5 Μαρτίου 2012

Μαρτυρική πόλη Διστόμου. Μια συγκλονιστική μαρτυρία.


ΙΟΥΝΙΟΣ 1944 
Η ΣΦΑΓΗ ΣΤΟ ΔΙΣΤΟΜΟ 
ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΝΑΖΙ


Ο επικεφαλής του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού στην Ελλάδα, Σουηδός Στούρε Λιννέρ, στο βιβλίο του «Η Οδύσσειά μου» γράφει για το Δίστομο:

"Παντρευτήκαμε στις 14 Ιουνίου. Ο υπεύθυνος της ελληνικής επιτροπής, Έμιλ Σάντστρομ, παρέθεσε γαμήλιο γεύμα προς τιμήν μας. Αργά το βράδυ με πλησίασε και με απομάκρυνε από τα γέλια και τις φωνές, προς μια γωνιά όπου θα μπορούσαμε να μιλήσουμε οι δυο μας.

Μου έδειξε ένα τηλεγράφημα που μόλις είχε λάβει: οι Γερμανοί έσφαζαν για τρεις ημέρες τον πληθυσμό του Διστόμου, στην περιοχή των Δελφών, και στη συνέχεια πυρπόλησαν το χωριό. Πιθανοί επιζώντες είχαν ανάγκη άμεσης βοήθειας.

Το Δίστομο ήταν μέσα στα όρια της περιοχής την οποία, την εποχή εκείνη, ήμουν αρμόδιος να τροφοδοτώ με τρόφιμα και φάρμακα. Έδωσα με τη σειρά μου το τηλεγράφημα στην Κλειώ να το διαβάσει, εκείνη έγνεψε κι έτσι αποχωρήσαμε διακριτικά από τη χαρούμενη γιορτή.

Περίπου μα ώρα αργότερα ήμασταν καθ' οδόν μέσα στη νύχτα.

Απαιτήθηκε ανυπόφορα μεγάλο χρονικό διάστημα έως ότου διασχίσουμε τους χαλασμένους δρόμους και τα πολλά μπλόκα για να φτάσουμε, χαράματα πια, στον κεντρικό δρόμο που οδηγούσε στο Δίστομο.

Από τις άκρες του δρόμου ανασηκώνονταν γύπες από χαμηλό ύψος, αργά και απρόθυμα, όταν μας άκουγαν που πλησιάζαμε. Σε κάθε δέντρο, κατά μήκος του δρόμου και για εκατοντάδες μέτρα, κρεμόντουσαν ανθρώπινα σώματα, σταθεροποιημένα με ξιφολόγχες, κάποια εκ των οποίων ήταν ακόμη ζωντανά. Ήταν οι κάτοικοι του χωριού που τιμωρήθηκαν με αυτό τον τρόπο: θεωρήθηκαν ύποπτοι για παροχή βοήθειας στους αντάρτες της περιοχής, οι οποίοι επιτέθηκαν σε δύναμη των Ες-Ες.

Η μυρωδιά ήταν ανυπόφορη. Μέσα στο χωριό σιγόκαιγε ακόμη φωτιά στα αποκαΐδια των σπιτιών. Στο χώμα κείτονταν διασκορπισμένοι εκατοντάδες άνθρωποι κάθε ηλικίας, από υπερήλικες έως νεογέννητα.

Σε πολλές γυναίκες είχαν σχίσει τη μήτρα με την ξιφολόγχη και αφαιρέσει τα στήθη, άλλες κείτονταν στραγγαλισμένες, με τα εντόσθια τυλιγμένα γύρω από το λαιμό. Φαινόταν σαν να μην είχε επιζήσει κανείς. Μα να! Ένας παππούς στην άκρη του χωριού! Από θαύμα είχε καταφέρει να γλιτώσει τη σφαγή. Ήταν σ ο κ α ρ ι σ μ έ ν ο ς από τον τρόμο, με άδειο βλέμμα, τα λόγια του πλέον μη κατανοητά.

Κατεβήκαμε στη μέση της συμφοράς και φωνάζαμε στα ελληνικά: «Ερυθρός Σταυρός! Ερυθρός Σταυρός! Ήρθαμε να βοηθήσουμε».

Από μακριά μας πλησίασε διστακτικά μια γυναίκα. Μας αφηγήθηκε ότι ένας μικρός αριθμός χωρικών πρόλαβε να διαφύγει προτού ξεκινήσει η επίθεση.

Μαζί με εκείνη αρχίσαμε να τους ψάχνουμε. Αφού ξεκινήσαμε οι τρεις μας, διαπιστώσαμε ότι [η γυναίκα] είχε πυροβοληθεί στο χέρι. Τη χειρουργήσαμε αμέσως με χειρουργό την Κλειώ. Ήταν το ταξίδι του μέλιτός μας.


Λίγο καιρό αργότερα η επαφή μας με το Δίστομο θ' αποκτούσε και έναν αξιοσημείωτο επίλογο. Όταν τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την Ελλάδα, δεν πήγαν και τόσο καλά τα πράγματα, αφού μια γερμανική μονάδα κατάφερε να περικυκλωθεί από αντάρτες ακριβώς στην περιοχή του Διστόμου. Σκέφτηκα ότι αυτό ίσως θεωρηθεί από τους Έλληνες ως ευκαιρία για αιματηρή εκδίκηση, πόσο μάλλον που η περιοχή εδώ και καιρό είχε αποκοπεί από κάθε παροχή βοήθειας σε τρόφιμα.

Ετοίμασα λοιπόν φορτηγά με τα αναγκαία τρόφιμα, έστειλα μήνυμα στο Δίστομο για την άφιξή μας και έτσι βρεθήκαμε στο δρόμο για εκεί, για άλλη μια φορά, η Κλειώ και εγώ.

