω κάτι να πω άλλο....

H.Constantinos είπε...

Δεν μπορώ να θυμηθώ αν αυτό που είχα δει πριν χρόνια γι'αυτή την τραγική φιγούρα, ήταν ντοκυμανταίρ ή ταινία...

b|a|s|n\i/a είπε...

ποιητική αδεία βρε σύλβια. ποιητική αδεία έπρεπε.

φιλιάαααααα πολλάαααα! :)

Μαριλένα είπε...

όταν το 1918 τελειωσε ο πρωτος παγκόσμιος πόλεμος και η Γερμανία βρέθηκε σε μεγάλη οικονομική (και όχι μονο) καταστροφή, πολλοί πολίτες της διάλεγαν τον δρομο της αυτοκτονίας.

ο αγαπημενος τους τροπος, ήταν αυτος με το κεφάλι στο φούρνο του γκαζιου.
(τι θυμάται κανείς.. και ποσο αγαπημενος τελικά ο Εριχ Μαρια Ρεμαρκ..)

καλο μεσημερι!

tovenito είπε...

έχω δει την ταινία! τρομερή προσωπικότητα. και το πιστεύω αυτό πολύ, ότι όσο πιο ευφής και περισσότερη παιδεία έχει κάποιος τόσο πιο πολύ απογοητεύεται από τις απαντήσεις που δεν παίρνει σε αυτά που τον βασανίζουν..
πολύ αληθινά σοκαριστική και η ατάκα του φόρμπς

afoziti είπε...

otan diabaseis poinmata tns katalabaineis posn dynamn apopneei..oso+an fainetai se merikoys oti dialexe ton eykolo dromo..exalloy ta synaisthnata kai oi eyaisthnsies den ypagoreyontai apo tis katastaseis kai tis ypoxrewseis tns kathnmerinotntas..kai sigoyra akomn kai o tropos poy xeiristnke to telos tns, pagwnontas gia ligo tnv parormnsn frontizontas gia ta paidia tns, ypodnlwnei ton ployto synaisthnmatwn kai eyaisthnsiwn poy tnv xaraktnrizan..sthn telikn o prosdiorsmos 'pointria' ntav to kyrio xarktnristiko tns..n oikogeneia pisteyw den ntav mia apolyta syneidntn tns epilogn opws isxyei gia toys perissoteroys..apla apotelesma enos megaloy+entonoy pathoys poy dystyxws eneplexe me to allo megalo tns pathos..tnv poinsn.
pisteyw n tainia apodidei se megalo bathmo ta synaisthnmata kai tnv psyxologia tns plath kai n paltrow einai poly realistikn..poly konta sthn pragmatikn Sylvia.
p.s:sorry gia toys latinikoys xaraktnres..me synepnre n ekfrasn+den to paratnrnsa para mono sto telos..

Natalia είπε...

ωραίο αφιέρωμα σε μια μεγάλη ποιήτρια

καλησπέρα roadartist
ελπίζω όλα να είναι καλά

Eulie Aeglie είπε...

ποιος να ξέρει τι δεσμά ένωναν αυτούς τους ανθρώπους, που μόνο ο θάνατος μπορούσε να τα διαλύσει

kostaslogh είπε...

Δέν την ξέρω
δέν την ήξερα για την ακρίβεια,αλλά τώρα την έμαθα και θα το ψάξω το έργο της.
Καλή σου μέρα Μκρή Καλλιτέχνιδα

καλημέρα είπε...

