Πρόδρομος του θρίλερ και της αστυνομικής λογοτεχνίας, ο Έντγκαρ Άλλαν Πόε (Edgar Allan Poe), συγκαταλέγεται στους ελάχιστους δεξιοτέχνες του μυθιστορήματος φαντασίας. Θεωρείται ένας από τους κορυφαίους "σκοτεινούς" συγγραφείς-ποιητές όλων των εποχών. Το έργο του επηρέασε την παγκόσμια λογοτεχνία, αποτελώντας τη βάση της εξέλιξης σύγχρονών λογοτεχνικών ειδών.
Ο Πόε γεννήθηκε στην Βοστόνη το 1809 και πέθανε στις 7 Οκτωβρίου του 1849.
Οι προσωπικές τραγωδίες ήταν μόνιμο μοτίβο στην ζωή του. Έχασε αρκετά νωρίς τους ηθοποιούς γονείς του. Ο πατέρας του εγκατέλειψε την οικογένεια και πέθανε δύο χρόνια αργότερα. Η μητέρα του υπέφερε από φυματίωση και πέθανε το 1811, ενώ ο Πόε ήταν μόλις δύο ετών.
Ο μικρός Πόε μεγάλωσε στο σπίτι του πλούσιου εμπόρου Τζον Άλλαν στην πόλη Ρίτσμοντ της Βιρτζίνια. Εκεί δέχτηκε και τις πρώτες του επιρροές, από τις ιστορίες των θαλασσοπόρων, οι οποίες επηρέασαν την ψυχοσύνθεση του.
Το 1815 μετακόμισαν στη Σκωτία και την Αγγλία, όπου έμειναν για 5 χρόνια. Σε αυτό το διάστημα, ο Πόε φοίτησε σε δύο σχολεία. Επιστρέφοντας στο Ρίτσμοντ, γράφτηκε στο Πανεπιστήμιο της Βιρτζίνια, όπου όμως φοίτησε μόνο για ένα χρόνο. Έπειτα συγκρούεται με τον πατριό του, λόγω της χαρτοπαιξίας και των οικονομικών χρεών.
Εγκαταλείπει το σπίτι των Άλλαν και επιλέγει να καταταχθεί στον αμερικάνικο στρατό, για λόγους οικονομικής επιβίωσης. Στην αίτηση της κατάταξης του δήλωσε άλλο όνομα, αναφέροντας ως ηλικία τα 22 χρόνια ενώ ήταν μόλις 18 ετών. Τον ίδιο χρόνο δημοσίευσε το πρώτο του βιβλίο, μία ποιητική συλλογή με τίτλο "Ταμερλάνος και άλλα Ποιήματα".
Εγκαταλείπει το σπίτι των Άλλαν και επιλέγει να καταταχθεί στον αμερικάνικο στρατό, για λόγους οικονομικής επιβίωσης. Στην αίτηση της κατάταξης του δήλωσε άλλο όνομα, αναφέροντας ως ηλικία τα 22 χρόνια ενώ ήταν μόλις 18 ετών. Τον ίδιο χρόνο δημοσίευσε το πρώτο του βιβλίο, μία ποιητική συλλογή με τίτλο "Ταμερλάνος και άλλα Ποιήματα".
Το 1829, εκδόθηκε το δεύτερο ποιητικό βιβλίο του "Al Aaraaf", ενώ παράλληλα έκανε αίτηση εγγραφής στην στρατιωτική ακαδημία του Ουέστ Πόιντ (West Point), με την υποστήριξη του πατριού του. Σύντομα απόκτησε ξανά οικονομικά χρέη, ενώ υπήρξε αμελής ως προς τα καθήκοντά του, γεγονός που οδήγησε στην απόλυσή του. Αμέσως μετά, ο Πόε μετακόμισε στη Βαλτιμόρη όπου έζησε με την θεία και την πρώτη του ξαδέλφη. Προκειμένου να συντηρείται οικονομικά, έγραφε πεζά κείμενα υποβάλλοντας συμμετοχή σε λογοτεχνικούς διαγωνισμούς.
