Αλλά τα βράδια..
Και να που φτάσαμε εδώ
Χωρίς αποσκευές
Μα μ' ένα τόσο ωραίο φεγγάρι
Και εγώ ονειρεύτηκα έναν καλύτερο κόσμο
Φτωχή ανθρωπότητα, δεν μπόρεσες
ούτε ένα κεφαλαίο να γράψεις ακόμα
Σα σανίδα από θλιβερό ναυάγιο
ταξιδεύει η γηραιά μας ήπειρος
Αλλά τα βράδια τι όμορφα
που μυρίζει η γη
Βέβαια αγάπησε
τα ιδανικά της ανθρωπότητας,
αλλά τα πουλιά
πετούσαν πιο πέρα
Σκληρός, άκαρδος κόσμος,
που δεν άνοιξε ποτέ μιαν ομπρέλα
πάνω απ το δέντρο που βρέχεται
Αλλά τα βράδια τι όμορφα
που μυρίζει η γη
Ύστερα ανακάλυψαν την πυξίδα
για να πεθαίνουν κι αλλού
και την απληστία
για να μένουν νεκροί για πάντα
Αλλά καθώς βραδιάζει
ένα φλάουτο κάπου
ή ένα άστρο συνηγορεί
για όλη την ανθρωπότητα
Αλλά τα βράδια τι όμορφα
που μυρίζει η γη
Καθώς μένω στο δωμάτιο μου,
μου ρχονται άξαφνα φαεινές ιδέες
Φοράω το σακάκι του πατέρα
κι έτσι είμαστε δυο,
κι αν κάποτε μ άκουσαν να γαβγίζω
ήταν για να δώσω
έναν αέρα εξοχής στο δωμάτιο
Αλλά τα βράδια τι όμορφα
που μυρίζει η γη
Κάποτε θα αποδίδουμε δικαιοσύνη
μ ένα άστρο ή μ ένα γιασεμί
σαν ένα τραγούδι που καθώς βρέχει
παίρνει το μέρος των φτωχών
Αλλά τα βράδια τι όμορφα
που μυρίζει η γη!
Δως μου το χέρι σου..
Δως μου το χέρι σου..
Τάσος Λειβαδίτης
47 σχόλια:
Ανυπέρβλητος Λειβαδίτης!
Την καληνύχτα μου road!
Ξερεις οτι λατρευω τον Λειβαδιτη...Οποτε απλα υποκλινομαι...
Σε φιλω!!!Καλο βραδυ!!!
Τέλειοι στίχοι...και η φωνή του Βασίλη ταιριάζει απόλυτα....
πολύ όμορφο τραγούδι!!
Aγαπημένοι και οι δύο!
νάσαι καλά ..καλό βράδυ.
Αλλά καθώς βραδιάζει
ένα φλάουτο κάπου.....
σου στέλνει ένα φιλί με άρωμα γιασεμιού
(πολύ πολύ αγαπημένος ο Λειβαδίτης !!!!)
αλλά.... μη σε δω να κάθεσαι με καμμια ομπρέλλα πάνω απ'τη νεραντζιά,άντε γιατί έτοιμη είσαι..
Με την δικαιοσύνη του γιασεμιού...
Αν δεν είναι προσβολή, με την απεραντοσύνη του ελάχιστου θα ήθελα να συμπληρώσω.Road!!Σου εύχομαι άνθη γι'απόψε,λουλούδια σκέψεις να σε τρατάρουν αρμονία κι όνειρα γλυκά!!
17 Νοεμβρη 2010
Η ποίηση ας μιλήσει καλύτερα αντι για εμάς..
Φιλιά.
"Συλλογιέμαι τη μοναξιά ενός παιδιού που παίζει ολομόναχο σ' έναν κήπο μες στην ερημιά του καλοκαιρινού απομεσήμερου.
Ίσως οι πιο ωραίοι στίχοι ένος ποιητή ν' άρχισαν εκεί",
Τάσος Λειβαδίτης, "Οι στίχοι"
Τι σύμπτωση, κάτω από την ανάρτηση είναι και εκείνη που είχες κάνει με τον γιατρό των φτωχών παιδιών. Σαν να γίνεται πράξη το ποίημα.
"Κάποτε θα αποδίδουμε δικαιοσύνη
μ ένα άστρο ή μ ένα γιασεμί
σαν ένα τραγούδι που καθώς βρέχει
παίρνει το μέρος των φτωχών"
Τι όμορφα....
Βαθιά ανθρωπινό και αρκετά αισιοδοξο.
