2 Μαρτίου 2015

Art be with you || ...αναζητώντας επίμονα την ομορφιά


Το πρώτο μέρος του τίτλου της σημερινής ανάρτησης προέρχεται από ένα εκπληκτικό βίντεο που είχα την τύχη να δω πρόσφατα. Μπορείτε να το δείτε και εσείς στο τέλος της ανάρτησης. Τι αγαλλίαση νιώθεις με δημιουργίες που αναδεικνύουν την ομορφιά του ανθρώπου, της ψυχής του. Αντίθετα τι φρίκη νιώθεις με τους βανδαλισμούς που έγιναν στη Μοσούλη, είδα αυτό το βίντεο με μεγάλη δυσκολία. Έχει μια ωμή βία, σαν να σκοτώνουν ολόκληρη την ιδέα της ανθρωπότητας. Σαν να βιάζουν τη ιερή στιγμή της δημιουργίας, που είναι η πλέον επαναστατική στιγμή του σύμπαντος. Την έννοια της "συνέχειας". Σαν να βιάζουν την ίδια την ιστορία μας. Γιατί η ιστορία είναι παγκόσμια και πανανθρώπινη, όπως είναι και η δημιουργία. Δε χωρίζεται σε έθνη και δεν γνωρίζει σύνορα. 

Ταυτίζομαι απόλυτα με αυτές τις σκέψεις του Ιονέσκο: «Μερικές φορές όταν ξυπνώ στον κόσμο, ο κόσμος μου αποκαλύπτεται σε όλο του το μεγαλείο, σε όλη του την υπεροχή. Ένας ψυχίατρος μου έλεγε ότι είχε ασθενείς στους οποίους ο κόσμος τους φαινόταν άσχημος και βρώμικος. Στις χειρότερες στιγμές της αγωνίας μου ο κόσμος δε μου είχε φανεί ποτέ έτσι. Μου φαινόταν πάντα θαύμα ομορφιάς, το μόνο θαύμα. Εκείνες τις στιγμές υπέφερα μόνο γιατί είχα αποσπαστεί από αυτόν, γιατί δεν τον άγγιζα, τον ένιωθα απρόσιτο. Τις περισσότερες φορές όμως η ομορφιά του κόσμου υπήρξε η παρηγοριά μου. Η ασχήμια είναι ο διάβολος

Αν κάτι με έχει "κρατήσει" αυτά τα δύσκολα και παράλογα χρόνια είναι η ομορφιά τριγύρω μου. Όπου μπορώ να την εντοπίσω: σε μια αγκαλιά, στο άγγιγμα ενός αγαπημένου, στα αληθινά χαμόγελα που τόσο σπανίζουν. Πέρα όμως από τους ανθρώπους μου, καταλήγω ότι έχω κυρίως κρατηθεί από τις ιδέες. Από τον επίμονο αγώνα για γνώση, από τις επισκέψεις σε εκθέσεις με μοναδικά και πανανθρώπινα έργα, από τις θεατρικές παραστάσεις που μπορούν να αγγίζουν τη ψυχή, από βιβλία και λέξεις. Νομίζω ότι ακόμη και αν ποτέ δε μπορέσω να ζήσω μέσα στον υλικό πλούτο - που αληθινά το αποκλείω ως ενδεχόμενο - οι σπουδές και η μάθηση μου ίσως τελικά να με ωφέλησαν στο να μπορώ να δω τον κόσμο τριγύρω μου με αυτά τα μάτια.  Να μπορώ να γευτώ την ομορφιά, να ταξιδεύω με την Ιστορία και ν' ανοίγομαι στην αυθεντικότητα του άλλου. Δεν υπάρχει ομορφότερο ταξίδι από αυτό στην Ιστορία της Τέχνης. Ανοίγονται δρόμοι μπροστά σου που ποτέ δε μπορούσες να φανταστείς. Με κάθε πινελιά, με κάθε νότα και κάθε λέξη που αγγίζει όλες τις εποχές και προεκτείνεται στο μέλλον. Μια διαφορετική ματιά που πρέπει να προσπαθείς πλέον να μην στην κλέψουν.  Η μεγάλη μου χαρά είναι πάντα το ταξίδι. Ταξίδι σε όσα με πάνε παρακάτω. Ταξίδια νοερά με λέξεις και δημιουργία, είτε πραγματικά διανύοντας χιλιόμετρα και ζώντας την ομορφιά στο δρόμο. Η καταστροφή κάθε είδους, δε μπορεί να ελκύσει έναν άνθρωπο. Ο άνθρωπος έχει δημιουργηθεί για να ελκύεται από τα υψηλά. Νομίζω ότι αυτή την αίσθηση δεν μπορεί να στην απειλήσει καμία χρεοκοπία. Αν την έχεις γευτεί, αν την έχεις κατακτήσει, έχεις γνωρίσει το μυστικό που σε γεμίζει με ψυχικό πλούτο. Έχεις ζήσει την εμπειρία του συναισθήματος. Έχεις ονειρευτεί το όνειρο. Έχεις γνωρίσει την Ιστορία. Έχεις γίνει μέρος αυτής της Ιστορίας. Έχεις θαυμάσει το μεγαλείο. Έχεις αισθανθεί τη δύναμη. Έχεις βιώσει το σοκ. Έχεις ανακαλύψει το μυστήριο. Έχεις βρει την ομορφιά μέσα του. 