καλησπέρα roadartist μου!
Ξέρεις, πάντα πίστευα ότι οι αυτόχειρες λογοτέχνες εξιδανικεύονται και αποκτούν δημοσιότητα -καμιά φορά και δυσανάλογη με την αξία τους, η Πλαθ δεν ανήκει σε αυτήν την περίπτωση, προς θεού, όχι απολύτως τουλάχιστον- επειδή από την μια, μια αυτοκτονία είναι γεγονός θλιβερό άρα πουλάει και δημιουργεί μύθο, κι από την άλλη επειδή οι πεθαμένοι ποιητές είναι ακίνδυνοι, άσε που διάφοροι λενε κι ό,τι θελουν αφού έχουν πεθάνει για να τους απαντήσουν δεόντως.
Η Πλαθ σίγουρα έπασχε, το ήξερε δεν το ήξερε απόλυτα, ήθελε να κάνει θεραπεία δεν ήθελε, δεν μπορούσε, ήταν άλλη εποχή, πάντως ήταν όπως γράφεις κι εσύ ένα λαμπρό μυαλό που υπεφερε από βαριά κατάθλιψη. Θα μου πεις και σήμερα υπάρχουν άνθρωποι που ακόμα ντρέπονται ή αρνούνται να ακολουθήσουν μια αντικαταθλιπτική θεραπεία ζώντας και οι ίδιοι αλλα και όσοι ζουν μαζί τους φρικτά. Σε εκείνο το όσοι ζουν μαζί τους θέλω να σταθώ λίγο. Δεν είναι εύκολο να συμβιώνεις με έναν βαριά καταθλιπτικό άνθρωπο. Και για τον Χιουζ δεν ήταν. Ό,τι κι αν έκανε αφότου χώρισαν και ιδιαίτερα μετά την αυτοκτονία της Πλαθ, για την κοινή γνώμη, όλους εμάς δηλαδή ήταν καταδικασμένος. Δημοσιευοντας τα ημερολογια με κομμάτια γραμμένα σε καταθλιπτικό παραλλήρημα θα ήταν κατάπτυστος, κόβοντάς τα λογοκριτής. Σαν μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα δε μοιάζει;
Διάβασα κείμενά του για να μάθω και την αλλη πλευρά, δύσκολη κι αυτή, αβάσταχτη σχεδόν.
Πόσο είναι κρίμα που οι ζωές τους σημαδεύτηκαν τόσο άσχημα, οι δικές τους, των παιδιών τους, πόσο άδικο όταν ίσως με μια καταλληλη θεραπεία όλα θα ήταν αλλιώς...

Υ.Γ. Έχω κάποια mp3 με την πλαθ να διαβάζει ποιήματά της, είναι συγκλονιστική πραγματικά.
Υ.Γ. Έγραψα πάρα πολλά, συγγνώμη...

Δημιουργία είπε...

Την ξέρω την ιστορία της Plath και μου είχε κάνει εντύπωση ο τρόπος με τον οποίο αυτοκτόνησε.

Dorothy είπε...

Δεν θα πρωτοτυπήσω...πραγματικά μου έκανε εντύπωση ο τρόπος που αυτοκτόνησε.Καλό βράδυ!

Margo είπε...

Είχα παρακολουθήσει το ντοκυματέρ για τη Sylvia Plath, πραγματικά τραγική φιγούρα. Δεν την έχω διαβάσει... θα συμφωνήσω ότι ο τραγικός θάνατος ενός δημιουργού, μπορεί να επηρεάσει τη φήμη του προσωρινά, αν το έργο του δεν αξίζει αργά ή γρήγορα θα ξεχαστεί. Απ' την άλλη η αυτοκτονία είναι ένα δύσκολο κεφάλαιο και θα έλεγα ότι συμβαίνει όχι σπάνια σε αξιόλογους δημιουργούς.
Πολύ ενδιαφέρον Ροντάκι καλό σου βράδυ. Φιλιά!

Roadartist είπε...

@ unclescrooge : Και εγώ την ίδια πλάκα είχα πάθει μη νομίζεις!!! Πολύ σημαντική μορφή, καλημέρες :)

Roadartist είπε...

@ BUTTERFLY : χαχαχαα και εγώ το ίδιο είχα σκεφτεί όταν το είχα πρωτοδιαβάσει.. Ε, μα τόσο σύμπτωση πια??? Όντως... :)) Και εμένα μου αρέσουν αυτοί οι ποιητές αρκετά!

