Το 2021 τελειώνει και αυτή είναι η καλύτερη στιγμή να μοιραστούμε μια επιλογή με κάποια από τα βιβλία που διάβασα φέτος, μόνο όσα μου άρεσαν και προτείνω να αναζητήσετε.
Είναι σαν μια παράδοση να μοιραζόμαστε εντυπώσεις ως αναγνώστες, μέλη λεσχών ανάγνωσης, ιστολόγοι, να προτείνουμε ο ένας στον άλλο καινούργια, παλιά βιβλία και συγγραφείς χωρίς να έχουμε κανένα συμφέρον, αποτελώντας ίσως το πιο ανιδιοτελές κομμάτι του χώρου και συμβάλλοντας στο να ανακαλυφτούν αξιόλογα πρόσωπα και κείμενα.
Ακολουθούν προτάσεις βιβλίων, απ' όσα διάβασα φέτος, για καθένα υπάρχει ένα σχόλιο γιατί με κέρδισε και το προτείνω:
1. Ντέλια Όουενς, Εκεί που Τραγουδάνε οι Καραβίδες, εκδόσεις Δώμα
Ένα από τα καλύτερα βιβλία που διάβασα αυτή τη χρονιά και ένα από τα καλύτερα που έχουν κυκλοφορήσει, κατά την ταπεινή μου γνώμη, τα τελευταία χρόνια. Το απόλαυσα. Έχω μοιραστεί μια σχετική αφιερωμένη δημοσίευση στο blog, που μπορείτε να διαβάσετε πατώντας εδώ!
2. Χρήστος Μαρκογιαννάκης, Μυθιστόρημα με κλειδί, εκδόσεις Μίνωας
Αυτό το βιβλίο με συντρόφευσε αρχές του καλοκαιριού. Έχω επίσης μοιραστεί εντυπώσεις σε σχετική δημοσίευση, που μπορείτε να διαβάσετε εδώ. Υπέροχο αστυνομικό μυθιστόρημα, με πολύ ωραία γραφή και σασπένς, ευκολοδιάβαστο, εξαιρετικές περιγραφές της γλώσσας του σώματος των ηρώων. Αναζητήστε το!
3. Αλμπέρ Καμύ, Το καλοκαίρι, εκδόσεις Πατάκη
Ακόμη ένα βιβλίο που διάβασα το φετινό καλοκαίρι, το λάτρεψα και σας το προτείνω. Πώς γίνεται να μην αγαπάς τη γραφή του Άλμπερ Καμύ; Mπορείτε να διαβάσετε ένα απόσπασμα από το συγκεκριμένο βιβλίο όπως είχε δημοσιευθεί στο blog, πατώντας εδώ. Στο τέλος της ανάρτησης υπάρχουν και παραπομπές σε άλλες δημοσιεύσεις για το Καμύ στο ιστολόγιο, που νομίζω ότι αξίζουν την προσοχή σας.
4. Γιάννης Παλαβός, Το παιδί, εκδόσεις Νεφέλη
Παλιότερα σας είχα προτείνει το «Αστείο» του Γιάννη Παλαβού (Νεφέλη, 2012), που τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Διηγήματος και το Βραβείο Διηγήματος του ηλεκτρονικού περιοδικού «Ο Αναγνώστης». Τον θεωρώ από τους πιο σημαντικούς διηγηματογράφους της γενιάς του. Διάβασα «Το παιδί» πριν από λίγο καιρό και προστέθηκε στα βιβλία που αγάπησα αυτή τη χρονιά. Δώδεκα διηγήματα με παιδιά, γονείς, χωράφια, αλεπούδες, σπουργίτια.
5. Γιώργος Μπίζας, Χρυσόψαρα στη σκουριά της πόλης, εκδόσεις Τυφλόμυγα
Βιβλίο που ήρθε τυχαία στα χέρια μου και διαβάζοντας το, απόρησα με την απουσία κριτικών δημοσιεύσεων. Μια συλλογή έντεκα διηγημάτων που αξίζει να διαβαστεί. Γεμάτα με ενσυναίσθηση για τη γενιά μας, αυτή της κρίσης. Γραμμένα με μια ευαισθησία που με συγκίνησε βαθιά. Αναμένω το επόμενο βιβλίο του Μπίζα, το οποίο νομίζω θα κυκλοφορήσει σύντομα. Αν σας αρέσει να διαβάζετε διηγήματα ανθρώπων της γενιάς μας, μη το χάσετε, αναζητήστε το.
