αφιέρωση σε βιβλίο

Πριν λίγο καιρό ο Βιβλιοθηκάριος, δημιούργησε ένα blog το «Αφιερώσεις Συγγραφέων», όπου συγκεντρώνει έντυπες αφιερώσεις που έχουν κάνει συγγραφείς στα βιβλία τους. Είχε την ιδέα να καλέσει κάποιους bloggers να αναρτήσουν την ιστορία ενός βιβλίου της βιβλιοθήκης τους, το οποίο φιλοξενεί μια χειρόγραφη αφιέρωση. Εξαιρετικό, τον ευχαριστώ για την πρόσκληση.

Δίπλα μου, έχω δυο μεγάλες βιβλιοθήκες. Συνειδητοποιώ πως κάθε βιβλίο κουβαλά ένα δικό του κομμάτι αναμνήσεων. Καθένα ακολούθησε μια ξεχωριστή διαδρομή ώσπου έφτασε στη ζωή μου.  Με αφορμή αυτή την πρόσκληση, επέλεξα να μοιραστούμε την ιστορία ενός βιβλίου που εμπλέκεται και με τη ζωή του ιστολογίου.

Μια από τις όμορφες στιγμές της μέρας είναι όταν ελέγχω τα emails του blog, καθώς συνήθως κάποια ευχάριστη έκπληξη θα με περιμένει. Έτσι έγινε και στις αρχές του 2009, όταν ένας άνθρωπος που σέβομαι πολύ, o κριτικός και μεταφραστής της λογοτεχνίας Άρης Μπερλής, μπήκε στον κόπο να μου στείλει κάποιες λέξεις που με συγκίνησαν βαθιά. Ακολούθησαν ανταλλαγές σκέψεων και προθυμοποιήθηκε να μου δωρίσει βιβλία του.

Κοιτάζω σήμερα ξανά εκείνο το email (το οποίο έχω φυσικά ακόμη κρατήσει), μόνο λίγες από τις λέξεις του :  «Είναι μεγάλη η ικανοποίηση για κάποιον που βλέπει ότι τα λόγια του δεν πάνε στον βρόντο - έστω και λίγοι τα διαβάζουν και τα εκτιμούν».

Θα έλεγα κύριε Μπερλή, πως είναι μεγάλη η ικανοποίηση για κάποιον που αφιερώνει κάποιο χρόνο για να μοιραστεί σκέψεις, ενδιαφέροντα, συναισθήματα στο διαδίκτυο, να βλέπει ότι κάποια στιγμή ένας σημαντικός δάσκαλος σαν εσάς έριξε μια ματιά στο ιστολόγιο του.

Είναι μοναδικό όταν κάποιος που εκτιμάς για τη στάση και το έργο του, αποδεικνύεται ένας αληθινός, ευαίσθητος άνθρωπος. Ο ίδιος δε ζήτησε ποτέ να γράψω κάτι για εκείνον - δεν έχει καμία τέτοια ανάγκη, ξεχωρίζει από το έργο του - ότι μοιράστηκα σήμερα μαζί σας, ήταν απλά αφορμή για να τον ευχαριστήσω. 

Η παραπάνω αφιέρωση βρίσκεται στο βιβλίο του Allen Ginsberg,'Ουρλιαχτό, Κάντις και άλλα ποιήματα', των εκδόσεων Άγρα. Την κρατάω σαν φυλακτό.

Αξίζει να διαβάσετε μια  συνέντευξη του Άρη Μπερλή στο Lifo.gr, εξαιρετικές απόψεις...

Επίσης, στέλνω στον Βιβλιοθηκάριο και στο νέο blog του, την παρακάτω έντυπη αφιέρωση, η οποία μου άρεσε πολύ, από το βιβλίο που διαβάζω αυτή την περίοδο.

Είναι του Χρόνη Μίσσιου, το Ντομάτα με γεύση μπανάνας, Γράμματα, 2001

Ευχαριστώ τον Βιβλιογράφο για την πρόσκληση! Όπως ανέφερα, η ανάρτηση είναι συμμετοχή μου στο δι-ιστολογικό αφιέρωμα με θέμα “Αφιερώσεις σε βιβλία” για το blog “Αφιερώσεις Συγγραφέων”.

Συμμετέχουν επίσης οι αξιόλογοι φίλοι bloggers :  SillentCrossing / Αναγεννημένη / Τσαλαπετεινός / Theorema / Κυνοκέφαλοι / Φαούδι / Σημειωματάριο / Δύτης των Νιπτήρων / Κόκκινο Καγκουρό / Καγκουρό / Infoscience addict / Greek libraries in a new world / Dina Vitzileou / Niemands Rose / Ιφιμέδεια / Anna Silia / Κουπέπια / Rubies and Clouds / Εξεγερμένο το 2009 / Ο Βιβλιοθηκάριος

...παιχνίδι;

Θυμάμαι πριν λίγα χρόνια, τι 'χαμός' γινόταν με τα παιχνίδια στην blogόσφαιρα.
Δυο bloggers που εκτιμώ πολύ, οι αγαπητές metofeggariagalia και  butterfly, με κάλεσαν σε παιχνιδάκι, να γράψω επτά πράγματα για μένα. Τις ευχαριστώ πολύ, είναι καλή αφορμή για να ισορροπήσουμε λίγο.

- Το πάθος μου για τις τέχνες, προέκυψε ανεπηρέαστο από εξωτερικούς παράγοντες αλλά σαν μια εσωτερική φωνή, που δε γινόταν να μην εισακουστεί. Έχω δίψα για τα βιβλία, για το θέατρο, για τη γραφή, τη μουσική κ.α. Δε μπορώ να διανοηθώ τη ζωή δίχως αυτά. Δε θεωρώ πολυτέλεια την 'πνευματική τροφή', αλλά απαραίτητη ψυχική ανάσα.

- Θα επιλέξω σε ποιον θα μιλήσω για τις στιγμές που με έχουν καθορίσει γενικώς ως άτομο.  Χρειάζομαι χρόνο, δεν ανοίγομαι εύκολα, αν όμως με κερδίσει κάποιος, τότε δίνω πολύ αγάπη. Δίνω ευκαιρίες στους ανθρώπους, αλλά αν με αδικήσουν, ή νιώσω ότι δε φέρονται σωστά, τότε φεύγω δίχως επιστροφή.

- Εκτιμώ τη διακριτικότητα, το σεβασμό, την αληθινή ευγένεια. Απεχθάνομαι τη ψεύτικη εικόνα, τη 'βιτρίνα', την οποία μπορώ να αντιληφθώ αμέσως. Μου αρέσει η ντομπροσύνη.

- Αγαπώ πολύ τα ταξίδια. Μου αρέσει η γνώση, οι εναλλαγές. Θέλω πολύ να περπατήσω άλλες χώρες. Με εκνευρίζει το "κλείσιμο των οριζόντων".

- Ζορίζομαι αρκετά από όλα όσα συμβαίνουν. Βασανίζουν τη σκέψη μου και την καθημερινότητα μου. Έχουν επηρεάσει τη ζωή μου και αγαπημένων ανθρώπων.  Το  σίγουρο όμως είναι ότι παλεύω και είμαι περήφανη για μένα και για τους ανθρώπους μου.

- Αγαπώ πολύ την Αθήνα, αλλά θα ήθελα κάποια στιγμή να ζήσω κοντά στη θάλασσα, στη φύση.

- Όσο δύσκολα μπορώ να δημιουργήσω κάτι, τόσο εύκολα μπορώ να το αφήσω και να προχωρήσω σε κάτι άλλο.  Αυτό σημαίνει πως θέτω στόχους και παλεύω για αυτούς, αλλά ανά πάσα στιγμή που κάτι σπάσει, προχωρώ παρακάτω. Πιστεύω πως το σημαντικότερο αγαθό στον άνθρωπο είναι η αξιοπρέπεια και η ελευθερία του πνεύματος του.

Στέλνω βραβείο και πρόσκληση, αν θέλουν να συμμετέχουν, στους φίλους: άστρια, ξωτικό, karkinos, astromonos, nellys-logia, lena, καρυάτιδα, margo, φαούδι, Νηφάλια Μέθη.
Όποιος άλλος θέλει, παίζει!

..10 (;) αγάπες..

Αγαπώ..

τη ζωή.

-Υπάρχουν δύσκολες στιγμές που λυγίζω, μα πάντα κάτι μου υπενθυμίζει πως η ζωή είναι ένα παιχνίδι, που σε κάθε περίπτωση αξίζει να τη ζήσεις-

την ευθύτητα, τη διακριτικότητα, την εχεμύθεια, την ευαισθησία,

την προσφορά, την αποδοχή της αγάπης!

