1 Μαρτίου 2010

ρεμπέτικο

Τα ρεμπέτικα αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της σύγχρονης Ελληνικής ιστορίας και της πολιτιστικής μας παράδοσης. Η καταγωγή του όρου του ρεμπέτικου, ανάγεται στην εποχή της Τουρκοκρατίας στην Ελλάδα (1453-1821) και υποδηλώνει τον περιθωριακό, τον εκτός νόμου, όποιον τίθεται εκτός από τα καθιερωμένα πρότυπα και την πολιτική μιας κοινωνίας. Οι μουσικές ρίζες του τοποθετούνται στη βυζαντινή Εκκλησιαστική μουσική και στο δημοτικό τραγούδι του ελληνικού λαού της Μικράς Ασίας και των νησιών του Αιγαίου.
Στο «Μέγα Λεξικό» του Δ. Δημητράκου, η λέξη «ρεμπέτης» μάς παραπέμπει: «ο φυγόπονος και διεφθαρμένος, ο τεμπέλης, ο αχαΐρευτος, ρεμπέτα». Ο Μάρκος Βαμβακάρης ταυτίζει τη ρεμπέτικη ζωή με τη «μποέμικη».

Βασικοί παράγοντες της γέννησης του ρεμπέτικου είναι η παράδοση του δημοτικού τραγουδιού, τα τραγούδια της ταβέρνας και της Ανατολής, οι βυζαντινοί ψαλμοί, τα στιχάκια των λαϊκών ημερολογίων, οι αμανέδες, η άνοδος και η πτώση της αστικής τάξεως, οι βαλκανικοί σκοποί, ο πόλεμος του 1897 και ο όλεθρος του 1922.
Πριν το 1922, οι ρεμπέτες ήταν εσωτερικοί μετανάστες, που αγωνίζονταν να βιοποριστούν στις άθλιες συνθήκες των λιμανιών και των αστικών κέντρων, ζώντας στη συχνή εναλλαγή στην εργασία και στην ανεργία, στη νομιμότητα και στην παρανομία.

Έως το 1922, το ρεμπέτικο είναι περιορισμένης εμβέλειας, ανώνυμο και ταυτίζεται με τις παραβατικές ομάδες. Ο ιδεολογικός κόσμος είναι ο κόσμος της παρανομίας. Οι ομάδες αυτές ζούνε με τους δικούς τους κανόνες, εκδηλώνοντας μια ενσυνείδητη απόρριψη στην επικρατούσα ιδεολογία και διατυπώνοντας την ηθική του μάγκα.
Ενδεικτικοί οι παρακάτω στίχοι, δίσκου του 1920 από τον «Μανώλη χασικλή» του Δραγάτση: «Αν είσαι φίνος μάγκας / πούν’ τα μπεγλέρια σου; / αν είσαι και σερέτης / πούν’ τα μαχαίρια σου; / Εγώ’ μαι φίνος μάγκας και φίνος χασικλής / κι όταν θα τη φουμάρω να ξομολογηθείς».

Το ρεμπέτικο έγινε η έκφραση ζωής σαν μια ατέλειωτη προσπάθεια για επιβίωση, για μια συνέχεια της ύπαρξής τους.
Τραγούδια έλεγαν οι κουτσαβάκηδες της εποχής του Δημητρίου Μπαϊραχτάρη (αστυνομικού διευθυντή Αθηνών στην περίοδο 1893-1897) , αλλά δεν έχουν διασωθεί. Οι κουτσαβάκηδες του Ψυρρή έδρασαν στην περίοδο 1862-1897. Οι πρώτοι κουτσαβάκηδες ήταν αϊβαλιώτες εγκατεστημένοι στην Σύρο. Όταν η Αθήνα έγινε πρωτεύουσα, αρκετοί αϊβαλιώτες και συριανοί μάγκες εγκαταστάθηκαν στο Ψυρρή.
Το 1922 με τη Μικρασιατική Καταστροφή και τη προσφυγιά ενάμιση εκατομμυρίου ανθρώπων, τα αστικά λαϊκά τραγούδια, οι μουσικοί, τα λαϊκά τους όργανα μεταφέρονται από τη Μικρά Ασία, τη Σμύρνη και τη Κωνσταντινούπολη στην κυρίως Ελλάδα.
Με την Καταστροφή αυτά τα στοιχεία μεταφυτεύονται σε ένα χώρο με δική του μουσική παράδοση και ιστορία. Τα αστικά και λαϊκά είδη μουσικής από τις δύο πλευρές του Αιγαίου αρχίζουν να ενοποιούνται. Η άφιξη στις ελληνικές πόλεις χιλιάδων διωγμένων, που θα καταλήξουν στην ανεργία, διευρύνει την «κοινωνική βάση» του ρεμπέτικου.
Τα πλήθη των απογοητευμένων ατόμων θα συμβάλλουν ως πεδίο παραγωγής και διάδοσης του ρεμπέτικου. Ο τόπος δημιουργίας μετατοπίζεται στην ταβέρνα και η γνωστοποίηση εξασφαλίζεται μέσω καταχωρίσεων σε δίσκους των 78 στροφών. Είναι η περίοδος της εμφάνισης του επώνυμου τραγουδιού και των πρώτων ηχογραφήσεων.
Ο Τούντας

Ο πρώτος συνθέτης της δισκογραφίας στην Ελλάδα είναι ο Σμυρνιός Παναγιώτης Τούντας (1886-1942). Στην περίοδο 1925-1940 δισκογραφεί σχεδόν 300 τραγούδια. Στις βασικότερες θέσεις των δισκογραφικών εταιρειών, τοποθετούνται μουσικοί της «προσφυγιάς».

Δίσκος με μπουζούκι ηχογραφήθηκε στην Ελλάδα πρώτη φορά το 1931. Τον Ιανουάριο του 1932 κυκλοφορεί με επιτυχία, ένας δίσκος με μπουζούκι και κιθάρα. Στις ταβέρνες, στους τεκέδες και στα ουζερί του Πειραιά συχνάζουν μουσικοί που παίζουν τραγούδια με μπουζούκι.
Σέμσης, Τομπούλης και Ρόζα Εσκενάζυ 1932

Κάποιοι δημιουργοί καθορίζουν τη συνένωση της σμυρναίικης με τη διαμορφούμενη πειραιώτικη σχολή. Ξεχωρίζουν ο Βαγγέλης Παπάζογλου και ο Γιοβάν Τσαούς. Από τους τραγουδιστές διακρίνονται οι Ρόζα Εσκενάζυ, Αντώνης Διαμαντίδης, Ρίτα Αμπατζή, Νούρος και Ρουκούνας.
Βαμβακάρης

Ξεχωρίζει ο Συριανός Μάρκος Βαμβακάρης, με την παρέα του, την περίφημη «Τετράδα του Πειραιώς», την οποία αποτελούν ο Σμυρνιός Ανέστος Δελιάς, ο Στράτος Παγιουμτζής και ο Γιώργος Μπάτης.
Μεταξύ 1932-1933 ηχογραφούνται περισσότερα από 20 τραγούδια με επικράτηση του μπουζουκιού και με θεματολογία κυρίως «χασικλίδικη». Η Columbia διστάζει να στηρίξει αυτή την ηχογράφηση, φοβούμενη τον κοινωνικό απόηχο της υιοθέτησης του μπουζουκιού, οργάνου «του τεκέ και της φυλακής».

Είναι χαρακτηριστικοί οι στίχοι:
«Μας κυνηγούν τον αργιλέ / γιατί τον πίνουν μάγκες,
και ζούλα τον φουμάρουνε / όλοι οι αριστοκράτες
».

Ο λαϊκός δημιουργός που θα υιοθετήσει στοιχεία διαφορετικών παραδόσεων, ωθώντας το τραγούδι με τα μπουζούκια από τη διαπροσωπική του ύπαρξη στη μαζικότητα είναι ο Βασίλης Τσιτσάνης.

Ο Τσιτσάνης καταγόταν από την Ήπειρο, από όπου προέρχονταν οι γονείς του πριν εγκατασταθούν στα Τρίκαλα της Θεσσαλίας. Η ιδιαίτερη πατρίδα του, επηρέασε το έργο του.

