"..ασφαλώς οι ποιητές βρήκαν περισσότερο ψωμί στα παραμύθια τους, απ' ό,τι πολλοί πλούσιοι στους θησαυρούς τους..
Κι ακόμα, πόσοι ποιητές, κυνηγώντας τα παραμύθια τους, έφτασαν στην ακμή της ηλικίας τους, ενώ, αντίθετα, πολλοί που επιζητούσαν ν' αποκτήσουν περισσότερο ψωμί απ' όσο χρειάζονταν, βρήκαν πρόωρο θάνατο!"
Ένα απόσπασμα από το Δεκαήμερον, έργο γραμμένο σύμφωνα με τους ιστορικούς μεταξύ του 1349 και 1353..
Συγγραφέας του o Βοκκάκιος (Giovanni Boccaccio) (1313-1375)..
Συγγραφέας του o Βοκκάκιος (Giovanni Boccaccio) (1313-1375)..
Λίγες λέξεις..
μα με βαθύ νόημα έως σήμερα..
Γιατί υπάρχουν μερικές σταθερές σε αυτή τη ζωή, που όσοι αιώνες και αν θα περάσουν, όσα 'δεδομένα' και αν θα ανατραπούν, όσο και αν οι κοινωνίες θα αλλάζουν, κάποια πράγματα δε μεταβάλλονται, δε διαφοροποιούνται...
Η αξία της εμβάθυνσης, της γνώσης, της σκέψης.., της ουσίας των συναισθημάτων και των ενδιαφερόντων, η ματαιότητα του πλούτου.., το σίγουρο τέλος του θανάτου.. Αυτού που όλα τα κάθε είδους πρόσκαιρα εκμηδενίζει..
34 σχόλια:
Me sugklonizei na diabazw keimena toso palia..kai na ta sisxetizw me to simera...
To tragoudi episis iperoxo..
PS gia ton arxaiologiko xwro tou ovriocastrou, apla mprabo stous katoikous..Ypotithetai oti to kratos prepei na prostateuei tin istoria kai oxi ta mixanimata tis etaireias.
Ti epoxi thee mou..
Πολύ στοχασμό
διαπιστώνω σε πολλά
bloggs που σερφάρω μετά από
αναγκαστική διακοπή πολλών ημερών !!!
Ίσως ο τρόπος που μπήκε το 2011 ...
μας έβαλε σε βαθιά περισυλλογή !!!
Φοβούμαστε να κοιτάξουμε πίσω μας,
αρνούμαστε να βηματίσουμε μπροστά
μας σ' ένα μέλλον αβέβαιο ...
Μακάρι νά 'ναι το κέρδος μας αυτό ...
Ν' αναζητήσουμε στην καλλιέργεια
του πνεύματος τη λύση !!!
κι όχι τα
Περίσεψαν 3 λέξεις ...
στο προηγούμενο σχόλιο !!!
Πρόσθεσε ότι θέλεις ...
Για τον αγώνα στην Κερατέα ...
τα είπαμε με το Βασίλη,
όταν οι πολίτες είναι ενωμένοι κι αποφασισμένοι
κι έχουν το δίκιο με το μέρος τους ...
τίποτα δε μπορεί να τους σταματήσει !!!
Φιλιά ...
Mεγάλα λόγια..
Και το έργο κλασσικότατο...
Βοκάκιος.. Δεκαήμερον.
από τα αριστούργηματα της παγκόσμιας λογοτεχνίας..
φιλιά στέλνω
Δεν το έχω διαβάσει το έργο, πάντως το απόσπασμα... αναλείωτο..
Οι λέξεις έχουν γραφεί, οι ποιητές έχουν αφήσει τα υπέροχα Παραμύθια τους και οι συγγραφείς τα υπέροχα Έργα τους, οι άνθρωποι ξεχνιούνται και πελαγώνουν στο σύνδρομο της παντοδυναμίας τους, ξεστρατίζουν και τρελαίνονται μακριά τους από την απελπισία του πρόσκαιρου.
