12 Μαρτίου 2010

jack kerouac


Ο Τζακ Κέρουακ (1922-1969), συγγραφέας και ποιητής, ένας από τους κύριους εκπροσώπους της Μπητ γενιάς (Beat Generation) και εισηγητής του ομώνυμου όρου, γεννήθηκε στις 12 Μαρτίου του 1922. Σήμερα αναγνωρίζεται ως ένας από τους μείζονες Αμερικανούς συγγραφείς, αν και κατά τη διάρκεια της ζωής του δεν έτυχε της ίδιας αναγνώρισης από τους κριτικούς.

Μικρός διακρίθηκε για τις επιδόσεις του στο ποδόσφαιρο, αργότερα εγκατέλειψε τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια για να γνωρίσει την «άλλη Αμερική» των πεδιάδων και των ανοιχτών δρόμων που αντιπροσώπευαν την ελευθερία, την απόδραση από το κομφορμιστικό κόσμο των πόλεων, το «σύστημα».

Το Στο δρόμο, το καλύτερο έργο της γενιάς των μπιτ, άσκησε μεγάλη επίδραση στους συγγραφείς που ακολούθησαν αργότερα, όπως ο Τομ Ρόμπινς και ο Ρίτσαρντ Μπρότινγκαν. Μεγάλη ήταν επίσης η επίδρασή του στη λαϊκή κουλτούρα γενικότερα και στη μουσική ειδικότερα, όπως στους Μπιτλς, στον Μπομπ Ντίλαν και στον Τζιμ Μόρισον.
"Μάρτυρας μου είναι ο απέραντος ουρανός.."

Πολλοί συνέδεσαν το έργο του με εκείνο που ονομάστηκε αντικουλτούρα και δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αποτελεί προδρομική διατύπωση όσων θα εξέφραζε η δεκαετία του '60. Οπως και οι υπόλοιποι συγγραφείς της γενιάς των μπιτ (ο Αλεν Γκίνσμπεργκ, ο Γκρέγκορι Κόρσο, ο Γουίλιαμ Μπάροουζ), ο Κέρουακ έδειξε μεγάλο ενδιαφέρον για τη φιλοσοφία του ζεν, τον βουδισμό και τα ναρκωτικά. Αλλοι τον ονόμασαν «βασιλιά των μπιτ», άλλοι «πατέρα των χίπις». Το γράψιμό του χαρακτηρίζεται από άρνηση στον κομφορμισμό της μορφής και του περιεχομένου, μια συνεχή διαπραγμάτευση των ορίων της έκφρασης και αυθορμητισμό.


Ο Κέρουακ υπήρξε ένας μοναχικός άνθρωπος, ο οποίος μοίρασε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του ανάμεσα σε ταξίδια στις τεράστιες αμερικανικές πεδιάδες και στην οικογενειακή του κατοικία.

Σε όλη του τη ζωή έπινε υπερβολικά, με αποτέλεσμα να πάθει κίρρωση του ήπατος. Στις 21 Οκτωβρίου 1969 πέθανε στο νοσοκομείο του Αγίου Αντωνίου της Φλόριδας.

Το εξώφυλλο της πρώτης έκδοσης του «On the road» («Viking Press»)

"Πλάι-πλάι παίρναν τους δρόμους και γεύονταν το καθετί με τον χαρακτήρα που είχε τότε η πρώτη τους φιλία και που, αργότερα έγινε τόσο περίλυπη, μίζερη και άδεια. Άλλα τότε πήγαιναν χορεύοντας μέσα στους δρόμους σαν τρελοί, και σερνόμουν από πίσω τους όπως κάνω σ’ όλη μου τη ζωή για ανθρώπους που μ’ ενδιαφέρουν...

...γιατί οι μόνοι άνθρωποι που υπάρχουν για μένα είναι οι τρελοί, αυτοί που είναι τρελοί για ζωή, τρελοί για κουβέντα, τρελοί να σωθούν, που θέλουν να τα χαρούν όλα μέσα σε μια και μόνο στιγμή, αυτοί που ποτέ δεν χασμουριούνται, ή λένε ένα κοινότοπο πράγμα, αλλά που καίγονται, καίγονται, όμοιοι με τις κίτρινες μυθικές φωτιές των ρωμαϊκών πυρσών, εκπυρσοκροτώντας σαν πυροτεχνήματα ανάμεσα στ’ άστρα και, στη μέση, βλέπουμε το μπλε φως του πυρήνα τους να σκάει κι ο καθένας κάνει: «Άααα!»
."

"Η ανωνυμία στον κόσμο των ανθρώπων αξίζει περισσότερο απ’ τη φήμη στον ουρανό, γιατί τι είναι ο ουρανός; Τι είναι η γη; Ιδέες του κεφαλιού.."

