3 Σεπτεμβρίου 2013

Αρχαίο θέατρο Επιδαύρου


Πριν δύο εβδομάδες βρέθηκα στην Επίδαυρο, όπου παρακολούθησα μια παράσταση στο Αρχαίο της Θέατρο. Σκέφτηκα να μοιραστούμε σήμερα φωτογραφίες μου και κάποια ιστορικά στοιχεία για το Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου.


Η λέξη Επίδαυρος σημαίνει "Δρά Επί της Αύρας". Πραγματικά μόλις μπαίνεις στον αρχαιολογικό χώρο της Επιδαύρου, νιώθεις μια περίεργη αίσθηση να σε καταλαμβάνει. Μια απόσκοσμη ομορφιά που απλώς θέλεις να σιωπήσεις για να την αφήσεις να θεραπεύσει το "μέσα" σου.  Όπως σχολίασε μια φίλη στην προηγούμενη ανάρτηση : "Η Επίδαυρος δεν είναι θέατρο είναι... τόπος προσκυνήματος"! Νομίζω πως είχε απόλυτο δίκιο, θα συμφωνήσω μαζί της. 


Αν έχεις λίγη φαντασία, μπορείς εύκολα να αφήσεις το μυαλό να ταξιδέψει στο χρόνο. Να φανταστείς αιώνες πριν, τις πρώτες παραστάσεις σε αυτό τον ίδιο χώρο. Όπως και την ύπαρξη των Ασκληπιειών εκεί, με την άμεση συσχέτιση τους με τον ήχο, την ακουστική, την επίγεια μουσική αρμονία, η οποία συγχρονιζόταν με τη συμπαντική μουσική αρμονία και την ίαση.


Το Θέατρο του Ασκληπιείου της Επιδαύρου οικοδομήθηκε στη δυτική πλευρά του Κυνορτίου όρους, στα τέλη της Κλασικής εποχής, περίπου στο 340-330 π.Χ., στο πλαίσιο της γενικής ανοικοδόμησης του ιερού. Χρησιμοποιήθηκε τουλάχιστον έως τον 3ο αι. μ.Χ. 


Το μοναδικό αυτό μνημείο, το τελειότερο και πιο διάσημο αρχαίο ελληνικό Θέατρο, το οποίο συνδυάζει την αρχιτεκτονική κομψότητα με την τέλεια ακουστική, είναι κατά τον Παυσανία, έργο του Πολύκλειτου (του Νεώτερου), του δημιουργού της Θόλου στο ίδιο ιερό. 


Το θέατρο κτίστηκε για τη διασκέδαση των ασθενών του Ασκληπιείου, αλλά και ως ένα μέσο θεραπείας καθώς υπήρχε η πεποίθηση πως η παρακολούθηση του θεάτρου είχε ευεργετικά αποτελέσματα για τη ψυχική και σωματική υγεία των ασθενών.  


Σε αυτό το θέατρο τελούνταν οι μουσικοί, ωδικοί και δραματικοί αγώνες των Ασκληπιείων, κάθε τέσσερα χρόνια την άνοιξη, μετά τα Ίσθμια, καθώς και άλλες παραστάσεις δραμάτων, που συμπεριλαμβάνονταν στη λατρεία του Ασκληπιού. 

Ο χώρος που περιβάλλει το θέατρο αποτελεί ένα απίστευτο φυσικό σκηνικό που βοηθάει σκηνοθετικά να "απογειωθεί" κάθε παράσταση. 


Από το 1954, το θέατρο χρησιμοποιείται κάθε καλοκαίρι για τις εκδηλώσεις των Επιδαυρίων, που περιλαμβάνουν κυρίως παραστάσεις αρχαίου δράματος και αποτελούν ένα από τα σημαντικότερα θεατρικά γεγονότα στον κόσμο. Εμείς βρεθήκαμε εκεί στις 16 Αυγούστου, όπου παρακολουθήσαμε την "Γκόλφω" του Σπυρίδωνος Περεσιάδη, σε σκηνοθεσία Νίκου Καραθάνου. Μια υπέροχη ατμοσφαιρική παράσταση, που συγκίνησε και μάγεψε το κοινό.


Το μνημείο αποκαλύφθηκε πλήρως με τις ανασκαφές του Π. Καββαδία τα έτη 1881-83. Από το 1988, τη συντήρησή του ανέλαβε η Ομάδα Εργασίας Επιδαύρου. 

Λίγα χρόνια μετά, το 1938 ανέβηκε η πρώτη παράσταση στο χώρο του αρχαίου θεάτρου της Επιδαύρου. Η παράσταση ήταν η τραγωδία Ηλέκτρα του Σοφοκλή με πρωταγωνίστριες την Κατίνα Παξινού και την Ελένη Παπαδάκη. Οι παραστάσεις σταμάτησαν στη συνέχεια λόγω του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. 


