Μια οφθαλμαπάτη μπορεί να είναι όλα..
Ίσως ποτέ δε πέρασες από εδώ,
ή ίσως να πέρασες,
μα τα βήματα σου
θα τα σβήσει άμεσα ο καιρός.
Οι άνθρωποι ξεχνούν
το ίδιο και οι τόποι.
Ένας τοίχος με ένα παράθυρο ζωγραφισμένο.
Δεν υπάρχει ανοικτός ορίζοντας,
καθώς κοιτάς το παράθυρο
έχει ένα τοίχο από πίσω του.
Μια οφθαλμαπάτη
μια στιγμιαία ψευδαίσθηση
όπως τόσες άλλες.
Τι προτιμάς;
Την ψευδαίσθηση της προσωρινότητας
ή την αλήθεια και ας πονάει;
Τι επιλέγεις;
Να ζωγραφίζεις παράθυρα για να ξεγελάς τον τοίχο,
να ξεγελάς προσωρινά έστω, την πονεμένη σου καρδιά,
ή να σπάσεις τον τοίχο, όσο και αν θα ραγίσεις;
Ετοιμόρροπες ελπίδες
σε ουρανό μολυβένιο.
Και στην άκρη του ονείρου
μια φιλική ματιά.
Μα υπάρχει; Όντως είναι αληθινά φιλική;
Μήπως είναι μια ψευδαίσθηση και αυτή;
Δε ξέρεις αν αισθάνεται
δε ξέρεις τι καταλαβαίνει.
Σωστά,
Σωστά,
"ο καθένας κουβαλάει το δικό του σταυρό".
Να εμπιστευτείς;
Άλλοι με τις πέτρες χτίζουν γέφυρες,
άλλοι σχηματίζουν παράθυρα,
άλλοι μεγάλους τοίχους..
Αγωνία. Φόβος. Αγάπη.
Δυσδιάκριτα μεγέθη.
Δεν χωράνε αυτά
σε ψευδαισθήσεις.
σε ψευδαισθήσεις.
Σε διακατέχουν.
Θες να φωνάξεις, θες να μοιραστείς,
μα σωπαίνεις.
Θες να προστατεύσεις την καρδιά σου,
στέκεσαι, αγγίζοντας το τοίχο.
Θα το δεις ως παράθυρο
θα το δεις ως πέρασμα,
θα το δεις ως εμπόδιο,
θα προλάβεις να το συντρίψεις;
Αγώνας μη χάσεις την περηφάνια σου,
κανένα να μην κουράσεις.
Κλείνοντας τα αυτιά σε όσα -από επιλογή- διαφέρεις,
δε θες να μοιάσεις.
Ξανά πίσω.
Ξανά στο πριν.
Ξανά εδώ.
Ξανά εδώ.
Στα βιβλία, στην ακρόπολη,
στο θέατρο, στην ομορφιά της ψυχής,
στην αιώνια αμετάβλητη αλήθεια,
στην κούραση, δίχως δικαιολογίες,
και ας μη τα αισθανθεί κανείς.
Στρέφεις το βλέμμα ψηλά
κοιτάς τον ουρανό
έτσι και για πάντα
καλώς ή κακώς.
100 σχόλια:
Όλες αυτές οι σκέψεις με αφορμή ένα graffiti;
Ουαου.. Πανέμορφη μουσική, υπέροχη ζωγραφιά, λέξεις..
road έχεις τρομερά δυνατή γραφή ..δε περιμένεις εμένα
φαντάζομαι να στο πω..
να το μάθεις αυτό.
Όμορφες σκέψεις
ενός ξεκάθαρα αληθινού ατόμου.
όμορφο.., σε φιλώ,
arco
:)
Όλα θέμα επιλογών.. :):)
Δεν κατάλαβα και πολλά είναι αλήθεια.
Μα όμως είχε μια δυναμική που με συνεπήρε.
Προσωπικά δεν ανεβάζεις συχνά,
μα όποτε το κάνεις, πάντα με ταξιδεύεις μαζί σου, λίγο σαν να μπαίνω στη σκέψη σου, λίγο σαν να προσπαθώ να μυριστώ σκέψεις, σαν να εισέρχομαι σε μια καρδιά και να τη νιώθω.
Μήπως να γράφεις περισσότερες σκέψεις σου συχνότερα;
Ναι, να γράφεις περισσότερες σκέψεις σου συχνότερα...Σκέψεις αληθινές και όχι ψευδαίσθησης, απο αυτές που αντέχουν να ραγίζουν τον τοίχο και ας πονάνε...
Και η φωνή της Νταντωνάκη...Ξωτικό.
Και τι όμορφο όταν αναγνωρίζεις και αισθάνεσαι.. όταν δεν ζεις με αυταπάτες, τότε αποκτάς και θέα! Ακόμη και εκεί που δεν υπάρχει..
Την δημιουργείς με την αλήθεια σου!
