..η Ορχήστρα των Χρωμάτων στην Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών..

Η αποψινή ήταν η πρώτη συναυλία που παρακολούθησα για το νέο έτος..
Παράλληλα, αυτή ήταν και η πρώτη επίσκεψη μου στην Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών του Ιδρύματος Ωνάση.

Η πρώτη εντύπωση από αυτό το καινούργιο χώρο της Αθήνας ήταν θετική..
Σίγουρα, το ότι δημιουργήθηκε ένας νέος τόπος πολιτισμού για το θέατρο, το χορό, τη μουσική, τα εικαστικά και τα γράμματα, είναι κάτι αρκετά ελπιδοφόρο.

Απόψε στην Κεντρική Σκηνή της Στέγης, η Ορχήστρα των Χρωμάτων έδωσε μια συναυλία με πρωταγωνιστές δύο «γαλάζια» έργα.

Συγκεκριμένα, υπό την διεύθυνση του Μίλτου Λογιάδη, μόνιμου μαέστρου της Ορχήστρας των Χρωμάτων, ακούσαμε ένα ορόσημο για την αμερικανική μουσική, τη «Γαλάζια ραψωδία» του Τζορτζ Γκέρσουιν.  Ο συνθέτης έγραψε τη «Γαλάζια ραψωδία» έπειτα από παραγγελία του μαέστρου Πολ Ουάιτμαν. Εργάστηκε με πυρετώδεις ρυθμούς και στις 12 Φεβρουαρίου 1924 παρουσίασε το έργο στη Νέα Υόρκη, παίζοντας ο ίδιος πιάνο. Η «Ραψωδία» ήταν -όπως έλεγε- «μουσικό καλειδοσκόπιο της Αμερικής, του τεράστιου αυτού χωνευτηριού, της μοναδικής μας ενέργειας, των μπλουζ μας, της τρέλας της μητρόπολης». Η κριτική επαίνεσε το έργο με την «τρομακτική ρυθμική δυσκολία».

Κατόπιν παραγγελίας της Κρατικής Ορχήστρας Θεσσαλονίκης (για την επέτειο των 45 χρόνων της) γράφτηκε από τον Περικλή Κούκο η «Γαλάζια σουίτα». Ο συνθέτης γνωρίζοντας πως στο πρώτο μέρος της εορταστικής συναυλίας θα παιζόταν η «Γαλάζια ραψωδία» του Γκέρσουιν, συμπεριέλαβε στο έργο του στοιχεία της τζαζ.

Πριν από τα δύο «γαλάζια» έργα του προγράμματος, παίχτηκαν τρία αποσπάσματα από τη σουίτα του Κούκου «Μανουέλ Σαλίνας», η οποία περιλαμβάνει εννέα κομμάτια από την ομώνυμη όπερα του 1994 σε ορχηστρική γραφή. 

Διεύθυνση ορχήστρας: Μίλτος Λογιάδης

Πιάνο: Δημήτρης Κούκος

Λεωφόρος Συγγρού 107-109, Αθήνα 11745
Εισιτήρια: 210 900 5 800, Διοίκηση: 2130 1 78000

Email: info@sgt.gr

στο σταυροδρόμι..του νέου έτους..

Ένα νέο έτος ανοίγεται μπροστά μας.

Κατά πολλούς το πλέον ‘σημαδιακό’ για όσα μετέπειτα θα ακολουθήσουν, οι συγκυρίες είναι δύσκολες. Διανύουμε ένα ιστορικό σταυροδρόμι, όσα ακολουθήσουν, θα ανατρέψουν αρκετά πράγματα.

Οι πρώτες στιγμές του 2011 με βρήκαν στο Ψυρρή, ανάμεσα σε μπαλόνια, ποτά, καμπάνες που χτυπούσαν, χαμόγελα και αγκαλιές, ψυχές που ήθελαν να ξεχάσουν τα άσχημα και κόντρα στις όποιες προβλέψεις, χόρευαν ως το πρωί…

Στην επιστροφή προς το σπίτι, το βλέμμα στάθηκε σε άστεγους που κοιμόντουσαν έξω από μια κεντρική τράπεζα της Σταδίου και στα σκαλιά μιας εκκλησίας.

