"Η μάνα της Κατοχής"
Γλύπτης : Κώστας Βαλσάμης
Γλύπτης : Κώστας Βαλσάμης
Είναι περίεργη η αίσθηση που έχεις, καθώς περπατάς στο Α' Νεκροταφείο Αθηνών.
Ουσιαστικά είναι σαν μια αόρατη παρουσία να σε ξεναγεί στο παρελθόν μέσω ενός υπαίθριου μοναδικού μουσείου. Σε αυτό το χώρο υπάρχει η μεγαλύτερη παρακαταθήκη έργων γλυπτικής της χώρας.
Ουσιαστικά είναι σαν μια αόρατη παρουσία να σε ξεναγεί στο παρελθόν μέσω ενός υπαίθριου μοναδικού μουσείου. Σε αυτό το χώρο υπάρχει η μεγαλύτερη παρακαταθήκη έργων γλυπτικής της χώρας.
Ιωάννης Μακρυγιάννης
Τα περισσότερα αποτελούν έργα Τηνιακών μαρμαρογλυπτών. Στο πρώτο Κοιμητήριο Αθηνών έχουν ταφεί αγωνιστές του 1821, πολιτικοί, ευεργέτες, μόνιμοι κάτοικοι της Αθήνας από την εποχή του Όθωνα και άλλες προσωπικότητες του 19ου και του 20ου αιώνα από το χώρο της πολιτικής, καλλιτεχνικής και κοινωνικής ζωής της χώρας. Το παρελθόν σαν να ζωντανεύει παράδοξα μπροστά σου...
Γεώργιος Ράλλης
Τα γλυπτά του νεκροταφείου είναι σπάνιας αξίας και τέχνης. Υπάρχουν περίπου 1000 γλυπτά έργα που φιλοτεχνήθηκαν από συνολικά 108 μεγάλους καλλιτέχνες, όπως οι Μαλακατές, Χαλεπάς, Βιτάλης, Φιλιππότης, Κόσσος, Βρούτος, Μπονάνος και πολλοί άλλοι, από τα μέσα του 19ου αιώνα, έως τα τέλη του περασμένου.
Η "Κοιμωμένη" του Γιανννούλη Χαλεπά
(τάφος Σοφίας Αφεντάκη)
(τάφος Σοφίας Αφεντάκη)
Μιχαήλ Τοσίτσας
Άγγελος Σ. Γέροντας
Θεόδωρος Κ. Κολοκοτρώνης
Δημήτριος Καλλέργης
Αλέκος Παναγούλης
Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος
Οδυσσέας Ανδρούτσος
Δημήτριος Αιγινήτης
Ιωάννης Βαρβάκης
Γρηγόρης Λαμπράκης
Αλέξανδρος Παπαναστασίου
Γεώργιος Αβέρωφ
Αλέξανδρος Καραμανλάκης
Το πρώτο θύμα της ελληνικής αεροπορίας
Καλλιρόη Παρρέν
Ελένη Μπούκουρα-Αλταμούρα, πρώτη ελληνίδα ζωγράφος
Ιωάννης Αλταμούρας
Μπορείς να διαβάσεις την παρουσίαση της έκθεσης "Ιωάννης Αλταμούρας, θρύλος στη ζωή και στην τέχνη", του Μουσείου Μπενάκη, πατώντας εδώ
Σοφία Βέμπο
Τζένη Καρέζη
Αλέξανδρος Ρίζος Ραγκαβής
Αλίκη Βουγιουκλάκη
Μαρίκα Κοτοπούλη
Βασίλης Τσιτσάνης
...Ασφαλώς ο κατάλογος δεν έχει τέλος...
Δε φτάνουν ούτε 100 αναρτήσεις για να μοιραστώ μαζί σας φωτογραφίες...
πόσο μάλλον σκέψεις για κάθε προσωπικότητα,
για την ιστορία που τις συνοδεύει...