Όταν φτάσαμε στα όρια του χωριού, μας συνάντησε μια επιτροπή, με τον παπά στη μέση. Έναν παλαιών αρχών πατριάρχη, με μακριά, κυματιστή, λευκή γενειάδα. Δίπλα του στεκόταν ο αρχηγός των ανταρτών, με πλήρη εξάρτηση. Ο παπάς πήρε το λόγο και μας ευχαρίστησε εκ μέρους όλων που ήρθαμε με τρόφιμα. Μετά πρόσθεσε: «Εδώ είμαστε όλοι πεινασμένοι, τόσο εμείς οι ίδιοι, όσο και οι Γερμανοί αιχμάλωτοι. Τώρα, εάν εμείς λιμοκτονούμε, είμαστε τουλάχιστον στον τόπο μας. Οι Γερμανοί δεν έχουν χάσει μόνο τον πόλεμο, είναι επιπλέον και μακριά από την πατρίδα τους. Δώστε τους το φαγητό που έχετε μαζί σας, έχουν μακρύ δρόμο μπροστά τους».

Σ' αυτή του τη φράση γύρισε η Κλειώ το βλέμμα της και με κοίταξε. Υποψιαζόμουν τι ήθελε να μου πει με αυτό το βλέμμα, αλλά δεν έβλεπα πλέον καθαρά. Απλά στεκόμουν κι έκλαιγα..."



Στο ∆ίστοµο, στα Καλάβρυτα, στο Κοµµένο…
Από την Κρήτη ως την Ήπειρο ο θρήνος
για τις ναζιστικές θηριωδίες ήταν ίδιος…
(Γ. Βελισσαρίδης: Θρήνος για τη σφαγή)



Απόλυτη οικονομική καταστροφή. Βαρβαρότητες μέχρι και σε μωρά.


50 σχόλια:

treno fantasma είπε...

Trelenese pragmatika.
Toso misos, tetoios ethnikismos, atimorita egklimata.
Tha mporouses na simplirwnes :

Ellinikos Politismos (vs) sigkrisi me ton Germaniko Politismo.

Roadartist είπε...

@ treno fantasma : Θα μπορούσε να συμπληρωθεί, έχεις δίκιο. Μιλάμε για μόλις 68 χρόνια πριν, τόσο πρόσφατη ιστορία, αυτού εδώ του τόπου, που τόσο έχουνε λοιδορήσει. Να μάθουμε την ιστορία μας για να τον αγαπήσουμε και να τον κατανοήσουμε περισσότερο. Καλό βράδυ.

H.Constantinos είπε...

Ασχετο αλλά επίκαιρο...;
Μάλλον εντελώς άσχετο, αλλά πόσο, ώ, πόσο επίκαιρο...

Είναι πραγματικά πολύ όμορφο γιά εμάς τους έλληνες να πιστεύουμε ότι γιά το χάλι μας το μαύρο φταίει η Μέρκελ και οι γερμανοί γενικώς, και άλλα ωραία, όπως ότι αν παίρναμε τις πολεμικές αποζημιώσεις όλα θα ήταν μπερεκέτι, θα ξοφλάγαμε τον αγλέορα που χρωστάμε και θα περίσσευαν κιόλας να ξαναρχίσουμε να διορίζουμε στο δημόσιο κατά 100άδες χιλιάδες αργόμισθους...


**Σόρυ γιά τα παραπάνω, είσαι εντελώς εντός κλίματος, εγώ είμαι εντελώς εκτός κλίματος.

***Η επόμενη ανάρτηση θα είναι έκκληση γιά μποϋκοτάζ γερμανικών προϊόντων;

****Δεν πειράζει που διαφωνούμε σε κάποια πράγματα, έ;

Roadartist είπε...

@ H.Constantinos : Μα έχεις καταλάβει πως ως άτομο δικαιολογώ τα λάθη της χώρας και είμαι υπέρ της άποψης πως δεν φταίξαμε εμείς πουθενά;
Πως ταίριαξες τους αργόσχολους δημόσιους υπαλλήλους με τους νεκρούς αυτής της ανάρτησης;
Δεν αναφέρεται η ανάρτηση στην σημερινή ιστορική περίοδο, αναφέρεται στην ιστορική περίοδο της Κατοχής, όπου τότε προφανώς ως λαός δεν φταίξαμε πουθενά και καταστράφηκε όχι μόνο εθνικός πλούτος, μα και ανθρώπινες ζωές.
Τι να συγκρίνουμε τώρα; Ανθρώπινες ζωές, εγκλήματα πολέμου με το σημερινό χρέος; Είμαστε στα καλά μας; Η κυρία Μέρκελ και οι Γερμανοί δεν πλήρωσαν τα δικά τους χάλια, εγκλήματα προς την Ελλάδα, στα οποία αναφέρεται η ανάρτηση, υπό αυτή την έννοια σίγουρα είναι επίκαιρη, αυτό όχι μόνο ενοχλεί, μα κάτι περισσότερο πληγώνει. Από εκεί και πέρα έχασες εντελώς το θέμα της ανάρτησης. Όχι τώρα, από το ξεκίνημα αυτού του blog, γράφω για τα του οίκου μας. Όπως ακριβώς προβληματίζομαι και στις συζητήσεις με την παρέα μου. Παντελώς άσχετο αυτό όμως. Το ξενυχτάμε και οι δύο σήμερα ε; :) Καληνύχτα!

VAD είπε...

Και το ακομα χειρότερο ειναι οτι δεν αποδόθηκε δικαιοσύνη για το ανοσιούργημα!

voulaki είπε...

Η ανθρωπιά που τσακίζει κόκκαλα...
Σε ευχαριστώ για την πανέμορφη ανάρτησή σου Roadarist!

