13 Απριλίου 2013

Ίσλα Μπόα, Χρήστος Αστερίου, Εκδόσεις Πόλις


To "Ίσλα Μπόα" (Πόλις, 2012) του Χρήστου Αστερίου ήταν το πρώτο βιβλίο που διάβασα στην αυγή αυτού του έτους. Πρόκειται για ένα βιβλίο που σε συνεπαίρνει με τη δράση και τους χαρακτήρες του. Καθώς το διάβαζα, μου άφηνε την αίσθηση ότι δε το είχε γράψει Έλληνας συγγραφέας. Η γραφή του έχει ένα πιο διεθνές χρώμα. Επίσης, η ευφάνταστη υπόθεση γεννούσε συνεχώς εικόνες στο μυαλό μου, ένιωθα σαν να έβλεπα μια ταινία.

Η ιστορία διαδραματίζεται στο Ίσλα Μπόα, ένα ερημικό νησί στη μέση του ωκεανού, ξεκομμένο εντελώς από τον πολιτισμό. Σε αυτό το αχαρτογράφητο νησί, δέκα άγνωστοι και εντελώς διαφορετικοί μεταξύ τους άνθρωποι δέχονται, λόγω των αδιεξόδων τους, να λάβουν μέρος σε ένα τηλεοπτικό παιχνίδι επιβίωσης στυλ Survivor, με απώτερο στόχο το χρηματικό έπαθλο. 

Το μυθιστόρημα είναι μία δραματική περιπέτεια, αλλά παράλληλα και ένα πολιτικό σχόλιο για τη σημερινή κρίση που βιώνουμε. Ξεκινάει με μια συνέντευξη που δίνει ο παραγωγός του ριάλιτι Σάμυ Κόου σε μια νεαρή «δημοσιογράφο», η οποία με τις ερωτήσεις της, παρουσιάζει σταδιακά την υπόθεση.

«- Ποιος ευθύνεται για όλο αυτό, κατά τη γνώμη σας; 
- Μα η πολιτική, ποιος άλλος; Απέτυχε παταγωδώς σε όλα. Παρέδωσε τα ηνία σε άλλα χέρια, χωρίς μάχη ουσιαστικά. Και φανταστείτε πως σας μιλάει ένας άνθρωπος της αγοράς, έτσι; Να, πάρτε για παράδειγμα τον πρόεδρο. Είναι φορές που μοιάζει με ανήμπορο ανθρωπάκι.
- Τι να πω, δεν ξέρω… Βεβαίως δεν μπορεί να κάνει πολλά. Αλλά δε θα αρνηθείτε πως επηρεάζει πράγματα.
- Ελάχιστα, αγαπητή μου. Οι πολιτικοί είναι μαριονέτες που χορεύουν στο σκοπό των πραγματικών διευθυντών τους. Ο πρόεδρος είναι ένα πιόνι. Πάντοτε ήταν, εδώ που τα λέμε, μα τώρα το πράγμα έχει παραγίνει… Είναι ένας υπηρέτης συμφερόντων, ας έχουμε την τόλμη να το παραδεχτούμε. Τον αφήνουν, βέβαια, να κάνει κάποιους ελιγμούς πότε πότε, αλλά περισσότερο για τα μάτια του κόσμου. Όλη αυτή η παράσταση δεν ξεγελάει πια κανέναν.

- Προσωπικά θέλω να ελπίζω, ακόμα κι αν κοροϊδεύω τον εαυτό μου. Υπάρχει, ξέρετε, η ανάγκη για πίστη και είναι μια ανάγκη εξαιρετικά πιεστική.

- Στην ηλικία σας είναι λογικό να ρέπετε προς την αισιοδοξία. Τώρα ξεκινάτε ουσιαστικά και είναι λογικό. Αλλιώς κρίνει κανείς τα πράγματα στα τριάντα, αλλιώς στα σαράντα, αλλιώς στα εβδομήντα.»