61 σχόλια:
Δεν το εχω επισκεφτει, μενω και ενα πολυ μακρινο νησι στο Αιγαιο.
Σε ευχαριστω εμαθα κ ειδα αρκετα που αγνοουσα!
Παρόλο που μόνο φωτογραφίες έχω δει από το Α' Νεκροταφείο Αθηνών, τα γλυπτά πρέπει να είναι εξαιρετικής ομορφιάς.
Την καλημέρα μου :)
ΠΩΣ ΕΝΑ "ΔΥΣΚΟΛΟ" ΘΕΜΑ ΓΙΑ POST, ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ BLOG ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΥΠΕΡΟΧΟ.
ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΙΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΠΟΥ ΜΟΙΡΑΣΤΗΚΕΣ, ΕΙΜΑΙ ΣΙΓΟΥΡΟΣ ΠΟΥ ΑΦΗΣΕΣ ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΕΣ ΕΚΤΟΣ, Κ ΠΩΣ Η ΕΠΙΛΟΓΗ ΘΑ ΗΤΑΝ ΔΥΣΚΟΛΗ. ΠΟΣΕΣ ΠΟΛΛΕΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΕΣ! ΞΕΧΩΡΙΣΤΕΣ, Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΣΤΟ ΤΟΜΕΑ ΤΟΥ.
ΕΧΟΥΜΕ ΕΝΑ ΠΕΡΙΕΡΓΟ 'ΤΑΜΠΟΥ' ΜΕ ΤΑ ΚΟΙΜΗΤΗΡΙΑ, ΕΙΝΑΙ ΟΜΩΣ ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ, ΟΠΩΣ Κ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ.
Ontws ti na protographeis... gia ton kathena??? Gia to xwro???
Thelw k egw na paw gia mia fotografisi. Se euxaristw gia ola osa moirazesai mazi mas. Ayto to blog, opws k esy, pragmatika jexwrizei.
Μπραβο βρε αρτιστακι μου. Ωραια αναρτηση!
Καλη εβδομαδα!!
Εχει και μια μαγικη σαγηνη αυτος ο χωρος, πολυ ομορφη αναρτηση, καλημερα! Καλη εβδομαδα!
Σας τόχω πει? Δεν θυμάμαι αν σας τόχω ξαναπεί...
Οταν ήθελα να μιλήσω για την Ιστορία μας στα μαμούνια μου τα πήγαινα βόλτα στο Α! Νεκροταφείο.
Το ευχαριστιόντουσαν τόσο πολύ...γιατί εκεί την έβλεπαν...ζωντανή!
Ωραία ανάρτηση, όπως πάντα Αρτιστάκι.
και κάπως έτσι επισκέπτεσαι το παρελθόν μένοντας σταθερός, αποκρυπτογραφώντας το παρόν.
καλημέρα!
Και πως γνωριζουμε οτι ολοι αυτοι οι ανθρωποι, τα πνευματα τους, δεν υπαρχουν αναμεσα μας; Πως γνωριζουμε πως δεν ηταν εκει διπλα καθως φωτογραφιζες; :)
Κωστης
Εξαιρετικό αφιέρωμα!
Να ήταν όμως τα γλυπτά και ο περίγυρος πιο περιποιημένα...
Καλα απιστευτο! Δεν ειχα ιδεα! Ουτε ηξερα για τα γλυπτα ουτε πως εκει δεν τους ξεθαβουν μετα απο 3 χρονια οπως στα αλλα νεκροταφεια! Υπεροχη αναρτηση, ζωντανη ιστορια!
Ξέρω καλά πως έννοιωσες. Εχω κάνει ακριβώς το ίδιο πρίν πολλά πολλά χρόνια (πάνω από 30) όταν ήθελα να φωτογραφίσω μερικά δείγματα γιά ένα φίλο που ζει στο εξωτερικό και κατασκευάζει τέτοιου είδους τάφους. Αλλη αίσθηση σαν να φεύγεις απ'την καθημερινότητα εντελώς. Φιλιά!
