Τσαρούχης, κείμενα και αποφθέγματα

Ο Γιάννης Τσαρούχης γεννήθηκε σαν σήμερα, στις 13 Ιανουαρίου 1910. Ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες καλλιτέχνες του 20ού αιώνα.  Διάβασα το συγκεκριμένο βιβλίο, στο πλαίσιο μιας έρευνας για τον Γιάννη Τσαρούχη. Έπειτα σημείωσα κάποια αποφθέγματα. Με αφορμή τη σημερινή επέτειο σκέφτηκα να τα μοιραστούμε και στο ιστολόγιο. Ακολουθούν κάποιες επιλογές μου: 

Η Ελλάδα είναι ωραία ως σκηνικό, αλλά όχι ως παράσταση.

Η Ελλάδα δεν είναι ούτε ανατολή, ούτε δύση, γι’ αυτό είναι υπό διωγμό.

Στην Ελλάδα υπάρχει βρωμιά και ακαταστασία που δεν υπάρχει στο εξωτερικό κι αυτό αρέσει στους ξένους

Η Ελλάδα σπάνια βγάζει μεγάλους καλλιτέχνες, γιατί δεν μπορεί να τους συντηρήσει.

Η Ελλάδα ζει από τις εξαιρέσεις.

Στην Ελλάδα ποτέ δεν σου συγχωρούν την επιτυχία.

Οι Έλληνες ξέρουν να ανακαλύπτουν το ωραίο και να το γκρεμίζουν.

Οι Έλληνες κονταίνουν τον άλλον για να ψηλώσουν.

Ο Έλληνας θέλει να μπει από το παράθυρο.

Στην Ελλάδα είναι πιο εύκολο να κλέψεις από το να χαρίσεις.

Αν στην Ελλάδα εφαρμοστούν οι νόμοι, θα πάψει να υπάρχει.

Οι Έλληνες δεν μπορούν να ζήσουν με την αλήθεια, γι’ αυτό ζουν με παραμύθια.

Ελληνικό είναι ό,τι απαγορεύει η Αστυνομία.

Δεν έχω καμιά σχέση με τα κόμματα. Ουδέποτε ανήκα πουθενά, διότι είμαι κι εγώ άπιαστος όπως η Ελληνικότητα.

Αθήνα: Απαίσιο σκηνικό, ωραία φωτισμένο.

Κανένας στην Ελλάδα δεν ασκεί το επάγγελμα του.

Αντιδρώντας στα «μη» των γιατρών:

Δηλαδή να μη ζω για να ζω;

Το κάπνισμα είναι μια μορφή αυτοκτονίας.

Είσαι ακόμη φτωχός, γι’ αυτό φοράς ρολόι.

Στη ζωή μου με υποστήριξε μόνο η δουλειά μου.

Αν δεν ευχαριστιέσαι με τη δουλειά σου είναι δυστυχία και αρρώστια. Αν είναι παρηγοριά, πάει καλά. Ειδάλλως είναι φρίκη.

Ό,τι έρχεται νωρίς, φεύγει και νωρίς.

Δε ζήλεψα ποτέ στη ζωή μου. Επιθυμίες είχα που προσπάθησα πολύ να τις πραγματοποιήσω.

Όσο πιο ψηλά ανεβαίνεις, τόσο πιο μετριόφρων πρέπει να γίνεσαι.

Η ματαιοδοξία δεν έχει όρια.

Για να φτάσεις ψηλά στην Τέχνη, πρέπει να δεις τα αόρατα. Εγώ έχω δει μέρος αυτών και για λίγο. Είναι πολύ δύσκολο να τα δεις.

Στην τέχνη πρέπει να υπάρχει ισορροπία τεχνικής και αυθορμητισμού.

Ελευθερία και πειθαρχία η ζωγραφική.

Αισθητική είναι η ορθογραφία.

Το σχέδιο είναι η σκαλωσιά του έργου.

Εγώ κάνω επανάσταση στο μοντέρνο ζωγραφίζοντας κλασικά.

