Τρέχουν οι μέρες λαχανιασμένες
γέρνουν - γερνούν, περνούν
σαν τίποτα να μη συνέβη
και ας έχουν αλλάξει όλα.
Δε σε βλέπουμε, μα είσαι εδώ
μας ακούς, μαθαίνεις, μας αισθάνεσαι
Θες να απλώσεις το χέρι να μας πιάσεις
να πεις πόσο σου λείπουμε και μια "καληνύχτα"
αυτό το "να προσέχεις" - που τόσο με εκνεύριζε
τι ειρωνεία, αυτό μου έλειψε πρώτο
Τρίτη και δεκατρείς
το τελευταίο αντίο
με μάσκες.
Τρίτη και δεκατρείς
σε λιτή τελετή
εν μέσω πανδημίας.
Περιορισμένος κόσμος αυστηρά
ακολουθώντας τις διαταγές του κράτους.
Στο κουτί. Γιασεμί και βασιλικό από τον κήπο.
Τη γραβάτα να του λύσετε
τα χέρια ελευθερώστε
άσπρο μαντήλι βάλτε του στο πρόσωπο.
άσπρα τριαντάφυλλα μαζί να τον συντροφεύουν
Τελευταίο αντίο.
Μείναμε τώρα μόνοι εμείς
να σε θυμόμαστε με τεράστια αγάπη.
Εξαφανίστηκε το σώμα σου
μα νομίζουμε θα σε δούμε ξανά.
Θα πλέεις σε μυστήρια που αγνοούμε
ανάλαφρος από έγνοιες, φόβους και άγχη
γεμάτος αγάπη, πλημμυρισμένος γαλήνη
ελεύθερος από τη φθορά.
Εκεί που είσαι, χρόνος δεν υπάρχει
ούτε ιοί, ούτε πανδημία.
Εδώ μείναμε εμείς στο πιο παράξενο χειμώνα της ζωής μας
σε μάχες άδικες, παρανοϊκές.
Ήσουν όσα έχουν χαθεί
Τώρα είσαι άγγελος ψηλά.
Φύλαξε μας.
Είναι δύσκολο να πιστέψω
ότι γράφω
αυτές τις λέξεις
για σένα.
Σε αγαπάμε και σε σκεφτόμαστε πάντα.*
Για τον πατέρα μου, Οκτώβριος 2020
12.10.2020
18 σχόλια:
Όμορφο... και ναι, είναι εκεί
Είναι πράγματι εκεί, Μαιρούλα μου και θα το καταλάβεις με τον χρόνο!
Ζήτα τον και θα έρθει με τον τρόπο του.
Το΄χεις τελικά και με την ποίηση.
Μπράβο σου!
Την αγάπη μου
Ευγενία
Δεν έχω λόγια...
Μόνο μια αγκαλιά σου στέλνω.
Πάντα σε διαβάζω Μαίρη μου και ας μην αφήνω σχόλιο αλλά τώρα δεν μου επιτρέπεται να σιωπήσω μετά από το υπέροχο ποιητικό αφιέρωμα στον πατέρα σου.
Δεν ξέρω τι μπορεί να πει κανείς για να ελαφρύνει τον πόνο, μόνο καλή δύναμη και την αγάπη μου...
Να τον θυμάστε πάντα με αγάπη.
Πόνος βαθύς, παράπονο ψυχής.
Να θυμάσαι τα όμορφα και όλα αυτά που σ' εκνεύριζαν, κι εκείνα όμορφα είναι, και να γελάς με δαύτα. Μαρία μου να προσέχεις, έτσι δεν σου λεγε κι εσύ εκνευριζόσουν;
Καληνύχτα, καλό ξημέρωμα.
Δύσκολη στιγμή τυχαίνει να ξαναπεράσω από εδώ.
Αν βοηθάει, σημειώνω, οι γονείς συνεχίζουν να ζουν μέσα μας.
Μη σταθείτε στην όχθη του πένθους, περάστε απέναντι!
Αγαπημένη μας Roadartist, μόνο η αγάπη μένει και η αγάπη είναι Ζωή. Σε κρατάμε δίπλα μας συνεχίζοντας την ζωή των αγαπημένων μας μέσα μας και γύρω μας για πάντα στην υπέροχη ύπαρξη που μας χαρίζει το παν. Νά 'σαι πάντα καλά.