Το 1835 παντρεύτηκε την δεκατριάχρονη ξαδέρφη του, η οποία στο πιστοποιητικό του γάμου τους, αναφερόταν ψευδώς πως ήταν 21 ετών.
Ακολουθεί μια περίοδος έντονης παραγωγικότητας. Εκδίδεται η "Αφήγηση του Άρθουρ Γκόρντον Πυμ" ("The Narrative of Arthur Gordon Pym"). Δημοσιεύει αρκετά άρθρα, διηγήματα και κριτικές απολαμβάνοντας ολοένα και μεγαλύτερη φήμη. Εκδίδει τη δίτομη συλλογή έργων του "Tales of the Grotesque and Arabesque" ("Ιστορίες του Γκροτέσκου και του Αραβουργήματος"), η οποία θεωρείται σήμερα ορόσημο στην ιστορία της αμερικανικής λογοτεχνίας.
Το 1842, η σύζυγός του πάσχει από φυματίωση και εκείνος καταφεύγει στο ποτό. Εγκαταλείπει ξανά την εργασία του και επιστρέφει στη Νέα Υόρκη, όπου εργάζεται για σύντομο χρονικό διάστημα στην εφημερίδα Evening Mirror και ως συντάκτης στην έκδοση του Broadway Journal.
Στις 29 Ιανουαρίου του 1845 εκδόθηκε το ποίημα του "Το Κοράκι", ένα από τα πιο γνωστά έργα του.
Πρόκειται για ένα εκπληκτικό λυρικό ποίημα που μόλις δημοσιεύθηκε γνώρισε ασυνήθιστη επιτυχία, χωρίς το γεγονός αυτό όμως να τον βγάλει από την έσχατη μιζέρια που είχε περιπέσει εξαιτίας του αλκοόλ, των χρεών και των ναρκωτικών.
Πρόκειται για ένα εκπληκτικό λυρικό ποίημα που μόλις δημοσιεύθηκε γνώρισε ασυνήθιστη επιτυχία, χωρίς το γεγονός αυτό όμως να τον βγάλει από την έσχατη μιζέρια που είχε περιπέσει εξαιτίας του αλκοόλ, των χρεών και των ναρκωτικών.
Τον Ιανουάριο του 1847, η σύζυγός του πέθανε. Τον επόμενο χρόνο, ο Πόε αρραβωνιάστηκε την ποιήτρια Σάρα Έλεν Ουίτμαν. Ο γάμος τους αναβλήθηκε λίγο πριν την τέλεση του, εξαιτίας του αλκοολισμού του Πόε. Επιστρέφει στο Ρίτζμοντ, όπου αρραβωνιάζεται την Ελμίρα Ρόυστερ. Αποφασίζει να πάει στη Φιλαδέλφεια, προκειμένου να συναντήσει την ποιήτρια Λέον Λάουντ, με αφορμή την επιμέλεια της έκδοσης ενός τόμου με έργα της. Καταφέρνει να φτάσει μόνο μέχρι την Βαλτιμόρη, όπου εντοπίζεται στους δρόμους της, από έναν περαστικό σε παραλήρημα.
Πεθαίνει στο νοσοκομείο τη Κυριακή 7 Οκτώβρη 1849, σ' ηλικία μόλις 40 ετών. Σύμφωνα με επιστολή του γιατρού Δρ. J. Moran που εξέτασε τον Πόε στο νοσοκομείο, προς την θεία του, οι τελευταίες του λέξεις ήταν "Lord help my poor soul" ("Κύριε βοήθησε την φτωχή ψυχή μου").
Τα έργα του επηρέασαν σπουδαίους ποιητές και συγγραφείς, όπως τον Μπωντλαίρ και Μαλαρμέ, οι οποίοι μετέφρασαν το σύνολο σχεδόν των έργων του, ενώ ο Μαλαρμέ έγραψε ποιήματα αφιερωμένα σε αυτόν. Επηρέασε επίσης τον Ιούλιο Βερν, τους ζωγράφους Μανέ και Ντορέ και άλλους διάσημους συγγραφείς.
