11 Ιουλίου 2011

Be Happy



Ζούμε σε μια τόσο έντονα καταθλιπτική εποχή που τελικά το να σκέφτεσαι και να συζητάς για το πως μπορείς "να είσαι ευτυχισμένος", τείνει να γίνει αιρετικό.

Σε κάθε περίπτωση με όλα όσα συντελούνται σε καθημερινή βάση και με καταιγιστικό ρυθμό πλέον στη χώρα μας, αντί για ώθηση προς το όνειρο, μένεις κολλημένος στο πάτο. Παρασέρνεσαι. Όλα τα γνήσια σημαντικά χάνουν την αξία τους, γιατί τα ασήμαντα καταλαμβάνουν τη θέση τους. Χρειάζεται άμεσα επαναπροσδιορισμός σε κάθε τομέα...Λίγες μόνο, απλές σκέψεις...

Καλή εβδομάδα σε όλους!

42 σχόλια:

koulpa είπε...

αχ roadartistaki μου.. η καλή διάθεση είναι το κόλπο.. αλλά δε ξέρω αν γίνεται με συνταγή γιατρού.. βλέπω τόσους κακοδιάθετους ανθρώπους.. τόσους που σκέφτομαι να τους πω.. αν είσαι έτσι εσύ.. τι να πει το παιδάκι ΄που πεθαίνει από την πίνα και την αρώστια κάπου στον κόσμο.. ουσιαστικά για να είσαι εσύ στην κατάσταση να νευριάζεις με το παραμικρό ανάποδο;.. αλλά μάλον η χονδρή αστική πέτσα δε διαπερνιέται από τέτοια κουνουποτσιμπήματα.. :(
δε θα τους λοιπηθώ άλλο.. είμαι μια χαρά.. τα παιδάκια μόνο λοιπάμαι.. που μεγαλώνουν να γίνουν έτσι δυστυχισμένα και απληστα.. :) :)
την καληνύχτα μου :) :)

VAD είπε...

Α,θα σε μαλώσω,δεν υπάρχει η κλασική νεοελληνική καλοκαιριάτικη πρόταση:-Αρον τη φραπεδιά σου και πιάσε παραλία:))

Hfaistiwnas είπε...

Αυτό είναι αγαπητή μου, να μπορέσουμε να κρατήσουμε τους εαυτούς μας.. :)
Καλημέρα!

Σκουλουκούιν είπε...

Το θέμα είναι να αντιστέκεσαι, να ψάχνεις μέσα σου να βρεις τι ειναι σημαντικό και να αγωνίζεσαι γι' αυτό. Τώρα σε επηρεάζει ο περίγυρος, σίγουρα, γι' αυτό και χρειάζεται ο σκέψη και επαναπροσδιορισμός.

jf είπε...

Ευκαιρία να επιστρέψουμε ή ανακαλύψουμε εκείνα τα 'ασήμαντα' πράγματα που ξεχάσαμε ή και που ποτέ δεν γνωρίσαμε.
Ναι, όντως παρασυρνόμαστε...
Καλημέρα και καλή σου εβδομάδα!

kovo voltes... είπε...

Όσο ακολουθείς την καρδιά σου, τιποτα δεν χάνεται. Ο δρόμος άλλοτε ίσιος, άλλοτε με στροφές, συνεχίζει να σε προσκαλεί να τον περπατήσεις. Στο χέρι μας είναι ;))
*ωραίο βιντεάκι. Γαλήνιο...

είπε...

δεν ειναι η γκρινια χαρακτηριστικο του ελληνα;
επισης και το οτι εχει παντα τον τροπο να περναει καλα..
γκρινια και ζαμανφουτισμος ενα κραμα..

για αυτο
μη δινεις σημασια

εκτος βεβαιως ελαχιστων περιπτωσεων :):)

Salonique Uber Realism είπε...

το κέφι μας ας τους εξοντώσει όλους λοιπόν.

Dee Dee είπε...

αρτιστακι μου

πολυ ωραιο βιντεακι!!

Μερικες φορες περιμενουμε να βγει ο ηλιος απο την δυση για να ειμαστε ευτυχισμενοι.
Παραξενοι ανθρωποι!!!

