Εχτές το βράδυ βρέθηκα στο Καλλιμάρμαρο, όπου απόλαυσα τον μοναδικό Joaquin Cortes..
Ο Cortes παρουσίασε μια εξαιρετική παράσταση, μαζί με την εκπληκτική του ορχήστρα..
Δικαιολογημένα τον αποκαλούνε "θεό του Flamenco"..
Ε, είναι..θεός γενικότερα..
Η αυλαία άνοιξε και ο "θεός"..μας μύησε στην μοναδική παράδοση της κουλτούρας του..
Ευτυχώς οι φόβοι μας για ματαίωση της παράστασης λόγω καιρού δεν επαληθεύτηκαν..
Αντίθετα, η βροχή ξεκίνησε λίγο μετά & το τέλος της..
Ο ήχος ήταν εξαιρετικός, ο Cortes χόρευε ασταμάτητα.., μεταδίδοντας στους θεατές το πάθος του..
Μια παράσταση-ανασκόπηση των 20 τελευταίων του χρόνων, από την ηλικία των είκοσι ετών μέχρι & σήμερα που είναι σαράντα.. Από τις γιγαντοοθόνες, τα χρώματα έλουζαν την σκηνή.., με το "κόκκινο" κυρίως να κυριαρχεί..
Στιγμή από το φθινοπωρινό Καλλιμάρμαρο χτες το βράδυ..
Στην σκηνή, ένας από τους καλύτερους χορευτές του flamenco στον κόσμο.. ένας πραγματικός σταρ..
Στο βάθος αχνοφαίνεται ο φωτισμένος λόφος του Λυκαβηττού..
Μετά το τέλος της παράστασης, ο Joaquin Cortes, ανέβηκε στις κερκίδες του σταδίου και άρχισε να χαιρετά & να αγκαλιάζει τον κόσμο.., προκαλώντας ..πανικό!!
Υπέροχος, μοναδικός..Να είναι καλά, να μας ξαναχαρίσει τέτοιες στιγμές..
Ακολουθεί ένα αντιπροσωπευτικό βίντεο, για να απολαύσετε το ταλέντο του..
Περιοδική έκθεση με θέμα τη γυναίκα στην αρχαιότητα παρουσιάζει έως τις 30 Νοεμβρίου 2009 το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, στο πλαίσιο του εορτασμού για τα 180 χρόνια από τη θέσπιση (1829) και τα 120 χρόνια από την επίσημη εγκαινίασή του (1889)
Η έκθεση αυτή παρουσιάστηκε τον προηγούμενο χειμώνα στους χώρους του Ωνασείου Πολιτιστικού Κέντρου της Νέας Υόρκης.. και θυμάμαι τότε πόσο ήθελα να την δώ.. αλλά για ευνόητους λόγους δε μπορούσα.
Τώρα που παρουσιάζεται και στην Αθήνα, στο αγαπημένο μου Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, δε μπορούσα να την χάσω…
Μέσα από 172 αντικείμενα, αγγεία, γλυπτά και χάλκινα, παρουσιάζεται η συμμετοχή των γυναικών στη λατρεία, σε τελετουργίες, καθώς και εορταστικά δρώμενα στην Αττική κατά την Κλασική Εποχή.
Οι ρόλοι που διαδραμάτιζαν οι γυναίκες σε αυτές τις διαδικασίες, τους προσέδιδαν μια ιδιαίτερη ταυτότητα και κοινωνική υπόσταση, διαφοροποιημένη από τον καθημερινό τους βίο και τον περιορισμό τους σε οικιακές εργασίες.
Η έκθεση διαρθρώνεται σε πέντε ενότητες:
Η πρώτη με τίτλο «Θεές» είναι αφιερωμένη στη λατρεία γυναικείων θεοτήτων και συγκεκριμένα της Αθηνάς, της Αφροδίτης, της Άρτεμης, της Δήμητρας και της Κόρης.
Η δεύτερη ενότητα με τον τίτλο «Ιέρειες» παρουσιάζει μυθικές Ιέρειες, όπως τη Θεανώ και την Ιφιγένεια, μέσα από αγγεία από το Βατικανό, τη Φερράρα και το Βρετανικό Μουσείο.
Η τρίτη ενότητα έχει τίτλο «Οι γυναίκες στη λατρεία» και παρουσιάζει τις γυναίκες να συμμετέχουν σε λατρευτικά δρώμενα ως κανηφόροι, σπένδουσες ή συμμετέχουσες σε θυσία.