Τράπεζα / Εκκλησία / Άστεγοι. Ειρωνικό το τρίπτυχο..

Πολλοί περνούν δύσκολα, ξέρω πως έχουν επηρεαστεί οι ζωές αρκετών από εσάς, ή φίλων σας, και δε το έχω κρύψει πως ομοίως επηρεάζεται η δική μου.

Αυτό το blog δημιουργήθηκε από τον πόθο να μοιραστώ σκέψεις, αναρτήσεις που αφορούσαν πολιτισμό, μουσεία, καλλιτέχνες και ιστορία. Να δημιουργηθεί μια μικρή «εστία» διαλόγου, προβληματισμού, ενός μοιράσματος με όλους εσάς.
Εδώ προτιμώ να εστιάζω περισσότερο στα θετικά, στην ομορφιά της πόλης, στις γωνιές που αγαπάω, σε πράγματα που κάποιοι σνομπάρουν, στην αξία της ουσίας… Αυτή η προσπάθεια αγκαλιάστηκε με θετικότητα και δεκτικότητα. Αισθανθήκατε το μεράκι και ήρθατε κοντά, μείνατε εδώ..

Το blog, μου απέδειξε πως οι άνθρωποι διψούν για πολιτισμό, το σημαντικό είναι το πως θα τους προσεγγίσεις.

Το blog, μου απέδειξε πως υπάρχουν άνθρωποι που ζητούν ουσιαστική επικοινωνία, διαφοροποιούνται, αρνιούνται να αρκεστούν σε όσα τους σερβίρουν τα μέσα, ψάχνονται και έχουν κριτική διάθεση.

Το blog, μου έδειξε ότι υπάρχουν ακόμη Άνθρωποι, που μπορούν να δώσουν αγάπη, φιλία και να σταθούν δίπλα σου, ακόμη και αν δεν το έχεις ζητήσει.

Η παρουσία σας αποδεικνύει, κόντρα στην εποχή μας, πως υπάρχει κόσμος που θέλει ποιότητα. Αρκεί να του δείξεις το δρόμο. Αυτό είναι απίστευτα σημαντικό.

Σας ευχαριστώ αληθινά πολύ για όλα.

Τον καθένα σας ξεχωριστά!

Τώρα που οι καταστάσεις αλλάζουν, υπάρχουν στιγμές που αναρωτιέμαι σε μια τέτοια χώρα, με μια καθημερινότητα όπου καταρρέουν τα πάντα συστηματικά, μελετημένα… τι νόημα έχει να συνεχιστεί το ταξίδι του ιστολογίου στο διαδίκτυο.  Όταν κάποιος μένει ανενεργός, όταν αισθάνεται να του σκοτώνουν τα όνειρα, με τι διάθεση να εστιάζει στα θετικά, στη γνώση και στην αξία της..

Ποιο μπορεί να είναι το μέλλον μας, σε μια κοινωνία εγωκεντρική και τόσο χρηστική;
Ποιο μπορεί να είναι το αύριο των ανθρωπιστικών σπουδών, όταν τμήματα καταργούνται στα μεγαλύτερα Πανεπιστήμια όλου του κόσμου;

Νομίζω πως η απάντηση είναι μία! Το πρώτο που θέλει το σύστημα να πολεμήσει είναι.. τους σκεπτόμενους ανθρώπους! Μα όσο και αν θέλουν να μας κάνουν αμόρφωτους, απαίδευτους, ακαλλιέργητους, δίχως ενδιαφέροντα, με «φτωχικές» καθημερινότητες και ζωές, τόσο εμείς σε αντίδραση θα πρέπει να προσπαθούμε να γεμίζουμε την ζωή μας με «πνευματικό πλούτο», με ζεστασιά στην ψυχή, με νόημα και ουσία!  Γιατί τι αξία έχει η ζωή χωρίς όνειρο, χωρίς μαγεία; Αυτός είναι ο μόνος τρόπος να μην υποδουλωθούμε, ο κύριος δρόμος για να αλλάξει η κοινωνία.

