14 Δεκεμβρίου 2015

20 + 1 πράγματα που μου έμαθαν τα χρόνια της κρίσης στην Ελλάδα





1)  Η φράση του Σεφέρη «Όπου και να ταξιδέψω η Ελλάδα με πληγώνει...», είναι επίκαιρη ίσως όσο ποτέ άλλοτε.

2) Όταν είσαι υγιής, παραβλέπεις αυτό το δώρο που σου έχει χαριστεί απλόχερα. Το να μπορείς να περπατήσεις, να χορέψεις, να κάνεις έρωτα, να δεις την ανατολή και το ηλιοβασίλεμα, το να μπορείς να ανασαίνεις. Μια στιγμή χρειάζεται για να χάσεις αυτό που σήμερα θεωρείς τόσο δεδομένο.  Τη ζωή. Όσο είσαι υγιής, να είσαι ευτυχής. 

3) Η γνώση έχει απαξιωθεί όσο τίποτα άλλο στην εποχή μας. Ίσως όμως είναι από τα λίγα πράγματα που αξίζει να παλέψεις για ν' αποκτήσεις στη ζωή. Η μόνη αληθινή περιουσία σου, που δε μπορεί να στη κλέψει κανείς και θα σε ακολουθεί μέχρι και το τέλος.

4) Η μέση ελληνική οικογένεια έχει υποστεί μια απίστευτη βία τα τελευταία χρόνια. Η ανεργία (ειδικά) στους νέους είναι τραγική. Τους κάψανε κάθε μέλλον και κάθε ελπίδα. Όταν αντιμετωπίζεις ως άχρηστο το πλέον δυναμικό κομμάτι μιας χώρας, τότε δε σε νοιάζει πραγματικά να την αλλάξεις. 

5) Η θλίψη και η απογοήτευση του μέσου Έλληνα είναι περισσότερο εμφανής στη συμπεριφορά του στα ΜΜΜ.  Εκεί αντικρίζεις πρόσωπα θλιμμένα και ευέξαπτα. 

6) Αυτή η κρίση έχει κυρίως επηρεάσει τις ανθρώπινες σχέσεις: οικογενειακές, ερωτικές, φιλικές. 

7) Στην Ελλάδα θα ακούσεις τα πιο τρελά πράγματα. Νομίζω καλύτερα να σιωπήσεις. Όχι από φόβο, μα απλά και μόνο γιατί δεν έχει κανένα νόημα να αντιμάχεσαι την βλακεία. 

8) Θέλει πολύ δύναμη να είσαι διαφορετικός στην Ελλάδα. Είμαστε η χώρα που κάποιος θα ειρωνευτεί τον απέναντι του γιατί π.χ. μπορεί να ακούει κλασική μουσική, ή να επιλέξει να επισκεφτεί ένα μουσείο. Ότι μας προσπερνά, ότι είναι διαφορετικό ή ανώτερο από εμάς, αντί να προσπαθήσουμε να το καταλάβουμε, το κοροϊδεύουμε. Η κατωτερότητα, δυστυχώς, κατέχει τα ηνία. 

9) Η δημιουργικότητα συναντά εχθρούς. Υπάρχει τρομερή έλλειψη αξιοκρατίας, η οποία αντί να πολεμηθεί, αντίθετα έχει ενταθεί. Ελάχιστοι θα σε θαυμάσουν για τη δημιουργικότητα σου, περισσότερο θα προκαλέσεις φθόνο παρά θαυμασμό. 

10) Τα χρήματα δεν είναι το παν, όμως είναι απαραίτητα για να ζήσεις με αξιοπρέπεια. Είναι  μια μορφή βίας να σου το απαγορεύουν.

11) Ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας βιώνει με σπάνια δύναμη όσα του έχουν συμβεί τα τελευταία χρόνια. Αυτή την τόσο βίαιη αλλαγή του τρόπου ζωής, την προδοσία από τους πολιτικούς, την ατιμωρησία τους. Μια βαθιά υποτίμηση του κόπου, του αγώνα ζωής και  αξίας του ατόμου. Μια καθημερινή πάλη απέναντι σε μια αδιέξοδη πολιτική.

