Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα αφιερώματα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα αφιερώματα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

8 Απριλίου 2016

Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος







Καθώς εισέρχεσαι στην Εθνική Βιβλιοθήκη, νιώθεις σαν να μπαίνεις σε μια εκκλησία,
στο Ναό της Γνώσης...


Είναι σαν ένας ναός, 
που στεγάζει ένα τεράστιο κομμάτι της πνευματικής παρακαταθήκης του τόπου,


 με πολύ σπάνια βιβλία...




Μόνο χρόνο να έχεις για να χαθείς στις σελίδες τους...


Ένα κτίριο που έχει περάσει από πολλές συμπληγάδες...


κουβαλά όλη την ιστορία μέσα του...


Σε λίγο καιρό, θα αλλάξει σελίδα.


Με σκοπό να ανοιχτεί περισσότερο προς το κοινό
να αποτελέσει ένα κομμάτι - αληθινό και αναπόσπαστο - της ζωής του.


*Ο γρύπας, φύλακας από την αρχαία εποχή, ως φρουρός των θησαυρών της* 

Η Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος αποτελεί τον θεματοφύλακα της γραπτής πνευματικής παρακαταθήκης των Ελλήνων και την κιβωτό ενός μοναδικού πλούτου στον οποίο καταγράφεται η πορεία της ελληνικής σκέψης και ιστορίας δια μέσου των αιώνων. 

Εικόνες από το υπέροχο κτίριο, λίγο πριν από τη μεταφορά της στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (ΚΠΙΣΝ) στο Δέλτα Φαλήρου. 

Ας ελπίσουμε ότι αυτή η μεταφορά να σηματοδοτήσει και τη μεταβίβαση σε μια νέα εποχή, όχι μόνο για την ΕΒΕ, αλλά για όλες τις ελληνικές βιβλιοθήκες. 

2 Νοεμβρίου 2015

Δημήτρης Μητρόπουλος, μια μουσική ιδιοφυΐα...



"Το γράμμα σου το τόσο αισιόδοξο, το τόσο ωραία γεμάτα σχέδια κατέληξε στο να δώσει τη χαριστική βολή στη ψυχή μου, τη βασανισμένη με τα διάφορα προβλήματα και διλήμματα που μου έχουν παρουσιαστεί τον τελευταίο καιρό. Ακριβώς τη στιγμή που ζητούσα πληροφορίες περί της δυνατότητας να γίνω αμερικανός resident ή πολίτης. Το φαντάζεσαι; Ένα είναι βέβαιο αγαπητό μου παιδί ότι είτε εδώ είτε κάτω στον τόπο μας θα είμαι πάντα δυστυχισμένος. Αλλά εδώ τουλάχιστον θα είμαι λιγότερο δυστυχισμένος. Εδώ παρ' όλο που υποφέρω ηθικά, είμαι ηθικά αγνός. Δε θα ήταν αλίμονο το ίδιο στην Αθήνα. Το γνωρίζω πολύ καλά. Στην Αθήνα χτυπιέμαι ηθικά από δυο μεριές. Εδώ επιτέλους υποφέρω από τα δικά μου βάσανα που θα υπάρχουν για μένα σε όλες τις γωνιές της γης. Η Αθήνα όμως θα σημαίνει την απόλυτη πανωλεθρία, αν ξαναγυρίσω για πολύ. Εδώ επιτέλους αισθάνομαι εξαγνισμένος. Βοηθημένος να μετουσιώσω τις αδυναμίες μου. Επειδή εδώ οι άνθρωποι είναι αθώοι και γεμάτοι θρησκευτικά αισθήματα. Στον τόπο μας ή στην Ευρώπη, ο κόσμος είναι φιλύποπτος και σε κάνει να αηδιάσεις και τις πιο αγνές σου διαθέσεις. Σε λερώνουν. Με τον τρόπο αυτό χάνει κανείς το θάρρος του."