Πολύ μου άρεσε αυτή η ανάρτηση.. δεν έχω πάει ακόμη!!!
ΥΓ. σαν φτωχά διακοσμημένοι οι τάφοι της Βουγιουκλάκη και της Λαμπέτη..
Καλλιτεχνικότατη ανάρτηση παρά το μακάβριο του θέματος:)
Μια μικρή ιστορία τέχνης και για τους γλύπτες και για τα πρόσωπα που πέρασαν στην απέναντι όχθη.
Όμως καταλήγει πάλι κανείς αθέλητα να σκεφτεί τη ματαιότητα της ζωής παρά τη δόξα και την τραγικότητα του ανθρώπου στην γνώση για το μόνο σίγουρο στη ζωή του, τον θάνατο. Ας αφήνει τουλάχιστον ένα όμορφο ίχνος από το διάβα του ένα έργο, μία μνήμη...
Σε φιλώ πολύ roadartist μου,
Καλή εβδομάδα!
Ενδιαφέρουσα αλλά κάπως καταθλιπτική η ξενάγηση σου στο Α Νεκροταφείο Αθηνών !!!
ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΠΑΤΕ ΣΤΟ ΠΑΡΙΣΙ ΣΤΟ ΝΕΚΡΟΤΑΦΕΙΟ ΤΩΝ ΔΙΑΣΗΜΩΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΝ ΚΑΙ ΠΡΟΣΩΠΩΝ!!!! ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟ!!!! ΙΣΩΣ ΤΟ ΔΙΑΣΗΜΟΤΕΡΟ ΣΤΟ ΚΟΣΜΟ... ΕΔΩ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΕΙΣ :
http://www.trivago.gr/%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%AF%CF%83%CE%B9-36103/%CE%BC%CE%BD%CE%B7%CE%BC%CE%B5%CE%AF%CE%BF/%CF%84%CE%BF-%CE%BA%CE%BF%CE%B9%CE%BC%CE%B7%CF%84%CE%AE%CF%81%CE%B9%CE%BF-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%AD-%CE%BB%CE%B1%CF%83%CE%B1%CE%AF%CE%B6-138386
@ eutixis : ελπίζω να χαίρεσαι στο νησί σου, να είσαι καλά!
@ teleytaios : Είναι οπωσδήποτε ένας σπάνιος χώρος! Δεν φτάνει μόνο μια φορά να το επισκεφτείς... Να είσαι καλά Κώστα, χρόνια πολλά, καλά για τη γιορτή σου και από εδώ!
@ treno fantasma : Να είσαι καλά, αν και αρκετά κοντά μου δεν το είχα επισκεφτεί με αυτό τον τρόπο. Είναι σίγουρα περίεργο θέμα για ανάρτηση, μα πιστεύω πως άξιζε το μοίρασμα!
@ Dee Dee : Ιδιόμορφη, αλλά χαίρομαι που σου άρεσε φιλενάδα, καληνύχτα, καλή εβδομάδα να έχουμε!!
@ Κ.π. : Είναι περίεργη η αίσθηση ασφαλώς. Δε ξέρω αν μπορείς να τη χαρακτηρίσεις "σαγήνη", σίγουρα ιδιόμορφη.
@ kariatida62 : Δε μας το έχεις πει!
Νομίζω πως έκανες καλά, αφενός είναι θεμιτό που εξοικειώνονταν με την ιδέα του θανάτου και αφετέρου όντως το συγκεκριμένο κοιμητήριο είναι ένα υπαίθριο μουσείο... Με σένα ξεναγό θα έχουνε μάθει την ιστορία απ'έξω και ανακατωτά :)) Φιλάκιααα!!
