Ο Μεγάλος Ερωτικός, Μάνος Χατζιδάκις

Ο Μάνος Χατζιδάκις γεννήθηκε σαν σήμερα, στις 23 του Οκτωβρίου του 1925. 
Όπως έχω αναφέρει και στο παρελθόν, για όσο διάστημα θα υπάρχει το ιστολόγιο δεν θα πάψουν να γίνονται αναφορές στο Μάνο Χατζιδάκι. Πράγμα που έχει τηρηθεί ως και σήμερα. Έχουν ήδη ανέβει δεκαεπτά (17) σχετικά αφιερώματα, τα οποία μπορείτε να τα διαβάσετε στο τέλος της ανάρτησης.

Ο Μάνος Χατζιδάκις, η Φλέρυ Νταντωνάκη και ο Δημήτρης Ψαριανός 

κατά τη διάρκεια των ηχογραφήσεων του «Μεγάλου Ερωτικού»

Σήμερα θα μοιραστούμε μουσική του Μάνου Χατζιδάκι, που ταιριάζει απόλυτα με τη σημερινή βροχερή μέρα...  Ο "Μεγάλος Ερωτικός", το έργο γράφτηκε στη Νέα Υόρκη από τον Ιούνιο (και τελειώσει στην Αθήνα) τον Οκτώβριο του 1972. Οι ηχογραφήσεις έγιναν στα στούνιο στις Κολούμπια στην Αθήνα από 16 Σεπτεμβρίου έως 28 Νοεμβρίου του 1972. Εξώφυλλο του Γιάννη Μόραλη.  

Πατήστε και αφήστε τη μουσική να γεμίσει το δωμάτιο σας... 

Παλιότερες αναφορές για το Μάνο Χατζιδάκι, αξίζουν την περιήγηση σας :

Μάνος Χατζιδάκις: «Διψάμε για ουρανό»!

"Βιογραφικό σημείωμα" Μάνου Χατζιδάκι

Μάνος Χατζιδάκις: "Ας περάσουμε μια καταστροφή, μπας και σωθούμε σοβαρά."

Μάνος Χατζιδάκις, ο Λαχειοπώλης του Ουρανού...

Άποψη του Μάνου για την Παιδεία

κείμενο Μ.Χατζιδάκι, γραμμένο το χειμώνα του '85 προς '86 

Το Τρίτο Πρόγραμμα του Μάνου Χατζιδάκι

Αφιέρωμα από την εκπομπή «Μηχανή του χρόνου»
"Ο νεοναζισμός δεν είναι οι άλλοι"
Το πρόσωπο του τέρατος, Μάνος Χατζιδάκις

"Ο καθρέφτης και το μαχαίρι", του Μάνου Χατζιδάκι
Αναφορά του Μάνου Χατζιδάκι στο Ρεμπέτικο 
σχόλια του Τρίτου
 ..τα παιδιά του Πειραιά..
 Μάνος Χατζιδάκις: Το νησί των συναισθημάτων
..όταν έρχονται τα σύννεφα..

To χαμόγελο της Τζοκόντας 

Στιγμές αθηναϊκής καθημερινής τρέλας...

Ίσως αυτή η ανάρτηση να μην ταιριάζει στη συνήθη θεματολογία του blog. Ξέρεις ότι σπάνια γκρινιάζω από εδώ, καθώς προτιμώ να εστιάζω στα όμορφα.  Αυτό δε σημαίνει όμως ότι κλείνω τα μάτια στη γενικότερη κατάρρευση και στις καθημερινές στιγμές τρέλας. 

Πρωινό στο κέντρο της Αθήνας. Πέρασμα από την οδό Ακαδημίας. Κοντοστέκομαι μπροστά από το παραπάνω άγαλμα. Γρήγορη ματιά. Ένα αφημένο χάρτινο ποτήρι από καφέ, ακουμπισμένο πάνω στο μάρμαρο. Κάποιος περαστικός, αντί να το αφήσει στον πιο κοντινό κάδο απορριμάτων, παράτησε το σκουπίδι του στην προτομή. Κοίταξα φευγαλέα το στάσιμο πρόσωπο απέναντι μου. Το άγαλμα γεμάτο με κουτσουλιές. "Ποιος να είναι αυτός άραγε;", αναλογίστηκα. Την απορία μου ήρθε αμέσως να λύσει η παρακάτω επιγραφή. 

"ΓΙΩΡΓΟΣ Κ. ΚΑΤΣΙΜΠΑΛΗΣ (1899-1978)

Ο ΚΟΛΟΣΣΟΣ ΤΟΥ ΜΑΡΟΥΣΙΟΥ

ΙΔΡΥΤΗΣ ΚΑΙ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΟΥ 

ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ Κ. ΠΑΛΑΜΑ

ΜΑΙΚΗΝΑΣ ΤΩΝ 

ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ"

Μάλιστα... ένας σημαντικός άνθρωπος των γραμμάτων...

