28 Δεκεμβρίου 2017

στο τέλος του 2017



Το 2017 ήταν μια δύσκολη χρονιά, γεμάτη με μαθήματα – οικογενειακά, προσωπικά. Με ανατροπές και απώλειες. Τώρα που έχει κατά τα 98% σχεδόν φτάσει στο τέλος της, σκέφτομαι το σύντομο χρονοδιάγραμμα μιας ζωής. Άραγε αν ζούσαμε αιώνια και δεν έτρεχε έτσι ο χρόνος, πόσα λάθη θα κάναμε; Θα ονειρευόμασταν; Θα προσέχαμε περισσότερο αυτό τον πλανήτη; Θα σεβόμασταν την αγάπη του άλλου; Αναρωτιέμαι πως καταφέρνουμε αυτή η προσωρινότητα να μη μας κάνει σοφότερους και πιο αληθινούς. Πώς μπορούμε να αφήνουμε έτσι ανθρώπους, στιγμές, την ίδια τη ζωή μας να φεύγει.  Η ζωή είναι πραγματικά τόσο σύντομη σαν βόλτα. Θα έπρεπε να απολαμβάναμε περισσότερο αυτό το ταξίδι. Έχουμε μόνο μια ευκαιρία.

Το 2017 νιώθω περήφανη που έδωσα ευκαιρίες, που ήμουνα δίπλα στους ανθρώπους μου, με στήριξη και αγάπη. Εκτίμησα την αξία της ανθρώπινης ζωής, της υγείας, των μικρών στιγμών που τελικά καθορίζουν το σύνολο. 

Κατάλαβα ότι ο κάθε ένας έχει άλλη οπτική στα πράγματα. Δε χρειάζεται να ταιριάζει απόλυτα η οπτική του άλλου με τη δική σου, μα είναι απαραίτητο να σέβεται την αλήθεια σου, τα συναισθήματα σου και να επιδιώκει να σε ακούσει.  Είμαστε οι επιλογές μας. Αν χάσαμε κάτι ή κάποιον, σημαίνει ότι δεν χρειαζόταν να συνεχίσει άλλο το ταξίδι του στο πλάι μας. 

Το 2017 μου έδειξε ότι ο άνθρωπος δεν αλλάζει αν δε το θελήσει ο ίδιος. Όποιος δεν αγαπάει βαθιά τον εαυτό του, δεν μπορεί να αγαπήσει βαθιά κανέναν άλλον. Όποιος θέλει να μείνει δίπλα σου, θα βρει τρόπο για να μείνει. 

Το 2017 ταξίδεψα. Μπόρεσα να απολαύσω την ανάγνωση αρκετών βιβλίων και νομίζω ότι έγινα λίγο πιο επιλεκτική και εξελίχτηκα ως αναγνώστρια. Είδα θεατρικές παραστάσεις και ολοκλήρωσα ακόμη ένα θεατρικό έργο. 

Από τα βιβλία που διάβασα το 2017 ξεχωρίζω κυρίως τον Στόουνερ του J. Williams, το πρώτο μέρος από τα Σημειωματάρια του Αλμπερ Καμύ και τη γνωριμία μου με το σύμπαν της Έλενα Φερραντε.  

Από θεατρικές παραστάσεις ξεχώρισα τη "Σοφία Λασκαρίδου, μια αγάπη μεγάλη" , την "Κυρά της Ρω, του Γιάννη Σκαραγκά" και τη "Μεγάλη Χίμαιρα". 

Το 2018 θέλω να διαβάσω πολλά και καλά βιβλία (ήδη έχω ξεχωρίσει ποιες θα είναι οι επόμενες επιλογές), να πάω σε περισσότερες εκθέσεις και να δω περισσότερες θεατρικές παραστάσεις. Να γίνω πιο οργανωτική. Να με φροντίσω περισσότερο.  Να αγαπήσω, να αγαπηθώ και κυρίως να είναι καλά οι αγαπημένοι μου. 

Ας υποδεχτούμε το νέο έτος με χαρά, εύχομαι να έχουμε λιγότερο θυμό και περισσότερες αγκαλιές, αρμονία και αγάπη γύρω μας. Να προσέχετε τους εαυτούς σας και τους αγαπημένους σας. Καλή μας χρονιά!