-..Αυτά τα στοιχεία είναι το μεγαλείο στη ζωή.

Αυτά είναι τα πλέον σπάνια στη σημερινή εποχή..

Έχοντας προδοθεί από ανθρώπους, δε μπορώ να μην εκτιμώ πραγματικά, όποτε συναντώ το μεγαλείο, εκείνους που - αν και αληθινά σπανίζουν - είναι ακόμη όμορφοι Άνθρωποι. Εστιάζω στους ανθρώπους που απλώνουν το χέρι στις δυσκολίες, που ξέρουν να τιμούν τη φιλία και να σέβονται-

τις τέχνες, τη δημιουργικότητα.

-Αγαπώ κάθε εμπνευσμένη, ειλικρινή εκδοχή της.

Από την τέχνη που βρίσκεται στα μουσεία, μέχρι την τέχνη του δρόμου!

την ποίηση, τα παραμύθια, τη λογοτεχνία, το θέατρο, τη ζωγραφική, τη μουσική, εκείνα που ταξιδεύουν την ψυχή και το μυαλό..-

να μαθαίνω την ιστορία του κάθε πράγματος, τις εποχές,

το πως δημιουργήθηκε και γιατί..

την καινοτομία, δημιουργική περιέργεια

-Μάλλον όσο μεγαλώνω, θα τα αναζητώ και περισσότερο..-

τη φύση, όσο μπορώ να βρίσκομαι κοντά της..

-Ιδιαίτερη αδυναμία μου η θάλασσα, από μικρή, σε στιγμές καλές,

είτε δύσκολες πάντα πήγαινα κοντά της-

την πόλη!

-Αγαπώ πολύ την Αθήνα. Δε θα πάψει ποτέ να με μαγεύει, να με εκπλήσσει..-

τα ταξίδια..

-με κάθε μέσο..-

το ποδηλατάκι μου..

-...-

εμένα.

-Παρ' όλες τις δυσκολίες..

παρ' όλους τους ατέρμονους προβληματισμούς μου,

τις αδυναμίες, τα ελαττώματα, τις ανασφάλειες και τις αβεβαιότητες μου,

με αγαπώ.-

Ευχαριστώ την Kaya και την Γιώτα για την πρόσκληση..

Καλώ να παίξουν τους παρακάτω φίλους: quartier libre, Ερατώ , νεφέλια μέθη , nikiplos , pan , ceralex , borrachera , paramythou , littlebeautifulthings , elva , butterfly, και φυσικά όποιος άλλος το επιθυμεί!

Μουσικο-ιστορικό παιχνίδι

Η αγαπητή blogger Γιώτα Παπαδημακοπούλου, εμπνεύστηκε ένα καινούργιο παιχνίδι..Απολογούμαι για την καθυστερημένη ανταπόκριση και την ευχαριστώ πολύ για την πρόσκληση,  ήταν ότι καλύτερο για την διάθεση μου..

Μας καλεί να ποστάρουμε, ελληνικά ή ξένα τραγούδια, ο καθένας από 4, που πιστεύουμε πως οι στίχοι τους περιγράφουν μια ιστορία με νόημα!

Αρχίζω λοιπόν...

1η επιλογή..

"Ο Εφιάλτης του Οδυσσέα" από το συγκρότημα "Ρόδο του Ανέμου"
Ένα πολύ αγαπημένο μου τραγούδι.. (το είχα ξαναποστάρει πιο παλιά)..
Εμπνευσμένο από την Ιθάκη του Καβάφη.. Πολύ ωραίοι στίχοι σαν να περιγράφουν την ζωή στην Ελλάδα..
"γλυκιά πατρίδα είσαι γλυκιά φυλακή"
"κλειστός λόγω έργων ο παράδεισος..."

2η επιλογή

"Καθρέπτης", του Αλκίνοου Ιωαννίδη
Μια ιστορία από τον ξεχωριστό Αλκίνοο..με ουσία..

3η επιλογή

"La solitudine", Laura Pausini.
Ένα πολύ αγαπημένο ερωτικό ιταλικό τραγούδι.. για μια ιστορία αγάπης..

4η επιλογή

"Γλάρος", Locomondo

Ωραίοι στίχοι.. Από τα πιο αγαπημένα μου τραγούδια των Locomondo, για "κάποια πουλιά που τραγουδούν για λευτεριά.... κάποια φεύγουν & πετούν ψηλά"..

Καλώ να παίξουν, εφόσον το επιθυμούν χωρίς πίεση, τους eφίλους: Αναστασία Γρηγοριάδου , tovenito, quartier libre, καημός, maximus,  eirini,  fegia, Lockheart,  kostaslogh,  Tetta Amata, σοφία, b|a|s|n\i/a,  Kostas L.A., nikiplos, arcobaleno,  astria,  margo, astrofegia , pink floyd και ανοικτή πρόσκληση σε όποιον άλλο θέλει να παίξει.. Καλό μας σκ!

γκρρρ..

Η αγαπητή συνblogger Terra Amata με κάλεσε σε ένα παιχνίδι να γράψω 5 πράγματα που με εκνευρίζουν. Την ευχαριστώ πολύ, αφορμή ζητούσα xexe :) 

1)      Δεν αντέχω τη γραφειοκρατία του δημοσίου, μαζί με όλα όσα επικρατούν στις δημόσιες υπηρεσίες.  Οι ουρές, ο άσκοπος χαμένος χρόνος, τα άπειρα δικαιολογητικά, η αγένεια των υπαλλήλων. Όλα.

2)      με εκνευρίζουν οι πολιτικοί και οι παπάδες που έχουν κατακλέψει το κράτος.  Υποτίθεται ότι πληρώνονται για να κάνουν το αντίθετο.  Εκνευρίζομαι που το δεχόμαστε.

3)      Τα λεωφορεία που ποτέ δεν έρχονται στην ώρα τους, και που πάντα λόγω της καθυστέρησης, είναι γεμάτα ασφυκτικά με κόσμο. Επίσης η χάλια κατάσταση των δρόμων.

4)      ..δεν μπορώ να δεχτώ ότι κάποιος δουλεύει μια ζωή και στο τέλος παίρνει σύνταξη... 300€ και 400€.. Στην σκέψη ότι υπάρχει περίπτωση τα ταμεία να μην έχουνε καθόλου λεφτά για συντάξεις, εξοργίζομαι..

5)      ..εκνευρίζομαι με τον εαυτό μου, όταν αφήνω καταστάσεις που δεν το αξίζουν να με επηρεάζουν αρνητικά.. Προσπαθώ να ισορροπώ καλύτερα πάνω σε αυτό και σε σχέση με το παρελθόν, τα καταφέρνω καλύτερα.. όσο γίνεται..

Καλώ να.. γκρινιάξουν παίζοντας :).., τους παρακάτω αγαπητούς bloggers : fegia, olivetreegirl, Κ.υ.π Walking, ifigeneia, voltitses, astria, ilive2loveme και artanis71.

Παρασκευή και 13 σήμερα :)) Καλό πσκ!!

σκέψεις.., παίζοντας.. ;)

Μου αρέσει πολύ να περνάω κάποιες στιγμές μόνο με μένα.

Έτσι εχτές, αργά το απόγευμα, ξέκλεψα χρόνο και βρέθηκα σε ένα πάρκο. Εκεί που με πήγαινε βόλτα ο παππούς μου όταν ήμουν πιο μικρή… «Αυτή τη στιγμή όλοι οι δρόμοι θα είναι γεμάτοι», σκέφτηκα.
Κάθισα σε ένα παγκάκι, χάζεψα τους λιγοστούς αθηναίους που έτυχε να περνάνε από εκεί…
Μία κοπέλα έβγαζε βόλτα το σκυλί της, κάποιες ηλικιωμένες κυρίες είχανε στήσει πηγαδάκι και συζητούσαν …ποιος ξέρει τι…
Από το διπλανό παιδικό σταθμό, ακούγονταν κάποιες παιδικές χαρούμενες φωνές..
…Πόσο πιο όμορφη θα ήταν η πόλη, απλά αν είχε έστω τα διπλάσια πάρκα…Λίγους χώρους να σταθείς, να χαλαρώσεις, να ξαποστάσεις..Κι όμως ακόμη υπάρχουν ομορφιές..

Άρχισα να περπατώ στο πάρκο, πέρασα το σιντριβάνι και μπήκα στο γήπεδο του μπάσκετ. Πριν κάποια χρόνια εδώ ερχόμουν συχνά για προπόνηση.. μου φαίνεται τώρα πια όλο αυτό τόσο μακρινό, σαν να το ζούσα σε μια άλλη …ζωή...
Αντικρίζω τριγύρω... στους τοίχους του γηπέδου συνθήματα με πολύχρωμα σπρέι.. Ο καλύτερος τρόπος είναι αυτός για να γραφτεί καθετί νεανικό..