Πολυεπίπεδο μυθιστόρημα με μια εξαιρετική σκιαγράφηση των ηρώων, μέσω των οποίων ο συγγραφέας καταφέρνει να περάσει μηνύματα για αρκετά ζητήματα. Εύστοχες αναφορές για την εισβολή του διαδικτύου στη ζωή μας, το οποίο σαν να έχει καταργήσει πλέον κάθε έννοια ιδιωτικότητας («Αν νομίζετε πως ο σημερινός άνθρωπος έχει τον παραμικρό ιδιωτικό χώρο, είστε πολύ αφελής»).  Εμβάθυνση στην αλλαγή της ανθρώπινης συμπεριφοράς όταν βρεθεί σε πραγματικά αντίξοες συνθήκες («όπου το τίποτα γιγαντωνόταν μέρα με τη μέρα», «η πείνα και οι κακουχίες διογκώνουν τα όποια προβλήματα, βγάζουν από τον άνθρωπο τον πιο βαθύ του εαυτό ή τον εξευτελίζουν ως εκεί που δεν παίρνει»).  

Αναφορές στην ανεργία και στην περιθωριοποίηση των νέων. «Μιλούσαμε για την οργή και για τη δύναμη που κρύβανε μέσα τους οι νέοι που ξεροστάλιαζαν για μέρες στα φιδίσια χιλιόμετρα της ανεργίας, έξω από τις πόρτες της πρόνοιας για ένα κομμάτι ψωμί. Αλλά και για τη σύγκρουση με την παλιά γενιά, μ’ εκείνους που βυθίστηκαν στο χρήμα και στην καλοπέραση φέρνοντας τον τόπο στην άκρη του γκρεμού. Θέλαμε να πολεμήσουμε και ν’ ανατρέψουμε με μόνο όπλο τη φωνή μας και τη μουσική. «Ελεύθερη ψυχή / τώρα πια ξέρεις τι κάνεις / φωτιά και οργή στα οδοφράγματα / πάνω στον γκρίζο ουρανό / σκάνε χιλιάδες πολύχρωμα βεγγαλικά / με τα πιστόλια του μυαλού μας τώρα». Λέγαμε για τα όνειρα που γίνονταν κομμάτια κάτω από τις ερπύστριες του φιλελεύθερου τάνκς και των αρμάτων της οικονομίας.»


Όταν η αμερικανική εταιρεία παραγωγής του παιχνιδιού χρεοκοπεί εξαιτίας της οικονομικής κρίσης, εγκαταλείπει τους συμμετέχοντες στο νησί, απομονωμένους από τον υπόλοιπο κόσμο. Ο κάθε ένας αφημένος στην τύχη του, αβοήθητος και απροστάτευτος σε αντίξοες καιρικές συνθήκες, δίχως ιατρική περίθαλψη και χωρίς τροφή.  Όλοι μονάχοι στο παγκόσμιο χωριό, σε έναν κόσμο που τους πρόδωσε προκλητικά και καταρρέει. Αναμφισβήτητα ένα πολυεπίπεδο βιβλίο που αξίζει να το διαβάσετε και να το χαρίσετε σε φίλους σας!

Χρήστος Αστερίου, Ίσλα Μπόα, Πόλις, 2012

22 σχόλια:

BUTTERFLY είπε...

Ακουγεται εξαιρετικα ενδιαφερον πραγματικα!

city addict είπε...

Με εκανες να θελω να το παρω road :)

treno fantasma είπε...

Δεν το εχω διαβασει, εχω ακουσει για αυτο. Αν δεν κανω λαθος, ηταν υποψηφιο για το βραβειο αναγνωστων 2012. Σε ευχαριστουμε.

Ανώνυμος είπε...

Ayto to vivlio akoustike telika poli apo ta vivliofila blogs. Ennoeitai tha to diabasw!
Kalo mas sabbatobrado!!

Roadartist είπε...