@ k : Πάρα πολύ εύστοχο το σχόλιο! Έπιασες ακριβώς την αίσθηση. Μια επίσκεψη στο παρελθόν. Μου ξέφυγαν αρκετά σημεία του, είμαι σίγουρη ότι την επόμενη φορά που θα πάω (γιατί σίγουρα θα ξαναπάω) θα δω πράγματα που μου ξέφυγαν.
@ κωστής : Αγαπητέ σου αφήνω μια παράγραφο από τις "Λέξεις" του Σάρτρ που διάβασα πριν λίγες μέρες (και τη σημείωσα σε ένα τετράδιο) :
«Όσο καιρό θα ζουν θα τους στοιχειώνω σαν φάντασμα, ασύλληπτος, ανείπωτος, παρών μέσα στον καθένα, καθώς είναι παρόντες μέσα μου όλοι οι νεκροί που δεν γνώρισα, δισεκατομμύρια ψυχές, και που διαφυλάσσω από την εκμηδένιση. Μόνο αν η ανθρωπότητα εξαφανιστεί, θα σκοτώσει για καλά τους νεκρούς της»
@ Sue : Χαίρομαι που μπόρεσες να αισθανθείς τη συγκεκριμένη ανάρτηση, σίγουρα δεν απευθύνεται σε όλους και ίσως δικαιολογημένα. Δε μπορούν όλοι να δεχτούν εύκολα τη θέα των τάφων.
Φαντάζομαι οφείλεται η περιποίηση και στους συγγενείς... Κρίμα... (πάντα με λυπεί η παραμελημένη εικόνα στα κοιμητήρια και το σχολιάσα εκείνη τη μέρα).
@ BUTTERFLY : Σε κάποιους θα συμβαίνει, αλλά για τα πολύ ξακουστά ονόματα φαντάζομαι πως όχι (πολιτικούς, πρωθυπουργούς, αρχιεπισκόπους, καλλιτέχνες). Αυτή η βόλτα βοηθάει και ως ένα μάθημα για τη ζωή γενικότερα :)
@ Ginger : Είναι ξεχωριστή η αίσθηση, σαν να ανοίγεις μια πύλη στο χρόνο, η οποία όμως σε βοηθά να επιστρέφεις διαφορετικά και πιο δυναμικά, ώριμα στο σήμερα :) Να περάσεις όμορφα, φιλιά!
@ Hfaistiwnas : Καλησπέρα ηφαιστιωνάκο μου :) Θα έλεγα πως έχουνε μια λιτότητα, την οποία όμως βρίσκω αρκετά σωστή :) (Όπως και της Καρέζη). Τι πλάσματα και οι 3 (με τη δική τους ξεχωριστή αύρα!)
@ Άστρια : άστρια μου, είναι όντως μακάβριο το θέμα, έχει και η σημερινή μέρα μια συννεφιά που έρχεται και δένει απόλυτα :)))
Δεν πρόκειται όμως μόνο για την ιστορία της τέχνης και των γλυπτών, είναι και ένα μάθημα για τη ζωή που σε επαναφέρει πιο ώριμα στο σήμερα.
Κατά κάποιο τρόπο μας δείχνει πως κοινή είναι η μοίρα και πως ουσιαστικά η ίδια η ζωή καταργεί τις ανισότητες. Αν το σκεφτείς τα μεγάλα και τα πλούσια μνημεία, δεν έχουνε τίποτα να προσφέρουν στους ίδιους τους νεκρούς :), είναι ένα μάθημα για να εκτιμάς τη ζωή, ο καθένας μας βέβαια το βλέπει από τη δική του οπτική γωνία. Εμένα αυτό το αίσθημα με κατακλύζει. Και αυτό σημαίνει σεβασμό απέναντι στη ζωή και στον όποιο διπλανό μας.