RoAd ζωγραφίζεις :)
"Απ' όσα σου 'χω εγώ φανερωμένα,
αφού περάσαμε απ' την πόρτα
κλειστή όπου δεν είναι για κανένα,
τίποτε πιο σπουδαίο δεν έχεις δει
όσο το ποταμάκι ετούτο
που πάνωθέ του κάθε φλογίτσα σβει".
Δάντης, Άσμα XIV, 85-90
(Η Θεία Κωμωδία/Η Κόλαση)
Και μένα μου αρέσουν τα ποστς σου αυτά "της καρδιάς",
γιατί έχουν ποιητική χροιά.
Και μου αρέσουν οι άνθρωποι που δε φοβούνται να ομολογήσουν συναισθήματα τους.
Συνέχισε, αφού σε θέλει :)
Egw pali giati niwthw pws an sxoliasw tha sto xalasw?
Poli 'diko sou' itan..
San me skopo na mi katalaboume kai polla.
Latreuw ti Flery pantws!
Kalo ximerwma.
PS Oloi exoume petres, to thema einai ti xtizoume me autes..
Αλήθεια; Τι επιλέγεις; Τι πραγματικά επιλέγεις; Να σπάσεις τον τοίχο; Δεν ξέρω να σου πω...
Καλό ξημέρωμα φιλενάδα!
Καλώς φιλενάδα, προφανώς καλώς..!
Κάποτε μου είχες πει... ότι γράφεις ποίηση αλλά δεν αναρτείς ποτέ...
Κακώς... γιατί είναι φωτεινή και ελπιδοφόρα σε ένα κόσμο σκοτεινό και γκίζο...
Φιλί, χαμόγελο, αγγαλιά μεγάλη...
Πολύ πρώτες σκέψεις, αλλά και σχολιασμός με το γκράφιτι, ασυναγώνιστος!
Καλημέρες!
...εντελώς πεζός εγώ... που το βρήκες αυτό το graffiti?(αν το είχα θα έδινα διαφορετικό τέλος στο παραμύθι μου...)
Μέσα από τις συμπληγάδες μπορούμε να βρούμε το περιστέρι
Οι πιο δυνατες καρδιες ειναι και οι πιο ευθραυστες...να μην προστατευεις την καρδια σου απο τα συναισθηματα...αλλωστε και να θελεις, δεν μπορεις...αυτη λειτουργει αυτονομα...
Οσο για τους τοιχους, το να ζωγραφιζεις ενα παραθυρο ειναι μια καλη αρχη, σημαινει πως βαρεθηκες να πεφτεις πανω στον τοιχο κι η ψυχη σου αναζητα τροπους να ελευθερωθει...με επιμονη κι υπομονη μια μερα θα τα καταφερει! Φτανει να θυμηθει οτι ειναι αϋλη και δεν χρειαζεται να γκρεμιζει τους τοιχους, απλα να τους διαπερνα...
Καλημερα!
Η τεχνη εχει συναισθηματα
ειναι σκληρη...
ειναι αληθινη...
ειναι αυθεντικη...
δεν φυλακιζεται...
μας ενοχλει...
μας ξυπναει...
μας ζωντανευει...
γιαυτο την αγαπαμε και την σεβομαστε...
Σ'ευχαριστω απο καρδιας!!!
Καλημερα...
ντριν ντριν
Σε φιλω...
Καλημέρα
Πολύ σπουδαία
Η Τέχνη και η δημιουργία
Αυτή η ομορφιά της διαφορετικότητας
Καλό πρωινό
H καλύτερη προσωπική σου ανάρτηση,τη διαβάζω και τη διαβάζω ξανά και ξανά...
Και δεν έχω να πω κάτι,είναι πολλές απο τις αλήθειες μας,τις σκέψεις μας,τα θέλω μας,τις ανυσηχίες μας και λοιπά....
Φιλιά Πολλά!!!!
Πολλά!!!!
Την Καλημέρα μου!!!!
Να που κι ένας τοίχος μπορεί να γίνει σουρεαλιστικό έργο τέχνης. Μεγάλη έμπευση είχε όποιος το έφτιαξε. Καλημέρα roadartist.
ΚΑΛΩΣ βέβαια !!!
Με συνγκίνησε (κυριολεκτικά..) ο χείμαρός σου .
Κανόνες δεν υπάρχουν το ξέρεις, ο,τι ζητάει η ψυχή κάθε φορά, άμα η...ούγια σου είναι για την αλήθεια λίγο θα κρατούν οι ψευδαισθήσεις, αν η αγάπη σου για τον "άνθρωπο" είναι μεγάλη, πάντα θα νικάει το φόβο και θα ξαναεμπιστεύεσαι, θα μοιράζεσαι,δεν θα σωπαίνεις, γιατί το ξέρεις καλά (απ'τον εαυτό σου )οι αληθινοί "άνθρωποι" δεν κουράζουν ......μόνο αγαπιούνται κάθε μέρα και πιο πολύ !!!
(ελπίζω να το έπιασες το υποννοούμενο ...)
Αγωνία για τους ανθρώπους που αγάπησες,
φόβος για το αύριο που είναι τόσο ...(δε βρίσκω τη λέξη να το περιγράψω..)
