Μια παράλληλη "έκθεση των θεατών" παρουσιάζεται στην έκθεση για τον Μποστ στο Μουσείο Μπενάκη. Οι συντελεστές της έκθεσης καλούν το κοινό να σχεδιάσουν ή/και να γράψουν το παράπονο τους σε ένα φύλλο χαρτί, να βάλουν τον τίτλο "διαμαρτύρομαι" και έπειτα να το κολλήσουν στον τοίχο. Το αποτέλεσμα έχει πραγματικά πολύ ενδιαφέρον!
Όποιος επισκέπτης θέλει μπορεί να πάρει έναν μαρκαδόρο και να γράψει ότι εκείνος επιθυμεί. Να γίνει έτσι ο ίδιος δημιουργός και να μοιραστεί σκέψεις, συναισθήματα με τους υπόλοιπους. Συγχαρητήρια σε όποιον το σκέφτηκε, πολύ όμορφη ιδέα.
Έξυπνα, εύστοχα μηνύματα σε χαρτιά σε κατάλληλα διαμορφωμένο χώρο δίπλα στην έκθεση με τα έργα του Μποστ στο Μουσείο Μπενάκη . Μεταφέρω εδώ μόνο κάποια απ' όσα ξεχώρισα (μακάρι να μπορούσα να ανεβάσω ακόμη περισσότερα). Όλα ήταν ξεχωριστά και ενδεικτικά της τραγικής κοινωνικής κατάστασης που πλέον βιώνει η χώρα.
Κάποια μηνύματα μιμούνταν σαφώς τη γλώσσα του Μποστ με τις ηθελημένες ασυνταξίες και την ανορθογραφία, που υποδηλώνει το δικαίωμα όλων στην ελευθερία του λόγου.
Τα δικά μου σχόλια εδώ θα ήταν περιττά,
οπότε ακολουθούν φωτογραφίες με ελάχιστες δικές μου λέξεις.
Προσέξτε τα, το αξίζουν. Χώρο στην φωνή όλων.
"...ότι η Αθήνα/Ελλάδα που αγαπώ εξαφανίζεται/συρρικνώνεται"
"τέλος εποχής"
Διαβάστε τα, ξεχωριστά το κάθε ένα...
Εδώ μπορείτε να διαβάσετε την παρουσίαση με τα έργα του Μποστ στο Μουσείο Μπενάκη, συνεχίζεται έως τις 19 Μαΐου.
32 σχόλια:
Διαμαρτύρομαι γιατί καταντήσαμε πιο ανέραστοι και από ξηραμένες μπάμιες και σπανακόρυζο.
Για ποσα και ποσα αξιζει να διαμαρτυρηθει κανεις! Καθε ενα απο τα σημειωματα ανεκτιμητο, ολα μαζι εκφραζουν του καθενα μας τις σκεψεις...
Εχεις βραβειο, περνα να το παρεις.
Χριστος Ανεστη!
Πάρα πολύ καλή η ιδέα σου, ομολογώ φωτογράφισα κι εγώ μερικά, είναι όλα τόσο αποκαλυπτικά... Μπράβο και πάλι! Και με την ευκαιρία, όλη η έκθεση ήταν για μένα μια αποκάλυψη, λες και έβλεπα Μποστ για πρώτη φορά! Ήταν (είναι) αξεπέραστος!
Η καταγραφή του εφήμερου εξίσου σημαντική με τη καταγραφή του γεγονότος για τον ορισμό της εποχής.
Σωστή χρονικογράφος...
Διαμαρτύρομαι που δεν διαμαρτυρόμαστε όλοι!
Σσσσσσς...
Ααααάψογες οι επιλογές!!!
:) Καταπληκτική η ιδέα!
και όλα, ένα κι ένα!
Αν ήμουν εκεί ίσως να έγραφα: διαμαρτύρομαι που δεν έμεινε για να διαμαρτυρηθώ, παρά μόνο ένας τοίχος σε έκθεση του Μποστ.. ας είναι..
καλημέρα:)
υγ.Θα μ' ενδιέφερε, τί έγραψες?:)
@ Ηλιογράφος : Έτσι χώσε, χώσε!
ΥΓ Θα μου άρεσε στα σχόλια να έγραφε ο καθένας ένα δικό του "διαμαρτύρομαι".
@ BUTTERFLY : Μένεις σιωπηλός μπροστά σε αυτά τα χαρτιά. Αν έχεις ακόμη τη ψυχή και τη σκέψη σου καθαρή, δεν υπάρχει περίπτωση να μη σε αγγίξουν και κάποια να σε συγκινήσουν.
Σε ευχαριστώ :)
@ Κατερίνα Τοράκη : Με το που τα είδα, αμέσως σκέφτηκα αυτή θα είναι η αμέσως επόμενη ανάρτηση μετά του αφιερώματος για τον Μποστ! Θεωρώ πως άξιζε το φωτορεπορτάζ. Η φωνή του κοινού έχει ξεχωριστή αξία, ιδιαίτερα σήμερα!
@ Λύσιππος : Χαίρομαι πολύ που σου άρεσε. Σε ευχαριστώ. Βροχερή καλημέρα.
@ Υπατία η Αλεξανδρινή : ...κάτι μας θυμίζει αυτό ε; Όλα αιχμηρά.
@ H.Constantinos : φωτογράφησα και άλλα, μα τι να πρωτοβάλεις; Χαίρομαι που σου άρεσαν, κάθε ένα χαρτί κάτι μας "λέει".
και που διαμαρτύρομαι ποιος με λαμβάνει υπόψη;
Αυτά είναι..
