10 χρόνια Roadartist in Athens!!!

10 χρόνια Roadartist in Athens! Μια δεκαετία διαδικτυακής παρουσίας, γραφής, μοιρασμάτων, ταξιδιωτικών, βιβλιοφιλικών και γενικότερα πολιτιστικών αναρτήσεων. Στην εποχή της γρήγορης επικοινωνίας, το να συνεχίζεις σαν να έχουμε ακόμη 2007, έχει ενδιαφέρον και πλάκα. Το σημαντικότερο με εσάς ακόμη συνοδοιπόρους τόσο εδώ όσο στους λογαριασμούς στα social media.

Με αφορμή τα γενέθλια, μερικοί από τους πιο σημαντικούς ελληνικούς εκδοτικούς οίκους, δωρίζουν βιβλία στους αναγνώστες. Τους ευχαριστώ ολόψυχα για τη θερμή συμμετοχή, αλλά και για τη γενναιοδωρία τους να δωρίσουν βιβλία που ήταν κυρίως δικές μου επιλογές. 

Η διαδικασία είναι απλή. Δηλώνετε συμμετοχή κάνοντας like στη σελίδα και σε αυτή την ανάρτηση του blog στο Facebook, αν θέλετε αφήνοντας ευχές σας. Για επιπλέον συμμετοχές, μοιράσου (setting privacy–>public) στο Facebook αυτό το post. Οι τυχεροί, οι οποίοι θα αναδειχτούν από online tool random.org, θα πρέπει να είναι κάτοικοι Ελλάδας. Η διάρκεια του διαγωνισμού θα είναι μια εβδομάδα, οι νικητές θα ανακοινωθούν έπειτα από κλήρωση την Δευτέρα 6 Νοεμβρίου. 

Ακολουθούν οι συμμετέχοντες εκδοτικοί οίκοι με αλφαβητική σειρά:

Εκδόσεις Gutenberg

Από ένα αντίτυπο :

John Williams, Στόουνερ

Hans Fallada, Και Τώρα Ανθρωπάκο;  

Εκδόσεις Διόπτρα

Από δυο αντίτυπα :

Γ. Ξανθούλης, Η εποχή των καφέδων

Εκδόσεις Μεταίχμιο

Από ένα αντίτυπο :

Άλκη Ζέη, Πόσο θα ζήσεις ακόμα, γιαγιά;

Paul Auster, Το βιβλίο των ψευδαισθήσεων

Κνουτ Χάμσουν, Η ΠΕΙΝΑ 

Εκδόσεις Μίνωας

Από ένα αντίτυπο :

Γκιστάβ Φλομπέρ, Μαντάμ Μποβαρί 

Πιερ Λεμέτρ, Ανν  

Ντόροθι Μπ. Χιουζ, Σ’ έναν έρημο τόπο 

Εκδόσεις Οξύ

Από δύο αντίτυπα :

Welsh Irvine, Τέχνη της Λεπίδας

Εκδόσεις Πατάκη

Από δυο αντίτυπα :

Γιώργος Σκαμπαρδώνης, Ντεπό

Θεόδωρος Γρηγοριάδης, Καινούργια πόλη

Μάιρα Παπαθανασίου, Η ιεραποστολική στάση

****

Ευχαριστώ τους εκδοτικούς οίκους για τη θερμή ανταπόκριση. 

Καλή επιτυχία σε όλους!

Επίσης, όπως έχει καθιερωθεί από τα πρώτα γενέθλια του blog, θα δοθεί και φέτος το soundtrack με μουσικές εμπνευσμένες από φετινές αναρτήσεις. 

Πιθανόν αυτό το φετινό δέκατο Soundtrack να είναι το τελευταίο. 

Μπορείτε να κατεβάσετε το Roadartist’ s Soundtrack Volume 10 (free download) πατώντας εδώ ως συντροφιά για τις αναγνώσεις σας.

Τα τραγούδια του φετινού Soundtrack είναι τα παρακάτω, μαζί με τους λόγους που επιλέχτηκαν:

1. Awakenings (Soundtrack) - Time of the Season [από τον Oliver Sacks]

2. Willie Nelson - On The Road Again [από βόλτες στους δρόμους της Σερίφου]

3. Renato Carosone - Tu Vuò Fa' L'Americano [εμπνευσμένο από τη Φερράντε]

4. Φτηνά Τσιγάρα - Λευκό μου Γιασεμί [από τις βόλτες στην Αθήνα]

5. Air - Alone In Kyoto [από την Πατρίσια Χάισμιθ]

6. Biggi Hilmars - Ponds [...]
7. Into the Wild (Soundtrack) - Rise [ από το Αγκίστρι δες σχετικό ποστ]

8. Moonrise Kingdom (Soundtrack) - Conditions of The Universe  [ λαβ ]

9. Ludovico Einaudi - Experience [ γιατί είναι θεϊκό ]
10. Yann Tiersen - La Valse D'Amélie [γιατί...έτσι! ]

Καλή ακρόαση σε όλους. Όποιος επιθυμεί μπορεί να κατεβάσει και τις συλλογές των εννέα προηγούμενων ετών, βρίσκετε τα ενεργά links : πατώντας εδώ

Καλή επιτυχία σε όσους!

Και του χρόνου :)

Στολίδι το Κέντρο Πολιτισμού του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος... Θα το σεβαστούμε, θα το αξιοποιήσουμε;

Είναι πραγματικό στολίδι το Κέντρο Πολιτισμού του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος... 