@ BUTTERFLY : Καλησπέρα Χριστίνα, ήταν το πρώτο βιβλίο που διάβασα στις αρχές αυτού του έτους. Πραγματικά μου άρεσε πολύ. Σάββατο σήμερα, με τόσο καλοκαιρινή μέρα, όλοι (ή σχεδόν όλοι) ήταν έξω στον ήλιο, αλλά τα βιβλία είναι παντός καιρού και διάθεσης! Μόλις πριν λίγο και εγώ μπήκα στο σπίτι. Η μέρα ήταν ιδανική για βόλτες στην θάλασσα. Καλό σκ :)

Roadartist είπε...

@ city addict : Αξίζει σίγουρα να το διαβάσεις. Το συστήνω ανεπιφύλακτα.

Roadartist είπε...

@ treno fantasma : ναι σωστά ήταν υποψήφιο για το βραβείο αναγνωστών 2012.

Roadartist είπε...

@ arcobaleno : Όντως! Και πολύ καλά έγινε, γιατί είναι ένα βιβλίο που αξίζει να διαβαστεί. Αν και το διάβασα τις πρώτες μέρες του Ιανουαρίου, μόλις χτες όμως έγραψα ανάρτηση. Καλό βράδυ!

kovo voltes... είπε...

Ακριβώς τα ίδια συναισθήματα μου γέννησε, τις ίδιες σκέψεις. Πραγματικά καλό. Πολύ καλύτερο αναμφίβολα και απο το παλαιότερο του που διάβασα πρόσφατα "Το ταξίδι του Ιάσονα Ρέμβη" (εκδ. Πόλις).

Roadartist είπε...

@ kovo voltes : Δεν έχω διαβάσει άλλο βιβλίο του. Το σίγουρο είναι ότι με το "Ίσλα Μπόα" ανέβασε το πήχη ψηλά. Χαίρομαι που ταυτίστηκαν οι σκέψεις μας και τα συναισθήματα μας.

Κ.π. είπε...

Αξιζει να μοιραζομαστε τα καλα βιβλια. Αυτη την ενημερωση εχουμε αναγκη περισσοτερο απο αλλοτε.
Οπως και τις θεατρικες παραστασεις, τα μουσεια, τα εικαστικα, τα ομορφα της χωρας, ολα οσα μοιραζεσαι εδω μαζι μας τοσα χρονια. Το σημειωσα, εμπιστευομαι το κριτηριο σου!

magda είπε...

Με την εξαιρετική κριτική σου, φαίνεται ακόμα πιο ενδιαφέρον!!!
Πραγματεύεται όντως τα σημερινά προβλήματα.
Σου εύχομαι καλή εβδομάδα
Φιλιά

Roadartist είπε...

@ Κ.π. : Η ζωή δίχως αυτά που έγραψες δεν θα είχε κανένα νόημα. Αυτό νιώθω. Όσο μπορούμε θα μοιραζόμαστε όσα όμορφα από εδώ. Να το διαβάσεις, αξίζει!

Roadartist είπε...

@ magda : Κατά την ταπεινή μου άποψη, έχουμε ανάγκη τέτοια βιβλία, που να αφορούν την "εποχή μας". Καλό απόγευμα.

Ανώνυμος είπε...

Ωραία! πολύ καλή πρόταση, σου έχω εμπιστοσύνη, όπως με τον Περέιρα και την σκακιστική νουβέλα. Με την πρώτη ευκαιρία θα το διαβάσω.

Άστρια είπε...