Κάθομαι στις αδειανές του κερκίδες και αντικρίζω απέναντι την Ακρόπολη.
Όπως και στο σχολείο, όταν τη χάζευα από το παράθυρο της τάξης.
Έχουνε αλλάξει πολλά από τότε.. Αλλά αυτή ίδια αγέρωχη και όμορφη όπως πάντα..
Σαν να έχει βγει από ένα όνειρο.. Ακίνητη εδώ και 2,000 χρόνια.. Να μας θυμίζει πως θα χαθούμε, όπως εκείνοι που την έκτισαν…

Βάζω τα ακουστικά, ακούω ΚΒήτα.. Συνέχεια στο repeat το τραγούδι που παίζει στο blog.., φαντάζομαι και ο ΚΒ μετά από μια τέτοια βόλτα θα το έγραψε…
Από τις πιο όμορφες στιγμές, είναι να περπατάς δίχως βιασύνη, ακούγοντας μουσική..
Φτάνω μέχρι τους πρόποδες της Ακρόπολης..
Να και μια γάτα που λιάζεται πάνω σε ένα αρχαίο κίονα.. Τι όμορφη εικόνα! Σε πόσες πόλεις μπορείς να το δεις αυτό;
Στέκομαι παραδίπλα, και τη χαζεύω.. Μπορείς να μάθεις πολλά από τα ζώα, όπως και από τα παιδιά.., απλά παρατηρώντας τα..

Λίγο πιο κάτω κάποιοι καλλιτέχνες του δρόμου, παίζουν μουσική σε μια μαριονέτα και αυτή ‘χορεύει’.. Στα μάτια των παιδιών φαντάζει σαν αληθινή..

Μια φράση του Πεσσόα.. έρχεται στη σκέψη μου…

«Η ζωή ολόκληρη είναι ένα όνειρο. Κανείς δεν ξέρει τι κάνει, κανείς δεν ξέρει τι θέλει, κανείς δεν ξέρει τι ξέρει. Κοιμόμαστε τη ζωή μας, παιδιά αιώνια του Πεπρωμένου.»

-----

Παιχνίδι..

7 αλήθειες..

Έχω τόσο καιρό να παίξω σε παιχνίδι που έχω χάσει το λογαριασμό ;)
Άρχισα να γράφω ασυναίσθητα το παραπάνω κείμενο, και στιγμιαία είδα πως έμμεσα απαντούσα στο παιχνίδι των επτά αληθειών…
Η πρόσκληση είχε έρθει από τη Sweet and bitter , τη batgirl, Γιώτα Παπαδημακοπούλου και τον επαναστάτη κάθε μέρας.. (αν ξεχνω κάποιον να μου το πει να τον προσθέσω..)
Λοιπόν συνοψίζοντας.. επτά αλήθειες του κείμενου κ της ζωής μου..

1) μου αρέσει να περνώ χρόνο μόνη με τον εαυτό μου
2) λατρεύω τη φύση, όσο μπορώ βρίσκομαι κοντά της
3) αγαπώ ανεξήγητα πολύ την ακρόπολη κ όλο το ιστορικό κέντρο
4) έπαιζα μπάσκετ και γενικώς ως άθλημα μου αρέσει
5) μου αρέσει η τέχνη του δρόμου, ζωντανεύει τη πόλη (χα!!)
6) συχνά υπενθυμίζω στον εαυτό μου κ προσπαθώ να πεισθώ.. οτι 'ευτυχισμένος δεν είναι αυτός που έχει ότι θέλει, αλλά αυτός που θέλει ότι έχει'.. ;)
7) πλέον είστε στη σκέψη μου μέσα στη μέρα (αυτό άσχετο με το κείμενο οκ)..

Αν θέλουν ας παίξουν, γράφοντας 7 οποιεσδήποτε αλήθειες τους οι: fegia, nana tsouma, alexis b, κ.υ.π. walking, nikiplos, Aeglie, amelie, flora, greendim, leondokardos, librarian, natalia, mrs smith, il mare, madame de la luna, nyxterino,arcobaleno, νεφελια μεθη και φυσικά όποιος άλλος θέλει και δεν έχει παίξει.

Kαλό πσκ, σε όλους!!!!

παίζοντας..

Ας παίξουμε!! Οι αγαπητοί batgirl και lockheart, με κάλεσαν σε ένα παιχνίδι..που μου άρεσε πολύ! Καλούμαστε να αναφέρουμε κάποιο ρητό ή ποίημα (ή και τα δύο) και κάποιο έργο τέχνης που μας έχει επηρεάσει στην ζωή μας. Τους ευχαριστώ πολύ για τη πρόσκληση!!

...Λοιπόν...

Ποίημα: Οσο μπορείς, Κ. Καβάφης..

Κι αν δεν μπορείς να κάμεις τὴν ζωή σου όπως τὴν θέλεις
τούτο προσπάθησε τουλάχιστον όσο μπορείς :
μην την εξευτελίζεις μὲς στὴν πολλὴ συνάφεια του κόσμου,
μὲς στις πολλὲς κινήσεις κι ομιλίες.

Μην την εξευτελίζεις πιάνοντάς την,
γυρίζοντας συχνά κ' εκθέτοντάς την
στων σχέσεων καὶ των συναναστροφών
τὴν καθημερινὴν ανοησία, ως που να γίνει σα μια ξένη φορτική.

Ρητό: Αυτό το ρητό από τη πρώτη στιγμή που το διάβασα, το βρήκα εκπληκτικό, νομίζω οτι με έχει καθορίσει, καθώς συχνά επανέρχεται στη σκέψη μου (ακόμα και υποσυνείδητα ) είναι το αρχαίο ελληνικό «μηδέν άγαν».. δηλαδή στη ζωή τίποτα δε πρέπει να είναι υπερβολικό. Πρέπει πάντα να υπάρχει μέτρο. Η υπερβολή οδηγεί στην καταστροφή.

Πίνακας: Πολλοί ζωγράφοι έχουν μιλήσει ιδιαίτερα μέσα μου, ξεχωρίζω έναν.. Το καλοκαίρι μπόρεσα να δω την οροφή της Cappella Sistina, και να θαυμάσω το παρακάτω αριστούργημα του Μιχαήλ Αγγέλου.. Οι εικόνες, η στιγμή, οι σκέψεις και τα συναισθήματα που μου προκάλεσε ‘χαράκτηκαν’ μέσα μου..Συγκλονιστικό αριστούργημα..& άλλο να το βλέπεις από μια φωτογραφία, & εντελώς διαφορετικά στην Cappella Sistina .. Ήταν σαν να ένιωθες την ανάσα του Μιχαήλ Αγγέλου.. καθώς το δημιουργούσε.. Η «Γέννηση του Αδάμ» όπου το δάκτυλο του θεού δίνει πνοή στον άνθρωπο.. πλησιάζουν, αλλά ποτέ δεν ενώνονται...

Σε αυτό το παιχνίδι, δε θα στείλω ξεχωριστές προσκλήσεις, θα ήθελα να δω όλων το αγαπημένο ποίημα/ρητό/ και ιδίως πίνακα..

Καλώ όποιον το επιθυμεί να παίξει....Καλό σκ!!

Update: Mε αφορμή αυτό το παιχνίδι, σκέφτηκα μια καινούργια..ψηφοφορία στο blog..

Φανταστείτε τον εαυτό σας πρωταγωνιστή σε ένα από τα πιο διάσημα παγκοσμίως έργα τέχνης...

Σε ποιο θα θέλατε να πρωταγωνιστούσατε??? :)

ας παίξουμε!!...

Μετά από αρκετό καιρό.. ήρθε και η στιγμή για παιχνίδι!
2 σε 1!!!

Πρώτο..

Η αγαπητή clockworkplum, με κάλεσε να παίξω στο παρακάτω παιχνιδάκι..

Α. Η επιλογή της κάθε φράσης από τον κάθε μπλόγκερ να μην ξεπερνά τις τρεις λέξεις και να επιλέγεται από τους χρήστες με όσο το δυνατόν τυχαίο copy/paste. Β. Δεν έχει σημασία αν στο τέλος η πρόταση ή η παράγραφος βγάζει νόημα. Αυτό είναι και η πλάκα! Αποφύγετε να "ωραιοποιήσετε" το αποτέλεσμα, και αφήστε την ως έχει. Γ. Αποφεύγετε να χρησιμοποιείτε φράσεις από ήδη επιλεγμένους μπλόγκερ.