Το επισκέφτηκα δυο φορές το Σαββατοκύριακο, παρακολουθώντας ξεναγήσεις και εκδηλώσεις. Είναι σχεδόν έτοιμο να παραδοθεί στο κοινό, ακριβώς στους προκαθορισμένους χρόνους του.  Το διπλό κτιριακό συγκρότημα που θα στεγάσει τη νέα Εθνική Βιβλιοθήκη και τη νέα Εθνική Λυρική Σκηνή της Αθήνας εντυπωσιάζει τον επισκέπτη.

Μια λωρίδα θάλασσας μπροστά στα κτίρια της Εθνικής Βιβλιοθήκης & της Εθνικής Λυρικής Σκηνής. ‪#‎speechless‬ ‪#‎renzopiano‬

**

Περπάτησα σε όλη την έκταση του, παρακολούθησα ξεναγήσεις στα κτίρια και συναυλίες, επισκέφτηκα την εικαστική έκθεση "Φως και Χρώμα Ελληνικό στη Ζωγραφική του Τέτση", ξάπλωσα στο γρασίδι του, περπάτησα στους κήπους του, ατένισα από ψηλά τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα από τον Πειραιά μέχρι το Λυκαβηττό και την Ακρόπολη. Πρόκειται πραγματικά για ένα στολίδι, που το ελληνικό δημόσιο δε θα μπορούσε ποτέ να κατασκευάσει. Το ερώτημα πλέον είναι κατά πόσο θα μπορέσει το δημόσιο να το συντηρήσει, αλλά και εμείς οι πολίτες να το σεβαστούμε πραγματικά.

Παρακολούθησα ξενάγηση στο εσωτερικό της νέας Εθνικής Βιβλιοθήκης. Όποιος αγαπά τις βιβλιοθήκες και γνωρίζει σε ποια κατάσταση βρίσκονται στην Ελλάδα, δε γίνεται να μην εκστασιαστεί - αντικρίζοντας αυτό το καινούργιο κτίριο. Πόσο μάλλον αν γνωρίζει σε τι δύσκολες συνθήκες λειτουργούσε η ΕΒΕ τα τελευταία χρόνια...

Το νέο κτίριο είναι σχεδιασμένο με δυνατότητα φιλοξενίας μέχρι και 3 εκατομμυρίων βιβλίων και με ειδικά διαχωρισμένους χώρους ανάλογα με τις κατηγορίες κοινού. Χώρους για τα παιδιά "μικρούς" αναγνώστες, για ερευνητές, για φοιτητές, για ηλικιωμένους κλπ. 

Σύγχρονη βιβλιοθήκη, απόλυτα εντυπωσιακή. 

Ένα ζωντανό όνειρο για τους λάτρεις των βιβλιοθηκών.

Μέσα στο κτίριο όλα μύριζαν καινούργιο. 

Το κτίριο είναι σχεδιασμένο να υποδέχεται το ηλιακό φως εσωτερικά. Διαθέτει μοντέρνα, ευχάριστη και πολύχρωμη επίπλωση. Δεν παραπέμπει σε κάποιο περιβάλλον "μουσείου", αντίθετα σε προδιαθέτει να αισθανθείς θετικά, όμορφα, άνετα.  

Παράλληλα είναι απόλυτα προσαρμοσμένο στις απαιτήσεις της νέας ψηφιακής εποχής. 

Ένα κτίριο που κεντρίζει το ενδιαφέρον του επισκέπτη.

Αγορά• κοινός τόπος συνάθροισης μεταξύ της ΕΒΕ και της ΕΛΣ. 

‪#‎snfcc‬ ‪#‎lookingdown‬ ‪#‎snfccmetamorphosis‬ ‪#‎renzopiano

**‬

O διάσημος Ιταλός αρχιτέκτονας Renzo Piano, ονόμασε το χώρο ανάμεσα στα δύο κτίρια «Αγορά», με σκοπό να αποδώσει και να τονίσει την αρχαιοελληνική έννοια, θέλοντας να γίνει ένας κοινός τόπος συνάθροισης και σημείο έλξης των Αθηναίων. 

Το έργο κόστισε 560 εκ. ευρώ, δούλεψαν σε αυτό περίπου 6.500 άνθρωποι και ολοκληρώθηκε σε 10 χρόνια. Τα συναισθήματα που ένιωσα περιδιαβαίνοντας το, ήταν σίγουρα από τη μια χαρά και αισιοδοξία, μα από την άλλη ανασφάλεια για το αν θα μπορέσουμε να σταθούμε άξιοι να το εκμεταλλευτούμε και να το σεβαστούμε. 

Οι φόβοι, οι σκέψεις, οι ενδοιασμοί είναι πολλοί και φοβάμαι όχι αβάσιμοι. 

Τι να πρώτο θαυμάσεις; 

Το τεχνητό κανάλι 400x30 μ., ακριβώς μπροστά από τα κτίρια της ΕΒΕ και της ΕΛΣ,

 όπου μπορούν να διεξαχθούν μέχρι και ιστιοπλοϊκοί αγώνες; 

Τα προσεγμένα υλικά κατασκευής (πεντελικό μάρμαρο, ξύλο, μπετόν, γυαλί, ); 

Το πάρκο των 170 στρεμμάτων με μεσογειακή βλάστηση, το οποίο σχεδίασε η Ντέμπορα Νέβινς και συναγωνίζεται σε έκταση τον Εθνικό Κήπο;  Στην ξενάγηση ειπώθηκε ότι ήδη τα τελευταία μόλις δυο χρόνια έχει αλλάξει η πανίδα της περιοχής. 