Με την πολύ καλή φίλη που πήγαμε μαζί, κάναμε αυτές οι φιλοσοφικές, γεμάτες με σκέψεις συζητήσεις (να πως δένει εδώ και ο Επίκουρος της προηγούμενης ανάρτησης) και μετά ακολούθησαν μπυρίτσες σε ένα όμορφο στέκι στο Μετς :)))))))
σε γλυκοφιλώ,
νασαι καλά :)
@ ART-TRAVELLER : Ταξιδευτή της τέχνης, η ζωή έχει αρχή όπως έχει και τέλος... Εμπεριέχει και το θάνατο. Κάθε πορεία με την αρχή και το τέλος της, κανείς μας αθάνατος. Το θέμα είναι μακάβριο, σε μια περίεργη για όλους περίοδο, αλλά ήθελα πολύ να κάνω αυτή την ανάρτηση :))
Καλό βράδυ!
@ ΔΙΟΝΥΣΗΣ : Ναι γνωρίζω σχετικά, έχω ακούσει πάρα πολλά! Honoré de Balzac, Sarah Bernhardt, Paul Éluard, Édith Piaf. Jim Morisson, Μαρία Κάλλας. Τι να λέμε...
@ ΒΑΡΘΑΚΟΥΡΗΣ : συγνώμη ξέχασα να απαντήσω στο σχόλιο σου. Ναι μείνανε πάρα πολλές εκτός και ήταν πάρα πολύ δύσκολη η επιλογή! Καλό βράδυ!
Τόσα χρόνια περνούσα έξω από το Πρώτο νεκροταφείο και ποτέ δεν υποψιάστηκα τι βρίσκεται εκεί μέσα. Εκεί είναι θαμμένη η ιστορία κατά κάποιο τρόπο.
Πραγματικά άξιζε η ξενάγηση!
Καλή βδομάδα Ροντάκι μου
Όταν μπορείς να βλέπεις εκεί που οι άλλοι βιαστικά προσπερνούν... ανακαλύπτεις διαμάντια!!!
Αλλη μιά υπέροχη αναρτηση,νάσαι καλά,eviv
Πραγματικά, είναι ένα μουσείο όλος ο χώρος..
μουσείο Τέχνης, Ιστορίας και Πνεύματος..
"πάντρεψες" την νεκρική ησυχία του τόπου με τον "θόρυβο" της Τέχνης..
καλό ξημέρωμα :)
Εκεί είναι ένα μέρος όπου ο θόρυβος της ιστορίας ηχεί μέσα στην σιωπή, σε μια γαλήνη στολισμένη με θύμισες και τέχνη, αγάπη και πόνο, Ελλάδα και ανθρώπους που στον κήπο αυτό είναι όλοι ίσοι... Είμαστε και εμείς εκεί από τον 19ο και πηγαίνω τακτικά από μικρό παιδί, και τώρα στους γονείς μου... Οι φωτογραφίες σου μεταδίδουν την ηρεμία και την ομορφιά που μου είναι τόσο γνώριμη...
Καλή σου μέρα :-)
Πολύ μου άρεσε αυτή η artistique βόλτα στο νεκροταφείο! -είναι και επειδή δεν σκέφτηκα ποτέ να την κάνω ζωντανά!
Ωραία τα μνημεία ως έργα τέχνης, αλλά έχω μία διαφορετική άποψη για το χώρο που εκτίθενται. Θα προτιμούσα τα νεκροταφεία απλά και απέριττα, χωρίς ίχνος μνημείου κι ας το έχει φτιάξει ο μεγαλύτερος καλλιτέχνης. Νομίζω ότι είναι δείγμα της ανθρώπινης ματαιοδοξίας. Προσπαθώ να καταλάβω τι προβάλλεται μέσα από αυτά. Επιπλέον πιστεύω ότι οι άνθρωποι χρειάζονται τη φροντίδα, την αναγνώριση και τις τιμές όσο είναι στη ζωή. Μετά το θάνατο δεν έχει καθόλου σημασία αν θα υπάρχει μνημείο ή ένα απλός τάφος με χώμα και δυο τριανταφυλλιές από πάνω που να θυμίζει ότι κάποτε υπήρξε στη ζωή αυτός που τώρα βρίσκεται εκεί(ή και καθόλου τάφος)
Καλησπέρα
Εχω επισκεφτει αυτο το χωρο, μου εκανε εντυπωση οτι "συναντησα" τοσους αγαπημενους (η και αντιπαθεις) γνωστους πεθαμενους εκει.