Η τέταρτη ενότητα με τον τίτλο «Γιορτές», παρουσιάζει μέσα από μελανόμορφα και ερυθρόμορφα αγγεία ελληνικών και ξένων μουσείων, τη συμμετοχή των γυναικών σε μεγάλες γιορτές.Στην πέμπτη ενότητα σκιαγραφείτε ο «Κύκλος της Ζωής» των γυναικών, όπως η γέννηση και η παιδική ηλικία, με γλυπτά έργα κοριτσιών καθώς και αγγεία με ανάλογες σκηνές, ο γάμος και οι τελετουργίες του, τις οποίες διηγούνται σκηνές αγγείων, καθώς και χάλκινα αντικείμενα που χρησιμοποιούνταν από γυναίκες και, τέλος, ο θάνατος, μέσα από αγγεία με θρηνωδούς και επίσκεψη στον τάφο.
Ακολουθούν κ άλλες φωτό μου..να πάρετε μια ιδέα..από την έκθεση..
Αυτή η έκθεση είναι μια πολύ καλή αφορμή, για επίσκεψη στο ανακαινισμένο Αρχαιολογικό Μουσείο.., ένα από τα πιο πλούσια και σημαντικά Μουσεία του κόσμου, που δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από το Νέο Μουσείο της Ακρόπολης..
Αν πάτε, μη χάσετε την ευκαιρία να δείτε και κάποια από τα μόνιμα θαυμαστά εκθέματα του..
Φτάνω στην πόρτα.. Ακούγεται από μέσα το τηλέφωνο να χτυπά... Βάζω το κλειδί και ανοίγω γρήγορα. Τρέχω και το σηκώνω.Από την άλλη άκρη της γραμμής, ακούγεται η φωνή ενός συνομηλικου μου.
«Καλησπέρα σας. Να σας ενημερώσουμε ότι το Σάββατο στο ‘τάδε’ μέρος, θα μιλήσει ο ‘τάδε’ από το ‘τάδε’ κόμμα, θα ήταν μεγάλη του χαρά να σας δει εκεί».
«Βαρετέ», σκέφτηκα! Τον ευχαρίστησα ευγενικά, αν και θα ήθελα να τον βρίσω. Τόσο αυτόν, όσο και τον «πολιτικό που θα χαιρόταν πολύ να με δει εκεί».
Δουλειά σε γραφεία υποψηφίων βουλευτών.Να τους προωθήσεις, να μαζέψεις ψήφους τους.
Να γεμίζεις σταυρούς σε ψηφοδέλτια και να τα μοιράζεις στους γνωστούς σου..
Με αντάλλαγμα οπωσδήποτε κάποιο μελλοντικό ρουσφέτι...
Ανοίγω το emailμου (το προσωπικό, δεν μιλώ για αυτότου blog)..Εισερχόμενα κάθε μέρα και από κάποιον άλλο πολιτικό..Απορώ που το βρίσκουν..
Σκέφτομαι τους ανθρώπους που κάθονται κάθε μήνα στην ουρά του οαεδ για το επίδομα ανεργίας.. Σκέφτομαι όσους δεν έχουνε ούτε καν αυτό το επίδομα, όσους ψάχνουν δουλειά μάταια από αγγελίες..
Ψιλά γράμματα! Οι πολιτικοί μας ποτέ δεν έψαξαν για δουλειά! Δεν ξέρουν πως γίνεται αυτό.. δεν τους χρειάστηκε…
Ξέρουν μόνο να ζητούν ψήφους.. και μετά να εξαφανίζονται! Αν έδειχναν και για τα τόσα προβλήματα, έστω το μισό πάθος που δείχνουν στην ψηφοθηρία.. όλα θα ήταν διαφορετικά!
Ανοίγω την τηλεόραση. Δεν αντέχω να δω τα ‘τηλεπαράθυρα’ ούτε για δευτερόλεπτα.
Τσιτωμένοι δημοσιογράφοι. Ο λόγος στους πλέον αναρμόδιους.
Δεν είναι τραγικό? Οι περισσότεροι από όσους διαχειρίζονται τα οικονομικά, την υγεία, την παιδεία αυτής της χώρας, είναι οι πλέον ανάξιοι για να το κάνουν.
Οι μέρες μου έχουν γίνει απαιτητικές. Οι ρυθμοί γρήγοροι.Ενώ θέλω άλλα.