"Αυτόν τον άνθρωπο τον σταύρωσαν πολλές φορές. Και σαν να μην αρκούσε μόνο αυτό, τον κορόιδευαν από πάνω ανοικτά. Μολονότι με κάποιο διεστραμμένο τρόπο τον αγαπούσαν παράλληλα και τον σέβονταν. Αυτό που υπήρξε ο Μητρόπουλος δε το χωρούσε ο νους των συγκαιρινών, ούτε των Ελλήνων, ούτε των Αμερικανών.  Κανείς από τους συκοφάντες δεν αμφισβήτησε όμως τις ικανότητες του. Γι' αυτό άρχισαν να τον ροκανίζουν, υπονομευτικά. Όχι από κακία. Απλώς για να δουν αν θα αντέξει. Αν θα άντεχε ίσως να πίστευαν και αυτοί, μετά.  Άρχισαν να χτυπάνε αλύπητα τη σκληρή απόφαση του, να είναι διαφορετικός. Όσοι δεν μπόρεσαν. Σε μια εποχή όπου το "άγιος" και το "δειλός" μπερδεύονταν όπως και η ηθική με τους αναποφάσιστους έμοιαζαν ένα. Η ουσία είναι πως ο Μητρόπουλος τους έκανε να αισθανθούν άβολα. Γιατί αυτοί διάλεξαν το εύκολο. Και εκείνος το ανέφικτο. Την πιο ψηλή κορυφή. Και αυτό τους φόβιζε. " 




Τα παραπάνω αποσπάσματα προέρχονται από το παρακάτω εξαιρετικό αφιέρωμα για τον Δημήτρη Μητρόπουλο, στην εκπομπή "Που πάει η εκπομπή όταν δεν την ακούμε πια;" του Μενέλαου Καραμαγγιώλη. Αξίζει να την ακούσετε ολόκληρη, στο παρακάτω βίντεο:


Ο Δημήτρης Μητρόπουλος (Αθήνα, 1 Μαρτίου 1896 - Μιλάνο 2 Νοεμβρίου 1960) ήταν Έλληνας μαέστρος, πιανίστας και συνθέτης που έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στις Ηνωμένες Πολιτείες. Όσα είπε για την Ελλάδα του Εμφυλίου τότε, μόνο σήμερα μπορούμε να τα εκτιμήσουμε. Οι συκοφάντες και εδώ και εκεί επέμειναν. Παρ' όλα αυτά ο Μητρόπουλος πέτυχε το όνειρο του. Έγινε καλλιτεχνικός διευθυντής της Φιλαρμονικής της Νέας Υόρκης. 

Ιστοσελίδα για τον Μητρόπουλο από τον Έλληνα βιογράφο του, Απόστολο Κώστιο εδώ:
http://www.dimitrimitropoulos.gr/ 

23 Οκτωβρίου 2015

Ο Μεγάλος Ερωτικός, Μάνος Χατζιδάκις




Ο Μάνος Χατζιδάκις γεννήθηκε σαν σήμερα, στις 23 του Οκτωβρίου του 1925
Όπως έχω αναφέρει και στο παρελθόν, για όσο διάστημα θα υπάρχει το ιστολόγιο δεν θα πάψουν να γίνονται αναφορές στο Μάνο Χατζιδάκι. Πράγμα που έχει τηρηθεί ως και σήμερα. Έχουν ήδη ανέβει δεκαεπτά (17) σχετικά αφιερώματα, τα οποία μπορείτε να τα διαβάσετε στο τέλος της ανάρτησης.