Τα μουσεία είναι ναοί κλεπτών.

Τα έργα τέχνης ανήκουν σε αυτούς που τα καταλαβαίνουν.

Θέατρο, η εκ των παθών λύτρωση.

Στο θέατρο όλα γίνονται.

Το μέλλον του θεάτρου είναι να μιλάει ο ηθοποιός απλά.

Ηθοποιός: να δείχνεις την τρέλα σου μπροστά σε τρίτους, είναι τρομερό.

Όταν πάψει να σε απασχολεί αν είσαι ωραίος πάνω στη σκηνή, τότε αρχίζεις να γίνεται ηθοποιός.

Για να κάνεις θέατρο δε χρειάζονται χρήματα, αλλά φαντασία και ευαισθησία.

Επειδή σεβάστηκα την Επίδαυρο, πήγα μόνο με την Κάλλας.

Η Επίδαυρος είναι ένα κακόφημο κέντρο.

Επιτυχημένο σκηνικό είναι αυτό που φεύγοντας ο θεατής δεν το θυμάται.

Το κράτος στηρίζει τη ρουτίνα γιατί την ελέγχει.

Οι μέτριοι είναι πολλοί, γι’ αυτό έχουν δύναμη.

Ένα καλό περιτύλιγμα πουλάει.

Το τσάμπα είναι πιο ακριβό.

Όποιος αγαπάει, στο τέλος θα αγαπηθεί και θα είναι δυστυχής.

Η μυστική χαρά του έρωτα είναι η εκδίκηση.

Οι εχθροί των φίλων μας δεν είναι απαραίτητα εχθροί μας.

Το μίσος είναι πρόβλημα των άλλων.

Πολλά πράγματα μπορούν να γίνουν μόνο με την πίστη. Ούτε η επιστήμη, ούτε τίποτα άλλο μπορούν να το κατορθώσουν.

Ο άνθρωπος γεννιέται με πίστη, η επιστήμη την καταργεί και γι’ αυτό είναι δυστυχισμένος.

Τα πράγματα κατακτώνται δια του πνεύματος.

Ποτέ δεν είναι νωρίς.

Ποτέ δεν έχουν οι άνθρωποι αυτά που πρέπει.

Θα έχουν ή περισσότερα ή λιγότερα.

Προσπαθώ να κερδίσω λίγα, αλλά είναι πολύ δύσκολο.

Και η Τέχνη είναι μια παραχώρηση, γιατί η ζωή χωρίς τέχνη είναι δύσκολη.

Η πείνα του φτωχού είναι η αδυναμία του πλούσιου. Και οι δυο είναι δυστυχισμένοι.

Το χρήμα είναι δουλεία.

Η προσπάθεια να εξασφαλιστούμε μας καταστρέφει κάθε προοπτική στη ζωή.

Τέλειο δεν υπάρχει. Αν το κατορθώναμε, θα αυτοκτονούσαμε.

Το «θα» είναι θάνατος.

Οι επιλογές των παραπάνω ευφυέστατων αποφθεγμάτων του Γιάννη Τσαρούχη, προέρχονται από το βιβλίο : Τσαρούχης, Ζωγραφιστά έργα και σχέδια, σκηνικά, κουστούμια, φωτογραφίες, κείμενα και αποφθέγματα (1986-1989), Δήμος Αμαρουσίου, 2002, του Κώστα Κλεφτογιάννη

Προηγούμενες αναφορές στο blog για τον Γιάννη Τσαρούχη:

"Γιάννης Τσαρούχης 1910-1989", αφιερωμένη ανάρτηση στην αναδρομική έκθεση του Μουσείου Μπενάκη με αφορμή τη συμπλήρωση εκατό ετών από τη γέννηση του

 στο σπίτι του Γιάννη Τσαρούχη

 Γιάννης Τσαρούχης. Εικονογράφηση μιας αυτοβιογραφίας. Πρώτο Μέρος (1910-1940), στο Μουσείο Μπενάκη. 