Roadartist είπε...

@ Axis Mundi : Κοσμικέ άξονα είναι μια ταινία καλή κατά τη γνώμη μου.. όπως είπαμε κ προχτές.. :))
Σίγουρα ο θάνατος της έπαιξε ρόλο στη φήμη, νομίζω όμως πως δεν αρκεί μονάχα το άσχημο τέλος για να καθιερωθεί ένας λογοτέχνης.., αν δεν αξίζουν τα γραπτά χάνεσαι. Αυτό τουλάχιστον έχει δείξει και η ιστορία της λογοτεχνίας με άλλες μορφές, εξίσου τραγικές αλλά που παρέμειναν άγνωστες. Καλημέρες σου!!

Roadartist είπε...

@ ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ : Όντως λυπηρό, αν και κοινή..μοίρα για αρκετούς καλλιτέχνες.. χαρισματικούς! Φιλάκια πολλά!

Roadartist είπε...

@ Adamantia : Και εγώ από την ταινία το 2003 (αν δεν κάνω λάθος?) την γνώρισα!! Θυμάμαι την είχα δει στο cinema, και μέτα κόλλησα :)

Roadartist είπε...

@ manetarius : Ποιο επίπεδο καλέ??? Αρκετοί τον κατηγόρησαν γι'αυτό.. Ποιος ξέρει??????... Όντως περίεργο.. Σε ευχαριστώ manetarius πολλά φιλάκια :)

Roadartist είπε...

@ ILive2LoveMe : ...είναι ιδιαίτερη περίπτωση.. μάλλον αξίζει να προσθέσω στο post σελίδες από το net, με έργα της.. (αύριο αν το θυμηθώ θα το κάνω!!!!)

Roadartist είπε...

@ venceremos : Αν δε θες να μη το κάνεις.. Εμένα πάλι μου αρέσουν πολύ τέτοιοι ποιητές.. :) Να μη στεναχωριέσαι, ούτε να θυμώνεις.. Φιλάκια..

Roadartist είπε...

@ VITA MI BAROUAK :...Βαγγέλη.. έχει νόημα κ αυτό που λες..




@ onlysand : Νανά όλη η ζωή της και όμως ήταν σαν ένα ποίημα.. Αν δεν είχε περάσει όλα αυτά....
Μακριά πέφτει ο Οκτώβρης...μήπως να το επισπεύσεις??.. Φιλάκια...Σε ευχαριστώ πολύ..

Roadartist είπε...

@ Kaveiros : Όντως πολύ εύστοχος..




@ H.Constantinos : ..εγώ έχω δει μόνο τη Ταινία, όχι το ντοκιμαντέρ..



@ b|a|s|n\i/a : Βασίληηηηηη καλημέρες γεμάτες ποίηση .. και πολλά φιλάκια :)))

Roadartist είπε...

@ Μαριλένα : Αυτό που αναφέρεις Μαριλένα δεν το ήξερα.. Οπότε ο αγαπημένος τρόπος (λολ..) εξηγεί και την επιλογή της.. Αλλά και πάλι διαβολική σύμπτωση θα την πεις που και οι δυο γυναίκες του αυτοκτόνησαν..με αυτό το τρόπο.. τι να πεις.. Τον Ρεμαρκ δεν τον έχω διαβάσει.. :)

Roadartist είπε...

@ tovene592 : Και όμως ναι έχει βάση αυτό που λες.. Φιλάκια tovene..πολύ καλημέρα σου...

Roadartist είπε...

@ afoziti : Όντως η ψυχραιμία που έδειξε πριν "φύγει", κάνει ακόμα πιο σοκαριστικό το τέλος της.. Είχε πλήρη επίγνωση..Συμφωνώ για το πλούτο των συναισθημάτων..
Ναι η ταινία ήταν πολύ καλή και η Πάλτροου αποδίδει άψογα τη Πλαθ! Δεν πειράζουν καθόλου οι λατινικοί χαρακτήρες.. Καλημέρα, καλώς όρισες!