Εκατόν εξήντα τέσσερα χρόνια μετά την έκδοση του, "Το κοράκι" αριθμεί χιλιάδες μεταφράσεις παγκοσμίως, εκατομμύρια σελίδες αφιερωμένες στην ανάλυση του και χιλιάδες λογοτεχνικά, ζωγραφικά, κινηματογραφικά, μουσικά έργα εμπνευσμένα από τους στίχους του.
Ένας από τους πιο ταλαντούχους, "σκοτεινούς", "καταραμένους" ποιητές..
Ένας από τους πιο ταλαντούχους, "σκοτεινούς", "καταραμένους" ποιητές..
Μπορείτε να κατεβάσετε "Το Κοράκι" του Ε.Α. Πόε, πατώντας ΕΔΩ.
Σχετικές πληροφορίες:
Μουσείο για τον Πόε
Edgar Allan Poe
Poetryloverspage
Poe House and Museum
Πηγές φωτο:
lfchosting.com
images
73 σχόλια:
..Φαίνεται αυτή είναι εβδομάδα ποίησης για μένα..Οπότε και το blog ακολουθεί..
Και το ξέρετε όποτε με πιάνει η διάθεση για αφιέρωματα.., θέλω να παρουσιάζονται ολοκληρωμένα.. όσο γίνεται αυτό σε ένα post..
Καλό ξημέρωμα!
Καλημέρα
Καλό πρωινό
Καλό ξημέρωμα!!!!!!
Καλημέρα!
Καλά το θυμόμουν! Στο σχολείο, έκανε παρέα με τους άλλους σκοτεινούς ποιητές τους δικούς μας.. :):)
Είχε όμως περιπετειώδη ζωή.. θάνατο, τρέξιμο και αλλαγές..
Κατέβασα το κοράκι και θα τ διαβάσω μετά.. Καλημέρα ξανά..
Αχ έχει πολύ ιδιαίτερη ποίηση ο Πόε..
Η ζωή του ήταν λίγο...
Αλλά η ποιήση του..
Θυμάμαι που στην ταινία σοκολά με το Johnny Depp (Αααααααααααααχ βαθύς αναστεναγμός) διάβαζε ο πιτσιρικάς Πόε που του είχε χαρίσει η γιαγιά του και η μάνα του δεν ήθελε καθόλου..
Καλημέρα.
@ Sailor : Καλήμερα Καπετάνιε μου καλό πρωινό και σε σένα!!!! Ευχαριστώ!! :)))
@ Hfaistiwnas : Καλημέρα!! Για αυτό ήθελα να γράψω για τη ζωή του.. Γιατί φαίνεται πως μέσω της γραφής έβρισκε διέξοδο.. σε τέτοιες περιπτώσεις έχει αξία να μαθαίνουμε τις ζωές..γιατί αντικατοπτρίζουν το έργο..Καλή ανάγνωση στο Κοράκι, φιλάκια!
@ jacki : Τώρα που το λες.. όντως του ταιριάζει πολύ του Johnny Depp ο συγκεκριμένος ποιητές.. Ιδιαίτερος, σκοτεινός.. όχι για όλους! Σε φιλώ!
πάντα η γραφή μια διέξοδος είναι!
ανάγκη να αγγίξει κανείς τη σιωπή μέσα στον ήχο μιας αστραπής!Με την ελπίδα η αστραπή να ρίξει λίγο φως στα πιο πυκνά σκοτάδια! Κι οι πληγές να κλείσουν με παυσίπονο τον λόγο! Κι ο λόγος...παυσίλυπος καβαλιέρος στο βαλς της ζωής!
Καλημέρα κι από μένα
Εξαιρετικό αφιέρωμα!
Έζησε μόνο σαράντα χρόνια όμως έγραψε βίωσε μια μεγάλη σε περιεχόμενο ζωή
Καλή σου μέρα!
Μπράβο για το περιεκτικό αφιέρωμα και ευχαριστό για το λινκ
Ένα φωτιενό αφιέρωμα για ένα σκοτεινό μυαλό....
Καλημέρα αρτιστάκι!
Απόλαυση να μας μαθαίνεις πράγματα!!!