"χανεσαι" βλεποντας, ολες αυτες τις προσωπικοτητες...
καλο απογευμα Αρτιστα :)
:))) ό,τι έπρεπε αυτές οι μπυρίτσες σας που ακολούθησαν!
φιλιά πολλά
και :)) :)) :))....
Τι σημασία έχει το μετά αν δεν υπήρξε σημαντικό το πριν..Καληνύχτες ενδιάμεσες..
@ Margo : Περίεργο που δε το ήξερες, είναι σίγουρα ξεχωριστός χώρος, σίγουρα σαν να διαβαίνεις κομμάτια της ιστορίας :)
@ ΟΔΟΙΠΟΡΟΣ : Σε ευχαριστώ πολύ. Είναι αυτό μια διαφυγή, ένας τρόπος διαφορετικής οπτικής στην καθημερινότητα... Φαντάσου να βλέπαμε όλοι τα ίδια... :) καλό ξημέρωμα!
@ eviv : σε ευχαριστώ, χαίρομαι που σου άρεσε, καληνύχτα!
@ Ευρύνοος : είναι ένας εκπληκτικός συνδιασμός... χαίρομαι που σου άρεσε η ανάρτηση, καληνύχτα!
@ thinks : Δημήτρη, ακριβώς αυτά είναι τα συναισθήματα που με κατακλύζουν σε αυτό το χώρο. Εδώ έρχεσαι και σε μια παράξενη επαφή μ' αρκετά πρόσωπα της ιστορίας, οπότε είναι αρκετά πιο φορτισμένο. Καλό ξημέρωμα να έχουμε!
@ H.Constantinos : Μμμμ θα έχουν φοβερό ενδιαφέρον οι φωτογραφίες σου... θα τις περιμένω! Βάλτο στο πρόγραμμα... Αρκετοί λάτρεις της φωτογραφίας το κάνουν... οπότε οκ, δε θα σε κοιτάζει κανείς περίεργα :))
@ sofia : Είναι κ αυτός ένας τρόπος προσφοράς τιμής προς το νεκρό. Έχει τις βάσεις του και από την αρχαιότητα. Βέβαια κατανοώ τη σκέψη σου, σίγουρα ειδικά κάποιοι τάφοι που μοιάζουν με ...πολυκατοικίες χτυπούν κάπως άσχημα και σε μένα... Βέβαια όταν π.χ. μιλάμε για τον Μπενάκη, ή τον Γουλανδρή, κάπως είναι αυτονόητο ότι κ η τελευταία τους "οικία" θα ήταν τόσο εκθαμβωτική όσο... η ζωή τους.
Αν με ρωτάς και τη δική μου γνώμη, τα αγάλματα μου αρέσουν πολύ, οι υπερβολές όμως όχι. Είναι όντως έκφραση ματαιοδοξίας... Είμαι υπέρ της λιτότητας, απλότητας σε κάθε επίπεδο.
@ Κ.π. : καλό βράδυ!
@ iLiAs : πόσες δεν αντιλήφθηκα καν (πολύ αγαπημένες π.χ. Κουν, Ελύτη... την επόμενη φορά) Καληνύχτα!
@ Άστρια : Δίχως μπυρίτσες πουθενάααααααααααα χα χα :)))
@ Όναρ : μου θύμισες ένα σύνθημα τώρα.. "Υπάρχει ζωή πριν το θάνατο;"... Σωστή, ολόσωστη :)
Πολύ όμορφες εικόνες, μπράβο σου!!! ^_^
Καλώς σε βρήκα!
Καλό υπόλοιπο ημέρας!