Στις αρχές της δεκαετίας του 1950, έγιναν στο θέατρο εργασίες αναστήλωσης και από το 1955 εγκαινιάστηκε το Φεστιβάλ Επιδαύρου. Στο πλαίσιο του Φεστιβάλ έχουν εμφανιστεί στην Επίδαυρο ορισμένοι από τους μεγαλύτερους Έλληνες και ξένους ηθοποιούς, αλλά και η διάσημη Ελληνίδα σοπράνο Μαρία Κάλλας. Το αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου είναι απλώς μοναδικό. 


Περισσότερες πληροφορίες :
Υπουργείο Πολιτισμού
wikipedia

* Ρίξε μια ματιά και σε μια ανάρτηση αφιερωμένη στο : Αρχαίο Θέατρο Θορικού .

20 σχόλια:

Giannis Pit. είπε...

Καλησπέρα καλή μας Φίλη. Το θέατρο της ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ είναι ΙΕΡΟΣ ΧΩΡΟΣ και καλά θα κάνει να παραμείνει τέτοιος έξω από το μακρύ σάπιο χέρι ιδιωτικών χορηγιών και άλλων τέτοιων μιασμάτων εμπορευματοποίησης.
Έχοντας επισκεφτεί πολλές φορές το θέατρο, έχοντας δει από το 2000 και εντεύθεν κάποιες σημαντικές παραστάσεις του Εθνικού και του ΚΘΒΕ έχω μυηθεί στο μυστήριό του.
Τελευταία η .......οικονομική ανάπτυξη και το sucess story της μαριονέττας που μας κυβερνάει μας στερούν πλέον κάθε δυνατότητα να ζήσουμε πολιτιστικά δρώμενα.
Επισης έχω να παρατηρήσω ότι τελευταία έχουν εκλείψει από το ΦΕστιβαλ Αθηνών και παραστασεις που αξίζει να τις δείς.
Σε ευχαριστούμε πάρα πολύ για την πανέμορφη ανάδειξη του θέματος και τις υπέροχες φωτογραφίες σου.

ασωτος γιος είπε...

ο σακης που είναι? α θελω φωτο απο σακη στην Επίδαυρο

Γιαγιά Αντιγόνη είπε...

Γιαγιά Αντιγόνη είπε...


Κορίτσι μου είχα την τύχη να παρακολουθήσω παραστάσεις που άφησαν το στίγμα τους. Η αίσθηση που περιγράφεις είναι απολύτως ίδια σε όσους αγαπούν αυτό το ιερό μνημείο. Δεν θέλησα ποτέ να παρακολουθήσω τις "υπερμοντέρνες" παραστάσεις.
Τις έζησα και αυτές...εσύ θα μπουσουλούσες ή και θα ήσουν αγέννητη!

Εχω να πάω τέσσερα χρόνια..και όσο ο χρόνος μου θα λιγοστεύει θα παρακολουθώ από τον φακό σου τις εκπληκτικές καθαρότατες φωτογραφίες σου!
Ευχαριστώ πολύ!!

BLUEPRINTS είπε...

ευτυχώς ή δυστυχώς έχω ζήσει και τις στιγμές δόξας και σπουδαίων παραστάσεων και λιγότερο (έως καθόλου) σημαντικών - ο χώρος σίγουρα "μαγικός" και μοναδικός, είμαι βέβαιος ότι από μόνος του θα αποβάλει τελικά κάθε τι που δεν του ταιριάζει, να είσαι καλά

kovo voltes... είπε...

Δε θα το ξεχάσω ποτέ πως στη μία φορά που έχω ως τώρα βρεθεί εκεί- μπορείς να φανταστείς χαμόγελο παιδιού σε όλο το πρόσωπο? Έ, έτσι ήμουνα- αυτό που μου έκανε εντύπωση ήταν ότι ενώ η ζέστη έλιωνε τα πάντα, μέσα στο θέατρο φυσούσε ένα απαλό, γλυκό αεράκι...Μαγεία! Μαγεία...

Memaria είπε...

Λίγες φορές είχα την ευλογία να βρεθώ στην Επίδαυρο και θέλω να σε ευχαριστήσω που με πήγες πάλι απόψε με την ανάρτησή σου!
Να είσαι καλά!

Ανώνυμος είπε...

υπέροχη παρουσίαση!τα γραφόμενά σου αγγίζουν την ψυχή μου,σ'ευχαριστώ eviv

ξωτικό είπε...

Αααα μα τι ωραία που προσπάθησες να περιγράψεις το...απερίγραπτο ;-))

Για μένα είναι πάντα μια διαδικασία εξαγνισμού και μια διάθεση να...δοθώ ...να αφεθώ στον χώρο ...ναι καλά άντε να το περιγράψεις......

Πολύ χαίρομαι που νοιώθουν κι άλλοι έτσι ......

Μακάρι να ήταν μέσα στην ζωή πιο πολλών ανθρώπων ....σαν να κάνουν ότι μπορούν για να ξεχαστεί....
Γι αυτό θεωρώ πολύ σημαντικό που έγραψες !!!
Έστω και έναν να στείλλεις θα σε ευγνωμονεί για πάντα.....

Φιλούδια μαγικά

Hfaistiwnas είπε...

Καλημέρα!
Ωραία ξενάγηση, ελπίζω να πάω και εγώ κάποια στιγμή!

Άστρια είπε...