Ναι το έργο είναι φοβερό και σχεδόν έτοιμο. Πρόκειται για ένα έργο μεγάλης εξωστρέφειας, μα και δυναμικής καθώς συνδυάζει όπερα, βιβλιοθήκη, κάτι που σημαίνει και κέντρο έρευνας, πάρκο και ευρύτατη φύση δράσεων σχεδιασμένων για ενεργούς πολίτες. Ίσως αυτή η δωρεά από το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος να έχει τη δύναμη να αναδιαμορφώσει την ποιότητα της ζωής μας, να αλλάξει τη ζωή της πόλης.  Η ουσιαστική και μόνη ανάπτυξη μιας χώρας ξεκινά από τη δημιουργία βιβλιοθηκών, κέντρων πολιτισμού και γνώσης. Αυτά προκαλούν την όποια μορφή αναγέννησης. 

Μπορεί αυτό το έργο να αποτελέσει αφορμή να ενταχθεί το βιβλίο, η όπερα, οι τέχνες, ποικίλες προσεγμένες πολιτιστικές εκδηλώσεις μέσα στη ζωή μας;

Η Αθήνα διψά για το έργο. Το χρειάζεται. 

Πόσο όμως εφικτό είναι να συντηρηθεί και να αναγεννήσει ένα όραμα, ειδικά τη συγκεκριμένη στιγμή, με βάση τις δυσκολίες που βιώνει η χώρα μας;  

Εξαιρετική η εικαστική έκθεση με έργα του Τέτση. 

Ανοικτή στο κοινό έως και τις 31.07.2016.

Ελεύθερη είσοδο

**

Στιγμές απλά αναλογιζόμενη ότι η Εθνική Βιβλιοθήκη για ένα διάστημα αδυνατούσε να πληρώσει το ρεύμα στο κτήριο της, αναρωτιέμαι πραγματικά πως θα σηκώσει το βάρος της συντήρησης ενός τόσο θαυμάσιου μα όμως τιτάνιου έργου. Όπως και η Λυρική.

Ηλιοβασίλεμα από το "Φάρο",

 το πιο ψηλό σημείο του ΚΠΙΣΝ.

Ας ήρθε για να μείνει & 

να αναδιαμορφώσει την πόλη και τις ζωές μας... #wishfulthinking #snfcc

**

Πέρα από τους προβληματισμούς, όλοι εμείς είμαστε οι πρώτοι που θα πρέπει να διεκδικήσουμε, αυτό το στολίδι να μπει στις ζωές μας ουσιαστικά. Εμείς θα πρέπει πια ν' αφήσουμε τη μουρμούρα, τη μεμψιμοιρία, τη γκρίνια. Εμείς να το χαρούμε, να το προστατεύουμε και να διεκδικήσουμε τη νέα Εθνική Βιβλιοθήκη, τη νέα Λυρική Σκηνή και πράσινο στην πόλη. Εμείς θα πρέπει να το σεβαστούμε, να απαιτήσουμε την καθαριότητα και το σεβασμό στο περιβάλλοντα χώρο. Αυτά είναι στοιχεία που δεν τα θεωρούμε αυτονόητα στην καθημερινότητα. Ο πολιτισμός από εκεί όμως πρώτα πάντα ξεκινά. 

Δε θέλω να γράψω ότι "αμφιβάλλω", θα γράψω όμως ότι φοβάμαι - ειδικά μετά και από την εμπειρία του 2004 - εάν θα μπορέσει να είναι λειτουργικό το ΚΠΙΣΝ. Ενδοιασμοί υπαρκτοί και ρεαλιστικοί. Μα ας ξεκινήσουμε από την προσωπική ευθύνη του καθένα μας.

Πριν αλλάξεις τα μυαλά των άλλων, προσπάθησε να αλλάξει πρώτα το δικό σου μυαλό.
Εύχομαι το ΚΠΙΣΝ να ήρθε για να μείνει και να αναδιαμορφώσει τις ζωές μας. 

Δημήτρης Μητρόπουλος, μια μουσική ιδιοφυΐα...

"Το γράμμα σου το τόσο αισιόδοξο, το τόσο ωραία γεμάτα σχέδια κατέληξε στο να δώσει τη χαριστική βολή στη ψυχή μου, τη βασανισμένη με τα διάφορα προβλήματα και διλήμματα που μου έχουν παρουσιαστεί τον τελευταίο καιρό. Ακριβώς τη στιγμή που ζητούσα πληροφορίες περί της δυνατότητας να γίνω αμερικανός resident ή πολίτης. Το φαντάζεσαι; Ένα είναι βέβαιο αγαπητό μου παιδί ότι είτε εδώ είτε κάτω στον τόπο μας θα είμαι πάντα δυστυχισμένος. Αλλά εδώ τουλάχιστον θα είμαι λιγότερο δυστυχισμένος. Εδώ παρ' όλο που υποφέρω ηθικά, είμαι ηθικά αγνός. Δε θα ήταν αλίμονο το ίδιο στην Αθήνα. Το γνωρίζω πολύ καλά. Στην Αθήνα χτυπιέμαι ηθικά από δυο μεριές. Εδώ επιτέλους υποφέρω από τα δικά μου βάσανα που θα υπάρχουν για μένα σε όλες τις γωνιές της γης. Η Αθήνα όμως θα σημαίνει την απόλυτη πανωλεθρία, αν ξαναγυρίσω για πολύ. Εδώ επιτέλους αισθάνομαι εξαγνισμένος. Βοηθημένος να μετουσιώσω τις αδυναμίες μου. Επειδή εδώ οι άνθρωποι είναι αθώοι και γεμάτοι θρησκευτικά αισθήματα. Στον τόπο μας ή στην Ευρώπη, ο κόσμος είναι φιλύποπτος και σε κάνει να αηδιάσεις και τις πιο αγνές σου διαθέσεις. Σε λερώνουν. Με τον τρόπο αυτό χάνει κανείς το θάρρος του."