Καλή εβδομάδα!

Margo είπε...

Εγώ θα κρατήσω το μεγαλείο ψυχής του παπά. Αυτός ο άνθρωπος είναι η Ελλάδα που θυμάμαι και είμαι σίγουρη πως θα ξαναγίνει.
Την σύγχρονη ιστορία μας έχουμε χρέος να τη γνωρίζουμε. Δεν μισούμε ούτε θέλουμε να τιμωρήσουμε κανέναν για όσα έγιναν τότε, όμως πρέπει να ξέρουμε μέσα μας ποιοι είμαστε και πώς φτάσαμε ως εδώ.

Καλά έκανες και δημοσίευσες αυτή τη τραγική στιγμή της ιστορίας μα, πολλαπλό μάθημα για όλους μας!

Καλή σου μέρα Ροντάκι μου

Ανώνυμος είπε...

Αυτό το βιβλίο πρέπει να διδάσκεται στα σχολεία, αλλά τι λέω τώρα μπορείς να βγάλεις τόσες φωτοτυπίες;

Roadartist είπε...

@ VAD : Υπάρχει δικαιοσύνη σήμερα για να μπορέσει να αποδοθεί; Έστω τουλάχιστον λίγος σεβασμός σε αυτούς τους ανθρώπους που γνώρισαν το θάνατο με τον πιο αποτρόπαιο και βάρβαρο τρόπο.

Roadartist είπε...

@ voulaki : Όποιος διαβάσει αυτή τη μαρτυρία, είναι αδύνατον να μη σταθεί στην ανθρωπιά αυτού του ανθρώπου. Και αν σπανίζει κάτι παγκοσμίως είναι ακριβώς αυτό.

Roadartist είπε...

@ Margo : Είμαστε ήδη σε πολύ δύσκολες μέρες, και εγώ πιστεύω πως ανάμεσα στα σκάρτα θα λάμψει ξανά η ανθρωπιά και η καλοσύνη. Καλό είναι να στραφούμε στον ανθρωπισμό. Να επιστρέψουμε στην αληθινή ταυτότητα μας. Ελπίζω να μην πέσουμε ξανά στην ίδια παγίδα, να μην αφήσουμε τον διχασμό να ξεσπάσει, καλημέρα!

Roadartist είπε...

@ ηλιογράφος : Αυτό το βιβλίο σίγουρα θα έπρεπε να διδάσκεται στα σχολείο, για να προετοιμαστούν τα παιδιά για τον κόσμο και να γνωρίσουν τι συνέβηκε στη χώρα τους πριν λίγα χρόνια. Ίσως θα έπρεπε να διδάσκεται και στην Γερμανία γιατί ακούω από γνωστούς για απίστευτες ρατσιστικές αντιδράσεις κατά Ελλήνων.

Kostis είπε...

Sigklonistiki marturia. Thx kai gia to link me ti parapompi sto vivlio, tha to kratisw na to diabasw.

Maria B. είπε...

Τελικά εμείς φταίμε για όλα, αφήσαμε την λήθη να μας παρασύρει, τους συγχωρήσαμε όλους και τους αφήσαμε να ετοιμάζουν ανενόχλητοι το σημερινό τους χτύπημα !!!!!!!!!!!!!


καλή βδομάδα

thinks είπε...

Με τον ψυχρό πόλεμο που παιζότανε στην Ανατολική και Δυτική Γερμανία η υφήλιος αφέθηκε άμεσα να ξεχάσει αυτά για τα οποία ήταν ικανός ο Γερμανικός λαός. Όχι οι Ναζί, ή τα Ες-Ες: ο Γερμανικός λαός στην πλειοψηφία του.

Παραδείγματα σαν του παπά που είπε να δοθούν τα τρόφιμα στους αιχμαλώτους, όταν και αν τα θυμάται κανείς, μένουν ως παραδείγματα μεμονωμένα, προσωπικής ή τοπικής αξίας αντί για μια γενική εικόνα. Ο άνθρωπος ξεχνάει εύκολα όταν δεν έχει κάτι άμεση σχέση με το πορτοφόλι του. Και όμως αυτά τα γεγονότα σαν αυτά που μας θυμίζει η σημερινή σου ανάρτηση είναι η κληρονομιά μας -για την οποία η πλειοψηφία δεν ενδιαφέρεται -για αυτό και πρέπει να κάνεις τέτοιες αναρτήσεις.

Υπάρχει και η άλλη ιστορία που όταν τα Ες-Ες ζήτησαν μια λίστα των Ελλήνων Εβραϊκής καταγωγής του νησιού της Ζακύνθου, η λίστα επέστρεψε με δύο μόνο ονόματα: του Δήμαρχου και του παπά. Από την άλλη μεριά όμως, στην Θεσσαλονίκη ο μισός πληθυσμός που ήταν Έλληνες Εβραϊκής καταγωγής παραδόθηκαν στα Ες-Ες από τους άλλους μισούς, πράγμα το οποίο έχε μείνει στην παγκόσμια Ιστορία. Μετά οι Έλληνες αγόρασαν τα σπίτια των μετατοπισμένων από τις δυνάμεις κατοχής. Το '45, όταν γύρισαν περίπου οι 1000 που είχαν επιζήσει από τα στρατόπεδα συγκεντρώσεως, η Ελληνική κυβέρνηση αρνήθηκε να τους δώσει πίσω τα σπίτια τους.

Τα μαθήματα της ιστορίας είναι πολλά, και το δυστύχημα είναι ότι ο κόσμος δεν τα μαθαίνει... ούτε τα μεν ούτε τα δε... πρέπει όλα να λέγονται, πάντα... και αντικειμενικά. Όπως στην σημερινή σου ανάρτηση.

leondokardos είπε...