αγάπη... για όσα επιλέγεις..
Πρέπει να είναι τυχεροί όσοι αγαπάς.
@ treno fantasma : Παραλληλισμός σκέψεων με αφορμή ένα graffiti. Χαίρομαι αν κάτι αισθάνθηκες από όσα με γέμισαν. Δε ξέρω αν αξίζω όσα γράφεις, μα σε ευχαριστώ πολύ.
@ arcobaleno : Ευτυχώς που για κάποιους ανθρώπους δεν αμφιβάλλω :) σε ευχαριστώ, φιλιά και από μένα!
@ Hfaistiwnas : είναι, όπου υπάρχει περιθώριο επιλογής :)
@ art : Αν δεν κατάλαβες πολλά, τότε είσαι σε καλό δρόμο :))) Λογικό να μην κατάλαβες ακριβώς τι ήθελα να πω, γιατί ηθελημένα τα περισσότερα κείμενα τα πιο προσωπικά, ανεβαίνουν έτσι. Πολύ σε ευχαριστώ!
@ kovo voltes..: Υπάρχουν στιγμές που τέτοια posts επιβάλλονται από μόνα τους σε μένα. Και θέλοντας ή μη, ανεβαίνουν :) Ευχαριστώ, είναι σημαντικό όλο αυτό και με βοηθά.
Η Νταντωνάκη ήταν μια ξεχωριστή μορφή.. και αυτό το τραγούδι έδεσε απόλυτα με τα συναισθήματα μου!
@ Βαρθακούρης : Νομίζω όσο και αν πληγώνει είναι καλύτερο το να μη ζεις σε αυταπάτες! Και ακόμη καλύτερο από το παράθυρο σου να υπάρχει θέα..
@ QwfwqN : Πανέμορφο, σε ευχαριστώ πολύ για το απόσπασμα. Κάτι τέτοια σχόλια.. των λίγων λέξεων, με τόση όμως σοφία.., δε φαντάζεσαι πόσο μπορεί σε μια δεδομένη στιγμή να βοηθήσουν.
@ energy : Να είσαι καλά,.. και φυσικά σε ευχαριστώ πολύ, πολύ :)
@ city addict : Ποτέ τα σχόλια σας δεν χαλούν τίποτα, αντίθετα!
Απώλεια ενός πολύτιμου ανθρώπου
Έναν πολύτιμο άνθρωπο έχεις χάσει.
Τ' ότι έφυγε από σένα, δεν είναι απόδειξη
Ότι πολύτιμος δεν είναι. Παραδέξου το:
Έναν πολύτιμο άνθρωπο έχεις χάσει.
Έναν πολύτιμο άνθρωπο έχεις χάσει.
Έφυγε από σένα, γιατί υπηρετούσες μια καλή υπόθεση
Κι αυτός πήγε μια τιποτένια να υπηρετήσει. Παραδέξου το, όμως:
Έναν πολύτιμο άνθρωπο έχεις χάσει.
(Μ.Μπρεχτ)
@ Σοφια : Ούτε και εγώ ξέρω φιλενάδα και ούτε ξέρω αν ποτέ θα το μάθω..
@ Κλειώ : Καλησπέρα Κλειώ μου!
@ ΟΔΟΙΠΟΡΟΣ : Ισχύει αυτό.. ελάχιστα ανεβάζω, και γράφω συνεχώς. Την βρίσκεις φωτεινή και ελπιδοφόρα; Εγώ το αντίθετο.. Περίεργο ε; Ανταποδίδω, πολλές καλησπέρες σε ευχαριστώ πολύ..
@ Π.Κ. : Το ότι σε άγγιξαν οι σκέψεις και τις αισθάνθηκες, με τιμά. Ευχαριστώ πολύ πκ, καλησπέρα :)
@ ezak : Νομίζω και εμένα θα μου άρεσε άλλο τέλος, με τη μόνη διαφορά πως αυτό δεν είναι παραμύθι, μα σκέψεις.. οπότε με πήγαν μόνες τους σε αυτό το τέλος και δε γινόταν να αλλάξει. Ότι γράφεται αυθόρμητα μετά δύσκολα το αλλάζω, γιατί περιγράφει συγκεκριμένα συναισθήματα στιγμών.
Στο τέλος μένεις κοιτώντας τον ουρανό, καλώς ή κακώς αληθινά δε ξέρω.
Το graffiti αυτό βρίσκεται στο Πρώην στρατόπεδο Σπυρούδη στην Αγία Παρασκευή. Φιλιά.
@ ηλιογράφος : ένα τραγούδι που πραγματικά ήταν ένα από αυτά που έχω ανάγκη τώρα να ακούσω. Ευχαριστώ!
@ BUTTERFLY : Συμφωνώ σε όλα όσα έγραψες πεταλουδίτσα εδώ. Και σε ευχαριστώ πολύ για το χρόνο και για όσα μου άφησες. Όντως έτσι είναι οι "πιο δυνατες καρδιες ειναι και οι πιο ευθραυστες" .. Και τα υπόλοιπα όλα..τα διαβάζω και τα κρατώ.. Ευχαριστώ!
