Είναι αλήθεια πως αλλιώς σχεδίαζα το φετινό κείμενο πριν από την καθιερωμένη θερινή διακοπή. Όμως φίλοι μου, η πραγματικότητα είναι κάποιες φορές τόσο ανελέητη που δε μπορείς ούτε... τις λέξεις να βρεις για να την περιγράψεις. Επιπλέον, ό,τι και να πεις θα μοιάζει φαιδρό, λίγο, ίσως και υποκριτικό. Καιρός για αποσύνδεση, ελπίζω και αποσυμπίεση. Ευελπιστώ να ξαναβρεθούμε από το φθινόπωρο με διάθεση για περισσότερα καινούργια μοιράσματα και κείμενα. Ελπίζω να είστε όλοι καλά και οι αγαπημένοι σας. Να προσέχετε. Εις το επανειδείν.
6 σχόλια:
Νά σαι πάντα καλά αγαπητή μου Roadartist.
Δημήτρη μου, χαίρομαι που σε "βλέπω", σε ευχαριστώ πάρα πολύ, αντεύχομαι.
Ε, ε, εεεεεε! Σε πρόλαβα ή έχεις τραβήξει κιόλας το καλώδιο;
Το έστειλα και στη μαγισσούλα, στο στέλνω κι εσένα, θέλω να πιστεύω ότι αυτές τις περίεργες μέρες μάς αγγίζει βαθιά:
Μίλτος Σαχτούρης «Ο Ελεγκτής»
Ένας μπαξές γεμάτος αίμα
είν’ ο ουρανός
και λίγο χιόνι
έσφιξα τα σκοινιά μου
πρέπει και πάλι να ελέγξω
τ’ αστέρια
εγώ
κληρονόμος πουλιών
πρέπει
έστω και με σπασμένα φτερά
να πετάω.
(Τα φάσματα ή η χαρά στον άλλο δρόμο, 1958)
Καλά πετάγματα, ροδούλα.
Να είσαι καλά Διονύση, υγεία και τύχη σε σένα και τους αγαπημένους σου (μας). Όλα είναι τόσο προσωρινά και τόσο πολύ παροδικά όσο το ανοιγόκλειμα του βλεφάρου μας.
(Πρώτη φορά φέτος δε μπόρεσα να γράψω περισσότερες ευχές, ούτε καν για το καλοκαίρι. Κ τι να γράψεις;) Σε φιλώ.
"Ευελπιστώ να ξαναβρεθούμε από το φθινόπωρο με διάθεση για περισσότερα καινούργια μοιράσματα και κείμενα".
Όλοι ευελπιστούμε, κορίτσι μου!
Να περνάς καλά!
Εύχομαι ο,τι κι αν συμβαίνει να είναι διαχειρίσιμο και να επιστρέψεις στα κανονικά από Σεπτέμβριο. Φιλιά :)
Δημοσίευση σχολίου