Ο Παπακωνσταντίνου είναι απο τους αγαπημένους μου ερμηνευτές.
Καλημέρα
Ωραίο ποίημα και μελοποίηση..
Λειβαδίτης, Βασίλης, ευωδιά ελπίδας με λέξεις αθάνατες! Κάποτε, μακάρι να αποδίδουμε δικαιοσύνη με ένα άστρο...
Εκείνη η μέρα δε θα αργήσει που λέει και ο Μάνος...
αααααχ! ευτυχώς που υπάρχει και η ποίηση!
Κάποτε θα αποδίδουμε δικαιοσύνη μ ένα άστρο ή μ’ ένα γιασεμί
σαν ένα τραγούδι που καθώς βρέχει παίρνει το μέρος των φτωχών
Αυτοί οι στίχοι τα λένε όλα…
Όπως ήξερε να τα λέει ο Λειβαδίτης!
… αλλά και η φωνάρα!!!
Η τρυφερή ερμηνεία του Βασίλη μού έφερε στο νου κι αυτούς τους στίχους του Λειβαδίτη...
"Ήξερες να δίνεσαι.Δινόσουνα ολάκερη
και δεν κράταγες για τον
εαυτό σου παρά μόνο την έγνοια
αν έχεις ολάκερη δοθεί"
Ευχαριστώ...
@ art : Αγαπημένος..
@ Iανος : Το ξέρω ναι. Απίστευτος ποιητής. Και πρώτη φορά ποστάρω εδώ ποιήμα του. Περίεργο.. :) καλημέρες πολλές :)
@ Dust in the wind (Σκόνη στον άνεμο) : και οι δυο αγαπημένοι πολύ!
@ ξωτικό : :-) Τέλεια και τα δύο αυτά. Φλάουτο και φιλί με άρωμα γιασεμιού :) Να είσαι καλά, καλή μας μέρα!
@ Ιορδανίδου Όλγα : Χαρά που σε βλέπω! Ευχαριστώ για όλες τις υπέροχες ευχές σου.. αληθινές και υπέροχες! Να είσαι καλά Όλγα!
@ treno fantasma : πάντα η ποίηση τα έλεγε καλύτερα από εμάς..
@ QwfwqN : "Κανείς δε θα μάθει ποτέ με πόσες αγρυπνίες συντήρησα τη ζωή μου, γιατί έπρεπε να προσέχω, κινδυνεύοντας κάθε στιγμή απ’ την καταχθόνια δύναμη, που κρατούσε αυτήν την αδιατάρακτη τάξη, φυσικά, όπως ήμουν φιλάσθενος, τέτοιες προσπάθειες με κούραζαν, προτιμούσα, λοιπόν, πλαγιασμένος να βλέπω κρυμμένο το μυστικό που φθείρουμε ζώντας, και πώς θα επιστρέψουμε με άδεια χέρια
……και συχνά αναρωτιόμουν, πόσοι να υπάρχουν, αλήθεια, στο σπίτι, καμιά φορά, μάλιστα, μετρούσα τα γάντια τους για να το εξακριβώσω, μα ήξερα πως ήταν κι οι άλλοι, που πονούσαν με γυμνά χέρια, άλλοτε πάλι έρχονταν ξένοι που δεν ξανάφευγαν, κι ας μην τους έβλεπα, έβλεπα, όμως, τους αμαξάδες τους που γερνούσαν και πέθαιναν έξω στο δρόμο,
……ώσπου βράδιαζε σιγά σιγά, κι ακουγόταν η άρπα, που ίσως, βέβαια, και να μην ήταν άρπα, αλλά η αθάνατη αυτή θλίψη που συνοδεύει τους θνητούς."
Τάσος Λειβαδίτης, Γυμνά χέρια, από τη συλλογή Νυχτερινός επισκέπτης
@ Margo : Από τα πιο αγαπημένα μου tag είναι αυτό με τους "ανθρώπους".. κάποιοι από τους ελάχιστους τριγύρω μας που ξεχωρίζουν.. Ίσως να είναι και περισσότεροι μα να μην ακούγονται, ή να έχουνε καταπιεστεί από όσα ζουν.. ποιος ξέρει.. θα φανεί, την καλημέρα μου!
@ nefeli : Ο Παπακωνσταντίνου συνόδεψε την εφηβεία μου :) Ο Λειβαδίτης ξεχωριστός ποιητής.. Φιλιά καλημέρας!
@ Hfaistiwnas : χαίρομαι πολύ που σου άρεσε, καλημέρα!
