3 Μαΐου 2011

Καλό ταξίδι "καλέ μας άνθρωπε"..



Ένας από τους σημαντικότερους και πιο αγαπημένους ηθοποιούς, 'έφυγε' από κοντά μας. Ο Θανάσης Βέγγος, γεννήθηκε στο Νέο Φάληρο, στις 29 Μαΐου του 1927. Ο πατέρας του ήταν δημόσιος υπάλληλος, εργαζόταν στην Εταιρεία Ηλεκτρισμού και ήταν ήρωας της αντίστασης. Μετά τον πόλεμο εκδιώχθηκε από την δουλειά του, εξαιτίας των πολιτικών του φρονημάτων. Γεγονός που προκάλεσε σοβαρό οικονομικό πρόβλημα στην οικογένεια του Θανάση και ο ίδιος αναγκάστηκε για πολλά χρόνια να ασχολείται με επεξεργασίες δερμάτων, ενώ παράλληλα έκανε διάφορα μικροθελήματα στη γειτονιά του.

Κατά τα ταραγμένα χρόνια του εμφύλιου υπηρέτησε τη στρατιωτική του θητεία στην Μακρόνησο και όταν απολύθηκε έκανε διάφορες δουλειές για τα προς τα ζην.

Ο Θόδωρος Αγγελόπουλος και ο Παντελής Βούλγαρης βρήκαν στο πρόσωπο του τον αρχετυπικό άνθρωπο του λαού που σε μεγάλη ηλικία πια και έχοντας ταλαιπωρηθεί στο νεανικό του βίο γίνεται σοφός.

Ο Θανάσης Βέγγος δεν σπούδασε υποκριτική, υπήρξε αυτοδίδακτος. Το 1959 πήρε άδεια ασκήσεως επαγγέλματος ηθοποιού όχι από Σχολή αλλά ως εξαιρετικό ταλέντο με εξετάσεις σε ειδική επιτροπή.


Ακολουθεί ένα απόσπασμα από την ταινία.."Το βλέμμα του Οδυσσέα",  με κάποιες προφητικές (;) λέξεις από το Θανάση Βέγγο..




"Ξέρεις κάτι; Η Ελλάδα πεθαίνει...
Πεθαίνουμε σαν λαός... Κάναμε τον κύκλο μας...
Δε ξέρω πόσες χιλιάδες χρόνια ανάμεσα σε σπασμένες πέτρες και αγάλματα. Πεθαίνουμε.
Αλλά αν είναι να πεθάνει η Ελλάδα, να πεθάνει γρήγορα,
γιατί η αγωνία κρατάει πολύ και κάνει πολύ θόρυβο..."

Καλό ταξίδι "καλέ μας άνθρωπε"..

2 Μαΐου 2011

Παζάρι στο Αμφι-Θέατρο




Παζάρι με αντικείμενα από την πολλών δεκαετιών ιστορία του κάνει 
το Αμφι-θέατρο Σπύρου Ευαγγελάτου



Για δύο Σαββατοκύριακα (7-8 και 14-15 Μαΐου) το Αμφι-Θέατρο του Σπύρου Ευαγγελάτου προσκαλεί το θεατρόφιλο κοινό σε ένα μοναδικό bazaar. Μεταξύ άλλων θα διατεθούν αντικείμενα και κοστούμια από παραστάσεις, αφίσες και φυσικά σπάνια προγράμματα από τη συλλογή του Αμφι-Θεάτρου, που περιέχουν ολόκληρα τα κείμενα των έργων. Το Αμφι-Θέατρο καθιέρωσε πρώτο, το 1975, την έκδοση προγραμμάτων υψηλής αισθητικής και πλούσιου περιεχομένου, που έγιναν ιδιαιτέρως αγαπητά όχι μόνο από τους θεατρόφιλους αλλά και από το ευρύτερο κοινό. Ορισμένα από αυτά τα προγράμματα αποτελούν τη μοναδική έκδοση ή διασκευή των έργων.