Επειδή τα παιχνίδια έχουνε περισσότερο πλάκα όταν αλλάζεις τους κανόνες.. τελικά δεν επέλεξα μόνο τρεις λέξεις, αλλά φράσεις..

Λοιπόν:

Δεν βρίσκω λόγια μα δε με νοιάζει ..... σκέφτομαι τον Μπετόβεν ...... Γκρίζο το τοπίο οικονομικά, κοινωνικά, πολιτικά από όλα. Μοναδικό φως στο βαρύ αυτό κλίμα οι δραστηριότητες κάποιων παιδιών....... μ΄ ένα ποδήλατο....με παγωμένα μάγουλα και ζεστή καρδιά ...... μόνο να δω τι λένε αυτές οι περίφημες μπυρίτσες της ...... Είναι ροκ η ζωή .... αρκεί να πιστέψεις σε ένα θαύμα κι αυτό θα πραγματοποιηθεί...

Οι παραπάνω φράσεις προέρχονται από αντίστοιχες αναρτήσεις των: ceralex, veloudo, dyosmaraki, αθηνά, kikop80, Μαργαρίτα, Μαρία Τζιριτα.
Τους προσκαλώ να παίξουν, εφόσον βέβαια το επιθυμούν..

Δεύτερο..

Από τον lockheart προσκλήθηκα και εγώ στο 'παιχνίδι συγκίνησης από οποιοδήποτε λόγο'. Εδώ καλούμαστε να παραθέσουμε ένα video, κείμενο, στίχο, τίτλο από ταινία ή απόσπασμα αυτής, ή ότι μας έχει συγκινήσει και αν επιθυμούμε να αναφέρουμε και τον λόγο.

Πάρα πολλά πράγματα μπορούν να με συγκινήσουν.. Η επαφή με τη φύση, ένα έργο, μια φωτογραφία, ένας στίχος, μια καθημερινή απλή χειρονομία, το οτιδήποτε! Θα αρκεστώ στο να σας παραθέσω απλά ένα τραγούδι που όποτε το ακούω πραγματικά με συγκινεί πολύ. Ο λόγος είναι προσωπικός και δε θα αναφερθεί..



Καλώ να παίξουν στο παιχνίδι, εφόσον το επιθυμούν οι αγαπητοί: nefelli , fegia , mareld, Παν.Ραμμης , Κ.Υ.Π WALKING , Ναταλία , nikiplos , ανασαιμιά , ενα γελαστο απογευμα , μαργαρίτα , ilive2loveme, leondokardos , Εκτορας , βιολίστρια.

..ενα 'διαφορετικό' παιχνίδι!..

Η αγαπητή amelie εμπνευστηκε ενα καινουργιο παιχνιδι..

1. παρε μια πενα
2. βουτα την στο μυαλο σου
3. γραψε 3 προτασεις που θα ελεγες μπροστα σε ολους αυτούς που μας κυβερνουν
4. προσκαλεστε οσους θελετε...

...και ξεκινω:

1) Έχετε τη τιμή να κυβερνάτε μια χώρα με ΠΛΟΥΤΟ παράδοσης, πολιτισμού και ιστορίας.. Τι κάνετε για να τον προωθήσετε? Ποιοι είναι οι στόχοι σας? Η χώρα οπισθοδρομεί.. Τουρίστες βρίσκουν κλειστή την Ακρόπολη, κλειστά μουσεία..με απλήρωτους υπαλλήλους.. κλείσατε το θέατρο Λυκαβηττού ..άλλη μια στιγμή ντροπής.. πάντα ανοργάνωτοι.. και μετά παραπονιόμαστε γιατί δεν μας προτιμούν ξένοι καλλιτέχνες για σοβαρές συναυλίες και εκδηλώσεις...

2) ΟΧΙ στις «θνησιγενείς λύσεις» των ΧΥΤΑ !!
ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΕΙ η Ελλάδα άλλο σκουπίδι..
ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΝΑΙ στην Ανακύκλωση..
Βρείτε ΥΓΙΕΙΣ λύσεις, παραδειγματιστείτε από τις προηγμένες ευρωπαϊκές χώρες..
ΠΟΙΑ ΛΟΓΙΚΗ ΚΑΘΟΡΙΖΕΙ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΕΙ ΧΥΤΑ ΣΤΟ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟ ΧΩΡΟ ΤΟΥ ΟΒΡΙΟΚΑΣΤΡΟΥ ΚΕΡΑΤΕΑΣ????..

Μπείτε στο blog που έφτιαξαν οι κάτοικοι, Antixyta - αρχαιολογικος χωρος Οβριοκάστρου.. ενημερωθείτε, σχολιάστε, προωθείστε.. Πρόκειται για την ιστορία, το περιβάλλον και το πολιτισμό της Αττικής..

3) Ποιος από εσάς "πονάει" το τόπο?
Κοιτάξτε μας στα μάτια και πείτε μια φορά την αλήθεια..
Όχι άλλα λόγια περάστε σε πράξεις..

Καλω να γραψουν τις δικες τους σκεψεις οι φίλοι: αστρια, Cinderella, clockworkplum, drseeng, δρομάκι, κοκκινη ομπρελα, ευαγγελία, laplace, Νατασα, jf , lockheart, sweet december, madame de la luna, Μερόπη, marianaonice, side21, Μαργαρίτα, nikiplos, ανοικτή πρόσκληση και σε όποιον άλλο θέλει να παίξει..

..καιρός για παιχνίδι!!

Έχουνε μαζευτεί αρκετές προσκλήσεις για παιχνιδάκια.. καιρός να τις τιμήσω..
..Ότι πρέπει για τη διάθεση μου!!

Ψέματα – αλήθειες..

Πρόσκληση απο τους αγαπητούς καημός, faraona , απο μηχανής θεός, kikop80 και artanis (ελπίζω να μην ξέχασα καποιον..). Τους ευχαριστώ ιδιαίτερα όλους!!

Γράφεις τέσσερεις φράσεις, εκ των οποίων μόνο μία είναι αληθινή..

1) Λατρεύω τη θάλασσα. Μου αρέσει να περνάω πολλές ώρες κοντά της… Δεν υπάρχει ούτε ένα καλοκαίρι της ζωής μου που να μην εχω κανει μπανιο.., μου αρέσει να απομακρύνομαι με το κανό μου, είμαι διπλωματούχος (…) skipper, μου αρέσει η ιστιοπλοΐα.

2) Μια από τις πιο όμορφες εμπειρίες που είχα στη ζωή μου ήταν το παραπέντε. Ειναι πολύ όμορφο να πετάς και να χαζεύεις το κόσμο..απο ψηλά!!!

3) Στις περσινές καλοκαιρινές διακοπές μου, όπου έκανα κάμπινγκ.. με τσίμπησε ένας σκορπιός…

4) Αυτό τον καιρό ετοιμάζω τη συμμετοχή μου για μια έκθεση φωτογραφίας..

Περνάω τη σκυτάλη στους: nefelli, fegia, natalia, γελαστό απόγευμα, fatale , madame de la luna, nikiplos , Αίγλη , Γιώργος Χρηστινίδης , Γιώτα Παπαδημακοπούλου , stiliano και κοπρόγατα.

Ποιημάτακι

Μετά απο πρόσκληση των αγαπητών spring και nikiplos συμμετέχω στο παρακάτω παιχνίδι.. (ευχαριστώ πολύ!!) Σύμφωνα με τους κανόνες, φτιάχνεις ένα τετράστιχο χρησιμοποιώντας τις λέξεις "Σοφία, παρεούλα, πρόθεση, σουπιά" με όποια σειρά θέλεις. Το ύφος κατά προτίμηση σατιρικό. Μετά καλείς 4 φίλους σου να παίξουν.

Περίμενα τη Σοφία να έρθει στο σινεμά

μα εκείνη έστησε όλη τη παρεούλα μας ξανά

εντάξει κακή πρόθεση δεν υπήρχε τελικά

πάλι βρήκε καλή δικαιολογία η σουπιά!!

Το χάρηκα πολύ αυτό το παιχνιδάκι, στελνω τη συμμετοχη στη Νεφελη , η οποία το εμπνεύστηκε :)
Περνάω τη σκυτάλη στους: δαμασκηνάκι, artanis, marianaonice, δυσλεκτικός δάσκαλος .

Εννοείται στα παιχνίδια συμμετέχουν μόνο όσοι το θέλουν, δίχως πίεση.. :)

παιχνίδι..δια χειρός..

Πρόσκληση για παιχνίδι απο τους αγαπητούς bloggers: Κόκκινη ομπρέλα, utopia, ενα γελαστό απόγευμα, Ευαγγελία, ++Πανόπτης++, Γιώτα Παπαδημακοπούλου, Αkon και Όναρ. Τους ευχαριστώ πολύ!!

