16 Δεκεμβρίου 2012

wings of desire

...απλώς μια από τις πιο αγαπημένες μου ταινίες...
...Why am I here...
.
..-..
Strange people.
They keep shouting...
Time will heal everything:
but what if time is the illness?
^
Isn't life under the sun
just a dream?

...ένα απόσπασμα, με μια από τις πιο αγαπημένες μου σκηνές : 



(1987) - Wim Wenders

22 σχόλια:

thinks είπε...

Δεν το έχω δει (περίεργο διότι κλασσικό) αλλά έχω δει και μου άρεσε πολύ το remake: City of Angels (1998) με τους Nicolas Cage και Meg Ryan.

BLUEPRINTS είπε...

συμφωνώ για την ταινία, αφιερωμένη στους αγγέλους που μας προστατεύουν και τους σκεφτόμαστε...

ΒΑΡΘΑΚΟΥΡΗΣ είπε...

ΥΠΕΡΟΧΗ ΤΑΙΝΙΑ,
ΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑ!

treno fantasma είπε...

kalhmera
ti mou thimises...

Tin eixa dei prin polla xronia se ena sinikiako kinimatografo, apisteutes eikones, fwtografia, minimata, sigoura kai apo tis dikes mou agapimenes....

Roadartist είπε...

@ thinks : Αξίζει να τη δεις, βάλτη στο πρόγραμμα. :) Θυμάμαι την είχα δει αρκετά μικρή, πρέπει να πήγαινα Γυμνάσιο, με συντάραξε! Από τις ωραιότερες και από τότε πιο αγαπημένες μου ταινίες!
Συμφωνώ για το City of Angels, καταπληκτική ταινία! Πολύ συγκινητική.
Καλή Κυριακή!

Roadartist είπε...

@ BLUEPRINTS : Και αυτό το απόσπασμα από τη βιβλιοθήκη με τις σκέψεις των ανθρώπων. Δεν είναι παρήγορο όλο αυτό; Τρομερή ταινία!

Roadartist είπε...

@ ΒΑΡΘΑΚΟΥΡΗΣ : πραγματικά σαν ποίηση!

Roadartist είπε...

@ treno fantasma : Αν και γυρισμένη το 1987, μιλάει ακόμη στις ψυχές, ακριβώς γιατί τελικά δεν είναι τα "εφέ" και η τεχνολογία που μπορούν να εξυψώσουν μια ταινία, όσο η φωτογραφία, το σενάριο, η φωτογραφία, τα μηνύματα, οι ηθοποιοί.
Τα τελευταία χρόνια η έμπνευση φαίνεται ότι έχει ψιλοχαθεί από τον κινηματογράφο, σίγουρα σε σχέση με το παρελθόν...

Κατερίνα Τοράκη είπε...

Καταπληκτική! Και αξίζει το κομμάτι με τη σκηνή στη Βιβλιοθήκη. Ξεχωρίζω ένα σχόλιο στο συγκεκριμένο βίντεο από το youtube (σε ελέυθερη μετάφραση): "Αναρωτιέμαι... αν θα χάσουμε κάτι πολύ σπουδαίο που κάποτε ζούσε στις βιβλιοθήκες μας, αν θα χάσουμε το ψυθιριστό πνεύμα της γνώσης που συνήθιζε να μιλά σε όλους εμάς ανάμεσα σ' αυτά τα βιβλία". Πόσο αληθινός ο μακρινός φίλος!

Roadartist είπε...

@ Κατερίνα Τοράκη : Απίστευτο το σχόλιο!! Σε ευχαριστώ που το μετέφερες! Χαίρομαι που είδες το συγκεκριμένο απόσπασμα. Όταν έβλεπα την ταινία, μου είχε κάνει πραγματικά μεγάλη εντύπωση... νομίζω ότι με καθόρισε. Υπέροχη ταινία, η τέχνη τελικά θέλει απλά μυαλό και ψυχή... τα εφέ δεν μπορούν να την εξυψώσουν τα παραπάνω...

nikiplos είπε...

Αγαπητή καλλιτέχνιδα, καλησπέρα...

