2 Δεκεμβρίου 2011

δυσλεξία


Δυσλεξία είναι μια μαθησιακή δυσκολία, την οποία χαρακτηρίζει δυσχέρεια στην ανάγνωση, στην ορθογραφία, στη γραφή, στον προφορικό λόγο και μερικές φορές στην ακουστική ικανότητα. Το δυσλεκτικό παιδί από τις πρώτες στιγμές της κοινωνικής του ένταξης στο σχολικό περιβάλλον, πρέπει να παλέψει σκληρότερα από τα άλλα παιδιά.

Το κατηγορούν για αφηρημάδα, για τεμπελιά, για αδιαφορία. Ενώ προσπαθεί, είναι ανορθόγραφο, σχεδόν συλλαβίζει όταν διάβαζει και όλοι το αντιμετωπίζουν με χλευασμό και δυσπιστία, από τους γονείς και τους καθηγητές μέχρι τους συμμαθητές του. Μάταια προσπαθεί να τους πείσει, οπότε κλείνετε στον εαυτό του.

Η δυσλεξία είναι απλά και μόνο μια μορφή μαθησιακής δυσκολίας. Δεν είναι θέμα χαμηλής νοημοσύνης, τεμπελιάς ή πείσματος... Αρκετοί κατηγορούν ή κοροϊδεύουν αυτά τα παιδιά ως "αργόστροφα", "αδιάφορα", ότι δεν έχουν ίδιες ικανότητες με τα υπόλοιπα. Η αλήθεια βρίσκεται αλλού.  Αντιθέτως, οι δυσλεξικοί έχουν συνήθως πάνω από το μέσο όρο δείκτη ευφυίας.


Τι κοινό έχουν όλοι αυτοί οι άνθρωποι (με τυχαία σειρά) μεταξύ τους;

Leonard Da Vinci, Tom Cruise, Albert Einstein, Whoopi Goldberg, Keanu Reeves, Oliver Reed, Harry Anderson, Thomas Edisson,Pablo Picasso,  Cher,  Richard Branson, John Lennon, Jay Leno, Walt Disney, Robin Williams, Ann Bancroft, Alexander Graham Bell, Michael Faraday, George Patton, Muhammad Ali, Magic Johnson, Greg Lo uganis, Steve Redgrave, Winston Churchill, Thomas Jefferson, John F. Kennedy, Nelson Rockefeller, George Washington, William Hewlett, Hewlett-Packard, Henry Ford, F. Scott Fitzgerald, Gustave Flaubert, Agatha Christie, W. B. Yeats.

Κάποιοι από τους πιο επιτυχημένους ηγέτες, συγγραφείς, μουσικούς, επιχειρηματίες, εφευρέτες, επιστήμονες, αθλητές, ηθοποιούς κ.α. υπήρξαν δυσλεκτικοί.

Η δυσλεξία δεν είναι αρρώστια, δεν χρειάζεται εγχείρηση ή φαρμακευτική αγωγή και δεν είναι ψυχολογική δυσκολία. Το μόνο πράγμα που μπορεί να βοηθήσει ένα δυσλεκτικό παιδί είναι η έγκαιρη διάγνωση της δυσκολίας. Σπάνια ένα παιδί μπορεί να συνειδητοποιήσει το ίδιο μόνο του το "πρόβλημα". 

Γονείς και δάσκαλοι θα πρέπει να εντοπίσουν το πρόβλημα και να βοηθήσουν εγκαίρως το δυσλεκτικό παιδί από τις πρώτες τάξεις του δημοτικού.

Ευδιάκριτα χαρακτηριστικά της συμπεριφοράς του δυσλεξικού παιδιού είναι κάποια από τα παρακάτω:

* Δυσκολία στη διάκριση αριστερού - δεξιού.
* Σύγχυση ως προς το κυρίαρχο χέρι - μάτι - πόδι.
* Φτωχή ικανότητα ανάγνωσης κειμένου, παρά το γεγονός ότι η ευφυΐα του παιδιού είναι μέσα στα φυσιολογικά πλαίσια και πολλές φορές υπερβαίνει το μέσο όρο.
* Αδυναμία να θυμηθεί το σωστό όνομα.
* Δυσκολία απομνημόνευσης λίστας λέξεων, τηλεφωνικών αριθμών
* Αδυναμία ολοκλήρωσης εργασίας μέσα σε συγκεκριμένο χρονικό περιθώριο.
* Αδεξιότητα στις κινήσεις.
* Αδυναμία εκμάθησης του αλφαβήτου.
* Σύγχυση στην αντίληψη της έννοιας του χρόνου.
* Δυσκολία στην επανάληψη πολυσύλλαβων λέξεων και αριθμών με αντίστροφη σειρά.
* Δυσκολίες στην εκμάθηση των πινάκων του πολλαπλασιασμού.
* Προβλήματα σε νοερούς αριθμητικούς υπολογισμούς, γι’αυτό χρησιμοποιούν ως αντισταθμιστική στρατηγική το μέτρημα με τα δάχτυλα ή σημειώσεις σε ένα χαρτί.
* Σύγχυση των οπτικά όμοιων μαθηματικών συμβόλων π.χ.+ και χ, - και =, < και >.
* Σύγχυση των οπτικά όμοιων αριθμών π.χ. 6 και 9, 16 με 61 ή 19 ή 91
Στα χαρακτηριστικά συμπεριφοράς που συνήθως πλαισιώνουν παιδιά με δυσλεξία συναντάει κανείς συχνά ορισμένα από τα παρακάτω:

* Προκαταβολικό άγχος για τη μάθηση που ελέγχεται με γραφή και ανάγνωση.
* Τάση αποφυγής του γραψίματος.
* Συχνή διάσπαση της προσοχής.
* Συγκεχυμένη εικόνα αυτοαντίληψης.
* Τάση χαμηλής αυτοπεποίθησης, αποθάρρυνση.
* Συχνά διαστήματα ονειροπόλησης, αφηρημάδας.
* Περίοδος συναισθηματικής απομόνωσης.
* Δυσκολία οπτικής και ακουστικής κωδικοποίησης ( εγγραφής ) στη μνήμη.
* Δυσνόηση στην αντίληψη διαδοχής ( ταξινόμηση, σειροθέτηση: πρότερο, ύστερο)
* Έντονη ενασχόληση με χειρωνακτικές/προσωπικές κατασκευές.
* Ενδείξεις ικανοποιητικού έως υψηλού βαθμού νοημοσύνης.
* Αυξημένη κρίση κατά τις περιγραφές και τις αφηγήσεις.


Η συναισθηματική υποστήριξη των δυσλεκτικών έχει μεγάλη σημασία.  Εάν τα δυσλεκτικά παιδιά βοηθηθούν μέσω ειδικών μαθημάτων φωνητικής από το νηπιαγωγείο ή την πρώτη δημοτικού, ελαττώνονται σε μεγάλο βαθμό οι δυσκολίες που θα εμφανίσουν αργότερα, σε σύγκριση με τα παιδιά που ξεκινούν τα ειδικά μαθήματα μετά την τρίτη δημοτικού.
Ο ειδικός έλεγχος αφορά σε λεπτομερή κλινική εξέταση του ατόμου και σε έλεγχο της όρασης, προκειμένου να αποκλειστούν πιθανά οργανικά ή οφθαλμολογικά προβλήματα υγείας. Στη συνέχεια, ο ειδικός λογοθεραπευτής ή ειδικευμένος σε διαταραχές λόγου ψυχολόγος υποβάλλει το παιδί ή τον έφηβο σε ειδικές δοκιμασίες αξιολόγησης του δείκτη ευφυΐας, της ικανότητας συνδυαστικής σκέψης και σε άλλες δοκιμασίες που ελέγχουν τη μνήμη, την ικανότητα επεξεργασίας των πληροφοριών και τις ικανότητες συλλαβισμού, ανάγνωσης και γραφής.

Agatha Christie - συγγραφέας.  Θεωρείται η ευρύτερα δημοσιευμένη και με τη μεγαλύτερη εμπορική επιτυχία συγγραφέας όλων των εποχών, τα έργα της είναι από τα πιο πολυπαιγμένα έργα της αγγλικής ιστορίας θεάτρου. Έγραψε για τον εαυτό της : "το γράψιμο και ο συλλαβισμός ήταν πάντα τρομερά δύσκολα για μένα. Οι επιστολές μου ήταν χωρίς πρωτοτυπία. Ήμουν εξαιρετικά κακή ορθογράφος."

