Χίμαιρα, Ναγκίμπ Μαχφούζ

"Αλήθεια, γιατί φροντίζουμε να κόβουμε τα άρρωστα κλαδιά από τα δέντρα και δεν κάνουμε το ίδιο με τους ανθρώπους; Γιατί δεν ακρωτηριάζουμε τα σαθρά μέλη της κοινωνίας και όσα από τα μέλη της δεν ταιριάζουν σε αυτό τον κόσμο; Γιατί τους ανεχόμαστε και επιμένουμε να συμφιλιωνόμαστε μαζί τους, κι όχι μόνο αυτό, τους επιβάλλουμε στη ζωή και επιβάλλουμε τη ζωή σε αυτούς, ακόμα κι όταν οι ίδιοι δεν το επιθυμούν;"

"Αν το παρελθόν ήταν ένας τόπος χειροπιαστός, θα έτρεχα με όλη μου τη δύναμη να απομακρυνθώ, όμως αυτό με ακολουθεί σαν τη σκιά μου, είναι παντού όπου κ αν βρίσκομαι. Δεν υπάρχει σωτηρία, ούτε λυτρωμός, δεν έχω λοιπόν άλλη επιλογή από το να το αντιμετωπίσω καταπρόσωπο, με μάτια ορθάνοιχτα και σθεναρή καρδιά. Κι όπως και να'χει, ο φόβος του θανάτου δεν είναι λιγότερο οδυνηρός από τον ίδιο το θάνατο.."

"Είναι αλήθεια πως μου είχε εξασφαλίσει όλα τα αγαθά, αλλά τι άραγε μου είχαν προσφέρει αυτά τα αγαθά; Αυτό που μου έλειπε ήταν τόσο σημαντικό, που δεν μπορούσα να απολαύσω ό,τι άλλο μου πρόσφερε η ζωή, ήμουν ένας άνθρωπος που του είχαν στερήσει την ευκαιρία να γνωρίσει τη σοφία της ζωής, μου ήταν αδύνατον να υπερβώ το στενό κύκλο του εαυτού μου. Και εδώ ακριβώς κρυβόταν το μυστικό της έξης μου, αυτό στεκόταν ανάμεσα σε μένα και τις χαρές της ζωής και όλα όσα η ζωή έκρυβε στις πτυχές της - έννοιες όπως η αρετή, η φιλία και η αλήθεια. Η έξη αυτή ευθυνόταν για την αποστροφή και το φόβο μου για τους ανθρώπους, με έκανε να πιστέψω πως η ζωή ήταν ο εχθρός που καραδοκούσε στη στροφή του δρόμου για να με βλάψει.."

H "Χίμαιρα", ένα βιβλίο με απίστευτα μηνύματα για τη συχνά ασφυκτική μητρική αγάπη που μπορεί να μετατραπεί σε θηλιά, τον έρωτα, την οικογένεια, τις αληθινές και τις συμβατικές σχέσεις, την ομορφιά, την ασχήμια και την αξία που εντέλει αυτά μπορεί να παίζουν στον αληθινό, πηγαίο έρωτα.

Ο τεχνίτης της γραφίδας Ναγκιμπ Μαχφουζ με τη "Χίμαιρα" δημιούργησε ένα εκπληκτικό ψυχογράφημα, το οποίο μας ξεναγεί στα πιο κρυφά μονοπάτια του ανθρώπινου μυαλού, της ψυχής, της καρδιάς.. Περιγράφοντας μοναδικά τις ιδιαιτερότητες, τις αδυναμίες.. Αναδεικνύοντας ενδόμυχα μυστικά που λίγοι τολμούν να θίξουν..

ΝΑΓΚΙΜΠ ΜΑΧΦΟΥΖ, 

ΧΙΜΑΙΡΑ

Εκδόσεις Καστανιώτης

Μτφρ. Πέρσα Κουμούτση

Σελ. 416

..10 (;) αγάπες..

Αγαπώ..

τη ζωή.

-Υπάρχουν δύσκολες στιγμές που λυγίζω, μα πάντα κάτι μου υπενθυμίζει πως η ζωή είναι ένα παιχνίδι, που σε κάθε περίπτωση αξίζει να τη ζήσεις-

την ευθύτητα, τη διακριτικότητα, την εχεμύθεια, την ευαισθησία,

την προσφορά, την αποδοχή της αγάπης!