Αρχαιολογικός χώρος του Κεραμεικού

Η Ιερά οδός 

και ο Ηριδανός ποταμός 

το Δίπυλον

Χαραγμένο το όνομα "ΜΕΝΑΝΔΡΟΣ"

του αρχαίου Έλληνα συγγραφέα, εκπροσώπου της Νέας Κωμωδίας.

Ιερά Πύλη

Τείχος

...αυτό το σημείο με μάγεψε...

...όπως επίσης οι γάτες 

που αλωνίζουν τους αρχαιολογικούς χώρους της πόλης...

Ένας από τους σημαντικότερους και ομορφότερους αρχαιολογικούς χώρους στην Αθήνα. Βρίσκεται στο τέλος της Ερμού, στο σταθμό ΗΣΑΠ του Θησείου. Όπως υποδηλώνει το όνομά του, υπήρξε περιοχή εγκατάστασης αγγειοπλαστών και αγγειογράφων. Ο κύριος τόπος παραγωγής των αττικών αγγείων. Οι δύο σημαντικότερες πύλες του, το Δίπυλο και η Ιερά Πύλη σηματοδοτούν τη βασική είσοδο στην πόλη της Αθήνας. Η παραποτάμια περιοχή του Κεραμεικού πλημμύριζε συνεχώς και δεν ευνοούσε την κατοίκηση. Άρχισε σταδιακά έγινε το σημαντικότερο νεκροταφείο της αρχαίας Αθήνας.

Στο χώρο σώζονται πολλοί αρχαίοι τάφοι με αντίγραφα από τα επιτύμβια ανάγλυφα, τα πρωτότυπα είναι μέρος της έκθεσης του Μουσείου Κεραμεικού το οποίο βρίσκεται στον ίδιο χώρο. Ένα μικρό μουσείο με εξαιρετικά εκθέματα για το οποίο θα δημιουργηθεί ξεχωριστή ανάρτηση. Ο συγκεκριμένος αρχαιολογικός χώρος αποτελεί ένα από τα ομορφότερα σημεία της πόλης για περίπατο, κάθε εποχή του χρόνου.

Κεραμεικός, Υπ.Πολιτισμού: odysseus.culture.gr 

Μια καλή, καλύτερη χρονιά!

Ένας ακόμη χρόνος φτάνει στο τέλος του.  Αυτή είναι η τελευταία ανάρτηση για τη φετινή χρονιά και η 948η ανάρτηση για αυτό το ιστολόγιο.  Μια χρονιά απαιτητική, πιεστική, αλλά και με στιγμές ταξιδιάρικες, ανταποδοτικές, που τις χάρηκα σαν να μου τις χρωστούσαν.

Η παραπάνω φωτογραφία είναι από μια τέτοια στιγμή. Τέλη Αυγούστου, ένα πολυαναμενόμενο road trip, ο ήλιος ανατέλλει και η ψυχή στο δρόμο ανυπομονεί για τη φυγή. Ας κλείσει η χρονιά στο blog, με μια από τις πιο αγαπημένες μου φωτογραφίες της χρονιάς που φεύγει. 

Ευχές για υγεία, αγάπη, δύναμη, τύχη για το νέο έτος!
Η νέα χρονιά ας φέρει στον καθένα όσα του λείπουν, ας μας κρατήσει ενωμένους... 

Κόμικς: Vincent Van Gogh, εκδόσεις Αιώρα

Ένα κόμικ από την Μπάρμπαρα Στοκ, βασισμένο σε αληθινά γεγονότα και στις επιστολές που αντάλλασσε ο ζωγράφος με τον αδερφό του Τεο. 

Ξανά τα χρώματα, οι πινελιές και η ιστορία του σπουδαίου Vincent Van Gogh σε αυτό το αυτοβιογραφικό κόμικς.

Να ένα όμορφο δώρο για τις γιορτές που πλησιάζουν. 
Από τις εκδόσεις Αιώρα, σε μετάφραση της Μαργαρίτας Μπονάτσου.