«Στο δρόμο», μτφρ.: Δήμητρα Νικολοπούλου,επιμ.: Αλέξης Ζήρας, «Πλέθρον»,1996


"Ποιος ξέρει αν πίσω απ’ αυτή τη βιτρίνα εγωισμού και σκληρότητας, το σύμπαν δεν είναι τελικά μια μεγάλη ευσπλαχνική θάλασσα, μια απέραντη γλύκα; Και ποιος ξέρει αν δεν είναι η μοναξιά της τωρινής μοναδικότητας του αγέννητου στοιχείου της μελλοντικής ουσίας του καθενός που αρνείται τη μοναδική, αγνή αιωνιότητα, αυτό το μεγάλο απόλυτο δυναμικό που μπορεί να ακτινοβολήσει τα πάντα, αυτή τη λαμπρή ευτυχία, το Ματιβαζρικαρούνα, ο Υπερβατικός Αδαμάντινος Οίκτος!

Όχι, εγώ θέλω να μιλάω ΓΙΑ τα πράγματα, για το σταυρό, για το αστέρι του Ισραήλ, για τον πιο υπέροχο άνθρωπο που έζησε ποτέ και που ήταν Γερμανός (ο Μπαχ), για τον γλυκό Μωάμεθ, για τον Βούδα, για τον Λάο-Τσε, τον Τσουάνγκ-Τσε, τον Σουζούκι... γιατί θα έπρεπε να επιτεθώ σ’ αυτά που αγαπώ, έστω κι αν είναι έξω από μένα;

Αυτό θα πει Μπητ. Ζήστε τη ζωή σας; Όχι,
αγαπήστε τη ζωή σας. Όταν θα ‘ρθουν να σε πετροβολήσουν, δεν θα ‘χεις τουλάχιστον γυάλινο σπίτι, θα ‘χεις μονάχα το γυάλινο κορμί σου."
(Τζακ Κέρουακ, Οι Καταβολές της Μπητ Γενιάς).

Post, παρουσίαση του βιβλίου:
Allen Ginsberg, Ουρλιαχτό, Καντίς και άλλα ποιήματα

Info:
Βιογραφία, εργογραφία wikipedia
Το βήμα
Jack Kerouac books

76 σχόλια:

treno fantasma είπε...

Trela agapimenos mou!! Diabasa to "on the road" prin liga xronia kai pragmatika ..xefuga..
Taxidiariki logotexnia..
Exeis kai to biblio auto sta agapimena sou sto profil..
To perimena oti tha to ekanes post kapoia stigmi..
kalimeres! Kalo sk!

Nikos Lioliopoulos είπε...

Και έμενα άλλαξε η ζωη μου για πάντα με το on the road .
Μες στην καρδια μου θα ειναι παντα ο sal o Dean, o Oldbull lee,o Karlo Marx. η Galatia, h mariloy, h Jane και ολη η τρελοπαρεα... Χιλια ευχαριστω για το αφιερωμα.

John D. Carnessiotis "Asteroid" είπε...

Μια εκπυρσοκρότηση - μακάρι αυτό νάταν, να μπορούσε νάταν η ζωή μας. Μια στιγμή, ναι... αλλά με πόση λάμψη και πόσο κρότο!

Ελένη Μπέη είπε...

Πάνε πάνω από είκοσι χρόνια από τότε που το διάβασα αυτό το βιβλίο. Ήμουν στην καταλληλότερη ηλικία για να με εντυπωσιάσει και έτσι έγινε. Αναρωτιέμαι αν το διάβαζα τώρα, θα μου άφηνε τις ίδιες εντυπώσεις; Μόνο μια δεύτερη ανάγνωση θα μου απαντήσει σ' αυτό. Ίσως το καλοκαίρι...

painter είπε...

Eξαιρετικό....

ELvA είπε...

To ''Οn the Road'' τo διαβασα αρκετα χρονια πριν και θυμαμαι οτι περιεχει κυριως την αγωνια μιας γενιας που θελει αλλαγες στο τροπο ζωης και τις αξιες, κατι δλδ. που μας θυμιζει παρομοιες αγωνιες, σημερα...

Παντα επικαιρη :)
Φιλια!

Hfaistiwnas είπε...

Ωραίες πληροφορίες και αποσπάσματα!

Πρώτη φορά ακούω για αυτόν..

Μετεωρίτης είπε...

Kαλημέρα!
Καταρχήν ήταν πολύ πετυχημένη η συνύπαρξη του κομματιού και του κειμένου, χαμογέλασα μόλις άκουσα την φωνή! Όσο για τον Κέρουακ, η μαύρη αλήθεια είναι πως τον ξεπέρασα λίγο γρήγορα... Εννοώ, πολύ μικρή γοητεύτηκα από το στιλ της γραφής του και ανέβασα πολύ ψηλά Κέρουακ, Μπάροουζ και όλους αυτούς, σύντομα όμως, τους άφησα κι επέστρεψα σε πιο... δεν βρίσκω τη λέξη... τέλος πάντων... αναμφισβήτητα ο Κέρουακ έδωσε πνοή τότε... απλά, αξιολογώντας τώρα τα έργα του, δεν ενθουσιάζομαι πια τόσο... Κάτι έχω με τους Αμερικανούς μάλλον! Όπως και να'χει, το αφιέρωμα ήταν σούπερ!

φιλάκια

Μαριλένα είπε...

