Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα φωτορεπορτάζ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα φωτορεπορτάζ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

5 Μαρτίου 2023

Nelly's: Η πρώτη έκθεση για τη σπουδαιότερη Ελληνίδα φωτογράφο στο Μουσείο Μπενάκη


Είκοσι πέντε χρόνια μετά τον θάνατο της Nelly’s και πενήντα χρόνια από την έναρξη λειτουργίας των Φωτογραφικών Αρχείων του, το Μουσείο Μπενάκη, θεματοφύλακας του πολύτιμου έργου της από το 1984, μας καλεί στην πιο μεγάλη αναδρομική έκθεση της «μεγάλης κυρίας της ελληνικής φωτογραφίας» που έχει γίνει ποτέ στην Ελλάδα και επανασυστήνει τη δημιουργό στο σύγχρονο κοινό.


Η έκθεση αποτελείται από περισσότερες από 500 φωτογραφίες της Nelly’s: 350 πρωτότυπες εκτυπώσεις επιλεγμένες από το αρχείο της, με 150 ψηφιακά τυπώματα από τα αρνητικά της.

 Παρακάτω σας παρουσιάζω λίγα μόνο στοιχεία και στιγμιότυπα της έκθεσης.

Φωτογραφικές μηχανές της Nelly's

Όλα τα πορτρέτα της ήταν εξαιρετικά. 
Με δυσκολία ξεχωρίζεις κάποια.
Σημαντικές προσωπικότητες -όλων των κατηγοριών- στάθηκαν μπροστά στο φακό της.

Παραπάνω ενδεικτικά μια επιλογή...: 
α. Λάμπρος Κωνσταντάρας, β. Κωστής Παλαμάς
γ. Ελευθέριος Βενιζέλος, δ. Ο βιολιστής και συνθέτης Fritz Kreisler



Η Ακρόπολη, τα Προπύλαια και ο ναός της Αθηνάς Νίκης
 Αθήνα, γύρω στο 1930, Nelly's

Δελφικές Γιορτές, Ικέτιδες του Ευριπίδη
 Δελφοί, 1930, Nelly's

Εμποροπανήγυρη. Υπάτη, γύρω στο 1930
 Έλλη Σεραϊδάρη-Σουγιουλτζόγλου (Nelly's) 

Η ρωσίδα χορεύτρια Elizaveta Lila Nikolska στον Παρθενώνα
Αθήνα, Νοέμβριος 1930, Nelly's

Κίνηση που προκάλεσε αντιδράσεις...
Φωτογραφίες που έχουν μείνει στην ιστορία.


 Σαντορίνη, 1928-34Έλλη Σουγιουλτζόγλου-Σεραϊδάρη (Nelly’s).
© Μουσείο Μπενάκη/Φωτογραφικά Αρχεία


Εύζωνες χορεύουν, Αθήνα, 1937/38
Έλλη Σουγιουλτζόγλου-Σεραϊδάρη (Nelly’s). 
© Μουσείο Μπενάκη/Φωτογραφικά Αρχεία

Το δίπλωμα της, Δεκέμβριος 1923

Το φωτογραφείο της στην Αθήνα, στην Ερμού.

Να συναντιόμαστε...

να γεμίζει η ψυχή μας τοπία, εικόνες, ομορφιά...

να συνειδητοποιούμε τις ρίζες
την αξία της δημιουργίας...

Να κρατάμε δυνατά μέσα μας...

...εκείνα που αξίζουν και τόσο πληγώνουμε.

Να ενδυναμώνουμε την αγάπη μας για την τέχνη της φωτογραφίας...

Σήμερα δε μπορούμε να διανοηθούμε πόση γνώση χρειαζόταν στην εποχή της Nelly's για να δημιουργηθούν αυτές οι φανταστικές εικόνες.

Αντικείμενα από το σκοτεινό θάλαμο που διατηρούσε στην Ν. Υόρκη


Βιτρίνα από το φωτογραφείο της στην Ν. Υόρκη


Προβολή της Ελλάδας σ' όλο τον κόσμο.


Από τις 23 Φεβρουαρίου έως τις 23 Ιουλίου το Μουσείο Μπενάκη τιμά τη Nelly’s, μια φωτογράφο που άσκησε τη δική της επιρροή στην ιστορία της φωτογραφίας.  

Βρεθήκαμε χτες το απόγευμα (4/3/2023) στο Μουσείο Μπενάκη και η έκθεση στάθηκε αφορμή να ταξιδέψει το μυαλό στο χρόνο, στις εποχές, στην ιστορία, στις ζωές ανθρώπων και της χώρας.