Νάσαι καλά κορίτσι μου
-Και τι σ' ωφελεί να έχεις δικά σου τ' άστρα;
-Με κάνουν πλούσιο.
-Και τι σ' ωφελεί να είσαι πλούσιος;
-Για ν' αγοράζω κι άλλα αστέρια, αν κάποιος ανακαλύψει κανένα.
"Τούτος εδώ", είπε μέσα του ο μικρός πρίγκιπας, "έχει την ίδια πάνω κάτω λογική με τον μπεκρή μου".
Antoine de Saint-Exupery, "Ο μικρός πρίγκιπας" (στη μετάφραση του Στρατή Τσίρκα)
Η αλήθεια είναι διαχρονική...
Κι έτσι όσο κι αν ο καιρός διαβαίνει τους αιώνες, εκείνη παραμένει αγέραστη...
O ήλιος και το φεγγάρι
:)))
@ treno fantasma : παρομοίως.. είναι όντως συγκλονιστικό! Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα τα ίδια μένουν.. Το μυαλό μας να δούμε πότε θα συμβαδίσει..
"..Αν γίνει αυτό που θέλετε καημένοι,
σας βλέπω να είστε σίγουρα χαμένοι.
Γιατί αν ο πλούτος ξαναβρεί το φως του,
και δώσει στον καθένα ίδιο το μερίδιο του,
καμία τέχνη δε θα μάθαιναν οι ανθρώποι,
και δε θα νοιάζονταν για σοφία και γνώση (-ΚΑΛΗ ΩΡΑ :-)
και αν αυτά χαθούν από τη ζωή,
δε θα είχαμε καμία προκοπή,
...
Ποιος θα νοιάζονταν να γίνει τότε σιδεράς;
να δουλεύει στα καράβια, να ράβει, να φτιάχνει αμάξια, τούβλα, δέρματα, να είναι μαραγκός, παπουτσής, λουκουματζής,
να οργώνει τη γη με το αλέτρι,
να θερίζει, να πλένει, να καθαρίζει, αν θα ήταν εύκολο να ζείτε με την τεμπελιά,
γιατί τότε να σας νοιάζει η δουλειά;"
Απόσπασμα από "Πλούτο" Του Αριστοφάνη, γραμμένη το 388 π.Χ..
Τι να λέμε;;;...
http://www.youtube.com/watch?v=J2YgoQIejhY
@ Side21 : Σιδερή μου εγώ πάντα είχα τον ..στοχασμό! Τα φιλοσοφούσα ελαφρώς πάντα τα πράγματα, τώρα δε θα το κάνω, μέσα στην ...αναμπουμπούλα; Πάντα αναζητούσα στην καλλιέργεια του πνεύματος τη λύση.. Όπως εγώ την αντιλαμβάνομαι αυτή..το θέμα είναι να υπάρξει μια κοινωνική αλλαγή, όχι μόνο ατομική..
''κυνηγώντας τη ζωή''
σε τρεις λέξεις ενίοτε και σε μια ''ζωή'' στην απλότητα της ουσίας της.
Την Καλημέρα μου!!!
Φιλιά Πολλά!!!
@ Side21 : για την Κερατέα, δε ξέρω τι σου είπε ο Βασίλης.. Είναι πολύ "βρώμικα" τα πράγματα. Τρομερή παραπληροφόρηση και ο κόσμος δεν γνωρίζει τι συμφέροντα κρύβονται, ούτε τι κριτήρια θάφτηκαν.. Μιλάμε για Απίστευτα πράγματα! Οι κάτοικοι πρέπει να καταφύγουν στην Unesco, και στην Ε.Ε., αφού εδώ δεν υπάρχει περίπτωση να σκεφτούν λογικά και με βάση το κοινό συμφέρον οι πολιτικοί και οι εργολάβοι (εδώ γελάμε!) αλλά με το ατομικότατο και την τσέπη ΤΟΥΣ! Αυτό ακριβώς δεν μας έφτασε εδώ;
@ art : Ένα από τα σημαντικότερα κείμενα της Ευρωπαικής Λογοτεχνίας.. Θα ακολουθήσουν όμως και άλλα..