:-)
τι εποχές και εκείνες! στην φωτογραφία με τον σαρλό μοιάζει. :) και πάντα αναρωτιέμαι αν ζούσαν στην σημερινή εποχή όλοι αυτοί οι μεγάλοι αν θα ήταν τόσο μεγάλοι με τόσο αναγνωρισμένο ταλέντο. καλημέρα σου!! :)) φιλιά!!
Aν θυμάμαι καλά - και είναι κι επίκαιρο - στη Βαλτιμόρη είχε πάει για να "πουλήσει" την ψήφο του μ αντάλαγμα κάτι μποτίλιες οι οποίες και τον έφεραν στην κομματώδη κατάσταση που βρέθηκε.
Δεν έγραψες κάτι για τον (μέχρι πριν 3-4 χρόνια) άγνωστο που άφηνε κάθε χρόνο σαν σήμερα στον τάφο του ένα ποτήρι (ή μπουκάλι;) κονιάκ.
Το κοράκι, το πρωτάκουσα μαθητής σε ραδιοφωνική βραδυνή εκπομπή δεκαετίας ΄80. Κόντεψα να ξενυχτίσω!!!
Ότι είναι σκοτεινό, μας φοβίζει αλλά και μ'ένα περίεργο τρόπο μας ελκύει...γιατί άραγε?
Πάντα Ελεονώρες, αδικημένες θα υπάρχουν στα βάθη της ψυχής μας νάρχονται σαν Ερινύες τα βράδυα να μας κτυπούν την πόρτα!
Μας έβαλες σε μυστηριώδη ατμόσφαιρα ΄πρωί-πρωί Roadartist,
με τους σκοτεινούς σου ποιητές!
Την καλημέρα μου
Εισαι εκπληκτική !!
Εισαι ένα blog που ειλικρινά χαίρομαι να το διαβάζω. Δίνεις πάντα ανάγλυφα τις πληροφορίες για τόσα θέματα.
Μαθαίνω απο σένα, δε ντρέπομαι να το πω.
Μη σταματάς Αρτιστάκι μου, γράφε.
Όσο για το ποιητή, πραγματικά μιά τραγική φιγούρα.
τον Πόε τον "συνάντησα" όταν ήμουν φοιτήτρια και αγάπησα την ποίηση του.
διαβάζοντας τα έργα του στο πρωτότυπο κατάλαβα ότι εκπέμπουν μια μαγεία και μια μουσικότητα που όσο να’ναι χάνεται στη μετάφραση.
εκτός απ’τα ποιήματα του όμως και οι ιστορίες του είναι καταπλητικές, σκοτεινές και άκρως ενδιαφέρουσες!
Kalispera road mou..
Fovero afieroma..pragmatika!!
Bravo gia alli mia fora, mas kaneis kai stronomaste sto diabasma xa!
Mathainoume sunexos apo esena kai auto mou aresei polu!!
Filakiaaaa
Στα μεσάνυχτα χαμένος, μόνος κι αποκαμωμένος,
Από αλλόκοτη μελέτη για τη γνώση την παλιά,
Έγειρα για να πλαγιάσω, μα προτού καν ξαποστάσω,
Ένας ήχος πάλαφρος γέμισε την κάμαρα.
«Ξένος θα ‘ναι», συλλογιέμαι, «έξω από την κάμαρα»
Μα γι’ αυτόν δεν είχα ώρα.
Πώς θυμάμαι αυτή τη μέρα, παγερή Δεκέμβρη μέρα,
Που η μαυρίλα με φοβέρα στοίχειωνε την κάμαρα.
Σφόδρα το επιθυμώ αλλά μάταια προσπαθώ
Απ’ τη θλίψη να σωθώ που χάθηκε η Νόρα
Η κόρη η μονάκριβη, των φτερωτών η Νόρα
Δίχως όνομα είναι τώρα.
Λίγο σκοτεινή η ποιήση του αλλά υπέροχη
Είναι φοβερός ο Πόε, ένας αγαπημένους συγγραφέας – ποιητής με μοναδικότητα!!! Εγώ τουλάχιστον τον γουστάρω!!! Ωραίο αφιέρωμα..
Με έκανες να θυμηθώ την έκπληξη που ένιωσα στο γυμνάσιο όταν πρωτοδιάβασα το πρώτο διήγημα του Πόε. Ήταν το άνοιγμα ενός νέου κόσμου για μένα.