Όταν σε περικυκλώνει το σκοτάδι,
 στρέψου στο φως.

Μια σύντομη αναφορά στη ζωή της σπουδαίας, της πιο σημαντικής Ελληνίδας φωτογράφου:

Η σπουδαία Ελληνίδα φωτογράφος Έλλη Σουγιουλτζόγλου-Σεραϊδάρη (23 Νοεμβρίου 1899 - 17 Αυγούστου 1998), γνωστή με το ψευδώνυμο Nelly’s, γεννήθηκε στις 23 Νοεμβρίου 1899 στο Αϊδίνι της Μικράς Ασίας.

Εγκαταστάθηκε με την οικογένειά της στην Αθήνα το 1924 και έπειτα μετέβη στη Δρέσδη  με τον αδελφό της για να σπουδάσει ζωγραφική, αλλά εν τέλει ασχολήθηκε με τη φωτογραφία. Επέστρεψε στην Αθήνα και άνοιξε το πρώτο της εργαστήριο στην οδό Ερμού.

Με τον φακό της απαθανάτισε πρόσφυγες από τη Μικρά Ασία, πορτραίτα διάσημων ανθρώπων της εποχής αλλά και απλών αγροτών της υπαίθρου, φωτογραφίες με ιδιαίτερη ιστορική σημασία μιας και σε αυτές αποτύπωσε τη ζωή στην Ελλάδα του Μεσοπολέμου. Ανάμεσα σε άλλα έργα της ξεχωρίζουν η γυμνή φωτογράφιση της Μόνα Πάεβα (Mona Paeva), πρώτης μπαλαρίνας της Opera Comique στην Ακρόπολη καθώς και οι φωτογραφίες που τράβηξε από τις Δελφικές Εορτές του 1927 και του 1930. Έζησε για αρκετά χρόνια στην Αμερική από όπου επέστρεψε μόνιμα στην Ελλάδα το 1966.

Κεντρική θέση στο έργο της έχει η ιδιαίτερη χρήση του φωτός και η ανθρωποκεντρική προσέγγιση. Το 1989 δημοσίευσε την αυτοβιογραφία της. Δώρισε το μεγαλύτερο κομμάτι του έργου της στο Μουσείο Μπενάκη. Έχει τιμηθεί με το παράσημο του Ταξιάρχη του Φοίνικα, με βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών, ενώ εξέδωσε πολλά λευκώματα με φωτογραφίες της και παρουσίασε τα έργο της σε πολλές εκθέσεις. Η Έλλη Σουγιουλτζόγλου – Σεραϊδάρη πέθανε στη Νέα Σμύρνη Αττικής, στις 17 Αυγούστου του 1998.

--

Η έκθεση πραγματοποιείται στο κτίριο της οδού Πειραιώς 138, σε επιμέλεια της Αλίκης Τσίργιαλου και σε σχεδιασμό της Ναταλίας Μπούρα.

23/02 έως τις 23/07/2023

Μουσείο Μπενάκη, Πειραιώς 138 & Ανδρονίκου, 118 54 Αθήνα

Εισητήρια 9 €, 12 €

27 Σεπτεμβρίου 2022

Επίσκεψη στο Αρχοντικό Μπενιζέλων, το πιο παλιό σπίτι της Αθήνας

 

Στο εσωτερικό της αυλής της κατοικίας

Το μεσημέρι της Κυριακής, πήγαμε έναν περίπατο στην Πλάκα, αυτή τη φορά με σκοπό μια επίσκεψη στο πιο παλιό σπίτι της Αθήνας, στο Αρχοντικό Μπενιζέλων στην Αδριανού 96. 


H πρώτη πινακίδα στο εσωτερικό του μας παροτρύνει: "Κινήσου ελεύθερα στο χώρο, ζήσε στο σπίτι μιας άλλης εποχής, παρατήρησε, μάθε, σκέψου"

Αυτό είναι η επίσκεψη σε αυτό το Αρχοντικό. Ένα ταξίδι στο χρόνο, ταξίδι σε μια άλλη μακρινή εποχή της Αθήνας μας, μια ενθάρρυνση για παρατήρηση, μάθηση, σκέψη, γνώση.