Winston Churchill : "Οι σχολικές ημέρες μου μ’ είχαν αποθαρρύνει αρκετά. Δεν ήταν ευχάριστο να αισθάνεσαι εκτός τάξης κι ότι είσαι τόσο πίσω στην αρχή του αγώνα."

Tom Cruise : "η παιδική μου ηλικία ήταν εξαιρετικά μοναχική. Δεν είχα πολλούς φίλους. Ήμουν δυσλεκτικός και πολλά παιδιά με κορόιδευαν. Εκείνη η εμπειρία μ’ έκανε να κλειστώ στον εαυτό μου γιατί μαθαίνεις σιγά-σιγά να αποδέχεσαι σιωπηρά την κακομεταχείριση και τον εμπαιγμό. Έπρεπε να εκπαιδεύσω τον εαυτό μου να συγκεντρώνω την προσοχή μου. Έγινα πολύ οπτικός κι έμαθα πώς να δημιουργώ διανοητικές εικόνες προκειμένου να κατανοώ ότι διάβαζα."

Ronald Davis - συγγραφέας του "το δώρο της δυσλεξίας" και εκατομμυριούχος : "Στην ηλικία των 12 θεωρήθηκα διανοητικά καθυστερημένος. Σε ηλικία 38 ετών μπορούσα να σημειώσω 169 στο τεστ του δείκτη νοημοσύνης αλλά δεν μπορούσα να διαβάσω έναν κατάλογο εστιατορίου. Αυτό που ένας μέσος άνθρωπος θα διάβαζε σε 5 λεπτά, εμένα μου έπαιρνε μια ώρα."

Thomas Edison : "Οι δάσκαλοί μου έλεγαν ότι το κεφάλι μου είναι κλούβιο... Ο πατέρας μου νόμιζε ότι ήμουν ηλίθιος και σχεδόν πείστηκα ότι ήμουν."

Albert Einstein : "Μου είπε ότι οι δάσκαλοί του έλεγαν ότι ήταν διανοητικά αργός, ακοινώνητος και "χαμένος" στα ανόητα όνειρά του..." - Hans Α. Einstein, για τον πατέρα του.

Πηγές:
ΕΚΠΑ, Σχολή θετικών επιστημών, Τμήμα Μαθηματικών, Διπλωματική εργασία, "Δυσλεξία και μαθηματικά"
Ασκληπιακό Πάρκο Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών

42 σχόλια:

dimitris είπε...

Roadartist καλησπερα, τωρα οι γονεις και τα παιδακια ειναι πιο ''τυχερα'', υπαρχει ενημερωση, υπαρχει η ''διαγνωση'', παλιοτερα, η θα επεφταν τιμωριες, η φαπες, η αδιαφορια, εχουν ''καει'' μυαλα, τσαμπα και αδικα, απο τα καλα της εποχης, πολλα ''σκοταδια'' εχουν φωτιστει...

cityaddict είπε...

Poli euaisthito thema,
panemorfa anebasmeno. Thx

Ερατώ είπε...

Πολύ καλό αφιέρωμα σε αυτή την παρεξηγημένη κατάσταση που λέγεται δυσλεξία. Η ενημέρωση από γονείς και δασκάλους είναι το παν ώστε κανένα παιδί να μην αδικηθεί γι αυτή του την ιδιαιτερότητα.

thinks είπε...

Η ειρωνεία προς όλους αυτούς που από άγνοια πιστεύουν ότι οι δυσλεξικοί είναι κατώτερου επιπέδου, βρίσκεται στο ότι η σκέψη στο ανθρώπινο μυαλό εξαρτάται από την ικανότητα να γίνονται συνδυασμοί στοιχείων μέσω των οποίων συνδυασμών δημιουργείται η κατανόηση μιας ιδέας -και όταν αυτό το μέρος της λειτουργίας του εγκεφάλου είναι περισσότερο ανεπτυγμένο εσωστρεφώς, η διάνοια μπορεί να φτάσει πολύ βαθύτερα και ψηλότερα του μέσου όρου -καθώς την ίδια στιγμή, και λόγω της υπέρμετρης αυτής ανάπτυξης, λειτουργούν με λιγότερη αποτελεσματικότητα οι σύνδεσμοι που επιτρέπουν την ανάγνωση ή την γραφή. Δεν είναι τυχαίο που άνθρωποι σαν τον Αϊνστάιν ήταν δυσλεξικοί...