Καλη εβδομαδα κουκλιτσα!!!

ΠΑΥΛΟΣ είπε...

Να φορτίσουμε τις μπαταρίες αισιοδοξίας μας! Άλλωστε πιο πολύ από όλα τους φοβίζει το χαμόγελό μας!

Ανώνυμος είπε...

Poli swsta mikri mas....
Mas "eklephan" kai ti zwi ... pou einai panakrivi kai mia...
Sinexise na grafeis.. alithina xreiazomai na diabazw dikes sou skepheis.
Mia paraklisi : perissoteres skepheis sou pls!!!!
K

thinks είπε...

Αυτό ακριβώς είναι το πιο δύσκολο: να μπορέσουμε να διατηρήσουμε κατανόηση και εγρήγορση στο τι συμβαίνει γύρω μας χωρίς να χάσουμε το δικαίωμα του ανθρώπου στην προσωπική ευτυχία (η οποία γεννιέται και υπάρχει από μέσα από τον άνθρωπο, όχι από τα απ' έξω), ακόμα και το χιούμορ έχει θέσει στην κάθε στιγμή της ζωής δίπλα στο κλάμα. Είναι εύκολο όμως να κρατήσουμε τα μεν με το να αφήσουμε όμως στην άκρη τα δε. ΠΧ., οι αγανακτισμένοι είχαν βγει για να σταματήσουν το πέρασμα του νομοσχεδίου, αλλά, κανείς λογικός άνθρωπος δεν θα περίμενε ότι το νομοσχέδιο δεν θα πέρναγε, άρα οι αγανακτισμένοι χρειαζόντουσαν όχι μόνο πριν, αλλά πριν, κατά την διάρκεια, και ΜΕΤΑ από το ψήφισμα. Το μετά ήρθε, και που είναι ο κόσμος; Α! Διακοπές Ιούλιο, Αύγουστο, και τα λέμε τον Οκτώβριο.

Όλα, αργά ή γρήγορα, χάνουν την αξία τους... αντικαθιστούνται όμως με άλλα, και αναρτήσεις σαν και αυτή είναι αναγκαίες για να μας θυμίσουν πως ότι και να γίνεται γύρω μας, εμείς παραμένουμε άνθρωποι. Είναι όμως και ένας φαύλος κύκλος στο κατά πόσον το τι γίνεται γύρω μας θα μπορούσαμε να το επηρεάσουμε με αποτελεσματικές ενέργειες, όχι μόνο για το σύνολο, αλλά και για εμάς (χωρίς εμάς, δεν υπάρχει σύνολο).

Roadartist είπε...

@ koulpa : Είναι φοβερά όσα γίνονται και ιδιαίτερα άδικα. Αν όμως μας κλέψουν την ίδια τη ζωή, τότε καμία ελπίδα δε θα υπάρξει. Γιατί καταλήγουμε να ξεχνάμε την αξία της χαράς, του έρωτα, της δημιουργίας, του ονείρου, του σκιρτήματος, της ομορφιάς, της γαλήνης, της μακαριότητας, της γνώσης, μιας βόλτας, του δοσίματος και νοιαζόμαστε για επιτόκια, για χρέη, για δάνεια, για ασήκωτα βάρη μιας ατελείωτης βιομέριμνας. Τι βγαίνει όμως φίλε μου koulpa; Η ζωή περνάει και απλά χάνεται.
Χάνεται η ουσία, χάνεται η ζωή!

Roadartist είπε...

@ VAD : μα να σου πω τελικά είναι το μόνο που με σώζει από την παραφροσύνη που βιώνουμε σήμερα!

Roadartist είπε...

@ Hfaistiwnas : Αυτό είναι το μεγάλο προσωπικό στοίχημα του καθένα μας. Και δε θα είναι καθόλου εύκολο για τους περισσότερους ήφ!

Roadartist είπε...

@ Σκουλουκούιν : Τα πάντα σε επηρεάζουν σήμερα. Έχεις απόλυτο δίκιο, σε μια εποχή μόνο τεχνοκρατική και ορθολογική, στην κοινωνία μας, μάλλον οι ψυχίατροι θα κάνουν τρελές δουλειές. Χρειάζεται αυτοπροσδιορισμός..

iLiAs είπε...

