στη Σύρο την αρχόντισσα, την πολυλατρεμένη

Αρχές Σεπτεμβρίου στην Ερμούπολη της Σύρου

Ο Σεπτέμβριος είναι ιδανικός μήνας για επίσκεψη στη Σύρο, καθώς η πρωτεύουσα των Κυκλάδων, ναι μεν έχει πάντα κίνηση, αλλά τέτοια εποχή την απολαμβάνεις χωρίς την κοσμοπλημμύρα του Αυγούστου, δίχως να χρειάζεται να κάνεις κράτηση για να βρεις μια καλή θέση σε κάποιο μαγαζί - από την οποία θα πρέπει να φύγεις σχετικά νωρίς για να καθίσει ο επόμενος πελάτης. Οι τιμές είναι καλύτερες, υπάρχει μια γλυκιά ηρεμία και σεβασμός στον ταξιδιώτη. Επιπλέον κάθε Σεπτέμβριο διοργανώνονται στη Σύρο δεκάδες φεστιβάλ, παραστάσεις και πολιτιστικά δρώμενα και για τον πιο απαιτητικό επισκέπτη.

Έπειτα από ένα χειμώνα με lockdowns και πολλές ανατροπές, αυτές οι λίγες μέρες ήταν μια μικρή πολυτέλεια που έκαναν το μυαλό να ξεφύγει από την παράνοια των ημερών που ζούμε. 

Ελάτε πάμε να ταξιδέψουμε αυτή τη φορά μαζί στη Σύρο με λίγες επιλεγμένες στιγμές.

Ανατολή στον Πειραιά. Έλεγχος πιστοποιητικού, επιβίβαση και αναχώρηση.

Στέκομαι στο κατάστρωμα. Ο ήλιος λούζει τη θάλασσα. Λούζομαι και εγώ από το φως. Αισθάνομαι μια απέραντη ευγνωμοσύνη. Ένα χαμόγελο σχηματίζεται στο πρόσωπο μου, το οποίο και θα παραμείνει μόνιμα, πηγαίο και αυθόρμητο όλες τις μέρες στο νησί.

Πραγματικά τις επόμενες μέρες εκτός από το δικό μου μόνιμο χαμόγελο, έβλεπα και τριγύρω μου ανθρώπους χαμογελαστούς, συνειδητοποιώντας πόσο μου είχε λείψει να βλέπω χαμόγελα - αυτές οι μάσκες μας έχουν στερήσει ακόμη και αυτό, ανάμεσα σε πολλά άλλα. Η καρδιά μου γεμάτη με φως και μια σκέψη πως απλά δε γίνεται να κοιτάς τον ήλιο και το Αιγαίο να απλώνεται μπροστά σου και να μη χαμογελάς.

Αυτές οι λέξεις γραμμένες με σπρέι

 σε ένα κτήριο της Ερμούπολης έδωσαν έμπνευση για τον τίτλο της ανάρτησης

Στα Βαπόρια

Στα Βαπόρια. Πρώτη βουτιά στο νησί - και μόνιμο κόλλημα όλες τις μέρες. 

Αυτή η συνοικία της Σύρου, στα παλιά κείμενα για την Ερμούπολη, ονομαζόταν ως «Παυσίλυπον». Όχι άδικα.  Τα υπέροχα καπετανόσπιτα που μοιάζουν να κρέμονται πάνω στα βράχια, χτίστηκαν από εύπορους πρόσφυγες του Βορείου Αιγαίου και της Κρήτης που εγκαταστάθηκαν στο νησί της Σύρου και έκτισαν μοναδικά ψηλοτάβανα αρχοντικά με εντυπωσιακές τοιχογραφίες, ξυλόγλυπτες πόρτες, μαρμάρινα μπαλκόνια, ξύλινα πατώματα και ασύγκριτες λεπτομέρειες δίπλα στη θάλασσα δημιουργώντας, έτσι, τα δικά τους καπετανόσπιτα, τα δικά τους “βαπόρια” που έμοιαζαν να αιωρούνται επάνω από τα βράχια, ώστε να τα χτυπά το κύμα, να μοιάζουν σαν έτοιμα να σαλπάρουν.

Από τον 19ο αιώνα και μετά, η συνοικία πήρε τη γνωστή μέχρι σήμερα ονομασία της Βαπόρια και συνεχίζει να φημίζεται ως η πιο αριστοκρατική συνοικία στο ανατολικό τμήμα της Ερμούπολης. Πανέμορφη περιοχή, στις βραχώδεις ακτές σχηματίζονται μικρές παραλίες που προσφέρονται για κολύμπι. Σε αυτή την συνοικία δεσπόζει και ο επιβλητικός ναός του Αγίου Νικολάου των Πλουσίων, όπως συνηθίζεται να λέγεται, με τα πυργωτά κωδωνοστάσια.