Στη δουλειά προσπαθώ κάθε μέρα να είμαι όσο καλύτερη γίνεται.Για μένα.
Τα απογεύματα οι σκέψεις με κατακλύζουν..
Σε ένα διάλειμμα σήμερα κοίταξα τον ουρανό, ήταν τέλειος, γεμάτος σύννεφα. Ήθελα να ζωγραφίσω, να τα φωτογραφίσω, να τα χαρώ.. Θα ήθελα μόνο απλά να κοιτώ τον ουρανό..
Σκέφτηκα πως αν κάποιος μπορούσε να «ακούσει» τις σκέψεις μου θα με περνούσε σίγουρα για τρελή.
Ίσως να ευθύνεται η δημιουργικότητα που δεν λέει να κατευνάσει μέσα μου..
Προσπαθώ να την τιθασεύσω, αλλά δε με αφήνει.Όλο σκέψεις, όλο ιδέες..
Ίσως φταίει η μελαγχολική μου διάθεση..
Ίσως το μυαλό μου.
Καλύτερα.
Είμαι άνθρωπος, όχι μηχανή.
Με συναισθήματα. Με συγκίνηση. Με ψυχή!
Ανόητα πράγματα.. Στην σημερινή εποχή σίγουρα..
Πώς να επιβιώσεις σε μια εποχή που αξία έχει μόνο το κέρδος?
Μάλλον συνεχίζοντας να ζεις με όσα εσύ θες.
Όπως εσύ θες. Μόνο με όσους εσύ θες δίπλα σου..
Ταξιδεύοντας απλά με νότες, με γραφές, με εικόνες..
Ένα ξεχωριστό φωτογραφικό οδοιπορικό στη Ζάμπια, το Νίγηρα και την Ινδία, παρουσιάζουν οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα και ο διεθνώς βραβευμένος φωτογράφος Γιάννης Κολεσίδης στην Τεχνόπολις του Δήμου Αθηναίων από τις 10 έως τις 20 Σεπτεμβρίου 2009.
Τρεις χώρες, δύο ήπειροι, 64 εικόνες, αμέτρητα συναισθήματα. Ταξιδεύοντας στη Ζάμπια, το Νίγηρα και την πολυπληθή Ινδία, ο διακεκριμένος φωτογράφος αποτυπώνει καρέ-καρέ την καθημερινότητα, τη δράση και τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα.
Οι φωτογραφίες που ακολουθούν προορίζονται αποκλειστικά για προβολή της έκθεσης. Απαγορεύεται οποιαδήποτε άλλη αναπαραγωγή-αναδημοσίευση, μερική ή ολική των εικόνων, σύμφωνα με τον νόμο 2121/1993, χωρίς προηγούμενη άδεια χρήσης τους, από τον φωτογράφο Γιάννη Κολεσίδη.
Στην εφημερίδα «Τα Νέα» δημοσιεύθηκαν σκέψεις του Γιάννη Κολεσίδη από την αποστολή του, που πιστεύω πως αξίζει να τις μοιραστούμε..
«Είδα ασθενείς να χαμογελούν στον Νίγηρα και παιδιά να παίζουν δίπλα σε πλημμυρισμένα σπίτια στην Ινδία κι εκτίμησα όσα θεωρούσα δεδομένα»
«Η εικόνα των πλημμυρισμένων σπιτιών στις απομακρυσμένες βόρειες επαρχίες της Ινδίας ήταν συγκλονιστική. Εκεί είδα και ανθρώπους να υποφέρουν από σπάνιες ασθένειες όπως το καλαζάρ, που στον δυτικό κόσμο προσβάλλει μόνο σκύλους. Στη Ζάμπια, πάλι, παρακολούθησα μάθημα σε μια βρώμικη τάξη με κατεστραμμένους τοίχους και μαθητές φτωχά παιδιά εμφανέστατα υποσιτισμένα. Υπάρχει εκεί έξω ένας κόσμος που υποφέρει. Αν ζήσεις δίπλα τους φτάνεις να εκτιμάς αυτά που έχεις»
Ο φωτογράφος (αποκλειστικός συνεργάτης του διεθνούς ειδησεογραφικού πρακτορείου Reuters από το 2004) πέρασε ένα ολόκληρο καλοκαίρι σε χωριά της Αφρικής και της Ινδίας. Σπίτι του ήταν ένα παρατημένο εργοστάσιο κάπου στον Νίγηρα, «στέκι» του μια αυτοσχέδια κλινική και παρέα του οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα. Μοναδική του πολυτέλεια ένας ανεμιστήρας, καθώς η ζέστη ήταν αφόρητη.