Απίστευτος ποιητής , απίστευτος !
Κορυφαίος ποιητής, αλλά όχι πρωτοπόρος. Εκεί όπου υπήρξε πρωτοπόρος ήταν στη λογοτεχνία. Τα αστυνομικά του διηγήματα έχουν αφήσει εποχή. Δεν είναι τυχαίο που φέτος, με την ευκαιρία της διπλής επετείου, θα κυκλοφορήσουν τρία βιβλία με ιστορίες επηρεασμένες ή έστω εμπνευσμένες από τη γραφή του. Είτε έτσι είτε αλλιώς, μπροστά σ' ένα τόσο μεγάλο ταλέντο δεν μπορώ παρά να υποκλιθώ...
Τον λατρεύω τον Poe! Από τους αγαπημένους συγγραφείς...
Ο Χρυσός Σκαραβαίος και άλλα διηγήματα έχει περίοπτη θέση στην βιβλιοθήκη μου!
ότι καλύτερο!!!!
όσο για την πληρότητα των αναρτήσεών σου ,είναι ήδη το πρὀτυπο για μάς τους μικρομπλόγκερ!
thanks για το κοράκι
φιλιά
Εξαιρετικό αφιέρωμα!
Ενα σωρό πληροφορίες που ομολογώ δεν ήξερα, μάζεψα σήμερα!
Να σαι καλά!
Φιλιά, καλό απόγευνμα!
@ Τέσυ Μπάιλα Βενετούλη : Τι υπέροχα λόγια.. Σε ευχαριστώ πολύ Τέσυ..
Και για εμένα η γραφή το ίδιο είναι.. Είτε γράφοντας η ίδια, είτε διαβάζοντας αλλονών.. αποτελεί μια διέξοδος..τις περισσότερες στιγμές πολύ απαραίτητη.. Τη καλησπέρα μου!
@ Margo : Δε θα μπορούσε να ζήσει και περισσότερο με τέτοιες αυτοκαταστροφικές τάσεις.. Όντως πόσα πολλά πράγματα έκανε ως τα 40χρ..Καλό απόγευμα :)
@ Vaggelis : Εγώ σε ευχαριστώ για τα λόγια σου, μου αρέσει να μοιράζομαι τέτοιες αγάπες μαζί σας..Πόσο μάλλον όταν βλέπω ειλικρινή ανταπόκριση! Τα φιλιά μου !!
@ kikop80 : Χαίρομαι πολύ που σου άρεσε!! Μου αρέσει πάρα πολύ η διαδικασία του να ανεβάζω παρόμοια ποστ αφιερωμάτων.. Καλησπέρα, φιλάκια!!
@ b|a|s|n\i/a : "τι εποχές και εκείνες" ...Basniaki ποιες ακριβώς εννοείς?? Αυτές της πρώτης νιότης σου??? Χααααααααααααaa :))))
Ποτέ δε ξέρεις.. το σίγουρο είναι πως κάθε εποχή έχει τα "χαμένα" ταλέντα της.. Σίγουρα σήμερα υπάρχουν εξαιρετικοί δημιουργοί που ίσως ποτέ να μην αποκτήσουν ευρύτατη αποδοχή και αναγνώριση.. Δεν διαβάζουμε κιόλας σήμερα..
@ solomantzaros : Και να σκεφτείς ότι το είχα αναφέρει αρχικά στο ποστ για τον άγνωστο που του αφήνει (νομίζω τη μέρα των γενεθλίων του..) ένα μπουκάλι κονιάκ και κόκκινα τριαντάφυλλα, αλλά δεν ήμουν σίγουρη αν ισχύει ακόμη για αυτό το παρέλειψα.. Τελικά εξαιτίας σου τώρα έμαθα πως δεν γίνεται ακόμη αυτό.. Καταπληκτική λεπτομέρεια όμως.. που προσθέτει μυστήριο ακόμη κ μετά το θάνατο του..
@ kariatida62 : Στην προηγούμενη ανάρτηση λέγαμε και συμφωνούσαμε με την Δημουλά, πως χρειάζεται "και λίγη μελαγχολία στην ζωή μας.." ..