Εκπληκτική αυτή η μαρτυρία! Και να σκεφτεί κανείς ότι κανένα διεθνές δικαστήριο δε θέλησε να ασχοληθεί πραγματικά με τη σφαγή του μαρτυρικού τόπου. Και κανείς έλληνας πολιτικός δεν έχει τα αρχ..... να τα βάλει ακόμα και σήμερα με τους βάρβαρους Γερμανούς.

Το Φαουδι είπε...

Η μαρτυρία είναι συγκλονιστική... Και πιστεύω ότι θα έπρεπε να δωθούν οι Γερμανικές αποζημιώσεις. Σίγουρα θα έπρεπε να τις είχαμε διεκδικήσει ως χώρα καιρό τώρα.

Πάντως δυσκολεύομαι να αναγάγω τέτοια πράγματα σε 'πολιτισμούς'. Δεν πιστεύω ότι υπάρχουν 'άγιες' εθνικότητες. Υπάρχουν πάνω από όλα συγκλονιστικοί άνθρωποι.

Margo είπε...

Συγκλονιστική και η ιστορία που έγραψε ο thinks. Πρέπει να τα μάθουμε όλα, κατά κάποιο τρόπο η ιστορία σκιαγραφεί και την σημερινή κοινωνία μας, τοπική και παγκόσμια..

Καλό μεσημέρι!

Ανώνυμος είπε...

πάντα ενδιαφέροντα τα αφιερώματά σου ρόουντ! καλό μήνα!!

lena_zip είπε...

Και μην ξεχνάμε ότι μετά από λίγο μόνο καιρό, οι ίδιοι αντάρτες σφάξανε τον ίδιο παπά και τους συγχωριανούς τους, παρά το έλεος που δείξανε στους γερμανούς αιχμαλώτους. Δεν νομίζω ο ιερέας να πήρε εκείνος την απόφαση και να έπεισε και τους αντάρτες. Ο ιερέας απλά μετέφερε το μήνυμα. Πραγματικά είναι η πιο μαύρες σελίδες της ιστορίας μας αυτές του εμφυλίου, όπου κυριαρχούσε ο παραλογισμός κατά τη γνώμη μου.

teleytaios είπε...

Όταν εργαζόμουν στο Λιδωρίκι, μου άρεσε να πιάνω κουβέντα με τους ντόπιους. Ένας παππούς, ο μπαρμπα-Χαράλαμπος, κάποια στιγμή μου αφηγήθηκε μια ιστορία από την κατοχή κατά την οποία οι Έλληνες είχαν πιάσει αιχμαλώτους κάποιους Γερμανούς. Μου είπε:
"Μου 'δωκαν ένα όπλο και με 'βαλαν να τους φυλάω. Τη νύχτα τους πήραν και τους πήγαν στην Πεντάπολη. Τους έλεγα να τα αφήσουν ήσυχα τα παιδιά, παιδιά ήταν, δε φταίγαν σε τίποτα. Αλλά την άλλη μέρα τα χάλασαν τα παιδιά. Πήγα και τα είδα. Όλοι μέσα στα αίματα, τα χάλασαν σου λέω. Κρίμα." Τον έπιασαν τα κλάματα κι αυτόν κι εμένα μαζί. Είναι ο παραλογισμός του πολέμου. Δυστυχώς!

BUTTERFLY είπε...

Η επιστροφη της ασωτης!!!!!!!

Άστρια είπε...

Παρόλο που είναι γνωστό, παρόλο που έχει καταγραφεί και διαβαστεί ως "σφαγή", αυτή η περιγραφή στο κείμενο, μ' έκανε και ανατρίχιασα πολλές φορές. Συγκλονιστικό!

Μα μέχρι πού μπορεί να φτάσει η κτηνωδία του ανθρώπου;! δεν μιλάμε μόνο για εν ψυχρώ μαζικό φόνο άμαχου πληθυσμού, μιλάμε για αρρωστημένη φρικαλεότητα υπεράνω οποιασδήποτε εντολής θανάτου, κάτι που μόνο αν το έχει μέσα του ένας άνθρωπος μπορεί να το βγάζει με αυτό τον τρόπο.
Και πόσο διαφορετική και ανθρώπινη η αντίδραση του Έλληνα όταν είχε τη δυνατότητα της εκδίκησης.. Δυστυχώς όμως, και αυτό είναι επίσης αληθινό, την χειρότερη συμπεριφορά μέχρι αιματοκυλίσματος ή προδοσίας την εμφανίζουμε μεταξύ μας.
Και δυστυχώς στα σχολεία δεν διδάσκονται αυτά, γι' αυτό και οι μνήμες, όχι απλά σβήνουν, αλλά καταργούνται.


Σε φιλώ πολύ roadartist μου, να είσαι καλά!

Θωμάς είπε...

Συγκλονιστική ανάρτηση, Roadartist και μπράβο σου που δεν περίμενες την επέτειο για να αναρτήσεις τη μαρτυρία αυτή. Κι εγώ είμαι της γνώμης πως η ιστορία μας δεν είναι ένα θέμα μόνο για τις επετείους.

ειρήνη είπε...

να πως ο άνθρωπος γίνεται ζώο, κ πως ο σαδισμός γίνεται επάγγελμα!....

κανένας λαός δεν είναι καλύτερος ή χειρότερος από άλλον..κανένας λαός δεν έιναι κάτι το σταθερό μέσα στο χρόνο...καλό είναι να το θυμίζουμε αυτό στον εαυτό μας κατά καιρούς γιατί εθνικιστής μπορεί να γίνει κ ένας Έλληνας, όχι μόνο ένας Γερμανός.(περιλαμβάνω κ τον εαυτό μου φυσικά)..