6. Antonio Tabucchi, Ταξίδια και άλλα ταξίδια, εκδόσεις Άγρα
Αισθάνομαι πολύ τυχερή που αυτό το βιβλίο ήρθε στα χέρια μου τούτη τη χρονιά. Μπόρεσε να με ταξιδέψει εν μέσω της (ατελείωτης) καραντίνας. Ο Αντόνιο Ταμπούκι ταξίδεψε πολύ, και έγραψε για αυτά τα ταξίδια. Τα κείμενα του σε γεμίζουν με εικόνες από τόπους, πολιτισμούς και ιστορίες ανθρώπων. Διαβάζοντας το, ξεχνάς έστω λίγο όσα ζούμε και συνειδητοποιείς πόσα όμορφα μας περιμένουν όταν περάσει η πανδημία. Εξαιρετικό βιβλίο, πλέον από τα πολύ αγαπημένα μου. Σας το συστήνω ανεπιφύλακτα. Μπορείτε να διαβάσετε σχετική αφιερωμένη δημοσίευση πατώντας εδώ!
7. Λέων Τολστόι, Πόση γη χρειάζεται ο άνθρωπος - Ο θάνατος του Ιβάν Ιλίτς, εκδόσεις Μίνωας
Ένα ακόμη βιβλίο που πραγματικά απόλαυσα. Αν δεν έχετε διαβάσει αυτά τα διηγήματα του Λέων Τολστόι -είναι αριστουργήματα- αξίζει να αναζητήσετε τη συλλογή που κυκλοφόρησε φέτος από τις εκδόσεις Μίνωα. Εδώ μπορείτε να διαβάσετε αφιερωμένη δημοσίευση με παρουσίαση, με περισσότερες λεπτομέρειες για το βιβλίο.
8. Πέτρος Μάρκαρης, Η Αθήνα της μιας διαδρομής, εκδόσεις Γαβριηλίδη
Εξαντλημένο βιβλίο και από έναν εκδοτικό οίκο που δυστυχώς έκλεισε. Χάρηκα πολύ όταν το βρήκα και περισσότερο όταν το διάβασα. Το είχα μαζί μου στις διαδρομές μου στην πόλη και το διάβασα σε διάφορες από τις περιοχές που περιγράφει στις σελίδες του. Αν αγαπάτε την Αθήνα, αξίζει να αφεθείτε στις σελίδες του!
9. David Diop, Τη νύχτα, όλα τα αίματα είναι μαύρα, εκδόσεις Πόλις
Ιδιαίτερο μυθιστόρημα γραμμένο με ποιητική γλώσσα. Ο πόλεμος, μια ακραία συνθήκη που ανατρέπει όλους τους κανόνες και ξυπνά το θηρίο που βρίσκεται σε νάρκη μέσα στον καθένα μας. Λίγες μέρες μετά απ' όταν το διάβασα, το βιβλίο τιμήθηκε με το International Booker Prize 2021. Πριν λίγες μέρες το συμπεριέλαβε και ο Ομπάμα στη φετινή του λίστα ανάγνωσης βιβλίων στο προσωπικό λογαριασμό του στο instagram.
10. Λίλι Γκράχαμ, Το παιδί του Άουσβιτς, εκδόσεις Μίνωας
«Ήταν ανέλπιστο να γεννηθώ και να ζήσω, κι όμως έζησα χάρη σ’ εκείνη. Χάρη σε αυτούς και σε πείσμα όλης της φρίκης του κόσμου, όλου του ζόφου που προσπάθησε απεγνωσμένα να μας αφανίσει, η ζωή μου υπήρξε μια ζωή γεμάτη χαρά, φως και αγάπη. Γιατί όσο και αν προσπαθεί κάποιος να νικήσει το φως, αυτό που μου δίδαξε η πολύχρονη ζωή μου είναι πως, όσο μεγάλη κι αν είναι η νύχτα, στο τέλος πάντα χαράζει η μέρα.»