Δεν το έχω διαβάσει. Βλέποντας το εξώφυλλο του βιβλίου και πριν διαβάσω τα λόγια της ανάρτησης, σκέφτηκα ότι οι φωτογραφίες είναι σαν από ταινία:)

Η αλήθεια είναι ότι τα παιχνίδια ρεάλιτυ ποτέ δεν τα παρακολούθησα, όπως ούτε και το σουρβάιβορ. Το έβλεπα από μια πλευρά εξευτελιστικό για τον άνθρωπο για πολλούς λόγους (τί φτάνει να κάνει ο άνθρωπος, το κίνητρο, η εκμετάλλευση από τον παραγωγό, η "αδηφαγία" των θεατών, η στοχευμένη δημιουργία προτύπων κλπ...."
Όμως από τις περικοπές που έβαλες και ιδιαίτερα η τελική τύχη των "παικτών", πράγματι οι παραλληλισμοί με την πραγματικότητα στη ζωή(σε πολλά επίπεδα)είναι πολύ ισχυροί ως μέρος του "παιχνιδιού επιβίωσης", στου οποίου πια η συμμετοχή τείνει να είναι καθολική, καμιά φορά και αναγκαστική, χωρίς να προηγηθεί αίτηση!

"Προσωπικά θέλω να ελπίζω, ακόμα κι αν κοροϊδεύω τον εαυτό μου. Υπάρχει, ξέρετε, η ανάγκη για πίστη και είναι μια ανάγκη εξαιρετικά πιεστική" - Οπωσδήποτε ήταν μία άποψη όμως τελικά...έπεσε έξω..

Πολύ ωραία παρουσίαση. Καταγράφηκε να το διαβάσω.
Σε φιλώ πολύ, καλό βραδάκι:)

Ειρήνη είπε...

Καλημέρα. Αυτό το βιβλίο το έχω στο λίστα των βιβλίων που θέλω να διαβάσω. Μετά την πολύ ενδιαφέρουσα παρουσίασή σου, πάω αύριο κιόλας να το παραγγείλω.

Sue G. είπε...

Πολύ ωραία πρόταση! Ο Αστερίου είναι από τις πιο αξιόλογες, στέρεες, πένες της εποχής μας (και της γενιάς μου). Είχα κάποιους ενδοιασμούς με το θέμα του βιβλίου (reality shows, Survivor, κ.λπ.) αλλά απ' ότι διάβασα στην ανάρτηση, το "Ίσλα Μπόα" δεν διέψευσε καθόλου τις προσδοκίες που δημιούργησε ο συγγραφέας με το "Ταξίδι του Ιάσονα Ρέμβη" του - το ακριβώς αντίθετο, δλδ ακόμη ένα βιβλίο στην λίστα... :-)

Roadartist είπε...

@ ηλιογράφος : Χαίρομαι! Να το διαβάσεις, θα περιμένω τις εντυπώσεις σου. Σε ευχαριστώ για την εμπιστοσύνη, εδώ θα διαβάζετε μόνο για τα βιβλία που αληθινά μου άρεσαν.

Roadartist είπε...

@ Άστρια : Όσο απίστευτο κ αν ακουστεί σε κάποιους, εγώ δεν βλέπω πλέον καθόλου τηλεόραση. Προτιμώ το ίντερνετ για ενημέρωση, και άλλων ειδών τρόπους ψυχαγωγίας. Αν θέλω να δω όμως κάποια καλή εκπομπή θα τη βρω online. Ποτέ δε συμπάθησα τα ριάλιτι. Όμως το βιβλίο, με αφορμή αυτά μας ξετυλίγει τη σύγχρονη πραγματικότητα.
Όσο για τη "Δημοσιογράφο", όταν διαβάσεις το βιβλίο θα καταλάβεις τι σκοπό εξυπηρετεί στην εξέλιξη. Φιλιά :)

Roadartist είπε...

@ Ειρήνη : Καλή ανάγνωση Ειρήνη! Εύχομαι να το χαρείς. Θα περιμένουμε εντυπώσεις σου.

Roadartist είπε...

@ Sue : Όχι δεν τις διέψευσε καθόλου! Το αντίθετο, με ενθουσίασε πολύ, στο συστήνω ανεπιφύλακτα. Αυτή η λίστα δεν τελειώνει ποτέ... ευτυχώς! Θα διαβάσω το "Ταξίδι του Ιάσονα Ρέμβη", ευχαριστώ.

Related Posts with Thumbnails