Λιακαδα είπε...

Πολύ καλό το αφιέρωμα! Μακα΄ρι να το διάβαζαν πολλοί γονείς που έοχυν δυσλεκτικά παιδιά και δεν θέλουν να το παραδεχτούν απλά και μόνο γιατί δεν έχουν ενημερωθει σωστά και εγκαιρα!

kariatida62 είπε...

Συμφωνώ με τον Δημήτρη, τώρα γι'αυτά τα παιδιά τα πράγματα είναι καλύτερα απο ότι ήταν παλαιότερα!
Οχι βέβαια, ότι έχουν λύσει το πρόβλημα της ιδιαιτερότητάς τους στον οικογενειακό και σχολικό τους περιβάλλον,αλλά όλοι είναι περισσότερο ενημερωμένοι ώστε να ζητήσουν την βοήθεια ειδικών.
Οι εκπαιδευτικοί θα πρέπει συνεχώς ν'ενημερώνονται για κάθε εξέλιξη στις μεθόδους που ακολουθούνται.

Hfaistiwnas είπε...

Καλημέρα! Πολύ ωραίο άρθρο.. μακάρι να μπορούν όλοι να το διακρίνουν από την πιο μικρή ηλικία..

Αλεκος είπε...

Αυτα τα παιδια πρεπει να μαθαινουν απο νωρις τι σημαινει κοινωνικος ρατσισμος!

Eva Psarrou είπε...

Έχω 3-4 περιπτώσεις δυσλεξίας στο άμεσο κοινωνικό περιβάλλον μου. Τα παιδιά αυτά είναι χαρισματικά τόσο σε ικανότητες όσο και σε χαρακτήρα. Αν σκύψεις πάνω στο συγκεκριμένο πρόβλημα τον καιρό που πρέπει είναι σίγουρο ότι ξεπερνιέται. Είναι αξιέπαινοι για την προσπάθεια και τα ίδια και οι γονείς τους που δεν τα αφήνουν στο έλεος του θεού. Εξαιρετικό αφιέρωμα, τόσα ονόματα που δεν ήξερα ότι είχαν θέμα δυσλεξίας!

Margo είπε...

Σημαντικότατες πληροφορίες. Έχω διαβάσει κατά καιρούς αλλά όχι με τέτοια λεπτομέρεια.
Είναι η εποχή που έχω τα αυτιά και τα μάτια ανοιχτά για να προλάβω τυχόν δυσκολίες στο μέλλον.

Φιλάκια πολλά!

b|a|s|n\i/a είπε...

ήταν και ο πλούταρχος από ότι είδα σε μία πρόσφατη συνέντευξή του. :)
πολύ κατατοπιστικό αφιέρωμα και εξαιρετικά ενδιαφέρον. το έχει η κάθε κοινωνία. να απομονώνει τις διαφορετικότητες που συνήθως είναι ανώτερες του μέσου όρου.
πολύ καλό σου μήνα! φιλιά πολλά!

BUTTERFLY είπε...

Εξαιρετικη αναρτηση! Ως εκπαιδευτικος (εν μερει) να τονισω οτι ειναι πολυ βασικο, οταν το προβλημα εχει διαπιστωθει οι γονεις να ενημερωνουν αμεσα τους δασκαλους. Αλλιως, μεχρι να το αντιληφθει ο δασκαλος, να βρει τον τροπο διακριτικα να το πει στο γονιο, απλα για να ανακαλυψει οτι ηδη το γνωριζει, θα χαθει πολυτιμο χρονος για το παιδι, θα χασει μερος των γνωσεων και θα υπαρξει πληγμα στην αυτοπεποιθηση του.
Φιλια!

Ioannis Avgeris είπε...

