18 Νοεμβρίου 2018

βροχερός περίπατος στην Ακρόπολη


Έχετε ανέβει ποτέ υπό βροχή στην Ακρόπολη;
Έκανα έναν υπέροχο (!) κυριακάτικο περίπατο με βροχή 
και σκέφτηκα να μοιραστούμε κάποιες εικόνες...



Εγώ και κάποιοι λίγοι εξίσου τρελοί... :-) 


Πολλές φορές έχω ανέβει στην Ακρόπολη, πρώτη φορά περπάτησα όμως ως εκεί με βροχή. 
Και ήταν πραγματικά μαγευτικά! Περίπατος κάθαρση! 

Το κρύο ήταν τσουχτερό αλλά η αδρεναλίνη από την ομορφιά του ναού
και από την αίσθηση μιας ιδιαίτερης εμπειρίας εξάλειψε απόλυτα κάθε αίσθηση παγωνιάς...


 Η βροχή μόλις που μου επέτρεπε να βγάλω το κινητό από την τσέπη μου 
και να τραβήξω φωτογραφίες.


Η ησυχία ήταν μοναδική, το μόνο που ακουγόταν ήταν ο ήχος από τις στάλες της βροχής καθώς έπεφταν πάνω στο χώμα και καθώς άστραφταν τα μάρμαρα. 


Οι Καρυάτιδες ήρεμες, χωρίς τους πολλούς τουρίστες να τις φωτογραφίζουν 
-αν και ημέρα Κυριακή- λαμποκοπούσαν δημιουργώντας μια μυσταγωγία.


Τα βράδια θα ζωντανεύουν, θα φεύγουν από την σταθερή βάση τους και
θα χορεύουν τριγύρω από το ναό, χαζεύοντας από ψηλά την παράξενη πόλη.


Η θέα βέβαια είναι μοναδική.
Οι στέγες των σπιτιών, οι τρούλοι των εκκλησιών
και στο βάθος ο λόφος του Λυκαβηττού.


Η βροχή έχει καθαρίσει την ατμόσφαιρα
σαν να έχει πάρει έστω και για λίγο τη βρώμα και τη δυσωδία μακρυά.


Επιστρέφω το βλέμμα προς τον ναό. Παντού οι ήχοι και νερό από τη βροχή.
Ένα χαμόγελο έχει σχηματιστεί στο πρόσωπο μου και δε λέει να φύγει. 
Σκέφτομαι πόσοι περπάτησαν εδώ πριν από εμένα και τι τυχερή 
στάθηκα αυτή τη βροχερή Κυριακή να ζήσω τούτη την εμπειρία. 


Το θέατρο του Διονύσου από ψηλά, καθώς σφυρηλατείτε από τη χειμωνιάτικη βροχή.
 Υπήρξε ο σημαντικότερος γνωστός υπαίθριος θεατρικός χώρος στην αρχαία Αθήνα και το πρώτο θέατρο του κόσμου. 



Φτάνω κοντά του, στέκομαι στις θέσεις.  Αποτελούσε μέρος του ιερού του Ελευθερέως Διονύσου και υπήρξε ο βασικός τόπος παράστασης του αττικού δράματος, αφού φιλοξενούσε τα Μεγάλα Διονύσια, τη μεγαλύτερη θεατρική γιορτή της πόλης των Αθηνών. 

Οι σωζόμενες τραγωδίες και κωμωδίες του 5ου και του 4ου π.Χ. αι. γράφτηκαν - τουλάχιστον οι περισσότερες - για να εκτελεστούν σε αυτόν τον χώρο.


Μπροστά από το ναό της Ακρόπολης, 
ένα εισιτήριο εισόδου πάνω στα χαλίκια, το παρατηρώ και το φωτογραφίζω.
  Αυτή είναι μια άλλου είδους καρτ ποστάλ που φεύγοντας την παίρνω μαζί μου.


Επιστρέφοντας σπίτι, στην Διονυσίου Αρεοπαγίτου ένα βροχερό σκηνικό.
Και ο χειμώνας είναι πολύ όμορφος στην Αθήνα.

10 σχόλια:

Mariela είπε...

Τι όμορφη που ήταν η βόλτα σου αλλά και ο τρόπος που την περιέγραψες μοναδικός!! Ακρόπολη με ομπρέλες, πίνακας ζωγραφικής;;;

Αρτίστα του βωβού είπε...