Ο Μάνος Χατζιδάκις, η Φλέρυ Νταντωνάκη και ο Δημήτρης Ψαριανός 
κατά τη διάρκεια των ηχογραφήσεων του «Μεγάλου Ερωτικού»

Σήμερα θα μοιραστούμε μουσική του Μάνου Χατζιδάκι, που ταιριάζει απόλυτα με τη σημερινή βροχερή μέρα...  Ο "Μεγάλος Ερωτικός", το έργο γράφτηκε στη Νέα Υόρκη από τον Ιούνιο (και τελειώσει στην Αθήνα) τον Οκτώβριο του 1972. Οι ηχογραφήσεις έγιναν στα στούνιο στις Κολούμπια στην Αθήνα από 16 Σεπτεμβρίου έως 28 Νοεμβρίου του 1972. Εξώφυλλο του Γιάννη Μόραλη.  

Πατήστε και αφήστε τη μουσική να γεμίσει το δωμάτιο σας... 


Παλιότερες αναφορές για το Μάνο Χατζιδάκι, αξίζουν την περιήγηση σας :

"Βιογραφικό σημείωμα" Μάνου Χατζιδάκι
κείμενο Μ.Χατζιδάκι, γραμμένο το χειμώνα του '85 προς '86 
Αφιέρωμα από την εκπομπή «Μηχανή του χρόνου»
"Ο νεοναζισμός δεν είναι οι άλλοι"
Το πρόσωπο του τέρατος, Μάνος Χατζιδάκις
To χαμόγελο της Τζοκόντας 

12 Οκτωβρίου 2015

Ναός της Αρτέμιδος στη Βραυρώνα, ένας εκπληκτικά μαγικός αρχαιολογικός χώρος...


Μια από τις ωραιότερες εκδρομές εντός της Αττικής με εξαιρετικό αρχαιολογικό ενδιαφέρον. 


Το Ιερό της Αρτέμιδος στη Βραυρώνα, μόλις 35' από την Αθήνα. 
Συνδυάζεται όλες τις εποχές με βόλτα στη θάλασσα κ στην εξοχή.


Η Βραυρώνα βρίσκεται στη νότια ακτή της Αττικής, στο λόφο όπου βρισκόταν αυτός ο οικισμός ήταν κτισμένο το ιερό της Βαυρωνίας Αρτέμιδος που αποτελεί ένα από τα αρχαιότερα και πιο σεβάσμια ιερά της Αττικής.


Πρόκειται για ένα κόσμημα με μοναδικά εξαιρετικό ενδιαφέρον. 
Είναι πολύ κρίμα που είναι σχετικά άγνωστος... ελάχιστοι τον επισκέπτονται.


Οι απαρχές του ιερού ανάγονται στην Γεωμετρική περίοδο, 9ο ή (πιθανώτερα) 8ο αι. π.Χ., οπότε χρονολογούνται τα πολυάριθμα αναθήματα που ανακαλύφθηκαν στην θέση της ιερής πηγής. 


Η παλαιότατη λατρεία της Αρτέμιδος, που απ’ ό,τι φαίνεται είχε αρχέγονες ρίζες, σχετιζόταν κατεξοχήν με το γυναικείο φύλο, δεδομένου ότι η Άρτεμις ήταν η θεά της παρθενίας και θεωρείτο προστάτιδα της γυναικείας γονιμότητας και αρωγός σε ζητήματα τοκετού. 


Προς τον αρχαιολογικό χώρο, οι ταμπέλες για τον υγρότοπο έχουν γραμμένα τα επεξηγητικά κείμενα ακόμα και σε Braille, επίσης μπορείς να ακούσεις και τους ήχους των πουλιών και των εντόμων. Τόσο πρωτότυπες και ωραίες κατασκευές ρημάζουν στον ήλιο. 


Οπότε εδώ έχουμε να κάνουμε με έναν αρχαιολογικό τόπο εξαιρετικά μοναδικής αξίας και ομορφιάς, που όμως δεν έχει καταφέρει να προσελκύσει το ενδιαφέρον του κοινού. 
Όταν πήγαμε μια Κυριακή του Ιουλίου, οι μοναδικοί επισκέπτες ήμασταν εμείς με άλλη μια παρέα Ελλήνων και δυο οικογένειες Γάλλων...