Οι ιστορίες που διαδραματίζονται στο Άουσβιτς πάντα με ελκύουν για πολλούς λόγους. Αυτό το βιβλίο ξεχώρισε ανάμεσα σε όσα διάβασα, είναι μια σπαραχτική ιστορία επιβίωσης, όπου η ζωή ή ο θάνατος εξαρτώνται από την παραμικρή λεπτομέρεια και η ελπίδα και η αγάπη επιζούν και στο πιο ζοφερό περιβάλλον
11. Wohlleben Peter, Η μυστική ζωή των δέντρων, Εκδόσεις Πατάκη
Αν αγαπάτε τα δάση και τα δέντρα, αυτό είναι ένα βιβλίο που αξίζει να υπάρχει στη βιβλιοθήκη σας. Μετά την ανάγνωση του, στον επόμενο περίπατο που θα κάνετε στο δάσος, θα ανακαλύψετε κι εσείς κάποια μικρά ή μεγάλα θαύματα, θα αλλάξει τον τρόπο που βλέπετε αυτό το μυστηριώδες σύμπαν. Ο διακεκριμένος δασολόγος Peter Wohlleben εμβαθύνει στην κρυφή ζωή των δέντρων και μας παρουσιάζει μια εντελώς καινούρια θεώρηση του δάσους, φέρνοντας στο φως εκπληκτικά στοιχεία, όπως ότι τα δέντρα έχουν μνήμη, ανταλλάσσουν μηνύματα μεταξύ τους, νιώθουν πόνο, παθαίνουν εγκαύματα από τον ήλιο και κάνουν ρυτίδες. Κάποια δέντρα, όπως οι βελανιδιές, επικοινωνούν μεταξύ τους με χημικές αρωματικές ουσίες. Όταν, για παράδειγμα, ένα δέντρο δεχτεί επίθεση από έντομα, εκπέμπει αρωματικές ουσίες και όλα τα δέντρα της ευρύτερης περιοχής που λαμβάνουν το μήνυμα αυτό οπλίζονται κατάλληλα...
12. Δημήτρης Χατζής, Ανυπεράσπιστοι, Πλείας, 1965.
Αγόρασα και διάβασα το βιβλίο φέτος. Έναυσμα ήταν η Λέσχη Ανάγνωσης με τον Γιάννη Παλαβό του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος, της οποίας παρακολούθησα κάποιες συναντήσεις. Δείγμα εξαιρετικής ελληνικής διηγηματογραφίας. Εμβληματική συλλογή, βαθιά συγκινητική. Εκδόθηκε το 1966, και όμως διαβάζοντας το σήμερα αισθάνεσαι στην κοινωνία των ηρώων του Χατζή, στοιχεία από την κοινωνική πραγματικότητα και της σημερινής Ελλάδας...
13. Λερντ Χαντ, Neverhome, Εκδόσεις Πόλις
«Η μητέρα μου είχε κάνει κάποτε ένα ταξίδι με τρένο και της είπα ότι ήθελα και εγώ να ταξιδέψω όπως εκείνη. Να περάσω βολίδα από τους κάμπους, να διασχίσω τα μακριά ποτάμια με βάρκα. Ήθελα, της είπα, να ξαπλώσω κάτω από τα αστέρια και να μυρίσω αλλιώτικες αύρες. Ήθελα να πιω νερό από αλλιώτικες πηγές, να νιώσω αλλιώτικους ζεστούς ανέμους. Να σταθώ με τους συντρόφους μου πάνω στα ερείπια των ιδεών του χθες. Να βαδίσω μπροστά με χίλιους άλλους. Να πατήσω γερά στο χώμα, ν’ ατσαλώσω το βλέμμα μου και να μη το βάλω στα πόδια.
Τα είπα όλα στη νεκρή μητέρα μου, στέλνοντας τα λόγια να τη βρουν βαθιά μέσα στο χώμα: μια πύρινη λαίλαπα ήταν έτοιμη να ξεσπάσει. Ήθελα να της δανείσω τη σπίθα μου. Ήξερα τι θα μου απαντούσε η μητέρα μου, όπως το ήξερε και ο Βαρθολομαίος, γι’ αυτό και κάθε φορά που ζητούσα τη γνώμη της ήταν σαν να μου αποκρινόταν με τα ίδια λόγια.
Προχώρα. Προχώρα και δες τι έχεις εσύ μέσα σου.»
Ένα βιβλίο που επίσης απόλαυσα φέτος. Κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Πόλις πριν λίγους μήνες, σε εξαιρετική μετάφραση του Χρήστου Οικονόμου. Ένα αριστοτεχνικό μυθιστόρημα για τα τέρατα που γεννάει ο πόλεμος, την οικουμενικότητα της βίας, που υπονομεύει κάθε βεβαιότητα και καταλύει τις διαχωριστικές γραμμές ανάμεσα στη ζωή και τον θάνατο, αλλά και μια σπαρακτική αφήγηση για τη δύναμη της αγάπης.