Δείτε την παραπάνω εικόνα. Νομίζω ότι ακριβώς αυτή είναι η θέση που έχει στην ελληνική κοινωνία ένας άνθρωπος των γραμμάτων... Γεμάτος κουτσουλιές, στην καλύτερη περίπτωση με χρησιμότητα ενός κάδου απορριμάτων. Εντελώς συμβολική αυτή η εικόνα λοιπόν.

Έπειτα χρειάστηκε να μπω στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων. Η κατάσταση που αντικρίζεις στο εσωτερικό αυτής της δημόσιας υπηρεσίας είναι εξοργιστική. Υπεράριθμοι υπάλληλοι, κάποιοι σε γραφεία δίχως υπολογιστές να κοιτάνε το ταβάνι, ή το απέναντι τους τοίχο.  Ενώ για μια απλή υπογραφή μπορεί να χάσεις ένα εικοσάλεπτο. 

Παραπάνω βλέπεις, το γραφείο ενός υπαλλήλου. Στον τοίχο είχε κολλημένο ένα χαρτί με ημερολόγιο με τις αργίες του 2015. Θεωρώ άρρωστο το ότι ο συγκεκριμένος υπάλληλος πηγαίνει στην εργασία του και κάθε μέρα σκέφτεται όσες αργίες έρχονται. Όλοι σκεφτόμαστε φυσικά τις αργίες, δεν είναι όμως και ότι καλύτερο να είναι αυτή η (πρώτη) σκέψη σου κάθε μέρα. Ακριβώς δίπλα σε ένα άλλο χαρτί με κεφαλαία είχε εκτυπώσει: "Όταν πάρεις πτυχίο ανθρωπιάς !! τότε μπορείς να λέγεσαι άνθρωπος" (τουτέστιν δεν έχει πάρει πτυχίο ο συγκεκριμένος...)

Παραδίπλα με επίσης κεφαλαία: "Ουδείς αχαριστότερος του ευεργετηθέντος" (τουτέστιν μην περιμένεις καμιά φοβερή εξυπηρέτηση, αυτό "διδάσκει" η αχαριστία του ευεγερτηθέντος...)

Όλα αυτά εν έτη 2015. Σε μια χρεοκοπημένη χώρα. Όπου ο συγκεκριμένος υπάλληλος με τόση τραγική ανεργία, με τόση μαύρη εργασία, θα έπρεπε να ένιωθε τουλάχιστον ευγνωμοσύνη και τυχερός για την εργασία του, για εκεί που βρίσκεται. 

Φεύγοντας, αντικρίζεις απέξω ανθρώπους εξαρτημένους από τα ναρκωτικά. 

Αναρωτιέμαι πραγματικά, σε ποια άλλη πόλη χτυπάνε ενέσεις με ηρωίνη ακριβώς έξω από την "Ακαδημία", το Πνευματικό κέντρο, το Πανεπιστήμιο, την Εθνική Βιβλιοθήκη της;  Προλαβαίνω τον αντίλογο σου, στο αν έχει σημασία του πού βρίσκονται ναρκομανείς. Έχει, ο συνδυασμός είναι άκρως συμβολικός, επικίνδυνος και κυριολεκτικά σκοτώνει... 

Συγχωρέστε με. 

Δε μπορώ να εξοικειωθώ με αυτή την παράνοια. 

Ναός της Αρτέμιδος στη Βραυρώνα, ένας εκπληκτικά μαγικός αρχαιολογικός χώρος...

Μια από τις ωραιότερες εκδρομές εντός της Αττικής με εξαιρετικό αρχαιολογικό ενδιαφέρον. 

Το Ιερό της Αρτέμιδος στη Βραυρώνα, μόλις 35' από την Αθήνα. 

Συνδυάζεται όλες τις εποχές με βόλτα στη θάλασσα κ στην εξοχή.

Η Βραυρώνα βρίσκεται στη νότια ακτή της Αττικής, στο λόφο όπου βρισκόταν αυτός ο οικισμός ήταν κτισμένο το ιερό της Βαυρωνίας Αρτέμιδος που αποτελεί ένα από τα αρχαιότερα και πιο σεβάσμια ιερά της Αττικής.

Πρόκειται για ένα κόσμημα με μοναδικά εξαιρετικό ενδιαφέρον. 

Είναι πολύ κρίμα που είναι σχετικά άγνωστος... ελάχιστοι τον επισκέπτονται.

Οι απαρχές του ιερού ανάγονται στην Γεωμετρική περίοδο, 9ο ή (πιθανώτερα) 8ο αι. π.Χ., οπότε χρονολογούνται τα πολυάριθμα αναθήματα που ανακαλύφθηκαν στην θέση της ιερής πηγής. 

Η παλαιότατη λατρεία της Αρτέμιδος, που απ’ ό,τι φαίνεται είχε αρχέγονες ρίζες, σχετιζόταν κατεξοχήν με το γυναικείο φύλο, δεδομένου ότι η Άρτεμις ήταν η θεά της παρθενίας και θεωρείτο προστάτιδα της γυναικείας γονιμότητας και αρωγός σε ζητήματα τοκετού. 