-..Αυτά τα στοιχεία είναι το μεγαλείο στη ζωή.

Αυτά είναι τα πλέον σπάνια στη σημερινή εποχή..

Έχοντας προδοθεί από ανθρώπους, δε μπορώ να μην εκτιμώ πραγματικά, όποτε συναντώ το μεγαλείο, εκείνους που - αν και αληθινά σπανίζουν - είναι ακόμη όμορφοι Άνθρωποι. Εστιάζω στους ανθρώπους που απλώνουν το χέρι στις δυσκολίες, που ξέρουν να τιμούν τη φιλία και να σέβονται-

τις τέχνες, τη δημιουργικότητα.

-Αγαπώ κάθε εμπνευσμένη, ειλικρινή εκδοχή της.

Από την τέχνη που βρίσκεται στα μουσεία, μέχρι την τέχνη του δρόμου!

την ποίηση, τα παραμύθια, τη λογοτεχνία, το θέατρο, τη ζωγραφική, τη μουσική, εκείνα που ταξιδεύουν την ψυχή και το μυαλό..-

να μαθαίνω την ιστορία του κάθε πράγματος, τις εποχές,

το πως δημιουργήθηκε και γιατί..

την καινοτομία, δημιουργική περιέργεια

-Μάλλον όσο μεγαλώνω, θα τα αναζητώ και περισσότερο..-

τη φύση, όσο μπορώ να βρίσκομαι κοντά της..

-Ιδιαίτερη αδυναμία μου η θάλασσα, από μικρή, σε στιγμές καλές,

είτε δύσκολες πάντα πήγαινα κοντά της-

την πόλη!

-Αγαπώ πολύ την Αθήνα. Δε θα πάψει ποτέ να με μαγεύει, να με εκπλήσσει..-

τα ταξίδια..

-με κάθε μέσο..-

το ποδηλατάκι μου..

-...-

εμένα.

-Παρ' όλες τις δυσκολίες..

παρ' όλους τους ατέρμονους προβληματισμούς μου,

τις αδυναμίες, τα ελαττώματα, τις ανασφάλειες και τις αβεβαιότητες μου,

με αγαπώ.-

Ευχαριστώ την Kaya και την Γιώτα για την πρόσκληση..

Καλώ να παίξουν τους παρακάτω φίλους: quartier libre, Ερατώ , νεφέλια μέθη , nikiplos , pan , ceralex , borrachera , paramythou , littlebeautifulthings , elva , butterfly, και φυσικά όποιος άλλος το επιθυμεί!

Ημερολόγια Καταστρώματος, Γιώργος Σεφέρης

Ο Γιώργος Σεφέρης, φιλολογικό ψευδώνυμο του Γιώργου Σεφεριάδη, γεννήθηκε στην Σμύρνη το 1900 και πέθανε σαν σήμερα στις 20 Σεπτεμβρίου 1971 στην Αθήνα.

Έχει παρουσιαστεί στο Blog αφιέρωμα στον μεγάλο μας ποιητή, το οποίο μπορείτε να διαβάσετε πατώντας εδώ.

Σήμερα, επέτειο του θανάτου του, θέλησα να ανεβάσω στο blog ένα εξαιρετικό ντοκιμαντέρ, ένα ταξίδι στην ποίηση και στη σκέψη του Γιώργου Σεφέρη, που πραγματεύεται μοναδικά το έργο, τις στιγμές και τη ζωή του βραβευμένου με Νόμπελ ποιητή μας, μέσα από κείμενα, κριτικές, φωτογραφίες, ντοκουμέντα της εποχής, αλλά και επισκέψεις στους χώρους που έζησε.

Ξεχωριστό ύφος προσδίδουν στην ταινία η μοναδική αφήγηση από τον Δημήτρη Καταλειφό, αλλά και η μουσική του Νίκου Κυπουργού. Το Ντοκιμαντέρ είχε βραβευτεί με το Α' Κρατικό Βραβείο Ντοκιμαντέρ για το 2001, όσοι δεν το έχετε δει, αξίζει να αφιερώσετε χρόνο.. Πρόκειται για μια εξαιρετική δουλειά..

Ημερολόγια Καταστρώματος, Γιώργος Σεφέρης

* ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Στέλιος Χαραλαμπόπουλος (2001, Α΄ Κρατικό Βραβείο Ντοκιμαντέρ )

Έγχρωμο, Διάρκεια: 71'

Το ντοκιμαντέρ θα μείνει στο blog, για να το δείτε όποτε θα έχετε χρόνο..