Για όσο ακόμη είμαι ανάμεσα σας, θα προσπαθώ, όσο και αν η ατμόσφαιρα λυγίζει, να μοιραζόμαστε εδώ κάποια πράγματα από όσα πιστεύω πως αξίζουν! Με ενδιαφέρον στην κοινωνία και στον άνθρωπο, περισσότερο από πριν! Η μεγαλύτερη σκλαβιά είναι να χάσουμε όλα όσα ανοίγουν το μυαλό και την ψυχή. Το θέατρο, ένα βιβλίο, μια συναυλία, μια έκθεση ενός μουσείου, η όπερα, η φύση, ένα ταξίδι, ο διάλογος, όσα μπορούν να δώσουν εφόδια, ουσία, είναι όσα συνιστούν ζωή! 

Μακάρι να είχα τη δυνατότητα να παλέψω για αυτά περισσότερο, όχι μόνο μέσα από το ιστολόγιο. Μακάρι και θα έδινα σίγουρα την ψυχή μου για αυτό.

Μπροστά στην φαυλότητα, πρέπει να αναδείξουμε την ομοψυχία.

Μπροστά στον εγωκεντρισμό, πρέπει να στραφούμε στην αλληλεγγύη.

Μπροστά στην απαίδευτη κοινωνία που μας προωθούν, να εστιάσουμε στη δίψα για γνώση και ουσιαστική καλλιέργεια.

Εύχομαι ο απολογισμός να είναι θετικός, ας προσπαθήσουμε.

Καλή χρονιά!!

..όμορφη ζωή..

Στίχοι / Μουσική: Στάθης Δρογώσης

L.P.: ΌΜΟΡΦΗ ΖΩΗ

Σπάστε τις ψεύτικες οθόνες

βγείτε απ' τα ήσυχα γραφεία

θέλει τραγούδια κι ανεμώνες η ελεύθερη ζωή

Είν' τα καλύτερά μας χρόνια

πάμε, ας φουσκώσουμε μπαλόνια

κι ας υψωθούμε τραγουδώντας πάνω απ' την πόλη αυτή

Όλοι να δώσουμε τα χέρια, δε θα 'μαστε ποτέ πια μόνοι..

Όμορφη ζωή, να ζούμε ελεύθεροι!  Ζωή!

Είμαστε όλοι καλλιτέχνες

είμαστε όλοι ευλογημένοι

φτωχοδιάβολοι μοιραίοι και διαφορετικοί

Είμαστε όλοι γεννημένοι

να κυνηγάμε τα όνειρά μας

είμαστε όλοι γεννημένοι για μια ελεύθερη ζωή

Όλοι να δώσουμε τα χέρια, δε θα 'μαστε ποτέ πια μόνοι..

Όμορφη ζωή, να ζούμε ελεύθεροι! Ζωή!

Και το χρωστάμε αυτό αδέρφια στη μάνα γή που μας ενώνει...

Όμορφη ζωή, να ζούμε ελεύθεροι! Ζωή!

Μπορεί ν' ακούγομαι αφελής τώρα

μα πίστεψέ με θα 'ρθει η ώρα

που όλοι στους δρόμους θα ζητάμε μια ελεύθερη ζωή

Χιλιάδες πρόσωπα γιορτάζουν

χιλιάδες στόματα φωνάζουν

είμαστε όλοι γεννημένοι για μια ελεύθερη ζωή

Όλοι να δώσουμε τα χέρια, δε θα 'μαστε ποτέ πια μόνοι..

Όμορφη ζωή, να ζούμε ελεύθεροι!  Ζωή!

Και το χρωστάμε αυτό αδέρφια στη μάνα γή που μας ενώνει...

Όμορφη ζωή, να ζούμε ελεύθεροι!  Ζωή!

