με λένε αέρα

Με λένε Αέρα και ζω ικανός

κι η φυλή μου και εγώ

σαν ανθός, αν χαθώ

να χαθώ με περηφάνια

Με τη σκουριά πολεμώ

μα το βήμα μου αστράφτει και ζω

ικανός αν χαθώ, να χαθώ με περηφάνια

Αχ, πατρίδα μου το φως σου παντρεύτηκα

κι ερωτεύτηκα τα πράσινα νερά σου

με του ονείρου το σουγιά στα χέρια

χαρακώνω όσα δεν μπορώ να ζήσω αληθινά

μια τέτοια νύχτα γλυκιά

Σαν μετανάστης στο ίδιο το χώμα

που γεννήθηκα ζω

κι είναι αυτή η ομορφιά το δικό μου

μυστήριο τ' όνομα που έχω αντηχεί

στα βαφτίσια όλης της γης

μα δεν έχει γραφτεί σε κανένα διαβατήριο

Αχ, πατρίδα μου το φως σου παντρεύτηκα

κι ερωτεύτηκα τα πράσινα νερά σου

με του ονείρου το σουγιά στα χέρια

χαρακώνω όσα δεν μπορώ να ζήσω αληθινά

μια τέτοια νύχτα γλυκιά

Θ' ακουμπήσω το κεφάλι μου στους ώμους σου

και θα ονειρευτώ τη θάλασσα

αύριο πάλι θα ανάψω φωτιά

για να γίνει ο γαλάζιος αέρας

γύρω μας, σπίτι

Πες μου ποια γη

και γιατί στη φωτιά εξαγνίζεται

και παραδίνει τη λευτεριά της στην ειρήνη

Σε κάθε άνθρωπο είδα την δικιά μου εξορία

και στο πρόσωπο του ο ιδρώτας

το δάκρυ μου έχει πλύνει

Αχ, πατρίδα μου

Με λένε Αέρα και ζω ικανός

και η φυλή μου και εγώ

σαν ανθός, αν χαθώ

να χαθώ με περηφάνια

Το ίδιο χέρι

που αναβοσβήνει τ' αστέρια

Μάτια μου το ίδιο χέρι

αναβοσβήνει κι εμένα

Αχ, πατρίδα μου

Ποιος θα μιλήσει για εμάς

θα μιλήσει αυτός που μένει πίσω

γιατί εγώ θα φεύγω

θα συνεχίσω να ακολουθώ

το ρεύμα από τις φτερούγες των πουλιών

Με λένε αέρα

Στίχοι: Χρήστος Θηβαίος

Μουσική: Χρήστος Θηβαίος

Πρώτη εκτέλεση: Χρήστος Θηβαίος

Μάνος Χατζιδάκις (23 Οκτωβρίου 1925 – 15 Ιουνίου 1994)

 (23 Οκτωβρίου 1925 – 15 Ιουνίου 1994)

Ο Μάνος Χατζιδάκις γεννήθηκε σαν σήμερα, στις 23 του Οκτώβρη του 1925. Όπως έχω γράψει και στο παρελθόν, όσο θα υπάρχει αυτό το blog δεν θα πάψουν να γίνονται αναφορές για το Μάνο Χατζιδάκι. Σήμερα επέλεξα να μοιραστούμε το παρακάτω (τρομερά επίκαιρο) κείμενο του.

"Καλώς ή κακώς, η παρούσα κυβέρνηση έλαβε μέτρα, και μάλιστα αυστηρά, για να αποτρέψει κατά την κρίση της την βέβαιη οικονομική καταστροφή του τόπου. 

Εκείνο που έχει σήμερα τη μικρότερη σημασία είναι το ποιοι ευθύνονται για την κακή κατάληξη μας. Έχουμε όλοι μας ως Έλληνες ευθύνη με τις διάφορες επιλογές μας και όχι οι μισοί.  Για αυτό πρώτον: να σταματήσει η αμπάριζα της αναλήψεως των ευθυνών και η μεταβίβασή τους από τη μια παράταξη στην άλλη. Γιατί είναι χαμηλοτάτου επιπέδου, μικροπρεπής και όχι και τόσον ευφυής, μιας και επιφέρει ασυνεργασία του μισού πληθυσμού, αυτού που δεν ανήκει στους θαυμαστές του ιδιότυπου σοσιαλιστικού πειράματος του κ. πρωθυπουργού. Τα τελευταία οικονομικά μέτρα χωρίς την ψυχική συνεργασία όλων των Ελλήνων θα αποτύχουν μεγαλοπρεπώς. Και φυσικά το αντίτιμο θα το εισπράξει πρώτη η κυβέρνηση που τα θέσπισε.