αξια και σημασια σε οτι μας κανει χαορυμενους, σε οτι ανεβαζει την ποιοτητα!! :)
..Καλη βδομαδα Αρτιστα!! :)

Roadartist είπε...

@ JamanFou : Συμφωνώ φίλη jamanfou. Επιστροφή στα ουσιώδη.., όλα αυτά που πλέον χάνουμε. Παρασυρόμαστε πολύ.. και χάνουμε τα σημαντικότερα. Στεναχωρήθηκα πολύ με ότι έγινε στην Κύπρο, κάτι τέτοιες στιγμές μας αποδεικνύουν το ότι είμαστε όλοι εντελώς εύθραυστοι και ότι η "ζωή είναι αλλού".

nefeli είπε...

Προκλητικό θα έλεγα, οσο και να προσπαθείς να συνεχίζεις.
Εξαρτάται βέβαια πως το αντιλαμβάνεται ο καθένας.
Εμένα με επηρέαζει πολυ η υπαρχουσα κατάσταση και χαίρομαι δυσκολότερα από οτι σε άλλες εποχες εστω και αν δεν ήταν καλές.

Καλή εβδομάδα.

Roadartist είπε...

@ kovo voltes... : μια φράση με τρελαίνει, και την ακούω σαν ηχώ να επαναλαμβάνεται, "όποιος δεν ακολουθεί την καρδιά του την χάνει"... Δεν απέχουμε πολύ από αυτό...

Roadartist είπε...

@ stellacreations : ..είναι! Όμως στη σημερινή εποχή, φοβάμαι πως οι ισορροπίες ανατρέπονται τόσο πολύ βίαια, που πια αν δεν το συνειδητοποιήσεις άμεσα, τότε δε θα ξέρεις πως να αντιδράσεις, με συνέπεια να καταποντιστείς.

Roadartist είπε...

@ Salonique Uber Realism : Ας είμαστε απλά περισσότερο ανθρώπινοι, πιο δεκτικοί στη ζωή και στον συνάνθρωπο. Διαφορετικά θα φτάσουμε στο άλλο άκρο, καθετί όμορφο να μας προκαλεί τύψεις...

Roadartist είπε...

@ Dee Dee : Ξέρεις ποιο είναι το χειρότερο deedee? Πως η ζωή περνά και χάνεται. Ίσως όσο πιο νέος είσαι, τόσο πιο άδικο είναι αυτό. Ο μεγαλύτερος φόβος μου είναι μάλλον αυτός τελικά...

Roadartist είπε...

@ ΠΑΥΛΟΣ : Μάλλον Παύλο αν έχεις σκυφτό το κεφάλι, τότε δε μπορείς όχι να διεκδικήσεις, αλλά ούτε να ζήσεις... Νομίζω ότι τίποτα από αυτά δεν γίνεται τυχαία. Αλλά όταν θα το καταλάβουμε, θα είναι αργά.

Roadartist είπε...

@ ανώνυμε: από σκέψεις άλλο τίποτα, όμως ακόμη αρκετά διχασμένες, για να εκφραστούν...

Roadartist είπε...

@ thinks : Η προσωπική ευτυχία πλέον σαν να καταποντίζεται κάποιες στιγμές με τη χώρα μας.
Είναι τόσα πολλά όλα όσα γίνονται, που είναι πλέον φανερό πως απλά αλλάζει μια ολόκληρη εποχή. Όποιος μπορέσει να προσαρμοστεί σε αυτή την καινούργια, τότε θα μπορέσει να βγει αλώβητος. Η αλήθεια είναι πως προσπαθώ να κατασταλάξω μέσα μου σε συμπεράσματα και να κατευνάσω τις αντιφάσεις. Γιατί έτσι "ίσως" πάρω καλύτερες αποφάσεις. Ώς προς τους αγανακτισμένους, θα σου μιλήσω μόνο για εμένα - γιατί δε μπορώ να μεταθέσω ευθύνες, αφού συμμετείχα σε συγκεντρώσεις. Προσωπικά θα επιλέξω να λείπω από την Αθήνα τον Αύγουστο. Αν μπορούσα θα έλειπα και τον Ιούλιο, αλλά δε γίνεται. Θα ήθελα να φύγω όσο πιο μακρυά γίνεται. Το βέβαιο, θέλω όμως να μην είμαι εδώ. Ο λόγος; Πέρασα (όπως φαντάζομαι αρκετοί) ένα πολύ δύσκολο χειμώνα, άνοιξη και έως τώρα καλοκαίρι, που πλέον το να αλλάξω παραστάσεις και να πάρω μια ανάσα είναι ζήτημα ψυχικής υγείας.
Διαφορετικά δε θα υπάρχει ΟΥΔΕΜΙΑ αντοχή από Σεπτέμβρη. Σου μεταφέρω ειλικρινά πως αισθάνομαι εγώ.