 Η πινακίδα έξω από το κτήριο, μας ενημερώνει ότι το Αρχοντικό των Μπενιζέλων αποτελεί την παλαιότερη κατοικία της Αθήνας. Ένα ιστορικό κτήριο, τυπικό δείγμα αστικής αρχιτεκτονικής της προεπαναστατικής Αθήνας και το τελευταίο ανάλογης κατασκευής στην πρωτεύουσα.


Ανεγέρθηκε πιθανότατα στο πρώτο μισό του 18ου αιώνα, είναι το τελευταίο σωζόμενο κονάκι στην Αθήνα, και ένα από τα λίγα ανάλογα αρχοντικά που σώζονται στη Ελλάδα!


Η φαντασία τρέχει στην ιστορία και στο χρόνο...

Ανήκε στην αριστοκρατική οικογένεια του Αθηναίου άρχοντα Άγγελου Μπενιζέλου και αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα οθωμανικής αρχιτεκτονικής, με χαγιάτι, εσωτερική αυλή και πηγάδι, τυπικό δείγμα αστικής αρχιτεκτονικής της προεπαναστατικής Αθήνας. 


Απ' έξω από αυτό το σπίτι έχω περπατήσει αμέτρητες φορές. Αυτή τη φορά χάζεψα την περιοχή, την Ακρόπολη και την Πλάκα από το εσωτερικό.


Σε αυτό το σπίτι έζησε μια από τις πιο σημαντικές γυναικείες προσωπικότητες της Αθήνας, η Αγία Φιλοθέη, και είναι έντονα συνδεδεμένο με την παρουσία της.

Η οσία Φιλοθέη υπήρξε σπουδαία προσωπικότητα του καιρού της, κάτι που αντικατοπτρίζεται στη φήμη που είχε τόσο στην εποχή της όσο και κατά τους μετέπειτα αιώνες, φήμη που απορρέει από το κοινωνικό και φιλανθρωπικό της έργο. 


Η Ρεβούλα Μπενιζέλου (1545;-1589), όπως ήταν το κοσμικό όνομα της οσίας Φιλοθέης, γόνος μιας από τις παλαιότερες αρχοντικές οικογένειες των Αθηνών, διέθετε μεγάλη περιουσία. Αφού έμεινε χήρα σε νεαρή ηλικία, αφιερώθηκε στο μοναχισμό. Παρείχε στέγη, τροφή και περίθαλψη σε φτωχούς και ασθενείς αλλά και καταφύγιο σε σκλάβους και δυστυχείς μουσουλμάνες, οι οποίες συχνά ασπάζονταν το Χριστιανισμό. Αντιδρώντας στη δράση αυτή της Φιλοθέης, οι οθωμανικές αρχές προκάλεσαν βίαιη σε βάρος της επίθεση, η οποία λίγους μήνες αργότερα την οδήγησε στο θάνατο.


Τα λείψανα της Αγίας Φιλοθέης βρίσκονται σήμερα στον Μητροπολιτικό Ναό της Αθήνας. 


Πραγματικά αξιόλογη η ανακαίνιση που έγινε και η μουσειολογική παρουσίαση! Οι επεξηγηματικές επιγραφές είναι και σε γραφή Braille. Ανακαινίστηκε εκ βάθρων και άνοιξε τις πύλες του το 2017.

Δεν υπάρχει εισιτήριο εισόδου. Ο επισκέπτης αφήνει όποιο χρηματικό ποσό επιθυμεί σε ένα κουτί για τον οργανισμό "Αποστολή", μιας και το Μουσείο ανήκει στην Αρχιεπισκοπή Αθηνών.

Αξίζει να αφήσετε κάτι. Τα χρήματα πηγαίνουν σε φιλανθρωπικούς σκοπούς. 


Η Αρχιεπισκοπή παρέδωσε ένα διαμαντάκι, 
πραγματικό κόσμημα στο ιστορικό κέντρο της Πόλης!


Τι να έβλεπε άραγε τότε, πριν τόσους αιώνες, η Αγία Φιλοθέη από το μπαλκόνι της; Σίγουρα όχι αυτά τα κτήρια -που αν και φρεσκοβαμμένα, όμως κόβουν τη θέα...


Γνωρίζοντας την πόλη σου, διαβαίνοντας την, διαβάζοντας την ιστορία της,
 την αγαπάς πιο πολύ. 


Στην αυλή του αρχοντικού υπάρχει πηγάδι, ενώ στο πλάι της κτιστής σκάλας, που οδηγεί στον όροφό του, εντάσσεται νιπτήρας, πρόκειται για δύο στοιχεία που διασφάλιζαν το νερό για οικιακές ανάγκες και χαρακτήριζαν τα αρχοντόσπιτα της εποχής.