πρόκειται για πολλούς λόγους για την περισσότερο αγαπημένη μου ταινία... κάποιοι λόγοι είναι προσωπικοί-βιωματικοί δικοί μου, αλλά με χαρά βλέπω ότι υπάρχουν πολλοί αντικειμενικοί λόγοι για να αγαπήσει κανείς αυτήν την ταινία... Όταν πρωτοπροβλήθηκε στην Αθήνα ήμουν ήδη φοιτητής... Την είχαν υπερπροβάλει οι κριτικές, υποννοώντας ότι η θέασή της είναι μια μοναδική εμπειρία-και έτσι είναι-λησμονώντας όμως να πουν, πως θέλει κόπο η θέασή της, δεν είναι το ίδιο να βλέπεις μια ταινία χαζοχαρούμενη ας πούμε... Έτσι στην πρώτη της προβολή στον κινηματογράφο Στούντιο της πλατείας Αμερικής, το κοινό δεν ήταν τόσο ικανοποιημένο, με πολλές αντεγκλήσεις-ατάκες εκ μέρους των θεατών: "σκάστε!" οι μεν "ηρέμισε θα πάθεις τίποτε!" οι δε... εν τούτοις την ταινία την είχα απολαύσει... ήταν οι βιωματικοί λόγοι βλέπεις... Ότι είχα γυρίσει από ένα μεγάλο ταξίδι interrail του ΟΣΕ και για ένα μήνα είχα ταξιδέψει στην Δ Ευρώπη-φυσικά και στο Βερολίνο...
αυτά, συγνώμη, σε ζάλισα με τα δικά μου... ήθελα απλά να σου μεταφέρω ένα κλίμα περιστασιακό εκείνης της πρώτης προβολής...

χαιρετώ

serenata είπε...

Ναι καλέ έχω ακούσει τα καλύτερα!
Καλώς σε βρήκα btw:)
Θα τη δω οποσδήποτε!!!

ΥΓ Υπέροχο σχόλιο της Κατερίνας Τοράκη...πρώτη φορά βλέπω το όνομα, αλλά θα το θυμάμαι!

Hfaistiwnas είπε...

Καλησπέρα! Δεν την έχω δει, ήταν φύλακες άγκελοι όλοι αυτοί με τα μαύρα;

Chatzelenis George είπε...

Απίστευτο. Το είδα πρώτη φορά χθες το βράδυ...

Άστρια είπε...

Υπέροχη ποιητική ταινία.
Φωτογραφίζοντας σχεδόν πειστικά τον κόσμο των ορατών και των αοράτων, διεισδύοντας στη σκέψη και στην ψυχή όποια μορφή και να έχει, ανθρώπου ή αγγέλου.
Αν και το θέμα φανταστικό, σαν παραμύθι, τόσες αλήθειες του πραγματικού κόσμου καταγράφονται και τόσο συνεκτικά!
Από τις ξεχωριστές μου ταινίες..

Το ριμέικ, από δική μου επιλογή δεν πήγα να το δω.

Καλή βδομάδα roadartist μου.

Roadartist είπε...

@ nikiplos : Πόσο σε χαίρομαι βρε nikiple. Την ταινία πρέπει να την είχα δει στην τηλεόραση... ή σε νοικιασμένο dvd. Πάνε πολλά χρόνια, μα ακόμη θυμάμαι το πόσο μου άρεσε. Από τότε την έχω ξαναδεί αρκετές φορές, καλή εβδομάδα να έχουμε, φιλιά.

ΥΓ καθόλου δε με ζαλίζεις με "τα δικά σου", αντίθετα με γεμίζεις με εικόνες, φυγές ... σε ευχαριστώ.

Roadartist είπε...

@ serenata : καλώς την!! :) Χαρά να τα λέμε και έτσι, φιλιά!!!

Roadartist είπε...

@ Hfaistiwnas : ναι... Αξίζει να τη δεις!!

Roadartist είπε...

@ laternative : ...Σύμπτωση... :) όμορφη όμως... Πάντα με τέτοιες όμορφες ταινίες, καληνύχτα...

Roadartist είπε...

@ Άστρια : Η αλήθεια είναι είδα το ριμέικ, αλλά όμως με αρκετή επιφύλαξη και εγώ... Δεν συγκρίνεται σε καμία περίπτωση με αυτή την ταινία. Φιλιά.

Ερατώ είπε...

Καλά, μόλις είδα αυτή την ανάρτηση και δεν μπορώ να μη σχολιάσω.
Είχα δει την ταινία πολλά χρόνια πριν και την είδα πάλι πέρυσι (άλλες 2 φορές!) σε dvd.
Ποιητική, με υπέροχες εικόνες , πολλά μηνύματα , καθώς και η θαυμάσια μουσική και παρουσία του Nick Cave!
Με συγκίνησε το ίδιο και τότε και τώρα.
Από τις πιο αγαπημένες μου ταινίες.

Roadartist είπε...

@ Ερατώ : την είχα πρωτοδεί στο Γυμνάσιο, πριν αρκετά χρόνια δηλαδή, έκτοτε την είδα πολλές φορές, πολύ μπροστά για την εποχή της, ένα ΠΟΙΗΜΑ. Κ από τις δικές μου πιο αγαπημένες. Καλή χρονιά!

Related Posts with Thumbnails