Οδηγίες παιχνιδιού: 1. Γράψε (με το χέρι), 2. Σκάναρε (ή φωτογράφισε…), 3. Πόσταρε, 4. Απαραίτητα στο τέλος του ποστ γράψε: για το http://autographcollectors.blogspot.com/, 5. Προσκάλεσε άλλους να συμμετέχουν.

Δεν έχω σκάνερ.. δείξτε κατανόηση.. Εγραψα κάποια λόγια απο το Μικρό Πρίγκιπα (θα ήθελα να έγραφα περισσότερα...) σε post-it, για να φαίνεται κάπως πιο καθαρά.. στο χαρτί δεν φαίνονταν ..καθόλου! "Μόνο με τη καρδιά βλέπεις καλά..Την ουσία τα μάτια δε τη βλέπουν..Το ουσιώδες είναι αόρατο στα μάτια μας"

Για το: http://autographcollectors.blogspot.com/

Τη σκυτάλη περνάω στους: Νεφέλη, ζαφορά, tuco, aikaterinitempeli, Παναγιώτης Ράμμης, fegia, madame de la luna, clockworkplum, natalia, Poet, ilive2loveme, cslakonas, Καρυάτιδα και Απο μηχανής θεός.

..music game story

Πρόσκληση για παιχνιδάκι απο τους bloggers clockwork plum και απο μηχανής θεός. Τους ευχαριστώ!

Κανόνες:

1. Διαλέγεις όσα τραγούδια θέλεις από έναν καλλιτέχνη, άντρα ή γυναίκα, έλληνα ή ξένο, οποιουδήποτε ρεπερτορίου. 2. Σκέφτεσαι μια μικρή ιστορία. 10-20 γραμμές είναι αρκετές, αλλά μέχρι όσο θες. 3. Εντάσσεις μες στην ιστορία σου στίχους από αυτά τα τραγούδια και τους επισημαίνεις ώστε να καταλαβαίνουμε ποιοι είναι. 4) Καλείς κι άλλους να σου πουν τη δικιά τους Μουσική Ιστορία.

"Όλοι τρέχουν ασταμάτητα, κάνουν σχέδια για τις μέρες που έρχονται, βαδίζουν αγχωμένοι..., σκεπτόμενοι το αύριο, χάνουν το τώρα.. Αδιαφορώντας για τις «χιλιάδες εικόνες που έρχονται σαν κύματα», έχουνε πάψει να λαμβάνουν της πόλης τα μηνύματα..
Τα «συνθήματα στους τοίχους, στο κέντρο της πόλης όπου κοιτάξω, η ζωή μου όλη»..
Και εσύ ακόμα «διανύεις τον ίδιο κύκλο μ' ένα αυτοκίνητο ενώ κατά βάθος θες να σταματήσεις»...
Στέκεσαι μόνος.. Και «αναρωτιέσαι πάλι οι προσευχές σου πού πάνε κι αν έχουν γίνει πουλιά προς τα πού πετάνε»…
Αλλά όμως το ξέρεις.. ότι θα έρθει μια μέρα, όπου θα «διασχίσεις τον κόσμο και θα 'ναι πιο όμορφα κι από ένα όνειρο».
Αγχωμένοι άνθρωποι που ανυπομονούν για μια διαφορετική μέρα..
Μα «εγώ δε θέλω τίποτα, παρά μόνο να κοιτάζω εσένα»..
Θέλω να φύγουμε, να πάμε κάπου μακριά, «ταξίδεψέ με όπου εσύ πιστεύεις, είμαι τυφλός και μόνο εσύ το ξέρεις».. Πάμε στη θάλασσα, σε κάποιο νησί.. όσο διαρκέσει.. Πλέον το ξέρω καλά «τα πιο όμορφα πράγματα χάνονται γρήγορα, άνθρωποι, σύννεφα, το μελάνι στα ποιήματα»..
Θυμάμαι πάντα στα μάτια σου να «σχηματίζεται το άπειρο»..
Ονειρεύομαι μια «νύχτα να μεγαλώνει τα λουλούδια και μια βροχή να μου πνίγει το θυμό»…
Και εγώ που «πάντα ήθελα να ζήσω μαζί σου, φτιάχνω τον κόσμο μ' ένα κομμάτι της ψυχής σου».. Ίσως να μη ξέρω πραγματικά τι είναι αυτό που θέλω, αλλά είμαι σίγουρη πως «είναι τόσο ωραία όλα αυτά που πιστεύω»..
«Πόσο παράξενα χτυπάει τώρα η καρδιά μου, υπάρχει άδικο έξω απ' τα όνειρά μου», για αυτό άσε με να ζήσω στο όνειρο για λίγο, δώσε μου φτερά να πετάξω και να φύγω.. άσε με να σε οδηγήσω στο φως, δώσε μου το χέρι σου και θα γίνω οδηγός…"

Τους παρακάτω πολύ αγαπημένους στίχους, τους παραθέτω όμως αυτούσιους δίχως καμία παρεμβολή:

«Μην αφήσεις τη ζωή να σε πάρει από κάτω,

τους φόβους που σε τρέφουν να τους κάνεις κάτι άλλο,

κάνε τους ποίηση ή μηχανήματα σπουδαία

Μη γυρνάς την πλάτη, μη ζεις στο ψέμα,

πολέμησε το άδικο και κάθε είδους βία,

σκέψου θετικά και μη γελάς με ηλίθια αστεία»

Στέρεο Νόβα :
Ο εξώστης (Τα μάτια του φίλου μου)
3000 μέρες
Ένα κλεμμένο ποδήλατο
Τα άδεια χέρια

Ηλίθια Αστεία

Περνάω τη σκυτάλη για να παίξουν (εφόσον επιθυμούν) στους: dyosmaraki (είμαι περίεργη ποια τραγουδια θα επιλέξεις), diianeira (γιατί χρειάζεσαι παιχνίδι..), artanis (γιατί πιστεύω οτι θα φτιάξεις ένα 'τεράστιο' αριστούργηματακι), kotsifakos (θέλω να δω ο βασιλιάς του δάσους τι θα επινοήσει πάλι), vassia (θέλω να διαβάσω&μια τέτοια δημιουργία απο εσένα), ανασαιμιά (γιατί αυτό το παιχνίδι είναι κομμένο κ ραμμένο για εσένα!!), koukos monos (γιατί το "έχεις" το συγγραφικό), alexis b (γιατί και εσύ το έχεις!!),nikiplos (εχουμε κοινά μουσικά ακούσματα..θέλω να δω τη συνθεση σου), natalia (για να μείνεις εδώ και να συνεχίζεις να παίζεις.. όπως μόνο εσύ ξέρεις, γιατί θέλουμε πολύ να μείνεις..)

απαντήσεις σε 40 ερωτήσεις..

Οι αγαπητοί Δηιάνειρα, adonios , artanis , demon , Δενδρογαλή η Ηρωίς και Νίκος Κ. (αν ξεχνάω κάποιο να με συγχωρέσει) με κάλεσαν στο παρακάτω παιχνιδάκι με τις ερωτήσεις που ζητούν απελπιστικά (!!) απαντήσεις.. :) Tους ευχαριστώ πολύ!

