7 Μαΐου 2012

Salvatores Dei, Ν.Καζαντζάκης


Ο νους βολεύεται. Θέλει να γιομώσει μ΄ έργα μεγάλα τη φυλακή του, το κρανίο. Να χαράξει στους τοίχους ρητά ηρωικά, να ζωγραφίσει στις αλυσίδες του φτερούγες ελευτερίας.

Η καρδιά δε βολεύεται. Χέρια χτυπούν απόξω από τη φυλακή της, φωνές ερωτικές αφουκράζεται στον αγέρα· κι η καρδιά, γιομάτη ελπίδα, αποκρίνεται τινάζοντας τις αλυσίδες· και σε μιαν αστραπή της φαίνεται πως έγιναν οι αλυσίδες φτερούγες.

Μα γρήγορα η καρδιά πέφτει πάλι αιματωμένη, έχασε πάλι την ελπίδα και την ξαναπιάνει ο Μέγας Φόβος.

Καλή η στιγμή, παράτα πίσω σου το νου και την καρδιά, τράβα μπροστά, κάμε το τρίτο βήμα.

Γλίτωσε από την απλοϊκή άνεση του νου που βάνει τάξη κι ελπίζει να υποτάξει τα φαινόμενα. Γλίτωσε από τον τρόμο της καρδίας που ζητάει κι ελπίζει να βρει την ουσία.
Νίκησε το στερνό, τον πιο μεγάλο πειρασμό, την ελπίδα. Τούτο είναι το τρίτο χρέος.

Πολεμούμε γιατί έτσι μας αρέσει, τραγουδούμε κι ας μην υπάρχει αυτί να μας ακούσει.
Δουλεύουμε, κι ας μην υπάρχει αφέντης, σα βραδιάσει, να μας πλερώσει το μεροκάματο μας. Δεν ξενοδουλεύουμε· εμείς είμαστε οι αφέντες· το αμπέλι τούτο της Γης είναι δικό μας, σάρκα μας κι αίμα μας.

Το σκάβουμε, το κλαδεύουμε, το τρυγούμε, πατούμε τα σταφύλια του, πίνουμε το κρασί, τραγουδούμε και κλαίμε, οράματα κι Ιδέες ανηφορίζουν στην κεφαλή μας.

Σε ποια εποχή του αμπελιού σου έλαχε ο κλήρος να δουλεύεις; Στα σκάμματα; Στον τρύγο; Στα ξεφαντώματα; Όλα είναι ένα.

Σκάβω και χαίρουμαι όλον τον κύκλο του σταφυλιού, τραγουδώ μέσα στη δίψα και στο μόχτο μου, μεθυσμένος από το μελλούμενο κρασί.

Κρατώ το γιομάτο ποτήρι και ξαναζώ το μόχτο του παππού και του προπάππου. Κι ο ιδρώτας της δουλειάς τρέχει κρουνός στο αψηλό καταμέθυστο κρανίο.

Είμαι ένα σακί γιομάτο κρέας και κόκαλα, αίμα, ιδρώτα και δάκρυα, επιθυμίες και οράματα.

Κυλιούμαι μια στιγμή στον αγέρα, πνέω, χτυπάει η καρδιά μου, ο νους μου φέγγει, και ξαφνικά η γης ανοίγει και χάνουμαι.

Μέσα στο εφήμερο ραχοκόκαλό μου δυο αιώνια ρέματα ανεβοκατεβαίνουν. Μέσα στα σωθικά μου ένας άντρας και μια γυναίκα αγκαλιάζουνται. Αγαπιούνται και μισούνται, παλεύουν.

Ο άντρας πλανταμένος φωνάζει: "Είμαι η σαγίτα που θέλει να σκίσει το στημόνι, να τιναχτεί όξω από τον αργαλειό της ανάγκης.

"Να ξεπεράσω το νόμο, να συντρίψω τα κορμιά, να νικήσω το θάνατο. Είμαι ο Σπόρος!"