τι μου θύμισες..

καλά να 'σαι πάντα καλλιτέχνιδα μου.
φιλια πολλά
και καλο Σαββατοκύριακο :)

Roadartist είπε...

@ treno fantasma : Εγώ το διάβασα στο Γυμνάσιο (ή και μικρότερη..;) το είχα αγοράσει ο αδελφός μου.. και με "μύησε" στον κόσμο τους..
Ναι είναι από τα πιο αγαπημένα μου βιβλία, καιρό ήθελα να κάνω ένα αφιέρωμα στον Kerouac και με αυτό το απόσπασμα από το on the road.
Φιλιά!

Roadartist είπε...

@ Nikos.Lioliopoulos : Εγώ σε ευχαριστώ για το όμορφο σχόλιο.. Είναι η όλη φιλοσοφία που ξεπηδά μέσα από αυτό το βιβλίο, που σε ταξιδεύει.. Τάσεις φυγής.. πόσο ανάγκη τις έχουμε.. :)

Roadartist είπε...

@ Asteroid : Κάποιοι άνθρωποι έτσι προσπάθησαν να δουν τη ζωή τους.. Με κάθε τίμημα βέβαια.. Πάντως αν το καλοσκεφτείς, μια στιγμή αρκεί για να αλλάξει τα πάντα θετικά, ή αρνητικά, στη ζωή..

Roadartist είπε...

@ Νερένια : Και εγώ το είχα διαβάσει στο Γυμνάσιο (ή και μικρότερη.., δε θυμάμαι ακριβώς).. με μάγεψε η ταξιδιάρικη, το γεμάτο ελευθερία και αντισυμβατισμό πνεύμα του.. Ίσως και να μην ήθελα να το ξαναδιαβάσω.. δε ξέρω.. προτιμώ να κρατήσω αυτή τη γλύκα που υπάρχει μέσα μου..

Roadartist είπε...

@ painter : αγαπημένο βιβλίο.. για ορισμένους "τρελούς"..

Roadartist είπε...

@ Elva : Και εγώ το διάβασα πριν αρκετά χρόνια και από τότε έχει ξεχωριστή θέση στην καρδιά και στη βιβλιοθήκη μου.. Γενικώς η "μπητ" γενιά μου αρέσει κυρίως για αυτό που αναφέρεις.. Αν έχεις χρόνο και διάθεση διάβασε και το post που είχα γράψει για τον Allen Ginsberg, σχετικά με το πολύ καλό βιβλίο του "Ουρλιαχτό, Καντίς και άλλα ποιήματα" Καλό σκ!

Roadartist είπε...

@ Hfaistiwnas : Χαίρομαι που σου άρεσαν! Καλό σκ, φιλάκια!

Roadartist είπε...

@ Μετεωρίτης : Είχα επιλέξει άλλο κομμάτι αρχικά .. Τo "On the road again"......... :D:D:D Αλλά μετά μου άρεσε περισσότερο ως ταιριαστό για το post το συγκεκριμένο..
Όλο το νόημα του τραγουδιού, αλλά ναι ειδικά η αρχή.. Άσε που το συγκεκριμένο κομμάτι μπορεί πάρα πολλά να πει για την εποχή.. και τη δική μας..
Και εγώ τον Κερουακ τον διάβασα αρκετά μικρή, αλλά δεν ξεθώριασε ποτέ μέσα μου. Αντίθετα κατέχει μια ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου η όλη φιλοσοφία αυτού του κινήματος.. Γενικώς η γραφή που έχει τόση δύναμη, ζωντάνη και υμνεί την αντισυμβατικότητα, τη φυγή, την αλήθεια..την ζωή, με συναρπάζει.. μου δημιουργεί τάσεις φυγής, μου αρέσει ακόμη :)
Δε πρέπει να το συνδέεις με την εθνικότητα, είναι λάθος..
Ευχαριστώ πολύ :) φιλάκια πολλά καλό σκ μας μετεωριτάκο!

Roadartist είπε...

@ Μαριλενα : Αν θύμισα όμορφα, νεανικά, ευχάριστα πράγματα Μαριλένα μου, χαίρομαι πολύ. Καλό σκ, φιλάκια!

Βάσσια είπε...

Απ εδώ είμαστε (ξανά) :-)

Η γενιά των beat, μια ξεχωριστή αμερικανική κυρίως γενιά πνεύματος για μένα.

Κι ευτυχώς που υπήρξε γιατί μου/μας έφερε τον Robbins μετά, αν και κοντά στην εποχή τους.

Δεν χρειάζεται να γράψω ότι τους έχω διαβασμένους και συνεχίζω.

Φιλιά
:-)

eleni είπε...

Road,πριν χρόνια μου ζήτησε η κόρη μου και της το αγόρασα κι όμως δεν το έχω διαβάσει.Ειλικρινά μετανοιώνω,αλλά υπάρχει στη βιβλιοθήκη.Από τα αποσπάσματα φαίνεται πολύ ενδιαφέρον.
Φιλιά!

Ανώνυμος είπε...

