Ο Λώρενς Φερλινγκέττι (Lawrence Ferlinghetti) γεννήθηκε στις 24 Μαρτίου του 1919 στο Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης. Ορφάνεψε νωρίς, υιοθετήθηκε από τους θείους του και μεταφέρθηκε στο Στρασβούργο όπου πέρασε τα πρώτα χρόνια της ζωής του. Ξαναγυρίζοντας στην Αμερική μπήκε εσωτερικός σε μια μεσοαστική οικογένεια καθηγητών και έμεινε μαζί τους μέχρι που τελείωσε το δημοτικό και το γυμνάσιο. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο της Νότιας Καρολίνας και πήρε το πτυχίο του στη φιλολογία το 1941. Αμέσως κατατάχθηκε στο ναυτικό.
Το 1948 άρχισε να γράφει το πρώτο του μυθιστόρημα -το "Her", που εκδόθηκε 12 χρόνια αργότερα- και να μεταφράζει Πρεβέρ. Παντρεύτηκε μια Αμερικανίδα φοιτήτρια και γύρισε στο Σαν Φρανσίσκο. Έγραφε κριτική τέχνης σε περιοδικά, έκανε παρέα με εξπρεσιονιστές ζωγράφους και παρακολουθούσε τις ποιητικές συγκεντρώσεις της πόλης. Δημιουργήθηκε έτσι ο πυρήνας του ποιητικού κινήματος του Σαν Φρανσίσκο.
Μαζί με τον διευθυντή του περιοδικού ίδρυσε το βιβλιοπωλείο City Lights Books το 1953 με σκοπό να ειδικευτούν στις "ποιητικές εκδόσεις τσέπης". Το 1955 ο Ferlinghetti τύπωσε το πρώτο του βιβλίο "Εικόνες του κόσμου που έφυγε". Έχει ταξιδέψει σε όλον τον κόσμο διαβάζοντας ποίηση, έχει λάβει μέρος σε ταινίες και ζωντανές ηχογραφήσεις, είναι εκδότης και φίλος beat (και μη) ποιητών. Άνθρωπος της δράσης, πολιτικοποιημένος, ειρηνόφιλος, ευρύτατα γνωστός στην Ευρώπη και στην Αμερική.
Ακολουθεί ένα αγαπημένο μου, ποίημα του..
..Ο κόσμος είναι ένα ωραίο μέρος για να γεννηθείτε..
Ο κόσμος είναι ωραίο μέρος
για να γεννηθείτε
αν δεν σας νοιάζει που η ευτυχία
δεν είναι πάντα
και τόσο διασκεδαστική
αν δεν σας νοιάζει μια δόση κόλασης
που και που
όταν όλα πάνε καλά
γιατί ακόμα και στον παράδεισο
δεν τραγουδούν
όλη την ώρα
Ο κόσμος είναι ωραίο μέρος
για να γεννηθείτε
αν δεν σας νοιάζει που μερικοί άνθρωποι πεθαίνουν
όλη την ώρα
ή έστω απλώς λιμοκτονούν
κάποιες ώρες
στο κάτω κάτω δεν πειράζει
αφού δεν είστε εσείς
Α, ο κόσμος είναι ωραίο μέρος
για να γεννηθείτε
αν δεν σας πολυνοιάζουν
λίγα ψόφια μυαλά
στις ψηλότερες θέσεις
ή μια δυο βόμβες
που και που
στα ανεστραμμένα σας πρόσωπα
ή άλλες τέτοιες απρέπειες
απ’ τις οποίες μαστίζεται η κοινωνία μας
με τους διακεκριμένους άνδρες της
και τους κληρικούς της
και τους λοιπούς αστυφύλακες
και τις διάφορες φυλετικές διακρίσεις της
και τις κοινοβουλευτικές ανακρίσεις της
και τις άλλες δυσκοιλιότητες
που η τρελή μας σάρκα
θα κληρονομήσει
Ναι ο κόσμος είναι το καλύτερο μέρος
για ένα σωρό πράγματα όπως το να κάνεις κουταμάρες
και να κάνεις έρωτα
και να είσαι λυπημένος
και να τραγουδάς φτηνά τραγούδια και να έχεις εμπνεύσεις
Mετάφραση: Ρούμπη Θεοφανοπούλου
«Οι μεγάλοι ποιητές όχι μόνο αλλάζουν τον τρόπο που βλέπουμε τον κόσμο, αλλά μας οδηγούν στο να αναρωτηθούμε για την αντίληψη και την ερμηνεία της καθημερινής πραγματικότητας. Όταν ο κόσμος νιώθει πως βρίσκεται σε κακή κατάσταση, περνάει μια κρίση ζωής, ή οι άνθρωποι μισούνται μεταξύ τους,
η ποίηση μπορεί να τους βοηθήσει.
Γιατί ένας ποιητής πρέπει να λέει την αλήθεια. Κανένας άλλος δεν είναι ελεύθερος, ούτε οι πολιτικοί ούτε οι καθηγητές ούτε οι λογοτέχνες να μιλήσουν ανοιχτά. Μόνο ένας ποιητής μπορεί σήμερα να θίξει οποιοδήποτε πρόβλημα. Ακόμα κι αν λάβει επίσημη διάκριση από το κράτος, οφείλει να είναι ακτιβιστής, να ασκεί κριτική.
Γι' αυτό τον λόγο ο Πλάτωνας θεωρούσε τους ποιητές απειλή για την πολιτεία...»
(απόσπασμα συνέντευξης του Λ.Φ. στην Έφη Φαλίδα - ΤΑ ΝΕΑ, 22 Μαρτίου 2001)