"Αυτόν τον άνθρωπο τον σταύρωσαν πολλές φορές. Και σαν να μην αρκούσε μόνο αυτό, τον κορόιδευαν από πάνω ανοικτά. Μολονότι με κάποιο διεστραμμένο τρόπο τον αγαπούσαν παράλληλα και τον σέβονταν. Αυτό που υπήρξε ο Μητρόπουλος δε το χωρούσε ο νους των συγκαιρινών, ούτε των Ελλήνων, ούτε των Αμερικανών.  Κανείς από τους συκοφάντες δεν αμφισβήτησε όμως τις ικανότητες του. Γι' αυτό άρχισαν να τον ροκανίζουν, υπονομευτικά. Όχι από κακία. Απλώς για να δουν αν θα αντέξει. Αν θα άντεχε ίσως να πίστευαν και αυτοί, μετά.  Άρχισαν να χτυπάνε αλύπητα τη σκληρή απόφαση του, να είναι διαφορετικός. Όσοι δεν μπόρεσαν. Σε μια εποχή όπου το "άγιος" και το "δειλός" μπερδεύονταν όπως και η ηθική με τους αναποφάσιστους έμοιαζαν ένα. Η ουσία είναι πως ο Μητρόπουλος τους έκανε να αισθανθούν άβολα. Γιατί αυτοί διάλεξαν το εύκολο. Και εκείνος το ανέφικτο. Την πιο ψηλή κορυφή. Και αυτό τους φόβιζε. " 

Τα παραπάνω αποσπάσματα προέρχονται από το παρακάτω εξαιρετικό αφιέρωμα για τον Δημήτρη Μητρόπουλο, στην εκπομπή "Που πάει η εκπομπή όταν δεν την ακούμε πια;" του Μενέλαου Καραμαγγιώλη. Αξίζει να την ακούσετε ολόκληρη, στο παρακάτω βίντεο:

Ο Δημήτρης Μητρόπουλος (Αθήνα, 1 Μαρτίου 1896 - Μιλάνο 2 Νοεμβρίου 1960) ήταν Έλληνας μαέστρος, πιανίστας και συνθέτης που έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στις Ηνωμένες Πολιτείες. Όσα είπε για την Ελλάδα του Εμφυλίου τότε, μόνο σήμερα μπορούμε να τα εκτιμήσουμε. Οι συκοφάντες και εδώ και εκεί επέμειναν. Παρ' όλα αυτά ο Μητρόπουλος πέτυχε το όνειρο του. Έγινε καλλιτεχνικός διευθυντής της Φιλαρμονικής της Νέας Υόρκης. 

Ιστοσελίδα για τον Μητρόπουλο από τον Έλληνα βιογράφο του, Απόστολο Κώστιο εδώ:

http://www.dimitrimitropoulos.gr/ 

8 χρόνια Roadartist in... Athens!

8 χρόνια blogging!  Μου φαίνεται απίστευτος ο αριθμός των ετών και των μοιρασμάτων. Πόσο μάλλον από ένα άτομο κάπως εσωστρεφές, πολυάσχολο. Και όμως σήμερα το ιστολόγιο συμπληρώνει 8 ολόκληρα χρόνια διαδικτυακής παρουσίας... Η δημιουργία του το 2007, μου πρόσφερε την ευκαιρία, να ξεκινήσω αυτό το ταξίδι στο χάος του διαδικτύου με αληθινό ρομαντισμό. Έτσι συνεχίζω ως σήμερα.

Ένα blog για μοιράσματα - ίσως διαφορετικά απ' όσα θα επέλεγε η πλειοψηφία να σταθεί - για αυτό και ελκυστικά σε μένα. Μοιράσματα με σκοπό να αφορούν λίγους και καλούς. Γραφές για το θέατρο, για εικαστικά και μουσεία, για βιβλία, για ταξίδια, για αρχαιολογικούς τόπους, για την Ιστορία, τον Πολιτισμό, την καθημερινότητα μου στην πόλη μου την Αθήνα. Ένα "search" στις ετικέτες του ιστολογίου θα σας οδηγήσουν σε αντίστοιχες αναρτήσεις.

Όσα αποκόμισα από το ιστολόγιο είναι περισσότερα από όσα μπορούσα να φανταστώ όταν το ξεκινούσα πριν από 8 χρόνια. Οφείλω πολλά ευχαριστώ για τα περάσματα σας, τα σχόλια και την επικοινωνία. Εύχομαι να είστε καλά, σε αυτή την εποχή που ζούμε. Κάποιοι από τους φίλους λείπουν πλέον. Η εποχή άλλαξε, έγινε σκληρή και η γραφή (ακόμη και η διαδικτυακή) ίσως είναι πλέον πολυτέλεια.  

