31 Οκτωβρίου 2011

4 χρόνια μαζί


Πάντα με ενδιέφεραν τα ταξίδια. Είναι και αυτό το «διαδικτυακό», ένα άλλου είδους γοητευτικό ταξίδι, παράλληλο με το χρόνο και με την καθημερινή ζωή. 

4 χρόνια πλοήγησης στο διαδίκτυο συμπλήρωσε χθες το blog. Τέσσερα χρόνια έχουμε μοιραστεί εδώ σκέψεις, συναισθήματα, εικόνες, ενδιαφέροντα, προσωπικές θέσεις, σημεία διαφόρων πόλεων που αγαπώ, στιγμές ανησυχίας, μουσικές, βιβλία, ποίκιλλες προτάσεις.  Αυτό το blog έχει έναν ιδιόμορφο ημερολογιακό χαρακτήρα, μεταφέροντας με ένα μυστήριο τρόπο όψεις της προσωπικότητας και της καθημερινότητας μου.

Το σημαντικότερο που αποκόμισα από το blog είναι η επαφή μαζί σας.  Με τον καιρό  δημιουργήθηκε εδώ ένας πυρήνας ανθρώπων με κοινές αγάπες, οπτική και ενδιαφέροντα. Κάποιοι bloggers που εκτιμώ, σταμάτησαν τη λειτουργία στα blogs τους, προφανώς εξαιτίας όσων συμβαίνουν στη χώρα, θα ήθελα να ξέρουν πως τους θυμάμαι, στέλνω ευχές να είναι καλά.  Κυρίως θέλω να σταθώ σε κάποιες ανθρώπινες παρουσίες, κάποιες ψυχές (γιατί εδώ υπάρχει κυρίως επικοινωνία ψυχών), που άγγιξαν βαθιά τη ζωή μου, τόσο που υπήρξαν στιγμές που τις αισθάνθηκα σαν οικογένεια μου, και ας μην είχα ίσως το θάρρος να το ομολογήσω, αλλά εκείνες το γνωρίζουν. Άνθρωποι ξεχωριστοί, που συμπαραστάθηκαν ως άγγελοι, άνοιξαν τις φτερούγες τους, αφιέρωσαν χρόνο, αφοσίωση, πίστεψαν σε μένα. Αυτούς τους ανθρώπους δε θα τους ξεχάσω ποτέ, ότι και αν συμβεί.

Φίλοι μου, σήμερα έχουμε περισσότερο ανάγκη από ποτέ την αληθινή ανθρώπινη παρουσία και τα ουσιώδη μοιράσματα. Ως μέσο διαφυγής, ως μαγικό χαλί προς το όνειρο που σκληρά καταπατείται, προς το όραμα που απουσιάζει και πρέπει επειγόντως να βρεθεί.

Σκέφτομαι πως σε αντίθεση με το παρελθόν, ο ιστορικός του μέλλοντος θα έχει πληθώρα αποδείξεων, μαρτυριών για όσα συμβαίνουν σήμερα στον κόσμο, για τα λάθη και τις αδικίες. Το διαδίκτυο είναι ένας αδιαμφισβήτητος μάρτυρας… Αυτό ισχύει και για τα blogs, όπου καταγράφεται ακόμη η κριτική, τα συναισθήματα και η άποψη των απλών ανθρώπων, κάτι απίστευτα σημαντικό.

Ανεξαρτήτως του ποια θα είναι η συνέχεια εδώ, σας οφείλω ένα μεγάλο ευχαριστώ για την ανάγνωση, τη συγκίνηση, τα μοιράσματα, τα περάσματα.

Όπως τα προηγούμενα χρόνια, έτσι και στη φετινή αντίστοιχη ανάρτηση, σας έχω ένα δωράκι. Συλλογή τραγουδιών, μερικών από όσων ακούστηκαν στο blog το προηγούμενο χρόνο, τα οποία έχουν συνδεθεί με κάποιες αναρτήσεις.


Μπορείτε να κατεβάσετε, το Roadartist’ s Soundtrack Volume 4 (free download). Τα τραγούδια είναι τα παρακάτω :

Roadartist's Soundtrack Vol.4

1. Μαρκόπουλος, Ελευθερίου - Μαλαματένια λόγια, 2. Γιώργος Ρωμανός - Άγγελοι με ένα φτερό,  3. Khadja Nin - Free, 4. Beirut - Santa Fe, 5. Ben E. King - Stand by me, 6. Jan A. P. Kacsmarek -Evening, 7. Grace Jones - I’ve seen that face before (Libertango), 8. Fiddler On The Roof - If I were a rich man, 9. Yann Tiersen - La Parade10. Lou Reed - Perfect Day, 11. Louis Armstrong - La Vie En Rose, 12. The Sound of Music - My Favorite Things, 13. Δημήτρης Λάγιος - Να ονειρεύομαι14. Ray Charles - Hit the road Jack, 15. Rolling Stones - Paint it black, 16.  Sidney Joseph Bechet - Si Tu Vois Ma Mere, 17. The Tango Project, Por Una Cabeza, 18. The Smiths, There is a light that never goes out, 19. Μάνος Χατζιδάκις - Ο κόσμος σου να είμαι εγώ, 20. René Aubry - Salento, 21. Μάνος Χατζιδάκις - Το τραγούδι του δρόμου, 22. Philip Glass - The Kiss.