• Η συλλογή της θρυλικής σκηνής πλέον στη διάθεση των θεατρόφιλων

Ώρες λειτουργίας: 12 το μεσημέρι έως 6 το απόγευμα
Αδριανού 111 Πλάκα, τηλ. 210-3233644

1 Μαΐου 2011

Πρωτομαγιά δεν είναι αργία, είναι ανεργία



Πρωτομαγιά. Κάποτε διεκδίκησαν μια καλύτερη ζωή. Έβαλαν μπροστά τα κορμιά τους, αγωνίστηκαν για όλους. Όχι μόνο για τον εαυτό τους, τo δικό τους συμφέρον, αλλά ανεξαιρέτως για όλους. Για όλους.

Τον Μάη του 1886 οι άνθρωποι βγήκαν στους δρόμους διεκδικώντας 8ωρο, Κυριακή αργία, κρατική ασφάλιση και καλύτερες συνθήκες εργασίας, με το σύνθημα : "Οχτώ ώρες δουλειά, οχτώ ώρες ανάπαυση, οχτώ ώρες ύπνο".

Δεν διαφυλάχτηκε η κληρονομιά τους. Δεν εισακούστηκε το μήνυμα που τότε έστειλαν. Κινδυνεύουμε να χάσουμε ξανά, όλα όσα εκείνοι κέρδισαν. Επιπλέον, κινδυνεύουμε να ζήσουμε ως αποβλακωμένοι και χαϊβάνια.

Τίθεται το ερώτημα.
Μπορείς να προβληματιστείς, να αγγίξεις το χέρι του διπλανού, να μεταλαμπαδεύσεις τις ιδέες σου, τον πόθο και την ανάγκη για αλλαγή,

ή προτιμάς να ανοίξεις την τηλεόραση, να βάλεις δυνατά την ένταση και να ξεχαστείς με το παραμύθι άλλων;

Και έτσι, "έζησαν εκείνοι καλά" και εμείς (;) ..... κάλλιστα!

Καλό μήνα σε όλους!

----
Υ.Γ. Το μόνο σίγουρο είναι πως τα σχόλια σας, δίνουν άλλο νόημα σε κάθε ανάρτηση, αλλά αναγκάζομαι - λόγω πίεσης, έλλειψης χρόνου - για το επόμενο διάστημα να παραμείνουν κλειστά.  Οι αναρτήσεις στο blog θα συνεχιστούν κανονικά και όποτε προλαβαίνω θα περνώ από τα δικά σας.  

Θα μου λείψετε πολύ. Το Email μου εννοείται παραμένει στη διάθεση όποιου από εσάς επιθυμεί να μου στείλει το οτιδήποτε και θα του απαντήσω με την πρώτη ευκαιρία. Τα λέμε ξανά σύντομα όπως πριν! Να είστε όλοι καλά!

29 Απριλίου 2011

ο Ζωγράφος της Θάλασσας : Ιωάννης Αλταμούρας, Μουσείο Μπενάκη

Μεγάλη αναδρομική έκθεση αφιερωμένη στη ζωή και το έργο του σπουδαίου ζωγράφου Ιωάννη Αλταμούρα (1852-1878) παρουσιάζεται έως και τις 22 Μαΐου στο Μουσείο Μπενάκη...

«Ιωάννης Αλταμούρας – Θρύλος στη ζωή και στην τέχνη» είναι ο τίτλος της έκθεσης. Aφιερωμένη σε έναν σπουδαίο καλλιτέχνη, ο οποίος όμως δεν πρόλαβε να ξετυλίξει το εύρος του ταλέντου του, αφού πέθανε αρκετά νέος μόλις 26 χρόνων.

Ο Ιωάννης Αλταμούρας ήταν γιος της πρώτης Ελληνίδας ζωγράφου, της Ελένης Μπούκουρα και του Σαβιέρο Αλταμούρα.

Με γονείς δύο ζωγράφους, επόμενο ήταν ο Ιωάννης Αλταμούρας να εξελιχθεί σε καλλιτεχνικό φαινόμενο. Γεννήθηκε στην Νεάπολη της Ιταλίας το 1852, όπου έλαβε τα πρώτα μαθήματα ζωγραφικής.