Κι η άλλη βαθιά μαυλιστική φωνή, η γυναικίσια, αποκρίνεται γαληνεμένη και σίγουρη:
 "Κάθουμαι διπλοπόδι απάνω στο χώμα, αμολώ τις ρίζες μου βαθιά στα μνήματα· δέχουμαι το σπόρο ακίνητη και τον θρέφω. Είμαι όλη γάλα κι ανάγκη.

"Και λαχταρώ να γυρίσω πίσω, να κατεβώ στο ζώο, να κατεβώ πιο χαμηλά, στο δέντρο, μέσα στις ρίζες και στα χώματα, να μη σαλεύω.

"Κρατώ, σκλαβώνω την πνοή, δεν την αφήνω να πετάξει· μισώ τη φλόγα που ανεβαίνει. Είμαι η Μήτρα!"

Αφουκράζουμαι τις δυο φωνές τους· δικές μου είναι κι οι δυο και τις χαίρουμαι και καμιά δεν αρνιέμαι. Ένας χορός των πέντε αιστήσεων είναι η καρδιά μου. Ένας αντίχορος της απάρνησης των πέντε αιστήσεων είναι η καρδιά μου.

Αρίφνητες δυνάμες ορατές κι αόρατες αγάλλουνται και με ακολουθούν, όταν με αγωνία, ενάντια στο παντοδύναμο ρέμα, ανηφορίζω.

Αρίφνητες δυνάμες ορατές κι αόρατες ανακουφίζουνται και γαληνεύουν όταν, κατηφορίζοντας, γυρίζω πίσω στα χώματα.

Ρέει η καρδιά μου. Δε ζητώ την αρχή και το τέλος του κόσμου. Ακολουθώ το φοβερό ρυθμό του και πάω.

Αποχαιρέτα τα πάντα κάθε στιγμή. Στύλωνε τη ματιά σου αργά, παθητικά στο καθετί και λέγε: Ποτέ πια!

Αγνάντευε γύρα σου: Όλα τούτα τα κορμιά που κοιτάς θα σαπίσουν. Σωτηρία δεν υπάρχει.

Κοίταξε: Ζούνε, δουλεύουν, αγαπούν, ελπίζουν. Κοίταξε πάλι: Τίποτα δεν υπάρχει!

Ανεβαίνουν από τα χώματα οι γενεές των ανθρώπων και ξαναπέφτουν πάλι στα χώματα.
Σωριάζεται, πληθαίνει, ανεβαίνει ως τον ουρανό η αρετή κι η προσπάθεια του ανθρώπου.
Που πάμε; Μη ρωτάς! Ανέβαινε, κατέβαινε. Δεν υπάρχει αρχή, δεν υπάρχει τέλος. Υπάρχει η τωρινή τούτη στιγμή, γιομάτη πίκρα, γιομάτη γλύκα, και τη χαίρουμαι όλη.
Καλή είναι η ζωή, καλός ο θάνατος, η Γης στρογγυλή και στερεή, σα στήθος γυναικός στις πολυκάτεχες παλάμες μου.

Δίνουμαι σε όλα. Αγαπώ, πονώ, αγωνίζουμαι. Ο κόσμος μου φαντάζει πλατύτερος από το νου, η καρδιά μου ένα μυστήριο σκοτεινό και παντοδύναμο.

Αν μπορείς, Ψυχή, ανασηκώσου απάνω από τα πολύβουα κύματα και πιάσε μ΄ ένα κλωθογύρισμα του ματιού σου όλη τη θάλασσα. Κράτα καλά τα φρένα σου να μη σαλέψουν. Κι ολομεμιάς βυθίσου πάλι στο πέλαγο και ξακλούθα τον αγώνα.

Ένα καράβι είναι το σώμα μας και πλέει απάνω σε βαθιογάλαζα νερά. Ποιος είναι ο σκοπός μας; Να ναυαγήσουμε!