Δεύτερον, γεννάται εύλογο το ερώτημα: γιατί τα τόσον αυστηρά αυτά μέτρα δεν εφαρμόσθηκαν στην αρχή της προηγούμενης τετραετίας παρά μόνο σήμερα, στην αρχή της δεύτερης τετραετίας; Τα οποιαδήποτε χάλια μας δεν ήταν από τότε φανερά; Άλλωστε, μόλις είχε τελειώσει η πολύχρονη θητεία της Δεξιάς. Τι πιο απλό η νεοεισελθούσα Αλλαγή να επιδιώξει την θεραπεία ευθύς αμέσως και της ολέθριας οικονομικής πολιτικής των προηγούμενων κυβερνήσεων; Αν πάλι καιροσκοπούσε κι έκρυβε την αλήθεια για να παρέχει ευχαρίστηση, με αντίτιμο την εκ νέου νίκη της στις πρόσφατες εκλογές, πώς έχει το θράσος να μιλεί για τους αντιπάλους της και να απαιτεί απ' όλους εμάς τους Έλληνες συμπαράσταση στα με καθυστέρηση τετραετίας θεσπισθέντα μέτρα ανάγκης; Διότι ή δεν ήταν έτοιμη για αλλαγές όταν μας πρωτοκάλεσε να την ψηφίσουμε, οπότε παρουσιάζει ανεντιμότητα και υπέρμετρη επιπολαιότητα που οφείλει να αποκαλυφθεί ή καιροσκοπούσε προς ίδιον κομματικό όφελος εις βάρος των εθνικών προβλημάτων επιτακτικής αντιμετωπίσεως, οπόταν η παρούσα κυβέρνηση είναι εγκληματικώς έκθετη στην κοινή γνώμη, με μειωμένη ευθύνη και εθνική συνείδηση.

Η ομοψυχία η απαραίτητη δεν θα επιτελεσθή! Διότι οι Έλληνες κάποτε, για λίγο έστω, ξυπνούν και μετά ξανακοιμούνται μακαρίως. Αυτός είναι ο λόγος που το βάρος των ανησυχιών μας ξεπερνάει τα ανεκτά όρια κινδύνου.

Η κυβέρνηση ή θα αποτύχει ή θα προκαλέσει δικτατορία. Και στις δύο περιπτώσεις είναι ανεπιθύμητος."

ΜΑΝΟΣ ΧΑΤΖΙΔΑΚΙΣ

Το συγκεκριμένο κείμενο γράφτηκε το χειμώνα του '85 προς '86, ήταν η αρχή της δεύτερης τετραετίας του Α. Παπανδρέου.

Το κείμενο υπάρχει στην έκδοση με κείμενα του Μάνου Χατζιδάκι με τον τίτλο "Ο καθρέφτης και το μαχαίρι", εκδόσεις ΙΚΑΡΟΣ.

Αναφορές για τον Μάνο Χατζιδάκι στο blog, αξίζουν την περιήγηση σας :

"Βιογραφικό σημείωμα" Μάνου Χατζιδάκι

Μάνος Χατζιδάκις, ο Λαχειοπώλης του Ουρανού...

Άποψη του Μάνου για την Παιδεία

Το Τρίτο Πρόγραμμα του Μάνου Χατζιδάκι

Αφιέρωμα από την εκπομπή «Μηχανή του χρόνου»

Το πρόσωπο του τέρατος, Μάνος Χατζιδάκις

"Ο καθρέφτης και το μαχαίρι", του Μάνου Χατζιδάκι
Αναφορά του Μάνου Χατζιδάκι στο Ρεμπέτικο
σχόλια του Τρίτου
 ..τα παιδιά του Πειραιά..
..όταν έρχονται τα σύννεφα..