@ ΝέΜεΣις : σε ευχαριστώ πολύ! Θα χαρώ να σε βλέπω στην παρέα εδώ :)
Eξαίρετη η ξενάγηση σου! Θα φροντίσω να πάω σύντομα ξανά, μιας κ η πρώτη φορά ήταν φευγαλέα !
(@georgetikis)
@ Ωρίων ΄Δ (aka Sinnerman) : Σε ευχαριστώ! Να πας αξίζει πραγματικά. Χαίρομαι που σε 'είδα' κ εδώ, να τα λέμε, καληνύχτα!
βουβός τόπος... με τον απόηχο της φωνής των μνημονευόμενων εδώ γύρω... με τα σημάδια από τις λέξεις τους σμιλευμένα στο λευκό μάρμαρο... Σού'ρχεται έτσι ν' αγγίξεις λίγο με τ' ακροδάχτυλά σου την κρύα πέτρα, να αφουγκραστείς τον ήχο... γαλήνη... το θρόϊσμα των δέντρων απαλύνει την έλλειψη... που και που ανταλλάσσεις βουβά βλέμματα με περαστικούς... Σκιάσεις οπτικών γωνιών που επανατίθενται απέναντι στην ήπια αυτή τη φορά κριτική... απουσία.
βουβός τόπος... με τον απόηχο της φωνής των μνημονευόμενων εδώ γύρω... με τα σημάδια από τις λέξεις τους σμιλευμένα στο λευκό μάρμαρο... Σού'ρχεται έτσι ν' αγγίξεις λίγο με τ' ακροδάχτυλά σου την κρύα πέτρα, να αφουγκραστείς τον ήχο... γαλήνη... το θρόϊσμα των δέντρων απαλύνει την έλλειψη... που και που ανταλλάσσεις βουβά βλέμματα με περαστικούς... Σκιάσεις οπτικών γωνιών που επανατίθενται απέναντι στην ήπια αυτή τη φορά κριτική... απουσία.
αγαπητε
απ'οτι ξερω απαγορευονται οι φωτογραφιση μνημειων και γλυπτων του Α'. Ετσι τουλαχιστον μου ειχαν πει στα γραφεια οταν τους ρωτησα εαν επιτρεπεται σε μια επισκεψη μου.
Πηρες ειδική άδεια ή προχωρας και οτι γινει ?
Απλα αναρωτιεμαι απο τη στιγμη που τις δημοσιοποιησες κιολας?
Παρεπιμπτοντως πολυ ωραια δουλεια.
ηρακλης
@ ηρακλης : Άδεια για να φωτογραφήσεις ένα νεκροταφείο; Και ας είναι το Α'; Δίχως άδεια. Και δεν το έκανα μόνο εγώ, εκείνη τη μέρα ήταν τουλάχιστον άλλα 4 παιδιά που φωτογράφιζαν. Κανείς δε μου ζήτησε το λόγο, την άδεια, παρ' όλο που με έβλεπαν. Δεν έκανα κάτι παράνομο.
Ευχαριστώ για τα λόγια σου.
- Κοπέλα είμαι. :) Καλή σου συνέχεια!
ΔΕΝ ΕΧΩ ΤΟ ΕΠΙΣΚΕΦΤΕΙ ΠΟΤΕ ΤΟ Α'ΝΕΚΡΟΤΑΦΕΙΟ .ΘΕΛΩ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΝΑ ΠΑΩ ΝΑ ΔΩ ΑΠΟ ΚΟΝΤΑ ΤΑ ΓΛΥΠΤΑ .ΜΕΝΩ ΜΟΝΙΜΑ ΧΙΟ (ΝΗΣΙ ΒΟΡΕΙΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ) .ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΙΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΓΙΑΤΙ ΕΙΔΑ ΑΡΚΕΤΑ ΩΡΑΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΤΑ ΔΩ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΑΠΟ ΚΟΝΤΑ
Δημοσίευση σχολίου