@ tomac : ..αληθινά χαίρομαι που αισθάνεσαι έτσι την τέχνη, και εγώ το ίδιο εισπράττω, τα ίδια αισθάνομαι, είναι όλα αυτά και τόσα άλλα ακόμη..
Ευχαριστώ εγώ tomac.. ντριννννννννν φιλάκια :)
@ Sailor : έτσι ακριβώς Καπετάνιε, να είσαι πάντα καλά και πάντα δημιουργικός, καλησπέρα!
@ karkinos7 : αλήθεια; Ευχαριστώ Τάσο. Απλά σκέψεις, που κατακλύζουν το μυαλό.. και πιστεύω πως σε λίγους μπορούν να μιλήσουν, χαίρομαι που αισθάνθηκες.. Όλα αυτά, σε ευχαριστώ, φιλιά πολλά!
@ αντάρτισσα : Όντως είναι ένα πανέμορφο έργο. Σίγουρα είχε έμπνευση όποιος το έφτιαξε, μου αρέσει πολύ αυτό ακριβώς στην τέχνη του δρόμου.. που φτιάχνετε και όποιος το θαυμάσει, όποιος το εκτιμήσει.. Πόσο μάλλον αν σε παρακινήσει και σε σκέψεις.
@ ξωτικό : και εμένα με συγκίνησε, να ξέρεις, το σχόλιο σου. Ίσως γιατί κάποιες στιγμές και λίγες λέξεις έχουν αξία, όταν έχουν ουσία. Όσοι μας αγαπάνε, τότε σίγουρα δεν κουράζονται από εμάς.. ευχαριστώ!
(το έπιασα) :) :) :)
@ nick : όλοι οι άνθρωποι αν έχουν κάποιον που τους αγαπάει είναι τότε τυχεροί! Καλησπέρα!
στρέφω το βλέμμα ψηλά
κοιτώ τον ουρανό
έτσι και για πάντα
καλώς ή κακώς...
Αυτό μου κάνει πολύ...
Καλημέρα:)
Η γενιά μας δεν έχει το θάρρος να κατεβάσει τον τοίχο και αρκείται στο ψεύτικο παράθυρο!
Καλύτερο απ'το να βλέπεις τον τοίχο σκέτο νομίζω!
Υπέροχες οι σκέψεις σου να τις βγάζεις συχνά!
Καλημέρα με φιλί θαλασσινό!
Να μη σε νοιαζει η γνωμη των αλλων.
Οχι παραθυρο διχως θεα, μα αυριο χωρις θεα. Αυριο διχως τιποτα. Εμενα με εριξε το κειμενο σου, και για αυτο στελνω μεγαλη αγκαλια.
καλλιτέχνιδα μου, πόσο όμορφο και πόσο αληθινό..
Υπέροχα όλα,μια ιδιαίτερη ανάρτηση!
Οι σκέψεις σου ,τα συναισθήματά σου πάντα κάτι έχοπυν να μας πουν.
Συμφωνώ,να γράφεις και να τα βλέπουμε,έχουμε ανάγκη τέτοιες φωνές στη μουντή πραγματικότητα,που ζούμε.
Φιλιά!
Roadartist in athens έχεις ταλέντο μεγάλο στη γραφή!
Μόλις διάβασα ένα εξαιρετικό δείγμα με πολλαπλές προεκτάσεις.., πίσω από το οποίο κρύβονται δεκάδες πολύπλευρα συναισθήματα.
Συμφωνώ με τους παραπάνω, θυμίζεις πως υπάρχουν ακόμη ευαίσθητοι άνθρωποι. Σε ευχαριστώ.
"Ετοιμόρροπες ελπίδες
σε ουρανό μολυβένιο"
Den yparxei xeirotero apo to na sou klevoun tin elpida.
Ma isws kai apo to na sou dinoun elpida pou den yparxei.
Alithino polu.
K.N.
Καλημερα φιλη μου Road ;)
''Τι προτιμάς;Την ψευδαίσθηση της προσωρινότηταςή την αλήθεια και ας πονάει; Τι επιλέγεις;Να ζωγραφίζεις παράθυρα για να ξεγελάς τον τοίχο,να ξεγελάς προσωρινά έστω, την πονεμένη σου καρδιά,ή να σπάσεις τον τοίχο, όσο και αν θα ραγίσεις;..''
Μακαρι ολα αυτα που λες να τα συνειδητοποιουσαν ολοι οι πολιτες και να προσπαθoυσαν να τα κανουν πραξη! Πιστευω οτι θα ηταν αρκετο για να ανοιξουμε επιτελους καποτε ενα παραθυρο ΜΕ ΘΕΑ σε μια καλυτερη ζωη, οπου οι νεοι θα εχουν μελλον και πραγματικα οραματα, οπως τους αξιζει και οχι οπως συνηθως λενε στα προεκλογικα συνθηματα τους καποιοι πολιτικοι στην Ελλαδα.....