Οδός Ονείρων

'Μεγάλος Δικτάτωρ', η πιο ανθρώπινη ομιλία

Απόσπασμα από την ταινία του Charlie Chaplin "Ο μεγάλος Δικτάτωρ" γυρισμένη το 1940!
Η ταινία σατιρίζει τα σατανικά σχέδια του Χίτλερ. Πρόκειται για το διαχρονικότερο μανιφέστο ανθρωπισμού. Φυσικά το φιλμ απαγορεύτηκε στην Γερμανία και στις συμμαχικές χώρες.

Στο παρακάτω απόσπασμα, ο πιο ανθρώπινος λόγος που ακούστηκε ποτέ. Αν μπορείτε προσπαθήστε να φανταστείτε κάποιον από τους σημερινούς ..."ηγέτες" να μιλάνε για όλες αυτές τις θεμελιώδεις αξίες της ζωής στους λαούς. Προσωπικά αδυνατώ...

Ευχαριστώ τον Μηθυμναίο για την υπενθύμιση με το email του.

...παιχνίδι;

Θυμάμαι πριν λίγα χρόνια, τι 'χαμός' γινόταν με τα παιχνίδια στην blogόσφαιρα.
Δυο bloggers που εκτιμώ πολύ, οι αγαπητές metofeggariagalia και  butterfly, με κάλεσαν σε παιχνιδάκι, να γράψω επτά πράγματα για μένα. Τις ευχαριστώ πολύ, είναι καλή αφορμή για να ισορροπήσουμε λίγο.

- Το πάθος μου για τις τέχνες, προέκυψε ανεπηρέαστο από εξωτερικούς παράγοντες αλλά σαν μια εσωτερική φωνή, που δε γινόταν να μην εισακουστεί. Έχω δίψα για τα βιβλία, για το θέατρο, για τη γραφή, τη μουσική κ.α. Δε μπορώ να διανοηθώ τη ζωή δίχως αυτά. Δε θεωρώ πολυτέλεια την 'πνευματική τροφή', αλλά απαραίτητη ψυχική ανάσα.

- Θα επιλέξω σε ποιον θα μιλήσω για τις στιγμές που με έχουν καθορίσει γενικώς ως άτομο.  Χρειάζομαι χρόνο, δεν ανοίγομαι εύκολα, αν όμως με κερδίσει κάποιος, τότε δίνω πολύ αγάπη. Δίνω ευκαιρίες στους ανθρώπους, αλλά αν με αδικήσουν, ή νιώσω ότι δε φέρονται σωστά, τότε φεύγω δίχως επιστροφή.

- Εκτιμώ τη διακριτικότητα, το σεβασμό, την αληθινή ευγένεια. Απεχθάνομαι τη ψεύτικη εικόνα, τη 'βιτρίνα', την οποία μπορώ να αντιληφθώ αμέσως. Μου αρέσει η ντομπροσύνη.

- Αγαπώ πολύ τα ταξίδια. Μου αρέσει η γνώση, οι εναλλαγές. Θέλω πολύ να περπατήσω άλλες χώρες. Με εκνευρίζει το "κλείσιμο των οριζόντων".

- Ζορίζομαι αρκετά από όλα όσα συμβαίνουν. Βασανίζουν τη σκέψη μου και την καθημερινότητα μου. Έχουν επηρεάσει τη ζωή μου και αγαπημένων ανθρώπων.  Το  σίγουρο όμως είναι ότι παλεύω και είμαι περήφανη για μένα και για τους ανθρώπους μου.

- Αγαπώ πολύ την Αθήνα, αλλά θα ήθελα κάποια στιγμή να ζήσω κοντά στη θάλασσα, στη φύση.

- Όσο δύσκολα μπορώ να δημιουργήσω κάτι, τόσο εύκολα μπορώ να το αφήσω και να προχωρήσω σε κάτι άλλο.  Αυτό σημαίνει πως θέτω στόχους και παλεύω για αυτούς, αλλά ανά πάσα στιγμή που κάτι σπάσει, προχωρώ παρακάτω. Πιστεύω πως το σημαντικότερο αγαθό στον άνθρωπο είναι η αξιοπρέπεια και η ελευθερία του πνεύματος του.

Στέλνω βραβείο και πρόσκληση, αν θέλουν να συμμετέχουν, στους φίλους: άστρια, ξωτικό, karkinos, astromonos, nellys-logia, lena, καρυάτιδα, margo, φαούδι, Νηφάλια Μέθη.
Όποιος άλλος θέλει, παίζει!