Γιατί ο Ατλαντικός είναι καταρράχτης, η Νέα Γης υπάρχει μονάχα στην καρδιά του ανθρώπου, και ξαφνικά, σε στρόβιλο βουβό, θα βουλιάξεις στον καταρράχτη του θανάτου και συ κι όλη η γαλέρα του κόσμου.

Χρέος σου, ήσυχα, χωρίς ελπίδα, με γενναιότητα, να βάνεις πλώρα κατά την άβυσσο. Και να λες: Τίποτα δεν υπάρχει!

Τίποτα δεν υπάρχει! Μήτε ζωή, μήτε θάνατος. Κοιτάζω την ύλη και το νου σα δυο ανύπαρχτα ερωτικά φαντάσματα να κυνηγιούνται, να σμίγουν, να γεννούν και ν΄ αφανίζουνται, και λέω: "Αυτό θέλω!"

Ξέρω τώρα· δεν ελπίζω τίποτα, δε φοβούμαι τίποτα, λυτρώθηκα από το νου κι από την καρδιά, ανέβηκα πιο πάνω, είμαι λεύτερος. Αυτό θέλω.
Δε θέλω τίποτα άλλο. Ζητούσα ελευτερία.

39 σχόλια:

Τακης είπε...

Καταπληκτικο. Τα λογια ειναι πολυ μικρα μπροστα στα μηνυματα του μεγαλου Καζαντζακη.

kostas είπε...

Kαλημερα φιλη μου road
περίεργη μέρα η σημερινή.
Σε ευχαριστω που μου εδωσες την ευκαιρια να διαβασω αυτο το αποσπασμα. Από τα πιο αγαπημενα.
Ο Νικος Καζαντζακης ειναι ενας φωτεινος χαρτης της ανθρωπινης μα κυριως της ελληνικης ψυχης.
Σε ευχαριστω ομως κυριως που σε αυτες τις τοσο δυσκολες στιγμες (μερες, εβδομαδες, μηνες κλπ) εισαι ακομη στο 'τοπο' του διαδικτυου και μας στελνεις τις σκεψεις σου. Παρ'ολα οσα συμβαινουν, συνεχισε ετσι διχως να δισταζεις. Χαιρετω.

treno fantasma είπε...

"Zitousa Eleuteria."
Toso apla. Toso alithina.

teleytaios είπε...

Ο Καζαντζάκης ήταν, είναι και θα είναι πάντα εκπληκτικός και διαχρονικός. Τι να πει κανείς; Και τι θα μπορούσε άλλωστε να πει...

Εξαιρετικό απόσπασμα.

Την καλημέρα μου RoadArtist :)

Ανώνυμος είπε...

Exaitias sou diabasa auto to biblio, otan mou to eixes protinei. Einai apo ta kalutera k pio agapimena.
Fobera minimata.

Se filw,
Arco ;)

Ανώνυμος είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
Ανώνυμος είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
iLiAs είπε...

ψυχη ανασηκωσου!!!

καλη βδομαδα Αρτιστα :)

kariatida62 είπε...

Ό,τι...θελει κανείς ακούει!!!

Επέλεξες το σωστό απόσπασμα...για να στείλεις το μήνυμά σου!
Καλη εβδομάδα Αρτιστάκι...
Μια καινούργια ελπιδοφόρα εβδομάδα ξεκινά...
Καινούργιο αεράκι για την Ευρώπη!
Φιλιά

Margo είπε...

Ο Καζαντζάκης είναι από τους πιο αγαπημένους και ειδικά ετούτη τη μέρα, με εκφράζει απόλυτα!

Ακόμη, Θα ενώσω τη φωνή μου με αυτή του Kosta. "Παρόλα όσα συμβαίνουν να συνεχίσεις Road χωρίς δισταγμό να μας στέλνεις τις φωτεινές σου σκέψεις και επιλογές.. είσαι πολύτιμη!

Όσο για τις ανώνυμες μπούρδες που γράφτηκαν πιο πάνω, αν δεν ήταν μπούρδες δεν θα ήταν ανώνυμες!
Συγνώμη για την έκφραση Road..

quartier libre είπε...

