...ουρανέ...

Φτάνω στην πόρτα.. Ακούγεται από μέσα το τηλέφωνο να χτυπά... Βάζω το κλειδί και ανοίγω γρήγορα. Τρέχω και το σηκώνω. Από την άλλη άκρη της γραμμής, ακούγεται η φωνή ενός συνομηλικου μου.

«Καλησπέρα σας. Να σας ενημερώσουμε ότι το Σάββατο στο ‘τάδε’ μέρος, θα μιλήσει ο ‘τάδε’ από το ‘τάδε’ κόμμα, θα ήταν μεγάλη του χαρά να σας δει εκεί».

«Βαρετέ», σκέφτηκα! Τον ευχαρίστησα ευγενικά, αν και θα ήθελα να τον βρίσω. Τόσο αυτόν, όσο και τον «πολιτικό που θα χαιρόταν πολύ να με δει εκεί».

Δουλειά σε γραφεία υποψηφίων βουλευτών. Να τους προωθήσεις, να μαζέψεις ψήφους τους.

Να γεμίζεις σταυρούς σε ψηφοδέλτια και να τα μοιράζεις στους γνωστούς σου..

Με αντάλλαγμα οπωσδήποτε κάποιο μελλοντικό ρουσφέτι...

Ανοίγω το email μου (το προσωπικό, δεν μιλώ για αυτό του blog).. Εισερχόμενα κάθε μέρα και από κάποιον άλλο πολιτικό.. Απορώ που το βρίσκουν..

Σκέφτομαι τους ανθρώπους που κάθονται κάθε μήνα στην ουρά του οαεδ για το επίδομα ανεργίας.. Σκέφτομαι όσους δεν έχουνε ούτε καν αυτό το επίδομα, όσους ψάχνουν δουλειά μάταια από αγγελίες..

Ψιλά γράμματα! Οι πολιτικοί μας ποτέ δεν έψαξαν για δουλειά! Δεν ξέρουν πως γίνεται αυτό.. δεν τους χρειάστηκε…

Ξέρουν μόνο να ζητούν ψήφους.. και μετά να εξαφανίζονται! Αν έδειχναν και για τα τόσα προβλήματα, έστω το μισό πάθος που δείχνουν στην ψηφοθηρία.. όλα θα ήταν διαφορετικά!

Ανοίγω την τηλεόραση. Δεν αντέχω να δω τα ‘τηλεπαράθυρα’ ούτε για δευτερόλεπτα.

Τσιτωμένοι δημοσιογράφοι. Ο λόγος στους πλέον αναρμόδιους.

Δεν είναι τραγικό? Οι περισσότεροι από όσους διαχειρίζονται τα οικονομικά, την υγεία, την παιδεία αυτής της χώρας, είναι οι πλέον ανάξιοι για να το κάνουν.

Οι μέρες μου έχουν γίνει απαιτητικές. Οι ρυθμοί γρήγοροι. Ενώ θέλω άλλα.

Στη δουλειά προσπαθώ κάθε μέρα να είμαι όσο καλύτερη γίνεται. Για μένα.

Τα απογεύματα οι σκέψεις με κατακλύζουν..

Σε ένα διάλειμμα σήμερα κοίταξα τον ουρανό, ήταν τέλειος, γεμάτος σύννεφα. Ήθελα να ζωγραφίσω, να τα φωτογραφίσω, να τα χαρώ.. Θα ήθελα μόνο απλά να κοιτώ τον ουρανό..

Σκέφτηκα πως αν κάποιος μπορούσε να «ακούσει» τις σκέψεις μου θα με περνούσε σίγουρα για τρελή.

Ίσως να ευθύνεται η δημιουργικότητα που δεν λέει να κατευνάσει μέσα μου..

Προσπαθώ να την τιθασεύσω, αλλά δε με αφήνει. Όλο σκέψεις, όλο ιδέες..

Ίσως φταίει η μελαγχολική μου διάθεση..

Ίσως το μυαλό μου.

Καλύτερα.

Είμαι άνθρωπος, όχι μηχανή.

Με συναισθήματα. Με συγκίνηση. Με ψυχή!

Ανόητα πράγματα.. Στην σημερινή εποχή σίγουρα..

Πώς να επιβιώσεις σε μια εποχή που αξία έχει μόνο το κέρδος?

Μάλλον συνεχίζοντας να ζεις με όσα εσύ θες.

Όπως εσύ θες. Μόνο με όσους εσύ θες δίπλα σου..

Ταξιδεύοντας απλά με νότες, με γραφές, με εικόνες..