Μου θύμισες την επχή που διάβασα το "στο δρόμο". Περασμένα μεγαλεία.
Κολλημένος τότε με τον Ντύλαν
Θα έλεγα πως αυτή η γενιά των Μπιτ μετέφερε τις ιστορίες του Τομ Σώγιερ αλλά για μεγάλα και λίγο "άγρια" παιδιά.

artion είπε...

Είσαι ατελείωτη σε ιδέες και θεματολογία..

Έχεις μακράν το καλύτερο blog αυτή τη στιγμή.

jf είπε...

Ωραίος 'τρελός'!
Μ' αρέσει... χάρηκα για τη γνωριμία

Καλό Σ/Κ

U.S. είπε...

πριν ένα χρόνο περίπου διάβασα το "δρόμο". συναρπαστική η γραφή του κέρουακ, σίγουρα στιγμάτισε και τη λογοτεχνία και μια ολόκληρη γενιά με το έργο του.
καλησπέρες και καλό μας σκ!

tomac είπε...

Δεν σου κρυβω οτι δεν διαβαζω πολυ συχνα αλλα επειδη με ταξιδεψε το αφιερωμα σου και δεν ξερω γιατι αλλα εμενα με αγγιζουν και με επηρεαζουν παντα τα γραφομενα σου θα το παρω να το διαβασω γιατι μου φανηκε πολυ ενδιαφερον...
Πες καλησπερα στα παιδια...
ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΠΑΙΔΙΑ!!!!!!
και τι αλλο...
αααα ΚΑΛΟ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ!!!!!!
καιμην ξεχνας καλλιτεχνιδα κανουμε πεταλι για να χωρανε κι αλλοι... Σε φιλω!!!

Ερατώ είπε...

Είχα διαβάσει στα 18 το On the road και πιο μετά την Τριστέσσα, τους Αλήτες του Ντάρμα και άλλα ίσως (γιατί συνήθως όταν μου άρεσε ένας συγγραφέας διάβαζα όλα όσα είχε γράψει).Θα χαρακτήριζα το έργο του ως αναζήτηση της ελευθερίας και της ουσίας της ανθρώπινης ύπαρξης. Λάθος του βέβαια η χρήση ναρκωτικών και αλκοόλ.
Μπράβο για το Blowing in the wind!Πόσο επίκαιρο είναι!

Unknown είπε...

Καλησπέρα

Τάσεις φυγής
Μια ολόκληρη φιλοσοφία και όμως
η ζωή είναι πολύ απλή και κυρίως
κατανοητή

Η ζωή δεν έγινε για φιλόσοφους
αλλά για απλούς ανθρώπους....
Γι αυτό φρόντισε ο δημιουργός!!!!!

Καλό βράδυ!!!!!!!

α.π. είπε...

Τζακ Κερουακ παντα και για παντα..
!!!!!!!!
ποσο χαιρομαι που επιμενεις πάντα σε ξεχωριστα θεματα τεχνης και ψυχης!! Θεματα για λιγους, γουσταρω πολυ το μπλοκ σου!

Ένα αγαπημένο του ποιημα..


"76o Χορικό

Ένας τύπος ρωτάει
Δεν είναι καλύτερα να μην τους ξυπνήσουμε
Για να μην μάθουν ότι ονειρεύονται;

Είναι καλύτερα να τους ξυπνήσουμε
επειδή
ονειρεύονται .

Είναι καλύτερα να τους ξυπνήσουμε
επειδή δεν ξέρουν
πως ονειρεύονται ;

Ποιος , επιτέλους , ποιος είπε
πως ονειρεύομαι ;

Εσύ το είπες, ποιος το είπε , εγώ το λέω
Πως ονειρεύεσαι ;

Το ψέμα είναι ένα ονειρεμένο φάντασμα
που πετάει

Μη σταματάς , βρίσκεσαι μέσα σε ένα μεγάλο όνειρο ,
Αυτό έχω να σου πω .."

Καλο σαββατοκυριακο!!

ΕΛΕΝΑ είπε...

Δεν τον ήξερα, σε ευχαριστώ για τις πληροφορίες, θα ψάξω να βρω κάποιο βιβλίο του.
Φιλιά, καλό Σαββατοκύριακο!

ξι είπε...

Ομολογω πως δεν γνωριζα για αυτον, οπως και για αρκετους αλλους για τους οποιους εχεις γραψει. Θενκς γι'αυτο! Ωραια τα λεει, αλλα δεν ειμαι σιγουρη οτι συμφωνω με ολα (μιλαω για τα αποσπασματα που εχεις γραψει).
Καλο σκ, artista de las calles de Atenas!
ξ.

Fegia είπε...