@
μάλιστα...
το άκουσες αυτό, φίλη μου Road ; !
είναι πολύ απογοητευμένος κάποιος, που ΛΕΕΙ,
«σε διαβάζει εδώ και πολλά χρόνια»...

φυσικά δεν έχω καταλάβει - δεν μου είναι ξεκάθαρο, ΑΝ ΤΟ ΑΤΟΜΟ απογοητεύτηκε επειδή θεωρεί τον Καζαντζάκη, που δημοσίευσες, «φασίστα» (!)

ή

αν απογοητεύτηκε επειδή στην προηγούμενη ανάρτηση αναφέρθηκες με διακριτικό αποτροπιασμό σε εκείνο το Ναζί - παλιόπαιδο, που ξεκλήρισε τόσους ανθρώπους στη Νορβηγία...

προσπαθώ να καταλάβω την αιτία της απογοήτευσης κάποιου, που «σε διαβάζει εδώ και πολλά χρόνια»!...

φυσικά, από το υποψιασμένο μου μυαλό, περνάει και μια εκδοχή, που τη θεωρώ και την πιο πιθανή :

καθώς το αυγό του φιδιού έχει σπάσει – τι λέω «ΤΟ αυγό» !
ΤΑ ΑΥΓΑ ΤΩΝ ΦΙΔΙΩΝ έχουν σπάσει, φαίνεται πως έχουν αρχίσει εδώ κι εκεί, δεξιά κι αριστερά, οι διάφορες προβοκάτσιες...

είναι αυτό κάτι, που εσύ, Roadartist, ως νεότερη δεν μπορείς να το υποψιαστείς,
όσοι όμως, ως παιδιά ζήσαμε τον άγριο φασισμό των συνταγματαρχών, έχουμε φτιάξει το μυαλό της αλεπούς - γνωρίζουμε ακριβώς ποιοι είναι οι προβοκάτορες καθώς και ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ που γίνονται οι προβοκάτσιες...

Εσύ, Road, να μη δίνεις σ’ αυτά καμιά σημασία.
Να μην απαντάς σε παρόμοιες βρωμιές.
Να συνεχίσεις να τροφοδοτείς τους ανθρώπους με τη δουλειά σου, με το ήθος σου, το ύφος, τη δημοκρατικότητά σου, την ευγένεια και τον αυθορμητισμό σου.

Κυρίως, οι πολλοί νέοι, να μη φοβάστε τους προβοκάτορες.
ΤΟ ΗΘΟΣ ΣΑΣ, να τρομοκρατεί τους τρομοκράτες.
Η ελληνική κοινωνία θα ξαναβρεί το σπασμένο της πρόσωπο, κι όλα τα φίδια θα ξαναμαζευτούν στις φωλιές τους.

Κι ΟΣΟΙ «λεβέντες» ΑΣΧΗΜΟΝΕΙΤΕ ΑΝΩΝΥΜΑ,
όσοι θαρρείτε ότι κρύβεστε στην ανωνυμία του διαδικτύου,
να ξέρετε ότι
ΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΝΩΝΥΜΟ !

και
ΟΥΣΤ από δω, λαμόγια.


Υ.Γ.
Συγνώμη Road για το ύφος.
Δεν ανέχομαι κανένας ΑΝΩΝΥΜΟΣ να ενοχλεί τους ανθρώπους.
Ο καιρός είναι δύσκολος για όλους μας.
Ας διαφυλάξουμε, όσο γίνεται, ο ένας τον άλλο...

quartier libre είπε...

@
διόρθωση
στον γραπτό μου λόγο :)

οι πολύ και οι πολλοί νέοι :)

Roadartist είπε...

Σε αυτό εδώ το blog δεν έχουν θέση Υβριστές, Ναζιστές, Φασίστες, Ρατσιστές!

Κανονικά δε θα έπρεπε να έχουν θέση και σε καμία ανθρώπινη κοινωνία!