19 Δεκεμβρίου 2017

λαμπρά παράσιτα



Τα "Λαμπρά παράσιτα" του Philip Ridley



Παρακολούθησα πριν λίγες μέρες τη σουρεαλιστική, μαύρη κωμωδία «Λαμπρά Παράσιτα» στο Θέατρο Tempus Verum –Εν Αθήναις. Το συγκεκριμένο έργο παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα σε σκηνοθεσία του Χάρη Αττώνη. Επί σκηνής οι αγαπημένοι ηθοποιοί Χάρης Αττώνης, Κατερίνα Λάττα και Φάνης Παυλόπουλος. 


Η υπόθεση:


Η παράσταση ξεκινά και βλέπουμε την Τζιλ και τον Όλλυ, ένα νεαρό ζευγάρι, να προβληματίζεται για την επικείμενη γέννηση του πρώτου τους παιδιού. Μετά από λίγους μήνες, το μωρό έρχεται στη ζωή και οι ίδιοι βρίσκονται αντιμέτωποι με ένα δίλημμα. Ως πολίτες δεύτερης κατηγορίας δεν έχουνε κανένα μέλλον. Κάποια στιγμή τους δίνετε όμως μια ευκαιρία να ξεφύγουν από την οικονομική ανασφάλεια και να αποκτήσουν το σπίτι των ονείρων τους. Όμως αυτή η περίεργη δωρεά δεν είναι χωρίς αντάλλαγμα. Θα πρέπει να παλέψουν κόντρα σε κάθε ηθική, καθώς μόνο αν πατήσουν - στην κυριολεξία - «επί πτωμάτων», θα μπορέσουν να το κρατήσουν  τόσο λαμπερό και να το συντηρήσουν όπως το ονειρεύτηκαν. Καταπατώντας νόμους, δολοφονώντας άστεγους, θεωρώντας ότι η ζωή κάποιων κοινωνικών "παράσιτων" είναι λιγότερο σημαντική από τη δική τους, καθώς οι ίδιοι δικαιούνται περισσότερο μια οικογενειακή ευτυχία με ανέσεις.  

Ο συγγραφέας του έργου, είναι ο πολυβραβευμένος σύγχρονος Άγγλος «παραμυθάς» Philip Ridley. Πρόκειται για έναν από τους πρωτοπόρους συγγραφείς του «In-Yer-Face Theatre», του θεάτρου που σε αρπάζει «από τα μούτρα», με σκοπό να παρουσιάσει τα πράγματα όπως ακριβώς είναι. Δηλαδή χωρίς υπαινιγμούς, συχνά, προκλητικά και ωμά, ώστε οι θεατές να αισθανθούν τα ακραία συναισθήματα των χαρακτήρων, νιώθοντας και οι ίδιοι αναπόσπαστο κομμάτι της δράσης. Θέτοντας τους ευθέως το ερώτημα: "Αν εσείς βρισκόσασταν στη θέση των πρωταγωνιστών, τι θα κάνατε;" 


Μία παράσταση με απλά σκηνικά, ρυθμό και μουσική, που όμως ίσως θα έπρεπε να ήταν περισσότερο "σκοτεινή" και λιγότερο σε σημεία "γλυκερή". Κάτι που ελάφρυνε βέβαια την ατμόσφαιρα και στιγμές χάριζε γέλιο στους θεατές. Όμως κάπου σαν να χάθηκε η αίσθηση της σκληρής πραγματικότητας, των αποκρουστικών διλημμάτων, των αληθινών δυσκολιών που βίωνε το ζευγάρι. Εκείνων που το έφτασαν στο σημείο να ξεπεράσει τα όρια και να στραφεί εναντίων άλλων ακόμη πιο αδυνάτων.  

Υποστηρίζοντας την παράσταση, η οποία θα παίζεται για λίγες ακόμη μέρες έως τον Ιανουάριο 2018, ενημερώσου για ώρες, διαθεσιμότητα εισιτηρίων πάτα δες εδώ.