Καλή μου φίλη!
Σε τι ταξίδι με βάζεις!
Σε ποιές εποχές με ξαναγυρνάς ...
Ο J.K υπήρξε πρόδρομος (από τη θέση του) ενός ολόκληρου τρόπου ζωής, μιας διαφορετικής επιλογής για τη ζωή, από εκείνη που η συντηρητική κοινωνία της Αμερικής, θεωρούσε ως τη συμβατή με "το αμερικάνικο όνειρο". Μαζί με τους ομοϊδεάτες του (μερικούς από τους οποίους αναφέρεις) άνοιξαν το δρόμο σε καινούργιες επιλογές, σε πρωτόγνωρες εμπειρίες, σε νέες αξίες!
Το "On the road" υπήρξε αληθινό ευαγγέλιο για πολλούς από τους νέους της γενιάς μου.
Με συγκίνηση, μάλιστα, θυμάμαι πως μια από τις πρώτες μεταφράσεις του στα ελληνικά (ίσως την πρώτη) στο ΘΕΜΕΛΙΟ, την έκανε ο αξέχαστος φίλος μου Γ.Τ. ......
Καλό ΣΚ.
Νάσαι πάντα καλά!

Διονύσης Μάνεσης είπε...

Βρε συ, πάλι τις...συντεχνιακές παρουσιάσεις άρχισες; On the road ο ένας, on the road κι ο άλλος. Ααχ, εσείς οι καλλιτέχνες του δρόμου.
Λοιπόν, ανάμνηση στρατού ( δυστυχώς δεν έχω κάνει απολύτως επιτυχημένη απόσβεση...): Σε μια επιθεώρηση του θαλάμου ο διοικητής βρίσκει κάτω από το στρώμα μου βιβλίο ( απαγορευόταν κάθε είδους έντυπο). Το πιάνει στα χέρια του, κοιτάζει το εξώφυλλο: "Τζακ Κέρουακ. Στο Δρόμο". "Τι είναι αυτό, ρε;", με ρωτάει απαξιωτικά; "Θα φας που θα φας πέντε μέρες φυλακή, δεν έβαζες καμιά τσόντα τουλάχιστον;" (!)

Οπότε, τι σχολιασμό να κάνω για το...σύντροφο Κέρουακ, όταν έχουμε περάσει μαζί τόσες και τέτοιες δύσκολες μέρες...

Πάντως - ως συνήθως: Πολύ ωραία ανάρτηση, πολύ καλά επιλεγμένα τα αποσπάσματα. Μπράβο, μπράβο, Ροδούλα!

b|a|s|n\i/a είπε...

η τρέλα ίσως να μας σώσει γιατί η λογική μας τελείωσε ή μας τελειώνει. :)
πολύ καλό σου σουκού! φιλιά πολλά!

CsLaKoNaS είπε...

Δηλώνω ευθαρσώς και επωνύμως ότι εδώ και καιρό όταν θέλω να επισκεφθώ το blog σου ΚΛΕΙΝΩ ΤΗ ΜΟΥΣΙΚΗ ΠΟΥ ΑΚΟΥΩ για να ακούσω το δικό σου playlist. Αυτό πρέπει να το λάβεις σοβαρά υπ' όψιν για την εκτίμηση και το σεβασμό που έχω στο blog αυτό και σε σένα!

Ο Kerouac είναι απίστευτος!!!

Roadartist είπε...

Kαλημέρα, και καλό Σαββάτο!!!



@ Βάσσια : Εδώ ξανά είμαστε :) Συμφωνώ.. μια ξεχωριστή γενιά πνεύματος.. πολύ χαίρομαι που τους έχεις διαβάσει..δεν είναι λογοτεχνία για όλους.. Καλό σκ!

Roadartist είπε...

@ eleni : Δε ξέρω αν θα σου αρέσει.. Είναι μια ιδιαίτερη μορφή, θυμωμένη, πέρα από τα καθιερωμένα.. πάντως νομίζω σίγουρα εκτός από ότι άλλο έχεις διαβάσει.. Καλημέρες πολλές!

Roadartist είπε...

@ solomantzaros : Αυτό το βιβλίο και τους συγγραφείς της γενιάς των Μπητ μάλλον όλοι τους διαβάσαμε στην εφηβεία μας.. και μας πήρανε με την διαφορετικότητα τους "μαζί στον αλλιώτικο κόσμο τους.." Κολλημένος όπως και τόσοι άλλοι, μια ολόκληρη γενιά επηρέασαν.. Την καλημέρα μου!

ΓΙΑΝΝΑ είπε...

Που πας και τα σκεφτεσαι καλη μου!
Πολυ καλη αναφορα.Μπραβο.

Roadartist είπε...

@ artion : Υπερβολή. Μα σε ευχαριστώ για την εκτίμηση και τα λόγια σου.

Roadartist είπε...

@ JamanFou : χαχαα :) jamanfou μου είχε μια τρέλα σίγουρα.. Καλώς βρεθήκατε λοιπόν :) καλημέρα!

Roadartist είπε...

@ U.S. : Το πιστεύεις πως το θυμάμαι.. Όταν μετά από λίγο έκλεισες το blog σου.. και εγώ περίμενα να διαβάσω εντυπώσεις από το On the road.. Τόσο σε επηρέασε που τα παράτησες όλα και πήρες τους δρόμους προς Ευρώπη;;; Βρε λες.. δε το είχα σκεφτεί..ΦΙΛΙΑΑΑ!

Roadartist είπε...