2007 - 2015: Εντελώς διαφορετικές εποχές. Το πριν και το μετά. 
Μιας πόλης, μιας χώρας, μιας γενιάς. Το μεταίχμιο μιας αλλαγής που καταγράφτηκε ημερολογιακά και στα ιστολόγια μας. 

Σας έχω όμως δωράκι. Όπως κάθε χρόνο τέτοια μέρα, έτσι και φέτος, θα σας δωρίζω το Soundtrack με μουσικές που "έντυσαν" στιγμές αναρτήσεων, της γενικότερης διαδικτυακής παρουσίας του blog, στον 8ο χρόνο του Roadartist in Athens. Έτσι, όπως κάθε χρόνο τέτοια μέρα, ακολουθεί το φετινό Soundtrack.

Μπορείτε να κατεβάσετε, το Roadartist’ s Soundtrack Volume 8 

(free download) πατώντας εδώ

 Τα τραγούδια του φετινού Soundtrack είναι τα παρακάτω :

 "Roadartist’ s Soundtrack Volume 8: 

1. Clint Mansell - Together We Will Live Forever
2. Jo Yeong-Wook - Breathless
3. Johnny Cash - Further On Up The Road
4. Jun Miyake - Lillies Of The Valley
5. Karen Souza - Creep
6. Kristof- Les enfants au pouvoir
7. Ludovico Einaudi - Experience
8. Μanos Hatzidakis - Η μπαλάντα του Ουρί
9. Tori Amos - Famous Blue Raincoat
10. Trevor Jones & Randy Edelman - The Kiss (The Last Of The Mohicans)
11. ZAZ - Sous le ciel de Paris
12. Αρλέτα - Εκδρομή (εμπνευσμένο από κάποια ανοιξιάτικα απογεύματα στον Φιλοπάππου)
13. Σ. Μάλαμας - Αχέροντας (εμπνευσμένο από ένα υπέροχο ταξίδι στον Αχέροντα ποταμό)
14. Βασίλης Παπακωνσταντίνου - Άρτεμις (εμπνευσμένο από το Ναό της Αρτέμιδος στην Βραυρώνα)
15. Manos Hatzidakis - Μια πόλη μαγική (εμπνευσμένο από την έκθεση "Strange cities: Athens", στη Διπλάρειο Σχολή) 

Κατεβάζετε το Roadartist’ s Soundtrack Volume 8 : πατώντας εδώ

Μπορείτε να δείτε τα τραγούδια και να κατεβάσετε τα cds των επτά προηγούμενων ετών, καθώς τα links τους είναι ενεργά. 

Από την αντίστοιχη περσινή ανάρτηση, κατεβάζετε τα Soundtracks Vol. 7, 6, 5, 4, 3, 2, 1 πατώντας τον παρακάτω σύνδεσμο : Soundtracks Vol. 7, 6, 5, 4, 3, 2 και Vol.1

Οι αφορμές για γραφές δεν σταματούν, εύχομαι να υπάρχει η ανάλογη διάθεση να μοιραζόμαστε από εδώ. Αν το blog συνεχίσει το διαδικτυακό ταξίδι του, ίσως τότε σε έναν ακριβώς χρόνο, να μοιραστούμε είτε μελωδίες, είτε κάποιο άλλο δώρο. Καλή ακρόαση :)

Ο Μεγάλος Ερωτικός, Μάνος Χατζιδάκις

Ο Μάνος Χατζιδάκις γεννήθηκε σαν σήμερα, στις 23 του Οκτωβρίου του 1925. 
Όπως έχω αναφέρει και στο παρελθόν, για όσο διάστημα θα υπάρχει το ιστολόγιο δεν θα πάψουν να γίνονται αναφορές στο Μάνο Χατζιδάκι. Πράγμα που έχει τηρηθεί ως και σήμερα. Έχουν ήδη ανέβει δεκαεπτά (17) σχετικά αφιερώματα, τα οποία μπορείτε να τα διαβάσετε στο τέλος της ανάρτησης.

Ο Μάνος Χατζιδάκις, η Φλέρυ Νταντωνάκη και ο Δημήτρης Ψαριανός 

κατά τη διάρκεια των ηχογραφήσεων του «Μεγάλου Ερωτικού»

Σήμερα θα μοιραστούμε μουσική του Μάνου Χατζιδάκι, που ταιριάζει απόλυτα με τη σημερινή βροχερή μέρα...  Ο "Μεγάλος Ερωτικός", το έργο γράφτηκε στη Νέα Υόρκη από τον Ιούνιο (και τελειώσει στην Αθήνα) τον Οκτώβριο του 1972. Οι ηχογραφήσεις έγιναν στα στούνιο στις Κολούμπια στην Αθήνα από 16 Σεπτεμβρίου έως 28 Νοεμβρίου του 1972. Εξώφυλλο του Γιάννη Μόραλη.  

Πατήστε και αφήστε τη μουσική να γεμίσει το δωμάτιο σας... 

Παλιότερες αναφορές για το Μάνο Χατζιδάκι, αξίζουν την περιήγηση σας :

Μάνος Χατζιδάκις: «Διψάμε για ουρανό»!

