Έπειτα από προτροπή ενός φίλου βολτάραμε χτες στο Παναθηναικό Στάδιο, όπου έγινε ο τερματισμός των αγώνων του 31ου Κλασικού Μαραθωνίου Αθήνας. Σκέφτηκα να σας μεταφέρω φωτογραφίες και στιγμιότυπα από τη χτεσινή μέρα.
Τα συναισθήματα που ένιωσα ήταν περίεργα,
μα ας αφήσω τις εικόνες να μιλήσουν αντί για μένα.
,
Είχα πολύ καιρό να δω τόσα χαμογελαστά πρόσωπα, ανθρώπους με πάθος, περηφάνια και την ικανοποίηση για την εκπλήρωση ενός στόχου σχηματισμένη στο πρόσωπο τους. Χαμόγελα σ' έναν αγώνα μεγάλης αντοχής, σε μια εποχή που από μόνη της είναι ένας μαραθώνιος μάλλον για τους περισσότερους από εμάς.
Λέξεις που μου έμειναν από τη χτεσινή μέρα: "υποστήριξη", "στόχος", "χαμόγελο", "πάθος", "ομορφιά", "αγώνας". Καθήσαμε στο πέταλο του Παναθηναικού Σταδίου. Ο ορίζοντας καθαρός, το βλέμμα ακουμπούσε απέναντι το Λυκαβηττό και απλωνόταν μέχρι την Ακρόπολη... Στην επιστροφή προς το σπίτι σκεφτόμουν ότι αυτή η χώρα υπήρξε τόσο απλώχερα προικισμένη από το παρελθόν της, έχει τόσα σημαντικά κληρονομήσει, που απλώς μόνο ηλίθιοι δε θα μπορούσαν να τα εκμεταλλευτούν και να την αφήσουν να φτάσει στη χρεοκοπία. Μπαίνοντας στο σπίτι διάβασα από μηνύματα φίλων στο facebook τη συγκεκριμένη δήλωση ενός παραολυμπιονίκη, δυστυχώς επιβεβαιώθηκα. Υπάρχουν άνθρωποι με πάθος, αντοχές, δύναμη και ήθος εκεί έξω. Δυστυχώς όμως, υπάρχουν και πολλοί που απλά δε θα έπρεπε να ζούσαν εδώ, ούτε να έβγαιναν από τα σπίτια τους. Κάνουν κακό.
24 σχόλια:
Πως καταφέρνεις και τα λές όλα σε δυό γραμμές !!!
Πράγματι μόνο ηλίθιοι μπορούν να απαξιώνουν και να καταστρέφουν συστηματικά αυτή τη χώρα και η τιμωρία να τρέχουμε ισοβίως διάφορους Μαραθώνιους αγκομαχώντας χωρίς το χαμόγελο και την ανάταση του αυθεντικού ....
Πολύ σε χαίρομαι που ήσουν εκεί!!!
Καλή εβδομάδα .
Φιλί μεγάλο Αρτιστάκι μου.
Re sy ti wraies eikones, mpravo gia tin apotiposi. O athlitismos exei apaxiwthei, tha itan mia lisi gia pollous se olo auto pou zoume...
Ο μαραθωνιος για καποιους απο τους συμμετεχοντες εχει ιστορικη και συναισθηματικη αξια. Σιγουρα εχεις δικιο στην τελευταια σκεψη. Καιρο ειχα να σταθω σε τετοιες φωτογραφιες, ευχαριστουμε!
ΒΡΙΣΚΕΙΣ ΠΑΝΤΑ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ ΣΕ ΚΑΙΡΟΥΣ ΤΡΑΓΙΚΑ ΑΝΥΔΡΟΥΣ...
Είχα στείλει αντιπροσώπους να τρέξουν για μένα!!
Θέλω να καταθέσω τη σκέψη μου για τη διοργάνωση αυτή. Δεν έχει σκοπό φυσικά να ξεπεράσει τις, όπως πάντα πανέμορφες φωτογραφικές στιγμές, και τη δουλειά σου, απλά ρωτάω:
Σε τίνος τη μνήμη έχει διοργανωθεί αυτός ο Μαραθώνιος ;
Ψάχνω αγωνιωδώς να βρω έστω και ένα κομματάκι αναφοράς στη μνήμη και στην παρουσία του σε αντίθεση με τα τεράστια banners και χορηγητικά παραθέματα των πολυεθνικών που ....πλασσάρονται.
Ρωτάω λοιπόν εύλογα
"Για ποιο λόγο διασύρεται και χρησιμοποιείται το Όνομά του ;; και τι σχέση έχει αυτό το έκτρωμα με την ιστορία του και τα ιδεώδη του στον αθλητισμό"
Καλή σου βδομάδα..
Καλησπέρα σε όλους φίλοι μου, σας ευχαριστώ για τα σχόλια!
@ Ξωτικό : Ήταν πραγματικά αρκετά περίεργα τα συναισθήματα που ένιωσα. Βρεθήκαμε εκεί μετά από την ιδέα ενός φίλου, απλοί παρατηρητές. Δυστυχώς οι σκέψεις αναπόφευκτες. Και η πίκρα επίσης. Όπως ακριβώς τα έγραψες. Σε φιλώ.
@ city addict : Όχι ο επαγγελματικός αθλητισμός όσο ο αθλητισμός γενικότερα ως τρόπος ζωής, θα ήταν λύση.
@ kostas : και όμως υπάρχουν ακόμη τέτοιοι ιδεαλιστές... Το κράτος και η σύγχρονη πραγματικότητα βέβαια κάνει ότι μπορεί για να τους αλλάξει βιαίως τα μυαλά. :)
@ Βαρθακούρης : αυτά έρχονται και με βρίσκουν... :)
@ Hfaistiwnas : Ελπίζω να τερμάτησαν χαμογελαστοί, όπως τόσοι άλλοι. Μπράβο τους!!!