@ Hfaistiwnas : η δύναμη της ανθρώπινης σκέψης..και του μοιράσματος της.. Αν το σκεφτείς, πόσο δίκιο έχει..
@ meggie : Πολύ όμορφο σχόλιο. Οι άνθρωποι τρέχουν.. και δεν προλαβαίνουν να αγαπήσουν, να ζήσουν, να σκεφτούν, να αγκαλιάσουν, να νοιαστούν για τα κεκτημένα, και όσα δικαιούνται.. Ποιος είναι τελικά ο πιο τυχερός..; Πως ορίζεται τελικά ο πλούτος στη ζωή; Φιλοσοφία πρωινιάτικα.. :) Μόλις το διάβασα ήθελα να το μοιραστώ εδώ μαζί σας.. Θα ανεβάζω αποσπάσματα όποτε κάτι μου δίνουν.. Καλημέρα!
@ QwfwqN : Υπέροχος Μικρός Πρίγκιπας.. Είναι κάποια βιβλία που τα διαβάζεις και τα ξαναδιαβάζεις για να πέρνεις τη δύναμη που χρειάζεσαι σε αυτή τη ζωή.. Σε ευχαριστώ πάρα πολύ που το άφησες, μου γλύκανες την καρδιά :)
Καλημέρα σου!
@ Δήμητρα ♥♥♥ quarks : το διάβασα και μου άρεσε τόσο πολύ.. Υπέροχο! Όπως και το σχόλιο σου, φιλιά :)
@ karkinos7 : ακριβώς.. Μας οδηγούν στο να χάνουμε τη ζωή.. και αυτό το καταλαβαίνουμε αργά.. Η ζωή σαν παραμύθι.. τι θα άξιζε; Ότι βάλεις δίπλα στην αξία, αυτό πρέπει να κυνηγήσεις.. Απλότητα της ουσίας της..Συμφωνώ.. Πολλά φιλάκια καλημέρας Τάσο!
ΜΠΡΑΒΟ για την αναδημοσίευση του Δελτίου Τύπου της Ένωσης Ελ.Αρχαιολόγων! Επίσης μπράβο που επιμένεις να γράφεις για αυτό!
Road μου,
το απόσπασμα έχει λίγες λέξεις μα τεράστια ουσία. Είναι και του αγαπημένου Βοκκάκιου!!.... Κάναμε μάθημα για αυτόν! Σε φιλώ
πολύ πολύ πολύ πολυυυυυυυυυ :)
Το "Δεκαήμερον" ξετυλίγεται στους λόφους του Φιέζολε, λίγο πιο έξω από τη Φλωρεντία, το σωτήριο έτος 1348. Δέκα νέοι, εφτά κορίτσια και τρία αγόρια, έχουν καταφύγει εκεί πάνω για να γλιτώσουν από την πανούκλα που μαστίζει την πόλη. Οι τολμηρές ιστορίες που διηγούνται -δέκα κάθε μέρα- δεν είναι μόνο ένα παιχνίδι που κερδίζει αναβολές από το θάνατο, όπως στο "Χίλιες και μία νύχτες". Είναι, κυρίως, ένας διαλεκτικός ύμνος στη ζωή, και όπως πρώτος επισήμανε ο Πετράρχης, μια εκπληκτική άσκηση ύφους, που έμελλε να γίνει σημείο αναφοράς για την ιταλική λογοτεχνία ως τον δέκατο όγδοο αιώνα.
