Κ.Π. Καβάφης (29/4/1863-29/4/1933)

Ο Κωνσταντίνος Καβάφης γεννήθηκε και πέθανε σαν σήμερα..
(29 Απριλίου 1863-29 Απριλίου 1933).
Υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους ποιητές των αρχών του 20ου αιώνα.
Ο ίδιος έχει γράψει για τη ζωή του..

«Είμαι Κωνσταντινουπολίτης την καταγωγήν, αλλά εγεννήθηκα στην Αλεξάνδρεια - σ' ένα σπίτι της οδού Σερίφ· μικρός πολύ έφυγα, και αρκετό μέρος της παιδικής μου ηλικίας το πέρασα στην Αγγλία. Κατόπιν επισκέφθην την χώραν αυτήν μεγάλος, αλλά για μικρόν χρονικόν διάστημα. Διέμεινα και στη Γαλλία. Στην εφηβικήν μου ηλικίαν κατοίκησα υπέρ τα δύο έτη στην Κωνσταντινούπολι. Στην Ελλάδα είναι πολλά χρόνια που δεν επήγα. Η τελευταία μου εργασία ήταν υπαλλήλου εις ένα κυβερνητικόν γραφείον εξαρτώμενον από το υπουργείον των Δημοσίων Έργων της Αιγύπτου. Ξέρω Αγγλικά, Γαλλικά και ολίγα Ιταλικά».
Αυτοβιογραφικό σημείωμα του Κ.Π. Καβάφη

Ο Καβάφης έγραψε 154 ποιήματα, στα οποία θα πρέπει να υπολογιστούν άλλα 75 που παρέμειναν ανέκδοτα εώς το 1968 και τα οποία βρέθηκαν στο αρχείο του ή σε χέρια φίλων του, καθώς και 27 αποκηρυγμένα ποιήματα του. Επίσης, έγραψε κάποια πεζά, δοκίμια και μελέτες. Ο ποιητής επεξεργάζονταν επίμονα κάθε στίχο, ακόμα και για ολόκληρα χρόνια, προτού τον δώσει στην δημοσιότητα. Σε αρκετές από τις εκδόσεις του υπάρχουν διορθώσεις από το χέρι του, καθώς συχνά όταν επεξεργαζόταν τα ποιήματά του τα τύπωνε διορθωμένα.

Ο Καβάφης έχει μελετηθεί πολύ παγκοσμίως. Τα ποιήματά του εκδόθηκαν και εκδίδονται σε συλλογές. Πρόκειται για τον πιο πολυμεταφρασμένο Νεοέλληνα λογοτέχνη. Στην οδό Λέψιους στην Αλεξάνδρεια, το διαμέρισμα του Καβάφη έχει μετατραπεί σε μουσείο με εκδόσεις, χειρόγραφα, μεταφράσεις, δημοσιεύματα και έργα τέχνης εμπνευσμένα από το έργο του.
Όποιος επιθυμεί μπορεί να διαβάσει ποιήματα του: εδώ

Με αφορμή τη συμπλήρωση 75 ετών από το θάνατό και 145 ετών από τη γέννηση του Κ.Π.Καβάφη, η Γεννάδειος Βιβλιοθήκη-Αμερικανική Σχολή Κλασικών Σπουδών στην Αθήνα, τιμά τον Κ.Π.Καβάφη με μια σειρά εκδηλώσεων που ξεκινούν το σημαδιακό, για τη ζωή του, μήνα Απρίλη και θα διαρκέσουν έως τις 30 Ιουνίου.
«Μνήμη Κ. Π. Καβάφη, εβδομήντα πέντε χρόνια από το θάνατο του», στη Γεννάδειο Βιβλιοθήκη (Σουηδίας 61, Κολωνάκι, τηλ: 210-7210536)
Διάρκεια Έκθεσης: έως την Δευτέρα 30 Ιουνίου 2008
Ώρες λειτουργίας: Δευτέρα, Τρίτη, Τετάρτη, Παρασκευή: 9:00 έως 17:00 Πέμπτη: 9:00 έως 20:00, Σάββατο: 9:00 έως 14:00
Για περισσότερες πληροφορίες: http://www.gennadius.gr/

..Φτιάξε το παράδεισο..και μπες μέσα..