Αληθινά ένας μαγικός μυστικός χώρος ίασης και ίσως θαυμάτων! Σε προδιαθέτει και η πανέμορφη διαδρομή, στεριανή ή παραθαλάσσια, ο τόσο δυνατός ήχος των τζιτζικιών και δίπλα η μικρή γαλήνια ακρογαλιά της παληάς Επιδαύρου.

Έχω πολύ καιρό να πάω, αλλά η ανάρτησή σου με ταξίδεψε και σου οφείλω, ότι μεταξύ των άλλων θύμισε, τον πρωταρχικό λόγο ύπαρξής του χώρου και ότι "Δρά Επί της Αύρας"!
Μια παράσταση που θα ήθελα πολύ να δω ήταν το «Σύσσημον» (http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=383445)

Πολύ καλά επεσήμανες την παρουσία στον χώρο της Θόλου (γι' αυτό μίλησα στην αρχή για μυστικό χώρο.) http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=383445 ιδιαίτερα την τελευταία παράγραφο του λίνκ.

Συγχαρητήρια για αυτή την ξεχωριστή ανάρτηση!!!

Σε φιλώ
καλημέρα:)

Roadartist είπε...

@ Giannis Pit : Kαλησπέρα, ακριβώς αυτό είναι. Ένας ιερός χώρος που δυστυχώς ο κάθε πικραμένος αφήνεται κατά καιρούς να ζει το "ψώνιο" του, καταστρέφοντας την ιερότητα του.
Όσον αφορά τα σκάνδαλα στο χώρο του πολιτισμού, φυσικά συμφωνώ.
Σταθήκαμε τυχεροί και είδαμε μια αξιόλογη παράσταση. Μακάρι αυτή η κρίση που βιώνουμε να γίνει αφορμή για να ανεβαίνουν ξεχωριστές παραστάσεις.

Roadartist είπε...

@ ασωτος γιος : ατυχήσατε αγαπητέ :)) δεν επιδίωξα να δω τον Σάκη στην Επίδαυρο... Σάκηηηηηη... :) :)
Φιλιά!

Roadartist είπε...

@ Γιαγιά Αντιγόνη : Μόνο έχω διαβάσει για αυτές τις θρυλικές παραστάσεις, ήσουν τυχερή που τις είδες. Όπως επίσης τυχερή και μόνο που έχεις παραβρεθεί τόσες φορές στην Επίδαυρο. Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια, καλό μας βράδυ!!

Roadartist είπε...

@ BLUEPRINTS : Εύχομαι blueprints ο χώρος να δίνεται σε πραγματικά αξιόλογες παραστάσεις... και όχι για να "ξεμεθά" το "πόνο" του κάθε πικραμένου ψώνιου. Ευτυχώς η παράσταση που είδαμε ήταν πολύ καλή.
Το θέατρο της Επιδαύρου απλά μαγικό.

Roadartist είπε...

@ kovo voltes... : Υπέροχο δροσερό αεράκι... έτσι ακριβώς voltoula, μου έφερες ξανά στη μνήμη μου το βράδυ του Αυγούστου που βρεθήκαμε εκεί, φιλιά!

Roadartist είπε...

@ me (maria) : Χαρά μου να σε ταξίδεψα μέχρι εκεί σήμερα. Να είσαι καλά, καληνύχτα :)

Roadartist είπε...

@ eviv : Τι μπορεί να απαντήσει κάποιος σε ένα τέτοιο σχόλιο; Τα ευχαριστώ είναι δικά μου! Να είσαι καλά!

Roadartist είπε...

@ ξωτικό : σωστά το έγραψες ξωτικούλι μου, το απερίγραπτο. Γιατί όντως όταν τα συναισθήματα είναι τόσο έντονα δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα να μπορέσεις να μιλήσεις για αυτά.
Μακάρι να μπορούσαν περισσότεροι άνθρωποι να νιώσουν αυτά τα συναισθήματα. Αυτός ο ένας που θα πάει, αν θα πάει, εύχομαι να νιώσει ότι εγώ. Φιλιά πολλά :))

Roadartist είπε...

@ Hfaistiwnas : Αν το θες, τότε σίγουρα θα πας. Καλό βράδυ!!

Roadartist είπε...

@ Άστρια : Άστρια μου και εγώ ήθελα πάρα πολύ να πάω σε αυτή την παράσταση, αλλά δεν μπορούσα να πάω για δεύτερη φορά στην Επίδαυρο, δεν είναι τόσο κοντά στην Αθήνα. Τυχεροί όσοι παραβρέθηκαν, σίγουρα τα συναισθήματα θα ήταν πολύ όμορφα. Τέτοιες παραστάσεις μας γεμίζουν ελπίδα για το αύριο του θεάτρου στη χώρα! :)

Έτσι : "στον πιο ιερό, αλλά και πιο εκπορνευμένο ίσως θεατρικό μας χώρο από τον κάθε πικραμένο" : ακριβώς όπως αναφέρει η κα Λαζαρίδου.

Καλό βράδυ άστρια μου.
Επίσης φιλιά.

Related Posts with Thumbnails