3 Οκτωβρίου 2016

Σίκινος, στο εκκλησάκι του Ελύτη




«Η Παναγιά το πέλαγο / κρατούσε στην ποδιά της /
τη Σίκινο, την Αμοργό / και τ' άλλα τα παιδιά της»
Οδυσσέας Ελύτης, «Τα Ρω του Έρωτα»


Η Σίκινος είναι σίγουρα ένα από τα πιο αυθεντικά κυκλαδονήσια.


Η Χώρα της Σίκινου αποτελεί ένα από τα πιο παραδοσιακά οικιστικά συγκροτήματα των Κυκλάδων.


Πρόκειται για ένα νησί της άγονης γραμμής, που ακόμη παραμένει αλώβητο και ανεπηρέαστο από τον τουρισμό. Αν και βρίσκεται ακριβώς απέναντι από την πιο κοσμική Ίο και από τη Φολέγανδρο... 


Η Xώρα συνδέεται με το λιμάνι με ένα δρόμο που δεν ξεπερνά σε μήκος τα 5 χιλιόμετρα. 


Τα σοκάκια της είναι γραφικά, με ένα απίθανο λευκό που σε μαγνητίζει. 
Η κυριαρχία του λευκού και του μπλε.


Ασβεστωμένα κυκλαδίτικα σπίτια, μαγαζάκια, 


παραδοσιακά καφενεία, ερειπωμένοι ανεμόμυλοι,


όλα σε απόλυτη αρμονία.


Εδώ δε θα βρεις εξεζητημένα πράγματα. Πρόκειται για ένα νησί που απευθύνεται σε λίγους, ίσως πιο ιδιαίτερους και εναλλακτικούς ταξιδιώτες


Από τη Χώρα, η οποία διαχωρίζεται σε δυο συνοικισμούς του Κάστρου και του Χωριού, νομίζεις πως αν ανοίξεις τα χέρια σου θα αγκαλιάσεις το Αιγαίο πέλαγος. 


Κάπως έτσι και εγώ, στέκομαι, την αγναντεύω και η ψυχή γεμίζει με φως και την αυθεντική κυκλαδίτικη ομορφιά.


Κατά τον Πλίνιο και τον Στέφανον τον Βυζάντιον το αρχαιότερο όνομα της Σικίνου ήταν “Οινόη”. Το νησί φημίζεται για την οινοπαραγωγή του, μέχρι σήμερα.



Αξίζει σίγουρα η επίσκεψη στο Οινοποιείο Μάναλη. 
Μετά την δύση του ηλίου γίνεται καθημερινά ξενάγηση στην κάβα του οινοποιείου και παρουσίαση φωτογραφικού υλικού όλης της διαδικασίας παραγωγής.


Αν και κυρίως αξίζει να σταθείς, να πιεις λίγο κρασί και να χαζέψεις ένα από τα πιο όμορφα και μοναδικά ηλιοβασιλέματα που σου κόβει την ανάσα.
Απέναντι είναι η Φολέγανδρος.


«Παρθένω Σικινίω Οδυσσέας Ελύτης ανέθηκε» διαβάζει ο προσκυνητής σε επιγραφή επάνω από την είσοδο του ξωκλησιού της Παναγίας της Παντοχαράς στη Σίκινο.



Το συγκεκριμένο νησί επέλεξε ο Ελύτης για να κτιστεί ένα εκκλησάκι αφιερωμένο στην Παναγιά. Στο Κάστρο, σε ένα πανοραμικό σημείο, στην αγκαλιά του Αιγαίου, βρίσκεται το «εκκλησάκι του Ελύτη», η εκκλησία της Παντοχαράς, που χτίσθηκε στη μνήμη του. 

Υπήρχε ως επιθυμία το κτίσιμο της στη διαθήκη του ποιητή. Ο ίδιος δεν είχε επισκεφτεί ποτέ το νησί.


Όσο περίεργο και αν σου ακουστεί, ένας από τους κύριους λόγους που ήθελα να επισκεφτώ την Σίκινο, ήταν για να δω από κοντά και το «εκκλησάκι του Ελύτη». 
Μια επιθυμία που εκπληρώθηκε. 