εχθές στην εκπομπή έρευνα του Τσίμα ακούστηκε μια άποψη που θεωρώ πολύ βάσιμη. πως ότι γίνεται σε Ελλάδα, Γερμανία κ Ευρώπη στοχεύει στην διάλυση του ευρωπαικού κράτους πρόνοιας κ στην αμερικανοποίησή του. δεν βρίσκω λινκ να ανεβάσω. απλά το λέω γιατί αναφερθήκαμε στο παρόν
(συγνώμη για τα εκτός κλίματος)

ειρήνη είπε...

για όποιον έχει χρόνο:
http://www.megatv.com/erevna/default.asp?catid=25847&subid=2&pubid=28892639#toppage

ελπίζω να ανοίγει

nikiplos είπε...

Δεν είναι το πλιάτσικο στρατού που πολιορκεί για μέρες έναν τόπο... δεν είναι ούτε καν, το μίσος της χρόνιας αλληλοσφαγής... είναι εκείνο το ανεξήγητο αριστοτεχνικό, επιστημονικά εμπεριστατωμένο και τεχνολογικά άρτιο σχέδιο εξόντωσης που για πρώτη φορά εφαρμόστηκε και είναι ακριβώς αυτό που φρικιάζει...

Roadartist είπε...

Πολλά θα μπορούσε να πει ο καθένας για τον ναζισμό. Πρόκειται ίσως για το μεγαλύτερο έγκλημα που έχει συντελεστεί εις βάρος αθώων στην ιστορία της ανθρωπότητας, που στην προκειμένη περίπτωση θα μπορούσαμε να την μετονομάσουμε "ιστορία της βαρβαρότητας". Δεν γίνεται να κατανοηθεί, δεν μπορεί να το χωρέσει νους. Όμως συνέβη και μπορεί να ξανασυμβεί. Και μένουν ατιμώρητα ακόμη τα εγκλήματα.

Σας αντιγράφω ένα μικρό απόσπασμα από την άποψη ενός Εβραίου που επιβίωσε από το Άουσβιτς, του Primo Levi, από το βιβλίο του "Εάν αυτό είναι ο άνθρωπος" (το είχα βάλει στα σχόλια εκείνης της ανάρτησης, σας το παραθέτω όμως και εδώ).

"Ίσως δεν είναι δυνατόν να καταλάβουμε όλα όσα συνέβησαν, αντίθετα, ΔΕΝ πρέπει να τα καταλάβουμε, γιατί καταλαβαίνω σημαίνει σχεδόν δικαιολογώ. Εξηγούμαι: "καταλαβαίνω" το σκοπό ή τη συμπεριφορά ενός ανθρώπου σημαίνει (και ετυμολογικά) περικλείω, περιέχω, μπαίνω στη θέση του ατόμου, ταυτίζομαι με αυτόν. Τώρα, κανείς φυσιολογικός άνθρωπος δεν θα μπορέσει να ταυτιστεί με τον Χίλτερ, τον Χίμμλερ, τον Γκαίμπελς, τον Άιχμαν και αμέτρητους άλλους. Αυτό μπορεί να μας τρομάζει αλλά συγχρόνως μας φέρνει μια ανακούφιση: γιατί είναι προτιμητέο τα λόγια τους (και δυστυχώς και οι πράξεις τους) να μείνουν για εμάς ακατανόητα. Γιατί αυτά τα λόγια και αυτές οι πράξεις δεν είναι ανθρώπινα, αντίθετα είναι εναντίον του ανθρώπου χωρίς ανάλογο ιστορικό προηγούμενο και τα οποία ακόμα και η πιο σκληρή μάχη του ανθρώπου για την ύπαρξη του δεν μπορεί να συγκριθεί. Αυτή η μάχη μπορεί να οδηγήσει στον πόλεμο. Αλλά το Άουσβιτς δεν είναι ένα επεισόδιο του πολέμου ούτε μια ακραία μορφή του. Ο πόλεμος είναι πάντα ένα γεγονός τραγικό: είναι κατακριτέος, αλλά υπάρχει μέσα μας, έχει μια δική του λογική, την "καταλαβαίνουμε". Αλλά το ναζιστικό μίσος στερείται λογικής. Είναι ένα μίσος ξένο προς εμάς, δεν προσιδεάζει στον άνθρωπο, είναι ένας δηλητηριώδης καρπός που τον γέννησε το ολέθριο δέντρο του φασισμού, αλλά υπερβαίνει και αυτόν τον ίδιο τον φασισμό. Δεν μπορούμε να τον κατανοήσουμε, αλλά μπορούμε να καταλάβουμε πως γεννιέται και να επαγρυπνούμε. Εάν είναι αδύνατο να καταλάβουμε, είναι απαραίτητο να ξέρουμε, γιατί αυτό που συνέβη μπορεί να ξανασυμβεί, οι συνειδήσεις μπορεί ξανά να δελεασθούν και να εξαπατηθούν και οι δικές μας"
(σελ. 236-237)

«Ο φασισμός ήταν ακόμα παρών, αλλά κρυμμένος μέσα στο κουκούλι του. Προετοίμαζε την αλλαγή του για να εμφανιστεί ξανά με καινούργιο πρόσωπο, μη αναγνωρίσιμο, πιο αξιοσέβαστο, προσαρμοσμένος στις καινούργιες συνθήκες ενός κόσμου ο οποίος έβγαινε από την καταστροφή που ο ίδιος ο φασισμός είχε προκαλέσει.» (σελ. 213)

«Να εκμηδενίσεις τον άνθρωπο είναι δύσκολο, όσο και να τον δημιουργήσεις: δεν ήταν απλό, πήρε χρόνο, αλλά τα καταφέρατε, Γερμανοί. Είμαστε υπάκουοι κάτω από το βλέμμα σας, δεν έχετε να φοβηθείτε τίποτα από μας: καμιά πράξη αντίστασης, καμιά λέξη πρόκλησης, κανένα κριτικό βλέμμα.» (σελ. 181)

«26 Ιανουαρίου 1945: Ο κόσμος μας ήταν ένας κόσμος νεκρών και φαντασμάτων. Το τελευταίο ίχνος πολιτισμού έσβησε μέσα μας και γύρω μας. Το έργο της αποκτήνωσης που άρχισαν οι θριαμβευτές Γερμανοί, το ολοκλήρωσαν οι ηττημένοι Γερμανοί.» (σελ. 206)

Roadartist είπε...