2ο Διεθνές Φεστιβάλ θεάτρου Δρόμου

Το Φεστιβάλ Θεάτρου Δρόμου κρατά την υπόσχεσή του, ότι ο θεσμός θα συνεχιστεί και θα εδραιωθεί, κόντρα στους καιρούς και τις όποιες οικονομικές δυσκολίες και θα σταθεί επάξια δίπλα στην επιτυχία του περσινού 1ου Φεστιβάλ, όπου 50 ομάδες από την Ελλάδα και 10 από το εξωτερικό (Πολωνία, Γαλλία, Ουρουγουάη, Βραζιλία, Ολλανδία, Βουλγαρία και Ιταλία), με πάνω από 240 παραστάσεις και 400 καλλιτέχνες, έδωσαν δημιουργικό παρόν στο Καλλιμάρμαρο, στο Ζάππειο, στην Ερμού, την Καπνικαρέα, το Μοναστηράκι, την Κλαυθμώνος, το Θησείο και την Αποστόλου Παύλου, μετατρέποντας για ένα 5ήμερο το κέντρο της Αθήνας σε μια πανέμορφη και με ουσιαστικό περιεχόμενο γιορτή.

Πέρσι, οι ομάδες παρουσίασαν θεάματα απ' όλες τις μορφές τέχνης. Ζογκλέρ, ακροβάτες, κλόουν, κουκλοπαίκτες, μουσικές μπάντες, μέχρι μεγάλα θεάματα δρόμου, χοροθεατρικές παραστάσεις και όπερα, ζωντάνεψαν με έναν διαφορετικό τρόπο το ιστορικό κέντρο της Αθήνας και πάνω από 100.000 κόσμου παρακολούθησαν τις παραστάσεις.

Το φετινό Φεστιβάλ του 2010 φιλοδοξεί να καταστήσει τον θεσμό ως ένα αυτονόητο ετήσιο γεγονός, που θα αγκαλιαστεί από τους πολίτες. Οι χώροι διεξαγωγής του Φεστιβάλ θα είναι οι ίδιοι, του ιστορικού κέντρου, εκτός από την Πλατεία Κλαυθμώνος και το κεντρικό σύνθημα του φετινού φεστιβάλ, προέρχεται από την Πάροδο των «Βακχών» του Ευριπίδη: «Η Ψυχή στο Δρόμο».

ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ

Aπό την Πέμπτη 30 Σεπτεμβρίου έως τη Δευτέρα 4 Οκτωβρίου, σε κεντρικές πλατείες της Αθήνας

More Info: εδώ.

"Κοππέλια" από τις Αθηναϊκές Μαριονέττες

"Κοππέλια"

από τις Αθηναϊκές Μαριονέττες

40 ξυλόγλυπτες μαριονέττες ζωντανεύουν μπροστά σας…

σκηνοθεσία Κάρμεν Ρουγγέρη

το Σάββατο 18 Σεπτεμβρίου

Στο Πνευματικό Κέντρο Αγίας Παρασκευής

- Πρώην Στρατόπεδο Σπυρούδη - Σπάρτης 1

Ώρα Έναρξης 19.30

ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ

Τα φώτα χαμηλώνουν, η μουσική αρχίζει και μεταφερόμαστε στο μαγικό κόσμο των μαριονεττών...

Ο ήλιος βγαίνει φέρνοντας τη μέρα στο χωριό μας. Εδώ λοιπόν ζει ένας παράξενος γέρος, ο Κοππέλιο. Μένει μόνος του σε ένα μεγάλο σπίτι στο κέντρο της πλατείας και δεν ανοίγει ποτέ το παράθυρό του στο φως.

Όλοι τον φοβούνται. Κανείς δεν ξέρει ποιος είναι...τι δουλειά κάνει. Αυτή τη χρονιά ο Δήμαρχος του χωριού κάνει μια δωρεά. Χαρίζει μια μεγάλη καμπάνα στην εκκλησία και διαλαλεί ότι στα εγκαίνια της καμπάνας θα γίνει μια μεγάλη γαμήλια τελετή με πολλά δώρα και τον ίδιο κουμπάρο για τα ζευγάρια που θέλουν να παντρευτούν...