Στον αρχαιολογικό χώρο βρίσκεται και ο "Τάφος της Ιφιγένειας". 
 Η Ιφιγένεια σύμφωνα με τους γνωστούς στίχους της "Ιφιγένειας εν Ταύροις" του Ευριπίδη (στ. 1463 - 1467) ήταν κλειδούχος ιέρεια της Αρτέμιδος και λατρευόταν ιδιαίτερα ως χθόνια ηρωίδα με κέντρο λατρείας τον μυθικό τάφο της, που αναγνωρίστηκε στο εν λόγω σπήλαιο. 



Μέσα στον αρχαιολογικό χώρο, δίπλα από το Ναό της Άρτεμης,
βρίσκεται μια παλαιοχριστιανική εκκλησία, κάτι που μας γέμισε με σκέψεις.

 Η παλαιοχριστιανική στη Βραυρώνα κτίστηκε στα μέσα του 5ου αιώνα μΧ. και καταστράφηκε τον 10ο αιώνα από άγνωστη μέχρι στιγμής αιτία. Ανήκει στο τύπο της τρικλιτης βασιλικής, τα κλίτη χωρίζονται μεταξύ τους με δυο κιονοστοιχίες αποτελούμενες από επτά αρράβδοτους κίονες. Η αψίδα του ιερού είναι ημικύκλια με το δάπεδο στρωμένο με χρωματιστά μάρμαρα. Ο ναός ήταν άγνωστος μέχρι το 1951 που έγινε η αρχαιολογική ανασκαφή, άγνωστο παραμένει επίσης που ήταν αφιερωμένος.













17 Ιουλίου 2015

Terrapolis: Η Γαλλική Σχολή Αθηνών ανοίγει για πρώτη φορά τον κήπο της στο κοινό για μια ξεχωριστή έκθεση σύγχρονης τέχνης



Ο ΝΕΟΝ, σε συνεργασία με τη Whitechapel Gallery, ανοίγει για πρώτη φορά τον κήπο της Γαλλικής Σχολής Αθηνών σε διάλογο της σύγχρονης τέχνης με το ευρύ κοινό.


Η Γαλλική Σχολή Αθηνών (École Française d'Athènes (EfA)) ιδρύθηκε το 1846, δεν είναι μόνο το παλαιότερο ξένο ινστιτούτο που ιδρύθηκε στην Αθήνα, μα επίσης το πρώτο ακαδημαϊκό γαλλικό ινστιτούτο εκτός Γαλλίας. Η ίδρυσή του συνδέεται με το γαλλικό φιλελληνισμό, αλλά και με την πολιτική της Γαλλίας στην ανατολική μεσόγειο, την εποχή εκείνη.


Διευθύνει προγράμματα έρευνας σε όλους τους τομείς των Ελληνικών Σπουδών, αλλά κυρίως στην αρχαιολογία, στη μελέτη των επιγραφών και στις Κλασσικές Σπουδές. Το EfA έχει επίσης ένα εκτεταμένο πρόγραμμα υποτροφιών. Η βιβλιοθήκη του περιλαμβάνει 80.000 βιβλία, 550.000 φωτογραφίες και 35.000 χάρτες.


Για δεύτερη χρονιά μετά τη Γεννάδειο Βιβλιοθήκη πέρυσι (Μάιος – Ιούνιος 2014), ο ΝΕΟΝ και η Whitechapel Gallery ενεργοποιούν έναν ιστορικό χώρο στο κέντρο της Αθήνας, τον κήπο της Γαλλικής Σχολής, για να παρουσιάσουν έργα σύγχρονων καλλιτεχνών σε άμεσο διάλογο με τη δημόσια σφαίρα και το ευρύ κοινό. 


 Η Γαλλική Σχολή έχει μακρά ιστορία στη δημόσια ζωή της Αθήνας, από το 1846, αλλά είναι η πρώτη φορά που ο κήπος της ανοίγει με ελεύθερη πρόσβαση στους κατοίκους και τους επισκέπτες της πόλης, μέσω της σύγχρονης τέχνης.