Γόνος μιας τολμηρής Σπετσιώτισσας, της Ελένης Μπούκουρα, η οποία ήθελε να γίνει ζωγράφος και ντύθηκε άνδρας για να παρακάμψει την απαγόρευση φοίτησης κοριτσιών στις Ακαδημίες Τέχνης της Ιταλίας, εκείνη την εποχή.  

Ντυμένη άντρας και με το όνομα Χρυσίνης Μπούκουρας πήγε στη Νάπολη για να σπουδάσει ζωγραφική...  
 
Ο πατέρας του, ζωγράφος Φραντσέσκο Σαβέριο Αλταμούρα, μαγεύτηκε απ’ τον όμορφο νεαρό που του προέκυψε εν τέλει γυναίκα και έκανε μαζί της τρία παιδιά.

 
Το ζευγάρι χώρισε νωρίς και η τολμηρή Ελληνίδα με τα παιδιά της επέστρεψε στις Σπέτσες, όπου τα μεγάλωσε μόνη της
Η Ελένη Μπούκουρα υπήρξε σπουδαία ζωγράφος. Δυστυχώς σήμερα έχουμε στα χέρια μας μόνο επτά έργα της. Τα υπόλοιπα τα κατέστρεψε μόνη της, καίγοντας τα από απελπισία. Επίσης υπάρχουν τέσσερα άλμπουμ με σπουδές από ναούς και τοποθεσίες στην Ιταλία. Έχει αντιγράψει έργα του Τζιότο και του Πάολο Ουτσέλο. 

 
 Δίδαξε ζωγραφική και στα παιδιά της. Τα πρώτα έργα που έχει κάνει ο Ιωάννης στις Σπέτσες, έγιναν με δάσκαλο τη μάνα του. Εκεί ο Ιωάννης Αλταμούρας ζωγράφισε μερικά από τα σπουδαιότερα έργα του, ανάμεσα στα οποία ξεχωρίζουν οι θαλασσογραφίες του.

Γίνεται δεκτός στην Σχολή των Τεχνών (την μετέπειτα «Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών» της Αθήνας), όπου μελέτησε ζωγραφική κοντά στον Νικηφόρο Λύτρα κατά τη διετία 1871–1872. Με υποτροφία του βασιλιά Γεωργίου Α΄, συνέχισε τις σπουδές του στην Κοπεγχάγη (1873–1876).


Οι θαλασσογραφίες του δείχνουν ένα ταλέντο ισάξιο του άλλου μεγάλου θαλασσογράφου του 19ου αι., του Κωνσταντίνου Βολανάκη.
Ο Ιωάννης Αλταμούρας θεωρείται ο πρώτος θαλασσογράφος της  νεότερης Ελλάδας και να σκεφθεί κανείς ότι πέθανε τόσο νέος!

Στη Ρέα Γαλανάκη οφείλεται η πληρέστερη αναβίωση της ζωής και του έργου της Ελένης Μπούκουρα στο βραβευμένο βιβλίο της «Ελένη, ή ο Κανένας», ενώ ντοκιμαντέρ για τη ζωή της προβάλλεται στην έκθεση, το οποίο έχει γυρίσει η σκηνοθέτις Κλεώνη Φλέσσα.


Ο Ιωάννης Αλταμούρας προσβλήθηκε από φυματίωση 
και πέθανε το 1878, σε ηλικία 26 ετών.  

 Ο θάνατος του και ο θάνατος της αδελφής του, που είχε συμβεί λίγα χρόνια πριν - επίσης από φυματίωση - οδήγησε τη μητέρα του στο νευρικό κλονισμό και στην τρέλα..
 Στην έκθεση ιδιαίτερα αποκαλυπτικά είναι τα πολύφυλλα τετράδια με σχέδια του ίδιου και της μητέρας του, οι δραματικές, προσωπικές της σημειώσεις, μετά το θάνατο του γιου της, προσωπικά αντικείμενα καθώς και οι φωτογραφίες σε μία από τις οποίες ο Ιωάννης φορά ενδυμασία ναύτη ενώ σε μία άλλη η Ελένη Αλταμούρα φωτογραφίζεται ντυμένη άντρας μπροστά στο καβαλέτο της.