1) Όνομα: roadartist
2) Γενέθλια: 4 Ιουνίου
3) Ζώδιο: Δίδυμος
4) Χρώμα μαλλιών: Καστανά
5) Χρώμα ματιών: Καστανά
6) Έχεις ερωτευτεί ποτέ?: Ναιιιιι..
7) Είδος μουσικής που ακούς: Αν δείτε τα βιντεάκια που ανεβάζω συχνά, θα πάρετε μια ιδέα. Έντεχνη Ελληνική, Ροκ μπαλάντες, κλασσική, τζαζ, ορχηστρική, έθνικ...
8) Χαρακτήρας Disney/Warner Bross: roadrunner
9) Ποιος φίλος/φίλη σου μένει πιο μακριά? Κατερίνα στο Στρασβούργο.
10) Πρώτο πράγμα που σκέφτεσαι μόλις ξυπνήσεις: Απαίσιο ξυπνητήρι σε μισώ!!
11) Κάτι που έχεις πάντα μαζί σου και δεν το αποχωρίζεσαι: πορτοφόλι, κλειδιά, κινητό.
12) Τι έχεις στον τοίχο σου: Αφίσα από την Amelie, αφίσες απο διάφορες εκθέσεις, ένα παζλ με μια εξωτική παραλία, φωτογραφίες με φίλους από διακοπές σε νησιά.
13) Τι έχεις κάτω απ' το κρεβάτι σου?: Ένα κουτάκι (το οποίο το έχω ονομάσει «κουτί αναμνήσεων»), όπου βάζω εδώ κ χρόνια, κάρτες ευχητήριες, δωράκια, γράμματα κλπ
14) Αν ήσουν μόνος/η στο σπίτι και άκουγες ένα βάζο να σπάει τί θα έκανες? θα πήγαινα να δω γιατί έσπασε....
15) Αγαπημένος αριθμός: 7
16) Αγαπημένο όνομα: Αλέξανδρος, Μάγια
17) Τα χόμπι σου: Διάβασμα, βόλτες, μουσική, ταξίδια, ζωγραφική, φωτογραφία, επισκέψεις σε εκθέσεις, γράψιμο, ίντερνετ..
18) Πού θα ήθελες να ήσουν τώρα?: Σε κάποιο νησί, με ωραία παρέα…
19) Μια ευχή για το μέλλον: Υγεία για όλους...
20) Αν μπορούσες να ταξιδέψεις στο χρόνο και να γυρίσεις πίσω, σε ποια εποχή θα πήγαινες?: Θα ήθελα πολύ να δω την αρχαία Αθήνα..
21) Φωτιά! Πάρε κάτι μαζί σου: κλειδιά, πορτοφόλι, κινητό.
22) Αγαπημένο λουλούδι: Γιασεμί.
23) Αγαπημένη σειρά: Friends!!!
24) Αγαπημένη ταινία:.. Amelie!!
25) Αγαπημένο τραγούδι: Είναι πολλά... πιο αγαπημένο album ισως το Χαμόγελο της Τζοκόντα του Χατζιδάκι.
26) Aγαπημένο βιβλίο: Ασκητική του Καζαντζάκη!
27) Αγαπημένο ζώο: Όλα.
28) Αγαπημένο ρούχο: Τζιν.
29) Αγαπημένος καλλιτέχνης/ιδα: Χατζιδάκις / Frida (και πολλοί άλλοι..)
30) Αγαπημένο χρώμα: Απέραντο γαλάζιο της θάλασσας.
31) Αγαπημένο φαγητό: τρελαίνομαι για ντάκο (μαζί με κρασί)
32) Με ποιον χαρακτήρα από cartoon (Disney, WB, comics) ταυτίζεσαι?: Aπάντησα ήδη στο 8…
33) Κακή συνήθεια: Παραπονιάρα.
34) Χαρακτηριστικό της προσωπικότητάς σου που σου αρέσει: Θετικότητα.
35) Χαρακτηριστικό της προσωπικότητάς σου που δεν σου αρέσει: Κυκλοθυμική. Βαριέμαι εύκολα. Είμαι εκνευριστικά αφηρημένη.
36) Συνηθισμένη ατάκα: Έλεος…
37) Δουλειά που θα ήθελες να κάνεις: Ιστορικός Τέχνης, Δημοσιογράφος σε πολιτιστικό ρεπορτάζ, να έχω ένα βιβλιοπωλείο..
38) Μεγαλύτερος φόβος: Να χάσω τους ανθρώπους που αγαπώ. Επίσης τρέμω τα ύψη..
39) Η καλύτερη pizza: Μαργαρίτα
40) Πιστεύεις ότι τα κατοικίδια ζώα είναι...: ψυχούλες, υπέροχη παρέα, αρκεί να μην είναι κλεισμένα σε διαμερίσματα..

Περνάω τη σκυτάλη στους: akon , γιώργος χρηστινίδης , Αίγλη , fatale , mareld , φλώρα , damian , sobraluz , dee dee, marionettie , sofia, Churchwarden , jf , sweet and bitter και όποιος άλλος φυσικά επιθυμεί!

..παιχνιδάκι με ερωτήσεις!..

Η αγαπητή Μαριλένα με κάλεσε σ' ένα καινουργιο παιχνιδάκι.. Την ευχαριστώ πολύ για τη πρόσκληση και ανταποκρίνομαι αμέσως.. :)
Οι κανόνες είναι απλοί..
Απαντάς στις παρακάτω ερωτήσεις και μετά καλείς άλλους τρεις για να παίξουν.

Στην έκθεση "Φαντασία της πραγματικότητας" 2 χρόνια πριν μοιράστηκε ένα ερωτηματολόγιο από την Υπερρεαλιστική Ομάδα Αθήνας!
Οι ερωτήσεις και οι απαντήσεις μου:

1)Γιατί κλαις?
Γιατί έτσι…

2)Γιατί δεν κλαις?
Γιατί έτσι και πάλι..

3)Που είναι ο βάλτος?
Δε βλέπω κανένα βάλτο..

4)Ποιός και που είναι ο δεσμοφύλακας?
Ο τζιμάκος .. ‘κάγκελα, κάγκελα, κάγκελα παντού…’

5)Που συναντάς μια εντελώς δική σου άβυσσο?
Στη θάλασσα.. εκεί συναντώ τα πάντα..

6)Περιφρονείς κάτι?
Την υπεροψία, αγνωμοσύνη, αγένεια

7)Θα ερωτευόσουν για πάντα?
Ποτέ μη λες ποτέ.. ίσως .. μπορεί..

8)Γιατί πουλιούνται τα "έργα τέχνης"?
Μεγάλη συζήτηση άνοιξες..

9)Μήπως να αφαιρεθούν τα εισαγωγικά στην παραπάνω ερώτηση?
Όχι να μπει σε εισαγωγικά όλη η πρόταση!

10)Do you remember revolution? –
αν remember λεει???

11)Θα ανέβαινες σ'ένα βουνό, αν το επέβαλε το ωροσκόπιο σου?
Ναιιιιιι οπωσδήποτε! Ευκαιρία ζηταώ!

12)Θα σκότωνες τον παππού σου, αν το τζάμι δεν έσπαγε απ΄τον πάγο?
Ο παππούς μου έχει πεθάνει ήδη :(

13)Θα μπορούσες να κλείσεις τα μάτια σου, αν η ζωή σου έστηνε καρτέρι ?
Όχι, σίγουρα θα την αντιμετώπιζα κατάματα!!

14)Θα κυλούσε η πέτρα του θανάτου το πρωί, εάν δεν κινδυνεύατε να τιμωρηθείτε από το νόμο?
Ναι, like a rolling stone!

15) .........
……….............

16) Θα εξετάζατε το ενδεχόμενο να διανύσετε μετά τα μεσάνυχτα απ'την αρχή μέχρι το τέλος την οδό Αχαρνών,αν γνωρίζατε οτι ποτέ δεν θα σας συλλάβουν?
Έτσι κ αλλιώς είμαι υπέρανω νόμου.. :)

17)Θα σκότωνες τον Μπους,αν σου χάριζαν 10 λαχταριστά εκλέρ? –
Για μένα, αυτός είναι ηδη νεκρος..

18)Θα μου έδειχνες τα σαπισμένα σου δόντια,αν έβλεπες μέσα τους τα αστέρια?
Μα τι πίνεις??

19)Θα έπεφτες στο πηγάδι αν ήσουν θλιμμένος?
Μα σε καμία περίπτωση.. Η ζωή είναι ωραία..

και καλώ να παίξουν (όποτε και αν το θελήσουν) τις:
vassia, mane-tarious, faraona !!!

Le Fabuleux destin d'Amélie Poulain

Πρωταγωνιστές: Audrey Tautou, Mathieu Kassovitz, Yolande Moreau, Artus DePenguern, Urbain Cancelier
Σκηνοθέτης: Jean-Pierre Jeunet
Ετος: 2001

Υπάρχουν αρκετές ταινίες που αγαπώ, κάποιες από αυτές τις αναφέρω & στο προφίλ μου. Ήθελα πολύ να κάνω ανάρτηση, για μια από τις πιο αγαπημένες μου ταινίες και ευχαριστώ τον lockheart για την αφορμή που μου έδωσε με αυτή τη πρόσκληση.

Η Αmelie για εμένα είναι ένα διαμάντι, μια ταινία που με γοήτευσε από το πρώτο λεπτό, μέχρι και την ώρα που άναψαν τα φώτα στην σκοτεινή αίθουσα του κινηματογράφου.

Υπέροχη ιστορία, σκηνοθεσία, φωτογραφία...Μεθυστική η μουσική του Yann Τiersen! Δεν πρόκειται να τη βαρεθώ ΠΟΤΕ!
Απόψε θέλω να σας την θυμίσω και να σας ταξιδέψω στο κόσμο της Αmelie, μιας κοπέλας τόσο διαφορετικής από τις υπόλοιπες.