Σύμφωνα με τον ίδιο, συγκρότησε το παίξιμο στο μπουζούκι μέσα στο χλευασμό της αριστοκρατίας των Τρικάλων, επιλέγοντας να διαφοροποιηθεί από το Μάρκο Βαμβακάρη και από τη σμυρναίικη σχολή. Εισέρχεται στη δισκογραφία το 1937. Από το 1938 μέχρι την κήρυξη του πολέμου του 1940 ηχογραφεί 110 τραγούδια.
Ο Μπάτης, 1930

Η δικτατορία του Μεταξά, συστήνει Ειδική Επιτροπή ελέγχου των στίχων και της μουσικής. Εκείνη την εποχή, πολλοί λαϊκοί οργανοπαίχτες εξορίστηκαν ως «χασικλήδες». Καλλιτέχνες, όπως ο Παπάζογλου, ο Μπάτης, ο Δελιάς και ο Τσαούς, επέλεξαν να σταματήσουν κάθε δισκογραφική δραστηριότητα, από το να ενσωματωθούν στους νέους μηχανισμούς σύνθεσης τραγουδιών.

Από το 1940 ξεκινά η περίοδος ανάπτυξης των ρεμπέτικων, μέσα σε ταραγμένες συνθήκες όπου συνοδεύτηκαν από τον πόλεμο, τη γερμανική Κατοχή και τον εμφύλιο. Σταδιακά ο αναλφαβητισμός υποχωρεί, ο λαϊκός Τύπος εξαπλώνεται και τα μέσα μαζικής επικοινωνίας φτάνουν παντού.

Μάρκος Βαμβακάρης, Βασίλης Τσιτσάνης, Γιάννης Παπαιωάννου, Μάνος Χατζιδάκις και Σωτηρία Μπέλλου

Το 1949, ο Μάνος Χατζιδάκις δίνει διάλεξη στο Θέατρο Τέχνης, όπου υπερασπίζεται το ρεμπέτικο, στο οποίο εντοπίζει ομοιότητες με τη μουσική του ευρωπαϊκού μπαρόκ. Αυτή η ομιλία του Μάνου Χατζιδάκι, προκάλεσε πλήθος νέων θαυμαστών του λαϊκού τραγουδιού από όλες τις κοινωνικές τάξεις. Το ρεμπέτικο γίνεται η κυρίαρχη μουσική της διασκέδασης.

H περίοδος σφραγίζεται από τον Τσιτσάνη, ο οποίος με ερμηνευτές όπως η Σωτηρία Μπέλλου, η Μαρίκα Νίνου κ.α., παρουσιάζουν τραγούδια που χαρακτηρίζουν τα χρόνια, όπως: «Συννεφιασμένη Κυριακή», «Κάνε λιγάκι υπομονή», «Χωρίσαμε ένα δειλινό» κ.ά.

Τα κύρια χαρακτηριστικά της περιόδου είναι η διαμαρτυρία ενάντια στις κοινωνικές διακρίσεις, το σφοδρό «κατηγορώ» προς στους πλούσιους, ο ύμνος στη φτώχια, αναφορές στην Αντίσταση και στον Εμφύλιο, καταγγελία της μετανάστευσης και της ξενιτιάς.

Στις «Φάμπρικες», ο Τσιτσάνης επαινεί την εργατική τάξη:
«Φράγκο δεν δίνουνε για μεγαλεία / έχουνε μάθει να ζουν απλά / στάζει ο ιδρώτας τους χρυσές σταγόνες / γεια σου περήφανη κι αθάνατη εργατιά».

Αλλού διαμαρτύρεται για την κοινωνική αδικία:
«Δυο δρόμοι τη χωρίζουν την κοινωνία τούτη / και φέρνουν μαύρη συμφορά, η φτώχεια και τα πλούτη».


Το ρεμπέτικο, κοινός χώρος έκφρασης των πιο φτωχών και αμόρφωτων τάξεων του πληθυσμού, μάς ξεναγεί σε μοναδικές μουσικές διαδρομές, σε καταβολές ρηματικών εκφράσεων και ποιητικών μοτίβων που χάνονται στο βάθος του χρόνου. Eκφράζει τις ασυνέχειες στην κοινωνική οργάνωση, μνημονεύει κοινωνικές ρήξεις, υποδηλώνει κοινωνικούς αποκλεισμούς και αποτελεί την φωνή των αποκλεισμένων και περιθωριοποιημένων ατόμων της κοινωνίας.


Βιβλιογραφια:
Γεωργιάδης N., Το φαινόμενο Τσιτσάνης, Αθήνα, ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΠΟΧΗ, 2005
Δαμιανάκος Σ., Παράδοση ανταρσίας και λαϊκός πολιτισμός, Πλέθρον, 2003
Δραγούμης Μ., «Μια μουσικολογική προσέγγιση του ρεμπέτικου», στο Θέματα Ελληνικού Πολιτισμού, Αιγαιο Κέντρο Ελληνικής Φιλολογίας, Αθήνα 1984
Ιωαννίδης Γ., «Στη μεταπολεμική Ελλάδα» στο Μουσική και Πολιτική, εφημ. Καθημερινή Επτά Ημέρες, Αθήνα, 13-01-2002
Κοταρίδης Ν., Ρεμπέτες και ρεμπέτικο τραγούδι, Αθήνα, ΠΛΕΘΡΟΝ, 1996
Παπάζογλου Ε., Ιστορία της ελληνικής μουσικής, Νάκας
Πετρόπουλος Η., Ρεμπέτικα τραγούδια, Κέδρος, Αθήνα 1972

125 σχόλια:

Roadartist είπε...

Μόνο τις βασικές αναφορές για το ρεμπέτικο τραγούδι (και όμως!) όπως θα μπορούσε να παρουσιαστεί σε ένα post.

Το ρεμπέτικο τραγούδι αποτελεί μια μοναδική καταγραφή ενός κομματιού της σύγχρονης Ελληνικής ιστορίας και της πολιτιστικής μας παράδοσης.

Μπορεί το post να'ναι μεγάλο, είτε κουραστικό για κάποιους, αλλά ήθελα πολύ να το ανεβάσω! :)

Επίσης έχουνε ανέβει χαρακτηριστικά μουσικά κομμάτια της περιόδου για όποιον ενδιαφερθεί να το διαβάσει.

Στο πρώτο κομμάτι η Σωτηρία Λεονάρδου τραγουδάει «Το δίκτυ», είναι ένα απόσπασμα από την ταινία του Κώστα Φέρρη «Το ρεμπέτικο» (1983), όπου έχει ενδιαφέροντα στιγμιότυπα.

Καλό μήνα σε όλους !

treno fantasma είπε...

Polu kala ekanes pou to anebases..

Ena taxidi einai to blog sou..

Exw kophei eisitirio diarkeias..

Polu endiaferon pragmatika post..

maximus είπε...

Kαθόλου κουραστικό :) Πολύτιμες οι πληροφορίες, καταπληκτική η παρουσίαση! Γνωστά και τα τραγούδια, τέλεια! Αν σας πω ότι δεν είχα ποτέ δίσκο ή cd θα το πιστέψετε, δεν τ' άκουγα ποτέ στο σπίτι αλλά πριν ..χρόνια μου άρεσε πολύ να τα ακούω "στη ζούλα" σε στέκια της Αθήνας π.χ. στην "Κοταρού", κάποιο στην Ιπποκράτους δεν θυμάμαι και αλλα. Αυτή η ανάρτησή σας πολύ πίσω με ταξίδεψε. Καλό μήνα :)))

Ανώνυμος είπε...

Meta apo tosi meleti (kai malista plirws apodedeigmeni) na pame se rempetadiko!!!..
E, sorry to ofeileis ston eauto sou kai se mas!!! :D
Skeftomai bre filanada an twra grafeis tetoia pragmata, sta 40 posa tha xereis???
Se filw polu!!
ARco

Αντώνης είπε...

Ναι το ρεμπέτικο είναι ένα μοναδικό είδος τραγουδιού.. Ουσιαστικό άρθρο.

Τώρα σκέφτομαι πόσο πιο ταιριαστά τραγούδια θα μπορούσες να βάλεις.. στην φάση που διανύουμε σαν χώρα.. πόσα χρόνια πίσω γυρνάμε..