"[...] Κι αυτός ο ίδιος, για να γίνει αρεστός στις κυρίες, έγραψε μυθιστορήματα, και ξαναφτιάχνοντας το μυθιστόρημα του Φλώρου και της Μπανκαφλώρας, αναζήτησε στα ηρωικά και αρχαϊκά χρόνια των ελληνικών παραδόσεων ένα περιβάλλον πιο ταιριαστό με τις κλασικές του μελέτες. Όμως τα διηγήματα έπρεπε να γίνονται πιο λαϊκά και πιο ευχάριστα , για να ταιριάζουν πιο πολύ στην εποχή και στις συνήθειες. Και γι' αυτό στολίζονται ή επινοούνται διηγήματα κάθε λογής, σοβαρά και κωμικά, ηθικά και ανήθικα, ποικίλα και ομορφοφτιαγμένα από τους διηγηματογράφους, ανάλογα με τα γούστα του ακροατηρίου. Το διήγημα ήταν λοιπόν ένα ζωντανό λογοτεχνικό είδος στην εξουσία της φαντασίας, και σαν υλικό χυδαίο κι ελαφρό, παραμελήθηκε από τους καλλιεργημένους ανθρώπους. [...]
Μ'αυτό τον χυδαίο κι ελαφρό κόσμο ανακατεύτηκε ο Βοκάκιος, όχι με άλλο σκοπό παρά για να περιγράψει διασκεδαστικά πράγματα και να ευχαριστήσει την κυρία που του είχε δώσει την εντολή. Μάζεψε λοιπόν όλο αυτό το άμορφο και χοντροκομμένο υλικό που το μεταχειρίζονταν άνθρωποι μη λόγιοι, κι έφτιαξε μ' αυτό τον αρμονικό κόσμο της τέχνης.
Σοφές κι εντυπωσιακές έρευνες έγιναν στις πηγές απ' τις οποίες ο Βοκάκιος άντλησε τα διηγήματά του. Και πολλοί πιστεύουν πως έχασε κάτι από τη δόξα του, όταν αποδείχτηκε πως τα περισσότερα διηγήματά του δεν ήταν δική του επινόηση, θαρρείς και η αξία του καλλιτέχνη στηρίζεται περισσότερο στην επινόηση παρά στο φορμάρισμα του υλικού. Είναι γεγονός ότι το υλικό, τόσο στην "Κωμωδία" και στο "Canzoniere", όσο και στο "Δεκαήμερο", δεν ήταν δημιούργημα ενός ανθρώπου, αλλά αποτέλεσμα ομαδικής κατεργασίας που πέρασε από διάφορες μορφές ώσπου το πνεύμα να το αποκρυσταλλώσει και να το κάνει αιώνιο.
Υπήρχαν σε όλους τους λατινικούς λαούς διηγήματα με διάφορα ονόματα, αλλά δεν υπήρχαν ούτε το διήγημα ούτε ο διηγηματογράφος που θα μπορούσε να ενώσει τις χωριστές διηγήσεις και να τις δέσει σ' έναν οργανικό κόσμο. Αυτό το δέσιμο το δημιούργησε ο Βοκάκιος. [...]"
(από το βιβλίο "Ιστορία της ιταλικής λογοτεχνίας", του Francesco de Sanctis)
Καλησπέρα,
Για το σισύφειο αγώνα των ποιητών να βρούνε "ψωμί στα παραμύθια τους", δες και το ποίημα του Παυλόπουλου "Τα αντικλείδια".
Φιλιά.
Σημαντικές διαπιστώσεις τότε και τώρα και για πάντα...
Τα τελευταία σου λόγια τα λένε όλα "Η αξία της εμβάθυνσης, της γνώσης, της σκέψης.., της ουσίας των συναισθημάτων και των ενδιαφερόντων, η ματαιότητα του πλούτου.., το σίγουρο τέλος του θανάτου.. Αυτός που όλα τα κάθε είδους πρόσκαιρα εκμηδενίζει..
Να σαι καλά αγαπημένη Road
Καλησπέρα καλή μου Φίλη!
Λέξεις με βαρύτητα, σκέψεις με οντότητα!
"Η αξία της εμβάθυνσης, της γνώσης, της σκέψης.., της ουσίας των συναισθημάτων και των ενδιαφερόντων, η ματαιότητα του πλούτου..." ναι, αυτές είναι παγκόσμιες σταθερές μιας αξιοπρεπούς ζωής!