Η Amelie δουλεύει ως σερβιτόρα σε ένα καφέ στη Μονμάρτη.. και βάζει στόχο να ομορφύνει τη ζωή των γύρω της. Ξεκινά μια σειρά εφευρετικών σχεδίων για να δώσει ουσία στις ζωές των άλλων ανθρώπων. Σαν από θαύμα αλλάζει τις ζωές των γειτόνων της, προς το καλύτερο. Πάντα όμως κρύβεται πίσω από το πέπλο της ανωνυμίας και της μυστικότητας.

Όταν θα ερωτευτεί, θα πρέπει να χρησιμοποιήσει λίγη από τη μαγεία, για να ομορφύνει και τη δική της ζωή.

Το μήνυμα της ταινίας είναι πανέμορφο και οικουμενικό.
Είναι απλή επιλογή το να ακολουθούμε τις επιθυμίες της καρδιάς μας και να ζούμε αισιόδοξα και με αγάπη.
Τα πάντα μπορούν να αλλάξουν στην ζωή μας την αμέσως επόμενη στιγμή!
Η καθημερινότητα είναι γεμάτη από μικρά καθημερινά θαύματα, τα οποία προσπερνάμε βιαστικοί, δίχως να τους δίνουμε προσοχή.
Τα πάντα είναι πιθανά.

Ανά πάσα στιγμή μπορείς να ερωτευτείς, να νιώσεις, να αγαπήσεις, να αλλάξεις ολόκληρη τη ζωή σου, να κερδίσεις, να χάσεις, να βοήθησεις, να ομορφύνεις τη ζωή του διπλανού σου. Δίνοντας έτσι νόημα και στη δική σου ζωή.
Η Αmelie θυμίζει οτι όλα είναι πιθανά αρκεί να το πιστέψεις … το μόνο που χρειάζεται.. να ανοίξεις τη καρδιά σου και να ζήσεις το όνειρο σου!

Όποιος επιθυμεί ας αναρτήσει τη δική του αγαπημένη ταινία.

Τραγούδια αγάπης..

Μετά τις πρόσκλησεις των κοσμικός άξονας , vassia , Το κέρας της αμάλθειας , Αdonios , daisy , butterfly και mad (αν ξέχασα κάποιον να με συγχωρέσει..) να συμμετάσχω στο παιχνίδι για τραγούδια αγάπης.

Οι κανόνες έχουν ως εξής: "Διαλέγεις ένα ή δυο τραγούδια με τα οποία θα έλεγες το σ’ αγαπώ στον-ην σύντροφο σου ή κάποιον-α που σε ενδιαφέρει. Σε περίπτωση που επιλέξεις δύο κομμάτια, απαραιτήτως το ένα θα πρέπει να έχει αντρικά και το άλλο γυναικεία φωνητικά. Δεν υπάρχει περιορισμός ανάμεσα σε σόλο καλλιτέχνες ή γκρουπ, βάζετε ότι σας εκφράζει περισσότερο. Προσοχή, οι Prince και Mika θα θεωρηθούν γυναικείες φωνές οπότε αυτόματα η συμμετοχή σας κηρύσσεται άκυρη."

Τα αγαπημένα τραγούδια για μια τέτοια περίπτωση..άπειρα!!
Αναρτώ αυθόρμητα δύο τραγούδια που 'μιλάνε' μέσα μου..

το πρώτο..


το δεύτερο..


Περνάω τη σκυτάλη (εφόσον έχουνε τη διάθεση να συμμετάσχουν) στους: Αίγλη, Σοφία (red nights), nefelli, nikiplos, ocean και Δηιάνειρα .

Παιχνίδι με βιβλίο..

Σε αυτό το παιχνίδι με κάλεσαν οι : Μαριλένα , Ξανθίππη , Nautilus , akamas , Δηιάνειρα , Stereotype , Dee Dee , Elesa , unlearn και Αίγλη.
Τους ευχαριστώ ιδιαίτερα όλους.
Το παιχνίδι έχει τους παρακάτω όρους:
1. Πιάσε το βιβλίο που βρίσκεται πιο κοντά σε σένα.2. Άνοιξε το βιβλίο στη σελίδα 123 (αν το βιβλίο διαθέτει λιγότερες από 123 σελίδες, άφησέ το και πήγαινε στο επόμενο κοντινότερο).3. Βρες την πέμπτη περίοδο (=από τελεία σε τελεία, αν θυμάσαι) της σελίδας.4. Ανάρτησε τις επόμενες τρεις περιόδους (δηλ. την έκτη, την έβδομη και την όγδοη).5. Ζήτα από πέντε ανθρώπους να κάνουν το ίδιο.

To βιβλιο που αυτή τη στιγμή τυχαίνει να είναι πιο κοντά μου ειναι το "Όταν έκλαψε ο Νίτσε" του Irvin Yalom, εκδόσεις Αγρα.

"Τα μέρη αυτά ήταν σύντομα, το πολύ δύο ή τρείς παραγράφοι, συχνά μόνο λίγες φράσεις, και καμιά φορά απλώς ένας αφορισμός: "Οι σκέψεις μας είναι σκιές των συναισθημάτων μας - πάντα πιο σκοτεινές, πιο άδειες και πιο απλές". "Κανείς δεν πεθαίνει ποτέ απο θανατηφόρες αλήθειες στις μέρες μας - υπάρχουν πάρα πολλά αντίδοτα". "Τι χρειάζεται ένα βιβλίο που δεν μας πηγαίνει πέρα απο όλα τα βιβλία;"

Ακολουθώντας τους κανόνες του παιχνιδιού, μένει να προσκαλέσω άλλους πέντε bloggers να κάνουν το ίδιο: radio marconi, mane-tarious, κοσμικός άξονας, μαρία (γνώση πρέπει να μοιράζεται), artanis.

7 μειον μου..

Μετά από τις προσκλήσεις των αγαπητών Αdonios και Αpo mixanis theos να αναφέρω 7 ελαττώματα μου…

Μα μόνο 7?????? ...!!! Οκ ας εκτεθώ ανεπανόρθωτα..

:)

1) Αφηρημένη. Eίμαι μονίμως αφηρημένη. Πάντα ήμουνα. Για να το ‘πολεμήσω’ αυτό, γεμίζω το γραφείο μου με post it, με διάφορες σημειώσεις (του τύπου «μη ξεχάσεις να…», «να είσαι...», «έχεις να πας εκεί…»).. Επίσης, συνεχώς χτυπάει και από μία υπενθύμιση στο κινητό..(με έχουνε σώσει αυτές ανά καιρούς). Γενικότερα είμαι στη κοσμάρα μου!

2) Βαριέμαι εύκολα. Μου αρέσει πολύ η αλλαγή. Τρελαίνομαι να μαθαίνω καινούργια πράγματα, να ασχολούμαι, διψάω για γνώση και συνεχώς νέα ενδιαφέροντα! Το ότι απεχθάνομαι τη ρουτίνα και την επανάληψη, σε συνδυασμό με τον αυθορμητισμό μου, έχει ως συνέπεια πολλές φορές, να οδηγούμε σε λάθη.

3) Κυκλοθυμική. Μπορεί τη μία στιγμή να έχω κέφι και να θέλω να είμαι με κόσμο.. και την αμέσως επόμενη να θέλω να απομονωθώ και να μείνω μόνη..

4) Δεν ανοίγομαι εύκολα. Γενικά είμαι πολύ χαμηλών τόνων και χρειάζομαι το χρόνο μου με τους ανθρώπους. Δυσκολεύομαι να εμπιστευτώ και να θεωρήσω κάποιον ‘φίλο’. Εφόσον όμως περάσει αρκετός χρόνος και ζήσω τον άλλο, τότε δίνω άπειρη αγάπη δίχως σκέψεις. :)

5) Αυθόρμητη, δε μπορώ να ελένξω τα συναισθημάτα μου. Όταν το νιώσω θα γελάσω δυνατά, θα μουτρώσω, θα θυμώσω, θα κλάψω. Είμαι αρκετά ευσυγκίνητη. Κλαίω με ταινίες ή ακόμα και με ένα τραγούδι! Δυστυχώς δεν μπορώ να κοντρολάρω τα συναισθήματα μου.

6) Πεισματάρα! Αν και γκρινιάζω.. δεν παρατάω εύκολα τις ‘μάχες’ μου! Πεισμώνω, ψάχνω, εντοπίζω, βρίσκω, γεύομαι, ‘τρώω’ τα μούτρα μου, λέω ‘τέλος’, μετά από λίγο όμως ανασυντάσσω τις δυνάμεις μου και … ξαναρχίζω. Ένας ατέρμονος αγώνας… εξάντλησης!