Ο Ελύτης μπορεί να μην περπάτησε ποτέ αυτό το νησί, και όμως το είχε στην καρδιά του όπως φαίνεται από τα ποιήματα του και αυτή την επιθυμία του. 
Οι λεπτομέρειες αναγράφονται στην παραπάνω αναθηματική πλακέτα στον τοίχο του ναού, δεξιά της εισόδου.

Ίσως κάποια στιγμή ξαναβρεθώ στην Σίκινο. Το αξίζει και μόνο για το πως αισθάνεσαι όταν κοιτάς από ψηλά το Αιγαίο! 

17 σχόλια:

To love life for what it is είπε...

Κάπως συγκινήθηκα που διάβασα για το εκκλησάκι της διαθήκης του Ελύτη, σε συνδυασμό με την υπέροχη φωτογραφία του (την τρίτη απ ' το τέλος) και το όνομά του. Παντοχαρά, ε; Τι ωραίο...
Ένιωσα και λίγο αιγαιοπελαγίτικο άνεμο, με τη θαλασσένια του αλμύρα. Και λίγο καλοκαιρινό ήλιο να ζεσταίνει.
Πολύ καλημέρα σου!

Roadartist είπε...

@ To love life for what it is : και εγώ αυτή τη Δευτέρα είχα λίγο περισσότερο ανάγκη να τα ξανανιώσω όλα αυτά. :) Επίσης πολύ καλημέρα και καλή εβδομάδα!

thinks είπε...

«Υπήρχε ως επιθυμία το κτίσιμο της στη διαθήκη του ποιητή. Ο ίδιος δεν είχε επισκεφτεί ποτέ το νησί»:
Γράφονται και αναρτήσεις πάνω σε αυτό το παράδοξο και μόνο :-)

Τελικά υπάρχουν νησιά που δεν έχω πάει και θα ήθελα να πάω, μετά από τις αναρτήσεις σου :-)

Roadartist είπε...

@ thinks: Ω ναι! Αν και δεν είναι τόσο παράδοξο, αν διαβάσει κανείς την ποίηση και την απόλυτα επιλεγμένη ζωή του Οδυσσέα Ελύτη. Ήταν ένας άνθρωπος που στην κυριολεξία ύμνησε και λάτρεψε το Αιγαίου, αυτό είναι (σχεδόν) όλη η ποίηση του. Όσο για τα νησιά, ναι η Ελλάδα είναι ένας τόπος με απίστευτες επιλογές ταξιδιών, δύσκολο να τις γνωρίσεις όλες σε μια ζωή... και κάθε φορά έχεις να πάρεις καινούργια πράγματα από κάθε έναν προορισμό.

ξωτικό είπε...

"Μια επιθυμία που εκπληρώθηκε."
Tι συναίσθημα ε !! εύχομαι να..τριτώσει φέτος ;-)

Σαν κοχυλάκια (που μαζεύουμε με κρυφή χαρά ,λές και τα'βγαλε μόνο για μας η θάλασσα και μοιάζουν πάντα μοναδικά ) ήταν αυτές οι φωτογραφίες !!!


Λύσιππος είπε...

Πολύ ενδιαφέρουσα-και άγνωστη-η αναφορά στον Ελύτη.Μπράβο.
Κατάφερες να μπείς στο εσωτερικό? έχει αγιογραφηθεί?πότε γιορτάζει?

Κωστης είπε...

Η "άλλη" Ελλάδα, πανέμορφο.

nikiplos είπε...

αγαπητή καλλιτέχνιδα, καλησπέρα... πολύ ωραίες φωτό και σε τούτη την εκδρομή και στην προηγούμενη... Και στα δυό νησιά έχω πάει δύο φορές. Στη Σίκινο είχα πάει το καλοκαίρι του 2005. Άλλη Ελλάδα άλλος κόσμος. Είναι ωραία τα νησιά μας, και τα πιο μικρά, τα πιο απομονωμένα. Έχουν περάσει στιγμές που το μόνο που θα ήθελα είναι να είχα καφενείο σε κάποιο τέτοιο απομονωμένο μέρος. Κι ας μην είχα χρήματα, κι ας τά βγαζα πέρα δύσκολα... Μόνο εκεί στην ηρεμία, τη γαλήνη παγωμένος στο χώρο και το χρόνο...