Μια αγκαλια για σενα! :)
Πολύ, πολύ όμορφο...
ΧΧΧ
Συμφωνώ εντελώς με το arcobaleno!
και επίσης ότι οι τοίχοι φτιάχτηκαν από τους ανθρώπους και γκρεμίζονται πάλι από τους ανθρώπους (εντάξει, και από κάποιον άλλο λόγο πχ.σεισμό:)
Και όσο υπάρχουν ακόμα, εκεί δίπλα, πολύ δίπλα, κάποια χέρια είναι απλωμένα σε μια αγκαλιά:)
Σε φιλώ πολύ πολύ, καλό βράδυ.
(το κείμενο πολύ όμορφο όπως και πολύ ταιριαστή η όμορφη ζωγραφιά του τοίχου!)
Θα τη δημιουργήσεις εσύ τη θέα, είναι σίγουρο!! Μερικές φορές κάνουμε θαύματα χωρίς να το ξέρουμε.. Το έχεις ως στοιχείο αυτό, σίγουρα θα βρεθεί τρόπος να γλυκάνει η πονεμένη καρδιά. Μόνο ελπίζω τότε να μοιραστείς και εκείνη τη στιγμή μαζί μας, να μη χαθείς.. :) φιλί!
EINAI ΦΟΒΕΡΟ ΣΤΟ ΑΨΥΧΟ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟΥ ΝΑ ΒΡΙΣΚΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΤΟΣΗ ΜΑ ΤΟΣΗ ΑΛΗΘΕΙΑ!!
ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΣΕ ΣΧΟΛΙΑΖΩ
ΜΑ ΣΕ ΔΙΑΒΑΖΩ 1,5 ΧΡΟΝΟ.
ΕΧΩ ΜΠΟΥΧΤΙΣΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΨΕΜΑ, ΠΑΝΤΟΥ ΤΡΙΓΥΡΩ, ΝΙΩΘΩ ΜΕΓΑΛΗ ΜΟΝΑΞΙΑ.
ΣΕ ΔΙΑΒΑΖΩ ΚΑΙ ΔΑΚΡΥΖΩ ΓΙΑΤΙ ΤΕΛΙΚΑ ΕΥΤΥΧΩΣ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΑΘΩΕΣ, ΕΥΑΙΣΘΗΤΕΣ ΚΟΠΕΛΕΣ.
ΣΤΑ ΓΡΑΦΩ ΩΣ ΑΝΩΝΥΜΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗ ΠΑΡΕΞΗΓΗΘΩ.
ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΣΟΥ ΑΞΙΖΟΥΝ ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ, ΝΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΕΙΣ ΠΑΝΤΑ - ΜΑ ΠΑΝΤΑ - Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ.
Κ.Ο.
Ίσως πράγματι η ζωή να στήνει οπτικές απάτες... οπτικές απ' έξω για κείνους που κοιτάζουν ότι λάμπει, ή για μέσα για εκείνους που βλέπουν σε ξένες ψυχές πράγματα που δεν υπάρχουν...
Ίσως να πέρασα κάποτε απο αυτά τα μέρη. μα και κείνα άλλαξαν όπως κι εγώ...
Οι άνθρωποι ξεχνούν
το ίδιο και οι τόποι. πόσο αληθινό είναι τούτο πράγματι...
Παλιά αναζητούσα επίμονα και μανιωδώς την ωμή αλήθεια... σήμερα αφήνω τους ανθρώπους να ζωγραφίζουν μόνοι τους τα παράθυρά τους στα υγρά τοιχεία που τους περιβάλλουν... Τελευταία τα ζωγραφίζουν κλειστά...
Θυμάμαι κάποτε όταν δεν με έπιανε ο ύπνος, που περνούσα έξω από τα φωτισμένα παράθυρα δικών μου ψυχών και τις αφουγκραζόμουν... έτσι σκέψεις φευγαλαίες... έχουν φύγει... άλλαξαν όπως και τα σπίτια κι οι προσόψεις...
Δεν μένουν και πολλά τελικά, οι ουρανοί οι ορίζοντες και ο μολυβής από πάνω μας που πάντοτε κρατά την υπόσχεσή του εναλλασσόμενος σε λιακάδες και καταιγίδες...
Από τα καλύτερα που έχεις γράψει πραγματικά με συγκίνησαν...
να είσαι καλά και να προσέχεις και πάντοτε να κοιτάζεις τις μακρινές γραμμές των οριζόντων σου
Μερικές φορές ...
καλύτερη είναι η θέα ...
μέσα από ζωγραφιστό παράθυρο ...
απ' τη ρηχή μας πραγματικότητα !!!
Την καλημέρα μου ...
To kako me tis kallitexnikes phixes einai i apisteuti euaisthisia tous. Kai esy eisai mia tetoia.
Kalws i kakws.
@
όπα του !
όπα είπα λέω !
(κλείσιμο ματιού...)
το αλεξαντρί :)
@ ανέμη : Μου κάνει εντύπωση που στάθηκες εκεί :) Ωραία! Καλημέρα σου!