Ωραίο το "άρθρο" σου. Δεν ξέρω αν έχεις καμμιά σχέση με το θέμα ή απλά το αναδεικνύεις. Εγώ έχω προσωπική εμπειρία από το γιό μου που έχει δυσλεξία, αν και όχι μεγάλου βαθμού. Πάντος κατάφερε τέλειωσε το σχολειό και πέρασε πανεπιστήμιο. Η αλήθεια είναι με μεγάλη βοήθεια από μας. Τα πρώτα χρόνια (δεκαετία του 90) το τι τραβήξαμε να εξηγούμε στους δασκάλους και τους καθηγητές δεν περιγράφεται. Ας ελπίσω ότι αυτό το κείμενό σου κάποιος εκπαιδευτικός θα το διαβάσει.

iLiAs είπε...

ευτυχως πλεον στα σχολεια, δινουν σημασια στη δυσλεξια...υπαρχουν επιτροπες που εξεταζουν τα παιδια, και βγαζουν πορισμα...

και φυσικα υπαρχει και η αναλογη αντιμετωπιση απο τους δασκαλους...αλλά θελει και πολυ δουλεια και προσπαθεια στο σπιτι, για να μην υστερει το παιδι στη μαθηση.

καλο σαβ/κο Αρτιστα! :)

treno fantasma είπε...

Xreiazetai poli antoxi, ypostirixi, agapi apo tous goneis.... An ayta ta paidia afethoun eleuthera tote mono tha mporesoun na dimiourgisoun monadika pragmata. To ekpaideutiko sistima sthn ellada den nomizw na mporei na ta ypostirixei.

ειρήνη είπε...

Είμαστε πολύ καλύτερα από άλλες εποχές αλλά πολύ πίσω σε σχέση με την πραγματικότητα και με τις δυνατότητες που υπάρχουν. Το μόνο που θα πω είναι πως η μητέρα μου που είναι εκπαιδευτικός δέχεται από τους γονείς μερικές φορές πολύ άσχημες αντιδράσεις αν υποδείξει ότι το παιδί τους θα άξιζε να πάρει βοήθεια ή να τελωσπάντων να ψάξουν εάν έχει κάποια δυσκολία τέτοιου τύπου..το παίρνουν για προσβολή και για ακύρωση..(τον όρο υποθέτω ότι κανείς μη ειδικός δεν μπορεί να τον χρησιμοποιήσει για ένα μη διαγνωσμένο παιδί)

Roadartist είπε...

@ dimitris : Καλησπέρα Δημήτρη, παλιότερα τα πράγματα ήταν πιο δύσκολα, όμως και σήμερα δεν νομίζω ότι το "σχολείο" στέκεται δίπλα σε αυτά τα παιδιά, το βάρος πέφτει κυρίως στους γονείς. Άδικα κρίμα και τσάμπα δε λες τίποτα!

Roadartist είπε...

@ cityaddict : Να είσαι καλά.

Roadartist είπε...

@ Ερατώ : Να είσαι καλά Ερατώ μου. Χρειάζεται ενημέρωση και ευαισθητοποίηση... γιατί από την παιδική ηλικία ξεκινάνε τα πάντα!

Roadartist είπε...

@ thinks : Είναι καθαρά θέμα διαφορετικής λειτουργίας του εγκεφάλου. Σε μια αληθινά προηγμένη κοινωνία, θα είχαμε να μάθουμε από τις διαφορετικότητες και τις ιδιαιτερότητες του άλλου και όχι να χλευάζουμε ότι διαφέρει και ότι φαντάζει "κατώτερο" μας. Πρώτιστα, αυτό πρέπει να είναι το χρέος του δασκάλου. Καλημέρα!

Roadartist είπε...

@ Λιακαδα : Για ποιο λόγο να μην το παραδέχονται; Πόσο στενόμυαλες απόψεις... Γιατί είναι ντροπή; Αυτές οι "επαρχιωτικές" νοοτροπίες.. Γονιός σημαίνει να είσαι στο πλάι του παιδιού σου ότι και αν του συμβαίνει στην διάρκεια της ζωής του (πόσο μάλλον στα πρώτα του βήματα) και να το βοηθήσεις να το ξεπεράσει!

Roadartist είπε...

@ kariatida62 : Μεγάλη η ευθύνη των εκπαιδευτικών, μα και οι γονείς να είναι υποψιασμένοι για να απαιτήσουν μια ιδιαίτερη βοήθεια προς τα παιδιά τους! Το "πρόβλημα" ξεπερνιέται αρκεί να το αποδεκτούν και να το παλέψουν!