Museo dell Opera di Santa Maria del Fiore: 
http://operaduomo.firenze.it/blog/posts/l-arte-sacra-diventa-universale

20 σχόλια:

Μηθυμναίος είπε...

Τρέχεις να ξεφύγεις από την ασχήμια και… Και τρέχοντας, ανοίγεις δρόμους για ν’ αντικρίσεις την ομορφιά. Όπου τη βρεις: γύρω σου, σε εκθέσεις, σε θεατρικές παραστάσεις, σε βιβλία, σε λέξεις… σε ενδιαφέροντες ανθρώπους και μαζί τους να «ψηλώνεις»! Με άγγιξαν πολύ οι σκέψεις και τα λόγια σου, Καλλιτέχνιδα!

Roadartist είπε...

@ Μηθυμναίος : Να είσαι καλά Μηθυμναίε μου, ο καθένας και οι αντιστάσεις του! Την καλημέρα μου, φιλιά!

MYSTELIOS είπε...

Συγχαρητήρια για την υπέροχη και επίκαιρη ανάρτηση, όλοι μαζί σου λοιπόν, ταξιδιώτες και αναζητητές της ομορφιάς του κόσμου !!!

Margo είπε...

Έτσι ακριβώς γιατί η τέχνη σε πάει πέρα από τα ανθρώπινα κι ας είναι ανθρώπου έργα. Ισχυρότατη αντίσταση στην κακή πλευρά του κόσμου....

Εχθές το βράδυ τυχαία έπεσα σε ένα βίντεο από παλαιότερη εκπομπή της μηχανής του χρόνου. "Το άγνωστο ολοκαύτωμα του 1943" Εκεί που οι λέξεις περιττεύουν για την αγριότητα, την πλήρη ασυνειδησία, εκεί που τα μάτια δακρύζουν κι ας έχουν περάσει τόσα χρόνια, στέκεσαι ανήμπορος παρατηρητής γιατί αυτός είναι ο κόσμος. Άγριος αλλά και στοργικός. Από τη μια ξεσκίζει τις σάρκες των άλλων και τις δικές του και από την άλλη δημιουργεί μέσω της τέχνης έναν παράδεισο.Τυχερός όποιος μπορεί να τον δει, να τον καταλάβει και να μετουσιώσει την ύπαρξή του.

Να σαι καλά καλή μου Road...

Ανώνυμος είπε...

Θεϊκός ο Ιονέσκου.
Αλλά και η παράγραφος σου φτερουγίζει γύρω του.

Xenoudis - Ξενούδης είπε...

Με φοβίζει, μού προκαλεί αμηχανία το πόσο συχνά τώρα τελευταία η ομορφιά πέφτει στις ίδιες παραγράφους με τη φρίκη.
Βαθαίνει το ρήγμα; Βαθαίνει;
Ξενούδης

ξωτικό είπε...

"Η ασχήμια είναι ο διάβολος.»

Πόσο πιο οδυνηρό το έκανες το φρικτό βίντεο που είδαμε. Όπως πρέπει δηλαδή ,να μας πονέσει βαθιά, να μας συνταράξει , να μην το προσπεράσουμε συνηθίζοντας την ασχήμια ......