Μικρές ανάσες είπε...

Ο παππούς μου ήταν και μουσικός, είχε δουλέψει χρόνια με τη Μπέλου και μάλιστα αναφέρεται και στο βιβλίο που είχε βγει για τη ζωή της.
Εγώ μεγάλωσα με αυτή τη μουσική και τη λατρεύω....

Thalassenia είπε...

Αύριο θα διαβάσω ξεκούραστα...
Τέτοια ώρα τέτοια λόγια.

Καλό μήνα.
Καλή και όμορφη Άνοιξη.

Φιλιά θαλασσένια.

ΕΛΕΝΑ είπε...

Καθόλου κουραστικό, αντίθετά πολύ ενδιαφέρουσα η ανάρτησή σου!
Καλό μήνα, καλή βδομάδα!!

Σοφία είπε...

Τι να σχολιάσει κάποιος για το κείμενο σου; Απλά ακούω το δίκτυ και με "στέλνει"!!! Δεν υπάρχει κάτι πιο επίκαιρο αυτή τη στιγμή για μένα...
Καλημέρα φιλενάδα μου και καλό μήνα!

Ianos είπε...

Α καθε αλλο παρα κουραστικο...
Το ρεμπετικο ειναι σημαντικο και αυθεντικο σαν ειδος μεσα στην μουσικη μας...
Και καλα ειναι να μην το ξεχναμε...
Kαλο βραδυ...

ΒΑΡΘΑΚΟΥΡΗΣ είπε...

ΣΗΜΕΡΑ 1 ΜΑΡΤΙΟΥ ... ΗΜΕΡΑ ΜΕΤΑΝΑΣΤΑΣΗΣ..

ΠΟΣΟ ΠΙΟ ΤΑΙΡΙΑΣΤΟ ΠΟΣΤ ΓΙΑ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕΣ ΝΑ ΒΑΛΕΙΣ.. ΤΙ ΑΛΛΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ..

ΠΟΣΟ ΣΥΜΒΟΛΙΚΟ..

ΥΠΗΡΞΑΜΕ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ, ΘΑ ΞΑΝΑΓΙΝΟΥΜΕ ΑΡΚΕΤΟΙ ΞΑΝΑ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ (ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΑΥΤΟ ΕΤΣΙ;; ΜΗΝ ΓΕΛΙΟΜΑΣΤΕ..)

ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ..

ΟΛΑ ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΙΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙΣ ΑΝΕΒΑΣΕΙ ΣΤΟ PLAYER ΕΝΑ ΚΑΙ ΕΝΑ..

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΥ ΚΟΣΜΕΙΣ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ..

Hfaistiwnas είπε...

Καλημέρα και καλό μήνα!
Ήταν λίγο μεγάλο το ποστ, αλλά οι λεπτομέρειες ήταν πολύ ενδιαφέρουσες! Μήπως και θα τα βρίσκαμε αλλού;;

kariatida62 είπε...

@Kαλό μήνα! Δεν περίμενα αυτό το ποστ απο σένα, και χάρηκα πολύ!
Χαίρομαι όταν βλέπω νέα παιδιά ν'ακούν και να αγαπούν το ρεμπέτικο!
Όπως πάντα εξαιρετική η δουλειά σου και σε βεβαιώ δεν βγήκε καθόλου κουραστικό...

Ανώνυμος είπε...

δηλώνω φανατικός του ρεμπέτικου και σ' ευχαριστώ γι' αυτή την ανάρτηση.

Κορέλι είπε...

Ωραία η παρουσίαση σας και άκρως κατατοπιστική.
Αν δεν ήταν ο πόλεμος και τα σημάδια που άφησε θα είχα κάνει σίγουρα καριέρα και η Πελαγία με το ντέφι να γελάει και να σας γνέφει.

Ιγκλέσιας είπε...

cada vez que de manera abierta en la vida de
No esperaba encontrar en la medianoche

Gracias a

Ελένη Μπέη είπε...

Μολονότι σε παρακολουθώ ανελλιπώς, δεν αφήνω σχόλιο τακτικά. Σήμερα όμως θα ήμουν απαράδεκτη αν δεν σου άφηνα δυο επαινετικά λόγια. Πολλά μπράβο και για την επιλογή τού θέματος και για τον τρόπο που το ανέπτυξες.

Αν η κοινωνία έχει το βλέμμα στραμμένο μόνο προς το μέλλον χωρίς γνώση τού παρελθόντος, τότε από μόνη της υπονομεύει το μέλλον της. Η πρόσφατη κατάσταση της χώρας το δείχνει αυτό.

Δε θα πω τίποτε άλλο. Πολλά μπράβο και πάλι!

Καλημέρα και καλό μήνα!

ELvA είπε...

Kαλημερα και καλο σου μηνα, Roadartsit,με τα ωραια..ρεμπετικα σου! ;)

Ελπιζω ο κοσμος να καταλαβει τη φυση των τραγουδιων αυτων που εκτος απο την ευθυμη διαθεση που δινουν, ειναι και τραγουδια διαμαρτυριας και καταγγελιας μιας ακρως συντηρητικης εποχης...
Τιποτα ομοιοτητες με τη δικη μας; ;)

Υπαρχουν μερη, αραγε, που μπορει κανεις ακομη να ακουσει καλα, αυθεντικα ρεμεπετικα;
(οχι ψευτο-τουριστικου στυλ κλπ!)

Αν ξερεις εσυ, ή καποιος αλλος, θα με ενδιεφερε να παω οταν ειμαι Ελλαδα! Βαρεθηκα τα..δηθεν μερη και στη μουσικη! ;(

Φιλια!

KitsosMitsos είπε...

Η τζαζ της Ελλάδας; Όμορφα, όμορφα!

Μηθυμναίος είπε...

Καταπληκτικό αφιέρωμα!!!

Λες, με την κατάσταση να το ξαναρίξουμε στο ρεμπέτικο;

Καλημέρα σου!!! Καλή εβδομάδα και καλό μήνα!!!

karkinos7 είπε...

''Το ρεμπέτικο έγινε η έκφραση ζωής σαν μια ατέλειωτη προσπάθεια για επιβίωση, για μια συνέχεια της ύπαρξής τους.''
Και πόσο σύγχρονο είναι!
Εξαίρετη δουλειά!
Καλό μήνα να έχεις!
Καλή βδομάδα!
Χμόγελα!
Πολλά Φιλάκια!

Μαριλένα είπε...

μα τι ωραίο ποστ!

καλό μηνα :))

leondokardos είπε...

Θεωρώ οτι τα ρεμπέτικα είναι τα πιο αληθινά λαίκά τραγούδια. Και τα λόγια τους πολύ καλύτερα, με βαθύτερο νόημα, απο πολλά σαχλά λόγια του νεώτερου λαίκού ρεπερτορίου.

Ανώνυμος είπε...

Eξαιρετική η δουλειά σου.

BUTTERFLY είπε...

Ειναι ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ το ποστ σου! Μιλας για ενα τραγουδι που αγαπω πολυ και εναν τροπο ζωης που νομιζω ειναι ο πιο ροκ που υπαρχει! Η συμβολη των Μικρασιατων στη μουσικη μας παραδοση μεχρι και σημερα ειναι απιστευτη και να σκεφτεις ποσο ασχημα τους δεχτηκαμε!!...
Πολυ ωραια πραγματα για το ρεμπετικο θα μαθεις στην καταπληκτικη εκπομπη του Κωστα Φερρη καθε Κυριακη μεσημερι στην ΕΤ3 καθως και στα πολυ εμπεριστατωμενα αρθρα του περιοδικου ΟΑΣΙΣ.
Πωπω Αρτιστακι, μου εφτιαξες το κεφι με την αναρτηση αυτη! Μπραβο και σε ευχαριστω!
Καλο μηνα και απο εδω!

Roadartist είπε...

@ treno fantasma : Ταξιδεύω και εγώ μέσω όλων αυτών και εκτός του blogging ζωή μου.. Απλά κάποια μετά γράφονται και εδώ.. Καλή εβδομάδα!

Roadartist είπε...

@ MAXIMUS : Αφαίρεσα πολλά στοιχεία για να παρουσιαστεί εδώ ως post στο blog. Χαίρομαι που δεν σας κούρασε, σας ευχαριστώ πολύ.