Μπορείτε να κατεβάσετε τα cds των τριών προηγούμενων ετών (Soundtrack Vol. 3, Vol. 2 και Vol. 1), από τα links της αντίστοιχης περσινής επετειακής ανάρτησης,  πατώντας ΕΔΩ. 

26 Οκτωβρίου 2011

με λένε αέρα


Με λένε Αέρα και ζω ικανός
κι η φυλή μου και εγώ
σαν ανθός, αν χαθώ
να χαθώ με περηφάνια

Με τη σκουριά πολεμώ
μα το βήμα μου αστράφτει και ζω
ικανός αν χαθώ, να χαθώ με περηφάνια

Αχ, πατρίδα μου το φως σου παντρεύτηκα
κι ερωτεύτηκα τα πράσινα νερά σου
με του ονείρου το σουγιά στα χέρια
χαρακώνω όσα δεν μπορώ να ζήσω αληθινά
μια τέτοια νύχτα γλυκιά

Σαν μετανάστης στο ίδιο το χώμα
που γεννήθηκα ζω
κι είναι αυτή η ομορφιά το δικό μου
μυστήριο τ' όνομα που έχω αντηχεί
στα βαφτίσια όλης της γης
μα δεν έχει γραφτεί σε κανένα διαβατήριο

Αχ, πατρίδα μου το φως σου παντρεύτηκα
κι ερωτεύτηκα τα πράσινα νερά σου
με του ονείρου το σουγιά στα χέρια
χαρακώνω όσα δεν μπορώ να ζήσω αληθινά
μια τέτοια νύχτα γλυκιά

Θ' ακουμπήσω το κεφάλι μου στους ώμους σου
και θα ονειρευτώ τη θάλασσα
αύριο πάλι θα ανάψω φωτιά
για να γίνει ο γαλάζιος αέρας
γύρω μας, σπίτι

Πες μου ποια γη
και γιατί στη φωτιά εξαγνίζεται
και παραδίνει τη λευτεριά της στην ειρήνη
Σε κάθε άνθρωπο είδα την δικιά μου εξορία
και στο πρόσωπο του ο ιδρώτας
το δάκρυ μου έχει πλύνει

Αχ, πατρίδα μου

Με λένε Αέρα και ζω ικανός
και η φυλή μου και εγώ
σαν ανθός, αν χαθώ
να χαθώ με περηφάνια

Το ίδιο χέρι
που αναβοσβήνει τ' αστέρια
Μάτια μου το ίδιο χέρι
αναβοσβήνει κι εμένα

Αχ, πατρίδα μου

Ποιος θα μιλήσει για εμάς
θα μιλήσει αυτός που μένει πίσω
γιατί εγώ θα φεύγω
θα συνεχίσω να ακολουθώ
το ρεύμα από τις φτερούγες των πουλιών


Με λένε αέρα
Στίχοι: Χρήστος Θηβαίος
Μουσική: Χρήστος Θηβαίος
Πρώτη εκτέλεση: Χρήστος Θηβαίος

23 Οκτωβρίου 2011

Μάνος Χατζιδάκις (23 Οκτωβρίου 1925 – 15 Ιουνίου 1994)

 (23 Οκτωβρίου 1925 – 15 Ιουνίου 1994)

Ο Μάνος Χατζιδάκις γεννήθηκε σαν σήμερα, στις 23 του Οκτώβρη του 1925. Όπως έχω γράψει και στο παρελθόν, όσο θα υπάρχει αυτό το blog δεν θα πάψουν να γίνονται αναφορές για το Μάνο Χατζιδάκι. Σήμερα επέλεξα να μοιραστούμε το παρακάτω (τρομερά επίκαιρο) κείμενο του.