Το αυγό του φιδιού πλέον έσπασε. Είναι λυπηρό πως οι άνθρωποι έχασαν την κρίση και την ικανότητα αντίληψης τους.

Οι αναρτήσεις αυτού του blog απευθύνονται ΜΟΝΟ σε ευαίσθητους, αληθινά ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΕΣ, όλοι οι υπόλοιποι είναι ανεπιθύμητοι σε αυτόν τον χώρο, όπως στη ζωή μου.

Roadartist είπε...

H 'τέχνη του δρόμου' δίνει πάντα τις καλύτερες σχετικές απαντήσεις!

http://twitter.com/#!/roadartist/status/197624566590357504/photo/1

http://27.media.tumblr.com/tumblr_m3o55oDHwu1r5uzkko1_1280.jpg

Coco είπε...

(ξαναδιάβαζα πρόσφατα τα γράμματα στη Γαλάτεια. η κατάσταση που περιγράφεται στα ταξίδια του Καζαντζάκη στην Ευρώπη τη δεκαετία του '20 είναι όμοια με τη σημερινή κρίση)

κι από το άλλο ημισφαίριο συμφωνώ:
"ο Ατλαντικός είναι καταρράχτης, η Νέα Γης υπάρχει μονάχα στην καρδιά του ανθρώπου"

ξωτικό είπε...

Προσυπογράφω απολύτως το σχόλιο της quartier libre και χαίρομαι πολύ για την "έμπρακτη" δήλωσή σου .
Η Δημοκρατία είναι πολύτιμη και πρέπει να την προστατεύουμε σε κάθε στιγμή της Καθημερινότητάς μας, όπως και την ελευθερία που πολύ απέχει απ'την ασυδοσία .

ΚαληΜΈΡΑ ...!!

pAnOs είπε...

...καλημερα r/a ...δυσκολη η αρνηση της ζωης και του θανατου ...αιωνια η μαχη της υλης και του νου...εκει που αναβαινεις πιο πανω... λυτρωνεσε και νιωθεις ελευθερος να σου παλι η αιωνια μαχη μας...Τίποτα δεν υπάρχει! μου αρεσει αυτο...αλλα μονο εσυ το ξερεις και κανενας αλλος μονος σου θα το κατακτησεις το Τίποτα δεν υπάρχει! ...δυσκολα τα φορτια που σηκωνουμε μονοι μας οποια και να ειναι αυτα...

ΥΣ: ...μη μπλεκουμε την χυδαια καθημερινοτητα με αυτα τα πραγματα που δινουν οξυγονο στις ψυχες μας ...και ισως ειναι η μονη κινητηρια δυναμη για να φτασουμε μεχρι τελους ....και αυτο για την προσωπικη μας χρηση ...οσο για την επαφη μας με τους αλλους ενα πραγμα θα βαζω παντα πρωτα το ηθος ...παραθετω κατι που διαβαζω συχνα σε ενα τοιχο οταν περναω απο κει και μου αρεσει πολυ "Σε όλα να έχετε ένα κράτημα ...μια απαλότητα"

ευχαριστω για την φιλοξενια σου στο μπλογκ ...παντα το διαβαζω !

pAnOs είπε...

...καλημερα r/a ...δυσκολη η αρνηση της ζωης και του θανατου ...αιωνια η μαχη της υλης και του νου...εκει που αναβαινεις πιο πανω... λυτρωνεσε και νιωθεις ελευθερος να σου παλι η αιωνια μαχη μας.......Τίποτα δεν υπάρχει! μου αρεσει αυτο...αλλα μονο εσυ το ξερεις και κανενας αλλος μονος σου θα το κατακτησεις το Τίποτα δεν υπάρχει! ...δυσκολα τα φορτια που σηκωνουμε μονοι μας οποια και να ειναι αυτα...