@ kovo voltes... : ωραία το έθεσες, η ελπίδα πάντα λένε πως πεθαίνει τελευταία.. Οπότε ας ελπίσουμε πως κάποτε ένα άστρο ή ένα γιασεμί θα μπορεί να είναι το μέτρο.. Ανέφερες και τον άλλο αγαπημένο.. Μάνο Λοίζο.. Καλημέρα..
@ navarino-s : Ευτυχώς πραγματικά.. απίστευτη η ουσία της ποίησης..
@ Μηθυμναίος : Ακριβώς! Αυτοί οι στίχοι κρύβουν όλο το νόημα της ανθρωπιάς, όλο το νόημα της ανθρωπιστικής ματιάς που πρέπει να ξαναβρούμε για τη ζωή και την καθημερινότητα μας..
@ Ιωάννα Λουλάκη : Τέλειο απόσπασμα! Πολύ σε ευχαριστούμε.. Καλημέρα σου Ιωάννα!
Η σύνθεση είναι μαγική...το έχω δει και σε άλλο μπλοκ...και η φωτογραφία εξαίρετη!!!
μα τι όμορφα που μυρίζει η γη σαν μπορούμε να πάρουμε αναπνοή;;;
Την Καλημέρα μου!!!
Με φιλιά Πολλά!!!
Kαλημέρα φίλη Roadartist , πραγματικά υπέροχοι στίχοι !!! το άρωμα του γιασεμιού έφτασε μέχρι εδώ !!!
Αγαπημένος ο Τάσος...
http://www.youtube.com/watch?v=0GGRniPKt6Y
Και όλο το "Φυσάει" έπος...
Καλή σου μέρα!
"Αλλά τα βράδια τι όμορφα
που μυρίζει η γη"
Αυτή η γή που ότι κι αν κάνουμ, ότι κι αν πούμε εμείς οι μικροί οι άνθρωποι, πάντα θα είναι εκεί, πάντα θα είναι εκεί ακόμα κι αν δεν είμαστε εμείς!
:-))
Καλησπέρα αρτιστάκι, είναι και ο καιρός όμορφος σαν έρχεται η βροχή!
Όλα είναι όμορφα!
Δύσκολα, αλλά όμορφα!
:-)
Όμορφο, σαν μια προσπάθεια αισιοδοξίας που πηγάζει από την ευγένεια της ψυχής και μόνο όμως...
Υπεροχος ο Λειβαδιτης!
Εχεις παρατηρησει οτι ολες οι μυρωδιες του χωματος, των λουλουδιων, των δεντρων τη νυχτα γινονται πιο εντονες;
Υπεροχοι στιχοι
λες και γραφτηκα σημερα
φαινεται μια ζωη τα ιδια λαθη γινοντουσαν.. εγω σημερα δε μπορω να αισθανθω περηφανος για τα του πολυτεχνειου. Οι τοτε του πολυτεχνειου ειναι οι σημερινοι κυβερνωντες. Μαλιστα κατεθεσαν και στεφανια.. Για τους νεους που θαβουν σημερα ποιος θα καταθεσει στεφανι;
ΚΑΘΑΡΜΑΤΑ.
Τρυφερή μου ύπαρξη για τη μέρα..
τη στιγμή..την απουσία..το πόνο..αλλά και την ελπίδα έφερνα να σου αφήσω τα παρακάτω λόγια..και τα αφήνω αν και είναι του Ελύτη..με ένα μεγάλο ευχαριστώ..
εσύ ξέρεις..
Νοητή λάμψη
Κυανό διάστημα
Κάθαρση της ψυχής!
Σαν να'λειψε ο επίγειος θόρυβος
Σαν να σταμάτησε η κακία της μνήμης
Καθαρό πάλλεται
Το καινούριο μας όνειρο
Μας τραβάει απ' το χέρι αόρατο χέρι
Όπου Γαλήνη γίνεται ο αθώος ουρανός
Όπου η Ψυχή ελέγχεται αναλλοίωτη.
Αρτιστάκι μου!!!
Αλλά τα βράδια..
Λειβαδίτης..χάδι ψυχής!!!
«Ω, που έζησα μια ζωή συγκεχυμένη ακαθόριστη σαν ένα όνειρο που το ξεχνάς το πρωί και μετά το ξαναθυμάσαι, μέχρι που δεν ξέρεις αν ήταν όνειρο ή το ίδιο το πεπρωμένο. Και είδα τ’ ανοιχτά παράθυρα σα μεγάλα βιβλία της ερημιάς όπου διάβασα το ποτέ και το τίποτα. Κι έπρεπε εδώ απ’ αυτό το ποτέ και το τίποτα να φτιάξω μια ποίηση για πάντα»
Ακριβώς έτσι νοιωθω
και τη φιλία σου..