12) Από την Ελλάδα λείπει η φαντασία και τα ανοικτά μυαλά. Σε οργανισμούς, δημοσιογράφους, κ.α. Αντί για φαντασία, βρίσκεις μια ...δυσκοιλιότητα. Υπάρχει ένας τεράστιος φόβος να μη χαθούν κεκτημένα από το πάθος και την ορμή των νεότερων. Τομείς όπως η έρευνα, βάλλονται πραγματικά.

13) Δε μετράει τι, ποιος είσαι και τι κάνεις. Αυτό που μετράει είναι το πώς πουλάς και προωθείς τον εαυτό σου. 

14) Οι φελλοί επιπλέουν.  Οι άξιοι παραπαίουν. 

15) Κάποτε ο «λόγος ήταν συμβόλαιο». Σήμερα η μπέσα έχει χαθεί.  

16) Όποιος δεν έρχεται κοντά σου με αρμονία, καλύτερα να μένει μακρυά σου. 

17) Μην προσπερνάς τις καλές στιγμές θεωρώντας ότι είναι δεδομένες. Δεν είναι. 

18) Με την αγένεια, τη μαγκιά της εποχής μας, να μη συμφιλιωθείς ποτέ. Η ευγένεια είναι προσόν, όχι αδυναμία.

19) Μέσα σε όλο αυτό το κλίμα, να είσαι καλός σε οποιαδήποτε δουλειά και αν θα κάνεις. Ας μην εκτιμηθεί η εργασία σου.  Το πιθανότερο είναι ότι δε θα εκτιμηθεί ποτέ. 

20)  Να είσαι ευγενής και πάντα ευγνώμων σε όποιον σου κάνει κάτι καλό. Ο καθένας εκεί έξω δίνει τη μάχη του. 

Bonus tip: Ότι αξίζει, μα δεν το εκτιμάς, το χάνεις. Ισχύει παντού και πάντα.

19 σχόλια:

ασωτος γιος είπε...

συμφωνω απολυτα ομως

thinks είπε...

Πολύ καλογραμμένη λίστα και μπορώ να σου πω ότι ισχύει παντού στην Γη, ανάλογα από το τι επιλέγει να βλέπει μπροστά του κανείς --ίσως στην Ελλάδα όμως να μην υπάρχουν άλλες επιλογές του τι να δει κανείς, και αυτό να είναι που κάνει την λίστα αυτή τόσο επίκαιρη και αληθινή...

Η μόνη σκέψη στην λίστα την οποία δεν κατανοώ είναι η #10. Θα έλεγα ότι χρήματα και αξιοπρέπεια είναι δύο εντελώς διαφορετικά πράγματα που δεν σχετίζονται μεταξύ τους στην δική μου εμπειρία. Έχω ζήσει ημέρες απελπιστικά φτωχικές και άλλες ευλογημένα πλούσιες. Όμως ποτέ δεν ένοιωσα να μην έχω αξιοπρέπεια. Πάντα ένοιωσα, και πιστεύω, ότι η αξιοπρέπεια είναι κάτι που βγαίνει από μέσα μας, αν το έχουμε, πάντα βασισμένο στην ηθική και στις αξίες στις οποίες πιστεύουμε, είτε είμαστε ζητιάνοι είτε πάμπλουτοι --είτε ζούμε σε έρημο, ή σε ζούγκλα ή σε εύφορη πεδιάδα... Αυτό που έχουμε μέσα μας μάλιστα, η αξιοπρέπειά μας, είναι αυτό που καθορίζει την συμπεριφορά μας και τις σχέσεις μας, και την εικόνα που δίνουμε για το ποιοι είμαστε, και στις καλές μέρες και στις δύσκολες --ίσως ιδιαίτερα στις δύσκολες. Γι' αυτό και προβληματίστηκα πάρα πολύ όταν είδα φέτος ένα έθνος ολόκληρο να περιμένει να βρει "αξιοπρέπεια" στο τι θα του έδιναν οι πολιτικοί που εξέλεξε, χωρίς να μπορεί (ή να σκεφτεί ότι μπορεί) να την βρει μέσα του --σκέφτηκα ότι αν η αξιοπρέπεια πηγάζει από την ηθική και τις αξίες (και την ανατροφή) που έχουμε μέσα μας, τότε, ένα έθνος που την ψάχνει να του την δώσει κάποιος άλλος εκλιπαρεί την ερώτηση του γιατί η ηθική και οι αξίες της κοινωνίας δεν ήταν αρκετές για να την προσδιορίσουν...

Μηθυμναίος είπε...

Μελαγχολικές –παρότι διδακτικές– διαπιστώσεις, Φίλη μου και συμπληρώνω στο «Bonus tip» Ότι αξίζει, μα δεν το εκτιμάς, το χάνεις: … και το εκτιμάς περισσότερο όταν το χάσεις…

Καλό απόγευμα!

Giannis Pit. είπε...

Συνυπογράφω τα διδάγματά σου χωρίς αντίρρηση. Καλή βδομάδα να σου ευχηθώ.

το φονικο κουνελι είπε...

Πόσο συμφωνώ μαζί σου. Σε όλα! Πραγματικά μία και μία οι παρατηρήσεις σου, αγαπητή Road Artist. Θα μπορούσα να τις είχα γράψει ο ίδιος. Εύγε.

ΜΠΙΛόγκ είπε...

εξαιρετικό!

BUTTERFLY είπε...

Εξαιρετικη αναρτηση κι επισης εξαιρετικο το σχολιο του φιλου thinks!
ευχομαι ωστοσο καλες γιορτες οσο πιο ξεγνοιαστες γινεται!...

Roadartist είπε...

@ ασωτος γιος : Καλό απόγευμα...

Roadartist είπε...

@ thinks : Την έγραψα στο κινητό, στις καθημερινές διαδρομές με το μετρό. Θα μπορούσα να έγραφα άλλα 20, τόσες οι "εμπνεύσεις" ... Απλώς είναι κάποια από τα πράγματα που ισχύουν σήμερα στην χώρα μου. Είχα απορία αν κάτι από όλα αυτά αναιρείται σε άλλες χώρες, π.χ. το "8", θα ήθελα να πιστεύω ότι σε άλλες χώρες οι άνθρωποι σέβονται, ενδιαφέρονται να μάθουν και όχι να καταδικάσουν το οτιδήποτε διαφορετικό που μπορεί και να τους προσπερνάει...

Όσο για την αξιοπρέπεια, συμφωνώ μα σε καμία περίπτωση δεν εννοούσα ότι ένας φτωχός είναι αναξιοπρεπής ως άνθρωπος. Μπορεί να είναι πολύ άξιος και ηθικότερος από κάποιο πλουσιότερο. Εννοούσα όμως κάτι απλό. Πως όταν εργάζεσαι θα πρέπει να έχεις απολαβές, χρήματα για να ζεις σε ένα ζεστό σπίτι, να έχεις ασφάλεια υγείας αν πάθεις κάτι να μπορείς να περιθάλψεις τον εαυτό σου και τα παιδιά σου... Π.χ. να μπορείς να έχεις πρόσβαση στην παιδεία... Όλα αυτά (και πολλά άλλα) εξαρτιόνται άμεσα από τα χρήματα και δυστυχώς το να δουλεύεις και παρ' όλα αυτά να μη τα έχεις είναι βέβαιο ότι έχει άμεση επίπτωση στη ζωή σου και στην "αξιοπρέπεια" σου, στο να μπορείς να στέκεσαι με αξιοπρέπεια στα πόδια σου. Νομίζω ότι είναι κατανοητό, αυτό εννοούσα.

Roadartist είπε...

@ Μηθυμναίος : Πως να μη μελαγχολήσεις Στράτο. Σημερινή εικόνα από την οδό Σταδίου, σήμερα πρωί... Μια εικόνα, χίλιες λέξεις: https://www.facebook.com/road.artist/photos/a.1500274393584295.1073741828.1500238900254511/1660469377564795/?type=3&theater

Roadartist είπε...

@ Giannis Pit : Επίσης καλή σου εβδομάδα!!!

Roadartist είπε...

@ το φονικο κουνελι : Γράφτηκαν μέσα σε λίγα λεπτά, μέσα στις διαδρομές του μετρό. Θα μπορούσα να είχα άλλες τόσες... Δυστυχώς είναι όσα ζούμε. Καλό απόγευμα κουνέλι μου!

Roadartist είπε...

@ Vasileios Andritsanos : Να είσαι καλά Βασίλη μου, φιλιά. :)

Roadartist είπε...

@ BUTTERFLY : Καλές γιορτές σε όλους μας, με δύναμη κόντρα σε μια τρελή εποχή!

thinks είπε...

Σε καταλαβαίνω αγαπητή μου Roadartist και πράγματι, τα 21 αυτά είναι δειγματοληπτικά μόνο.
Όσο για το #8, ισχύει και αλλού, παντού, που έχω δει, όμως, αλλού είναι μια μειοψηφία ή τουλάχιστον υπάρχει και ο αντίποδας (τον οποίον στην Ελλάδα πρέπει να τον ψάξεις σαν καρφίτσα στ' άχυρα...

Σχετικά με την αξιοπρέπεια, μάλλον συμφωνούμε απόλυτα στο γενικό νόημά σου και εγώ απλά πιάστηκα από την συγκεκριμένη λέξη. Επειδή, για μένα, η αξιοπρέπεια, όπως την καταλαβαίνω, δεν είναι κάτι που μπορεί να το αφαιρέσει από κάποιον ένας άλλος άνθρωπος, ομάδα ανθρώπων, ή κατάσταση. Όπως το καταλαβαίνω εγώ, μέρος της αξιοπρέπειας είναι ακριβώς το πως αξιολογεί κανείς τον αυτοσεβασμό του, και πως μιλά και πράττει, όταν του αφαιρούν άλλοι, και βίαια, τις προοπτικές του και τις δομές του. Οι άλλοι μπορούν να αφαιρέσουν δομές και προοπτικές, αλλά ποτέ την ίδια την αξιοπρέπεια. Γιατί, για μένα πάντα, δεν είναι οι προοπτικές ή, η δομή του περιβάλλοντος που χτίζουν το ποιοί είμαστε. Μόνο εμείς μπορούμε να χτίσουμε το ποιοί είμαστε, και αυτό, το ποιοί είμαστε, βγαίνει από τις εσωτερικές, ψυχικές δυνατότητες (ηθικές αξίες), όχι από τις εξωτερικές, υλικές δυνατότητες (υλικές αξίες). Το πρώτο συνθετικό της λέξης "αξιοπρέπεια¨, άλλωστε, είναι "αξία" (πως αξιολογούμε αυτές τις "αξίες";)

Roadartist είπε...

@ thinks: Ότι παντού ισχύουν αυτά είναι καταπραϋντικό κάπως για μένα... γιατί τελικά δεν έχει να κάνει με τον "Έλληνα" και την "Ελλάδα", αλλά με τον άνθρωπο. Νομίζω ότι αν σε οποιαδήποτε άλλη χώρα είχανε συμβεί ότι έχουμε ζήσει εμείς τα τελευταία χρόνια, θα είχανε περισσότερη βία και πιο ακραία γεγονότα. Εύχομαι να αλλάξει κάτι, γιατί αλλιώς κινδυνεύει άμεσα ο κοινωνικός ιστός της χώρας μας. Αν ως τώρα έχει κρατηθεί κάπως η κοινωνία, οφείλεται μόνο στη "οικογένεια". Για να μην είμαι άδικη, μέσα σε αυτό το κλίμα, υπάρχουν και άνθρωποι που προσφέρουν από το υστέρημα τους και που παλεύουν με ξεχωριστή αξιοπρέπεια (να ξανά με την έννοια της η λέξη εδώ).

Καταλαβαίνω τι εννοείς, αλλά πως αλλιώς να θέσω το συναίσθημα του να μη μπορείς να βοηθήσεις π.χ. τον ηλικιωμένο γονιό σου που μπορεί να έχει ανάγκη για μια σημαντική εγχείριση; Να δουλεύεις και τα (όποια) έσοδα να πηγαίνουν σε φόρους, να μην έχεις πρόσβαση στην υγεία και να μην μπορεί π.χ. ο συνταξιούχος γονιός σου να εγχειριστεί γιατί θα πρέπει να περιμένει για να έρθει ...η σειρά του... Και θα πρέπει να απευθυνθείς στην ιδιωτική υγεία, με τι όμως χρήματα; Αστεία πράγματα. Για αυτό σου λέω, δεν είναι για αναλύσεις. Κ αυτό είναι μόνο απλό παράδειγμα.

thinks είπε...

Μα βέβαια, η λίστα παραθέτει καταστάσεις ανθρώπινες, που τις έχω δει παντού και πάντα. Αυτό που κάνει την λίστα να έχει ιδιαίτερη σημασία είναι ότι στην Ελλάδα δεν βρίσκει κανείς πια αντίποδες, ή ικανούς αριθμούς ανθρώπων που να μην ανήκουν στην λίστα αυτή. Και η κατρακύλα αυτή η τωρινή ίσως έχει να κάνει με το ότι δεν υπήρχαν ποτέ οι κοινωνικές αξίες που τώρα θα ενεργοποιούνταν για να βάλουν φρένο στην κοινωνική κατρακύλα. Σαν σάπια βάρκα που κακοχτισμένη δεν μπόρεσε να αντέξει την καταιγίδα, οι κοινωνικές, κυβερνητικές και οικονομικές υποδομές δεν προϋπήρχαν, κανείς δεν τις είχε χτίσει και η κρίση μας διέλυσε. Δυστυχώς άλλοι λαοί και κράτη έχουν περάσει χειρότερα αλλά τα ξεπεράσανε καλύτερα από εμάς.

Όμως και εγώ καταλαβαίνω, πάρα πολύ καλά, τις μεγάλες αλήθειες της δεύτερης παραγράφου σου. Τι κάνει ένας άνθρωπος με αξίες, ψυχή και καρδιά, όταν το μόνο που θέλει είναι να βοηθήσει άλλους και δεν μπορεί... όταν βλέπει την κοινωνία/κράτος στην οποία ανήκει και για την οποία εργάστηκε να μην μπορεί να βοηθήσει τα μέλη της με τις μεγαλύτερες ανάγκες... Στην Αθήνα οι γονείς μου έφυγαν με 4 μήνες διαφορά ακριβώς για τους λόγους που περιέγραψες και τότε το 2007 δεν είχαμε καν κρίση... Τι κάνει ένας άνθρωπος σε τέτοια θέση... Και ο θυμός και η αγανάκτηση είναι ανθρώπινα. Η διαφορά είναι πως διαχειρίζεται κανείς τον θυμό, την αγανάκτηση...

mareld είπε...


Απίστευτα οδεινηρά όλα όσα συμβαίνουν δυστυχώς όχι μόνο στη πατρίδα μας...στάζω πίκρα...

Αρτιστάκι...Σε αγαπώ πάντα... και να ξέρεις ότι όπου και να βρίσκομαι σε σκέφτομαι με γλύκα στη ψυχή μου... δεν εμφανίζομαι...σπάνια..μου έκλεψαν την αρμονία μου... την άφησα αφρούρητη...καταλαβαίνεις...από τη Γρανάδα τις καλύτερες ευχές μου για όμορφες γιορτές...και πολλά φιλιά

Roadartist είπε...

@ mareld : Φίλη μου mareld, εσύ που είσαι τώρα στη Γρανάδα αλλά και που έχεις ζήσει για πολλά χρόνια στην Σουηδία, θα ήθελα πολύ να έκανες μια σύγκριση της ζωής εδώ και εκεί. Πως βλέπει ένας άνθρωπος που έχει ζήσει χρόνια στη Σουηδία τη ζωή εκεί και τη ζωή στην Ελλάδα.
Και εγώ σε αγαπάω, ευχαριστώ για αυτή τη γλύκα που μου μεταφέρεις. Ξέρω πως νιώθεις, όλοι δίνουμε αγώνα. Σε φιλώ.

Related Posts with Thumbnails