@ tomac : Πες καλημέρα στον tomac.. ΚΑΛΗΜΕΡΑ TOMAC!!!!!! :))
Μα σε ευχαριστώ πολύ. Πολύ όμορφο να σε αγγίζουν όσα αναφέρω.. πόσο μάλλον να επηρεάζουν κάποιους από εσάς.. Να ξέρεις με τιμά αυτό και πραγματικά το εκτιμώ πολύ.. Να το διαβάσεις.. μπορεί να σου αρέσει.. Όσο για το πετάλι δεν το ξεχνώ καθόλου!! Θα προσπαθώ να αναρτώ ανά εβδομάδα (δε ξέρω αν θα γίνει τόσο συχνά..μάλλον δύσκολο) αλλά όσο συχνά μπορώ φωτο και ιστοριούλες, σκέψεις, συναισθήματα από το ποδηλατάκι μου που το έχω πραγματικά αγαπήσει.. :)
Εχτές βόλταρα βράδυ στην Δ. Αρεοπαγίτου.. ο παρθενώνας λουσμένος στο φως.. ηρεμία.. τι να λέμε;;; Στο πετάλι ναιιιιιιιι :)

Roadartist είπε...

@ Ερατώ : εγώ πρέπει να ήμουν Γυμνάσιο.. Και υπεύθυνος ήταν ο αδελφός μου που το είχε αγοράσει και με είχε μουρλάνει "διάβασε το, φοβερό βιβλίο... χάνεις.."
Πρώτα με κερδισε το εξώφυλλο, το βρίκα πολύ ταξιδιάρικο.. Το πιστεύεις πως ο Jack Kerouac που έγραψε το "στο δρόμο" δεν οδηγούσε; :)))Όσο για τα ναρκωτικά και το αλκοόλ σπάνιο τέτοιες προσωπικότητες να μην πέσουν σε τέτοια.. Το Blowing in the wind έχει πάρα πολλά να μας πει! Καλό σκ :))

Roadartist είπε...

@ Sailor : Η φιλοσοφία γίνεται από τους απλούς ανθρώπους.. Γιατί και η απλότητα είναι μια μορφή φιλοσοφίας (πόσο μάλλον στις μέρες μας) και αυτός εδώ ο συγγραφέας ένας πολύ απλός άνθρωπος ήταν.. που έβγαλε από μέσα από τη ψυχή του όσα ένιωθε.. φιλάκια Καπτεν μας!

Roadartist είπε...

@ α.π. : Ευχαριστώ! Τζακ Κερουακ παντα και για παντα.. συμφωνώ απόλυτα.. Πολύ ωραία η επιλογή!

Roadartist είπε...

@ ΕΛΕΝΑ : Να είσαι καλά! Πολύ καλό σκ να έχουμε, φιλάκια, καλή ξεκούραση -- καλές μαγειρικές :))

Roadartist είπε...

@ ξι : Παρακαλώ :)) Ξι μου αρέσει το nickname σου.. αλλά και εσύ με τα σχόλια σου .. Ευχαριστώ για το ισπανικό.. για λίγο αισθάνθηκα πως περπατούσα στην Βαρκελώνη (αχ βάχ ουφ κλαψ).. :))) Ωραία τα λέει ε;;
Πολύ πιθανό να μη συμφωνείς με όσα λέει..η γενιά των μπητ ήταν προάγγελος των Χίπις, της επιστροφής στον ρομαντισμό, της ελευθερίας, της αντισυμβατικότητας, του αυθορμητισμού, της γραφής με θυμό.. της πηγαίας απνευστί αποτύπωσης των σκέψεων.. Κατά του διανοουμενισμού.. Καλό σκ ξ :)))))

Roadartist είπε...

@ Fegia : έτσι όπως τα λες.. αυτός ο άνθρωπος απλά ακολούθησε τη καρδιά του.. και υπήρξε η αρχή ενός άλλου τρόπου ζωής..
Εμένα ευαγγέλιο δεν υπήρξε.. απλά με ταξίδεψε μέσα από τις σελίδες του.. και ότι μου χαρίζει "όνειρο" και "ταξίδι" και "ανάσα" πάει μετά το αγαπώ και δε το ξεχνώ όσα χρόνια και να περάσουν.. Ακόμη εδώ το έχω δίπλα στην βιβλιοθήκη μου (το χρωστώ στον μεγαλύτερο αδελφό μου όμως αυτό.. που επέμενε να το διαβάσω.. όταν ήμουν μικρή) :)
Αυτοί οι φίλοι σου βρε Fegia..
χαίρομαι που σου θύμισα όμορφες εποχές.. σε φιλώ..

Roadartist είπε...

