Σε Σκοτεινούς Καιρούς
Δε θα λένε: Tον καιρό που η βελανιδιά τα κλαδιά της ανεμοσάλευε.
Θα λένε: Tον καιρό που ο μπογιατζής τσάκιζε τους εργάτες.
Δε θα λένε: Tον καιρό που το παιδί πετούσε βότσαλα πλατιά στου ποταμού το ρέμα.
Θα λένε: Tον καιρό που ετοιμάζονταν οι μεγάλοι πόλεμοι.
Δε θα λένε: Tον καιρό που μπήκε στην κάμαρα η γυναίκα.
Θα λένε: Tον καιρό που οι μεγάλες δυνάμεις
συμμαχούσαν ε ν ά ν τ ι α στους εργάτες.
συμμαχούσαν ε ν ά ν τ ι α στους εργάτες.
Mα δε θα λένε: Ήτανε σκοτεινοί καιροί.
Θα λένε: Γιατί σωπαίναν.. οι Ποιητές τους;
24 σχόλια:
Πόσο σημαίνον!
Ο Μπρεχτ τα έχει 'πει' καλύτερα από τον καθένα μας. Το κακό είναι όταν βλέπεις την ιστορία να επαναλαμβάνεται σαν φάρσα. Και η τέχνη εδώ απλά μπορεί να μας υπενθυμίζει. Ένα ποίημα για σήμερα, Σαββάτο προς τα τέλη του Ιούλη..
@ Dimitris A. : Φίλε Δημήτρη, ίδια στιγμή σχολιάσαμε.. Σε ευχαριστώ για το σχόλιο, συμφωνώ...
Αν δεν κάνω λάθος, εννοεί πως η ποίηση, η τέχνη, πηγάζει από την ανάγκη επιβίωσης όχι μόνο του κορμιού αλλά και της ψυχής. Και παραθέτει το δίλημμα μεταξύ μιας κοινωνίας χωρίς την ανάγκη ποιητών και μιας κοινωνίας όπου οι ποιητές είναι κείνοι που δείχνουν τον δρόμο. Αν, τότε, η ποίηση είναι το φώς που ξεπετάγεται από μια έκρηξη, η ομορφιά της είναι ορατή μόνο από κάποια ασφαλή απόσταση. Δεν είμαι σίγουρος ότι, όσο αληθινό και να ακούγεται, είναι για μένα θεμιτό. Θα ήθελα να διαβάσω την αγγλική φράση στην εικόνα όχι ως εννοούσα την ευτυχία του να μην χρειάζονται ήρωες, αλλά το ότι όταν μπορέσουν, σε μια ποιητική ουτοπία όλοι να είναι ήρωες, να μην φαίνεται κανείς ψηλότερα από οποιονδήποτε άλλο.
!!!!!!!!!!!!
Στη δικη μας εποχη δε θα λενε μονο γιατι "σωπαιναν οι ποιητες τους" μα και κυριως.....γιατι σωπαιναν οι ανθρωποι... ανεξαρτητου παιδειας και επαγγελματος.
Φυλακισμενοι ειμαστε.
Σ ευχαριστω που επιμενεις. Η σκεψη σου δεν σταματα να επιμενει να μοιραζεται και να μας παρακινει να ξυπνησουμε.
Κοιταζα τα ποστς σου απο περσι εως σημερα.. σκεφτηκα ετσι συνειρμικα μακαρι να μη σιωπουσαν και οι bloggers!
ax roadartistaki μου.. έχει πει τεράστιας απλώτητας αλήθειες ο άνθρωπας.. αλλά ποιός τα άκουγε;;
συνέχισε να μας ξυπνάς.. κι εγώ δε τα έχω παρατήσει.. απλά με έχουν παρατήσει.. και σε αυτούς τους καιρούς.. πολλοί πρωτιμούν τη χαρά της άγνιας.. παρά τη χαρά της πράξης.. :) :)
καληνυχτούδιαααα :) :)
@ thinks : Δημήτρη μου καλησπέρα. Είμαι συγκλονισμένη από όλα όσα έγιναν στη Νορβηγία. Απίστευτο περιστατικό. Ένας άνθρωπος, τυφλός από μίσος, ρατσιστικές ακροδεξιές πεποιθήσεις να επιτίθεται σε ανυπεράσπιστα παιδιά, να τα σκοτώνει εν ψυχρώ, επειδή είχανε άλλες πεποιθήσεις από τις δικές του! Τρομακτικό.. και το κόμμα στο οποίο άνηκε, να τον χαρακτηρίζει "συνεσταλμένο" νέο.........
Συγνώμη που αντί για το ποίημα, αναφέρομαι πρώτα σε αυτό το περιστατικό, δε μπορώ να μη το θεωρήσω εξαιρετικά ανησυχητικό.
Ως προς το ποίημα, καταλαβαίνω τη σκέψη σου. Ο Μπρέχτ ως 'στρατευμένος' ποιητής, ζώντας σε δύσκολη εποχή, έγραψε για το πόνο, για την αδικία, για τον πόλεμο, για τους αδύναμους, στράφηκε κατά του φασισμού, κατά των πολέμων, κατά της κοινωνικής αδικίας, ήταν ένας άνθρωπος μεγαλωμένος σε πλούσια οικογένεια, μα όμως έβρισκε ότι η ιδιοσυγκρασία και ο τρόπος της ζωής του ταίριαζε να είναι δίπλα στους φτωχούς, εργάτες και τους αδύναμους. Για αυτούς έγραψε, αγωνίστηκε. Αυτό το ποίημα είναι ίσως μία δική του εκδοχή για το πως οι ερχόμενες γενεές θα έβλεπαν τους δημιουργούς εκείνων των καιρών, ίσως και μια προτροπή για ..εγρήγορση..