Roadartist είπε...

@ Natalia : Να είσαι καλά Ναταλία σε ευχαριστώ.. χαίρομαι που πέρασες κ που σου άρεσε το αφιέρωμα..

Roadartist είπε...

@ Aeglie : ..πόσο δίκιο έχεις..




@ kostaslogh : Κώστα είσαι πολύ γλυκός, σε ευχαριστώ για τα λόγια σου.. φιλάκια..

Roadartist είπε...

@ καλημέρα : Καλημέρα Αναστασία, σίγουρα δημιουργεί μια "εικόνα" και μια φήμη γύρω από το όνομα του ο αυτόχειρας λογοτέχνης.., αλλά πιστεύω πως πρέπει να αξίζει και το έργο του για να μείνει στην ιστορία.. αν η λογοτεχνική του κληρονομιά δεν είναι εξίσου δυνατή θα χαθεί τότε στο πέρασμα του χρόνου και θα ξεχαστεί..
Σίγουρα η Πλαθ έπασχε.. Ίσως έχεις δίκιο για όσα γράφεις για τον Χιούζ, τον οποίο δεν έχει τύχει να διαβάσω..
Η Πλαθ είναι φοβερή όταν απαγγέλλει ποιήματα.. φοβερή!! Υπάρχουν και στο youtube κάποια αποσπάσματα, πραγματικά ανατριχιαστικά (ειδικά το ποίημα που αναφέρεται στο πατέρα της..) Μη ζητάς συγνώμη, αντίθετα σε ευχαριστώ πολύ για το τόσο ουσιαστικό σχόλιο...

Roadartist είπε...

@ Δημιουργία : ...και εμένα μου έκανε εντύπωση...



@ τα παπούτσια της Dorothy : ούτε εγώ θα πρωτοτυπήσω και θα...συμφωνήσω ξανά :))



@ Margo : Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου margo.. Αν δεν είναι δυνατό το έργο θα ξεχαστεί.. Ναι η αυτοκτονία δεν είναι καθόλου σπάνια, όπως και η κατάθλιψη επίσης.. Αντίθετα πολύ κοινή θα έλεγα.. ακόμα και σήμερα..Σε ευχαριστώ πολλά φιλάκια.

eva είπε...

"I shut my eyes and all the world drops dead.
I lift my lids and all is born again."

Sylvia Plath

Με πρόλαβες. Ήθελα να γράψω κάποια στιγμή γι' αυτήν. Μπορεί και να το κάνω. Οι μεγάλοι ποιητές ευτυχώς δεν εξαντλούνται σε μία μόνο ανάρτηση.

Έξοχη δουλειά, αρτίστα μου. Η μελαγχολία της, παρά το τραγικό τέλος και τις επιπτώσεις που έφερε στην οικογένειά της, ήταν αυτό που πότισε την ποίησή της και την έκανε μοναδική.

faraona είπε...

Τι ευαίσθητοι ανθρωποι τελικά που ειναι οι περισσοτεροι ποιητές ...και ...τι παράξενοι!
Εχουν ενα πόδι που πατάει στη γή κι απ την άλλη μεριά αντι για πόδι έχουν ενα φτερό που τους απογειώνει στα σύννεφα...
Αντε να ζήσεις ετσι...

. είπε...

Για να πω την αλήθεια δεν την ήξερα την Πλαθ και την μαθαίνω τώρα από δω.

Γι αυτό μ'αρέσεις καλλιτέχνιδα. Γιατί διδάσκομαι πολλά από σένα!

Καλή σου μέρα!

πνευμα είπε...

Μακάριοι,λένε,οι πτωχοί το πνεύματι...


Πολύ όμορφη η ανάρτηση σου.

anepidoti είπε...