@ Διονύσης Μάνεσης : Ε μα και εσύ!! Καλά σου έλεγε ο διοικητής lol.....Διονύση είσαι αληθινά απίστευτος.. Ο τζακ θα σε έχει στην καρδιά του μετά από αυτό που πέρασες εξαιτίας του βιβλίου.. και τώρα μου δημιούργησες άθελα σου πολλούς συνειρμούς.. Σκέψου, ταξίδι η ζωή κάθε βιβλίου..
Ο συγγραφέας το γράφει, και έπειτα ποικίλλες διαφορετικές ιστορίες δημιουργούνται εξαιτίας του.. στην πορεία με τον κάθε 'αγοραστή'.
Έτσι ώστε κάθε φορά, υφαίνονται άλλες αληθινές ιστορίες.. Μαγικό και ως σκέψη.. Ευχαριστώ, ευχαριστώ, φιλάκια :))

Roadartist είπε...

@ b|a|s|n\i/a : η καλή τρέλα.. γιατί σε μια τέτοια κοινωνία, η λογική τελικά οδηγεί στην χειρότερη μορφή τρέλας σίγουρα.. :) the answer my friend is blowing in the wind.. πολύ καλό σκ :)

Roadartist είπε...

@ CsLaKoNaS : Ω ναι! ΑΥΤΟ είναι ΤΙΜΗ :) Βέβαια είμαι σίγουρη πως θα υπάρξει κάποια στιγμή που θα ακούσεις κάποιο κομμάτι και θα αρχίσεις να μου γράφεις διαφωνίες.. αλλά θα έχω κρατήσει το σχόλιο αυτό και τότε θα σου υπενθυμίσω την τωρινή μας φάση :))
χαχαα :)) ευχαριστώ πολύ βρε! Εκτιμώ τα λόγια σου.. Η εκτίμηση και ο σεβασμός είναι αμοιβαία..
πολύ καλό σκ!!

Roadartist είπε...

@ ΓΙΑΝΝΑ : Γιάννα απλά δίπλα στην βιβλιοθήκη μου είναι :))))) Ευχαριστώ πολύ καλό σκ!

Margarita είπε...

..δεν είχα διαβάσει γι αυτόν!

πάει καιρός φίλη μου..

σε φιλώ, να είσαι πάντα καλά
και δραστήρια :)

πολλά μαργαριταρένια φιλιά ***

πνευμα είπε...

"Η ανωνυμία στον κόσμο των ανθρώπων αξίζει περισσότερο απ’ τη φήμη στον ουρανό, γιατί τι είναι ο ουρανός; Τι είναι η γη; Ιδέες του κεφαλιού.."
Δεν έχω να γράψω κάτι παραπάνω. Τα έγραψε όλα εκείνος!

Την καλησπέρα μου καλλιτέχνιδα

In situ είπε...

On the road. Κυριολεκτικά. Πολύ αγαπημένος. Πολύ. Εξαίρετη η υπενθύμισή σας.

nikiplos είπε...

πολύ όμορφα λόγια... αρκετά ονειροπόλα αλλά μια κραυγή που φυσικά σήμερα δεν μπορούμε να κατανοήσουμε εμείς καθώς τα λόγια του έπιασαν τόπο και εν πολλοίς στη Δύση τουλάχιστον αυτός ο κομφορμισμός, κάπως μειώθηκε.

Το "στο δρόμο" μαζί με τον "Τρυποκάρυδο" τα διάβασα απνευστί, στα φοιτητικά μου χρόνια και μου θυμίζουν έντονα την Αντίπαρο, που διάβασα το δεύτερο...

Έκπληξη μου έκανε και η ημερομηνία θανάτου του που αγνοούσα... λίγες μέρες πριν... γεννηθώ...

Σε φιλώ καλλιτέχνιδα

Dust in the wind (Σκόνη στον άνεμο) είπε...

Τι σύμπτωση να διαβάζω αυτές τις μέρες τις "Γραφές της αιωνιότητας" του Κέρουακ..αγαπημένος συγγραφέας από τα σχολικά χρόνια. Πόσες αλήθειες βρίσκω στα λόγια του..ακόμα και τώρα ..ίσως είμαι 'τρελή'..
Πολύ καλό το αφιέρωμά σου καλό Σαββατοκύριακο!

st είπε...

Oti kai na poume gia ton Jack Kerouac tha einai ligo...


Polu kali anafora..

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΑ ΚΑΙ ΕΝΗΜΡΩΤΙΚΗ Η ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΣΟΥ.ΠΕΙΡΑΖΕΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΟΝ ΗΞΕΡΑ;
ΑΦΗΝΩ ΠΟΛΛΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑ ΚΑΙ ΕΝΑ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟ ΓΙΑ ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΑΠΟ ΑΥΡΙΟ:))))

H.Constantinos είπε...

Ε, ναι, δεν είναι μόνο τώρα που οι κριτικοί δεν καταφέρνουν να κάνουν καλά την δουλειά τους, είναι παλιό το πρόβλημα... Διαχρονικό θα έλεγα...

demetrat είπε...

Τι μου θύμισες τώρα!
Ευαγγέλιο τον είχαμε.
Παρέα και γιά το δρόμο ,και γιά το γυριζμό.
Και γιά τα νιάτα μας.
αχ!
δ

Άστρια είπε...

Όπως πάντα εξαιρετική ανάρτηση!
πολύ ωραία επιλογή και παρουσίαση ενός βιβλίου που αν και στο δρόμο, νομίζω ότι κινείται (ή πιο σωστά τρέχει) τρελά μεταξύ ουρανού και γης. (Θυμήθηκα και μία ανάρτηση του fegia).