Roadartist είπε...

@ Hfaistiwnas : όσο νωρίτερα τόσο το καλύτερο για τα παιδιά. Αν αργήσει να γίνει η διάγνωση, τότε τα πράγματα δυσκολεύουν...

Roadartist είπε...

@ Αλεκος : Και δυστυχώς τα παιδιά είναι οι χειρότεροι, σκληρότεροι κριτές μέσα σε μια τάξη...

Roadartist είπε...

@ Eva Psarrou : Προφανώς δεν είναι τυχαίο που όλες αυτές οι προσωπικότητες ξεχώρισαν, ακόμη αν στο σχολείο τους υποτιμούσαν. Το χάρισμα ενός τέτοιου ανθρώπου μπορεί να ξεχωρίσει αρκεί να βρει το κατάλληλο χώρο, για να το αναδείξει, να εκφραστεί. Νομίζω πως μια τέτοια εμπειρία καθορίζει τον χαρακτήρα του παιδιού.

Roadartist είπε...

@ Margo : Να τα έχεις :) Καλή μέρα και καλό σας σκ!

Roadartist είπε...

@ b|a|s|n\i/a : Με έκανες και έψαξα και βρήκα αυτή τη συνέντευξη. Πάντως πέρα από αυτό, ο Πλούταρχος είναι πολύ καλός κ ως χαρακτήρας από ότι έχει φανεί, ηπίων τόνων και κατασταλαγμένος.
Το έχει όντως η κάθε κοινωνία. Να απομονώνει εύκολα, αδίστακτα τις όποιες ιδιαιτερότητες, διαφορετικότητες. Καλό σκ!

Roadartist είπε...

@ BUTTERFLY : Σίγουρα είναι πλήγμα για την αυτοπεποίθηση του παιδιού, και όσο γίνει συντομότερα η διάγνωση και η ιατρική βοήθεια, τόσο το καλύτερο. Αν το αφήσουν, πιστεύω πως η ευθύνη των γονιών τότε είναι τεράστια.

Roadartist είπε...

@ Ioannis Avgeris : Υπάρχει κάποια σχέση με το θέμα. Είμαι σίγουρη πως ως γονείς θα πρέπει να ταλαιπωρηθήκατε αρκετά. Φαντάζομαι όμως και τη χαρά σας, την ευτυχία σας για τις μετέπειτα επιτυχίες του παιδιού σας. Θα άξιζαν διπλά και πολλαπλά από των υπολοίπων, με βάση τις δυσκολίες και τα εμπόδια που από νωρίς είχε κληθεί να αντιμετωπίσει. Μπορεί να υποθέσω και την αγάπη του παιδιού προς εσάς. :) Να είστε πάντα καλά!

Roadartist είπε...

@ iLiAs : Δεν έχω σημερινή επαφή με τα σχολεία και δε ξέρω αν όντως υπάρχουν επιτροπές και μεγαλύτερη βοήθεια σε αυτά τα παιδιά, μακάρι να είναι έτσι! Σίγουρα στο σπίτι και στους γονείς πέφτουν όλα τα βάρη! Καλή μέρα!!

Roadartist είπε...

@ treno fantasma : όσο μιλάμε για αυτό το θέμα, δίχως προκατάληψη, τόσο το καλύτερο για όλους μας!

Roadartist είπε...

@ ειρήνη : Θίγεις ένα πολύ ευαίσθητο θέμα, που έχει να κάνει με την νοοτροπία της κοινωνίας. Το ότι ένα παιδί χρειάζεται βοήθεια μόνο υποτίμηση δεν είναι. Ας αλλάξουν επιτέλους αυτές οι επαρχιωτικές, κομπλεξικές αντιδράσεις και συμπεριφορές! Αν είναι δυνατόν.. Αυτή η κουλτούρα του Έλληνα, αποδεικνύει την αμορφωσιά του! Σε κάθε περίπτωση οι δάσκαλοι πρέπει να κάνουν το καθήκον τους, που είναι να ειδοποιούν τους γονείς για τις δυσκολίες του παιδιού τους και να τους κατευθύνουν σε έναν ειδικό για να γίνει διάγνωση. Φυσικά η διάγνωση μπορεί να γίνει μόνο από ειδικούς, μα οι δάσκαλοι θα είναι οι πρώτοι που θα εντοπίσουν τις δυσκολίες στην απόδοση.