Να'σαι καλά και όπως πάντα ανήσυχη!
Ο Βοκκακιος, στα μεσα του 1300 σκεφτοταν ετσι, κι εμεις σημερα, παρα τη ..''προοδο'' που εχει κανει η επιστημη, παραμενουμε περισσοτερο..
παραμορφωμενοι, στο μυαλο, απο ποτε!
Καλο βραδυ, φιλη μου!
Εν ολιγοις αυτά που το dna μας μας υπενθυμίζει ότι κουβαλάμε ε? Άλλο τώρα, αν πολλοί βάζουν το κεφάλι στην άμμο για να μην τους...ενοχλούν...
*γι'ακόμη μια φορά με εκπλήσσει η επιλογή σου...Εξαιρετική.
καλησπέρα
Πραγματικά δυνατοί στίχοι... τους αγνοούσα...
Για να κυνηγήσει κάποιος ένα παραμύθι, πρέπει φυσικά να το στήσει πρώτα. Να φανταστεί έναν κόσμο με τον ίδιο μέσα... Πρέπει να ονειρευτεί για να σκαρώσει το παραμύθι... μα όταν το κυνηγάει κι όταν το πιστεύει, ένα να προσέχει...
να μην βλάπτει τους γύρω του γι' αυτό...
Στα παραμύθια ζουν όλοι καλά... και μεις καλύτερα...
φιλιά, καλό βράδυ
@ arcobaleno : Και στην Φλωρεντία έχει στην κεντρική πλατεία άγαλμα του.. (ανάμεσα σε άλλων ποιητών, καλλιτεχνών της εποχής) πόσο θα ήθελα να ήμουν εκεί τώρα!!!!
@ kostas : Ενημερωτικότατο :) σε ευχαριστώ!
@ Διονύσης Μάνεσης : Διονύση μου, πάτησα στο google "Τα αντικλείδια Παυλόπουλος" και πρώτο βγήκε το blog που έχει δημιουργήσει για τους μαθητές σου. Κάνεις καταπληκτική δουλειά! Δεν το είχα διαβάσει ξανά αυτό το ποίημα, ευχαριστώ!
@ Margo : τα σκέφτομαι συχνά αυτά.. έτσι δεν είναι; Σε ευχαριστώ πολύ margo μου, καληνύχτες όμορφες φιλιά!
@ Πορτιάτης : Οι παγκόσμιες σταθερές, ότι και να γίνει δεν θα διαφοροποιηθούν ποτέ.. Να είσαι καλά Πορτιάτη, καλό ξημέρωμα!
@ Elva : Ακριβώς! Και περισσότερο στενόμυαλοι, συντηρητικοί! Ο κόσμος αντί να προοδεύει αποβλακώνεται.. και αυτό έχει αντίκτυπο σε αρκετές εκφάνσεις της ζωής.. Καλό ξημέρωμα Elva!
@ kovo voltes...: Τα πλέον σημαντικά..και αυτά που λείπουν.. Μάλλον πρέπει να βγάλουμε το κεφάλι από την άμμο, διαφορετικά μας βλέπω να περνάει όλη η ζωή έτσι.. Ευχαριστώ, χαίρομαι πολύ που σου άρεσε!
@ nikiplos : καλησπέρα nikiple μου.. Οι ποιητές υποτίθεται πως όχι είναι αυτοί που το δημιουργούν, αυτοί που μας δείχνουν το δρόμο.. Μόνο όταν φαντάζεσαι τον εαυτό σου μέσα, έχει αξία να το δημιουργείς..
Και στο όνειρο μπορεί να αποκτήσει δύναμη και υπόσταση.. Φυσικά και συνυπογράφω, με τίποτα να μη βλάψει τους γύρω του.. Στα παραμύθια λες μόνο; :) Την καληνύχτα μου, φιλάκια!
Δημοσίευση σχολίου