ξέρεις, όταν πριν χρόνια την "γνώρισα" σαν λέξεις και κατόπιν στην ταινία, σκεφτόμουν έντονα πως οι σπουδαίοι δημιουργοί είναι πολύπλοκες προσωπικότητες...και για να το πάω παρακάτω, οι πολύπλοκες προσωπικότητες όταν κάνουν την υπέρβαση γίνονται σπουδαίοι δημιουργοί, μετουσιώνουν τον πόνο τος σε έργο, έτσι τόχω νιώσει πολλές φορές...δυστυχώς, πολλοί δεν καταφέρνουν να κάνουν υπέρβαση και στα του εαυτού τους...
ίσως, πάλι, να μην μας έδιναν τέτοιου διαμετρήματος έργο τότε...
όμορφη ανάρτηση!

Angel Vs Life είπε...

pooo, ki ego sta 31 exo mpei. les na einai i krisimi ilikia? :o)

"ζαχαρούλα.." είπε...

απίθανη ανάρτηση για ακόμα μία φορά!!!

καλημερούδιααααααααα!!!

Aristodimos είπε...

Ειχε την ταση της αυτοκτονίας απο νωρίς και ο ασταθής της χαρακτήρας δεν μπόρεσε να την αποτρέψη απο το μοιραίο...

Αρης

Roadartist είπε...

@ evaggelia-p : Ποτέ δεν είναι αργά για αφιερώματα σε μορφές που αγαπάμε.. Χαρά μου θα είναι να δω στο blog σου αφιέρωμα, αλήθεια!
Ίσως αν δεν είχε ζήσει όλα αυτά..και αν δεν είχε αυτό το χαρακτήρα, να μην είχε γράψει τέτοια κείμενα..

Axes
After whose stroke the wood rings,
And the echoes!
Echoes traveling
Off from the center like horses.
...
Words dry and riderless,
The indefatigable hoof-taps.
While
From the bottom of the pool, fixed stars..

Govern a life.

Words, S. Plath..

Roadartist είπε...

@ faraona : Φαραόνα το σχόλιο σου, μου θύμισε συνειρμικά ένα στίχο του Ελύτη.. "Αν δεν στηρίξεις το ένα σου πόδι έξω απ’ τη Γη,
ποτέ σου δεν θα μπορέσεις να σταθείς επάνω της".. Κολλάει απίστευτα με τη σκέψη σου.. Είναι όντως δύσκολο, φιλάκια.

Roadartist είπε...

@ Ανασαιμιά : Υπερβάλλεις Άννα, όχι ότι διδάσκεσαι αυτό πάει πολύ. Και εγώ έχω πάρει από εσένα, σε ευχαριστώ. φιλάκια.

Roadartist είπε...

@ πνευμα : Έτσι λένε και μερικές φορές νομίζω πως έχουνε δίκιο.. Σε ευχαριστώ πνευματάκι, φιλάκια.

Roadartist είπε...

@ anepidoti : εγώ πάλι την γνώρισα εξαιτίας της ταινίας..Νομίζω πως όντως οι σπουδαίοι δημιουργοί είναι περίπλοκοι ως άνθρωποι και προσωπικότητες.. Ίσως και δύσκολο να γίνουν κατανοητοί από τους άλλους..Σε ευχαριστώ πολύ..

Roadartist είπε...

@ Angel Vs Life : Angel μη σου μπαίνουν ιδέες:)))) όχι βρε!!

Unknown είπε...

Καλησπέρα

Όπως πάντα υπέροχη!!!!!!!!
στην ενημέρωση

Η ποίηση είναι μια από τις
ομορφιές στη ζωή και την δημιουργία

Καλό σου βράδυ

Roadartist είπε...

@ "ζαχαρούλα.." : Γλυκιά ζαχαρούλα (όνομα και πράγμα) σε ευχαριστώ πολύ φιλάκια!

Roadartist είπε...

@ Aristodimos : ..υπερευαισθησία..

Roadartist είπε...