@ zoyzoy : καλύτερα λες; Προσωπικά δεν ξέρω τι είναι το καλύτερο.. Ευχαριστώ, την καλημέρα μου!
@ Ανώνυμος : Sorry βρε που σε έριξα, να είσαι καλά, ανώνυμε :)
@ Μαριλενα : Να είσαι καλά Μαριλένα μου, χαίρομαι που σε βλέπω, μετρά η γνώμη σου :)
@ eleni : Ελένη τέτοια λόγια αλήθεια τα εκτιμώ απίστευτα και μου δίνουν χαρά. Δεν μου είναι καθόλου εύκολες οι προσωπικές αναφορές, ούτε και έτσι (φαντάσου) μα χαίρομαι πολύ τα σχόλια σας, όλη αυτή την επικοινωνία, που έχει κάτι να μου δώσει.
@ theatreworld : ...δε ξέρω τι να σου απαντήσω, μεγάλο ευχαριστώ. Καλή σου μέρα. :)
@ K.N.: αληθινό είναι σίγουρα.
@ Elva :
"παραθυρο ΜΕ ΘΕΑ σε μια καλυτερη ζωη, οπου οι νεοι θα εχουν μελλον και πραγματικα οραματα"
Οι προηγούμενες γενιές λεηλάτησαν τα πάντα σε αυτή τη χώρα και εξακολουθούν ακόμη και τώρα να το κάνουν.
@ Λεμέσια : Καλημέρα, να είσαι πάντα καλά. :)
@ Άστρια : λες να με δεις να γκρεμίζω τοίχους;;; :) Σε ευχαριστώ για όλα, για την επιμονή και την υπομονή και τη φιλία σου! Το arco επίσης :) δεν είναι τυχαίο που συμφωνείτε? Καλή μέρα!
@ λυδια : Καλημέρα να έχεις, φιλιά πολλά!
@ Κ.Ο.: Εύχομαι να μπορέσεις να ξεπεράσεις τη μοναξιά, που είναι το κυριότερο πρόβλημα γενικώς τη σημερινή εποχή, και από τα χειρότερα σίγουρα.. Δυστυχώς παντού τριγύρω υπάρχει.. Στο ίντερνετ γενικώς κυριαρχεί απίστευτο ψέμα, εδώ θα βρεις όμως μόνο αλήθεια :) Να είσαι καλά, καλημέρα.
@ nikiplos : Ταξίδι το σχόλιο σου, σε πήρε το κείμενο μου και πήγες μαζί του, κάπως το ίδιο έπαθα και εγώ με τις λέξεις σου. Κάτι τέτοια σχόλια πραγματικά με γεμίζουν περίεργα συναισθήματα. Σε ευχαριστώ. Και εσύ να προσέχεις.
@ Side21: Τι να πω, μπορεί να έχεις και δίκιο... Καλημέρα!
@ Artion : Καλώς ή κακώς.
@ αλεξαντρί : Να είσαι καλά, καλημέρα αλεξαντρί. :)
Ομορφο Αρτιστα μου.
Καποτε το τι προτιμω, το τι επιλεγω μπορει να μην ειναι και τοσο δυνατο... εκει με τα ετοιμορροπα ονειρα και ελπιδες, μας παιρνει απο κατω και ερχονται αυτα τα ετοιμορροπα να μας προτιμησουν, να μας επιλεξουν, μας ...καπελωνουν! Θα'ναι βεβαια μεχρι να αποφασισουμε να γκρεμισουμε τους τοιχους γυρω μας, οπως λες, να προλαβουμε να "το" συντριψουμε και "να βρει η καρδια μας τη γαληνη"...
και τωρα μου θυμισες ενα πολυ ομορφο ποιημα ενος Ισπανου ποιητη, el Laberinto λεγεται, αυτο αξιζει να το 'ανεβασω'. Πιστευω οτι θα σου αρεσει κιολας.
besos
ξ.
Αγαπημένη μου φίλη, αυτά που διαβάζεις δεν είναι - σίγουρα - οφθαλμαπάτη - έστω κι αν προέρχονται από ένα ¨φάντασμα" του παρελθόντος, που γυρνάει σε αγαπημένους τόπους (από τους οποίους, τελικά, ποτέ δεν απουσίασε)...
Μεγάλο το δίλημμα που θέτεις "Τι προτιμάς;
Την ψευδαίσθηση της προσωρινότητας
ή την αλήθεια και ας πονάει";
Το αντιμετώπισα όλους αυτούς τους μήνες της απουσίας μου.... Άλλοτε, επιλέγοντας τη μια κατεύθυνση και άλλοτε, την αντιδιαμετρική της...
Σε κάθε επιλογή υπήρχε πάντα, η (σχεδόν) βεβαιότητα ότι η "αλήθεια" μπορεί να είναι στην ... άλλη πλευρά!
Σε κάθε κίνηση, συνυπήρχαν τα κέρδη με τις απώλειες και ο συμψηφισμός ήταν πολύ σύνθετη υπόθεση. Όπως, βέβαια, και ο τελικός απολογισμός.