Εδώ με τον Poe θα πούμε σήμερα πως τελικά χρειάζεται και λίγο μυστήριο η ζωή.. Δε θα διαφωνήσω.. Σε φιλώ!
@ leondokardos : Τι να πω? Να είσαι καλά φίλε μου λεοντόκαρδε.. Εισπράττω την αυθεντικότητα σου και είναι αρκετά σημαντική να ξέρεις! Όλες αυτές οι αναρτήσεις γίνονται από μεράκι, παίρνω πρώτη χαρά να γράφω για όσα με συνεπαίρνουν.. φαντάσου πόσο μεγαλώνει όταν σας βρίσκω συνοδοιπόρους! Ευχαριστώ!
@ Dorothea : Έτσι ακριβώς..Σίγουρα η μετάφραση πάντα παίζει καθοριστικό ρόλο.. Πως να μεταφράσεις ας πούμε τον Ελύτη και τον Καβάφη δίχως να χαθεί η πρωταρχική ουσία, ομορφιά των λέξεων που έχουν επιλέξει? Το ίδιο ισχύει για τον Poe.. Τυχερή που τον "συνάντησες" φοιτήτρια..Καλό σου απόγευμα!!
@ arcobaleno : χαχααχχα ειδικά εσύ όντως έχεις να πεις πολλά για το "στρώσιμο στο διάβασμα" :)))) Μου δίνεις χαρά με την αληθινή δίψα σου για γνώση.. Με έχει κερδίσει αυτό πολύ σε σένα.. σε φιλώ.. τη καλησπέρα μου.. :)
@ Αναστασία : Αρκετά σκοτεινή, μελαγχολική.. Διαβάζοντας τον, σαν να σε διαπερνούν τα συναισθήματα και η ψυχικότητα του.. Είτε γράφει για υπερφυσικά πλάσματα, είτε για προσφιλείς του νεκρούς αγαπημένους.. Σίγουρα μια ιδιοφυία, αρκετά μπροστά από την εποχή του..
@ Elrond : Συμφωνώ.. απλά "φανταστικός" :)))) Μου αρέσει που σου αρέσει!! Να περνάς καλά!
@ αθεόφοβος : Καλησπέρα! Και για εμένα ήταν το ίδιο!
@ fpboy : http://www.youtube.com/watch?v=4p99rf63jCE&feature=PlayList&p=495B47C039E56FF0&playnext=1&playnext_from=PL&index=18
;)))
@ Λακης Φουρουκλας : Ιδιοφυία.. Πολύ μπροστά από την εποχή του, μη σου πω κ από την δική μας εποχή.. Το ότι εμπνέει ακόμη και σήμερα.. τα λέει όλα.. Καλησπέρα!
@ Γιώτα Παπαδημακοπούλου : Εσύ είσαι σωστή μάνα !!! :)))) :)))) Τη καλησπέρα μου Γιώτα, πολλά φιλάκια!
@ kostaslogh : Όχι απλά το ανέφερα στο πρώτο σχόλιο, για να σας πω ότι το γνωρίζω πως μερικά ποστς (ειδικά τα αφιερώματα) βγαίνουν αρκετά μεγάλα.. εννοείται δεν απευθύνονται στους πολλούς (σίγουρα όχι σε όλους, κ είναι λογικό) αλλά μου αρέσει να είναι όσο γίνετε πληρέστερα, για όποιους αληθινά θα ενδιαφερθούν... να βρουν πληροφορίες, να ανταλλάξουμε απόψεις.. αυτό βασικά εννοούσα..
Σε φιλώ, καλό βράδυ! :)
@ ΕΛΕΝΑ : Να είσαι καλά.. Όλοι μας πέρνουμε από όλους κάτι.. Αυτό είναι το όμορφο στο Blogging! Καλό βράδυ!
Να φανταστείς ότι απέναντι από το σπίτι μου είναι ένα τεράστιο δέντρο που το έχουν για φωλιά ένα κοπάδι κοράκια..Θυμάμαι κάθε μέρα το ποίημα!
Τι ανατριχίλα!
Καλησπέρα!