@ Sailor : Καπετάνιε σε ευχαριστώ για τα λόγια σου.. Συμφωνώ για την ομορφιά της ποίησης :)) Καλό βράδυ!

Ανώνυμος είπε...

το τραγικό κυρίαρχο στις ζωές των ποιητών-πώς αλλιώς άλλωστε..

μια γλυκιά καληνύχτα κι από μένα!

Skouliki είπε...

ναι και εγω δεν εχω δει την ταινια αν και την ιστορια της την γνωριζω..
για μενα ειναι σπουδαια και σαν σπουδαια ειχε την μοιρα της οπως ολοι

Διονύσης Μάνεσης είπε...

Κοίτα, αν σου πω τώρα για το Ρίτσο, θα κατηγορηθώ για μονομανία..

Ρίξε μια ματιά στο βιογραφικό του. Δε θα βρεις εύκλολα - ούτε δύσκολα - χειρότερο, πιο βασανισμένο. Πλήττεται από δυστυχίες ασήκωτες. Θανάτους, αρρώστιες σωματικές, ψυχικές, διωγμούς, εξορίες, φυλακίσεις, στερήσεις και και.

Πεισματικά απαντάει με δημιουργία. Δε φαίνεται να υπήρχε μέρα που δε δημιουργούσε. Γράφοντας, ζωγραφίζοντας, παίζοντας μουσική, έχοντας καλλιτεχνικές ενασχολήσεις. Δεν παύει να επιμένει στο φως.

Μου είναι εξαιρετικά αγαπητή η Πλαθ. Τα γράφω αυτά, όμως, για το Ρίτσο έχοντας ανάγκη, στις μέρες μας, να κλέβω από τη στάση του αυτή της κατάφασης στη ζωή.

Καληνύχτα, αρτιστουλάκι.

Roadartist είπε...

@ nyxterino : έτσι ακριβώς.. σαν να συμβαδίζουν αυτά.. Καληνύχτα Αριάδνη επίσης!

Roadartist είπε...

@ skouliki : και για εμένα..ναι πολύ σπουδαία δημιουργός.. Καλό βράδυ!!

Roadartist είπε...

@ Διονύσης Μάνεσης : Διονύση μου να γράφεις συνέχεια για το Ρίτσο.. Όσο θες..και με όσες περισσότερες πληροφορίες / παραθέσεις..
Σε ευχαριστώ για το σχόλιο σου, πάρα πολύ μου άρεσε.. Με βρίσκεις σύμφωνη απόλυτα 100% στις σκέψεις που άφησες.. Θετικότητα παρ' όλες τις δυσκολίες και εμμονή στην δημιουργία.. πεισματικά.. Καλό βράδυ!

το κορίτσι που ήθελε πολλά είπε...

αχ έχω ένα βιβλίο με ποιήματά της..ήξερα ότι αυτοκτόνησε αλλά δεν ήξερα πώς.ανατριχιαστικό.και να αυτοκτονήσει κι η επόμενη γυναίκα του άντρα της με τον ίδιο τρόπο.ανατριχιαστικό.

ritsmas είπε...

Την εχω ξεσκονίσει που να πάρει και κουβαλάει τόσο θυμό και τόση αντάρα μέσα της.... Θα σου κανω λίνκ ( αν το βρω) το τελευταίο πουγραψα για τον πρώην της που νομίζω ότι έφταιξε αρκετά για τη δική της κατάσταση.....φιλια ριτς

Roadartist είπε...

@ το κορίτσι που ήθελε πολλά : Είναι όντως ανατριχιαστικό. Καλό σκ με χαμόγελα όμως..:)))

Roadartist είπε...

@ ritsmas : Ρίτσα πολύ θα ήθελα να δω το link που λες. Αν δε σου κάνει κόπο και μπορέσεις θα χαρώ να μου το στείλεις.. με ενδιαφέρει. Καλό σκ..

Related Posts with Thumbnails