Πόσο όμορφη φθινοπωρινή βόλτα!
Και ναι η Αθήνα είναι όμορφη και με βροχή!
Και μου έχει λείψει πολύ.
Ι 💗 Αθήνα!

Memaria είπε...

Πρέπει να ήταν απίστευτη εμπειρία!!
Σε ζηλεύω λίγο, να το ξέρεις, αλλά χαίρομαι που την μοιράστηκες μαζί μας!

Διονύσης Μάνεσης είπε...

Σε μια από τις πολύ ιδιαίτερες και ωραίες εκπομπές του Μενέλαου Καραμαγγιώλη στο Γ΄πρόγραμμα, άκουσα τη φράση "Δε βλέπεις αυτό που βλέπεις. Βλέπεις αυτό που είσαι". Κι η θετική σου, η γεμάτη δίψα και αγάπη ματιά για την πόλη μας αναβλύζει σε κάθε σου φωτογραφία, σε κάθε σου φράση. Δε θυμάμαι να έχω πάει με βροχή στην Ακρόπολη. Την αίσθηση μου τη μετέφερες μια χαρά! Το δε θέατρο του Διονύσου, πολύ αγαπημένος χώρος στη σκιά του μεγάλου μνημείου..

Καλή βδομάδα, roadartist - βρέξει δε βρέξει! :-)

Roadartist είπε...

Καλοί μου φίλοι, σας ευχαριστώ για τα σχόλια σας!

Μαριέλα μου, ήταν όντως σαν πίνακας ζωγραφικής. Εσένα θα σου έδινε πολλές εμπνεύσεις και εικόνες για τα έργα σου! Αν μου έλεγε κάποιος ότι θα ανέβαινα στον Παρθενώνα με βροχή θα του έλεγα "τρελός είσαι;;". Ξέρω τι κρύο κάνει... αν πέσεις σε κακό καιρό και θα το απέφευγα. Μα τελικά όχι απλά δεν ένιωσα ενόχληση, μα πραγματικά ήταν μια μαγευτική εμπειρία.

Roadartist είπε...

@ Αρτίστα του βωβού : Χαίρομαι που τη χάρηκες μαζί μου! Ναι είναι όμορφη η Αθήνα. Και εγώ την αγαπώ πολύ. Δυστυχώς δεν την βλέπουμε με τέτοια ματιά. Ορισμένες φορές σκέφτομαι πως η Αθήνα είναι όμορφη, με άσχημους κατοίκους. Την έχουμε κακοποιήσει την πόλη.

Roadartist είπε...

@ Memaria : Ήταν ναι! Γι' αυτό και την μοιράστηκα μαζί σας. Ευχαριστώ, όταν μοιράζεσαι κάτι όμορφο, το ξαναζείς.

Roadartist είπε...

@ Διονύσης Μάνεσης : Μου αρέσουν και εμένα πολύ οι εκπομπές του Μενέλαου Καραμαγγιώλη. Ευχαριστώ πολύ Διονύση μου για τα όμορφα λόγια που πάντα μου αφήνεις. Πραγματικά. Δεν είσαι καθόλου φειδωλός και αν μη τι άλλο όλοι έχουμε ανάγκη να διαβάζουμε κάτι όμορφο να μας τονώνει. Χα χα. Ευχαριστώ! Διψάμε για ομορφιά :)

Μα είναι μαγικός χώρος! Το δε θέατρο του Διονύσου, τι να λέμε...
Καλό βράδυ!

ξωτικό είπε...

Πωωω που θα'λεγες κι εσύ :-)) :-))
Αριστούργημα . Το απόλαυσα και μέσα απο εσένα και για εσένα !
Και σε ενέπνευσε τρομερά . "Μουσειακή ανάρτηση " !!!!
Η σωτηρία της ψυχής σε μια βόλτα .
Κι όπως σοφά είπε ο Διονύσης : ... Βλέπεις αυτό που είσαι !!!!!
Πήρα ενέργεια και μόνο που το είδα και διάβασα .
Φιλιάααααα

Roadartist είπε...

@ ξωτικό : Ήταν καταπληκτικά. Μια μοναδική εμπειρία. Φιλάκια πολλααααα.

Related Posts with Thumbnails