Κι απ'την άλλη χάρηκα τόσο πολύ την γραφή σου ,ειδικά αυτές τις μέρες....
αγαλλίασα πραγματικά.
Γράφε αρτιστούλι μου ,γράφε ,γράφε,γράφε και...μη μιλάς ;-))) (ξέρεις εσύ)

υγ. ωραία τα είπε η Μάργκω μας !!!!

Ένα ευχαριστώ και πάλι !!

ξωτικό είπε...

Αααααααααααα
τώρα βλέπω πόσα έχω χάσει .Καλά έχει τρελλαθεί και ο μπλόγκερ εκτός απο μένα.
Μεταξεταστέα έμεινα κυρία .
(επίσης εσύ πως δεν έχεις ρομποτάκι ή είσαι η μόνη που κατάφερες να το βγάλεις ;;; )

Roadartist είπε...

@ ART-TRAVELLER : Ευχαριστώ, δίχως συνοδοιπόρους αυτό το ταξίδι δε θα είχε τόση αξία. :)

Roadartist είπε...

@ Margo : ξεχνάμε τι συνέβη, μακάρι να διδασκόμασταν από την ιστορία, μακάρι να μην ξαναζήσει κανένας πουθενά τέτοιες στιγμές. Έτσι όπως τα γράφεις και τα σκέφτεσαι ακριβώς, margo μου. Να είσαι και εσύ καλά. Φιλιά. :)

Roadartist είπε...

@ ηλιογράφος : Τι όμορφο αυτό που έγραψες, σε ευχαριστώ.

Roadartist είπε...

@ Xenoudis : Δυστυχώς σε όλη τη διάρκεια της ιστορίας, η ομορφιά συμβάδιζε δίπλα στη φρίκη. Ας ευχηθούμε να είμαστε ικανοί και δυνατοί να την εντοπίζουμε ακόμη και όταν το ρήγμα βαθαίνει, όπως στις μέρες μας.

Roadartist είπε...

@ ξωτικό : Την παλεύουμε. Φιλιά. :)

Roadartist είπε...

@ ξωτικό : Τι εννοείς βρε; Ποιο ρομποτάκι δεν έχω;

ΜΑΡΙΑ ΛΙΑΚΟΥ είπε...

Συγχαρητήρια!!!

Memaria είπε...

Νομίζω πως μας άγγιξαν όλους τα λόγια σου...Ας συνεχίσουμε να αναζητάμε την ομορφιά!

Roadartist είπε...

@ ΜΑΡΙΑ ΛΙΑΚΟΥ : Καλό βράδυ! :)

Roadartist είπε...

@ me (maria) : Να είσαι καλά Μαρία μου, ευχαριστώ. Μακάρι να έχουμε την ίδια διάθεση και δύναμη.

BUTTERFLY είπε...

Οτι συνεβει δεν ηταν καθολου τυχαιο! Αυτα τα μορφωματα, ο ιδιος ο ολοκληρωτισμος δεν μπορει να αφησει παραθυρο στον ανθρωπο για πολιτισμο! Πρεπει η παιδεια να καταστραφει, πρεπει ο σεβασμος να εξαλειφθει... Ο πολιτισμος, η τεχνη, η δημιουργια προϋποθετουν μυαλα ανοιχτα,λειτουργικα και φυσικα αγαπη. Τα δυο αυτα δεν γινεται να επιβιωσουν μαζι, η ο οολοκληρωτισμος θα ζει η ο ανθρωπισμος...
Αλλα ειλικρινα, γιατι δεν τους σταματαει καποιος; Τι συμφεροντα υπαρχουν τοσο δυνατα που δεν τους εξαφανιζουν, αφου μπορουν;;;

Roadartist είπε...

Butterfly : Xριστίνα μου και εγώ το ίδιο αναρωτιέμαι. Νομίζω ότι θα μπορούσαν να τους σταματήσουν. Αλλά και πάλι ποιος μπορεί να είναι σίγουρος. Το μόνο σίγουρο είναι πως η ζωή είναι όμορφη μέσα από την ελευθερία της και σε λίγο με αυτά τα παράλογα θα φτάσουμε στο σημείο με πρόσχημα την τρομοκρατία να μας απαγορεύεται η χαρά της αυθόρμητης ελευθερίας. Κάτι πρέπει να γίνει! Είναι σκοταδισμός και μεσαίωνας!!!!

Related Posts with Thumbnails