Πατώντας στη σελίδα : www.antelmamusic.com μπορείτε να  κατεβάσετε τα καινούρια τραγούδια του Στάθη Δρογώση δωρεάν… Άν θέλετε μπορείτε να προσφέρετε ένα μικρό συμβολικό ποσό από 2 εώς 10 ευρώ…

Περισσότερα : www.antelmamusic.com

** Αυτή είναι η τελευταία ανάρτηση του 2010.
   Με ένα υπέροχο, αισιόδοξο τραγούδι από το νέο δίσκο του Στάθη Δρογώση.. 
  
   Καλή χρονιά να έχουμε!
   Ευχή μου.. Να ξαναγεννηθεί η ελπίδα.  Όλοι θα πρέπει να έχουμε δικαίωμα στο όνειρο. Μας αξίζει μία τέτοια κοινωνία; Ας τη κάνουμε όλοι, όσο μπορούμε καλύτερη..Η νέα χρονιά, να σας βρει όλους με υγεία, πολλές όμορφες στιγμές και αγάπη..Μη σταματάτε να ψάχνεστε, να κρίνετε, ν' αναζητάτε, ν' αγαπάτε, να δίνετε, να ζείτε!!! Να είστε καλά!

..καλές γιορτές..

..και το πιο μικρό δώρο μπορεί

να χαρίσει αληθινά χαμόγελα..

Φίλοι μου, φέτος δεν θα αναλύσω τις ημέρες των Χριστουγέννων (όπως  έκανα φανατικά :) τις προηγούμενες χρονιές..) Θα σας στείλω μόνο πολλές ευχές..

Σας εύχομαι ολόψυχα :

- δύναμη για τις δυσκολίες

- υγεία, ψυχική και σωματική,

- χαρά, κόντρα στη θλίψη,

- πίστη στο όνειρο σας,
- ευαισθησία στις ψυχές σας

- μοναξιά, μόνο όποτε εσείς την επιλέγετε, 

- κριτική σκέψη, λιγότερη κοροϊδία

- εστιασμό στην ουσία,

- αγάπη στους ανθρώπους σας,

- ομορφιά στις ζωές σας!

Χαρίστε αγάπη απλόχερα στους γύρω σας..
κάθε μέρα..

Η εποχή απαιτεί συντροφικότητα.. όχι απομόνωση..
Να είμαστε ο ένας δίπλα στον άλλο.. περισσότερο από πριν..
Αυτό τελικά έχει την μεγαλύτερη ουσία..
..εκεί κρύβεται η πιο μεγάλη δύναμη..
..Να είστε όλοι καλά!..

Σας ευχαριστώ για την παρουσία σας!..
Καλές γιορτές σε όλους!..

..η μεγάλη Ελληνίστρια Jacqueline de Romilly..

Πέθανε σε ηλικία 97 ετών, η μεγάλη ελληνίστρια και ακαδημαϊκός Ζακλίν ντε Ρομιγύ.  Λάτρης του αρχαιοελληνικού πολιτισμού, ενσάρκωνε μια ουμανιστική αντίληψη του πολιτισμού. Παθιασμένη με τον ελληνικό πολιτισμό, μελέτησε τον Θουκυδίδη, τον οποίο αποκαλούσε «έναν από τους άνδρες της ζωής της», καθώς επίσης τον Όμηρο, τον Αισχύλο, τον Ευριπίδη.

Γεννήθηκε στις 26 Μαρτίου του 1913 στην πόλη Σαρτρ. Ο Εβραίος πατέρας της σκοτώθηκε στο μέτωπο όταν η Ζακλίν ήταν ενός έτους. Τη μεγάλωσε η μητέρα της, μυθιστοριογράφος. 

Μεταφράστρια των Ελλήνων κλασικών στα γαλλικά, δημοσίευσε πλήθος μελετών για την αρχαία ελληνική γραμματεία και ιστορία, ενώ δίδαξε ως καθηγήτρια της αρχαίας ελληνικής γραμματείας.  Διατέλεσε διδάκτωρ σε μερικά από τα μεγαλύτερα πανεπιστήμια του κόσμου. Το 1995 της δόθηκε η ελληνική υπηκοότητα και το 2001 ανακηρύχθηκε πρέσβειρα του Ελληνισμού.

Η Ζακλίν ντε Ρομιγύ διακρινόταν με μια βαθιά εσωτερική γαλήνη.  Ήταν άνθρωπος αυστηρός, παθιασμένος και με χιούμορ παρόλο που τα τελευταία χρόνια της ζωής της ήταν τυφλή.