μια φιλία για πάντα!!!
Beautiful and so true...
ηλ.
πόσο επικαιρη η ανάρτησή σου ..
χτες και σήμερα το βράδυ οι Λεοντίδες -η πιο μεγαλειώδης βροχή διαττόντων- μοιάζουν ν΄απαγγέλουν Λειβαδίτη ..
αυτά τα βράδια μυρίζουν όμορφα
(.. λες κι αντιστέκονται, με τον τρόπο τους κι αυτά, στην περιρρέουσα .. δυσωδία ..)
καλησπέρα
Πρώτη φορά διάβασα Λειβαδίτη στην πρώτη γυμνασίου και είναι πολλές οι φορές που ανατρέχω στα λόγια του...
Λατρεύω αυτό το τραγούδι, για τη φωνή του Μιχαλόπουλου μέσα σε όλους του λόγους....
Καλησπέρα!!!
@ karkinos7 : ..Τι νόημα έχει η ζωή αν δε μπορούμε να χαρούμε τα πιο απλά της.. όπως το να ανασαίνουμε μια όμορφη νύχτα..; Σε φιλώ!!!
@ ART-TRAVELLER : λατρεύω το γιασεμί!!!!! :)
@ jokar : Πάρα πολύ αγαπημένος.. σε ευχαριστώ πολύ jokar.. :)
@ kikop80 : μου αρέσει η θετικότητα σου kikopako μας, σε ευχαριστώ :)
@ Ερατώ :...Ας κάνουμε όποια προσπάθεια μπορούμε.. και ας μη χαθεί αυτή ..της ψυχής.. σπανίζει!
@ BUTTERFLY : ...η πιο όμορφη ώρα πάντως για να περπατήσεις την Αθήνα (π.χ.δ.αρεοπαγίτου) είναι νύχτα.. και τα αρώματα από τα άνθη είναι μοναδικά.. :)
@ Ανώνυμος : την καλημέρα μου!
@ mareld : Καλώς την!.. Ευχαριστώ mareld μου.. Ο Ελύτης είναι από τους πλέον αγαπημένους μου ποιητές.. από τους πρώτους που διάβασα και με μάγεψαν.
Και ο Λειβαδίτης σαν..χάδι ψυχής!!!
Ευχαριστώ πολύ για τα λόγια σου.. Την καλημέρα μου έχεις!!
@ Ηλέκτρα : Χαίρομαι που σου άρεσε Ηλέκτρα..Καλημέρα στο όμορφο νησί σου!!! Φιλιά!
@ Angel ^j^: δεν το είχα συνδυάσει καθόλου στο μυαλό μου με τη βροχή των διαττόντων, έχεις δίκιο σαν ν΄απαγγέλουν Λειβαδίτη ..
Αντίσταση στη δυσωδία.. όσο μπορούμε.. Καιρό είχαμε να τα πούμε, χάρηκα που σε είδα..
@ Μικρές ανάσες : το είχες ανεβάσει και εσύ πρόσφατα στο blog σου, και το συνειδητοποιήσα μόλις τώρα που σου άφησα σχόλιο! Καλημέρα πολλά φιλιά, καλές βόλτες πλέον :)
Καταπληκτικό, το πρωτοάκουσα σε μια μελοποίηση του Παπακωνσταντίνου, και από τότε μου έχει μείνει. Να 'σαι καλά που μας το θύμησες.
@ Panos Konstantinidis : μας υπενθυμίζει την ομορφιά στη ζωή, που μερικές φορές υπάρχει δίπλα μας.. μα εμείς την προσπερνάμε..
> μας υπενθυμίζει την ομορφιά στη ζωή, που μερικές φορές υπάρχει δίπλα μας.. μα εμείς την προσπερνάμε.
Σ' αυτό δεν έχεις καθόλου άδικο.
@Roadartist
ναι πράγματι ..πάει καιρός ..
κι εγώ χάρηκα!
@ Panos Konstantinidis : και η υγεία το σημαντικότερο.. Τόσα πολλά αξίζουν, ας τα δούμε λίγο διαφορετικά.. :)
@ Angel ^j^ : Καλώς όρισες ξανά.. Την καλημέρα μου! Φιλιά!
Παιδιά δεν έχω καταλαβει ακομα τον στίχο <>. Παρόλα αυτα είναι τέλειοι οι στίχοι
Δημοσίευση σχολίου