@ Giannis Pit : Νομίζω ότι όποιος πιστεύει ότι υπάρχουν ακόμη συμβολισμοί πλανιέται οικτρά. Σίγουρα υπάρχουν στο μυαλό των συμμετεχόντων... και αυτό προσωπικά με συγκινεί πραγματικά. Για κάποιους είναι ένας προσωπικός στόχος, και μια σύνδεση με το παρελθόν που γνωρίζουν.
Από την άλλη, φυσικά στις μέρες μας, ο αθλητισμός έχει εμπορευματοποιηθεί απίστευτα και όποιος μιλήσει για ιδεαλισμό και δάφνες ελιάς... είναι σαν να ζει σε άλλο πλανήτη. Οπότε μαζί σου σε όλα όσα έγραψες... Όπως τα πάντα σήμερα, έτσι και ο αθλητισμός, πάνε βήμα-βήμα με τις πολυεθνικές.
Για τον αποκλεισμό των παρα ολυμπιονικών τι να πει κανείς. Μπροστά στο μεγαλείο τις ιδέας κι ας έχει εμπορευματοποιηθεί, στο μεγαλείο της ιστορίας που δεν χωρά αμφισβήτηση, η βλακεία σε όλη της το μεγαλείο!
Χαίρομαι που βρέθηκες εκεί και μας έδωσες εικόνα.
Καληνύχτα Road..
Δεν θα διαφωνήσω ότι ο σημερινός επαγγελματικός αθλητισμός ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ αθλητισμός αλλά ντόπα και ξεπούλημα.
Αλλά στο φινάλε ας σταματούσαν να αναμασάνε τη μνήμη του ΓΡΗΓΟΡΗ ΛΑΜΠΡΑΚΗ στο γαϊτανάκι τους γιατί καταντάει ξεφτίλα.
Καλές εμπνεύσεις να έχεις.
@ Margo : Ακριβώς έτσι, "μπροστά στο μεγαλείο της ιδέας κι ας έχει εμπορευματοποιηθεί, στο μεγαλείο της ιστορίας που δεν χωρά αμφισβήτηση". Αυτό ακριβώς margo μου, καλώς όρισες ξανά εδώ. Μας έλειψες. :)
@ Giannis Pit : Κοίτα αν δεν έβρισκα κάτι όμορφο στο προχτεσινό μαραθώνιο δεν υπήρχε περίπτωση να ανεβάσω τις συγκεκριμένες φωτογραφίες, το ότι έφτιαξα αυτό το θέμα για το blog, σημαίνει πως πραγματικά κάτι με άγγιξε. Κάποιες φορές δάκρυσα από τις συμμετοχές κάποιων ανθρώπων. Και δεν ήταν λίγοι, σχεδόν 11,000... ήταν όντως αυτό που γράφω από πάνω στην margo. Αναφορά στον Λαμπράκη τελικά θέλουμε να γίνεται ναι, ή όχι; Αυτό που μου δίνει χαρά είναι πως υπάρχουν ακόμη και σήμερα άνθρωποι με ιδανικά σαν και εκείνον, ναι ακόμη και σε αυτή την εποχή, και αυτό δεν το περίμενα ειλικρινά. Σε ευχαριστώ.
μοναδικη αναφορα μας ταξιδεψες στα χαμογελαστα προσωπα που μονο κατω απο αυτό τον ουρανό φέγγουν έτσι νασαι καλα λατρεμενη μου
@ marilise : χαίρομαι που σε ταξίδεψα, δικά μου όλα τα ευχαριστώ!
roadartist in athens ... αυτό ακριβώς. Πάλι!
Φωτογραφίες και κείμενο είπαν πολλά. Χαμογέλασα στο χαμόγελο της μητέρας; με τα δύο κοριτσάκια, με ανακούφισε η συμμετοχή του κόσμου, μου έδωσε κάποιες σκέψεις εκείνο το μαραμένο κλαδάκι στις κερκίδες αφημένο μετά την γιορτή, αλλά και με πλήγωσε ο χωρίς δικαίωμα αποκλεισμός των παιδιών ενός άλλου Θεού! ...Χωρίς δικαίωμα!
Να είσαι καλά!
φιλάκια πολλά!
Αισιόδοξη ανάρτηση με πολύ προβληματισμό... αρκεί να βρούμε διέξοδο.
Σε χάρηκα πάλι!
@ Άστρια : αυτό δεν ήταν τόσο πολύ στο στοιχείο μου, μου ταιριάζουν πιο πολύ οι βόλτες στην πόλη και τα ταξίδια, αλλά δεν με χάλασε αλήθεια. Σε ευχαριστώ.
@ Thalassenia : μια διέξοδο ψάχνουμε όλοι. Κ εγώ χάρηκα τη βόλτα αυτή, ήταν κάτι διαφορετικό μέσα στην καθημερινότητα της πόλης. Φιλιά πολλά.
Καλησπερα φιλεναδα! Το ξερω οτι χαθηκα εδω και πολυ καιρο, αλλα περασα απο δω και ειπα να δω τι κανεις. Ελπιζω να εισαι καλα! Τελειες οι φωτογραφιες σου, οπως παντα... συνεχισε! Φιλια.
@ Σοφία : χάθηκες! Αν δεν είστε και εσείς εδώ, μάλλον και εγώ θα αποχωρίσω και θα περνάς και θα βλέπεις το blogακι μου δίχως ανανεώσεις, έρημο κ μόνο :))) Ελπίζω να είσαι καλά. Φιλιά.
Δημοσίευση σχολίου