ας είναι να είσαι καλά

Roadartist είπε...

@ ξωτικό : να τριτώσει αμέ, γιατί όχι; Ωραίο συναίσθημα, πόσο μάλλον στην εποχή μας, θα ήθελα να καθόμουν τώρα στη χώρα να έπινα ένα καφέ ήρεμα, χαλαρά μαζί με ένα τοπικό γλυκάκι :)

Roadartist είπε...

@ Λύσιππος : Καλημέρα, είχα ακούσει για το εκκλησάκι του Ελύτη και είχε μείνει τόσο βαθιά μέσα μου η αγάπη του για τα νησάκια των Κυκλάδων από την ποίηση του. Ήθελα πολύ να το επισκεφτώ, εφέτος έγινε εφικτό. Γαλήνιο νησί. Όπως το φαντάζεσαι, μέσα στο λευκό και πάνω στο Αιγαίο. Το εκκλησάκι με το υπέροχο όνομα "της Παντοχαράς" :) βρίσκεται ακριβώς πάνω από το Κάστρο, στη μέση της Χώρας, δεσπόζει με θέα μπροστά στο Αιγαίο. Δεν μπόρεσα να μπω στο εσωτερικό του ήταν κλειστή η Εκκλησία, το επισκέφτηκα ώρα μεσημεριανή, δε ξέρω γιατί δεν ήταν ανοικτό. Είναι αφιερωμένο στην Παναγία την "Παντοχαρά" : http://www.tovima.gr/culture/article/?aid=414471
Νομίζω γιορτάζει προς τα τέλη Αυγούστου.

Roadartist είπε...


@ Κωστης : Αυτό συμβολίζει κατά κάποιο τρόπο ακόμη η Σίκινος (και αυτά τα μικρά νησάκια) την άλλη, από το παρελθόν, την παρθένα Ελλάδα.

Roadartist είπε...

@ nikiplos : Και στα δυο νησιά από δυο φορές; Μα ναι αξίζουν παραπάνω από μια επίσκεψη και εγώ θα ήθελα πολύ να ξαναπάω! Τα πιο μικρά και απομονωμένα είναι η άλλη Ελλάδα, έχουν κάτι από το παρελθόν, γνήσιο, ήρεμο, γαλήνιο, αυθεντικό. Ω ναι σε καταλαβαίνω απόλυτα. Μέσα στο χαμό της πόλης πολλές φορές κ εγώ το έχω σκεφτεί αυτό. Δε ξέρω αν θα άντεχα το χειμώνα σε ένα μικρό νησί, δεν είναι απλό, αλλά σίγουρα έχει μια ομορφιά αλλιώτικη αυτό που λες. Μπορεί και να είναι λυτρωτικό.

Memaria είπε...

Αυτό είναι ευλογία!
Να λούζεσαι στο καλοκαιρινό φως και να είναι μια βροχερή φθινοπωρινή νύχτα!

Roadartist είπε...

@ Memaria : Ω! Τι όμορφο! Χαίρομαι πολύ Μαρία μου. Η χώρα αυτή είναι ευλογημένη, εμείς να δούμε πότε θα την εκτιμήσουμε... Καλή νύχτα!

Unknown είπε...

Συμμερίζομαι τη συγκίνηση μια και αξιώθηκα να επισκεφθώ τη Σίκινο τούτο το Σεπτέμβρη του Σταυρού για να παρακολουθήσω θρησκευτικές παραδόσεις παραμονή και ανήμερα .Τα καλά όμως πανηγύρια με τον παπά να παίζει βιολί και χορούς και μεζέδες για τον κόσμο γίνονται 19-20 /7 26-27/7 όπου θα επανέλθω δριμύτερη

Roadartist είπε...

@ ΑΝΝΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΟΥ : :)

habilis είπε...

Όμορφο ταξίδι !!!

Related Posts with Thumbnails