23 Οκτωβρίου 2015

Ο Μεγάλος Ερωτικός, Μάνος Χατζιδάκις




Ο Μάνος Χατζιδάκις γεννήθηκε σαν σήμερα, στις 23 του Οκτωβρίου του 1925
Όπως έχω αναφέρει και στο παρελθόν, για όσο διάστημα θα υπάρχει το ιστολόγιο δεν θα πάψουν να γίνονται αναφορές στο Μάνο Χατζιδάκι. Πράγμα που έχει τηρηθεί ως και σήμερα. Έχουν ήδη ανέβει δεκαεπτά (17) σχετικά αφιερώματα, τα οποία μπορείτε να τα διαβάσετε στο τέλος της ανάρτησης.



Ο Μάνος Χατζιδάκις, η Φλέρυ Νταντωνάκη και ο Δημήτρης Ψαριανός 
κατά τη διάρκεια των ηχογραφήσεων του «Μεγάλου Ερωτικού»

Σήμερα θα μοιραστούμε μουσική του Μάνου Χατζιδάκι, που ταιριάζει απόλυτα με τη σημερινή βροχερή μέρα...  Ο "Μεγάλος Ερωτικός", το έργο γράφτηκε στη Νέα Υόρκη από τον Ιούνιο (και τελειώσει στην Αθήνα) τον Οκτώβριο του 1972. Οι ηχογραφήσεις έγιναν στα στούνιο στις Κολούμπια στην Αθήνα από 16 Σεπτεμβρίου έως 28 Νοεμβρίου του 1972. Εξώφυλλο του Γιάννη Μόραλη.  

Πατήστε και αφήστε τη μουσική να γεμίσει το δωμάτιο σας... 


Παλιότερες αναφορές για το Μάνο Χατζιδάκι, αξίζουν την περιήγηση σας :

"Βιογραφικό σημείωμα" Μάνου Χατζιδάκι
κείμενο Μ.Χατζιδάκι, γραμμένο το χειμώνα του '85 προς '86 
Αφιέρωμα από την εκπομπή «Μηχανή του χρόνου»
"Ο νεοναζισμός δεν είναι οι άλλοι"
Το πρόσωπο του τέρατος, Μάνος Χατζιδάκις
To χαμόγελο της Τζοκόντας 

7 σχόλια:

MYSTELIOS είπε...

Μεγάλος και Αθάνατος στις μνήμες και στις καρδιές μας, αφού η αγαπημένη μουσική του είναι πλέον ανεξίτηλα γραμμένη στις ψυχές μας !!!

Giannis Pit. είπε...

Υπέροχο το αφιέρωμά σου. Σε μια τεράστια μορφή......συγχαρητήρια.

Κατια Μαρκουϊζου είπε...

ενας υπεροχος δισκος , ολα τα τραγουδια ενα , ενα συγκλονιστικές ερμηνειες ενα μεγαλο ευχαριστω για το αποψινο σου δωρο !!!!!

Μαρία Έλενα είπε...

Όμορφο αφιέρωμα
Φιλάκια ...

Roadartist είπε...

Ταξιδευτή της τέχνης, Gianni, Katia Markouizou, Μαρια Ελενα :
Ευχαριστώ πολύ για τα σχόλια σας :) καλημέρες πολλές!

nikiplos είπε...

Τον θυμάμαι στο πιάνο... Σε συναυλίες... Σε μικρές αίθουσες... ποτέ δεν τον χόρταινα... Έχω μείνει με 30 νομάτους σε γήπεδο που άδειασε αφού έφυγε ο Γ. Νταλάρας. Για τον Μάνο δεν έμειναν πολλοί τότε... Μα πιο πολύ τον θυμάμαι στο πιάνο ξημερώματα στον "Δόβηρο" στην Ξάνθη στα τέλη της δεκαετίας του 80... πριν πάρω το πλοίο την υστεραία για τη Σαμοθράκη και για εξερευνήσεις... και ήταν και το καταραμμένο φεγγάρι κόκκινο, κόκκινο από πάνω μας...

Roadartist είπε...

@ Νikiplos: Φίλε μου νικιπλέ, δεν έτυχε να τον δω ποτέ. Όταν "έφυγε" ήμουν αρκετά μικρή, τον γνώρισα μέσα από βιβλία και δίσκους μετά. Επίσης... έχω όνειρο να πάω στη Σαμοθράκη...Ελπίζω να το καταφέρω, μα τι μου έγραψες τώρα...

Related Posts with Thumbnails