Επιλέγοντας ζωή, αγγίγματα, βλέμματα…

Λίγοι θα με νιώσουν. Πολύ πολύ πολύ καλύτερα.

Καλή ακρόαση. Καλό σκ..

Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα, μέσα από το φωτογραφικό φακό του Γιάννη Κολεσίδη

Ένα ξεχωριστό φωτογραφικό οδοιπορικό στη Ζάμπια, το Νίγηρα και την Ινδία, παρουσιάζουν οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα και ο διεθνώς βραβευμένος φωτογράφος Γιάννης Κολεσίδης στην Τεχνόπολις του Δήμου Αθηναίων από τις 10 έως τις 20 Σεπτεμβρίου 2009.

Ο Γιάννης Κολεσίδης μέσα από μια επιτυχημένη 15ετή πορεία στο χώρο της φωτογραφίας με σημαντικές συνεργασίες και διεθνείς διακρίσεις (σας θυμίζω το «2ο βραβείο στο διαγωνισμό World Press Photo στην κατηγορία People in the news» το 2009), παρουσιάζει την πρώτη προσωπική του έκθεση με σπάνιες φωτογραφίες από τα ταξίδια του με τους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα.

Τρεις χώρες, δύο ήπειροι, 64 εικόνες, αμέτρητα συναισθήματα. Ταξιδεύοντας στη Ζάμπια, το Νίγηρα και την πολυπληθή Ινδία, ο διακεκριμένος φωτογράφος αποτυπώνει καρέ-καρέ την καθημερινότητα, τη δράση και τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα.

Οι φωτογραφίες που ακολουθούν προορίζονται αποκλειστικά για προβολή της έκθεσης. Απαγορεύεται οποιαδήποτε άλλη αναπαραγωγή-αναδημοσίευση, μερική ή ολική των εικόνων, σύμφωνα με τον νόμο 2121/1993, χωρίς προηγούμενη άδεια χρήσης τους, από τον φωτογράφο Γιάννη Κολεσίδη.

Στην εφημερίδα «Τα Νέα» δημοσιεύθηκαν σκέψεις του Γιάννη Κολεσίδη από την αποστολή του, που πιστεύω πως αξίζει να τις μοιραστούμε..

Τα Νέα, της Δάφνης Κοντοδήμα - "Ο πόνος σε κάνει να εκτιμάς αυτά που έχεις.."

«Είδα ασθενείς να χαμογελούν στον Νίγηρα και παιδιά να παίζουν δίπλα σε πλημμυρισμένα σπίτια στην Ινδία κι εκτίμησα όσα θεωρούσα δεδομένα»

«Η εικόνα των πλημμυρισμένων σπιτιών στις απομακρυσμένες βόρειες επαρχίες της Ινδίας ήταν συγκλονιστική. Εκεί είδα και ανθρώπους να υποφέρουν από σπάνιες ασθένειες όπως το καλαζάρ, που στον δυτικό κόσμο προσβάλλει μόνο σκύλους. Στη Ζάμπια, πάλι, παρακολούθησα μάθημα σε μια βρώμικη τάξη με κατεστραμμένους τοίχους και μαθητές φτωχά παιδιά εμφανέστατα υποσιτισμένα. Υπάρχει εκεί έξω ένας κόσμος που υποφέρει. Αν ζήσεις δίπλα τους φτάνεις να εκτιμάς αυτά που έχεις»

Ο φωτογράφος (αποκλειστικός συνεργάτης του διεθνούς ειδησεογραφικού πρακτορείου Reuters από το 2004) πέρασε ένα ολόκληρο καλοκαίρι σε χωριά της Αφρικής και της Ινδίας. Σπίτι του ήταν ένα παρατημένο εργοστάσιο κάπου στον Νίγηρα, «στέκι» του μια αυτοσχέδια κλινική και παρέα του οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα. Μοναδική του πολυτέλεια ένας ανεμιστήρας, καθώς η ζέστη ήταν αφόρητη.

«Ήταν μια πρόκληση αυτό το φωτογραφικό οδοιπορικό. Ό,τι κι αν είχα στο μυαλό μου ξεκινώντας αυτά τα ταξίδια, ανατράπηκε από όσα είδα και έζησα. Και έτσι έφτασα να εκτιμήσω αυτά που έχω»..

Γιατροί που περιμένουν την ειδικότητά τους, νοσοκόμες, οικογενειάρχες, εθελοντές αλλά και ειδικοί στις γεωτρήσεις (που άνοιγαν πηγάδια για νερό) αποτελούσαν την ομάδα της αποστολής.