Ταυτότητα Παράστασης 


Κείμενο: Philip Ridley

Μετάφραση - Σκηνοθεσία: Χάρης Αττώνης

Σκηνικά - Κοστούμια: Γιωργίνα Γερμανού

Φωτισμοί: Στέλλα Κάλτσου
Μουσική: Tareq
Φωτογραφίες: Νικόλας Μάστορας 
Βοηθός Σκηνοθέτη: Ευγενία Δελιαλή
Βοηθός σκηνογράφου: Μαρίζα Σουλιώτη 
Μακιγιάζ: Γραμματική Συρίγου
Artwork: JohnJohn Papadopoulos
Ερμηνεύουν: Χάρης Αττώνης, Κατερίνα Λάττα, Φάνης Παυλόπουλος 
Παραγωγή: Ευάγγελος Κώνστας / Constantly Productions 

Στοιχεία Παράστασης
Προγραμματισμένη Πρεμιέρα: Σάββατο, 18 Νοεμβρίου
Ημέρες παραστάσεων: Τετάρτη, Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή / (έως τον Ιανουάριο 2018)
Ώρα Έναρξης: 21.00

Διάρκεια: 120' (χωρίς διάλειμμα)

Τιμές Εισιτηρίων: 10 € (γενική είσοδος για Τετάρτη), 
12 € (γενική είσοδος από Πέμπτη-Κυριακή)
8 € (μειωμένο )

Προπώληση Εισιτηρίων: viva.gr

Χώρος: Tempus Verum-Εν Αθήναις, Ιάκχου 19, 118 54 Αθήνα (πλησίον Μετρό Σταθμός Κεραμεικός), Τηλ.: 210 34 25 170


7 Δεκεμβρίου 2017

«Nick Cave, Mercy On Me», ένα graphic novel κομψοτέχνημα



Αν σου αρέσουν τα graphic novel και ο Nick Cave, τότε θα πρέπει να πάρεις το συγκεκριμένο βιβλίο. Ολοκαίνουργιο από την πένα του διάσημου Γερμανού κομίστα Reinhard Kleist, μια ιδιαίτερη και ασυνήθιστη βιογραφία του μεγάλου μουσικού, στιχουργού και συγγραφέα Nick Cave.  Τη μετάφραση του βιβλίου από τα γερμανικά έκανε ο Γιώργος - Ίκαρος Μπαμπασάκης.

Το βιβλίο καλύπτει την παιδική ηλικία του Nick Cave, την εποχή με τους «The Birthday Party» και εκείνη με τους «The Bad Seeds» και τη μάχη του με τα ναρκωτικά.


Η κυκλοφορία του βιβλίου έγινε από τις εκδόσεις  Ηλίβατον και Οξύ, λίγο πριν από τη μεγάλη συναυλία του Nick Cave και του συγκροτήματός του Bad Seeds στην Αθήνα, στις 16 Νοεμβρίου. Δυστυχώς δε μπόρεσα να πάω στη συναυλία, άκουσα τα καλύτερα. 
Ήταν τυχεροί όσοι παραβρέθηκαν... 


«Ο Reinhard ξέφυγε από τις συμβάσεις του graphic novel, δημιουργώντας ένα περίπλοκο, ψυχρό και απολύτως περίεργο ταξίδι στο σύμπαν του Cave. Είναι πιο κοντά στην αλήθεια απ’ ό, τι κάθε άλλη βιογραφία, αυτό είναι σίγουρο!», δήλωσε ο μεγάλος τραγουδιστής.
Ο Kleist έχει και ο ίδιος μια ιδιαίτερη σχέση με τη μουσική γενικότερα, πράγμα που αποδεικνύεται μέσα από τα πολλά εξώφυλλα δίσκων που κατά καιρούς επιμελείται.






Ένα ταξίδι στη ζωή του Nick Cave. Μελαγχολικό, μποέμικο, με πίστη στις δημιουργίες και στα όνειρα του, με τις πρώτες αποτυχίες, το χάσιμο στον απατηλό κόσμο των ναρκωτικών και στη δικαιωματική βύθιση στην επιτυχία... 

Να γίνω κάποιος,
να γίνω κάτι.
Να βγω απ’ το σκοτάδι στο φως.
Να γίνω ήρωας, επαναστάτης…
Ένας δημιουργός κόσμων.
Ένας ροκ σταρ.
Να κάνω μουσική που να πονάει.
Που να είναι επικίνδυνη.
Σαν όπλο γεμάτο σφαίρες




3 Δεκεμβρίου 2017

περίπατος στο Λύκειο του Αριστοτέλη




Όσο γνωρίζεις αυτή την πόλη, τόσο την αγαπάς! Η Αθήνα έχει ανεξάντλητους θησαυρούς, αυτό που της λείπει είναι η αγάπη και ο σεβασμός από εκείνους που την κατοικούν, από εμάς.  