Πάντα τέτοιες μέρες έρχονται στο νου παιδικές μνήμες, οικογενειακές στιγμές γεμάτες από μυρωδιές, οικείες συνήθειες, συμβουλές, παρεκτροπές, μυστηριακή ατμόσφαιρα, διαβάσματα, ολόκληρες ώρες ηρεμίας, απολογισμού, σκέψης, προσμονής.
Αυτές οι μέρες έχουν μια ιδιαίτερη αξία. Αποτελούν μια ξεχωριστή αφορμή για εσωτερικές ‘ενδοσκοπήσεις’.

Να ‘δούμε’ με τα μάτια της ψυχής, να επαναπροσδιορίσουμε το ‘τώρα’, αναλογιζόμενοι τα λάθη, τις αδυναμίες μας, όλα και όλους όσους χάσαμε από τη ζωή μας, θελημένα ή και αθέμιτα. Μακάρι από αυτή την άποψη, κάθε μέρα να ήταν Πάσχα και κάθε μέρα – όχι μόνο αυτές – να σκεφτόμασταν αλτρουιστικά.

Υπάρχουν πάρα πολλοί άνθρωποι γύρω μας που έχουνε ανάγκη από μία παρουσία. Όλοι, κάποιον θα έχουμε στο κοντινό μας περίγυρο, κάποιο άρρωστο, άνεργο, αδύναμο. Κάποιο άστεγο, θα έχεις συναντήσει στο δρόμο σου στη δουλειά.

Υπάρχει μια φράση του Καζαντζάκη, που με έχει καθορίσει πολύ: «Έχεις τα πινέλα, έχεις τα χρώματα, ζωγράφισε το Παράδεισο και μπες μέσα».

Αν θέλουμε μπορούμε να κάνουμε την αρχή της αλλαγής από μόνοι μας. Θα πάρουμε πολλά περισσότερα, απ’όσο νομίζουμε.
Όταν δίνεις.. ταυτόχρονα παίρνεις. Όχι υλικά, αλλά ψυχικά.

Μαζέψτε σοφία αυτές τις μέρες και κρατήστε τη μέσα σας.
Εύχομαι να βιώσουμε όλοι τις επόμενες ημέρες μια προσωπική Ανάσταση. Να επενδύσουμε στην αγάπη. Εκεί δεν υπάρχουν επιτόκια… και τις 'δόσεις' τις κανονίζεις εσύ, ανάλογα με τα δικά σου «θέλω».

Στο παρακάτω βίντεο, παιδιά με ιδιαίτερες ικανότητες.. κάνουν αυτό ακριβώς! Τραγουδούν, παίρνουν πινέλα και χρώματα, ζωγραφίζουν το καθένα το δικό του μικρό προσωπικό Παράδεισο και χάνονται μέσα του…
Ας στρέψουμε το βλέμμα γύρω και μέσα μας, υπάρχει περισσότερη ομορφιά αρκεί να θέλεις να τη βιώσεις! Να είστε καλά!

Kάθε κοινωνία κρίνεται από τον τρόπο που συμπεριφέρεται στα άτομα με ειδικές ανάγκες (με ιδιαίτερες ικανότητες)

Καλό Πάσχα, Καλή Ανάσταση σε όλους!

..music game story

Πρόσκληση για παιχνιδάκι απο τους bloggers clockwork plum και απο μηχανής θεός. Τους ευχαριστώ!

Κανόνες:

1. Διαλέγεις όσα τραγούδια θέλεις από έναν καλλιτέχνη, άντρα ή γυναίκα, έλληνα ή ξένο, οποιουδήποτε ρεπερτορίου. 2. Σκέφτεσαι μια μικρή ιστορία. 10-20 γραμμές είναι αρκετές, αλλά μέχρι όσο θες. 3. Εντάσσεις μες στην ιστορία σου στίχους από αυτά τα τραγούδια και τους επισημαίνεις ώστε να καταλαβαίνουμε ποιοι είναι. 4) Καλείς κι άλλους να σου πουν τη δικιά τους Μουσική Ιστορία.