Μια ζωγραφική γεμάτη με θαλασσινά τοπία.  
Μια ζωή ταραχώδης, συναρπαστική, όπως ακριβώς οι απεικονίσεις
της ταραγμένης θάλασσας στους πίνακες του.
Αν και οι τεχνοκριτικοί τον κατατάσσουν στην ακαδημαϊκή "Σχολή του Μονάχου", εντούτοις η φωτεινότητα των έργων του, η διαρκής κίνηση και ο ανοικτός ορίζοντας, αποδεικνύουν ότι ο Αλταμούρας είχε αρχίσει να ξεπερνά την αυστηρή τελειότητα του ακαδημαϊσμού και να στρέφεται προς τον ιμπρεσσιονισμό. 


Η ζωή του Ιωάννη Αλταμούρα (1852-1858) συμπυκνώνει όλα εκείνα τα μοναδικά 
συστατικά που κάνουν μια αφήγηση συναρπαστική...

Δεν είναι μονάχα η υψηλή καλλιτεχνική ποιότητα των έργων του, αλλά και η ιστορία του, ο μύθος αυτού του ζωγράφου και της οικογένειας του, που σε συνεπαίρνει...


Μουσείο Μπενάκη  
(Νέο Κτίριο, Πειραιώς 138, τηλ. 210 345.3111) 
«Ιωάννης Αλταμούρας – Θρύλος στη ζωή και στην τέχνη».
Έως 22 Μαΐου 2011

Ιωάννης Αλταμούρας, wikipedia.org
Καθημερινή
Το βήμα

28 Απριλίου 2011

η Σατραπεία


Τι συμφορά, ενώ είσαι καμωμένος
για τα ωραία και μεγάλα έργα

η άδικη αυτή σου η τύχη πάντα
ενθάρρυνσι κ’ επιτυχία να σε αρνείται·

να σ’ εμποδίζουν ευτελείς συνήθειες,
και μικροπρέπειες, κι αδιαφορίες.

Και τι φρικτή η μέρα που ενδίδεις,
(η μέρα που αφέθηκες κ’ ενδίδεις),

και φεύγεις οδοιπόρος για τα Σούσα,
και πηγαίνεις στον μονάρχην Aρταξέρξη

που ευνοϊκά σε βάζει στην αυλή του,
και σε προσφέρει σατραπείες και τέτοια.

Και συ τα δέχεσαι με απελπισία
αυτά τα πράγματα που δεν τα θέλεις.

Άλλα ζητεί η ψυχή σου, γι’ άλλα κλαίει·
τον έπαινο του Δήμου και των Σοφιστών,

τα δύσκολα και τ’ ανεκτίμητα Εύγε·
την Aγορά, το Θέατρο, και τους Στεφάνους.

Aυτά πού θα σ’ τα δώσει ο Aρταξέρξης,
αυτά πού θα τα βρεις στη σατραπεία·

και τι ζωή χωρίς αυτά θα κάμεις.

(Από τα Ποιήματα 1897-1933, Ίκαρος 1984) 

Ένα αγαπημένο ποίημα του  
Κωνσταντίνου Καβάφη..

Γεννήθηκε και πέθανε σαν αύριο.

(29 Απριλίου 1863-29 Απριλίου 1933).
Περισσότερα για τη ζωή του : ΕΔΩ .

25 Απριλίου 2011

πάσχα 2011


...εικόνες...
...φευγαλέων στιγμών...
...ένα ήρεμο ξωκλήσσι...
...αντί-δωρα...
...κοινωνίας...
...παρατηρώντας...
...ζώντας...
...η σκέψη πετά...
...σιωπηλά στη ψυχή...
...μικρές φυτιλιές...
...εστία φλόγας...
...προσφοράς...
...παράδοσης...
και ...ευτυχώς :)
...οίνου...

Μερικές εικόνες από τις προηγούμενες μέρες, δίχως πολλά λόγια.
Καλή εβδομάδα!
Related Posts with Thumbnails