Και μόνο η έκφραση "στη ζούλα" μεταφέρει σε όμορφα πράγματα :), αξίζει νομίζω να μην ξεχνάμε, να προσπαθούμε να μαθαίνουμε.., να ταξιδεύουμε μέσω ιστορικών στοιχείων και μουσικών σε στιγμές σημαντικές που ποτέ δεν πρέπει να τις ξεχνάμε.. Καλό μήνα.

Roadartist είπε...

@ arcobaleno : και έχουμε τόσο καιρό να πάμε.. να το κανονίσουμε..
Το οφείλω σε μένα σίγουρα, αλλά και σε σας που με αντέχετε :)
Να είμαστε καλά ως τα .....40 arco, και πιστεύω πως θα είμαστε καλύτεροι όντως σε αρκετά.. το προσπαθώ καθημερινά..σε φιλώ κ εγώ!

Roadartist είπε...

@ Αντώνης : Όσο μελετούσα βιβλία, τόσο πιο πολύ "βυθιζόμουν" σε συγκρίσεις, σε συμπεριφορές, ένιωθα τους ανθρώπους εκείνης της εποχής, τους θαύμαζα, συναισθανόμουν όσα άσχημα πέρασαν.. Όμως και παράλληλα στεναχωριόμουν για αυτό το πισωγύρισμα.. Δύσκολα χρόνια..και αντί να πηγαίνουμε προς τα καλύτερα..ξανά δύσκολα έρχονται..

Roadartist είπε...

@ Μικρές ανάσες : Φαντάζομαι θα έχεις ακούσει από "πρώτο χέρι" μοναδικές ιστορίες.. Όμορφα.. Και εγώ την λατρεύω..

Roadartist είπε...

@ Thalassenia : Σίγουρα μια τέτοιου είδους ανάρτηση, θέλει το χρόνο της και την συγκεκριμένη (καλή) ώρα της.. Δεν είναι εύκολη για κάθε ώρα.. Σε ευχαριστώ πολύ θαλασσένια. Καλή Άνοιξη, καλό μήνα.

Roadartist είπε...

@ ΕΛΕΝΑ : Σε ευχαριστώ πολύ Έλενα, καλό μας μήνα..

Roadartist είπε...

@ Σοφια : Φιλενάδα και εμένα το ίδιο με "στέλνει" και δυστυχώς και για μένα είναι απόλυτα ταιριαστό με την γενικότερη κατάσταση.. Φιλάκια πολλά καλό μήνα..

Roadartist είπε...

@ Iανος : Από τα αυθεντικότερα.. Δεν γίνεται ποτέ να ξεχαστεί.. Άλλα θα ξεχαστούν, αυτό όχι.. Καλό είναι να ξέρουμε το πως "διαμορφώθηκε" και το γιατί.. μια ολόκληρη ιστορία από πίσω του.. Τίποτα τυχαίο.. Καλό μας μήνα και καλή άνοιξη..

Roadartist είπε...

@ ΒΑΡΘΑΚΟΥΡΗΣ : Το μόνο σίγουρο είναι αυτό. Εννοείται, όλοι είμαστε μετανάστες.... λίγο να διαβάσουμε με προσοχή την ιστορία θα αισθανθούμε πόσο πρέπει να είμαστε προσεκτικοί γενικώς, και πόσο αδύναμοι είμαστε ως ανθρώπινη φύση.. Καλό μήνα.

Roadartist είπε...

@ Hfaistiwnas : Να ήξερες πόσα πολλά αφαίρεσα.. τα πιο βασικά είναι αυτά.. Σκέφτηκα αρχικά να ανεβάσω δυο σχετικά posts για να μπουν και περισσότερες λεπτομέρειες, αλλά κατέληξα στο ότι είναι καλύτερα σε ένα ..με τα πιο βασικά.. Σε φιλώ!

Roadartist είπε...

@ kariatida62 : Γιατί το περίμενα νομίζεις εγώ;;
Η ζωή όταν είσαι ανοικτός.. σε πάει σε μονοπάτια που δεν θα τα περίμενες..
Και ξέρεις Καρυάτιδα ποτέ μα ποτέ δεν μετανιώνω για αυτά..ακόμη και αν απαιτούν πολλές θυσίες..
Χρόνο, κούραση..χρήμα.., αλλά όμως με διαμορφώνουν όμως ως ΑΝΘΡΩΠΟ.. Και αυτό για μένα είναι το σημαντικότερο όλων.. Καλό μήνα!

Roadartist είπε...

@ Vaggelis : Μόνο φανατισμό μπορεί να έχει κάποιος για το ρεμπέτικο και τους ανθρώπους του..:) (Και εγώ fan) Να είσαι καλά :)

Roadartist είπε...

@ Κορέλι : ...Ε, χωρίς την Πελαγία με το ντέφι να σας γνέφει...χαχαχαχα :)))

Roadartist είπε...

@ Ιγκλέσιας : αυτό είναι που λέμε παγκοσμιοποίηση.. λολ :) gracias..

Roadartist είπε...

@ Νερένια : Ευχαριστώ πολύ για τα λόγια σου και την εκτίμηση. Σίγουρα αν δεν γνωρίζεις το παρελθόν σου (ειδικά αυτό το παρελθόν) είσαι καταδικασμένος να το ξαναζήσεις.. Το μόνο σίγουρο είναι πως ποτέ μα ποτέ δεν διδασκόμαστε από την ιστορία..
Καλό μεσημέρι, σε ευχαριστώ πολύ..

Roadartist είπε...

@ Elva : Καλησπέρα.. τα ρεμπέτικα είναι ένα ολόκληρο κομμάτι της ιστορίας.. Κάθε ένα μιλάει για την ζωή, για μια ολόκληρη κοινωνική τάξη και τον αγώνα της για επιβίωση.. Για να καταλάβει ο κόσμος τη φύση των τραγουδιών, θα πρέπει παράλληλα να διαβάσει και τις ιστορικές περιόδους και τις συνθήκες κάτω από τις οποίες αυτά διαμορφώθηκαν.. Προσπάθησα στο post μέσα από ακριβείς ιστορικές αναφορές και από αληθινές φωτογραφίες..να δώσω ένα στίγμα.. Ο χώρος εδώ ασφαλώς με περιορίζει για να γινόταν ακόμη καλύτερη αναφορά με περισσότερες πληροφορίες. Αλλά ακόμη και αυτό το post με τις βασικές λεπτομέρειες, πιστεύω πως δίνει ένα στίγμα της εποχής και του πόνου του ξεριζωμού..
Άλλωστε και τα τραγούδια που έχω ανεβάσει να ακούγονται, δεν έχουνε γραφτεί για έρωτες κλπ, αλλά για συγκεκριμένα ιστορικά γεγονότα και αδιέξοξα ανθρώπων.. (Άκου και το 2ο "μάνα μου ελλάς" να δεις τι τραγικά επίκαιρο που είναι)..

Για καλά ρεμπετάδικα περιμένω προτάσεις φίλων ... Καλό μεσημέρι στα βόρεια.

Roadartist είπε...

@ KitsosMitsos : ρίζα και συνδιασμός πολλών χαρακτηριστικών στοιχείων.. Καλό μας μήνα!

Roadartist είπε...

@ Μηθυμναίος : Κανονικά αν το ερευνήσεις ιστορικά, θα πρέπει να υπάρξει γέννηση καινούργιων πραγμάτων.. Κάθε τέτοια περίοδος έχει αντίκτυπο στην τέχνη..
Ευχαριστώ, καλό μήνα!

Roadartist είπε...

@ gaykarkinos7 : Σε ευχαριστώ πολύ.. Αυτό είναι το 1/4 του αρχικού, που παρουσιάστηκε εδώ.. Καταλαβαίνεις.. λολ.. καλό μήνα! πολλά φιλιά!

Roadartist είπε...

@ Μαριλενα : να είσαι καλά Μαριλένα μου, καλό μήνα :)))

st είπε...

Sou eixa graphei prin kanena mina to parakatw: "Exei panta nohma oti anebazeis".. To epibebaiwneis sinexeia..

Roadartist είπε...