Ήθελα πολύ καιρό να πάω και το ανέβαλλα λόγω του ωραρίου του. Θα μπορούσε να γίνει πιο προσιτό και για τους εργαζόμενους.

Αν αγαπάτε την Αθήνα, αξίζει να επισκεφτείτε αυτό το κτήριο!


Αδριανού 96, Πλάκα, Αθήνα, 210 3248861

Το μουσείο είναι ανοιχτό Τρίτη, Πέμπτη 10:00-13:00 και την Κυριακή 11:00-16:00.

Αρχοντικό Μπενιζέλων

30 Αυγούστου 2022

Κύθνος 2022. Το ελληνικό καλοκαίρι ακόμη επιμένει...



Οι προηγούμενοι μήνες είχανε πίεση, αναστάτωση. Ο Αύγουστος ήρθε να χαρίσει κάποιες στιγμές ηρεμίας. Είναι καταπληκτικό το πώς έστω λίγες μέρες σε έναν τόπο, σε γεμίζουν εικόνες, που τις κρατάς σαν φυλακτό. Τα ταξίδια είναι λυτρωτικά και πηγή γνώσης, αρκεί να αγαπάς να εντοπίζεις την ομορφιά κάθε τόπου. 

Φέτος τον Αύγουστο βρεθήκαμε στην Κύθνο. Είχα επισκεφτεί ξανά το νησί το 2016. Τότε είχα μοιραστεί φωτογραφίες, σκέψεις, διαβάζετε εδώ εκείνη τη δημοσίευση.

Ας μοιραστούμε φετινές φωτογραφίες και στο τέλος της ανάρτησης σκέψεις.



Η Χώρα της Κύθνου γεμάτη ομορφιά. Ξεχειλίζει παντού. 

Με πολλά μαγαζιά για κάθε γούστο (και βαλάντιο). 

Και με αρκετές επιλογές.

Λευκό και γαλάζιο. 

Η αρχιτεκτονική των Κυκλάδων. 

Αν αγαπάς το περπάτημα, θα χαθείς πολλές φορές σκόπιμα στα στενά της.

Δώσε μου χρόνο και δε θα βαρεθώ ποτέ να ψάχνω κάθε γωνιά για κάτι όμορφο
 να το κρατήσω μέσα μου για πάντα! 

Αν κάτι αξίζει να θαυμάζουμε είναι το μεράκι των ανθρώπων.  Σε μια γωνιά της Χώρας, μια κυρία είχε την ιδέα να ζωγραφίσει τα σπίτια της γειτονιάς.

Έκτοτε όποιος περνάει, φωτογραφίζεται στις ζωγραφιές. Αρκετοί μοιράζονται στα social media φωτογραφίες. Εδώ, κάποιες δικές μου στο instagram.

Να σημειώσω ότι λατρεύω αυτή τη χρήση των κοινωνικών δικτύων. Το να μοιράζεσαι τα όμορφα που συναντάς, να τα αναδεικνύεις, να τα ξαναζείς έτσι με αυτό τον τρόπο και να τα επιβραβεύεις. Εννοείται όχι με σκοπό επίδειξης, με δημιουργικό και καλλιτεχνικό τρόπο. 

Γιατί τι ψάχνουμε τελικά όλοι μας; Ένα χαμόγελο, χρώματα, χαρά στη ζωή.

Εκείνη η κυρία γέμισε χρώματα και ομορφιά τη γειτονιά της. Έτσι ομορφαίνει τη μέρα όσων διασχίζουν το δρομάκι και τη δική της. Αυτό συμβαίνει με την street art στις πόλεις, γι' αυτό μου αρέσει. Φανταστείτε να χρησιμοποιούσαμε τα κοινωνικά δίκτυα με εξίσου καλλιτεχνικό τρόπο, να μοιραζόμαστε όμορφα και ενδιαφέροντα πράγματα. Ακόμη και ενός ανθρώπου τη μέρα να αλλάζαμε, μαζί με την ενίσχυση της δικής μας θετικότητας, μόνο καλό θα ήταν. 

Τι λέτε; Δεν έχει αξία, νόημα; Σε πείσμα δύσκολων ανθρώπων και καιρών.