Τέλεια ιδέα πάντως. Αν ερχόμουν τα γέμιζα μόνο μου τον τοίχο :)
@ Άστρια : Πόση απελπισία έχει μέσα του πια όλος ο κόσμος; Μας έχουν στερήσει ακόμη και αυτό που λες. Μέχρι και οι διαμαρτυρίες σε αυτή την ιστορική φάση έχουν χάσει την σημασία τους. Καθόλου τυχαίο αυτό. Έγραψα και εγώ κάτι, μα δε το ανέβασα εδώ. :) Η τελευταία φωτό όμως είναι δημιουργία φίλης που πήγαμε μαζί στην έκθεση. Καταπληκτική ιδέα / γραφή / σχεδιασμός. Μάλιστα είναι μια συνμπλόγκερ. Ίσως μπορείς να μαντέψεις από το έργο της ποια είναι. :)χεχε Φιλάκια.
@ Margo : Μα όντως. Και να διαμαρτυρηθείς σήμερα τι αλλάζει; Γεμάτος απελπισία ο κόσμος. Καθώς βλέπει την καταστροφή να μεγεθύνεται στην κοινωνία. Η ιδέα πολύ καλή. :)
xaxaxa γειλα σου roadartistaki μου διαμαρτυρόμενο.. θυμήθικα ατάκα κωνστανταρα σε ελληνική ταινία.. "διαμαρτυρόμενο το γραμματιο; περίεργο όταν το υπέγραψα ήταν ορθόδοξο.. " :) :)
αυτο το "δράσε ή σκάσε" πολύ στακάτο.. :) :)
καλησπερούδιαααα :) :)
@ koulpa : Το μόνο που έκανα ήταν να μεταφέρω τις "διαμαρτυρίες" των άλλων, δεν έγραψα εδώ τη δική μου. :) Οπότε κάποιο λάθος έκανες koulpako μου :) Το "δράσε ή σκάσε" ήταν ότι πρέπει, υπάρχει και γραμμένο σε αρκετούς τοίχους του κέντρου της Αθήνας (εκτός από αυτό το σκίτσο στο Μ.Μπενάκη). :))
Το πρόβλημα είναι ποιός ακούει και ποιός λαμβάνει υπόψη αυτές τις φωνές !!!
@ art-traveller : κανένας... η εποχής της αναισθησίας...
xaxa κάθε σου ποστ είναι διαμαρτυρία roadartistaki μου.. εναντίον της ευκολίας της αφασίας της αναισθησίας κλπ κλπ.. νά σαι καλά :) :)
@ koulpa : Σε ευχαριστώ πολύ φίλε koulpa. Αγάπη στέλνω. :):)
Ζωογόνα η έκθεση, έδωσε φαίνεται καλή έμπνευση στους...καθολικά διαμαρτυρόμενους.
Η προηγούμενη ανάρτησή σου, roadartist, έδωσε τροφή και σε μας. Δες, αν δε βαριέσαι:
http://lykeio6o.blogspot.gr/2013/05/blog-post_14.html
Τα ευχαριστώ μας και εννοούνται ( πολλαπλάσια) και δηλώνονται:-)
Φιλιά
@ Διονύσης Μάνεσης : Χαίρομαι για την "τροφή" :) Μεγάλη χαρά μου δίνεις και το ξέρεις. Μόνο νομίζω πως έχεις βάλει λάθος βίντεο, διόρθωσε το, για κάποιο λόγο το συγκεκριμένο δεν παίζει. Φιλιά.
Aπίστευτα ενδιαφέρον!!!!
Διαμαρτυρήθηκε πρέπει να ομολογήσω αρκετά η φαντασία μου και ...κυρίως το αίσθημά μου...
ευτυχώς που έσωσε την πρώτη ο Ηλιογράφος και το δεύτερο η τελευταία και πιο ουσιαστική (μη) διαμαρτυρία !!!
Η μόνη που με άγγιξε αληθινά πολύ.
και φυσικά διαμαρτύρομαι που... δεν ήμουν μαζί σας :-)
Kαι είναι και Μάης.............
σε ποιόν να διαμαρτυρηθεί κι αυτός;
"Διαμαρτύρομαι γιατι ξυπνάω με φόβο...!" μου σηκώθηκε η τρίχα!
καλή ιδέα να αφήσουνε τον κόσμο να βγάλει λίγα από μέσα του...
διαμαρτύρομαι που χάσαμε την αγάπη!(αμα την δειτε να της πειτε ότι την περιμένω πίσω-κ θα φτασω στα ακρα αν χρειαστεί)
χαχααα:) τώρα που το λες... πανεύκολο!!!
Τ' αηδόνια από τις Πλάτρες και η Σαλαμίνα (περισσότερο από τον χάρτη) μου ψιθύρησαν το όνομα της!!!!
τί ωραία που θα ήταν...!!!
Αν τυχόν διαβάσει το σχόλιο, φιλιά και στις δύο!!!
@ ξωτικό : Πως να μη διαμαρτυρηθεί το είναι σου, με όλη αυτή την κατάθλιψη, μιζέρια; Είναι "μακριά" από όλα όσα θα έπρεπε να είχαμε τώρα ως νοοτροπία, αλλά έχουμε μπει σε λάθος δρόμο. Και πάλι. Φιλιά πολλά.
@ ειρήνη : πόσο δίκιο έχεις Ειρήνη, λες και χάνουμε συνέχεια και από κάτι. Τραγικά και τα δυο αυτά "διαμαρτύρομαι".
@ Άστρια : ήταν πολύ ωραία. Και η έκθεση, και η περιήγηση μας σε αυτή και η μπύρα που ακολούθησε μετά :)) Δεν ξέρω αν θα το δει. Φιλιάααααα πολλάαααααα!!
Και βέβαια θα το δει :) δεν γίνεται αλλιώς!
Φιλια πολλα και ευχαριστω σας...
Δημοσίευση σχολίου