Τα παράθυρα του χωριού ανοίγουν, ο κόσμος στέκεται να ακούσει την είδηση. Ακόμη και το παράθυρο του γέρο-Κοππέλιο για πρώτη φορά φωτίζεται...

Τότε...μια όμορφη κοπέλα παρουσιάζεται. Μια κοπέλα που μοιάζει πολύ στη Σουανίλντα, ένα κορίτσι του χωριού. Όλοι τρομάζουν. Νομίζουν ότι την απήγαγε ο Κοππέλιο. Καταστρώνουν ολόκληρο σχέδιο για να την ελευθερώσουν. Ξαφνικά..............

Σκηνοθεσία: Κάρμεν Ρουγγέρη
Σκηνικά-κοστούμια: Χριστίνα Κουλουμπή
Μουσική διασκευή-Σύνθεση: Γιάννης Μακρίδης
Στίχοι τραγουδιών: Ανδρέας Κουλουμπής
Χορογραφίες: Πέτρος Γάλλιας
Μελέτη φωτισμού: Μιχάλης Μπούρης
Κατασκευή σκηνικού: Φρέντυ Γκίζας
Μαριονετίστες: Βασίλης Αθανασάκης,
Χρήστος Χριστόπουλος
Κωνσταντίνα Χουρδάκη
Μαργαρίτα Δημητρούση

Μια εξαιρετική παράσταση, ένα παραμυθένιο ταξίδι,

για μικρά και για μεγάλα παιδιά...

Στο πλαίσιο των εκδηλώσεων
του Πνευματικού Κέντρου της Αγίας Παρασκευής

- Πρώην Στρατόπεδο -

Σπάρτης 1

Ώρα Έναρξης 19.30 -

ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ

memories

μάτια

γεμάτα

απορία

αθωότητα

ανεμελιά

περιέργεια

πονηράδα

εξυπνάδα

αγωνία

σκανδαλιά

χαμόγελο

ζωής

αγωγή

ψυχής

ενθουσιασμό

- με στόμα ανοικτό-

αγκάλιασμα

- γύρε στον ώμο μου -

δυνατή

φιλία

* Το βίντεο από τον mixedgoods *

Λώρενς Φερλινγκέττι / Lawrence Ferlinghetti

Ο Λώρενς Φερλινγκέττι (Lawrence Ferlinghetti) γεννήθηκε στις 24 Μαρτίου του 1919 στο Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης. Ορφάνεψε νωρίς, υιοθετήθηκε από τους θείους του και μεταφέρθηκε στο Στρασβούργο όπου πέρασε τα πρώτα χρόνια της ζωής του. Ξαναγυρίζοντας στην Αμερική μπήκε εσωτερικός σε μια μεσοαστική οικογένεια καθηγητών και έμεινε μαζί τους μέχρι που τελείωσε το δημοτικό και το γυμνάσιο. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο της Νότιας Καρολίνας και πήρε το πτυχίο του στη φιλολογία το 1941. Αμέσως κατατάχθηκε στο ναυτικό.

Το 1948 άρχισε να γράφει το πρώτο του μυθιστόρημα -το "Her", που εκδόθηκε 12 χρόνια αργότερα- και να μεταφράζει Πρεβέρ. Παντρεύτηκε μια Αμερικανίδα φοιτήτρια και γύρισε στο Σαν Φρανσίσκο. Έγραφε κριτική τέχνης σε περιοδικά, έκανε παρέα με εξπρεσιονιστές ζωγράφους και παρακολουθούσε τις ποιητικές συγκεντρώσεις της πόλης. Δημιουργήθηκε έτσι ο πυρήνας του ποιητικού κινήματος του Σαν Φρανσίσκο.

Μαζί με τον διευθυντή του περιοδικού ίδρυσε το βιβλιοπωλείο City Lights Books το 1953 με σκοπό να ειδικευτούν στις "ποιητικές εκδόσεις τσέπης". Το 1955 ο Ferlinghetti τύπωσε το πρώτο του βιβλίο "Εικόνες του κόσμου που έφυγε". Έχει ταξιδέψει σε όλον τον κόσμο διαβάζοντας ποίηση, έχει λάβει μέρος σε ταινίες και ζωντανές ηχογραφήσεις, είναι εκδότης και φίλος beat (και μη) ποιητών. Άνθρωπος της δράσης, πολιτικοποιημένος, ειρηνόφιλος, ευρύτατα γνωστός στην Ευρώπη και στην Αμερική.