ΥΣ: ...μη μπλεκουμε την χυδαια καθημερινοτητα με αυτα τα πραγματα που δινουν οξυγονο στις ψυχες μας ...και ισως ειναι η μονη κινητηρια δυναμη για να φτασουμε μεχρι τελους ....και αυτο για την προσωπικη μας χρηση ...οσο για την επαφη μας με τους αλλους ενα πραγμα θα βαζω παντα πρωτα το ηθος ...παραθετω κατι που διαβαζω συχνα σε ενα τοιχο και μου αρεσει πολυ "Σε όλα να έχετε ένα κράτημα ...μια απαλότητα"

ευχαριστω για την φιλοξενια σου στο μπλογκ ...παντα το διαβαζω με ενδιαφερον !

Roadartist είπε...

@ Tακης : Αυτό το βιβλίο είναι από τα πλέον αγαπημένα μου, ήθελα πολύ καιρό να αναρτήσω κάποιο απόσπασμα.

Roadartist είπε...

@ kostas : να είσαι πάντα καλά. Σε ευχαριστώ για την ανάγνωση!


@ treno fantasma : ελευθερία και σεβασμό στον διπλανό. Ευχαριστώ κ για την διευκρίνηση που μπήκες στο κόπο να γράψεις στο προηγούμενο ποστ, αν και δεν χρειαζόταν, το νόημα της είναι ξεκάθαρα κατά του άρρωστου ρατσιστή νορβηγού.

Roadartist είπε...

@ teleytaios : Το συγκεκριμένο βιβλίο το διάβασα αρκετά μικρή. Πραγματικά είναι εξαιρετικό. Φιλοσοφικό, γεμάτο μηνύματα. Καλή εβδομάδα!

Roadartist είπε...

@ arcobaleno : επέμενα πολύ και σε έπεισα :) Φιλιάαααααααα!!!!

Roadartist είπε...

@ iLiAs : Καλή εβδομάδα ηλία!

Roadartist είπε...

@ kariatida62 : Ευτυχώς υπάρχουν κάποιοι που λαμβάνουν τα μηνύματα! Ναι ακούμε και διαβάζουμε εντελώς ότι νά'ναι! Λες να είναι πιο ελπιδοφόρα, μακάρι!

Roadartist είπε...

@ Margo : Μargo είμαι ανοικτή σε διάλογο με όλους, αλλά για μπούρδες, και φασιστικές ύβρεις, δεν διαθέτω ούτε ένα "κλικ" στο πληκτρολόγιο για χάρη τους! Τόσα χρόνια εδώ μοιράζομαι ακριβώς τις αντίθετες απόψεις και αυτό θα συνεχίζω να κάνω!

Roadartist είπε...

@ quartier libre : Quartier libre όσο ψάχνεις τόσο δεν βγάζεις άκρη, έχουμε να κάνουμε είτε με ένα θολωμένο μυαλό, είτε με κάποιον που δεν έχει διαβάσει αυτό το blog ποτέ του.
Απόρησα και εγώ, ειδικά όταν επέλεξα να βάλω μια ανάρτηση κατά του φασισμού και κατά του χρυσαυγίτη Νορβηγού που σκόρπισε το θάνατο πέρσι τέτοια εποχή, με το αγαπημένο τραγούδι των παιδιών της αντίθετης ιδεολογίας με των εθνικιστών και προτρέποντας όλους μας στο να είμαστε μαζί δίχως διαφορες και μακρυά από εθνικισμούς.
Προφανώς κάποιους πόνεσε πολύ αυτή η κίνηση.
Ο Καζαντζάκης φασίστας; Έχουν τρελαθεί εντελώς!
Δυστυχώς βρέθηκαν σε λάθος χώρο όμως για αυτούς.

Έχεις απόλυτο δίκιο σε όσα γράφεις. Σε ευχαριστώ για τις απόψεις και τις υποδείξεις.
Δεν έζησα τη Χούντα, πρέπει να κοπούν όλα αυτά από τη ρίζα.

Ευκαιρία να γράψω πως αν όντως κάτι έχω κερδίσει από το blogging αυτά τα χρόνια είναι "αληθινούς" φίλους και εσύ είσαι ένας άνθρωπος ξεχωριστός για μένα.