Ο Γιάννης Κολεσίδης τηρούσε ένα ολόκληρο καλοκαίρι, που ακολουθούσε την αποστολή, το ωράριο το γιατρών: πήγαινε στα νοσοκομεία από το πρωί έως τη δύση του ηλίου. Μόνη τους «διασκέδαση» ήταν το διάλειμμα για το μεσημεριανό φαγητό.

«Στον Νίγηρα υπήρχαν υπαίθριες αυτοσχέδιες κλινικές» αφηγείται. «Εκεί ζύγιζαν τα μωρά. Μάλιστα, πρόσφεραν μια ειδική κρέμα, πλούσια σε βιταμίνες, για τα υποσιτισμένα μωρά και τα παιδιά ηλικίας έως 5 ετών. Στο Μαντάουα, περιοχή του Νίγηρα, οι γιατροί κατοικούν σε ένα παλιό παρατημένο εργοστάσιο και το νερό εκεί δεν είναι πόσιμο, γι΄ αυτό το βράζαμε».

Νίγηρας. «Παρά τις κακουχίες, οι κάτοικοι εκεί είναι χαμογελαστοί. Δεν θα ξεχάσω τα παιδιά που με ακολουθούσαν. Από την άλλη, το νερό δεν είναι πόσιμο, οι ασθένειες πολλές και τα σπίτια τους είναι καλύβες από χώμα και άχυρα. Ο θάνατος είναι μέρος της ζωής τους και αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι το πόσο εξοικειωμένοι είναι».

Ζάμπια. «Θυμάμαι μια ηλικιωμένη που είχε προσβληθεί από ΑΙDS. Ήταν μόνη της στο νοσοκομείο και κάθε φορά που με έβλεπε χαιρόταν. Ήθελε να δει και κάποιο άλλο πρόσωπο εκτός του γιατρού. Ήταν από τους ελάχιστους κατοίκους ηλικίας άνω των 50 χρόνων. Οι περισσότεροι πεθαίνουν νέοι από μεταδοτικές ασθένειες».

Ινδία. «Οι άνθρωποι στις απομακρυσμένες επαρχίες ήταν πιο καχύποπτοι από παντού. Ζουν με τον φόβο της μόλυνσης καθημερινά. Κοιμούνται κάτω από κουνουπιέρες και τα κρεβάτια τους βρίσκονται 60 πόντους πάνω από το πάτωμα για να μην τους τσιμπήσουν μολυσμένα έντομα»

Ο Γιάννης Κολεσίδης μας μεταφέρει εκεί όπου, αν και η επιβίωση αποτελεί καθημερινή πρόκληση, η δύναμη και η ελπίδα συνθέτουν ένα δυνατό μήνυμα ζωής.

Στα πλαίσια της έκθεσης θα προβληθούν μεταξύ άλλων ταινίες που βραβεύθηκαν στο Διεθνές Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης 2009 και σε άλλα διεθνή Φεστιβάλ, όπως: Barcelona or Die του Indrissa Guiro, Πεθαίνοντας στην αφθονία του Γ. Αυγερόπουλου, Το όνομά μου είναι Σλομπιλέ του Σ. Δανέζη κ.α.

Παράλληλα, θα πραγματοποιηθούν ενημερωτικές ομιλίες γύρω από το "HIV/AIDS και τις σύγχρονες προκλήσεις του" και πάνω στο θέμα "Παχυσαρκία στην παιδική ηλικία και Υποσιτισμός".

Οι παράλληλες εκδηλώσεις περιλαμβάνουν:
* προβολή της ταινίας «Θετικοί στη ζωή» της ενημερωτικής ομάδας του Κέντρου Ζωής και της ομάδας HITSCOX
* αφρικανικές ενώσεις που παρουσιάζουν τοπικά ήθη και έθιμα
* το συγκρότημα Muzica (Αφρικάνικη Μουσική)
* πάρτυ με το KOSMOS RADIO 93,6 FM

ΙΝFΟ

Έκθεση φωτογραφίας «Κλικ στην ανθρωπιστική δράση» του Γιάννη Κολεσίδη, στην «Τεχνόπολι», αίθουσα Τάκης Παπατσώνης, (Πειραιώς 100, Γκάζι) από 10 έως 20 Σεπτεμβρίου. Ώρες Λειτουργίας της έκθεσης : 12.00-23.00

Είσοδος Δωρεάν

Site: Yannis Kolesidis

Σύντομο Προφίλ: ΓΙΑΤΡΟΙ ΧΩΡΙΣ ΣΥΝΟΡΑ

Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα προσφέρουν τη βοήθειά τους: α/ σε πληθυσμούς που βρίσκονται σε κατάσταση επείγουσας ανάγκης, β/ στα θύματα που προκαλούνται είτε από φυσικούς είτε από ανθρώπινους παράγοντες, γ/ σε όσους υποφέρουν εξαιτίας εξεγέρσεων, χωρίς καμία φυλετική, θρησκευτική, φιλοσοφική ή πολιτική διάκριση.