Καλή της ανάπαυση.

..και ένα μεγάλο Ευχαριστώ.

Ακολουθεί ένα αφιέρωμα, όπου η Jacqueline de Romilly μιλάει για τη ζωή της, την ευτυχία που βίωσε, τον αγώνα της να διδάξει τον ελληνικό πολιτισμό στα πέρατα του κόσμου,  την αγωνία της για το μέλλον της Ελληνικής γλώσσας.  
Μια γυναίκα πρότυπο, η οποία αγάπησε την Ελλάδα, ίσως περισσότερο από ότι οι ίδιοι οι Έλληνες...

Φράσεις της, από το παραπάνω αφιέρωμα...

"Δεν είναι μόνο η απόκτηση γνώσης που είναι άμεσα χρήσιμη, την οποία έχουν κερδίσει βγαίνοντας στη ζωή, είναι η διαμόρφωση του πνεύματος. Μαθαίνουν να κρίνουν, μαθαίνουν γιατί δεν κατανόησαν σωστά κάτι, μαθαίνουν να διορθώνουν ένα λάθος.  Ταυτόχρονα, διαμορφώνεται το πνεύμα, με την ευρύτερη έννοια.  Έρχονται σε επαφή με όλα αυτά που σκέφτηκαν κάποιοι άνθρωποι.  Δεν σκεφτόμαστε μόνοι μας, δεν είναι δυνατόν. Υπάρχουν ενδείξεις, σημεία αναφοράς.  Αναφέρομαι πάντα στους ήρωες της Αρχαίας Ελλάδας.  Έχουν κάποια ιδεώδη, κάποια ευγένεια.  Σε κάθε επίπεδο της ύπαρξης μας, έχουμε ανάγκη να μπορούμε να εκφραστούμε ξεκάθαρα, να δούμε καθαρά αυτό που θέλουν και για ποιο λόγο.   Την διαμόρφωση της γλώσσας, του πνεύματος, των ιδεωδών, την έχουμε ανάγκη ό,τι κι αν κάνουμε στη συνέχεια." (για τους μαθητές της, αξία των ανθρωπιστικών σπουδών)

"Σκέφτομαι πως είναι απόλαυση.  Όταν έχεις εξασκηθεί σε βάθος σχεδόν σε όλη σου τη ζωή, να φτάνεις να εκφράζεις, να επικοινωνείς, να καθορίζεις, ακόμα και τον ίδιο σου τον εαυτό.  Αυτά που έγιναν, αυτά που μετανιώνεις, επειδή έγιναν, που χαίρεσαι, επειδή έγιναν, όλα αυτά που εκτιμάς.  Ειλικρινά, σαν μια άσκηση της συνείδησης."

"Υπάρχουν στιγμές ανεκτίμητες.  Απόδειξη ότι πρέπει, να απολαμβάνουμε ό,τι μας προσφέρεται στον μέγιστο βαθμό.  Όταν στερήθηκα κάτι, το ανακάλυψα…κι έχει σχέση με την επιθυμία μου να προσέχουμε τα κείμενα, γενικότερα την ομορφιά.  Δεν αναφερθήκαμε ούτε μια φορά στη λέξη «ομορφιά», όμως με αφορμή τα αρχαία ελληνικά κείμενα, με αφορμή τη θέα ή την ποίηση, με κάθε δυνατή αφορμή, πως θα ήταν δυνατόν να μην αναφερθούμε στην ομορφιά; Για μια τυφλή, διότι είμαι σχεδόν τυφλή, ή τουλάχιστον για κάποιον που δεν βλέπει καθόλου καλά, υπάρχει ακόμα η ομορφιά και η αντίληψη της ομορφιάς." 

**Μια έκτακτη ανάρτηση, για μια μεγάλη ξεχωριστή μορφή των γραμμάτων.

Ως ένα ελάχιστο "ευχαριστώ" για την προσφορά της.

C215 - street art

..Δείτε τον, καθώς τα δημιουργεί...

με υπόκρουση..ξανά Tiersen!! :)

..ταξίδι στην τέχνη του C215..