@ leondokardos : Μα και μόνο αν δεις το πως διαμορφώθηκαν, αυτό που λες ειναι πραγματικά το βέβαιο. Αληθινά αυθεντικά. Καταγράφουν ιστορικές συνθήκες.. με καταπληκτικούς στίχους..

Roadartist είπε...

@ Ανώνυμος : να σαι καλά!

Roadartist είπε...

@ BUTTERFLY : Σίγουρα μπορείς να πεις το τρόπο ζωής τους "ροκ".. Ζωή μποέμικη.. εκτός από τους καθιερωμένους κοινωνικούς κανόνες..
Απίστευτη η συμβολή των Μικρασιατών στην παράδοση.. Αναφέρω κάποια ενδεικτικά στοιχεία (ήθελα να βάλω περισσότερα..) ουσιαστικά οι πρόσφυγες ήταν οι τα πιο σημαντικά στελέχη στις δισκογραφικές εταιρίες μόλις άνοιξαν.. καλό μεσημέρι!

Roadartist είπε...

@ st : ευχαριστώ!

katrine είπε...

Πολύ όμορφο αφιέρωμα. Σπάνια τοσες πληροφορίες έτσι δοσμένες. Είναι ιστορία το ρεμπετικο,και δεν είναι καθόλου κουραστικό το ποστ.
Θα μπορούσε και δεύτερο μέρος είμαι σίγουρη.

Καλό μήνα και καλό μεσημέρι

Margo είπε...

Σημαντικό post Road, έκανες πολύ καλά που το δημοσίευσες, η ιστορία του ρεμ.τραγουδιού κινήθηκε παράλληλα με την ιστορία μας.. ακόμη συγκινεί και τις νεότερες γενιές . Θα το διαβάσω το βραδάκι που θα έχω περισσότερο χρόνο. Ευχαριστούμε πολύ για την δουλειά που έκανες!!!
Καλό μήνα!

Βάσσια είπε...

Μπράβο Road!

Γιατί είναι "μεγάλη" η ρεμπέτικη ιστορία και μουσική.

Σου εύχομαι πολύ καλό μήνα. Με ανοιξιάτικη διάθεση και καλλιτεχνικές δημιουργίες!

Φιλιά :-)

Υ.Σ.
Έχω περάσει τα καλύτερα βράδια σε "Ρεμπετάδικα"!

koulpa είπε...

δε πρόλαβα να έλθω για τον πικάσσο.. αλλά στο ρεμπέτικο δε μπορούσα να μη παραβρεθώ.. :):)
2-3 ετών θυμάμαι να είμαι στο υπόγειο διαμέρισμα θυρορού στο κολονάκι.. οικογενιακού φίλου.. κάτω από ένα βαρύ σκαλιστό καρυδένιο τραπέζι.. άκουσα μπουζούκι και ρεμπέτικο.. μετά στα 5-7 μέναμε πάνω από μια έβγα.. τα βράδυα ερχόταν ο μουφλουζέλης με το μπαγλαμα του κι ένας μαναβης φίλος του.. και πίναν τα ουζάκια τους σε ένα τραπεζάκι απ'έξω.. κάτω από το παάθυρό μου και μου κάνανε άθελά τους καντάδα.. παρόλα αυτά ξεκίνησα πρώτα πιάνο.. και μετά κιθάρα.. κάποια στιγμή στα 13-14.. πήραμε το παροπλισμένο τρίκυκλο του μανάβη μας.. είχε μέσα ένα σορό κασέτες 8τρακ.. βαμβακάρη ζαγοραίο μιτσακι τσιτσανη και διάφορα που δεν τα ήξερα.. κάποια ουτε τη γλώσσα δε καταλάβαινα.. με αυτές τις κασέτες άρχισα να μαθαίνω.. στο αυτοκίνητο με την κιθάρα αρχικά.. μετά πήρα κι ένα μπουζούκι.. από την πρώτη στιγμή μου φάνηκαν οικία.. μπορεί να μη προόδευσα.. αλλά ακόμα είμαι κοντά.. :):)
παραλήρημα πάλι.. :):)
καλό μήναααααα :):)

Κλειώ είπε...

Οτι καλύτερο θα μπορούσα να ακούσω την σημερινή ημέρα.. μετά από τα πρόσθετα μέτρα του Ολι Ρεν.. Πολύ εύστοχη ανάρτηση.. Η έρευνα σου πραγματικά 'υψηλού' επιπέδου..

σταγόνα είπε...

εξαιρετικό αφιέρωμα!!! μπράβο σου!!! για την επιλογή, για τον τρόπο για το χρόνο για τον κόπο!!!
καλό μήνα Ανοιξης!!!

Μαρία Δριμή είπε...

Εξαιρετική, εμπεριστατωμένη και περιεκτική ανάρτηση για ένα θέμα τόσο μεγάλο. Έδωσες τα βασικά σημεία για τις περισσότερες πτυχές του ρεμπέτικου.
Υ.Γ. Σκεφτόμουν να βάλω στο μπλογκ μου μια στήλη με ό,τι διαβάζω και μου αρέσει σε άλλα μπλογκς. Έμενα στη σκέψη μέχρι τώρα. Ήρθε η στιγμή να ξεκινήσω με τον πρώτο σύνδεσμο της στήλης μου: αυτήν εδώ την ανάρτηση.
Καλό μήνα, καλλιτέχνιδα!

b|a|s|n\i/a είπε...

αθάνατο ρεμπέτικο! εξαιρετική η παρουσίαση! εύγε! και θα φτάσεις στα σαράντα χωρίς καν να το καταλάβεις. ;)) μια ανάσα όλα.
πολύ καλό σου μήνα! καλή άνοιξη! φιλιά πολλά!

ΓΙΑΝΝΑ είπε...

Αγαπημενη αρτιστα εκανες παλι το θαυμα σου.Με βρισκεις σε μια εποχη αναζητησης του ρεμπετικου.
Το βιβλιο που γραφτηκε τελευταια για το Μανωλη Χιωτη,συνοδευομενο απο ενα cd με την επιμελεια του αξεχαστου Πανου Γερακαρη το ξετιναξα κυριολεκτικα.Και τωρα διαβαζω το βιβλιο του Γ.Σκαμπαρδωνη"ολα βαινουν καλως εναντιον μας"με αναφορα στο Μαρκο και στην εποχη του.Εχω συγκινηθει πολυ.Πολλες πληροφοριες απο αυτες που αναφερεις ταυτιζονται με αυτο το βιβλιο.
Θυμαμαι οταν ημουν παιδι στο πανηγυρι που ειχαμε καθε χρονο τον Αυγουστο εδω που μενω,τον Γιαννη Παπαιωανου.Επαιζε το μπουζουκι του και ξεσηκωνε τον κοσμο.Εκεινη την εποχη η διασκεδαση ητανε σπανιο πραγμα και ο κοσμος περιμενε ποτε θα ερθει το πανηγυρι να παει να χορεψει για να ξεχασει τις καθημερινες του δυσκολιες.
Πολυ ωραια η αναρτηση σου.Καλο βραδυ και να εισαι καλα.

lena_zip είπε...

Μπράβο βρε Μαράκι. Πολύ καλή δουλειά.
Φαντάζομαι πόσο δύσκολο θα ήταν να φτιάξεις μια σχετικά σύντομη παρουσίαση για το blog.
Μπράβο και πάλι. Φιλιά πολλά.

zoyzoy είπε...

Καθόλου κουραστικό,πολύ ενδιαφέρον το βρήκα!Πληροφορίες που πρέπει να γνωρίζουμε γιαυτό το αγαπητό σ'ολους είδος μουσικής της χώρας μας.
Μεγαλώσαμε μ'αυτά τ'ακούσματα "τ'απαγορευμένα" που μιλούσαν μέσα απ'την καρδιά των τροβαδούρων!

Σ'ευχαριστώ για τις πληροφορίες που μου'δωσες Καλό σου Μήνα!!

Δημιουργία είπε...

Αλλη μια καταπληκτικη αναρτηση :)
Καλο μηνα να εχεις.

MYSTELIOS είπε...

Μπράβο πολύ ενδιαφέρουσα ανάρτηση με εξαιρετικό φωτογραφικό υλικό!!! έτσι για να μαθαίνουν οι νεότεροι και να μην ξεχνούν οι παλαιότεροι...