«Ήταν μια πρόκληση αυτό το φωτογραφικό οδοιπορικό. Ό,τι κι αν είχα στο μυαλό μου ξεκινώντας αυτά τα ταξίδια, ανατράπηκε από όσα είδα και έζησα. Και έτσι έφτασα να εκτιμήσω αυτά που έχω»..
Γιατροί που περιμένουν την ειδικότητά τους, νοσοκόμες, οικογενειάρχες, εθελοντές αλλά και ειδικοί στις γεωτρήσεις (που άνοιγαν πηγάδια για νερό) αποτελούσαν την ομάδα της αποστολής.
Ο Γιάννης Κολεσίδης τηρούσε ένα ολόκληρο καλοκαίρι, που ακολουθούσε την αποστολή, το ωράριο το γιατρών: πήγαινε στα νοσοκομεία από το πρωί έως τη δύση του ηλίου. Μόνη τους «διασκέδαση» ήταν το διάλειμμα για το μεσημεριανό φαγητό.
«Στον Νίγηρα υπήρχαν υπαίθριες αυτοσχέδιες κλινικές» αφηγείται. «Εκεί ζύγιζαν τα μωρά. Μάλιστα, πρόσφεραν μια ειδική κρέμα, πλούσια σε βιταμίνες, για τα υποσιτισμένα μωρά και τα παιδιά ηλικίας έως 5 ετών. Στο Μαντάουα, περιοχή του Νίγηρα, οι γιατροί κατοικούν σε ένα παλιό παρατημένο εργοστάσιο και το νερό εκεί δεν είναι πόσιμο, γι΄ αυτό το βράζαμε».
Νίγηρας. «Παρά τις κακουχίες, οι κάτοικοι εκεί είναι χαμογελαστοί. Δεν θα ξεχάσω τα παιδιά που με ακολουθούσαν. Από την άλλη, το νερό δεν είναι πόσιμο, οι ασθένειες πολλές και τα σπίτια τους είναι καλύβες από χώμα και άχυρα. Ο θάνατος είναι μέρος της ζωής τους και αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι το πόσο εξοικειωμένοι είναι».
Ζάμπια. «Θυμάμαι μια ηλικιωμένη που είχε προσβληθεί από ΑΙDS. Ήταν μόνη της στο νοσοκομείο και κάθε φορά που με έβλεπε χαιρόταν. Ήθελε να δει και κάποιο άλλο πρόσωπο εκτός του γιατρού. Ήταν από τους ελάχιστους κατοίκους ηλικίας άνω των 50 χρόνων. Οι περισσότεροι πεθαίνουν νέοι από μεταδοτικές ασθένειες».
Ινδία. «Οι άνθρωποι στις απομακρυσμένες επαρχίες ήταν πιο καχύποπτοι από παντού. Ζουν με τον φόβο της μόλυνσης καθημερινά. Κοιμούνται κάτω από κουνουπιέρες και τα κρεβάτια τους βρίσκονται 60 πόντους πάνω από το πάτωμα για να μην τους τσιμπήσουν μολυσμένα έντομα»
Ο Γιάννης Κολεσίδης μας μεταφέρει εκεί όπου, αν και η επιβίωση αποτελεί καθημερινή πρόκληση, η δύναμη και η ελπίδα συνθέτουν ένα δυνατό μήνυμα ζωής.
Στα πλαίσια της έκθεσης θα προβληθούν μεταξύ άλλων ταινίες που βραβεύθηκαν στο Διεθνές Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης 2009 και σε άλλα διεθνή Φεστιβάλ, όπως: Barcelona or Die του Indrissa Guiro, Πεθαίνοντας στην αφθονία του Γ. Αυγερόπουλου, Το όνομά μου είναι Σλομπιλέ του Σ. Δανέζη κ.α.
Παράλληλα, θα πραγματοποιηθούν ενημερωτικές ομιλίες γύρω από το "HIV/AIDS και τις σύγχρονες προκλήσεις του" και πάνω στο θέμα "Παχυσαρκία στην παιδική ηλικία και Υποσιτισμός".