Η λογοτεχνία της πολιτικής στράτευσης έχει φέρει στο προσκήνιο μια σειρά από θεμελιώδη ζητήματα σχετικά με τις πολιτικές και ηθικές ανάλογα ευθύνες του συγγραφέα. Νομίζω πως και στη δική μας πολιτική, κοινωνική, οικονομική συγκυρία είναι επίκαιρο. Η ερμηνεία σου στην ξένη φράση ήταν πανέμορφη!
@ ❤ : Μα είναι απλά μοναδικός! Καλό ξημέρωμα!
@ Τασος : Να είσαι καλά. Σε ευχαριστώ.
@ koulpa : σε ευχαριστώ πολύ για την συντροφιά εδώ. Για μένα δεν υπάρχει καλύτερο από το να μοιράζομαι σκέψεις, θέματα, ιδέες που με συναρπάζουν. Ακόμη και όταν γίνεται κάπως πλέον πιο δύσκολο στις εποχές αυτές.. νομίζω πως αξίζει. Καλό ξημέρωμα :)
Είναι επιτακτικό να κρατάμε στην καρδιά μας τον πλούτο που μας άφησαν άνθρωποι σαν κι εκείνον, πάντα ξεχωρίζοντας την κοινωνία την δική τους από την δική μας που σε τόσα είναι διαφορετική μέσα στον χρόνο, και σε άλλα ίδια κι απαράλλακτη... και μαθαίνοντας τα μαθήματα για το τι σημαίνει το καθένα...
Για αυτά που έγιναν στη Νορβηγία κι εγώ αισθάνομαι όπως εσύ, και σού έγραψα περισσότερα στο άλλο σου σχόλιο. Καλή Κυριακή, Roadartist.
Αυτό που μ' ανησυχεί , είναι η δική τους ανησυχία , για την "δημοκρατία" τους ...
Καλημέρα !
..στον τοπο μας, σωπαίνουν αυτοί που πρεπει να πουν την αλήθεια, αυτοί που πρέπει να δωσουν θάρρος στους πολίτες, αυτοι που μπορούν να "ξεγυμνώσουν" ολους αυτούς τους σαλτιμπάγκους-ψευτοδημοκρατες.
..σωπαίνουν ή τους φιμώνουν.
καλο υπόλοιπο Κυριακής, Αρτίστα! :)
@ thinks : Δημήτρη, το πρωί είδα ένα σχόλιο-απάντηση σου στο Email μου, δεν το βλέπω όμως ...στο blog.. Δεν ξέρω γιατί συνέβη αυτό, δε το διέγραψα.. Σε ευχαριστώ!
@ ο κυριος αμ : Εμένα με ανησυχούν πολλά πολλά πολλά περισσότερα.. Και με την "πολιτική" που ακολουθούν, δε βλέπω να ηρεμώ...
@ iLiAs : Μιλάνε οι πλέον αναρμόδιοι, να δούμε πότε ο κόσμος (ακόμη και οι "οπαδοί" τους) θα τους ξεράσουν! Αλλά και όσοι από τους διανοούμενους, καλλιτέχνες κλπ μιλάνε, κανείς δεν τους ακούει.
...
στους καιρούς μας...
δεν δίνουν σημασία στους...ποιητές!
ασε που σχεδόν όλοι τους
"γράφουν" τα δικά τους
για να "μείνει" η... ευφυία τους!!
Χάρηκα που βρεθήκαμε πάλι,
δροσερό καλοκαίρι,
Υιώτα
αστοριανή
ΝΥ
Μπρεχτ απλά
@ Αστοριανή : από όποια μεριά και αν το δεις Αστοριανή μου.. έλλειψη και μια στεναχώρια θα εντοπίσεις. Σε ευχαριστώ πολύ για το όμορφο πέρασμα σου, καληνύχτα :)
@ PiciFriki : Έχω χάσει το λογαριασμό του πόσα ποιήματα του έχω αναρτήσει εδώ... και από Σεπτέμβριο φυσικά θα έχουμε..συνέχεια Μπρέχτ!
Το άσχημο ειναι πως και όταν μιλάνε, κανείς μας δεν τους ακούει...
@ fvasileiou : Αυτό ακριβώς γράφω παραπανω στον Ηλία. Η Άλκη Ζέη σε μια συνέντευξη της πριν λίγες μέρες αυτό ακριβώς έλεγε.. και δυστυχώς αληθεύει.. Την καλημέρα μου και καλή εβδομάδα Φώτη!
Κατά τη γνώμη μου, η ποίηση ανθεί κι ευδοκιμεί σε όλα τα περιβάλλοντα και σε όλους τους καιρούς. Δεν ξέρω αν είναι άσχετο αυτό που λέω, μπορεί να μην κατάλαβα τα λόγια του Μπρεχτ, πάντως έτσι πιστεύω.
Όσο για τα γεγονότα στη Νορβηγία τι να πω... δεν βρίσκω λόγια:-((((
ξι.
Δημοσίευση σχολίου