"Βιογραφικό σημείωμα" Μάνου Χατζιδάκι

Μάνος Χατζιδάκις: "Ας περάσουμε μια καταστροφή, μπας και σωθούμε σοβαρά."

Μάνος Χατζιδάκις, ο Λαχειοπώλης του Ουρανού...

Άποψη του Μάνου για την Παιδεία

κείμενο Μ.Χατζιδάκι, γραμμένο το χειμώνα του '85 προς '86 

Το Τρίτο Πρόγραμμα του Μάνου Χατζιδάκι

Αφιέρωμα από την εκπομπή «Μηχανή του χρόνου»
"Ο νεοναζισμός δεν είναι οι άλλοι"
Το πρόσωπο του τέρατος, Μάνος Χατζιδάκις

"Ο καθρέφτης και το μαχαίρι", του Μάνου Χατζιδάκι
Αναφορά του Μάνου Χατζιδάκι στο Ρεμπέτικο 
σχόλια του Τρίτου
 ..τα παιδιά του Πειραιά..
 Μάνος Χατζιδάκις: Το νησί των συναισθημάτων
..όταν έρχονται τα σύννεφα..

To χαμόγελο της Τζοκόντας 

Μάνος Χατζιδάκις «H δημογεροντία του μέλλοντος»

Ο Μάνος Χατζιδάκις πέθανε σαν σήμερα, στις 15 Ιουνίου 1994. Είναι γνωστό σε όσους παρακολουθούν αυτό το blog, η μεγάλη αγάπη, ο θαυμασμός και η ευγνωμοσύνη που αισθάνομαι για αυτόν τον άνθρωπο. Έχουν ήδη ανέβει δεκαεπτά σχετικά αφιερώματα, τα οποία μπορείτε να τα διαβάσετε στο τέλος της ανάρτησης.

Σήμερα θα μοιραστούμε ένα μικρό απόσπασμα από μια προφητική συνέντευξη του Μάνου Χατζιδάκι, στο τέλος της ανάρτησης μπορείτε να την ακούσετε ολόκληρη.

Μάνος Χατζιδάκις «H δημογεροντία του μέλλοντος»

Τη μέρα που υπογράφονταν στο Ζάππειο η ένταξή μας μου πήραν μια συνέντευξη τα μέσα ενημερώσεως, τα ευρωπαϊκά. Όμως δεν βρήκανε τις απαντήσεις μου ευχάριστες και διασκεδαστικές για το κοινό τους που βλέπει τηλεόραση το βράδυ, στις εννιά, και φυσικά δεν μεταδώσαν την συνέντευξή μου. (Εκεί, όπως θα διαπιστώσατε, «σέβονται» το κοινό. Αφού τ’ αποβλακώσαν πρώτα, τώρα εννοούν να το υπηρετούν πιστά και να το διασκεδάζουν). [...]

Ερώτηση (από τον συνεργάτη του Ραδιοφωνικού σταθμού του Λουξεμβούργου):

Τι νομίζετε κατά την γνώμη σας ότι θα βρείτε στην Ευρώπη όταν στο μέλλον τελείως ενωθεί; Επιτρέψτε μου νάμαι προσωπικός σ’ αυτή μου την απάντηση, τους είπα. Και πρώτ’ απ’ όλα, το τρομαχτικό, σε υπερμεγέθη παρουσία με εκπροσώπους τον Έιτς Πι Λόβκραφτ, τον Έντγκαρ Άλλαν Πόε και τον Κάρολο Μπωντλαίρ. Μετά, μια ευρωπαϊκή ταυτότητα για απογευματινούς περιπάτους, ιδίως τις Κυριακές, πότε στο Κιρινάλε, ή στην Πλατεία Βαντόμ και πότε στη Σεβίλλη. Τέλος. Ένα ευρωπαϊκό κοιμητήριο για μια εφησυχασμένη δημοκρατική μας αποχώρηση σαν έρθει η ώρα μας που λένε. [...]

Αυτός απ’ τη Γερμανική τηλεόραση μου λέει ξαφνικά:

Νιώθετε Έλληνας, για Ευρωπαίος;

Τι ερώτημα, σκέφτομαι.

Και βέβαια του απαντώ, Έλληνας αν αυτό σημαίνει Ευρωπαίος. Κι Ευρωπαίος, αν αυτό συμπεριλαμβάνει την Ελληνικότητά μου.

Σας ενδιαφέρει η ελληνική σας ιθαγένεια; Μου κάνει αυτός από το Λουξεμβούργο.

Του απαντώ: Αν με εξουθενώσετε, όχι. Ή τουλάχιστον θα μ’ ενδιαφέρει όσο ενδιαφέρει ένα φυλακισμένο στο Άουσβιτς, αν είναι απόγονος του Μεγαλέξαντρου ή του μεγάλου Τσέγκις Χαν. Αν πάλι μείνω ελεύθερος η ελληνική μου ιθαγένεια θάναι μια πραγματικότητα που δεν θάμαι σε θέση να την αρνηθώ, έτσι καθώς θάναι συνυφασμένη με τη γλώσσα και με την προσωπική μου ιστορία. Το μόνο που μπορώ να ελπίζω είναι να γίνει μια αλήθεια και για σας.