Αυτό το βιβλίο επέλεξα να διαβάσω στη Σύρο. Η επιλογή δεν ήταν τυχαία, καθώς η Ερμούπολη είναι μία από τις πιο walking friendly Χώρες των Κυκλάδων! Το βιβλίο πραγματεύεται τις διαφορετικές διαστάσεις και φιλοσοφικές προεκτάσεις του περπατήματος. Με παραδείγματα "δεινών" περιπατητών, όπως ο Νίτσε, ο Θορρώ και ο Γκάντι. Το βάδισμα προσεγγίζεται ως πνευματική άσκηση, πολυδιάστατη και αυθεντική, που διεγείρει συναισθήματα και γεννά σκέψεις. Καλογραμμένο, σε πολύ καλή μετάφραση, συνδυάζει χαρακτηριστικά φιλοσοφικού κειμένου και ποίησης. Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ποταμός.

Για μένα αυτές οι απλές στιγμές είναι η απόλυτη πολυτέλεια. Κλασική μουσική, καφές, βιβλίο και μπροστά ένας πίνακας με μια καταγάλανη θάλασσα και ιστιοπλοϊκά. Αγαπητέ αναγνώστη, αν αφεθείς να παρατηρείς, αγαπάς περισσότερο τη ζωή που μέσα στην απλότητα και στην αφθονία της, σου δείχνει πόσα λίγα τελικά δημιουργούν τα πάντα. Από εμάς χρειάζεται να τα εκτιμήσουμε. Η μεγαλύτερη προσβολή είναι η αχαριστία μπροστά σε όσα μας έχουν χαριστεί σε αυτό το σύντομο πέρασμα μας από τούτο τον πλανήτη. 

Εικόνα Κοιμήσεως της Θεοτόκου, έργου του Ελ Γκρέκο

Μια εικόνα και ένα έργο τέχνης που αξίζει να δείτε. Στο Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου στο κέντρο της Ερμούπολης, βρίσκεται η εικόνα της Κοιμήσεως Θεοτόκου, έργο του Ελ Γκρέκο, χρονολογίας 1562-64, όταν ο Ελ Γκρέκο ήταν 19-22 ετών. Βυζαντινής τεχνοτροπίας, Κρητικής Σχολής. Η υπογραφή βρίσκεται στη βάση του μεσαίου κηροπηγίου "ΔΟΜΙΝΙΚΟΣ ΘΕΟΤΟΚΟΠΟΥΛΟΣ Ο ΔΕΙΞΑΣ".

Εντύπωση προκαλεί ότι παρέμεινε στη Σύρο και δεν μεταφέρθηκε στην Αθήνα. Λόγω της σημασίας και της αξίας της εικόνας, τα μέτρα ασφαλείας είναι ισχυρά. Η αγιογραφία βρίσκεται εντοιχισμένη σε μάρμαρο, από πάνω της υπάρχει συναγερμός και ψηλά μια κάμερα ασφαλείας που καταγράφει κάθε κίνηση των επισκεπτών. Ποιος, άραγε, θα πίστευε ότι μια φθαρμένη εικόνα θα γινόταν πόλος έλξης χιλιάδων τουριστών που επισκέπτονται κάθε χρόνο το νησί για να τη δουν; 

Θέατρο Απόλλων

Επίσκεψη στο θέατρο Απόλλων - το έμβλημα της Ερμούπολης. Συνδέεται άρρηκτα με την ιστορία της, αποτελώντας ένα μοναδικό στολίδι για τη Σύρο. Θεωρείται ως μια μικρογραφία της Σκάλας του Μιλάνου, όπου φιλοξενούνται διάφορες πολιτιστικές εκδηλώσεις, όπως όπερες, θεατρικά έργα από το Ελληνικό και ξένο ρεπερτόριο από διάφορους θιάσους, και το Φεστιβάλ Αιγαίου. Εδώ γεννιέται ξανά μέσα σου η λαχτάρα για το θέατρο και τα κείμενα του.

Δημαρχείο Σύρου

Ένα από τα μεγαλύτερα και πιο επιβλητικά δημαρχεία της Ελλάδας. 

Χτίστηκε το 1876 υπό την επίβλεψη του Ερνέστου Τσίλλερ. 

 Λεπτομέρειες από το εσωτερικό του Δημαρχείου Ερμούπολης

 που κοσμεί την πλατεία Μιαούλη. 

Αύρα μιας άλλης εποχής...

Άνω Σύρος

Η Άνω Σύρος απαιτεί αρκετό περπάτημα, αλλά σε αποζημιώνει με τη γραφικότητα και την ομορφιά της. Κάθε στενό της είναι μια ζωγραφιά. 