Σοφία είπε...

Πολύ ενδιαφέρουσα παρουσίαση. Ευχαριστούμε! Δεν πειράζει που είναι μεγάλο το κείμενο, είναι καλό να υπάρχουν κάπου όλες οι πληροφορίες μαζεμένες.

logia είπε...

μου θύμισες τώρα την εποχή που τα ρεμπετάδικα λειτουργούσαν μεσημέρι-βράδυ και ήταν όλα τίγκσα

Roadartist είπε...

@ katrine : Χαίρομαι που σου άρεσε, είναι όντως κομμάτι της ιστορίας.. σε ευχαριστώ, καλό μας μήνα!

Roadartist είπε...

@ Margo : Καλημέρα margo..όμορφη μέρα έξω..Σου γράφω λίγο πριν βγω.. Στρεφόμαστε στα απλά πλέον.. για να αντλούμε χαρά! Πολλά φιλάκια, να είσαι καλά για τα λόγια σου!

Roadartist είπε...

@ Βάσσια : Μεγάλη ακριβώς.. Τις τελευταίες εβδομάδες το μελετουσα οπότε σκέφτηκα να ανεβάσω και στο blog κάποια στοιχεία.. Την καλημέρα μου, καλό μήνα!!
Υ.Γ. me too :D

Roadartist είπε...

@ koulpa : Μα πόσο λατρεύω κάθε τέτοιο παραλήρημα!!! Koulpa μόλις έδωσες μια εικόνα της Αθήνας, που ίσως σήμερα τείνει να εκλείψει σε κάποιες γειτονιές της ελάχιστες ακόμα επιβιώνει, αλλά σίγουρα λίγες.. Πραγματικά σε ευχαριστώ πολύ, πολύ, πολύ.. Είσαι τσίφτης :) χαχαχα :)))

Roadartist είπε...

@ Κλειώ : Μη μιλάς μη γελάς κινδυνεύει η ελλάς.. λολ γενικώς άστο να πάει άστο, άστο πονάει.. άστο! Καλημέρες όμορφες, ευχαριστώ πολύ για τα λόγια σου!

Roadartist είπε...

@ σταγόνα : Κόπος υπήρξε αρκετός.. όχι για αυτό το δείγμα αλλά για το πρωτότυπο του που έγραψα.. Επειδή όμως θεωρώ πως είχε ενδιαφέρον σκέφτηκα να μεταφέρω εδώ κάποιο κομμάτι του.. ευχαριστώ πολύ σταγονίτσα όμορφη, καλό μήνα φιλάκιααααααααα :)

Roadartist είπε...

@ Maria Jose : Σε ευχαριστώ πολύ για τα λόγια σου.. Χαίρομαι πολύ που σου άρεσε.. Ευχαριστώ και για τον σύνδεσμο. Καλό μήνα, πολύ καλή μέρα!

Roadartist είπε...

@ b|a|s|n\i/a : Καλημέρα Βασίλη. Μακάρι να είμαι καλά και να φτάσω ως στα 40.. Ως μια ανάσα ίσως το νιώθεις μετέπειτα, αφού φτάσεις.. Το θέμα είναι να προσπαθούμε να ζούμε όσα αγαπάμε, να γινόμαστε καλύτεροι σε όσα μας γεμίζουν, να ζούμε.. Αυτό εννοούσα σε ευχαριστώ, φιλιααααααα :)
Καλό μήνα με πολλές μικρές ανάσες!!! :)

Roadartist είπε...

@ ΓΙΑΝΝΑ : Πολύ χαίρομαι που σε πέτυχα σε περίοδο που διαβάζεις σχετικά βιβλία! Δεν είναι ένα ταξίδι όλο αυτό;;; Εγώ τις τελευταίες 3 εβδομάδες τις περάσα με αρκετό διάβασμα σχετικά με όλην την ιστορία του ρεμπέτικου.. σε κάθε μια από τις ιστορικές του περιόδους... Είναι φοβερό πως μέσα από τους στίχους, από τους ανθρώπους, ξετυλίγεται μπροστά σου ένα τόσο σημαντικό κομμάτι της σύγχρονης ιστορίας μας..
Πολύ σημαντική η αξία τους τότε, δεν είναι τυχαίο που ποτέ δεν θα πάψουνε να αγγίζουν όλοι μας..
Την καλημέρα μου, καλό μήνα, σε ευχαριστώ πολύ!

Roadartist είπε...

@ lena_zip : Με κούρασε πολύ η αρχική.. 15 σελίδες βγήκε.. εδώ απλά ήθελα να βάλω πιο πολλά, αλλά όμως ήξερα πως θα ήταν μάταιο.., οπότε το πετσόκοψα :) για να έχει νόημα..Ευχαριστώ πολύ Λένα, πολλά φιλάκια! Καλό μήνα :)

Roadartist είπε...

@ zoyzoy : Χαίρομαι που σου άρεσε, την καλημέρα μου!! Μιλούσαν από την καρδιά και αυτό είναι σε κάθετι στην ζωή το σημαντικότερο όλων... Και κάθε μορφή τέχνης όταν πηγάζει από την καρδιά είναι που την κάνει και ξεχωρίζει.. Καλό μήνα!

Roadartist είπε...

@ Δημιουργία : Σε ευχαριστώ πολύ, μεγιά το νέο χαρούμενο avatar σου, καλό μήνα!!

Roadartist είπε...

@ ART-TRAVELLER : Οι φωτογραφίες δεν είναι σαν να σε μεταφέρουν εκεί; Σε ευχαριστώ, καλό μήνα!

Roadartist είπε...

@ Σοφία : Να είσαι καλά Σοφία, χαίρομαι που σας άρεσε. Και εγώ πιστεύω πως αξίζουν τέτοιες αναφορές.. για όσους πάντα μπορεί να ενδιαφέρονται.. Καλό μήνα να έχουμε!

Roadartist είπε...

@ logia : Η καλή αίσθηση της παρέας και η αυθεντικότητα είναι που κάνει τα ρεμπετάδικα να διατηρούνται στο χρόνο..ακόμη μέχρι και σήμερα..

μιά φορά κι ἕναν τρελλό... είπε...

Και βέβαια η ιστορία του ρεμπέτικου δεν μπορεί να χωρέσει σε ένα post...
Η ανάρτησή σου όμως μου άρεσε πάρα πολύ γιατί είναι ουσιαστική, θυμίζοντάς μας πράγματα που δεν πρέπει να ξεχαστούν.

Για μια ακόμα φορά ευχαριστούμε:))

tomac είπε...

Μπραβο και συνγχαρητηρια για την αναφορα σου στο ρεμπετικο τραγουδι και στην ρεμπετικη κουλτουρα, ειναι πολυ χρησιμες αυτες οι αναφορες στις μερες μας!!! Το λυπηρο ειναι οτι στις μερες μας δεν υπαρχουν αληθινη ρεμπετες για να κρατησουν την παραδωση... Καλη ανοιξη με ομορφες μυρωδιες και εικονες!!!

H.Constantinos είπε...

Ωραιότατο ποστ, όπως πάντα... Υπερπαραγωγή!

ΓΙΑΝΝΑ είπε...

Ευχαριστω που ησουνα τοσο ευγενικη μαζι μου και δεν διορθωσες το λαθος μου.Πρεπει να το κανω εγω ομως.Το cd για τον Χιωτη εχει επιμεληθει ο Π.Γεραμανης.Μα πως μπερδευτηκα θεε μου!
Ο δαιμων των blogs.
Καλο βραδυ

D.Angel είπε...

Αν και δεν μου αρέσει το ρεμπέτικο βρήκα πολύ αξιόλογο το κείμενο σου για την ιστορία του
Καλό μήνα είπα;
Φιλιά πολλά

R είπε...

Συγχαρητήρια.
Με ενδιάφερει να διαβάζω τέτοιες έρευνες.
Πολύ καλό το post, σε μια εποχή που διψάει για ουσιαστικές δουλειές και ανθρώπους με πείσμα.
Οι ρεμπέτες ήταν άνθρωποι της φυλακής, της παρανομίας, του περιθωρίου, της φτωχολογιάς. Γενικά ήταν άνθρωποι κατατρεγμένοι, με βάσανα και με καημούς και απείχαν από τους ρυθμούς ζωής της 'πολιτισμένης' κοινωνίας.
Είχαν αναπτύξει δικό τους τρόπο ζωής.
Αυτό δε σημαίνει ότι ήταν και επικίνδυνοι ή εγκληματίες, απλώς στην πλειοψηφία τους είχαν αναπτύξει συνήθειες που έρχονταν σε σύγκρουση με τους νόμους του κράτους (κάπνισμα χασίς, φασαρίες κ.τ.λ.) και κατέληγαν έτσι στη φυλακή.
Το βιβλίο του Ηλία Πετρόπουλου "Ρεμπέτικα τραγούδια" είναι πολύ καλό..

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΗ Η ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΣΟΥ!!!

ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ ΦΙΛΗ ΜΟΥ ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΠΟΛΛΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑ.

Unknown είπε...

Καλησπέρα

Ρεμπέτικο και ξερό ψωμί
Ας είναι και κριθαρένιο παξιμάδι

Καλό βράδυ

ξι είπε...

Μα τι λες;! (δυστυχως, δεν μπορω να διαβασω ολα τα σχολια τωρα) Το ποστ σου ειναι αψογο (φοβερα οργανωμενο και με τη βιβλιογραφια του!) και καθολου κουραστικο. Τα ρεμπετικα ειναι πολυ αγαπημενα! Ειναι ολοκληρη ιστορια, ακριβως αυτο.
Καλό μήνα :))
ξ.

marianaonice είπε...

Το απόλαυσα το σημερινό σου ποστάκι.
Τα ρεμπέτικα είναι τα αγαπημένα μου, μ' αρέσει να τ' ακουω, να τα τραγουδάω και να τα χορεύω...
:))

Artanis είπε...

Περιεκτική παρουσίαση...
Μ' αρέσει που κάποτε συκριναν το ρεμπέτικο με τα φάντο και τα μπλουζ...
Ο πόνος του ανθρώπου είναι ο ίδιος, όπου κι αν βρίσκεται...
καλημέρα καλλιτέχνιδα, σε φιλώ...

Roadartist είπε...

@ Μια φορα κι εναν τρελο...: Αξίζει να αναφερόμαστε, από την στιγμή που το μελέτησα.. Να είσαι καλά, καλή μας μέρα :)

Roadartist είπε...

@ tomac : Όντως είναι λυπηρό.. το ρεμπέτικο ήταν μια ολόκληρη κουλτούρα..Εξαιτίας των τραγουδιών αυτών, "κρατήθηκαν" τόσες γενεές σε δύσκολες εποχές.. Το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε είναι να μη ξεχνάμε.. Καλή άνοιξη, σε ευχαριστώ πολύ επίσης!!!

Roadartist είπε...

@ H.Constantinos : Χαίρομαι που σου άρεσε, καλημερούδια, καλό μήνα :)

Roadartist είπε...

@ ΓΙΑΝΝΑ : Φαντάζομαι πόσα παρόμοια λάθη θα έχω κάνει κατά καιρούς, μέσα στη βιασύνη, μέσα στη ζαλάδα.. λογικό να συμβεί καθόλου δεν πείραξε. Ευγενική όμως ήσουν εσύ για την διόρθωση .. να είσαι καλά Γιάννα, καλημέρες όμορφες!

Roadartist είπε...

@ D.Angel : Καλό μήνα και από μένα.. Σε ευχαριστώ, επίσης φιλιά!!

Roadartist είπε...

@ R : Το βιβλίο του Πετρόπουλου έχει όντως σημαντικές λεπτομέρειες και πληροφορίες, το χρησιμοποίησα και για αυτό το κείμενο.. Την καλημέρα μου, σε ευχαριστώ πολύ!

Roadartist είπε...

@ JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS : Καλό μήνα σκρουτσάκο, να είσαι καλά και εσύ!

Roadartist είπε...

@ Sailor : ...έχεις μπει στο νόημα των μέτρων καπετάνιε μας.. Την καλημέρα μου!

Roadartist είπε...

@ ξeniáδa : Χαίρομαι που το χάρηκες και σου άρεσε.. Είναι όντως ολόκληρη ιστορία! Ένα ξεχωριστό κομμάτι του πολιτισμού μας.. Ευχαριστώ πολύ :) Καλό μήνα!!

Roadartist είπε...

@ marianaonice : Ναι είναι σίγουρα ξεχωριστά τραγούδια! Καλό μήνα να έχουμε, καλημέρα σου!

Roadartist είπε...

@ Artanis : Έχεις απόλυτο δίκιο artanis.. Ίδιος.. Την καλημέρα μου φιλάκια!

librarian είπε...

Να΄σαι καλά καλλιτέχνιδα μου για τα ωραία που μας μαθαίνεις! Μα υπάρχει καλύτερη μουσική από τη ρεμπέτικη,συνοδευόμενη πάντα από κρασί,τσιγάρο και καλή παρέα!

U.S. είπε...

εξαιρετικο το αφιερωμα σου αρτιστακι μου! Μπραβο σου για την ερευνα! Καλο μηνα να εχουμε!

foteinisou είπε...

Πολύ καλό αφιέρωμα!!!
Εξαιρετικό!!!

Καλό μήνα σου εύχομαι!!!

Διονύσης Μάνεσης είπε...

Λοιπόν, Ροδούλα, έχεις υποψιαστεί πως οι περισσότερες αναρτήσεις σου έχουν μια πολύ ενδιαφέρουσα εκπαιδευτική πτυχή;

Κακώς λες πως το κείμενό σου είναι μεγάλο. ( Καλά, για το "κουραστικό" ας μη μιλήσουμε..)Θαυμαστό είναι πώς κατάφερες να συμπυκνώσεις τόση ιστορία ενός αρκετά "ασυμμάζευτου" θέματος σε ένα κείμενο σφιχτό,με συνοχή.

Άκου τώρα. Μια και το μπλογκάκι σου βρίσκεται στην κορυφή των επισκεπτών και των σχολιογράφων, δε μένει παρά η πρόσκληση: Όποιος γαργαλάει κανένα μπουζουκάκι, κανένα τρίχορδο μπαγλαμαδάκι, κανένα τζουρά, κιθάρα κλπκλπ, ας καλεστεί σε καμία ρεμπετομάζωξη που θ' αφήσει εποχή! Για σκέψου το, για σκέψου το, να κουρδίζονται και τα οργανάκια...

55fm είπε...

Eξαιρετικό αφιέρωμα!
Αν και δεν έχω ιδιαίτερα ακούσματα σε αυτό το είδος,θαυμάζω την αυθεντικότητά του!
Μ΄αρέσει πολύ το μεράκι σου!
Καλή άνοιξη και καλό μήνα!
Φιλιά!

Άστρια είπε...

roadartist μου, συγχαρητήρια! υπεροχο post! Δόθηκες στο θέμα!

Είμαι πολύ ώρα εδώ και το απόλαυσα! Και φυσικά διάβασα το καταπληκτικό (όπως πάντα) κείμενο του Χατζηδάκη που μόνο αυτός θα μπορούσε να "κοιτάξει το θέμα στη ρίζα του" μέσα από τη "γοητεία του γυαλένιου ήχου ενός μπουζουκιού"
για να καταλήξει πόσο δικά μας είναι!
Και παραμένουν έτσι, γιατί μουσική, λόγια και χορός τους, έχουν κομματάκι της ψυχής μας.

Φιλάκια, καληνύχτα:)

υγ.Το τραγούδι που διάλεξες με λόγια του Νίκου Γκάτσου, "το δίχτυ" από τα πιο αγαπημένα.

Γιώργος Χατζηαποστόλου είπε...

Ρεμπέτικο τραγούδι: είναι της μόδας και δεν είναι, πολλοί το μιμούνται αλλά λίγοι το εκφράζουν, γιατί λίγοι βάζουν την ψυχή τους σε αυτό.
Ο ρυθμός του είναι αργός, όπως αρμόζει στα χασάπικα ή κοφτός και σπνινθηροβόλος, όπως αρμόζει στα ζεϊμπέκικα, αλλά πάντα έντιμος και καθαρός, ακόμη κι όταν ο στίχος μιλάει για απαγορευμένες ουσίες. Γιατί τέτοιες ουσίες πέρα από τα ναρκωτικά είναι οι σοφιστείες των Ελλήνων πολιτικών, η αναλγησία των αγορών και η υποκρισία των αγροτών.
Επομένως: "όλοι οι ρεμπέτες του ντουνιά ε(σ)ένα (σ') αγαπούνε..." και πολύ καλά κάνουνε, εδώ που τα λέμε!

Roadartist είπε...

@ librarian : Πάντα με αυτή την συνοδεία εννοείται librarian :D Τσιγάρο και καλή παρέα! Να είσαι καλά.. όσο μπορώ μοιράζομαι..σε φιλώ!!!

Roadartist είπε...

@ U.S. : Να είσαι καλά, καλό μήνα να έχουμε.........Ναι :) Φιλάκια!!

Roadartist είπε...

@ foteinisou : Ευχαριστώ Φωτεινή! Καλό σου μήνα :)

Roadartist είπε...

@ Διονύσης Μάνεσης : Διονύση έτσι όπως πάνε τα πράγματα.. μας βλέπω όλους μαζί σε ρεμπετοκατανύξεις, να φτιάχνουμε κομπανίες και να επιστρέφουμε σε αυτές τις κλασσικές αξίες.. Διαφορετικά δεν παλεύεται :))))) Μάθε τέχνη και άστηνε.. Πολύ γέλασα με το σχόλιο σου, σε ευχαριστώ :)))

Roadartist είπε...

@ 50fm : Όταν χαθεί το μεράκι αυτό, θα κλείσει και το blog.. διαφορετικά δε θα είχε νόημα.. Καλό μήνα!

Roadartist είπε...

@ Άστρια : Καταλυτική η παρέμβαση του Μάνου με εκείνη την διάλεξη.. Ασχολήθηκα με το ρεμπέτικο για εκτός του blog "υποχρεώσεις" μου οπότε και μετά σκέφτηκα πως ένα μέρος της έρευνας ήταν καλό να μεταφερθεί και εδώ.. Σε φιλώ και σε ευχαριστώ πολύ για τα λόγια σου φίλη μου άστρια :))))

Roadartist είπε...

@ Γιωργος Χ : Λίγοι.. συμφωνώ.. Εύστοχος ο συσχετισμός σου για τους πολιτικούς...Την καλημέρα μου και καλό ...μήνα να έχουμε.. :)

Γιώργος Χατζηαποστόλου είπε...

Καλό μήνα, επίσης, εύχομαι. Δεν θα κουραστώ να επαναλαμβάνω πως χαίρομαι να βλέπω τα φροντισμένα θέματά σου σε αυτό το χώρο.
Το καλό πρέπει να λέγεται γιατί δεν είναι αυτονόητο.

Roadartist είπε...

@ Γιωργος Χ : Ευχαριστώ αληθινά πάρα πολύ. Τιμή τα λόγια σου..

nikiplos είπε...

Τέλειο αφιέρωμα...
συνιστώ το ντοκυμανταίρ
Τετράς η ξακουστή του Πειραιώς, του Διονύσση Γρηγοράτου.

Κατά τα άλλα πολύ όμορφη και Δωρική η αφήγησή σου για ένα είδος, που μια περίοδο είχε θεοποιηθεί υπέρ του δέοντος.

Ευτυχώς η αυθεντικότητα των παλιών εκτελέσεων, μας ξαναφέρνει στην ισορροπία καθώς καμιά φορά "μπατάρουμε" στην θέα των σύγχρονων "ρεμπετών"...


φιλιά

Roadartist είπε...

@ nikiplos : Ευχαριστώ πολύ φίλε μου nikiple.. Άξιζε πιστεύω η αναφορά.. Ξεχωριστή μουσική..

Ανώνυμος είπε...

Να και μια ανάρτηση που - να με συμπαθάς - αλλά δεν συμφωνώ.
Ένα τόσο μικρό κείμενο για το Ρεμπέτικο που αναγκαστικά καταφεύγει σε περιληπτικές περιλήψεις, είναι πολύ δύσκολο να αποφύγει "λούμπες".
Θα κάνω μόνο 2-3 αναφορές γιατί αλλοιώς θα χαθούμε σε αναλύσεις.
Κατ΄αρχήν δεν είναι καθόλου αποδεδειγμένο πως βασικοί παράγοντες της γέννησης του Ρεμπέτικου είναι η παράδοση του δημοτικού τραγουδιού. (χώρια που όταν λέμε Δημοτικό Τραγούδι αυτό είναι πάρα πολλα και ετερόκλητα πράγματα)
Ούτε η στιχουργική θεματολογία του Ρεμπέτικου αλλά ούτε και οι μουσικές κλίμακες έχουν μεγάλη σχέση με το Δημοτικό. Μόνο κάποιοι στίχοι κατά καιρούς δανείζονται μοτίβα ή και αυτούσια θέματα απο το Δημοτικό (που επιμένω είναι λίγο λάθος να το λέμε γιατί άλλο το Ηπειρώτικό, το Θρακιώτικο , άλλο το Νησιώτικο κλπ και οι περισσότερες επιρροές είναι απο το Νησιώτικο βασικά)
Η ταύτιση του Ρεμπέτικου με τις παραβατικές ομάδες δεν είναι μόνο μέχρι το 1922 αλλά μέχρι το τέλος του (κάπου λίγο μετά τον πόλεμο)
Τέλος το τι είναι ρεμπέτης και ραμπέτικη ζωή είναι μια εκ των υστέρων ερμηνεία καθώς φαίνεται πως η λέξη "ρεμπέτικο" είναι μια επινοημένη λέξη και δεν υπήρχε στη γλώσσα μας πριν τη δεκαετία του 1910.
Εδώ θα ήθελα να προτείνω το εξαιρετικό βιβλίο του μεγάλου γνώστη του Ρεμπέτικου Πάνου Σαββόπουλου.
"Περί της λέξεως ρεμπέτικο το ανάγνωσμα... και άλλα"
(εκδόσεις οδός πανός 2006)
Περιέχει 9 κείμενα σχετικά με το Ρεμπέτικο και το ομώνυμο μας φανερώνει πράγματα που δεν τα είχαμε ποτέ φανταστεί.
Είναι μια απολαυστική έκπληξη η ανάγνωσή του.

Roadartist είπε...

@ solomantzaros : Φίλε μου αυτό είναι ένα κείμενο προσαρμοσμένο για μια αναφορά στο ίντερνετ, όσο γίνεται σε ένα blog, δεν είναι η έρευνα. Απολογήθηκα για αυτό στο πρώτο σχόλιο. Αν δεν το γνώριζα πως ασφαλώς δεν είναι πλήρης (όσο η αρχική) δε θα το ανέφερα καν.
Το ρεμπέτικο χάνεται στο βάθος του χρόνου, οπότε λογικό να υπάρχουν αποκλίσεις και οι απόψεις να διίστανται. Σε κάθε περίπτωση τα όσα αναφέρω προέρχονται από έγκυρες βιβλιογραφικές πηγές που τις αναφέρω και στο τέλος του ποστ. Δεν τα έβγαλα από το μυαλό μου. Από εκεί και πέρα ο καθένας ας συμφωνήσει όπως επιθυμεί. Αν ανέβαζα όλόκληρο το κείμενο (σχεδόν 15 σελίδες Α4) δε θα είχε κανένα νόημα εδώ. Δεν χρειάζεται να συμφωνούμε σε όλα.

teleytaios είπε...

Εξαιρετική ανάρτηση. Στα στενά όρια ενός ιστολογίου κατάφερες να συνοψίσεις περίφημα και αριστοτεχνικά τις κυριότερες πτυχές του ρεμπέτικου.

Μπράβο σου Μαίρη.

roadartist είπε...

@ teleytaios : Σε ευχαριστώ Κώστα. Βασιζόταν σε μια μεγαλύτερη έρευνα που είχα κάνει εκείνη την εποχή για το ρεμπέτικο τραγούδι. Ήταν όντως λίγο δύσκολο να προσαρμοστεί στα στενά πλαίσια μιας ανάρτησης. Χαίρομαι που σου άρεσε, καλό βράδυ.

Related Posts with Thumbnails