Σας ευχαριστώ πολύ όλους!
@ Blueprints : Σε ευχαριστώ πολύ φίλε μου.
@ Eugenia : Ευχαριστώ για όλα Ευγενία, τις επόμενες μέρες θα διαβάσω το αρχείο. Κρατώ τα λόγια σου.
@ Αρτίστα του βωβού : Ευπρόσδεκτη η αγκαλιά, έστω και νοερά, σε ευχαριστώ!
@ Άιναφετς : Σε ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιάς μου, καλή μου Αιναφετς. Δύναμη σε όλους για αυτές τις μέρες που ζούμε και το χειμώνα που έρχεται.
@ τενεκεδενιο ταμπούρλο : Θα τον θυμόμαστε πάντα με αγάπη. <3
@ Κατερίνα Τοράκη : Του έλεγα να μη μου λέει "να προσέχεις" με το παραμικρό... ναι με εκνεύριζε και συνέχεια όταν το άκουγα του έλεγα "σταμάτα να το λες αυτό, δε μου αρέσει, δε πάω στο πόλεμο" :) από τις πρώτες μέρες -αν και τώρα ακόμη πρώτες μέρες είναι- ένα από τα πρώτα που μου έλειψαν ήταν αυτή η φράση. Ειρωνικό; Με παρηγορεί οτι έφυγε "όρθιος", χωρίς να ταλαιπωρηθεί και με πολύ αγάπη και φροντίδα δίπλα του. Ευχαριστώ πάρα πολύ.
@ Πουπερμίνα : Σας ευχαριστώ, θα το κάνω.
@ thinks : Καλέ μου φίλε Δημήτρη, χτες όλο το βράδυ σκεφτόμουν αυτά που λέγαμε. Τι τρομερό που ζήσαμε έναν χαμό και οι δυο την ίδια στιγμή. Ίδιες μέρες. Μόνο η αγάπη. Τίποτα άλλο δεν υπάρχει. Και εκεί στην άλλη διάσταση υπάρχει μόνο αγάπη. Και όπως λες η αγάπη είναι ζωή. Έτσι όπως τα λες. Ευχαριστώ για τη συμπαράσταση. Είμαι κ εγώ δίπλα σε σένα και τη Μαργαρίτα μας.
Προς όλους: Να είστε καλά εσείς και όσοι αγαπάτε, και ...να προσέχετε!
Μαίρη μου,
γραφεις αυτά ακριβώς που ένιωθα και νιωθω για τον δικο μου τον μπαμπά, τότε, αλλα και τώρα σχεδόν 4 χρονια μετα...
Τις επομενες ημέρες θα νιωσεις την παρουσια του, το αγγιγμα του σχεδον, πλάι σου, θα δεις.
Να τον θυμομαστε γλυκά...
ΜΠΙΛονγκ: Σε ευχαριστώ πολύ Βασίλη μου. Σε (σας) αγαπούσε πολύ.
Καλοτάξιδος νάναι κι εσεις με τη γλυκιά θύμηση της κοινής ζωής σας.
Claire σε ευχαριστώ πολύ. ❤️
Μία λέξη μόνο - ένας μεγάλος θησαυρός: "Αγάπη"
Αυτή τη μεγάλη ευλογία που σου άφησε και δεν μπορεί να στην πάρει ποτέ κανείς!
Γιατί αυτή η αγάπη θα είναι εκεί, δίπλα σου να τριγυρνά, μέσα σου και γύρω σου...
να σε οπλίζει στα δύσκολα, να σε ζεσταίνει τις κρύες μέρες, να υποστηρίζει τα όνειρά σου, να σε γεμίζει φως στις χαρές σου!
Σε φιλώ πολύ και στέλνω μια μεγάλη αγκαλιά!
Astria: μακάρι να μη χάνεται, μακάρι να εξακολουθεί να είναι δίπλα μας και να υποστηρίζει και να υπάρχει. Και ας μην τον βλέπουμε εμείς, ο γλυκός μου πατέρουλης. Σε ευχαριστώ.
Δημοσίευση σχολίου