Έχω τραβήξει πολλές φωτογραφίες από την Άνω Σύρο, κάποιες από τις οποίες μπορείτε να τις δείτε, αν ακολουθήσετε το λογαριασμό του blog στο instagram ! Θα ήθελα να ανεβάσω και εδώ, αλλά ήδη η ανάρτηση είναι μεγάλη για το είδος της, δε νομίζω ότι θα βρείτε αντίστοιχη, σε ένα μόνο post με τόσες φωτογραφίες για τη Σύρο. 

Μουσείο Μάρκου Βαμβακάρη

Στην Άνω Σύρο αξίζει να επισκεφτείτε το Μουσείο του Μάρκου Βαμβακάρη, καμάρι του νησιού που εδώ μεγάλωσε και εδώ έγραψε την περίφημη Φραγκοσυριανή του. 

Στις ταβέρνες του χωριού, θα ακούσετε κομπανίες να παίζουν τα τραγούδια του. 

 Το 2012 είχα παρακολουθήσει στο Ηρώδειο μια βραδιά αφιερωμένη στον Μάρκο Βαμβακάρη - μπορείτε να τη διαβάστε πατώντας το σχετικό σύνδεσμο. Κατά τη διάρκεια της συναυλίας παίζονταν διάφορα βίντεο από την Άνω Σύρο. Τα οποία με είχανε συγκινήσει πολύ. Καθώς περπατούσα τώρα την Άνω Σύρο, μου έκανε τρομερή έκπληξη ότι οι εικόνες εκείνων των βίντεο επανέρχονταν στο μυαλό μου. 

Ανέβαινα τα σκαλοπάτια και πατούσα τα σοκάκια όπου τότε είχε ταξιδέψει η φαντασία μου μέσα από τη μουσική και τους στίχους του Βαμβακάρη. 

Αξίζει να δείτε το παρακάτω βίντεο από εκείνη τη βραδιά στο Ηρώδειο, για να καταλάβετε τι εννοώ και ίσως μαγευτείτε και εσείς. Θα πάρετε μια καλή γεύση από την Άνω Σύρο.

    

Σύρα η απάνω χώρα σου με την ανηφοριά σου

με τα πολλά σκαλάκια σου και με τον Σαμπαστιά σου

Καθολική εκκλησία του Σαν Τζώρτζη

Ανεβαίνοντας προς την είσοδο του Ναού...

Ίδιος ο Θεός παντού. Κι ακούει.

Μην παραλείψετε να επισκεφτείτε τον Άγιο Γεώργιο, γνωστό ως Σαν Τζώρτζη, την καθολική μητρόπολη της Σύρου. Χτίστηκε το 1200 στο ψηλότερο σημείο του λόφου της Άνω Σύρου. 

Θα σας τυλίξει μια βαθιά κατανυκτική ατμόσφαιρα. Πρόκειται για ένα μεγάλο συγκρότημα που περιλαμβάνει τον ναό, το καμπαναριό, το βαπτιστήριο, το σκευοφυλάκιο, την αίθουσα φιλοξενίας, το κτίριο του Ιστορικού Αρχείου, το επισκοπικό παλάτι και μια ερειπωμένη οικία. Η μητρόπολη είναι μια τρίκλιτη βασιλική με μαρμάρινους κίονες. 

Δεσπόζει το εκκλησιαστικό όργανο, αγάλματα Αγίων από Ιταλούς γλύπτες του 18ου αιώνα, η ξυλόγλυπτη επένδυση και το μαρμάρινο δάπεδο που εμπνεύστηκε ένας Τήνιος γλύπτης.

Η θέα από τα παράθυρα του Ναού εκπληκτική...

Η Σύρος είναι ένα νησί γεμάτο με αρχοντιά, ιστορία, παρελθόν, πολιτισμό, γοητεία. Σε αυτή την δημοσίευση μοιραστήκαμε μόνο κάποιες από τις ομορφιές της. Είμαι στη διάθεση του καθένα από εσάς, αν χρειαστείτε περισσότερες πληροφορίες για το νησί. 

Αν φτάσατε έως εδώ την ανάγνωση, θα ήθελα να κρατήσετε ένα πράγμα απ' αυτό το ταξίδι, η κύρια αίσθηση που μου άφησε: Να έχουμε ανοιχτές τις καρδιές προς το φως. 

Στις δύσκολες μέρες και στις στιγμές της πανδημίας που έχει επηρεάσει τους περισσότερους από εμάς, ας στραφούμε μέσα μας και ας κρατήσουμε μόνο όσα αξίζουν στη ζωή μας. 

Να είμαστε καλά όλοι, να μοιραζόμαστε όμορφες στιγμές! Καλό φθινόπωρο!