Υπεύθυνη Επικοινωνίας
Όνομα: Θεοδώρα Θεοδωρίδου
Διεύθυνση Email: press@msf.gr

38ο Φεστιβάλ Βιβλίου στο Ζάππειο

38o ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΒΙΒΛΙΟΥ

11 - 27 Σεπτεμβρίου 2009

ΖΑΠΠΕΙΟ

ΓΙΑ ΕΝΑ ΠΡΑΣΙΝΟ ΜΕΛΛΟΝ

GREENING THE FUTURE

Το φθινοπωρινό 38ο Φεστιβάλ Βιβλίου, ξεκινά στο Ζάππειο στις 11 Σεπτεμβρίου και μάς περιμένει μέχρι και τις 27 Σεπτεμβρίου. Εφέτος διοργανώνεται από τον Σύνδεσμο Εκδοτών Βιβλίου (Σ.ΕΚ.Β.), τον Πολιτισμικό Οργανισμό του Δήμου Αθηναίων και τον Σύλλογο Εκδοτών Βιβλίου Αθηνών (Σ.Ε.Β.Α.).

Το φετινό φεστιβάλ είναι αφιερωμένο στην παγκόσμια ανησυχία των κλιματικών αλλαγών και λόγω της επικείμενης συνόδου κορυφής για το κλίμα στην Κοπεγχάγη, συμπράττει για την υλοποίηση του σχετικού προγράμματος με την Πρεσβεία της Δανίας.

Το αφιέρωμα εκφράζει την ευχή για ένα πράσινο μέλλον και ταυτόχρονα υπογραμμίζει την καταλυτική δύναμη του βιβλίου να αγγίζει και να ευαισθητοποιεί.

Το πρόγραμμα περιλαμβάνει παιδική βιβλιοθήκη, διαδραστικά δρώμενα, συναυλία, ντοκιμαντέρ, ξένη και ελληνική λογοτεχνία, που προβάλλουν τον προβληματισμό υπογραμμίζοντας την ωραιότητα και τα θαύματα του κόσμου που ..θα θέλαμε να κληροδοτήσουμε...

**--**

Την αγάπη σου για το περιβάλλον δεν θα την βρεις στα βιβλία,

αλλά στην επαφή σου με την φύση..

Προστάτεψε την, γιατί αργοπεθαίνει..

**--**

Ημέρες & Ώρες Λειτουργίας του Φεστιβάλ Βιβλίου στο Ζάππειο
Δευτέρα - Πέμπτη : 6:00 μ.μ. - 10:30 μ.μ.
Παρασκευή & Σάββατο: 6:00 μ.μ. - 11:00 μ.μ.
Κυριακή: 11:00 π.μ. - 10:30 μ.μ.

Καταρράκτες Δημοσάρη

Άλλη μία και τελευταία ανάρτηση, αφιερωμένη στην Λευκάδα!
Αυτή τη φορά στον Καταρράχτη του Δημοσάρη!
Αύγουστο μήνα τα νερά του δεν ήταν πολύ ορμητικά, αλλά ήταν αρκετά παγωμένα.., οπότε και προσφέρονταν για βουτιές!

..Η τοποθεσία αυτή βρίσκεται πολύ κοντά στο Νυδρί, και σχεδόν 20 χλμ από την πόλη του νησιού με εύκολη πρόσβαση..

Αφήνεις το αμάξι, ακολουθείς τις πινακίδες.. και αρχικά αντικρίζεις ένα όμορφο ξύλινο κιόσκι καφέ,

όπου (μετά την βουτιά) θα απολαύσεις εκεί, κάτω από τα πλατάνια, τον καφέ../την μπύρα σου..

Μετά από μια 20λεπτη πεζοπορία, μέσα σε ένα παρθένο τοπίο με φαράγγια, δέντρα και λουλούδια.. φτάνετε στον Καταρράκτη! Καλές βουτιές, μόνο με προσοχή στα γλιστερά βράχια!

Ακολουθήστε τις φωτο.. ταξιδέψτε, σε αυτήν την ανάρτηση, ας "μιλήσουν" αυτές..

Καλή εβδομάδα!!!

Σχετικά posts : Παραλίες Λευκάδας (Εγκρεμνοί,Πόρτο Κατσίκι) , Μουσείο Φωνογράφου Λευκάδας