@ Kostis : φαντάσου ότι δεν είχανε οι ίδιοι φαγητό και ότι οι άνθρωποι στους οποίους τελικά έδωσαν το φαγητό που τους έφεραν, ήταν οι ίδιοι που τους είχανε απαγορεύσει τόσο καιρό την πρόσβαση σε τροφή...

Roadartist είπε...

@ Maria B. : Ξεχνάμε πάρα πολύ εύκολα ως λαός και αυτό είναι το τραγικό μας λάθος. Δεν μαθαίνουμε, αδιαφορήσαμε, δε γνωρίζουμε την ιστορία μας, και όπως είπε ο Ράμφος "λαός που δεν έχει μνήμη, έχει μνημόνιο". Πόσο σωστός!

Roadartist είπε...

@ thinks : Ξέρουμε να συγχωρούμε και να ξεχνάμε πανεύκολα. Μεγάλο λάθος από τη μια πλευρά. Σε άλλες χώρες δόθηκαν αποζημιώσεις, το κόστος του πολέμου ήταν ασύλληπτα μεγάλο και δεν μπορεί ακόμη να υπολογιστεί με ακρίβεια. Πολλοί από τους νεκρούς ήταν άμαχοι: θύματα γενοκτονίας, πείνας, βομβαρδισμών και εκτελέσεων. Η Ελλάδα είχε ιδιαίτερα υψηλές απώλειες αναλογικά με το πληθυσμό της, σε σύγκριση με άλλες χώρες.

Έχεις απόλυτο δίκιο. Πρέπει να μάθουμε και να μπορούμε να σχηματίζουμε άποψη για όσα συνέβησαν στο παρελθόν, σχεδόν πάντα μας μιλάνε για το μέλλον, βοηθάνε να κατανοήσουμε καλύτερα το σήμερα. Απόδειξη πόσο εύκολα τα πλήθη μπορούν να τυφλωθούν. Τουλάχιστον τώρα έχουμε την ιστορία να μας διδάσκει, μην επαναληφθούν τα ίδια στο μέλλον.

Προφανώς η πλειοψηφία δεν ενδιαφέρεται, ισχύει.

Το περιστατικό που αναφέρεις για τη Ζάκυνθο, δεν είναι ευρύτερα γνωστό, αντιγράφω, πιστεύω ότι το αξίζει:

"Ενώ σε όλη την υπόλοιπη χώρα οι διώξεις και εκτοπίσεις Εβραίων διεξάγονταν από τους Γερμανούς κανονικά, η Ζάκυνθος αποτέλεσε εξαίρεση. Δυο θαρραλέοι άνθρωποι, ο Μητροπολίτης του νησιού Χρυσόστομος Δημητρίου και ο Δήμαρχος Ζακύνθου Λουκάς Καρρέρ, πέτυχαν κάτι πρωτοφανές : θέτοντας την ίδια τους τη ζωή σε κίνδυνο, κατόρθωσαν να προστατέψουν ολόκληρο τον εβραικό πληθυσμό της Ζάκυνθο από την τύχη των ομόθρησκων τους σε άλλες περιοχές. Στα τέλη του 1943 ο Γερμανός Διοικητής της Ζακύνθου, Μπέρενς, κάλεσε τον Δήμαρχο στο γραφείο του και απαίτησε, υπό την απειλή όπλου, κατάλογο με ονόματα όλων των Εβραίων του νησιού.
Δήμαρχος και Μητροπολίτης, αντιλαμβανόμενοι το τι σήμαινε η εντολή αυτή, προσπάθησαν να κερδίσουν χρόνο, αλλά ο Διοικητής ήταν αμετακίνητος, καθώς είχε διαταγές από το Γενικό Αρχηγείο.
Μετά από πολλή σκέψη, καθώς βρίσκονταν και οι ίδιοι σε θανάσιμο κίνδυνο, οι δυο άντρες πήραν την απόφαση να περιλάβουν στον κατάλογο μόνο τα ονόματα τους. Ο Γερμανός Διοικητής έμεινε άναυδος. Μαζί με ένα γράμμα του Μητροπολίτη προς τον ίδιο τον Χίτλερ, στο οποίο αναλάμβανε ακέραια την ευθύνη αποστάλθηκαν στον Γενικό Αρχηγείο, όπου πρέπει να έκαναν έντονη εντύπωση, γιατί η διαταγή της σύλληψης όλων των Εβραίων ακυρώθηκε. Όλοι οι Εβραίοι της Ζακύνθου διασκορπίστηκαν στα χωριά του νησιού, όπου χριστιανικές οικογένειες τους έκρυψαν κ ανέλαβαν τη διατροφή τους. Τελικώς οι 275 Εβραίοι επέζησαν χωρίς καμία απώλεια, από έναν πόλεμο που εξολόθρευσε το σύνολο των ομόθρησκων τους σε πολλές άλλες περιοχές"

Πηγή : "Ο δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος και το ολοκαύτωμα των Ελλήνων Εβραίων, 1941-1944, Εγχειρίδιο μελέτης, Εβραϊκό Μουσείο Ελλάδος, Αθήνα 2005, σ.26-27.