7) Δεν αντέχω την συναναστροφή με άτομα που επιδεικνύονται και είναι εγωπαθείς. Εκτιμώ βαθιά την ειλικρίνεια, την απλότητα και σιχαίνομαι το ψέμα. Εκτιμώ τους ευγενείς ανθρώπους και το σεβασμό..

Καλώ με τη σειρά μου 7 άτομα να παρουσιάσουν τα δικά τους τρωτά σημεία: vassia, marianna on ice, karyatida, natalia, κοσμικός άξονας, mania, δεσποινάριον!!

Φιλία

Ο αγαπητός Ocean, με καλεσε σε ακομη ένα παιχνιδι, αυτή τη φορα να γράψω ένα κείμενο για τη φιλία στη ζωή μου.

Η αληθινή φιλία είναι ένα δώρο.
Ένας θησαυρός, που λίγοι τον κατακτούν.
Οι φιλίες, με την έννοια που τις έχω στο μυαλό και στη ζωή μου, μπορούν να είναι εφικτές μόνο όταν καθορίζονται και διαπνέονται από αυτή τη παρορμητική δύναμη που λέγεται αγάπη.

Η ανιδιοτελής αγάπη πέρα από μικρότητες, εγωισμούς, ανταγωνισμούς και ζήλιες. Στήριγμα σε χαρές και σε λύπες.
Η αξία της αγάπης, η οποία έχει ισοπεδωθεί στην εποχή μας, για μένα είναι η αρχή και η βάση κάθε φιλίας..
Θεωρώ ότι υπήρξα αρκετά τυχερή, ως προς το θέμα της φιλίας στη ζωή μου.
Τι είναι «φίλος» για εμένα με λίγες λέξεις?
Κάποιος με τον οποίο μπορείς να σκεφτείς, να αισθανθείς ασφάλεια, να χαθείς, να ταξιδέψεις, να μοιραστείς την αλήθεια και τα όνειρα σου.
Να ξέρεις ότι θα είναι κοντά σου όταν θα τον χρειαστείς.
Να δίνεις, να παίρνεις, να ακούς τη φωνή του χωρίς να μιλάει, να μπαίνεις στη καρδιά του και να νιώθεις τι αισθάνεται.

Βέβαια έχω χάσει φίλους. Και έχω προδοθεί.
Ίσως να έχω πληγώσει και εγώ από δική μου απερισκεψία.
Αλλά όποιον τον αδίκησα, νομίζω ότι επέστρεψα με μία συγνώμη.

Το σίγουρο είναι ότι τελικά δεν κάνω για «επιφανειακές» σχέσεις.

Μ’ αρέσει πολύ να εμβαθύνω και να μπαίνω στη ψυχή του άλλου.
Γι' αυτό ακριβώς από μικρή, δημιουργούσα στενές σχέσεις και φιλίες μόνο με λίγα επιλεγμένα άτομα, ποτέ δεν ήθελα και δεν μπορούσα να κολλήσω με όλους.
Για να θεωρήσω κάποιον φίλο, πρέπει να υπάρχει χημεία, κοινά ενδιαφέροντα, αγάπη και παρόμοιες αντιλήψεις για τη ζωή.
Πιστεύω πολύ στην αξία του χρόνου.
Είναι όμορφο ο χρόνος να δυναμώνει τα συναισθήματα, αντί να τα καταστρέφει.
Ο Τσέχοφ έγραψε : «Η φιλία είναι ένα μονοπάτι, πάνω στο οποίο πρέπει να περπατάς καθημερινά, διαφορετικά καλύπτεται με αγριόχορτα και το μονοπάτι χάνεται.»
Αυτό ακριβώς πιστεύω.

Η φιλία πρέπει να τροφοδοτείται καθημερινά με ενδιαφέρον, αγάπη.
Και με τη πάροδο του χρόνου να δημιουργείται μια αληθινή σχέση, στηριγμένη στον αμοιβαίο σεβασμό.

Αυτή τη φορά όποιος θέλει ας συμμετάσχει, έτσι χωρίς πρόσκληση.

Σας αφήνω με ενα αγαπημένο τραγουδάκι σχετικό με το θέμα..
Καλή εβδομάδα σε όλους!

Όνειρο..

Ο αγαπητός Ocean, με κάλεσε σε ένα παιχνίδι.. να γράψω ένα κείμενο για ένα όνειρο μου…

Όλοι οι άνθρωποι έχουμε μια μοναδική και ξεχωριστή ευκαιρία.. να είμαστε ποιητές και δημιουργοί των ονείρων μας…

Αρκετές από τις φιλοδοξίες που κυριαρχούν γύρω ..
δεν με αφορούν…
Το μεγαλείο βρίσκεται πάντα στην απλότητα της στιγμής..
Αυτή αναζητώ και αυτή με ελκύει...
Είναι σκορπισμένη στη θάλασσα, στη φύση, στη τέχνη, στη θαλπωρή μιας ζεστής αγκαλιάς…
Ας ονειρευτώ λοιπόν..

Κλείνω τα μάτια και ονειρεύομαι τον εαυτό μου πάνω σε ένα ξύλινο σκαρί.
Στέκομαι κοντά στο άλμπουρο.
Αισθάνομαι μικρή μπροστά στην απεραντοσύνη της θάλασσας..
Ο άνεμος σφυρίζει. Αν σηκώσω το βλέμμα μου θα αντικρίσω ακριβώς από πάνω μου τα μεγάλα άσπρα πανιά να σχίζουν τους αιθέρες..
Η κάθε μέρα ξεκινά και τελειώνει με μια ανατολή και ένα ηλιοβασίλεμα αντίκρυ στη θάλασσα..
Κρατιέμαι σφικτά από το χοντρό ξύλο και αγναντεύω τη πορεία.
Το βλέμμα μου φτάνει μέχρι εκεί που ο ουρανός ενώνεται με τη θάλασσα…
Δε θέλω να σταματήσει το ταξίδι..
Η αλμύρα καίει τα μάτια και εγώ απλά νιώθω ευτυχισμένη.
Δεν θέλω τίποτα άλλο.
Απλά να μείνω εκεί.
Τώρα, αύριο, για πάντα.

Συνέχισε. Μη σταματάς.
Συνέχισε ν’ονειρεύεσαι.
Η αλήθεια χάνεται όταν τη σκεπάζεις.
Τα όνειρα είναι για τους ανθρώπους τους ατελείς, τους παθιασμένους, τους ρομαντικούς, τους αληθινούς αυτού του κόσμου…
Τα όνειρα φωτίζουν το σκοτάδι, ζωοδοτούν τη στιγμή.
Προσφέρουν ανάσες..
Μη πνίγεις το όνειρο σου..
Ακόμα και αν ποτέ δεν εκπληρωθεί, κράτησε το ζωντανό στο μυαλό και στη καρδιά σου.

Η ζωή του καθένα μας είναι διανθισμένη με καλές και κακές στιγμές..
Γεμάτη από χαμόγελα, δάκρυα, ονειροπολήσεις, συναισθήματα, επιτυχίες, αποτυχίες..
Η ασχήμια του κόσμου απομακρύνεται απο τα όνειρα..
Εκεί θριαμβεύει η ομορφιά της ψυχής!
Η μεγαλύτερη ευτυχία .. η εκπλήρωση του ονείρου.. και το μοίρασμα του με κάποιον…

Όποτε μελαγχολείτε, όταν η καθημερινότητα σας κουράζει αφόρητα, αφεθείτε στο όνειρο και ζήστε όπως μόνο εσείς θέλετε..
Κανείς δεν μπορεί να σας το κλέψει, κανείς δεν μπορεί να σας το μικρύνει.. είναι πραγματικά δικό σας :)

Σας αφήνω με αγαπημένους στίχους της Μαρίας Πολυδούρη:

Οι ψίθυροι αρχίζουν και δυναμώνουν.
Δεν πάει άλλο.
Η αγάπη πρέπει να ξαναγίνει Αγάπη
Ο φίλος πρέπει να ξαναγίνει Φίλος
Το φιλί την ίδια γλύκα να΄ χει.
Και το όνειρο. Αχ το όνειρο!!
Να στέκει πάντα ψηλά στον αφρό της απέραντης θάλασσας.
Να συντροφεύει το κρασί και το τραγούδι μας.
Να θρέφει την θύμηση και την πεθυμιά μας
Σωπάστε κι ακούστε………

Περνάω με τη σειρά μου τη σκυτάλη στους: Νεφέλη, Κοσμικό άξονα, Ναταλία, Lockheart, alexis b, Δεσποινάριον, μετεωρίτη, vassia και adonios.
..Φυσικά όποιος άλλος επιθυμεί, ας γράψει για τα όνειρα του..