ξωτικό είπε...

Όπως το είπες :όσο μιλάμε για αυτό το θέμα, δίχως προκατάληψη, τόσο το καλύτερο για όλους μας!
Το παρουσίασες εξαιρετικά !!!!

Καλό μήνα ήθελα να πώ εδώ μέσα και να σου πω πως απο χθές χοροπηδάω απο χαρά !!!!!!!
Πόσο πολύ σ'ευχαριστώωωωωωωωωωωωω

theatre.wordpress.com είπε...

Ειναι φοβερη η δουλεια που κανεις στο ιστολογιο. Απλα συγχαρητηρια για τις ικανοτητες και τη κριτικη σου σκεψη.

Roadartist είπε...

@ ξωτικό : σε ευχαριστώ πολύ. Όσο για την βιβλιοθήκη, είναι ένα από τα πράγματα που μου χαρίζει απίστευτη - μα απίστευτη - χαρά! Εύχομαι να αισθάνθηκες έτσι και εσύ! Νομίζω πως με το καιρό και με την εξοικειωση, θα νιώσεις την αξία ακόμη περισσότερο! Κοιτάω τα νέα βιβλία που πήρα και...χαίρομαι! Είναι ο ιδανικότερος πλέον τρόπος για πολλούς λόγους!

Roadartist είπε...

@ theatre.wordpress.com : Πόθος μου είναι να συνεχιστεί και να γίνεται καλύτερο, γιατί μου δίνει χαρά. Καλό σκ!

ειρήνη είπε...

Το ηθικό "δίλημμα" είναι τι κάνεις όταν ο γονιός δεν θέλει να καταλάβει και καίει το παιδί του..Και επειδή έχω μητέρα δασκάλα και φίλη νηπιαγωγό(με την οποία μιλούσαμε για αυτισμό κυρίως αλλά η ίδια λογική ισχύει), αυτό που μου λένε είναι ότι αν δεν θέλει ο γονιός, εσύ δεν έχεις κανένα δικαίωμα και καμία δυνατότητα να κάνεις τίποτα..Πόσο παράλογο είναι σε μια κοινωνία να μην υπάρχει πρόβλεψη για να προστατευθεί ένα παιδί από τις λάθος αποφάσεις του γονιού...Προσωπικά με πονάει πολυ..και στο κάτω κάτω εάν ο εκπαιδευτικός είναι εκτός τόπου, το παιδί θα περάσει χωρίς λόγο μια βόλτα από το γραφείο ενός ειδικού. Δεν νομίζω να λογίζεται για τραυματική εμπειρία!

Roadartist είπε...

@ ειρήνη : Καθόλου τραυματική εμπειρία, αντίθετα θα την χαρακτήριζα λυτρωτική! Σε τέτοιες περιπτώσεις σίγουρα θα είναι δύσκολη η θέση του δασκάλου...

Fegia είπε...

Εξαιρετική ανάρτηση αγαπημένη φίλη!
Πραγματική προσφορά!
Ε, λοιπόν, με βάση τα χαρακτηριστικά που αναφέρεις για τους δυσλεκτικούς, ποτέ δεν θα φανταζόμουν ανάμεσά τους τον F. Scott Fitzgerald και βεβαίως (την πολυσχιδέστερη - κατ' εμέ -προσωπικότητα όλων των εποχών, τον Leonard Da Vinci!!!
Σ' ευχαριστώ πολύ!

Σε φιλώ!

Roadartist είπε...

@ Fegia : σε ευχαριστώ πολύ fegia μου. Χαίρομαι που διάβασες κάτι εδώ που σε κέρδισε. Δεν είναι τυχαίο τελικά που όλες αυτές οι προσωπικότητες έπασχαν από δυσλεξία! Ειδικά ορισμένοι από αυτοί πραγματικά ξεχώρισαν!!

ippoliti_ippoliti είπε...

εξαιρετική γλυκειά μου ανάρτηση
φιλιά πολλά και καλό μήνα

Roadartist είπε...

@ ippoliti_ippoliti : σε ευχαριστώ πολύ. Καλό μήνα επίσης Ιππόλυτη :)

Related Posts with Thumbnails