Επίσης ταιριάζει εδώ η φράση του Νίκου Καζαντζάκη, που συχνά έρχεται στο μυαλό μου:

χεις τα πινέλα, έχεις τα χρώματα, ζωγράφισε τον παράδεισο και μπες μέσα.”

Με την έννοια ότι ακόμη και στις δύσκολες εποχές είναι στο χέρι μας να φτιάξουμε τη ζωή μας όπως θέλουμε. Όσο γίνεται τουλάχιστον, ας μη μένουμε στα αρνητικά. Αν το περιβάλλον μας είναι τοξικό, ας το αλλάξουμε και ας φτιάξει ο καθένας τον δικό του παράδεισο. Όπως μπορεί. Με χρώματα, με γούστο, με λουλούδια. Η Χώρα της Κύθνου είναι γεμάτη με λουλούδια.

Και εξίσου σημαντικό: Καθαριότητα. 

Αν επίσης κάτι αγαπώ στις Κυκλάδες, είναι ο μινιμαλισμός τους. 

Αλλά και τέτοιες εικόνες.

Αυτή η αγνή, αμόλυντη ομορφιά της Ελλάδας που μου λείπει στην Αθήνα.

Αυτή πρέπει να διατηρήσουν οι ντόπιοι, για να μη χαθεί.

Τα γατάκια είναι από μόνα τους, αξιοθέατο στις Χώρες των Κυκλάδων και  χαρίζουν τις καλύτερες πόζες.  Όλες τις ώρες, όλα τα συναισθήματα. 


Αυτό το βλέμμα εξηγείται στην επόμενη φωτογραφία... :)


Αν ζουμάρατε θα τη δείτε πίσω από το μπλε παράθυρο. Έξω από το "σπίτι" που τη φιλοξενεί, ήταν όλες αυτές οι γάτες που περίμεναν να φάνε, το φαγητό που νιώθει ότι "δικαιωματικά" της ανήκει.  Τις παρατηρεί με βλοσυρό βλέμμα από το παράθυρο. Πόσο αστεία!


Οι γάτες στα νησιά, είναι από τις πιο τυχερές αυτού του σύμπαντος.


Πώς να μην είναι τυχερές όταν στριφογυρίζουν σε τέτοια σοκάκια;
Δείτε εδώ αυτό το πανέμορφο ανηφορικό δρομάκι με τους βασιλικούς!
 Στην Δρυοπίδα, ορεινό χωριό της Κύθνου, από τα πιο όμορφα των Κυκλάδων.


Δε χρειάζονται πολλά...
Στην απλότητα βρίσκεται η ομορφιά...


Αν βρεθείτε στην Κύθνο αξίζει να πάτε βόλτα σε αυτό το χωριό. Είχε γίνει σχετική αναφορά και στην ανάρτηση του 2016


Ο κυρ-Αντώνης, ετών 93, διατηρεί ακόμη το μαγαζί του στη Δρυοπίδα. Χαίρεται να μιλάει με τους επισκέπτες, τους παρακινεί να αγοράσουν ένα αναμνηστικό, τους ρωτάει αν τους αρέσει το νησί, αν πήγανε στο Σπήλαιο Καταφυκι, του οικισμού. Μας είπε ότι είναι ευτυχισμένος, είχε μια όμορφη ζωή και την αγάπη του κόσμου. Το χαμόγελο του τα λέει όλα.


Η Κύθνος έχει σχεδόν 100 παραλίες! Πολλές οι επιλογές, ωστόσο οι περισσότερες προσβάσιμες από τη θάλασσα ή κακοτράχηλους δρόμους. 
Υπάρχουν όμως και πολύ όμορφες με εύκολη πρόσβαση.


Παραλίες για όλα τα γούστα. Ήρεμες με φυσική σκιά και beach bar με ομπρέλες.


"Ο έρωτας
Το αρχιπέλαγος
Κι η πρώρα των αφρών του
Κι οι γλάροι των ονείρων του
Στο πιο ψηλό κατάρτι του ο ναύτης ανεμίζει
Ένα τραγούδι"

Οδυσσέα Ελύτη, «Του Αιγαίου. Ι»
-
Ο Ελύτης, ο ποιητής του Αιγαίου. 
Όχι είναι τυχαία ένας από τους πιο αγαπημένους μου ποιητές.


Όσο παράξενο και αν σας ακουστεί, αυτή η πρώτη βραδιά στο νησί ήταν και η πρώτη φορά στο φετινό καλοκαίρι που βγήκα για ένα κρασί έξω... Οι συνθήκες δεν είχανε ευνοήσει, λόγω οικογενειακών υποχρεώσεων. Οπότε τώρα βλέπω τη φωτογραφία και μπορώ ν' εκτιμήσω αλλιώς τη στιγμή. 