Ερώτηση: Ποιοι θα μας κυβερνήσουνε μελλοντικά, στην Ενωμένη Ευρώπη;

Κι απάντησα: Ελπίζω για τους επερχόμενους, μια δημογεροντία του πνεύματος κι όχι η άγια κι αποστολική οικογένεια του πρίγκηπος Φρανκενστάιν. [...]

Κυριακή, 15 Ιουλίου 1979

[πηγή: Μάνος Χατζιδάκις, Τα σχόλια του Τρίτου. Μια νεοελληνική μυθολογία, Εξάντας, Αθήνα 1980, σ. 171, 175, 176]

Ολόκληρο εδώ:

Παλιότερες αναφορές για το Μάνο Χατζιδάκι, αξίζουν την περιήγηση σας :

Μάνος Χατζιδάκις: Το νησί των συναισθημάτων

Μάνος Χατζιδάκις: «Διψάμε για ουρανό»!

"Βιογραφικό σημείωμα" Μάνου Χατζιδάκι

Μάνος Χατζιδάκις: "Ας περάσουμε μια καταστροφή, μπας και σωθούμε σοβαρά."

Μάνος Χατζιδάκις, ο Λαχειοπώλης του Ουρανού...

Άποψη του Μάνου για την Παιδεία

κείμενο Μ.Χατζιδάκι, γραμμένο το χειμώνα του '85 προς '86 

Το Τρίτο Πρόγραμμα του Μάνου Χατζιδάκι

Αφιέρωμα από την εκπομπή «Μηχανή του χρόνου»

"Ο νεοναζισμός δεν είναι οι άλλοι"

Το πρόσωπο του τέρατος, Μάνος Χατζιδάκις

"Ο καθρέφτης και το μαχαίρι", του Μάνου Χατζιδάκι
Αναφορά του Μάνου Χατζιδάκι στο Ρεμπέτικο 
σχόλια του Τρίτου
 ..τα παιδιά του Πειραιά..
..όταν έρχονται τα σύννεφα..

To χαμόγελο της Τζοκόντας

7 χρόνια Roadartist in... Athens!

Πριν από ακριβώς επτά χρόνια, στις 30 Οκτωβρίου 2007, ξεκίνησε η λειτουργία του blog.
Τo nickname, απαραίτητο παιχνίδι της συμμετοχής στο blogging, ήταν μια αυθόρμητη επιλογή της στιγμής. Θέλησα να επιλέξω κάποιο που να εκδηλώνει την αγάπη μου προς την τέχνη, καθώς ευχή ήταν να δημιουργήσω ένα ιστολόγιο που θα χαράζει ένα δρόμο πάνω σε θέματα που ένιωθα να περιθωριοποιούνται, μα που προσωπικά αγαπούσα. Από τότε ξεκίνησε ένα υπέροχο ταξίδι, που περίμενα ότι θα διαρκούσε λίγες μέρες και τελικά σήμερα συμπληρώνει επτά χρόνια λειτουργίας.

Εκατοντάδες αναρτήσεις, ως επί το πλείστον πολιτιστικού περιεχομένου, επιλογές για πράγματα που είχα παρακολουθήσει (αφιερώματα σε εκθέσεις μουσείων, παρουσιάσεις θεατρικών παραστάσεων, βιβλίων, μουσικών, προσωπικοτήτων), αλλά και αναρτήσεις με φωτογραφίες μου, με εντυπώσεις από ταξίδια, προσωπικά κείμενα, σκέψεις, προβληματισμούς. Το να διατηρείς ένα τέτοιου είδους ιστολόγιο επί τόσα χρόνια δεν είναι εύκολη ενασχόληση. Απαιτεί χρόνο, δουλειά, πρόγραμμα. Μα αν δεν υπήρχε, θα είχα χάσει πράγματα, γιατί μπορεί να έδωσα, μα πήρα πολλά περισσότερα. Άλλωστε τι άλλο είναι και το ιστολόγιο από ένα ταξίδι λέξεων, ήχων, εικόνων, συναισθημάτων, που έτυχε να φέρει κοντά μου ανθρώπους, είτε σε διαδικτυακό είτε σε διαπροσωπικό επίπεδο. 

Χαίρομαι που διαπιστώνω ότι επί τόσα χρόνια έχει συγκεντρωθεί όμορφος, αξιόλογος κόσμος, ανάμεσα σε εσάς που διαβάζετε αυτή τη σελίδα. Είμαι χαρούμενη που μπορώ να μοιράζομαι πράγματα με ανθρώπους που έχουν καλλιτεχνικές, κοινωνικές ευαισθησίες, παρόμοια ενδιαφέροντα. Σε τέτοιες περιπτώσεις ακόμη και ο άψυχος υπολογιστής μπορεί να αποκτήσει νόημα. 

Κλείνοντας, θέλω να σας ευχαριστήσω από καρδιάς για τα περάσματα σας και για την ανάγνωση σας.  Σίγουρα οι αφορμές για άρθρα δεν σταματούν ποτέ, ευτυχώς ούτε οι εμπνεύσεις. Εύχομαι όμως να υπάρξει μια αλλαγή στη χώρα, για να έχουμε όλοι τη δύναμη και την ανάλογη διάθεση να μοιραζόμαστε από εδώ. 

Είναι πλέον παράδοση να δωρίζω αυτή τη μέρα ένα Soundtrack με μουσικές που "έντυσαν" στιγμές αναρτήσεων, της γενικότερης διαδικτυακής παρουσίας του "Roadartist in Athens" για τον προηγούμενο χρόνο. Διατήρησα αυτή την "παράδοση" και φέτος. 