Ακολουθεί ένα αγαπημένο μου, ποίημα του..

..Ο κόσμος είναι ένα ωραίο μέρος για να γεννηθείτε..

Ο κόσμος είναι ωραίο μέρος

για να γεννηθείτε

αν δεν σας νοιάζει που η ευτυχία

δεν είναι πάντα

και τόσο διασκεδαστική

αν δεν σας νοιάζει μια δόση κόλασης

που και που

όταν όλα πάνε καλά

γιατί ακόμα και στον παράδεισο

δεν τραγουδούν

όλη την ώρα

Ο κόσμος είναι ωραίο μέρος

για να γεννηθείτε

αν δεν σας νοιάζει που μερικοί άνθρωποι πεθαίνουν

όλη την ώρα

ή έστω απλώς λιμοκτονούν

κάποιες ώρες

στο κάτω κάτω δεν πειράζει

αφού δεν είστε εσείς

Α, ο κόσμος είναι ωραίο μέρος

για να γεννηθείτε

αν δεν σας πολυνοιάζουν

λίγα ψόφια μυαλά

στις ψηλότερες θέσεις

ή μια δυο βόμβες

που και που

στα ανεστραμμένα σας πρόσωπα

ή άλλες τέτοιες απρέπειες

απ’ τις οποίες μαστίζεται η κοινωνία μας

με τους διακεκριμένους άνδρες της

και τους κληρικούς της

και τους λοιπούς αστυφύλακες

και τις διάφορες φυλετικές διακρίσεις της

και τις κοινοβουλευτικές ανακρίσεις της

και τις άλλες δυσκοιλιότητες

που η τρελή μας σάρκα

θα κληρονομήσει

Ναι ο κόσμος είναι το καλύτερο μέρος

για ένα σωρό πράγματα όπως το να κάνεις κουταμάρες

και να κάνεις έρωτα

και να είσαι λυπημένος

και να τραγουδάς φτηνά τραγούδια και να έχεις εμπνεύσεις

Mετάφραση: Ρούμπη Θεοφανοπούλου

«Οι μεγάλοι ποιητές όχι μόνο αλλάζουν τον τρόπο που βλέπουμε τον κόσμο, αλλά μας οδηγούν στο να αναρωτηθούμε για την αντίληψη και την ερμηνεία της καθημερινής πραγματικότητας. Όταν ο κόσμος νιώθει πως βρίσκεται σε κακή κατάσταση, περνάει μια κρίση ζωής, ή οι άνθρωποι μισούνται μεταξύ τους,

η ποίηση μπορεί να τους βοηθήσει.

Γιατί ένας ποιητής πρέπει να λέει την αλήθεια. Κανένας άλλος δεν είναι ελεύθερος, ούτε οι πολιτικοί ούτε οι καθηγητές ούτε οι λογοτέχνες να μιλήσουν ανοιχτά. Μόνο ένας ποιητής μπορεί σήμερα να θίξει οποιοδήποτε πρόβλημα. Ακόμα κι αν λάβει επίσημη διάκριση από το κράτος, οφείλει να είναι ακτιβιστής, να ασκεί κριτική.

Γι' αυτό τον λόγο ο Πλάτωνας θεωρούσε τους ποιητές απειλή για την πολιτεία...»

(απόσπασμα συνέντευξης του Λ.Φ. στην Έφη Φαλίδα - ΤΑ ΝΕΑ, 22 Μαρτίου 2001)

γατόνια υδραίικα

..επιστροφή σε πλάσματα αγαπημένα..

..η Ύδρα, ένα νησί γεμάτο γάτες..

που τις πετυχαίνεις σε διάφορες πόζες..

νωχελικές..

χαδιάρικες..

..να ρεμβάζουν..

..να αράζουν..

ακόμη και στα πιο..

πολυσύχναστα μέρη..

αδιαφορώντας για τους περαστικούς..

..τίποτα δεν χαλάει την ηρεμία τους..

..φωτογράφισα όμως και αυτό το κουκλί

που έγινε παρέα μόνιμη κ ακολουθούσε στις βόλτες

:)

..και ένα απόφθεγμα, σοφό και ολίγον τι σχετικό..

*Από τα ήμερα ζώα το χειρότερο είναι οι κόλακες

ενώ από τα άγρια οι συκοφάντες. (Διογένης)*