Το μοναδικό σίγουρο (τουλάχιστον φαινομενικά) ήταν το ΚΡΙΤΗΡΙΟ της επιλογής. Ποιοί λόγοι σε ωθούν κάθε φορά για να διαλέξεις τη μια την άλλη επιλογή. Κι εδώ τα πράγματα είναι ΑΠΟΛΥΤΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ και καθορίζονται μάλλον από τη δύναμη του (προσωπικού) παρελθόντος, παρά από τη δύναμη της μελλοντικής προσδοκίας...
'Οσο κι αν αυτό ακούγεται παράδοξο!
Τουλάχιστον, αυτό συνέβη σε μένα (όπου ο χρόνος πίσω μου είναι πιο μακρύς απ' ό,τι μπροστά μου)...
Καλή μου φίλη.
Μπορεί να μην υπάρχει απάντηση, καθολικά αποδεκτή (και πώς θα μπορούσε άλλωστε). Υπάρχει όμως μια αλήθεια, που αξίζει να την έχει κανείς υπ' όψη του. "Η ζωή μας είναι πολύ σύντομη για να την περιορίζουμε (μέσα από οικειοθελείς αποκλεισμούς εμπειριών) ακόμη πιο πολύ...
Έτσι, ακόμη και οι συνειδητές "ψευδαισθήσεις" είναι μέρος (πολλές φορές, αφάνταστα λυτρωτικές) της προσωπικής μας δράσης, της ίδιας της ζωής μας.
Άλλωστε, όπως έχουμε ξαναπεί (αν θυμάσαι) "καλύτερα να μετανοιώνεις για πράγματα που έκανες, παρά γι αυτά που ΔΕΝ έκανες"....
Βέβαια, .... κάποια στιγμή έρχεται ο λογαριασμός.
"ΤΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΙ ΠΑΝΤΑ ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΘΕΣΗ". Αυτή, η πολύ, πολύ μεγάλη κουβέντα του Lacan είναι η ΜΟΝΗ ΣΙΓΟΥΡΗ ΑΛΗΘΕΙΑ (δυστυχώς, ή ευτυχώς). Και τότε το μόνο που μένει (πέραν των αναμνήσεων, των φαντασιώσεων, των ονείρων και των προσδοκιών) είναι Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΘΕΣΗ ΤΟΥ "ΕΝΩΠΙΟΣ ΕΝΩΠΙΩ".
Όσο κι αν αυτό φαντάζει κάπως απειλητικό, και με όποιες (κατ' αρχάς δυσάρεστες συνέπειες) είναι τελικά η εγγυημένη προϋπόθεση για να πας ΕΝΑ ΒΗΜΑ ΠΑΡΑΠΕΡΑ τον εαυτό σου.
Το κέρδος σε αυτογνωσία είναι ανεκτίμητο (και το αρχικό τίμημα αρκετά βαρύ, για να είμαστε δίκαιοι).
Τελειώνοντας την φλυαρία μου (ελπίζω όχι εντελώς ανούσια) θάθελα να σημειώσω μόνο τούτο.
Οι ψευδαισθήσεις είναι ανεκτίμητες, θεραπευτικές, λυτρωτικές.... Έχουν όμως ημερομηνία λήξεως!
Η πραγματικότητα είναι ΠΑΝΤΑ ΕΚΕΙ και μας περιμένει για τη συνέχεια (όποια συνέχεια μας αναλογεί) του μοναδικού πραγματικού ταξιδιού, του ταξιδιού ΜΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΑΣ.
Σε φιλώ!
@ ξι : Πολύ εύκολο είναι το να σε πάρει από κάτω, μακάρι να έχουμε ανθρώπους δίπλα μας να μας κρατήσουν. Διαφορετικά όντως σκούρα τα πράγματα. Θα χαρώ πολύ να διαβάσω από το ποίημα του Ισπανού ποιητή. Ευχαριστώ, σε φιλώ.
@ Fegia : xaax :) Καλέ μου φίλε μα που είσαι;;; Χαίρομαι τόσο μα τόσο που σε βλέπω εδώ :)))
Και χαίρομαι που δεν είσαι φάντασμα, χαίρομαι που διαβάζω τις σκέψεις....ενός ξεχωριστού μυαλού, που με τιμά με την φιλία και την παρουσία του..
Ξέρεις υπήρχαν στιγμές που πέρναγα από το Blog σου και ήθελα να σου αφήσω κάτι, μα σεβόμουν την απουσία σου και δεν το έκανα, ούτε σου έστειλα email - δεν ήθελα να ενοχλήσω.
Πως πέρασες το καλοκαίρι σου; Βρήκες άκρη; Ξεμπέρδεψες τα συναισθήματα, άραγε..ενέδωσες.. ισορρόπησες ή κλονίστηκες περισσότερο; Χαίρομαι αφάνταστα που επέστρεψες..