"Όλοι τρέχουν ασταμάτητα, κάνουν σχέδια για τις μέρες που έρχονται, βαδίζουν αγχωμένοι..., σκεπτόμενοι το αύριο, χάνουν το τώρα.. Αδιαφορώντας για τις «χιλιάδες εικόνες που έρχονται σαν κύματα», έχουνε πάψει να λαμβάνουν της πόλης τα μηνύματα..
Τα «συνθήματα στους τοίχους, στο κέντρο της πόλης όπου κοιτάξω, η ζωή μου όλη»..
Και εσύ ακόμα «διανύεις τον ίδιο κύκλο μ' ένα αυτοκίνητο ενώ κατά βάθος θες να σταματήσεις»...
Στέκεσαι μόνος.. Και «αναρωτιέσαι πάλι οι προσευχές σου πού πάνε κι αν έχουν γίνει πουλιά προς τα πού πετάνε»…
Αλλά όμως το ξέρεις.. ότι θα έρθει μια μέρα, όπου θα «διασχίσεις τον κόσμο και θα 'ναι πιο όμορφα κι από ένα όνειρο».
Αγχωμένοι άνθρωποι που ανυπομονούν για μια διαφορετική μέρα..
Μα «εγώ δε θέλω τίποτα, παρά μόνο να κοιτάζω εσένα»..
Θέλω να φύγουμε, να πάμε κάπου μακριά, «ταξίδεψέ με όπου εσύ πιστεύεις, είμαι τυφλός και μόνο εσύ το ξέρεις».. Πάμε στη θάλασσα, σε κάποιο νησί.. όσο διαρκέσει.. Πλέον το ξέρω καλά «τα πιο όμορφα πράγματα χάνονται γρήγορα, άνθρωποι, σύννεφα, το μελάνι στα ποιήματα»..
Θυμάμαι πάντα στα μάτια σου να «σχηματίζεται το άπειρο»..
Ονειρεύομαι μια «νύχτα να μεγαλώνει τα λουλούδια και μια βροχή να μου πνίγει το θυμό»…
Και εγώ που «πάντα ήθελα να ζήσω μαζί σου, φτιάχνω τον κόσμο μ' ένα κομμάτι της ψυχής σου».. Ίσως να μη ξέρω πραγματικά τι είναι αυτό που θέλω, αλλά είμαι σίγουρη πως «είναι τόσο ωραία όλα αυτά που πιστεύω»..
«Πόσο παράξενα χτυπάει τώρα η καρδιά μου, υπάρχει άδικο έξω απ' τα όνειρά μου», για αυτό άσε με να ζήσω στο όνειρο για λίγο, δώσε μου φτερά να πετάξω και να φύγω.. άσε με να σε οδηγήσω στο φως, δώσε μου το χέρι σου και θα γίνω οδηγός…"

Τους παρακάτω πολύ αγαπημένους στίχους, τους παραθέτω όμως αυτούσιους δίχως καμία παρεμβολή:

«Μην αφήσεις τη ζωή να σε πάρει από κάτω,

τους φόβους που σε τρέφουν να τους κάνεις κάτι άλλο,

κάνε τους ποίηση ή μηχανήματα σπουδαία

Μη γυρνάς την πλάτη, μη ζεις στο ψέμα,

πολέμησε το άδικο και κάθε είδους βία,

σκέψου θετικά και μη γελάς με ηλίθια αστεία»

Στέρεο Νόβα :
Ο εξώστης (Τα μάτια του φίλου μου)
3000 μέρες
Ένα κλεμμένο ποδήλατο
Τα άδεια χέρια

Ηλίθια Αστεία

Περνάω τη σκυτάλη για να παίξουν (εφόσον επιθυμούν) στους: dyosmaraki (είμαι περίεργη ποια τραγουδια θα επιλέξεις), diianeira (γιατί χρειάζεσαι παιχνίδι..), artanis (γιατί πιστεύω οτι θα φτιάξεις ένα 'τεράστιο' αριστούργηματακι), kotsifakos (θέλω να δω ο βασιλιάς του δάσους τι θα επινοήσει πάλι), vassia (θέλω να διαβάσω&μια τέτοια δημιουργία απο εσένα), ανασαιμιά (γιατί αυτό το παιχνίδι είναι κομμένο κ ραμμένο για εσένα!!), koukos monos (γιατί το "έχεις" το συγγραφικό), alexis b (γιατί και εσύ το έχεις!!),nikiplos (εχουμε κοινά μουσικά ακούσματα..θέλω να δω τη συνθεση σου), natalia (για να μείνεις εδώ και να συνεχίζεις να παίζεις.. όπως μόνο εσύ ξέρεις, γιατί θέλουμε πολύ να μείνεις..)

Κ. Βήτα

Όποτε ακούω τα τραγούδια του, χαίρομαι..που υπάρχει!
..Καλό σκ με όμορφες μουσικές και ότι αγαπάτε..
(Όποιος θέλει να ακούσει τα βιντεάκια, ας σταματήσει το τραγούδι που παίζει στο κάτω μέρος του blog.. thanks!)