Λίγες μέρες πριν, ξεναγήθηκα στον αρχαιολογικό τόπο του Λυκείου Αριστοτέλη. Βρίσκεται στη Ρηγίλλης, δίπλα από το Βυζαντινό Μουσείο και το Ωδείο Αθηνών. Πρόκειται για ένα εξαιρετικό χώρο για χαλάρωση, ενδοσκόπηση και περίπατο. Φυσικά ένας χώρος εξαιρετικά σημαντικός από αρχαιολογική άποψη. Ενημερωτικές πινακίδες πληροφορούν τους επισκέπτες για την ιστορία και τη λειτουργία του.





Το Λύκειο ήταν ένα από τα τρία αρχαιότερα γυμνάσια της Αθήνας, μαζί με αυτό της Ακαδημίας Πλάτωνος και του Κυνοσάργους. Περιδιαβαίνοντας το χώρο, ο επισκέπτης έχει την ευκαιρία να αντιληφθεί διαφορετικά την πόλη, να «ξαναδεί» το κομμάτι αυτό του πολεοδομικού ιστού με διαφορετική οπτική.


Τα «ταπεινά» αλλά τόσο σημαντικά μνημεία, πρόκειται για τμήματα της παλαίστρας του γυμνασίου από τη φάση των ρωμαϊκών χρόνων, καθώς και δύο υποκαύστων, δεξαμενών, φρεατίου και πηγαδιού, που υπογραμμίζουν τη χρήση δωματίων. 



Ακριβώς σε αυτό το σημείο, εδώ στις παρυφές της αρχαίας Αθήνας, έξω από τα τείχη και την πύλη του Διοχάρους, το 335 π.Χ. ιδρύθηκε η Περιπατητική Σχολή του Αριστοτέλη. Όπως μαρτυρείται από αρχαίους συγγραφείς (Πλούταρχος, Στράβων, Παυσανίας), το Λύκειο αποτελούσε μία ιδιαίτερα εκτεταμένη, κατάφυτη, περιοχή ανάμεσα σε δύο ποτάμια, τον Ηριδανό, προς βορρά, και τον Ιλισό, προς νότο. Σε αυτή την ειδυλλιακή ζώνη, με τα άφθονα νερά, εξασκούνταν οι Αθηναίοι οπλίτες και έφηβοι, εκπληρώνοντας τα στρατιωτικά τους καθήκοντα.   Στην περιοχή βρίσκονταν επίσης δύο ναοί, του Ηρακλή Παγκράτους και το ιερό του Λυκείου Απόλλωνος, από το οποίο ονομάστηκε και η Σχολή.


Εδώ λοιπόν δίδαξε ένα από τα πιο φωτεινά μυαλά που πέρασε ποτέ από την ανθρωπότητα, ο πολυεπιστήμων φιλόσοφος Αριστοτέλης, ο οποίος διακρινόταν για τη ρεαλιστική του σκέψη, τη μελέτη της γνώσης και τη δημιουργία ενός «καθολικού συστήματος», που εξηγούσε τον κόσμο μέσα από μια σφαιρική και εξαιρετικά πλούσια αντίληψη. Το έργο του, που θεωρείται ως το αποκορύφωμα της ελληνικής φιλοσοφίας, χρησιμοποιήθηκε ως τις μέρες μας ως ένα είδος «γενικής εγκυκλοπαίδειας».

Ο αρχαιολογικός χώρος του Λυκείου του Αριστοτέλη άνοιξε το 2014, με πολλές προοπτικές και περγαμηνές ώστε να ενταχθεί δυναμικά στους πολιτιστικούς προορισμούς για τους Αθηναίους και για τους τουρίστες επισκέπτες της πόλης. Δυστυχώς σήμερα 2017, παραμένει κλειστός, λειτουργεί μόνο κατά τους θερινούς μήνες. Τους λόγους μπορείτε να τους φανταστείτε...

Related Posts with Thumbnails