Roadartist είπε...

@ leondokardos : Έχουμε ανάξιους πολιτικούς, σε κάθε επίπεδο δυστυχώς. Κρίμα για πολλούς λόγους. Απίστευτη ηλιθιότητα!

Roadartist είπε...

@ Το Φαουδι : Και εγώ το ίδιο θέλω να πιστεύω, όμως η ιστορία μας απέδειξε πως μπορεί ένα έθνος να σκοτώσει αλλόθρησκους, όσους θεωρεί "κατώτερους" της φυλής του. Δυστυχώς, δεν είναι παραμύθια όλα αυτά.

Roadartist είπε...

@ Margo : αντέγραψα παραπάνω το συγκεκριμένο περιστατικό με λεπτομέρεια από βιβλιογραφική πηγή. Η ιστορία, που θέλουν να καταργήσουν από τα σχολεία, που θεωρούν κατώτερο μάθημα, πραγματικά 'διδάσκει'!

Roadartist είπε...

@ irinivergopoulou : Να είσαι καλά Ειρήνη, καλό μας μήνα!

thinks είπε...

Υπέροχα γραμμένη απάντηση, σ' ευχαριστώ. Kαι να πούμε ότι αμέσως μετά από τον καταστροφικό σεισμό στην Ζάκυνθο μετά τον πόλεμο, η πρώτη βοήθεια που έφτασε στο νησί ήταν από το νεοσύστατο κράτος του Ισραήλ, με ένα σημείωμα ότι δεν ξέχασαν.

Roadartist είπε...

@ lena_zip : Δε ξέρω αν πήρε ο ίδιος την απόφαση, έπεισε το χωριό, ή αν ήταν συλλογική απόφαση και απλά εκείνος την ανακοίνωσε. Σε κάθε περίπτωση το αποτέλεσμα έχει ξεχωριστή σημασία.
Συμφωνώ, ήταν η πιο μαύρη σελίδα της ιστορίας, και είναι ίσως ο μεγαλύτερος κίνδυνος, έχουμε ιδιαίτερο ταλέντο στην αυτοκαταστροφή, στο να τρωγόμαστε μεταξύ μας!

Roadartist είπε...

@ thinks : Αυτό δεν το γνώριζα Δημήτρη. Πολύ συγκινητικό. Σε ευχαριστώ που το ανέφερες εδώ.

Roadartist είπε...

@ teleytaios : Η πλήρης αποκτήνωση του ανθρώπου. Τόσο δύσκολο πράγμα τελικά είναι η ειρήνη και η αδελφοποίηση των ανθρώπων; Λες και πρόκειται να ζήσουμε αιώνια...

Roadartist είπε...

@ BUTTERFLY : Με την πρώτη ευκαιρία θα περάσω, κάτσε να απαντήσω στα σχόλια και έρχομαι ;)

Roadartist είπε...

@ Άστρια : Συμφωνώ. Τεράστιο μίσος, δεν ήταν απλά διεκπεραίωση κάποιας εντολής, ήταν απίστευτο μίσος, εκτέλεση και θάνατο με το χειρότερα επώδυνο τρόπο. Τι να πεις.

Roadartist είπε...

@ Θωμάς : Πρέπει να διαβάζουμε την ιστορία. Να στεκόμαστε σε γεγονότα για να μην σβηστούν από τη συλλογική μνήμη και να συζητάμε δίχως να περιμένουμε την αφορμή μιας επετείου.

Roadartist είπε...

@ ειρήνη : Συμφωνώ, κανένας λαός, κανένας άνθρωπος δεν είναι ανώτερος από τον άλλο!
Σε ευχαριστώ για το link, είδα χτες το βράδυ την εκπομπή αυτή που μας άφησες, είχε ενδιαφέρον.
Αν την είδες από την αρχή θα πρόσεξες τις αναφορές για την τρομακτική αύξηση του ρατσισμού.

Ιδιαίτερη εντύπωση μου έκανε (;) η δήλωση της Σόνιας Θεοδωρίδου, που μένει μόνιμα στην Γερμανία για τον ρατσισμό που γνώρισε ακόμη και η ίδια πριν λίγο καιρό από Γερμανούς, όταν άκουσε να μας βρίζουν με τα χειρότερα λόγια και να μας αποκαλούσαν "σκατοέλληνες", τους έκανε σχετική παρατήρηση, "σας παρακαλώ πολύ δε μπορείτε να μιλάτε με τέτοιο λόγο για το λαό", τότε μετά από λίγο είδε την αστυνομία να την πλησιάζει, να την τραβάνε στο δρόμο και εκείνη την παρέα να λένε ψέματα ότι "αυτή η Ελληνίδα μας είπε 'σκατογερμανούς' βάλτε τη φυλακή". Αναρωτιέμαι πραγματικά που πάμε;;

Τα πράγματα στην Γερμανία αυτή την περίοδο δεν είναι πάνε καλά, σε αυτό βέβαια έπαιξαν το ρόλο τους τα ΜΜΕ με τις κακίες και την προπαγάνδα, έφταιξαν και οι έλληνες πανηλίθειοι πολιτικοί.

Όσον αφορά την παρατήρηση σου, επίσης πάλι συμφωνώ. Όλα δείχνουν πως αυτή μόνο η αρχή. Δεν είναι τα πράγματα τόσο απλά όσα φαίνονται.
Θα έχουμε εξελίξεις σε ευρωπαικό επίπεδο. Εμείς όμως ως χώρα σίγουρα θα έχουμε τις δυσκολότερες μέρες.
Αναρωτιέμαι που μας πάνε αυτές οι πολιτικές αποφάσεις, γιατί αν ένα κράτος δεν παρέχει στον πολίτη υγεία, πρόνοια και παιδεία, τότε τι θα κάνει;...