Η έκθεση Terrapolis εντάσσεται στη στρατηγική του ΝΕΟΝ να χρησιμοποιήσει τη σύγχρονη τέχνη ως εργαλείο ώστε να ευαισθητοποιήσει και να ενεργοποιήσει τους πολίτες να επισκεφθούν και να ξαναζωντανέψουν ιστορικούς δημόσιους, ιδιωτικούς κήπους και ανοιχτούς χώρους στην πόλη.


Η έκθεση Terrapolis έχει ως κεντρικό άξονα έργα σύγχρονης τέχνης 
που συνδέουν το ανθρώπινο με το ζωώδες. 


Απηχώντας τους Σάτυρους, τις Σφίγγες, τους Κένταυρους της αρχαιοελληνικής γλυπτικής, 37 Έλληνες και ξένοι καλλιτέχνες παρουσιάζουν γλυπτά, εγκαταστάσεις και φιλμ με στοιχεία από τη μυθολογία, το αρχαίο δράμα, το ζωικό βασίλειο, προτείνοντας μια «βιοηθική» για τον 21ο αιώνα


Η έκθεση θέτει ερωτήματα για τη σχέση της τέχνης με διεργασίες της φύσης, την απήχηση μυθικών αφηγήσεων στη σύγχρονη κοινωνία, τη σχέση του ανθρώπου με τα ζώα. 



Αυτό απηχεί και ο όρος Terrapolis 


–που εισήγαγε η Donna Haraway ειδική σε θέματα φιλοσοφίας των επιστημών- και προέρχεται από τη λατινική λέξη «terra» που σημαίνει γη και την ελληνική λέξη «πόλις».


Η έκθεση θέτει μια σειρά ερωτημάτων: Πρέπει να αντιμετωπίζουμε τα ζώα ως πολίτες; 


Πώς συνδέεται η τέχνη με διαδικασίες της φύσης, όπως η μεταμόρφωση; 


Πώς αντηχούν οι μυθικές αφηγήσεις στη σύγχρονη κοινωνία; 


Μπορούμε να επανακαθορίσουμε τη σχέση μας με τα άλλα είδη;




Στην έκθεση συμμετέχουν έργα των: Caroline Achaintre, Allora & Calzadilla, Francis Alÿs, Αθανάσιος Αργιανάς, Joseph Beuys, Huma Bhabha, Reg Butler, Lynn Chadwick, Marcus Coates, William Cobbing, Enrico David, Charlotte Dumas, Angus Fairhurst, Studio Ghibli, Tue Greenfort, Asta Gröting, Henrik Håkansson, Anthea Hamilton & Nicholas Byrne, Joan Jonas, Ελένη Καμμά, Markus Karstieß, Διονύσης Καβαλλιεράτος, Yayoi Kusama, Oliver Laric, Richard Long, Sarah Lucas, Ruth Maclennan, Chris Marker, Marlie Mul, Katja Novitskova, Anatoly Osmolovsky, Αλίκη Παλάσκα, Norbert Prangenberg, Ugo Rondinone, Κώστας Σαχπάζης και Peter Wächtler.

TERRAPOLIS

Διάρκεια Έκθεσης: 27 Μαΐου – 26 Ιουλίου 2015

Γαλλική Σχολή Αθηνών
Διδότου 6, Αθήνα

Ωράριο Λειτουργίας
Δευτέρα Κλειστά
Τρίτη - Σάββατο: 10:00 – 21:00
Κυριακή: 12:00 – 18:00

Η έκθεση πλαισιώνεται από παράλληλες εκδηλώσεις με ελεύθερη συμμετοχή για το κοινό, ενώ οι ξεναγήσεις πραγματοποιούνται µε αυτόματες ηχογραφημένες πληροφορίες.
Related Posts with Thumbnails