ο κυριος αμ είπε...

Τι καλά που θα ήταν , να σε "διάβαζα" πρωί πρωί ξεκινώντας τη μέρα μου . Θα επιτάχυνα τους επαναπροσδιορισμούς που είχα ορίσει ότι πρέπει να κάνω . Δεν πειράζει όμως , ποτέ δεν είναι αργά , έτσι δεν είναι ;
καλή σου βδομάδα , καλή βδομάδα σ' όλους :-)

Roadartist είπε...

@ iLiAs : Ακριβώς αυτό Ηλία. Φτάνουμε στα άκρα, χάνοντας ότι αληθινά αξίζει. Υπάρχει κάτι χειρότερο; Καλή εβδομάδα!

Roadartist είπε...

@ nefeli : Και εμένα με επηρεάζει, αυτό νομίζω φαίνεται και από το blog. Δε με έχει επηρεάσει μόνο στη διάθεση, αλλά και πρακτικά. Προβληματίζομαι αρκετά σε αυτό. Καλή εβδομάδα!

Roadartist είπε...

@ ο κυριος αμ : Απλά λίγες προσωπικές σκέψεις μοιράστηκα, τίποτα παραπάνω. Έχω την αίσθηση πως με όλα όσα γίνονται, αφήνουμε σημαντικές στιγμές να φεύγουν μέσα από τα χέρια μας. Βλέπω και συμπεραίνω, επηρεάζομαι και δε μου αρέσει. Καλή εβδομάδα!

Margo είπε...

Αυτό το καλοκαίρι εδώ στο νησί φυσάει ασταμάτητα, μου θυμίζει τη Μύκονο που ήξερα μικρή.. όμως ο δυνατός αέρας δεν αφήνει τις σκέψεις να βαλτώνουν. Το βουητό, το άγγιγμα σε κάθε πόρο του δέρματος είναι αρκετό για το ξύπνημα που και αυτό το υπέροχο βιντεάκι προκαλεί. Γιατί η ψυχή αλλού αξίζει να δίνεται, σε ότι λέμε ζωή. Πώς αλλιώς θα παραμείνουμε όρθιοι και αποτελεσματικοί σε τούτον τον δύσκολο αγώνα;

Καλή βδομάδα να έχουμε!

Roadartist είπε...

@ Margo : Άλλη η φάση να μένεις σε νησί. Τελευταία αρχίζω και αναθεωρώ.. Βασικά margo σαν να έχουμε όλοι χάσει, εν ολίγοις, τα 'αυγά και τα πασχάλια'.... Δεν ακολουθούμε τη ψυχή μας, αυτό είναι το πρόβλημα μας.. Έχεις απόλυτο δίκιο, σε ευχαριστώ, φιλάκια :)

Θωμάς είπε...

Πολύ ωραίο βίντεο, γεμάτο θετικά μηνύματα. Το έδειξα στην κόρη μου και σκοπεύω να το δείξω στους μαθητές μου την πρώτη μέρα της νέας σχολικής χρονιάς.
Σ' ευχαριστώ, Roadartist!

Roadartist είπε...

@ Θωμάς : Μεγάλη χαρά αυτό που μου έγραψες :) Δώσε ένα φιλί στην κόρη σου..και να το δείξεις στους μαθητές σου, τα παιδιά το έχουν ανάγκη :)

Coco είπε...