Άλλο ένα καλοκαίρι τελείωσε. Κρατάμε όσες όμορφες στιγμές μας χάρισε, με ευγνωμοσύνη, μέσα μας. Ανυπομονούμε για επόμενες αποδράσεις.


Κύθνος χτες και σήμερα. Τι επέρχεται...

Το 2016, η Κύθνος ήταν ένα οικονομικό νησί, που ελάχιστοι απ' όσο φαίνεται είχανε ανακαλύψει. Τα θετικά της Κύθνου παραμένουν όσα είχαμε μοιραστεί στην προηγούμενη επίσκεψη μας. Όπως καταλάβατε από τις φωτογραφίες, έχει μια πανέμορφη, γραφική Χώρα, με αυθεντική κυκλαδίτικη αρχιτεκτονική. Έχει υπέροχες παραλίες και το μεγάλο ατού της: μια αίσθηση ότι είσαι (πολύ) μακριά από την Αθήνα και ας απέχει 1,5 ώρα από το Λαύριο. 

Έξι χρόνια μετά, το νησί παραμένει πανέμορφο, έχουν αλλάξει όμως αρκετά πράγματα, κυρίως ως προς τις υποδομές και τις τιμές. Είναι βέβαιο ότι το επόμενο χρονικό διάστημα θα αλλάξουν περισσότερα. Αν θέλετε να βρείτε πιο οικονομικές λύσεις, όπως κάναμε εμείς, θα χρειαστεί να κάνετε γρήγορα κράτηση (δηλαδή κάποιους μήνες πριν πάτε) και αρκετό ψάξιμο. Το αντίβαρο είναι τα οικονομικά ακτοπλοϊκά, δε γνωρίζω αν την ερχόμενη σεζόν θα ισχύει αυτό ακόμη. 

Επιστρέφοντας από την Κύθνο, είχα τις ίδιες σκέψεις με όσες έγραψε στο άρθρο του, ο Στάθης Καλύβας στην Καθημερινή "Μια Ελλάδα χωρίς καλοκαίρι;" σχετικά με το μέλλον του ελληνικού καλοκαιριού και ιδιαίτερα των Κυκλάδων. Και αυτό το άρθρο για τη μετάλλαξη του ελληνικού τοπίου

Οι ντόπιοι ας κρατήσουν καλά στο μυαλό τους το εξής: αν αναζητά κάτι η πλειονότητα των επισκεπτών στις Κυκλάδες, αυτό είναι φυσική ομορφιά, ηρεμία, απλότητα, ωραίες παραλίες, ποιότητα και γαλήνη. Και φυσικά όχι αισχροκέρδεια. Ας κάνουν όλα όσα πρέπει τώρα, για να μη χάσουν τους Έλληνες από τα νησιά τους... και κατά επέκταση την περιουσία τους και την ιδιαιτερότητα του τόπου τους.


Λίγο... Κυκλάδες ακόμα...

Αγαπημένοι μου, ας ταξιδέψουμε λίγο ακόμη. Ακολουθούν συγκεντρωμένα links με κάποιες δημοσιεύσεις για αγαπημένα νησιά από τις Κυκλάδες από τα προηγούμενα χρόνια. Έχουμε περισσότερο από ποτέ, ανάγκη τη διαφυγή και το ταξίδι! 

Ελάτε ας θυμηθούμε δημοσιεύσεις.  Επιλέγετε νησί, πατάτε link και... φεύγετε! Εύχομαι να σας ταξιδέψω. Περιμένω εντυπώσεις, σχόλια και ό,τι επιθυμείτε για όσα θα διαβάσετε. Άλλωστε αυτός είναι ο σκοπός των μοιρασμάτων εδώ, η επικοινωνία, το μοίρασμα και η ανταλλαγή απόψεων για θέματα που αγαπάμε!

Φωτογραφίες / κείμενα:


Να είμαστε καλά, να έχουμε τη δύναμη ν' αντιμετωπίζουμε τις δυσκολίες, να κρατάμε το θετικό σε κάθε περίσταση και την ευλογία ν' εντοπίζουμε την ομορφιά στις μέρες μας! Eυχαριστώ πολύ για τις αναγνώσεις σας!
Related Posts with Thumbnails