14. Κάθρην Μάνσφηλντ, Το Γκάρντεν Πάρτι, μτφ. Μαρία Λαινά, Εκδόσεις Σμίλη
«Να είσαι ζωντανός… και να είσαι συγγραφέας… αυτό αρκεί». Κάθρην Μάνσφηλντ
Τα δεκαπέντε διηγήματα αυτής της συλλογής αποδεικνύουν την ιδιοφυία μιας γυναίκας που στη διάρκεια της σύντομης ζωής της κατάφερε να τη συγκρίνουν με τον Τσέχοφ. Ίσως επειδή, περισσότερο απ’ οτιδήποτε άλλο, αυτό που ήθελε αληθινά ήταν να γράψει.
«Ω Θεέ μου!» είπε. «Μακάρι να μην είχα παντρευτεί. Πόσο θα ‘θελα να είχα γίνει εξερευνητής». Και ύστερα πρόσθεσε μ’ ονειροπόλο βλέμμα: «Στα ποτάμια της Κίνας, φερ’ ειπείν».
«Μα αγάπη μου» της είπα, «τι ξέρεις εσύ για τα ποτάμια της Κίνας;» Επειδή η μητέρα δεν είχε ιδέα από γεωγραφία – ήξερε όσα κι ένα δεκάχρονο παιδί.
«Τίποτα» συμφώνησε. «Αλλά μπορώ να αισθανθώ τι ακριβώς καπέλο θα φορούσα».
Το «Γκάρντεν πάρτι» αποτελεί την πιο ώριμη συλλογή της Κάθρην Μάνσφηλντ. Ειρωνική γραφή, γεμάτη με υπαινικτικότητα και αφηγηματική δύναμη.
15. Frederic Gros, Περπατώντας, εκδόσεις Ποταμός
Από τις πιο όμορφες αναγνωστικές στιγμές του έτους. Αυτό το βιβλίο ήθελα καιρό να το διαβάσω. Επέλεξα να διαβαστεί στις φετινές διακοπές στη Σύρο, κάτι καθόλου τυχαίο, καθώς η Ερμούπολη είναι μία από τις πιο walking friendly Χώρες των Κυκλάδων! Το βιβλίο πραγματεύεται τις πάμπολλες, διαφορετικές διαστάσεις και φιλοσοφικές προεκτάσεις του περπατήματος. Με παραδείγματα "δεινών" περιπατητών, όπως ο Νίτσε, ο Θορρώ, ο Ρουσσώ και ο Γκάντι. Το βάδισμα προσεγγίζεται ως μια πνευματική άσκηση, πολυδιάστατη και αυθεντική, που διεγείρει συναισθήματα και γεννά σκέψεις. Καλογραμμένο, σε πολύ καλή μετάφραση, συνδυάζει χαρακτηριστικά φιλοσοφικού κειμένου και ποίησης.
***************
Δεκαπέντε βιβλία, μια επιλογή απ' όσα διάβασα φέτος, που θεωρώ αξίζουν την προσοχή σας. Κοιτάζοντας τα ξανά, αισθάνομαι ευγνωμοσύνη για κάθε ένα από αυτά -ευγνωμοσύνη για τα βιβλία. Ήταν μικρά ταξίδια σε κόσμους, ανθρώπους, κοινωνίες, σκέψεις και συναισθήματα. Πρόσθεσαν πλούτο σε αυτή την τόσο προκλητική χρονιά. Και το να είναι αναγνωστικά η χρονιά σου τόσο γεμάτη, σίγουρα είναι ένας καλός λόγος να νιώθεις όμορφα.
Ήδη έχω επιλέξει στο γραφείο μου, βιβλία που περιμένουν για να διαβαστούν το επόμενο χρονικό διάστημα. Είμαι βέβαιη ότι κάθε μέρα που περνά θα έρχονται κοντά μου και άλλα, είτε ως δώρα, είτε αγορές, μα και με κάθε μαγικό τρόπο. Αν είμαστε καλά του χρόνου τέτοιες μέρες θα μοιραστούμε και πάλι τις καλύτερες επιλογές της επόμενης αναγνωστικής χρονιάς! Μείνετε συντονισμένοι! Ως τότε ακολουθήστε το blog στα social media! :)
Αν σας άρεσε αυτή η λίστα βιβλίων, μπορείτε να διαβάσετε και προτάσεις σε κάποιες από τις λίστες των προηγούμενων ετών:
