"Έλα να δεις", Μίνως Ευσταθιάδης

Βρίσκεσαι στην άκρη του κόσμου. Έτσι φαίνεται κι έτσι θα μπορούσε να είναι. Στις εκβολές του Αχελώου ποταμού στέκεσαι. Ένας τόπος σκληρός, ανάμεσα σε νερά και πέτρες. Σα να μην γίνεται καμία χάρη εδώ πέρα. Σε κανέναν. Κι ας μην υπάρχει ψυχή τριγύρω.

Ο ήχος που ακούγεται ανήκει σε μηχανάκι. Εμφανίζεται κάποτε από το πουθενά και ξεπεζεύει μπροστά σου εκείνο το πλάσμα. «Ταλιμπάν» τον είπαν, εμένα μου έφερε στο μυαλό φιγούρα από παλιά ρώσικη ταινία.

- Έλα να δεις. Έλα να δεις!

Χαμογελάει. Ξεσκεπάζει το καλάθι που έχει δεμένο πίσω από τη σέλα. Τέσσερα μεγάλα πουλιά σκοτωμένα εκεί μέσα. Αγριόπαπιες; Κι εκείνος χαμογελάει. Πλατιά. Περήφανα. Περιμένει να του πεις κάτι. Ούτε να κοιτάξεις τα πουλιά δεν μπορείς. Ούτε γι’ αυτό δεν είσαι ικανός. Ξεροκαταπίνεις. Παρακαλάς να φύγει. Μα δεν κουνιέται πόντο. Γιατί περιμένει να του πεις κάτι.

- Δεν απαγορεύεται να τα σκοτώνεις;

Η έκπληξη. Το τέλος όσων περίμενε. Η φρέσκια έχθρα. Ταλιμπάν τον είπαν.

- Και λοιπόν; Οι άλλοι φάγανε δισεκατομμύρια. Εγώ σε πειράζω; Με τα πουλιά;

Η καραμπίνα είναι στερεωμένη πάνω στο μηχανάκι. Μπροστά του. Και μπροστά σου. Ανάμεσά μας. Η σκηνή από το «Όλα είναι δρόμος» περνάει από τα κερωμένα μάτια σου.

- Φύγε. Γιατί θα μπλέξουμε.

Μόνο αυτό βρήκες να του πεις. Σε μετράει. Ποιος θα πιάσει πρώτος την καραμπίνα; Τραβιέσαι ένα βήμα πίσω. Δεν θα την πιάσεις εσύ. Μα τον κοιτάς. Κι ανταποδίδει το βλέμμα. Καβαλάει το μηχανάκι, χάνεται μέσα σε εκείνο το τοπίο. Με τα νερά και τις πέτρες. Έχει εξαφανιστεί πια. Δεν ξαναβλέπεις ούτε το μηχανάκι, ούτε την φιγούρα του, ούτε την σκηνή από την καταραμένα σπαρακτική ταινία του Βούλγαρη. Ούτε καν την καραμπίνα δεν φαντάζεσαι. Μόνο τις αγριόπαπιες. Πεσμένα φτερά μέσα σ’ ένα πλαστικό καλάθι την άκρη του πουθενά. Κι εσύ τι κάνεις; Τις βλέπεις και τις ξαναβλέπεις τώρα.

****

Ζήτησα από το συγγραφέα Μίνω Ευσταθιάδη να μου γράψει λίγες λέξεις για το νέο του βιβλίο "Το δεύτερο μέρος της νύχτας", Εκδ.Ωκεανίδα, 2014, ένα υπέροχο ατμοσφαιρικό αστυνομικό νουάρ. Τελικά προέκυψαν κάποιες άλλες λέξεις, μια άλλη ιστορία, την οποία έστειλε στο email μου. Συμφωνήσαμε να τη μοιραστούμε και μέσω του ιστολογίου.  Τον ευχαριστώ για την πρώτη δημοσίευση. Πιστεύω θα σας ταξιδέψει, όπως ταξίδεψε και εμένα. 

Ο Μίνως Ευσταθιάδης έχει γράψει τα μυθιστορήματα «Έξοδος» (εκδ. Ανατολικός, 2000), «Χωρίς γλώσσα» (εκδ. Καστανιώτη, 2004), όπως επίσης και το θεατρικό έργο «Το Γεύμα» (εκδ. Ευρασία, 2012). Το τελευταίο μυθιστόρημά του «Το δεύτερο μέρος της νύχτας» (εκδ.Ωκεανίδα 2014) έχει μεταφραστεί και κυκλοφορεί στην Γερμανία (Acabus Verlag).