Μπορείτε να κατεβάσετε, το Roadartist’ s Soundtrack Volume 7 (free download)  πατώντας εδώ.

Τα τραγούδια του φετινού Soundtrack είναι τα παρακάτω :

"Roadartist’ s Soundtrack Volume 7"

1. Stillness of the Mind - A Single Man (Soundtrack) -  2. Nina Simone - Ain't Got No, I Got Life - 3. Belleville Rendez-Vous (french version) - 4. Future Islands - Seasons (Waiting On You) - 5. Rufus Wainwright - Going To A Town - 6. Indila - Dernière Danse - 7. Karen O - The Moon Song - 8. Ludovico Einaudi - Walk - 9. Mark Lanegan - Mack The Knife - 10. Calexico and Roger McGuinn - One More Cup Of Coffee - 11. Abel Korzeniowski - A Thousand Times Good Night, Romeo & Juliet - 12. The Magnetic Fields - All My Little Words 13. Inside Llewyn Davis OST - Five Hundred Miles 14. The Sailing Tomatoes - Δρόμος 15. Σταύρος Σιόλας - Τα όνειρα

Μπορείτε να δείτε τα τραγούδια και να κατεβάσετε τα cds των έξι προηγούμενων ετών, καθώς τα links τους είναι ενεργά. 


Από την αντίστοιχη περσινή ανάρτηση, μπορείτε να κατεβάσετε τα Soundtracks Vol. 6, 5, 4, 3, 2 και Vol.1 πατώντας τον παρακάτω σύνδεσμο :

Soundtrack 6, 5, 4, 3, 2 και Vol.1 εδώ 

Καλή ακρόαση των μουσικών που "συνόδεψαν" στιγμές του 7ου έτους...

θερινή διακοπή...

Όπως κάθε χρόνο, έτσι και εφέτος, η λειτουργία του ιστολογίου θα ανασταλεί για ένα χρονικό διάστημα. Καιρός για την καθιερωμένη "αποτοξίνωση" από το διαδίκτυο, για περισσότερο χρόνο σε αναγνώσεις βιβλίων, γραφές, βόλτες, θάλασσα, σκέψη, ηρεμία, φίλους. Να γεμίσουμε ιδέες, προτάσεις και φυγές κάθε είδους για να τις μοιραστούμε μόλις επιστρέψουμε...

Ευχαριστώ όσους κόντρα στο αναδυόμενο μίσος και στην ανοησία αυτής της εποχής, επιμένετε να διαβάζετε καθημερινά το ιστολόγιο. Αυτή η συμμετοχή σας είναι μια ελπίδα πως υπάρχουν εκεί έξω άνθρωποι που ψάχνουν το διαφορετικό. 

Όσοι αγαπάτε το θέατρο, ίσως βρείτε το χρόνο να ακούσετε το θεατρικό μου έργο, όπως μεταδόθηκε από το Πρώτο Πρόγραμμα του Ραδιοφωνικού Ιδρύματος Κύπρου... 

Διακοπή λίγων ημερών για μικρές ανάσες.

Να είστε καλά, να περάσετε όμορφα, όπου κ αν θα βρεθείτε, ότι και αν θα κάνετε. Μέχρι να τα ξαναπούμε από εδώ, ευχές για καλό καλοκαίρι σε όλους.

Εκπομπή Σαββάτου 22/3/2014 @musicsociety.gr !

Καθώς κάποιοι δεν μπορέσατε να ακούσετε λόγω ώρας ή εργασιών, παρακάτω η εκπομπή του Σαββάτου όπου ήμουν προσκεκλημένη στο Music Society.Gr. 
Μιλήσαμε για το blog, το πως δημιουργήθηκε, την ιστορία του, την εργασία που απαιτείται στη συνέχεια, για τη θεματολογία του και για τον πολιτισμό. 
Ακούσαμε μουσικές μου επιλογές και προτάσεις θεατρικών παραστάσεων, βιβλίων και εικαστικών εκθέσεων. Ευχαριστώ ξανά τον παραγωγό Νίκο Μάρο και το σταθμό για την πρόσκληση. 
Καλή ακρόαση! 

* Ανάμεσα σε άλλα, στην εκπομπή ακούστηκαν προτάσεις για θέατρο, βιβλία και εικαστικά. Παρακάτω οι σχετικές δημοσιεύσεις των προτάσεων, μπορείτε να διαβάσετε παράλληλα καθώς θ' ακούτε την εκπομπή για καλύτερη ενημέρωση : 

Θέατρο : Ιλιάδα, Θέατρο Χώρα // Τίρζα, Θέατρο Ιλίσια // Ρωμαϊκό Λουτρό, Θέατρο Σημείο, // Μένγκελε, στο Faust. 

Βιβλία : "Ιστορίες του Χαλ", Γιώργος Μητάς, Εκδόσεις Κίχλη // "Κάτι θα γίνει, θα δεις", Χρήστος Οικονόμου, Εκδόσεις Πόλις // "Ίσλα Μπόα", Χρήστος Αστερίου, Εκδόσεις Πόλις 

Εικαστικά : Γιάννης Τσαρούχης. Εικονογράφηση μιας αυτοβιογραφίας. Πρώτο Μέρος (1910-1940), στο Μουσείο Μπενάκη.