να πως ο άνθρωπος γίνεται ζώο, κ πως ο σαδισμός γίνεται επάγγελμα!

Roadartist είπε...

@ nikiplos : και αφού έγινε μια φορά, και αφού ακόμη δεν έχουν κλείσει καν οι πληγές του, μοιάζει να είναι ζωντανό. Δε το χωρά νους ανθρώπου, όπως περιγράφεις...

Ανώνυμος είπε...

Most Germans own a second property.
Its called Greece.
Από διαφημιση στο τρενο της αγγλιας.......

http://pitsirikos.net/2012/03/greece-2/

Roadartist είπε...

@ arcobaleno : Τι σημαίνει αυτό; Φοβάμαι πως καταλαβαίνω το point της συγκεκριμένης διαφήμισης. Επιτρέπεται να υπάρχουν όμως διαφημίσεις με τέτοιες αιχμές; Δηλαδή αναρωτιέμαι.

ειρήνη είπε...

διαφήμιση που υπονοεί ότι είμαστε γερμανικό παράρτημα ε? μμμμμ...(σκέψηηηη)
μας αρέσει δεν μας αρέσει έχουν ένα δίκιο...
κακώς ή κακώς δεν ασκεί έλεγχο το σύνολο της ευρώπης αλλά η συγκεκριμένη χώρα, και στην παρούσα φάση εμάς κατσαδιάζουν..στέλνουν και 100-200ους νοματαίους να μας ελέγχουν από κοντά!!!
εάν η διοίκηση και η πολιτική ήταν απολυτως χωριστά εγώ θα ήθελα ένα μάτσο γερμανούς να μας βάλουν σε μια σειρά, που δεν ξέρουμε τι μας γίνεται...αλλά δυστυχως αυτό που συμβαίνει υπονοεί και μια κάποια υποδούλωση....τι να πω....από το να μας τρώνε οι δικοί μας....θα δοκιμάσουμε τώρα και το να μας τρώνε οι αλλότριοι να δούμε τι μας αρέσει καλύτερα!...
επίσης για τις αποζημιώσεις ομολογώ ότι οι ιστορικές μου γνώσεις δεν αρκούν για να έχω γνώμη, αλλά θέλω να πιστεύω ότι είτε τις πάρουμε είτε ότι όχι, το πρόβλημα δεν είναι οι γερνμανοι πολιτικοί που πολύ καλά προασπίζουν (συνήθως) το καλό της χώρας τους αλλά οι έλληνες ομόλογοί τους που....ξέρετε τι κάνουν...
δυσκολα θέματα ανοίξαμε...:(

ειρήνη είπε...

road δεν σου απάντησα για τον ρατσισμό...
τα πράγματα εξαρτώνται πάντα από το ποιός λέει την ιστορία...στην γερμανία όπως και εδώ υπάρχουν τα πάντα....άλλοι έχουν γνωρίσει ακραίο ρατσισμό και άλλοι λένε"οι γερμανοί είναι μια χαρά.."
ο αδερφός μου πάει συχνά βερολίνο κ κάποιοι φίλοι του μένουν μόνιμα κ δεν είχαν ποτέ τέτοια δείγματα...έχω ακούσει βέβαια και από άλλους ιστορίες φρίκης...
σημασία βέβαια μεγάλη έχει 1.σε ποια πόλη είσαι(το βερολίνο δεν είναι η τυπική γερμανική πόλη-μάλλον μείγμα πολιτισμών το λες) και 2. αν μιλάς καλά τη γλώσσα...
μάλλον και το πόσο τυχερός είσαι παίζει ένα ρόλο..
(φαντάζομαι κάποιοι άτυχοι πακιστανοί θα έχουν γνωρίσει χρυσαυγίτες, ενώ κάποιοι άλλοι όχι!! :) )

Roadartist είπε...

@ ειρήνη : Ευχαριστώ για τις σκέψεις που έγραψες Ειρήνη. Μακάρι να κοπεί από την ρίζα του ο εθνικισμός σε κάθε μεριά αυτού του πλανήτη, γιατί είναι η γενεσιουργός αιτία του μίσους.
Από όσο γνωρίζω στις πόλεις είναι πιο καλά τα πράγματα, στα χωριά όμως της Γερμανίας ισχύει το αντίθετο. Η προπαγάνδα φταίει αλλά και το ότι ο άνθρωπος ψάχνει να βρει εύκολα θύματα για να δικαιολογήσει τις δυσκολίες που συναντά στην καθημερινότητα του, την απογοήτευση από τη ζωή του.
Δεν είναι τυχαίο ότι ο εθνικισμός αναπτύσσεται σε περιόδους κρίσεων. Μια γνωστή που σπουδάζει στο Βερολίνο, μας έλεγε ότι πλέον δεν λέει πως είναι Ελληνίδα γιατί την βρίζουν, λέει πως είναι Ισπανίδα. Σίγουρα παίζει ρόλο το αν θα σου τύχει. Εδώ λέγεται πως η Χρυσή Αυγή μπορεί να μπει και στη βουλή.

Roadartist είπε...

@ ειρήνη : Ως προς την σημερινή πολιτική μας κατάσταση, είμαστε υπό υποτέλεια πλέον. Και κανείς δεν ξέρει τι ακολουθεί, βρισκόμαστε σε ένα δύσκολο, περίεργο σταυροδρόμι.


Καλό απόγευμα σε όλους,
σας ευχαριστώ πολύ για τους προβληματισμούς σας,
να είστε καλά!

Related Posts with Thumbnails