Οι παράλληλες εκδηλώσεις περιλαμβάνουν: * προβολή της ταινίας «Θετικοί στη ζωή» της ενημερωτικής ομάδας του Κέντρου Ζωής και της ομάδας HITSCOX * αφρικανικές ενώσεις που παρουσιάζουν τοπικά ήθη και έθιμα * το συγκρότημα Muzica (Αφρικάνικη Μουσική) * πάρτυ με το KOSMOS RADIO 93,6 FM
ΙΝFΟ
Έκθεση φωτογραφίας «Κλικ στην ανθρωπιστική δράση» του Γιάννη Κολεσίδη, στην «Τεχνόπολι», αίθουσα Τάκης Παπατσώνης, (Πειραιώς 100, Γκάζι) από 10 έως 20 Σεπτεμβρίου. Ώρες Λειτουργίας της έκθεσης : 12.00-23.00
Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα προσφέρουν τη βοήθειά τους: α/ σε πληθυσμούς που βρίσκονται σε κατάσταση επείγουσας ανάγκης, β/ στα θύματα που προκαλούνται είτε από φυσικούς είτε από ανθρώπινους παράγοντες, γ/ σε όσους υποφέρουν εξαιτίας εξεγέρσεων, χωρίς καμία φυλετική, θρησκευτική, φιλοσοφική ή πολιτική διάκριση.
Το φθινοπωρινό 38ο Φεστιβάλ Βιβλίου, ξεκινά στο Ζάππειο στις 11 Σεπτεμβρίου και μάς περιμένει μέχρι και τις 27 Σεπτεμβρίου. Εφέτος διοργανώνεται από τον Σύνδεσμο Εκδοτών Βιβλίου (Σ.ΕΚ.Β.), τον Πολιτισμικό Οργανισμό του Δήμου Αθηναίων και τον Σύλλογο Εκδοτών Βιβλίου Αθηνών (Σ.Ε.Β.Α.).
Το φετινό φεστιβάλ είναι αφιερωμένο στην παγκόσμια ανησυχία των κλιματικών αλλαγών και λόγω της επικείμενης συνόδου κορυφής για το κλίμα στην Κοπεγχάγη, συμπράττει για την υλοποίηση του σχετικού προγράμματος με την Πρεσβεία της Δανίας.
Το αφιέρωμα εκφράζει την ευχή για ένα πράσινο μέλλον και ταυτόχρονα υπογραμμίζει την καταλυτική δύναμη του βιβλίου να αγγίζει και να ευαισθητοποιεί.
Το πρόγραμμα περιλαμβάνει παιδική βιβλιοθήκη, διαδραστικά δρώμενα, συναυλία, ντοκιμαντέρ, ξένη και ελληνική λογοτεχνία, που προβάλλουν τον προβληματισμό υπογραμμίζοντας την ωραιότητα και τα θαύματα του κόσμου που ..θα θέλαμε να κληροδοτήσουμε...
**--**
Την αγάπη σου για το περιβάλλον δεν θα την βρεις στα βιβλία,
Άλλη μία και τελευταία ανάρτηση, αφιερωμένη στην Λευκάδα! Αυτή τη φορά στον Καταρράχτη του Δημοσάρη! Αύγουστο μήνα τα νερά του δεν ήταν πολύ ορμητικά, αλλά ήταν αρκετά παγωμένα.., οπότε και προσφέρονταν για βουτιές!
..Η τοποθεσία αυτή βρίσκεται πολύ κοντά στο Νυδρί, και σχεδόν 20 χλμ από την πόλη του νησιού με εύκολη πρόσβαση..
Αφήνεις το αμάξι, ακολουθείς τις πινακίδες.. και αρχικά αντικρίζεις ένα όμορφο ξύλινο κιόσκι καφέ,
όπου (μετά την βουτιά) θα απολαύσεις εκεί, κάτω από τα πλατάνια, τον καφέ../την μπύρα σου..
Μετά από μια 20λεπτη πεζοπορία, μέσα σε ένα παρθένο τοπίο με φαράγγια, δέντρα και λουλούδια.. φτάνετε στον Καταρράκτη! Καλές βουτιές, μόνο με προσοχή στα γλιστερά βράχια!
Ακολουθήστε τις φωτο.. ταξιδέψτε, σε αυτήν την ανάρτηση, ας "μιλήσουν" αυτές..
Στιγμή από το φθινοπωρινό Καλλιμάρμαρο χτες το βράδυ.. 