"Καλώς ή κακώς, η παρούσα κυβέρνηση έλαβε μέτρα, και μάλιστα αυστηρά, για να αποτρέψει κατά την κρίση της την βέβαιη οικονομική καταστροφή του τόπου. 
Εκείνο που έχει σήμερα τη μικρότερη σημασία είναι το ποιοι ευθύνονται για την κακή κατάληξη μας. Έχουμε όλοι μας ως Έλληνες ευθύνη με τις διάφορες επιλογές μας και όχι οι μισοί.  Για αυτό πρώτον: να σταματήσει η αμπάριζα της αναλήψεως των ευθυνών και η μεταβίβασή τους από τη μια παράταξη στην άλλη. Γιατί είναι χαμηλοτάτου επιπέδου, μικροπρεπής και όχι και τόσον ευφυής, μιας και επιφέρει ασυνεργασία του μισού πληθυσμού, αυτού που δεν ανήκει στους θαυμαστές του ιδιότυπου σοσιαλιστικού πειράματος του κ. πρωθυπουργού. Τα τελευταία οικονομικά μέτρα χωρίς την ψυχική συνεργασία όλων των Ελλήνων θα αποτύχουν μεγαλοπρεπώς. Και φυσικά το αντίτιμο θα το εισπράξει πρώτη η κυβέρνηση που τα θέσπισε.

Δεύτερον, γεννάται εύλογο το ερώτημα: γιατί τα τόσον αυστηρά αυτά μέτρα δεν εφαρμόσθηκαν στην αρχή της προηγούμενης τετραετίας παρά μόνο σήμερα, στην αρχή της δεύτερης τετραετίας; Τα οποιαδήποτε χάλια μας δεν ήταν από τότε φανερά; Άλλωστε, μόλις είχε τελειώσει η πολύχρονη θητεία της Δεξιάς. Τι πιο απλό η νεοεισελθούσα Αλλαγή να επιδιώξει την θεραπεία ευθύς αμέσως και της ολέθριας οικονομικής πολιτικής των προηγούμενων κυβερνήσεων; Αν πάλι καιροσκοπούσε κι έκρυβε την αλήθεια για να παρέχει ευχαρίστηση, με αντίτιμο την εκ νέου νίκη της στις πρόσφατες εκλογές, πώς έχει το θράσος να μιλεί για τους αντιπάλους της και να απαιτεί απ' όλους εμάς τους Έλληνες συμπαράσταση στα με καθυστέρηση τετραετίας θεσπισθέντα μέτρα ανάγκης; Διότι ή δεν ήταν έτοιμη για αλλαγές όταν μας πρωτοκάλεσε να την ψηφίσουμε, οπότε παρουσιάζει ανεντιμότητα και υπέρμετρη επιπολαιότητα που οφείλει να αποκαλυφθεί ή καιροσκοπούσε προς ίδιον κομματικό όφελος εις βάρος των εθνικών προβλημάτων επιτακτικής αντιμετωπίσεως, οπόταν η παρούσα κυβέρνηση είναι εγκληματικώς έκθετη στην κοινή γνώμη, με μειωμένη ευθύνη και εθνική συνείδηση.

Η ομοψυχία η απαραίτητη δεν θα επιτελεσθή! Διότι οι Έλληνες κάποτε, για λίγο έστω, ξυπνούν και μετά ξανακοιμούνται μακαρίως. Αυτός είναι ο λόγος που το βάρος των ανησυχιών μας ξεπερνάει τα ανεκτά όρια κινδύνου.

Η κυβέρνηση ή θα αποτύχει ή θα προκαλέσει δικτατορία. Και στις δύο περιπτώσεις είναι ανεπιθύμητος."

ΜΑΝΟΣ ΧΑΤΖΙΔΑΚΙΣ

Το συγκεκριμένο κείμενο γράφτηκε το χειμώνα του '85 προς '86, ήταν η αρχή της δεύτερης τετραετίας του Α. Παπανδρέου.

Το κείμενο υπάρχει στην έκδοση με κείμενα του Μάνου Χατζιδάκι με τον τίτλο "Ο καθρέφτης και το μαχαίρι", εκδόσεις ΙΚΑΡΟΣ.

Αναφορές για τον Μάνο Χατζιδάκι στο blog, αξίζουν την περιήγηση σας :

18 Οκτωβρίου 2011

'Μεγάλος Δικτάτωρ', η πιο ανθρώπινη ομιλία


Απόσπασμα από την ταινία του Charlie Chaplin "Ο μεγάλος Δικτάτωρ" γυρισμένη το 1940!
Η ταινία σατιρίζει τα σατανικά σχέδια του Χίτλερ. Πρόκειται για το διαχρονικότερο μανιφέστο ανθρωπισμού. Φυσικά το φιλμ απαγορεύτηκε στην Γερμανία και στις συμμαχικές χώρες.

Στο παρακάτω απόσπασμα, ο πιο ανθρώπινος λόγος που ακούστηκε ποτέ. Αν μπορείτε προσπαθήστε να φανταστείτε κάποιον από τους σημερινούς ..."ηγέτες" να μιλάνε για όλες αυτές τις θεμελιώδεις αξίες της ζωής στους λαούς. Προσωπικά αδυνατώ...



Ευχαριστώ τον Μηθυμναίο για την υπενθύμιση με το email του.
Related Posts with Thumbnails