Προς τον αρχαιολογικό χώρο, οι ταμπέλες για τον υγρότοπο έχουν γραμμένα τα επεξηγητικά κείμενα ακόμα και σε Braille, επίσης μπορείς να ακούσεις και τους ήχους των πουλιών και των εντόμων. Τόσο πρωτότυπες και ωραίες κατασκευές ρημάζουν στον ήλιο. 

Οπότε εδώ έχουμε να κάνουμε με έναν αρχαιολογικό τόπο εξαιρετικά μοναδικής αξίας και ομορφιάς, που όμως δεν έχει καταφέρει να προσελκύσει το ενδιαφέρον του κοινού. 

Όταν πήγαμε μια Κυριακή του Ιουλίου, οι μοναδικοί επισκέπτες ήμασταν εμείς με άλλη μια παρέα Ελλήνων και δυο οικογένειες Γάλλων...

Στον αρχαιολογικό χώρο βρίσκεται και ο "Τάφος της Ιφιγένειας". 

 Η Ιφιγένεια σύμφωνα με τους γνωστούς στίχους της "Ιφιγένειας εν Ταύροις" του Ευριπίδη (στ. 1463 - 1467) ήταν κλειδούχος ιέρεια της Αρτέμιδος και λατρευόταν ιδιαίτερα ως χθόνια ηρωίδα με κέντρο λατρείας τον μυθικό τάφο της, που αναγνωρίστηκε στο εν λόγω σπήλαιο. 

Μέσα στον αρχαιολογικό χώρο, δίπλα από το Ναό της Άρτεμης,
βρίσκεται μια παλαιοχριστιανική εκκλησία, κάτι που μας γέμισε με σκέψεις.

 Η παλαιοχριστιανική στη Βραυρώνα κτίστηκε στα μέσα του 5ου αιώνα μΧ. και καταστράφηκε τον 10ο αιώνα από άγνωστη μέχρι στιγμής αιτία. Ανήκει στο τύπο της τρικλιτης βασιλικής, τα κλίτη χωρίζονται μεταξύ τους με δυο κιονοστοιχίες αποτελούμενες από επτά αρράβδοτους κίονες. Η αψίδα του ιερού είναι ημικύκλια με το δάπεδο στρωμένο με χρωματιστά μάρμαρα. Ο ναός ήταν άγνωστος μέχρι το 1951 που έγινε η αρχαιολογική ανασκαφή, άγνωστο παραμένει επίσης που ήταν αφιερωμένος.

Αρχαιολογία της πόλης των Αθηνών: Ιερό της Αρτέμιδος

Πιέρ Πάολο Παζολίνι, Το μακρύ ταξίδι της άμμου

Το καλοκαίρι του 1959, ο Πιέρ Πάολο Παζολίνι ταξίδεψε στις ακτές της Ιταλίας οδηγώντας ένα Fiat Millecento. Ένα ταξιδιωτικό ρεπορτάζ, ένα υπέροχο καλοκαιρινό ταξιδιωτικό ημερολόγιο με τίτλο "Το μακρύ ταξίδι της άμμου", το οποίο δημοσιεύτηκε σε τρεις συνέχειες στο περιοδικό Successo.

Το διάβασα το καλοκαίρι στην αιώρα κάτω από τη μουριά

και ταξίδεψα μέσω αυτού ως τις Ιταλικές ακτές...

Τριάντα χρόνια μετά τον θάνατο του Παζολίνι, ο φωτογράφος Φιλίπ Σεκλιέ ανασυνθέτει, μέσα από ασπρόμαυρες φωτογραφίες, το ταξίδι του Παζολίνι.  Ο παρών τόμος παρουσιάζει για πρώτη φορά το "Μακρύ ταξίδι της άμμου" στην πλήρη μορφή του.  

Μαζί με τις επιστολές, τα χειρόγραφα και τις δακτυλογραφημένες σελίδες του Παζολίνι, συμπεριλαμβανομένων πολλών αδημοσίευτων αποσπασμάτων και από το αρχικό δακτυλογραφημένο κείμενο του Ιταλού δημιουργού. 

Ο αναγνώστης μέσα από τα χειρόγραφα, τις επιστολές και τις φωτογραφίες του Φιλίπ Σεκλιέ ξαναζεί τη μοναδική διαδρομή του Παζολίνι στην Ιταλία.

Το συγκεκριμένο βιβλίο έχει αρχική τιμή 39 ευρώ,

το αγόρασα από το Παζάρι Βιβλίου της Πλατείας Κοτζιά μόλις 5 ευρώ.

Ένα από τα διαμαντάκια που έχω εντοπίσει στο συγκεκριμένο παζάρι... 

Να το έχετε στο νου σας στην επόμενη σας βόλτα σε αυτό. 

Το μακρύ ταξίδι της άμμου, Πιερ Πάολο Παζολίνι, Εκδόσεις Ηλέκτρα