Είναι τύχη που σε έχω κοντά φίλη μου εκτός διαδικτύου. Έχεις την φιλία και την αγάπη μου.




Υ.Γ. Ακριβώς επειδή οι καιροί είναι δύσκολοι για όλους, τα μυαλά είναι θολωμένα, πρέπει να θέτουμε όρια.

Ακριβώς επειδή και εγώ δεν ανέχομαι κανένας ΑΝΩΝΥΜΟΣ να ενοχλεί τους ανθρώπους, διέγραψα τα σχόλια του!

Roadartist είπε...

@ quartier libre : Η δε απάντηση του σε σένα πάντως νομίζω ήταν όλα τα λεφτά. Ας είναι, δε θέλω να γίνει το ιστολόγιο συνέχεια της επιθεώρησης τους!

Roadartist είπε...

@ Coco : Πάντα αξίζει να επιστρέφουμε (και θα επιστρέφουμε) στις σκέψεις του Καζαντζάκη. Μπόρεσε να εκφράσει μια εποχή που πραγματικά σαν να μοιάζει με τη δική μας. Η ιστορία δυστυχώς επαναλαμβάνεται. Τουλάχιστον τώρα να είμαστε πιο υποψιασμένοι. Δεν δικαιολογούμαστε για καμία ανοχή, γιατί τώρα γνωρίζουμε.

Ελπίζω εκεί στα μακρινά να είναι κάπως καλύτερα τα πράγματα.

Roadartist είπε...

@ ξωτικό : Δεν ήθελα, τελικά φάνηκε πως χρειαζόνταν ξωτικούλι.
Ευχαριστώ τη quartier libre που είχε τη διάθεση να ασχοληθεί.
Με όλα όσα έγραψε στα
προσβλητικά λόγια φώτισε σημεία σε όλους μας. Η λαβωμένη Δημοκρατία πρέπει να επαναπροσδιοριστεί, κάποιοι δεν έχουνε μάθει να εκτιμούν 'γραφόμενα' και να σέβονται χώρους, ακριβώς άλλο ελευθερία, άλλο ασυδοσία.

Roadartist είπε...

@ pAnOs : Πάνο δύσκολο όμως να αντιδράς σε όλα με απαλότητα. Υπάρχουν κάποια ζητήματα στη ζωή, όπως πχ. ο φασισμός, ο νεοναζισμός που ξεπερνάνε τη λογική και δεν πολεμούνται με απαλότητα. Οπότε επιλέγουμε που θα διαθέσουμε χρόνο και ουσία!! Μου θύμισες μια σχετική φράση του Ιάκωβου Καμπανέλλη "Ο ηθικός άνθρωπος δεν είναι φασίστας"! Σε ευχαριστώ!

ειρήνη είπε...

μμμ...το να μην ανέχεσαι κάποιον, δεν σε καθιστά και πολύ δημοκρατικό(δεν το λέω προσωπικά). βέβαια όταν ο κάποιος αυτός είναι απροκάλυπτα ναζιστής,το να δείξεις ανοχή, μάλλον ενάντια στην δημοκρατία είναι...
μεγάλη παγίδα...
εάν αρχίσουμε να διαλέγουμε ποιοί δεν έχουν λόγο, κινδυνεύουμε να γίνουμε εμείς "φασίστες". εάν ανεχόμαστε τα πάντα, κινδυνεύουμε να χωριστούμε σε φασίστες και υποχείρια...
είναι λίγο μυστήρια μερικά πράγματα(αυτά τα γράφω κυρίως με αφορμή τις προσταγές χρυσαυγιτών προς δημοσιογράφους και λιγότερο για το εδώ θέμα, αφού δεν είχα καν την ευκαιρία να διαβάσω...)

Roadartist είπε...

@ ειρήνη : Ακριβώς αυτή είναι η παγίδα! Συμφωνώ απολύτως, δεν έχει νόημα να μπεις στο τριπάκι, χάνεσαι. Όλοι έχουν θέση στο blog, αρκεί να μην βρίζουν και να έχουν κριτική αντίληψη.