Εύχομαι για να μείνεις.. Αν κάτι αξίζει στο blog για μένα, πέρα από τα όποια μοιράσματα, είναι κυρίως η παρουσία σας.. και κάποιοι από εσάς είστε αληθινά Ξεχωριστοί Άνθρωποι και έχετε ήδη ένα κομμάτι της ψυχής μου ολότελα δικό σας. Κρατώ τις απίστευτες σκέψεις σου, που πάντα πάνε το ..μυαλό μου ένα βήμα παρακάτω.. Τις κρατώ και καθώς τις διαβάζω να ξέρεις πως σε θαυμάζω.. Ευχαριστώ! Σε φιλώ!
Road, ένα ταξίδι ομορφιάς... λόγων και εικόνων του μυαλού.
Και της αλήθειας.
Μπράβο κορίτσι μου!
Καλό βράδυ
φιλιά
:-)
κι ετοιμαζόμουν να σου πω καποια στιγμή ότι μου έλειψαν αυτες οι αναρτησεις σου... οι αναρτησεις ψυχης
παρα πολυ καλό
φιλιά
Eisai atomaki omws re si.. Mporeis na grapheis oti balei to mualo sou me tis lexeis.. Den einai tuxaia oli auti i prosilwsi olwn mas edw toso megalo diastima. Kai sinexizeis kathe toso na mas mageueis. Na sinexiseis etsi apla, jexorista se peisma olwn twn trigirw sou :D :D mouts!
Δεν σε έχω συνηθίσει σε τέτοια ποστ.. με διάθεση που ταιριάζει με την εποχή.. σίγουρα περαστική.. αρκεί που στο τέλος κοιτάζεις ψηλά..
καλώς σε βρίσκω και πάλι αρτιστούλα.. και καλό Φθινόπωρο!!!
@ Βάσσια : Έχει ενδιαφέρον πως αντιλαμβάνεται ο καθένας μας διάφορες λέξεις που διαβάζει. Να είσαι καλά φιλενάδα, καλό ξημέρωμα.
@ Natalia : ..το ξέρω πως πάντα σε αυτές επέμενες.. Το θυμάμαι.. Μα και εγώ κυρίως έτσι ήθελα να πορευτεί το Blog, μα βγαίνουν τα των πολιτιστικών σφήνα δίχως να μπορώ να τα ορίσω χεχε :) Η ψυχή πάντα υπάρχει και στα πάντα, σε φιλώ.
@ city addict : με έχουνε παιδέψει πολύ (και) οι λέξεις στη ζωή μου. Από την ..αρχή μου, είχα ένα θεματάκι με αυτές.. Καληνύχτα :)
@ σταγόνα : ..σαν να τρόμαξες ε; :) έτσι σε αισθάνθηκα. :) Μακάρι να είναι περαστική. Δεν είναι η εποχή, αν και της ταιριάζει, απλά προτιμώ τη σιωπή. Φιλάκια πολλά, επίσης καλό σου φθινόπωρο στο όμορφο νησί σου!
ΦΟΒΕΡΟΣ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΣ ΣΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΣΟΥ ΜΕ ΤΟ ΓΚΡΑΦΙΤΙ!!!!!!!ΤΕΛΕΙΑ.
ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΑΠΟ ΑΥΡΙΟ.
Μπορεί να είναι μια οφθαλμαπάτη και πίσω απο το γκραφιτι να υπαρχει παραθυρο.
Οτι γραφεις ειναι η ζωή :)
Οι μουσικές σου επιλογές ειναι εκπληκτικες.
Καλλιτέχνιδα καλή σου ημέρα. Τι να σου πώ δεν ξέρω, πανέμορφη ζωγραφιά,στίχοι, μουσική, κατάθεση ψυχής.
να'σαι καλά με ότι επιλέγει
Yperoxo bravo!
Πολύ μου άρεσε!!
@ JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS : καλό μήνα και σε σένα σκρουτζάκο :) να είσαι πάντα καλά φίλε μου, φιλάκια :)
@ nefeli : Μπορεί.. :) Και εγώ πιστεύω πως όλα αυτά είναι η ζωή. Συνειδητοποιώ πως τελικά διαφέρουμε αρκετά οι άνθρωποι μεταξύ μας. Και είναι πολύ όμορφο όταν βρίσκεις μερικούς "ομοίους". Χαίρομαι που σου άρεσουν οι μουσικές επιλογές, φιλιά.
@ ippoliti_ippoliti: Ευχαριστώ. :) Να είμαστε όλοι καλά με ότι επιλέγουμε, όμορφο να επιλέγεις εσύ τι θες να γεμίζει τη ζωή σου και όμορφο όταν κάποιοι τα σέβονται όλα αυτά :)
@ diatton : Καλό σου μεσημέρι :Ρ
@ Ηλέκτρα : να είσαι καλά Ηλέκτρα, ευχαριστώ. :-)
klap klap klap
aston toixo kai ton stixo de se rixnw
oude se vrizw
ma an i rima einai lia
i diki sou den pianei mia
kalo svkdttpp
ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΜΕ ΣΥΓΚΙΝΗΣΕΣ.
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!!
Δημοσίευση σχολίου