οι καλλιτέχνες δημιουργούν. όλοι οι άλλοι ασχολούνται με τα γεγονότα εκ των υστέρων.
άραγε η σπιτονοικοκοιρά μου θα δείξει ευτυχισμένη κατανόηση;
μήπως να μην μπερδευτώ με τους τοίχους και να πάω να φάω μια κρέμ ντζι μαρακουζά, που είναι ένα έργο τέχνης;
φοβάμαι τη σπιτονοικοκυρά ή απλά τεμπελιάζω;
(από το κρυφό ημερολόγιο ενός ευτυχισμένου. καταχώρηση με τίτλο: "διλήμματα")

Roadartist είπε...

@ Coco : δεν γίνεται δίχως διλήμματα.. Εύχομαι να είσαι καλά εκεί στα μακρυά.. Να μην έχεις ανάγκη το βίντεο της ανάρτησης για να αναθεωρήσεις.. όπως άλλοι :) (γκουχ, γκουχ..) "Η ζωή αλλάζει δίχως να κοιτάζει τη δική σου μελαγχολία"..

nikiplos είπε...

Καλή εβδομάδα αγαπητή καλλιτέχνιδα...

Η ευτυχία κλέινεται σε ένα νεύμα συνανθρώπου που μας σκέφτεται, σε ένα χαμογέλιο, σε μια εικόνα ζεστή...

ένα φωτεινό πρωινό με φίλους,

ένα ξάστερο θερινό βραδάκι με αυτούς που αγαπάμε...

αρκεί να το θυμόμαστε πάντα

φιλιά!

Roadartist είπε...

@ nikiplos : Νικιπλέ μου θα μου λείψεις! Ελπίζω να περάσεις όμορφα όπου κ αν θα περάσεις το φετινό καλοκαίρι.. Είμαι βέβαιη ότι θα γεμίσεις "Ελλάδα".. φως και θάλασσα, όμορφες στιγμές με αγαπημένους σου. Πες μου αλήθεια, μιας και μιλάμε για 'ευτυχία'.. με όλη τη δεδομένη κατάσταση στη χώρα μας, μετάνιωσες που έφυγες από το Παρίσι και επέστρεψες στην Ελλάδα;

nikiplos είπε...

Αγαπητή καλλιτέχνιδα, αυτό είναι δύσκολο να το απαντήσω...
Για μένα το Παρίσι αντικατοπτρίζει μιαν όμορφη περίοδο της ζωής μου, αλλά και ταυτόχρονα σκληρή, από άποψη εργασίας, προσπάθειας και εντατικότητας... Παράλληλα αντικατοπτρίζει μιαν οργανωμένη ζωή, που το κράτος υπηρετεί πραγματικά τον πολίτη (και δεν τον αντιπαθεί όπως εδώ) και που ο πολίτης έχει πραγματικά δικαιώματα και δεδομένο σεβασμό...
Χαίρομαι που αξιώθηκα να ζήσω λίγο εκεί, και θα μπορούσα και περισσότερο, όμως πάντοτε ιεραρχεί κανείς τις περιστάσεις... Δεδομένων αυτών, λοιπόν δεν μετάνιωσα...

Αν μπορούσα φυσικά θα έμενα για περισσότερο χρόνο, για πολλούς λόγους, αλλά κυρίως γιατί εκεί είναι ένας ωκεανός γνώσεων και εμπειριών...

φιλιά!

Roadartist είπε...

@ nikiplos : Nikiple μου σε ευχαριστώ για την απάντηση σου.. Το ότι "δυσκολεύτηκες" για να απαντήσεις, σημαίνει αρκετά. Άλλο Παρίσι, άλλο Ελλάδα. Καταλαβαίνω απόλυτα... Να μην μισήσουμε τη χώρα αυτή, εξαιτίας των πολιτικών και ενός κομματιού των πολιτών της.. Φιλιά!

ξι είπε...

Ωραία τα λέει και ο nikiplos.

Ας έχουμε θετική σκέψη και αισιοδοξία. Δεν είμαστε μόνοι ο καθένας σε όλο αυτό...

ξι.

Roadartist είπε...

@ ξι : το να μην είσαι μόνος είναι μεγάλο πράγμα, το πιο σημαντικό :)

Related Posts with Thumbnails