Κλειώ είπε...

Η ταπεινη μου αποψη, αργησες να ενεργοποιησεις το μετριασμο σχολιων. Σε καθε site, ακομη και σε εφημεριδες, εχουν ενεργο μετριασμο!
Πόσο μάλλον σε ενα προσωπικο που
εκθετεις τις προσωπικες σκεψεις!
Το ιντερνετ ειναι ενα χαωδες συμπαν, δεν μπορεις να αφηνεις το καθενα να εισβαλλει στο σπιτι σου, ειναι σαν να αφηνεις ξεκλειδωτη τη κλειδαρια.
Για ποιο λόγο να κανεις κατι τετοιο σημερα; Γιατι να χανεις χρονο; Και μονο που απαντας επι τοσο καιρο σε τοσα σχολια, προσωπικα ευχαριστω. Δεν εχεις παντως καμια υποχρεωση να το κανεις.

eutixis είπε...

ΠΟΙΟΣ ΝΑ ΑΣΧΟΛΗΘΕΙ ΣΗΜΕΡΑ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΕΙ ΤΗΝ ΑΣΚΗΤΙΚΗ.

ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΝΑ ΤΣΑΚΩΘΕΙ... ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΤΑ ΑΦΗΣΕΣ ΑΝΟΙΚΤΑ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΤΗΣ...ΠΟΠΗΣ...
ΚΑΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΤΟ BLOG ΑΜΕΡΙΚΑΝ ΜΠΑΡ;;;; :)

ΞΕΡΕΙΣ ΠΟΣΟ ΘΑ ΑΥΞΗΘΕΙ ΤΟΤΕ Η ΕΠΙΣΚΕΨΙΜΟΤΗΤΑ;;

ΚΑΛΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ROAD, ΚΟΝΤΑ!

Coco είπε...

να λείπει τέτοια επισκεψιμότητα! είναι σαν να αφήνει κανείς κακόβουλα λογισμικά να διαλύσουν τον υπολογιστή του. αρκετά λοιπόν με τα προσχήματα περί δημοκρατίας και τάχα ελευθερίας του λόγου από θρασύδειλους.

εδώ καλά είναι για όποιον έχει τις δυνατότητες να το χαρεί.

φιλιά!

Roadartist είπε...

@ Κλειώ : Είχες απόλυτο δίκιο! Τώρα το καταλαβαίνω, πολλά blogs εχουν κλειστό κ το σχολιασμό, εδώ ποτέ δεν έγινε αυτό, αλλά κάποιες στιγμές ομολογώ πως δεν είναι εύκολο ν ' απαντάς σε όλα τα σχόλια, λόγω χρόνου.

Roadartist είπε...

@ eutixis : Κάποιοι θα το ήθελαν αυτό, εδώ όμως δεν πρόκειται να γίνει. Σκοπός δεν είναι η επισκεψιμότητα, αλλά η ποιότητα. Δεν δημιούργησα το μπλογκ για να προωθώ όσα μισώ, έλεος.

Roadartist είπε...

@ Coco : Πραγματικά έχεις τόσο δίκιο, εχτές το κατάλαβα. Όταν κάποιος καταπατά το βήμα που του δίνεις, χαλάει το νόημα και για τους υπόλοιπους, με απώτερο σκοπό να διαλύει κάθε συζήτηση διάλογο.
Να δες αυτή την ανάρτηση, μόνο για το θέμα της συγκεκριμένης ανάρτησης δε μιλήσαμε. Ασχολούμαστε με τις βρισιές ενός θρασύδειλου ανωνυμου.
Σε ευχαριστώ.

"εδώ καλά είναι για όποιον έχει τις δυνατότητες να το χαρεί."

Καλή μέρα :)

Roadartist είπε...

@ Summertime Blues : ήδη συνήθισα την καινούργια, δε με ενοχλεί καθόλου, να'σαι καλά. :)

Related Posts with Thumbnails