Σ' ευχαριστώ ιδιαίτερα και για την πρόσφατη υπενθύμισή σου για την έκθεση του Τσαρούχη στο Μουσείο Μπενάκη. Χάρη σε σένα την πρόλαβα και ήταν φανταστική!

φιλάκια πολλά φίλη μου, καλή εβδομάδα:)

Νικόλας K. είπε...

Πάντα κάνεις υπέροχες αναρτήσεις που παρέχουν πολλές πληροφορίες...
Πάντα στα κείμενα του ο Κέρουακ έχει κάτι που σε κάνει να ταξιδεύεις...
Καλό ξημέρωμα! :-)

Roadartist είπε...

@ Margarita : Eυχαριστώ Μαργαρίτα. Και εσύ να είσαι καλά. Πάει καιρός :) Καλή εβδομάδα.

Roadartist είπε...

@ πνευμα : Όντως αυτή είναι μια εκπληκτική φράση.. το νόημα της έχει μεγάλη αξία.. Να είσαι καλά!

Roadartist είπε...

@ In situ : Ευχαριστώ πολύ για τα λόγια σας. Καλώς βρεθήκατε στην παρέα μας. Καλή εβδομάδα.

Roadartist είπε...

@ nikiplos : όμορφα λόγια σαν κραυγή ειδικά σε μια εποχή σαν αυτή που διανύουμε.. με τις ζωές να έχουνε γίνει έτσι.. :) Λοιπόν διάβασα Αντίπαρο, και φοιτητικά χρόνια.. και με πήρες μαζί σου! Ουφ φιλάκια :)

Roadartist είπε...

@ Dust in the wind : ..δυστυχώς ή ευτυχώς και εγώ την ίδια τρέλα κουβαλάω και τα λόγια του αρκετά με εκφράζουν..Ευχαριστώ, καλή εβδομάδα.

Roadartist είπε...

@ st : Σίγουρα..

Roadartist είπε...

@ JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS : να είσαι καλά αγόρι μου, καλή εβδομάδα και για σένα, φιλάκια :)

Roadartist είπε...

@ H.Constantinos : Διαχρονικότατο, και μερικές φορές αν δεις ποιους απορρίπτανε οι εκδοτικοί θα εκπλαγείς.. Είναι για γέλια, επίσης σκέψου πόσα αριστουργήματα θα έχουνε "θαπτεί" ή χαθεί εξαιτίας τους..

Roadartist είπε...

@ demetrat : ..ναι παρέα για τα νιάτα.. Γιατί μετά να μην είναι όμως.. Κρίμα μεγαλώνοντας να ξεχνάμε τα όμορφα..Καλή εβδομάδα..

Roadartist είπε...

@ Άστρια : Να είσαι καλά άστρια μου σε ευχαριστώ πολύ.
Χαίρομαι που πρόλαβες την έκθεση του Τσαρούχη.. Δεν άξιζε να την χάσεις για τίποτα.. Για αυτό και η δεύτερη υπενθύμιση.. σε φιλώ!

Roadartist είπε...

@ Νικόλας K. : Ευχαριστώ πάρα πολύ Νικόλα μου, τα λόγια σου με τιμούν. Όπως και η παρουσία σου εδώ.
Ναι ταξίδι είναι .. έτσι θέλω να βιώνω και την ανάγνωση των βιβλίων..
Καλό ξημέρωμα..

Unknown είπε...

Οἱ καλλιτέχνες δέν εἶναι κοινοί ἄνθρωποι, μέ ὅ,τι συνεπάγεται αὐτό. Ἄς μήν ξεχνᾶμε ὅτι κι ἄλλοι ὁμότεχνοι τοῦ Jack Kerouac εἶχαν παρόμοια ζωή. Ὁ καλλιτέχνης ζητᾶ ἐπίμονα τή φυγή ἀπό τήν πραγματικότητα ἤ ἀγωνίζεται νά τήν ἀλλάξει. Ὁ Jack Kerouac ἀνῆκε σ᾽αὐτούς πού διάλεξαν τή φυγή. Καί ἡ φυγή γίνεται μέ δύο τρόπους· ταξίδι στούς δρόμους μέ τόν Νίλ Κάσαντι μέ τή συνοδεία ἀλκοόλ εἶναι ὁ ἕνας τρόπος, ὁ αὐτοκαταστροφικός. Ὁ ἄλλος τρόπος, ἡ τέχνη. Καί ἡ τέχνη τοῦ Jack Kerouac μᾶς ταξιδεύει. Συγχαρητήρια γιά τό blog σας.

Roadartist είπε...

@ Σπυρίδων Αθανασιάδης : Σίγουρα οι καλλιτέχνες δεν είναι κοινοί άνθρωποι, μέσα από την τέχνη τους ψάχνουμε να μοιραστούμε αυτή τη διαφορετική οπτική τους στη ζωή. Σας ευχαριστώ.

Related Posts with Thumbnails