Εξαιρετικό αφιέρωμα! Είναι από τους αγαπημένους μου και λατρεύω την "μάσκα του κόκκινου θανάτου".
τελικά όλοι οι μεγάλοι είχαν από μια λόξα!
αλλά είναι και λογικό. αν ανήκεις στο μέσο όρο και τα κάνεις όλα σύμφωνα με τους πολλούς, μια μετριότητα έκφρασης καταλήγεις!
Μπράβο! περιεκτικό το αφιέρωμα και τα links. Ευχαριστούμε για το "κοράκι", το κατεβάσαμε, το αποθηκεύσαμε, το διαβάσαμε. (Τί αγάπη!!!)
Τραγική φυσιογνωμία κι αυτή! Θυμάσαι κάποιες συζητήσεις μας για την τραγικότητα πολλών Μεγάλων; Η τύχη δεν θέλει να είναι σε όλα απλόχερη.
Σε φιλώ, καληνύχτα:))
(and keep reading poetry:))
Το κατεβάζω το Κοράκι πάραυτα.
Εδώ κολλάει αυτό που λέμε: Πουτάνα φυματίωση...
Κορυφαίος.
Και γενικά αυτή η εποχή έχει να επιδείξει απίστευτα ονόματα στην αστυνομική λογοτεχνία...
@ sofia : Ουάου..όντως έχει κάτι το ανατριχιαστικό......... :)))) Καλημερούδια :))))
@ τα παπούτσια της Dorothy : Μου αρέσει που ο καθένας αφήνει και τι τον έχει αγγίξει περισσότερο.. Καλημέρα όσο γίνεται ανέφελη.. :) φιλάκια πολλά!
@ tovene592 : Και ποιος καθορίζει τι είναι λόξα αγαπητέ tovenito? :) Μήπως η λογική είναι η χειρότερη λόξα? Η φράση του Πόε είναι πολύ σωστή αν τη σκεφτείς.. Καλημέρες πολλές!
@ Άστρια : Σίγουρα οι καλλιτέχνες τέτοιου βεληνεκούς έχουνε σχεδόν όλοι (όχι όλοι, αλλά η συντριπτική πλειοψηφία) παρόμοιες ζωές μέσα στην τραγικότητα.. Ίσως είναι και αυτή που τους ωθεί στην δημιουργία. Φιλάκια πολλά καλημέρας!
@ patsiouri : Τσάκωτο!!! :) Όντως.. χααα :)) Είναι μωρέ περίεργο κ κρίμα, αν σκεφτείς πόσο ταλέντο έχουνε κάποιοι άνθρωποι.. αν σκεφτείς το πως έζησαν την ζωή τους..
Πολύ καλή παρουσίαση για έναν καλλιτέχνη που απ'ό,τι φαίνεται επηρεάζει αρκετό κόσμο...
Ευχαριστούμε για το αφιέρωμα και κυρίως για το "Κοράκι".
Ο Πόε είναι ανεπανάληπτος.Κρίμα για την τόσο δυστυχισμένη ζωή του.
This is a beautiful post !! I loved the quote especially..Worth reading..Unseen Rajasthan
Απίστευτος τύπος, ένα απο τα πιό αγαπημένα μου σκοτάδια.
Μεταξύ άλλων λάτρεψα και το τραγούδι του Ιωαννίδη.
http://www.youtube.com/watch?v=CWwkHV5baq0
Αλκοολ, χρεη, ναρκωτικά και έφυγε μόλις στα σαράντα του....
Κι όμως πρόλαβε να πει τόσα....
μπράβο Αρτιστάκι. Αξια!!!
I became insane with long intervals of horrible sanity
It reminds me somebody I know perhaps?
And of course who can define sanity what the f somebody please...
I beg, show me sanity today
or am I blind or deaf,
neither,
I'm both but,
I just keep hanging on
until it explodes...
Καλό Σαβατοκύριακο βρε άτομο :)
@ KitsosMitsos : Άξια επηρεάζει κόσμο.. Τίποτα δεν είναι τυχαίο! Καλό βράδυ!
@ Ερατώ : Δεν γίνεται να είναι όλοι ευτυχισμένοι.. όντως κρίμα.. αλλά σε μερικούς έρχονται πολύ πιο δύσκολα τα πράγματα.. να είσαι καλά!
