Τα κοιτάσματα του χρόνου
VI
Ακόμα και αυτά που παρασιωπούμε
δε θα τα εγκαταλείψουμε
όσα και να περάσουν χρόνια,
τα πράγματα που δε χάθηκαν
ξαναζούνε μέσα μας
ανοίγουν καινούριους κύκλους μέρας
μπαίνει ανεξέλεγκτος ο ήλιος
δε συμβιβάζεται με τους πεθαμένους
δε χαρίζεται στους ζωντανούς.
Πρέπει να βρούμε ξανά το γέλιο μας
να βρούμε την αποξεχασμένη πράξη μας
να βρούμε τις λέξεις που τις μνημονεύουν
να βρούμε τη φωνή μας
γιατί η αλήθεια θέλει την πράξη μας για να υπάρξει
θέλει τη λέξη μας για να μη σβηστεί
θέλει τη φωνή μας για ν' ακουστεί ως πέρα.
Ο κάθε άνθρωπος έχει το δικό του χρόνο
έχει το βάδισμα, έχει τη δική του στάση
φυλάει καθένας σ' ένα συρτάρι σιωπής
ένα απολίθωμα απ' το χρόνο του
κάποιοι γεμίζουν ολόκληρες βιτρίνες για μια γιορτή που καθυστερεί
μερικοί φτιάχνουν την προτομή τους πιστεύοντας πως θα κρατήσει.
Καθένας μας κρατάει ένα σβόλο χρόνου που τρίβεται συνεχώς,
σκορπίζει σαν αμμόλιθος.
Ακουμπάω το χέρι μου στη γη και νιώθω στα κατάβαθα
τ' ανεξάντλητα κοιτάσματα του χρόνου.
* Αυτό το υπέροχο ποίημα, μου το έστειλε με email, μια ακροάτρια της εκπομπής της 22/3. Περιγράφοντας μου μαζί ένα απίστευτο σκηνικό για το πώς μπόρεσε να ακούσει την εκπομπή, καθώς ήταν εκτός Αθηνών, στο Ναύπλιο και προσπαθούσε να βρει εκείνη την ώρα σύνδεση στο διαδίκτυο...
Κρατώ την υπέροχη προσωπική ιστορία που μου έγραψε και μοιράζομαι το ποίημα μαζί σας. Το αφιερώνω με τη σειρά μου σε εκείνη (από εδώ), αλλά και σε εσάς.
Ναταλί σε ευχαριστώ πολύ από τα βάθη της καρδιάς μου... Κάτι τέτοιες κινήσεις με αφήνουν έκπληκτη και μου χαρίζουν χαμόγελα. :)
Ναταλί σε ευχαριστώ πολύ από τα βάθη της καρδιάς μου... Κάτι τέτοιες κινήσεις με αφήνουν έκπληκτη και μου χαρίζουν χαμόγελα. :)
16 σχόλια:
Πολυ ομορφο! Το αγαπημενο μου του Τιτου Πατρικιου, ειναι το "Εγω δεν ειμαι μονο αυτος που βλεπεις"
Ακομη πιο υπεροχο ειναι αυτο το μοιρασμα κι αυτη η επικοινωνια που καταφερατε με την Ναταλι. Ευχομαι να λαμβανεις πολλα τετοια "δωρα" :)
Καλο Σαββατοκυριακο αρτιστακι μου
"Ο κάθε άνθρωπος έχει το δικό του χρόνο
έχει το βάδισμα, έχει τη δική του στάση
φυλάει καθένας σ' ένα συρτάρι σιωπής
ένα απολίθωμα απ' το χρόνο του
κάποιοι γεμίζουν ολόκληρες βιτρίνες για μια γιορτή που καθυστερεί
μερικοί φτιάχνουν την προτομή τους πιστεύοντας πως θα κρατήσει."
τι ωραιο... ταιριαζει στο πολιτισμικο σου ημερολογιο...!!
@ Dee Dee : Εγώ μάλλον πρέπει να διαβάσω περισσότερο τον Τίτο Πατρίκιο... Αφορμή αυτή η αφιέρωση και τα σχόλια που ακολούθησαν στο fb, και το δικό σου.
Όσο για το "δώρο", με συγκίνησε πραγματικά πολύ, τέτοιες επικοινωνίες ψυχών που σε εκπλήσσουν, να είσαι καλά φιλενάδα μου, ευχαριστώ. Καλό Σ/Κ.
@ city addict : τέλειο ποίημα!!
τον αγαπω αυτον τον ποιητη! να σαι καλα που μου τον θυμησες
Υπέροχο!
"Καθένας μας κρατάει ένα σβόλο χρόνου..." πολύτιμη σκέψη, όπως και κάθε στίχου.
(Διαβάζοντας παίρνεις μια βαθιά ανάσα δύναμης! αυτό ένοιωσα)
Και μετά ακούς να λένε ότι ο κόσμος δεν διαβάζει ποίηση, ότι δύσκολη η ποίηση, ότι με την ποίηση δεν επικοινωνείς...
Ξενούδης
Πολύ καλύτερο από τα "Κεριά" του Καβάφη.
Απλά υπέροχο!!! Η διαφορετικότητα και η αντίφαση σε παρουσίες και χαρακτήρες καθώς και η αντιμετώπιση καταστάσεων που ποικίλει κάνει τα πάντα όμορφα, ακόμη κι αν κάποιες φορές είναι δύσκολα.
Όμορφα πλάσματα , με τα καλά μας και τα άσχημα μας :)
Καλό απόγευμα!!!
Ωραίο είναι ναι! Ο καθένας και μοναδικός!
@ ασωτος γιος : Εγώ πρέπει να τον μάθω καλύτερα... :)
@ Άστρια : και εγώ το ίδιο ένιωσα άστρια, ας εστιάσουμε στην αγάπη που παίρνουμε από τους ανθρώπους και ας ξεπεράσουμε έτσι τα άσχημα.
@ Xenoudis - Ξενούδης : Έλα ντε. Να μια απτή απόδειξη, για το πόσο βοηθά η ποίηση στην επικοινωνία ψυχών...
@ ηλιογράφος : Αγαπώ τα "Κεριά" του Καβάφη, δε θα συμφωνήσω, νομίζω πως δεν υπάρχει και τρόπος σύγκρισης. :)
@ ILive2LoveMe : Όμορφα πλάσματα, μακάρι να νιώθουμε και να είμαστε έτσι :)) Φιλιά!
@ Hfaistiwnas : Γεια σου βρε ΉΦ!! :)
Δημοσίευση σχολίου