@ Unseen Rajasthan : Thank you a lot! Have a nice night! Kisses!!
@ Κ.Υ.Π. WALKING : Ωραία σκέψη "ένα απο τα πιό αγαπημένα μου σκοτάδια" θα την λέω και εγώ.. :) ποτέ δεν το είχα σκεφτεί έτσι.. Όντως και δικό μου αγαπημένο σκοτάδι :) Ο Αλκίνοος επίσης απίστευτα αγαπημένος.. Ευχαριστώ!
@ Μαιρη Σάββα : Τι θα είμασταν χωρίς αυτά τα διαβάσματα, χωρίς αυτούς τους συγγραφείς.. προσωπικά δεν μπορώ να διανοηθώ το "μικροσύμπαν" μου χωρίς αυτούς.. Σε φιλώ, καλό βράδυ Μαίρη!
@ zamanftou : Τέλειος! Επίσης καλό σκ, να είσαι καλά Έκτορα φιλάκια!
τι όμορφη και χρήσιμη ανάρτηση;
ένα μεγάλο ευχαριστώ για ότι προσφέρεις πάντα στην ενημέρωσή μας
καλό βράδυ
@ logia : να είσαι καλά, καλό βράδυ & καλό ξημέρωμα..
Έλα, το μέτωπό σου να φιλήσω!
Και τώρα, που απο 'σένα θα χωρίσω
Θα 'θελα κάτι να σου ομολογήσω -
Δεν έχεις άδικο που λες πως τάχα
Οι μέρες μου ήταν όνειρο μονάχα...
Μα κι αν φτερούγισε η ελπίδα πέρα,
Σε μια νυχτιά ή σε μια μέρα,
Σε μια οπτασία ή σε καμιά,
Είναι γι' αυτό λιγότερο μακριά?
Όσα κι αν μοιάζουμε ή θωρούμε τάχα,
Τ' όνειρο ενός ονείρου είναι μονάχα?
Στέκομαι αντίκρυ στην ανεμοζάλη
Που δέρνει αφρολουσμένο εν' ακρογιάλι,
Και μες στο χέρι το κλειστό
Λίγη άμμο ολόχρυση κρατώ -
Τι λίγη! κι όμως πως γλυστρά μου...
Μες στο βυθό απ' τα δάχτυλά μου,
Σαν τα δάκρυά μου - τα δάκρυά μου!
Ω Θεέ μου! Ας ήταν να μπορούσα
Σφιχτότερα να την κρατούσα!
Ω Θεέ μου! Ούτ' ένα μόριο μόνο
Απ' τ' άσπλαχνο το κύμα δε γλυτώνω?
Να 'ναι όσα μοιάζουμε ή θωρούμε τάχα
Ενός ονείρου τ' όνειρο μονάχα?
Πολλά φιλάκια Ρόαντ, και μεγάλο ευχαριστώ για την ανάρτηση....
Κάπου εδώ είμαι, κι ας χάθηκα...
Δαμασκηνάκι
@ -- : Μου έλειψες δαμασκηνάκι μου.. Που είσαι? Θα επιστρέψεις? Το εύχομαι.. Το ποίημα κάτι παραπάνω από υπέροχο. Εγώ σε ευχαριστώ που το άφησες και το διάβασα μετά από ένα κουραστικό 3μερο. Σε φιλώ.
Μπα, πολυ δουλεια και πολυ διαβασμα... προς το παρον οχι ακομα... αλλα βρηκα λιγο χρονο και εκανα μια βολτα στα στεκια τα παλια :)
Αλλα εμεις τα λεμε :) Πολλα φιλακια... α, εχεις και ενα ΓΟΥΦ!
@ -- : Όπως θες.. να περνάς όμως να αφήνεις το στίγμα σου. Λίγο χρόνο για μενα θα το βρίσκεις.. Σε φιλώ.. γουφφφφφφφ !!!!
Δινω το λογο μου :)
@ -- : Χαίρομαι ιδιαίτερα και σε ευχαριστώ πολύ@!!! :)
Δημοσίευση σχολίου